Sprężarkowe agregaty chłodnicze

Sprężarkowe agregaty chłodnicze
Wtorek, 08 Maj 2007 10:48
Sprężarkowe agregaty chłodnicze dla systemów klimatyzacji XXI wieku. Technologia chłodnicza
w klimatyzacji. Zagadnienia teoretyczne.
Instalacje klimatyzacyjne stanowią istotny czynnik rozwoju gospodarczego, umożliwiający
poprawę warunków środowiskowych w miejscu pracy i wypoczynku, zapewniający wzrost
wydajności pracy szczególnie w branżach przemysłu związanych z usługami a także efektywny
wypoczynek. W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się dynamiczny wzrost liczby instalacji
klimatyzacyjnych na świecie. Rozwój techniki klimatyzacyjnej jest ściśle związany z rozwojem
urządzeń ziębniczych. Prawie wszystkie urządzenia klimatyzacyjne wymagają doprowadzenia
czynnika grzejnego do ogrzewania powietrza w zimie oraz czynnika ziębniczego do oziębiania i
osuszania powietrza latem. Do tak zwanego „sztucznego chłodzenia”, czyli oziębiania cieczy lub powietrza powszechnie
stosowane są sprężarkowe agregaty ziębnicze (oziębiarki, „chillery”) albo sprężarkowe pompy
ciepła (jeżeli wykorzystuje się ciepło skraplania do celów grzewczych).
Oziębianie i osuszanie jako podstawowe procesy uzdatniania powietrza odbywają się w
oziębiaczu (chłodnicy), którym jest najczęściej przeponowy wymiennik ciepła zainstalowany w
urządzeniu do uzdatniania powietrza do klimatyzacji (centrala, klimakonwektory).
Ciepło od oziębianego powietrza może być odprowadzane na dwa sposoby:
* bezpośredni – parowacz urządzenia ziębniczego jest jednocześnie chłodnicą i znajduje się w
strumieniu powietrza (rys. 1),
* pośredni – zastosowana ciecz pośrednicząca (woda, roztwór glikolu, itp.) zasila chłodnicę
powietrza a następnie jest oziębiana w parowaczu agregatu ziębniczego (rys. 2).
W związku z powyższym można wyróżnić najczęściej występujące układy ziębienia dla celów
klimatyzacyjnych:
1. Układ z cieczą pośredniczącą
1.1. Skraplacz chłodzony powietrzem
1.2. Skraplacz chłodzony cieczą (wodą) + chłodnica „sucha”
1.3. Skraplacz chłodzony cieczą (wodą) + chłodnica „mokra”
2. Układ z bezpośrednim odparowaniem
2.1. Skraplacz chłodzony powietrzem
Wykonawca instalacji klimatyzacyjnych nie produkuje urządzeń ziębniczych, lecz kupuje je u
wytwórcy w postaci gotowego agregatu i instaluje zgodnie z projektem. Projektant
odpowiedzialny za instalację musi posiadać szeroką wiedzę z zakresu:
* zasad funkcjonowania urządzeń ziębniczych,
* danych konstrukcyjnych (wymiary, ciężar, itp.), cech charakterystycznych urządzeń,
dostępnych konstrukcji – w takim zakresie aby dopasować urządzenie do wymagań obiektu,
* przepisów BHP w odniesieniu do urządzeń ziębniczych [5, 6, 7, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22],
* możliwości regulacyjnych agregatów, gdyż niezawodne i ekonomiczne działanie urządzeń
zależy od właściwego dostosowania regulacji urządzeń klimatyzacyjnych do układu regulacji
urządzeń ziębniczych.
1/2
Sprężarkowe agregaty chłodnicze
Wtorek, 08 Maj 2007 10:48
Poniższy artykuł stanowi pierwszą część cyklu poświęconego zagadnieniom związanym z
projektowaniem i eksploatacją urządzeń ziębniczych w klimatyzacji.
Podsumowanie
Podstawowym źródłem zimna w instalacjach klimatyzacyjnych jest sprężarkowe urządzenie
ziębnicze realizujące lewobieżny obieg termodynamiczny. Właściwy wybór takiego urządzenia
polegający na doborze odpowiedniego rodzaju ziębnika, temperatur parowania i skraplania
(przez precyzyjne określenie warunków pracy parowacza i skraplacza), konfiguracji obiegu (tzn.
doziębienie, dochłodzenie, itp.) w znaczący sposób wpływa na efektywność działania, a co za
tym idzie na koszty eksploatacyjne które ponosi użytkownik. W następnej części zapraszamy do
zapoznania się z różnymi systemami ziębienia oraz charakterystykami i aspektami
bezpieczeństwa użytkowania ziębników. (...)
CZYTAJ CAŁOŚĆ, ZAMÓW PRENUMERATĘ:
TRADYCYJNĄ
E-WYDANIE
2/2