Prawa wyborcze kobiet w Polsce

Prawa wyborcze kobiet w Polsce
28 listopada 1918 r. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski podpisał „Dekret o ordynacji wyborczej do Sejmu
Ustawodawczego”, ogłoszony następnie 6 grudnia 1918 r. w „Dzienniku Praw”.
W myśl artykułu 1. wyborcą do Sejmu, mógł być każdy obywatel państwa bez różnicy płci, który do dnia ogłoszenia
wyborów ukończył 21 lat. Dekret ten umożliwił Polkom czynny i bierny udział w życiu politycznym kraju.
W wyniku pierwszych wyborów, do jednoizbowego Sejmu Ustawodawczego (1919-1922), na 442 posłów wybrano 8
posłanek: Gabrielę Balicką (Związek Sejmowy Ludowo-Narodowy), Jadwigę Dziubińską (Polskie Stronnictwo Ludowe
„Wyzwolenie”), Irenę Kosmowską (Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”), Marię Moczydłowską (Narodowe
Zjednoczenie Ludowe), Zofię Moraczewską (Związek Polskich Posłów Socjalistów), Zofię Sokolnicką (Narodowa
Demokracja), Franciszkę Wilczkowiakową (Narodowy Związek Robotniczy) oraz w ramach wyborów uzupełniających w
1920 r. Annę Anastazję Piasecką (Narodowe Stronnictwo Robotnicze, Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”).
Niniejsze dokumenty zostały zaprezentowane w gmachu Sejmu RP w listopadzie 2014 r. na wystawie „Posłanki i
Senatorki II RP” przygotowanej przez pracowników Oddziału I AAN Patrycję Krasoń, Pawła Liberę, Annę
Nowakowską-Wierzchoś oraz Błażeja Popławskiego z Biblioteki Sejmowej.
Opracowała: Anna Nowakowska-Wierzchoś, Oddział I AAN
1