przeglad_seks_14 - Przegląd Seksuologiczny

Transkrypt

przeglad_seks_14 - Przegląd Seksuologiczny
WP¸YW TESTOSTERONOWEJ
TERAPII ZAST¢PCZEJ
NA TKANKI PROSTATY
U M¢˚CZYZN Z PÓèNYM
HYPOGONADYZMEM
dr med. Grzegorz Bakalczuk, dr med. Szymon Bakalczuk
Streszczenie
Póêny hypogonadyzm u starzejàcych si´ m´˝czyzn jest cz´stà przyczynà obni˝enia jakoÊci ˝ycia.
Testosteronowa terapia zast´pcza przywraca tym m´˝czyznom ch´ç do ˝ycia. Mit o szkodliwoÊci TTZ w
stosunku do prostaty nie znalaz∏ potwierdzenia we wspó∏czesnych badaniach populacyjnych prowadzonych
na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat.
S∏owa kluczowe:
testosteron, póêny hypogonadyzm, ∏agodny przerost prostaty, rak prostaty
INFLUENCE OF TESTOSTERONE REPLACEMENT THERAPY ON PROSTATE TISSUES IN MEN WITH
LATE-ONSET HYPOGONADISM
Summary
Late-onset hypogonadism in ageing men is often reason for decreasing quality of life. Testosterone
replacement therapy is bringing these men back to life. Myth about its harmfulness on prostate was not
confirmed during current studies performed in last twenty years.
Key words:
testosterone, late-onset hypogonadism, benign prostatic hyperplasia, prostate carcinoma
PRACA RECENZOWANA
Testosteronowa terapia zast´pcza (TTZ)
jest szeroko rozpowszechnionà i coraz cz´Êciej stosowanà metodà leczniczà u starzejàcych si´ m´˝czyzn. Wed∏ug ocen przemys∏u farmaceutycznego w samych Stanach
Zjednoczonych w 2002 r. zosta∏o zrealizowanych ponad 1,8 miliona recept na leki zawierajàce w swoim sk∏adzie testosteron. Wskazuje to na wzrost o 30% w stosunku do roku
2001, a a˝ o 170% w ciàgu ostatnich 5 lat.
W roku 2005 wypisano na te leki 2,3 miliona
recept [1]. W Polsce brak jest statystyki
wzrostu sprzeda˝y leków zawierajàcych
testosteron. Dost´pne sà preparaty doustne
zawierajàce undecylenian testosteronu
(Undestor), iniekcje undecylenianu testosteronu o przed∏u˝onym dzia∏aniu (Nebido)
i ˝ele testosteronu do terapii transdermalnej
(Androtop, Tostran).
Poziom testosteronu w osoczu ulega obni˝eniu wraz z wiekiem [2]. U wielu starzejàcych
si´ m´˝czyzn wraz z obni˝eniem poziomu
testosteronu dochodzi do depresji, zaburzeƒ
seksualnych (spadku libido i zaburzeƒ wzwodu), spadku masy cia∏a, spadku masy mi´Êniowej oraz si∏y, a tak˝e obni˝enia g´stoÊci
koÊci. Zmiany te w po∏àczeniu ze spadkiem poziomu testosteronu zacz´to nazywaç
Przeglàd Seksuologiczny, kwiecieƒ/czerwiec 2008, nr 14
dr med. Grzegorz
Bakalczuk
Zak∏ad Po∏o˝nictwa,
Ginekologii i
Piel´gniarstwa
Po∏o˝niczoGinekologicznego
Akademii Medycznej
w Lublinie
dr med. Szymon
Bakalczuk
Klinika RozrodczoÊci i
Andrologii Akademii
Medycznej w Lublinie
5
„m´skà menopauzà”, nazywanà tak˝e m´skim klimakterium [3], andropauzà [4], zespo∏em niedoboru androgenów u starzejàcych
si´ m´˝czyzn (ADAM) [5], lub póênym hypogonadyzmem (Late-Onset Hypogonadism –
LOH) [6]. Objawy tego zespo∏u mogà zostaç
zmniejszone przy pomocy TTZ. Wi´kszoÊç recept na leki testosteronowe wypisywana jest
dla m´˝czyzn powy˝ej 45 roku ˝ycia [7],
wieku w którym choroby prostaty wyst´pujà
najcz´Êciej.
Przerost prostaty zarówno ∏agodny jak
i z∏oÊliwy jest zale˝ny od obecnoÊci androgenów. Bez stymulacji androgenowej prostata
przestaje si´ rozwijaç [8-10]. Po zakoƒczeniu
rozwoju gruczo∏u u doros∏ych m´˝czyzn,
spadek poziomu testosteronu powodowa∏ regresj´ zarówno ∏agodnego jak z∏oÊliwego
przerostu prostaty. Natomiast u m´˝czyzn
z zaawansowanym rakiem prostaty, podanie
testosteronu, cz´sto nasila∏o chorob´ powodujàc ból koÊci, zaburzenia w oddawaniu
moczu, a nawet Êmierç [11, 12].
Dlatego te˝, kiedy starzejàcy si´ m´˝czyzna otrzymuje suplementacj´ testosteronowà, podstawowà sprawà jest zapewnienie
prostacie bezpieczeƒstwa. Nawet u m´˝czyzn bez oznak raka prostaty istnieje mo˝liwoÊci subklinicznego stymulowanego
wzrostu prostaty. By∏y doniesienia na temat
wystàpienia raka prostaty u m´˝czyzn leczonych testosteronem [13-15]. W momencie
podj´cia TTZ, obowiàzkowym jest rozpocz´cie monitorowania chorób prostaty. Jednak mo˝e to byç trudne poniewa˝ poziom
przeciwcia∏ specyficznych dla prostaty
(PSA) w osoczu jest bezpoÊrednio regulowany przez androgeny i mo˝e wzrosnàç
przy braku obecnoÊci choroby.
Próby kliniczne nie wykaza∏y wzrostu
karcinogennoÊci lub niefizjologicznych efektów na prostat´ podczas stosowania TTZ
u starzejàcych si´ zdrowych m´˝czyzn [16,
17]. Próby powiàzania poziomów endogennego testosteronu w osoczu z rozwojem ∏agodnego lub z∏oÊliwego przerostu prostaty
nie powiod∏y si´ [18]. Eksperymentalne badania na szczurach wykaza∏y nieznaczne
karcinogenne dzia∏anie testosteronu [19].
Egzogenny testosteron podawany przez
szeÊç miesi´cy, m´˝czyznom z objawowym
hypogonadyzmem, w dawkach wystarczajàcych do podwy˝szenia poziomu testosteronu w osoczu do wartoÊci prawid∏owych
6
wydaje si´ mieç niewielki wp∏yw na prostat´.
TTZ spowodowa∏a tylko nieznaczny wzrost
poziomów androgenów w tkankach prostaty. Ponadto, struktura tkanek prostaty i biomarkery proliferacji komórek oraz angiogenezy nie uleg∏y zmianie, ekspresja genowa
tak˝e pozosta∏a bez zmian i wyst´powanie
ukrytych nowotworów tak˝e nie uleg∏o wzrostowi. Hipoteza, ˝e suplementacja testosteronowa powoduje wzrost poziomu dihydrotestosteronu (DHT) w tkance prostaty,
a tak˝e zmienia biologiczne funkcje wewnàtrz gruczo∏u nie uleg∏a potwierdzeniu.
Przed przystàpieniem do TTZ nale˝y wykonaç badanie palpacyjne prostaty (Digital
rectal examination – DRE) oraz doodbytniczà ultrasonografi´ (Transrectal ultrasonography – TRUS), aby wykluczyç ewentualnà
zmian´ nowotworowà.
Brak wzmo˝onego wychwytu egzogennego testosteronu mo˝e powodowaç wzgl´dnie
niskie wyst´powanie negatywnych efektów
w prostacie podczas TTZ [20]. W otoczeniu
z niskim poziomem androgenów sk∏adniki
prostaty sà zdolne do importowania niezb´dnych androgenów do funkcjonowania ekspresji genowej [21]. Poziom testosteronu
powy˝ej minimum nie wydaje si´ wp∏ywaç
na dodatkowe receptory androgenowe.
W obecnych badaniach, u pacjentów
z du˝ym wzrostem androgenów w tkankach,
nie zaobserwowano znaczàcych ró˝nic
w ekspresji genowej lub parametrach fizjologicznych. Dlatego te˝ funkcje biologiczne
prostaty regulowane przez androgeny wydajà si´ byç zabezpieczone przed du˝ymi
zmianami w poziomach krà˝àcych androgenów. Badania nie wyjaÊni∏y jednak jak dzia∏a
ten zabezpieczajàcy mechanizm w warunkach ekstremalnych np. po kastracji. Inne
tkanki androgenozale˝ne, takie jak mi´Ênie
majà odr´bny próg aktywnoÊci co objawia
si´ zwi´kszonà bàdê obni˝onà ich funkcjà.
Wykorzystane w badaniach dawki testosteronu powodowa∏y przewidywane efekty
na erytropoez´, supresj´ gonadotropin i
poziomy hormonów p∏ciowych wià˝àcych
globuliny.
W badaniach nad TTZ rak prostaty jest kryterium wykluczajàcym ze wzgl´du na znane
efekty podawania testosteronu chorym na
raka prostaty. Jednak˝e wp∏yw podawania
testosteronu na subklinicznà postaç raka jest
zdecydowanie inny od szkodliwego dzia∏ania
Przeglàd Seksuologiczny, kwiecieƒ/czerwiec 2008, nr 14
u m´˝czyzn z przerzutami. Rhoden i Morgentaler [22] w swojej pracy wykazali, ˝e u m´˝czyzn z predyspozycjà do raka prostaty (wysoki poziom Êródnab∏onkowej neoplazji), nawet roczne stosowanie TTZ nie powodowa∏o
wzrostu wyst´powania zachorowaƒ na raka.
Podczas badaƒ, w celu wywo∏ania ∏agodnego przerostu prostaty u psów, musia∏y
byç podane zarówno estrogeny jak i testosteron [23]. W badaniach tych osoczowe
poziomy testosteronu, dihydrotestosteronu,
estradiolu, by∏y podwy˝szone po podaniu
testosteronu, jednak nie wystàpi∏y kliniczne
dowody obstrukcji opró˝niania p´cherza.
Zaobserwowano natomiast niewielki wzrost
obj´toÊci prostaty.
Aby zdefiniowaç bezpieczne stosowanie
TTZ na poziomie populacji, powinno byç
przeprowadzone badanie na grupie szeÊciu
tysi´cy m´˝czyzn [24].
Jednak˝e w szczególnych sytuacjach
krótkotrwa∏e stosowanie terapii testosteronowej mo˝e przynieÊç kliniczne korzyÊci
(zmienia si´ jakoÊç ˝ycia – quality of life –
QoL). Przyk∏adowo, podawanie testosteronu, powoduje popraw´ g∏´bokiego katabolizmu mi´Êniowego zwiàzanego z powa˝nymi
poparzeniami [25]. Oko∏ooperacyjne podawanie testosteronu wydaje si´ przyÊpieszaç
rekonwalescencj´ u starszych m´˝czyzn
poddanych zabiegowi operacyjnej wymiany
kolana [26]. Poza tym, korzyÊci z krótkotrwa∏ego podawania testosteronu zaobserwowano tak˝e u pacjentów z zespo∏em
metabolicznym warunkowo zwiàzanym z niskim poziomem osoczowego testosteronu.
Korzystne efekty wyst´powa∏y tak˝e po zakoƒczeniu leczenia. Wyniki te Êwiadczà
o tym ˝e krótkotrwa∏e stosowanie TTZ nie
wià˝e si´ ze wzrostem ryzyka wystàpienia
ukrytych chorób prostaty. U pacjentów
z brakiem odpowiedzi na inhibitory 5-fosfodieasterazy, nawet krótkotrwa∏e, podawanie
testosteronu zwi´ksza wra˝liwoÊç na wy˝ej
wymienione leki (Viagra, Levitra, Cialis).
Wyrównanie poziomu testosteronu u tych
pacjentów poprawia wi´c QoL, przez przywrócenie prawid∏owego libido i stworzenie
mo˝liwoÊci leczenia zaburzeƒ erekcji.
Badania wykaza∏y, ˝e podawanie egzogennego testosteronu przez szeÊç miesi´cy
w dawkach wystarczajàcych do uzyskania
prawid∏owego st´˝enia testosteronu w osoczu, m´˝czyznom z póênym hypogonady-
zmem, nie powoduje jego gromadzenia
w prostacie, nie wywo∏uje nieprawid∏owych
poziomów dihydrotestosteronu, i nie powoduje ˝adnych powa˝nych zmian w gruczole.
W zwiàzku z tym ryzyko stosowania TTZ
mo˝e byç o wiele ni˝sze ni˝ wczeÊniej sàdzono. Jednak˝e ustalenie bezpieczeƒstwa
TTZ dla wi´kszej populacji starszych m´˝czyzn poddanych d∏u˝szemu leczeniu wymaga przeprowadzenia dalszych badaƒ [27].
Absolutnym przeciwwskazaniem do TTZ
jest udokumentowany lub podejrzewany rak
prostaty lub piersi. Choç nie ma dowodów, ˝e
testosteron lub inny androgen mo˝e byç przyczynà raka, uznaje si´ ˝e terapia androgenowa mo˝e przyÊpieszyç ju˝ istniejàcà chorob´.
[6, 28]. BPH nie jest przeciwwskazaniem
do terapii testosteronem, jednak pacjenci tacy
powinni byç dodatkowo monitorowani, szczególnie przy obstrukcyjnym BPH.
Rozwój BPH wyst´puje wy∏àcznie
w obecnoÊci androgenów, obni˝enie poziomu testosteronu w osoczu poprzez chemicznà lub operacyjnà kastracj´ powoduje
spadek obj´toÊci prostaty. Obj´toÊç prostaty wzrasta znaczàco podczas stosowania
TTZ (potwierdzone w badaniu USG), g∏ównie podczas pierwszych 6 miesi´cy terapii
[29]. W póêniejszym okresie nast´puje
stabilizacja, nawet przy terapii wieloletniej,
do 10 lat. W trakcie tej terapii takie parametry jak: obj´toÊç prostaty w TRUS i poziom
PSA normalizowa∏y si´ na poziomie eugonadalnych m´˝czyzn z grupy kontrolnej i nie
ros∏y w trakcie d∏ugoterminowej kuracji. Ponadto przep∏yw moczu, obj´toÊç moczu pozosta∏a po opró˝nieniu p´cherza, objawy
opró˝nienia p´cherza, nie ulegajà znaczàco
zmianie [29]. Paradoks ten wyjaÊnia s∏aba
korelacja pomi´dzy obj´toÊcià prostaty
a objawami ze strony uk∏adu moczowego.
Kilka badaƒ wykaza∏o przewag´ korzyÊci
nad niebezpieczeƒstwami TTZ u starzejàcych si´ m´˝czyzn. Stosowanie TTZ jest
wi´c rozpowszechnionà obecnie praktykà
lekarskà stosowanà u m´˝czyzn z udowodnionym klinicznie i biochemicznie hypogonadyzmem [6]. Wi´kszoÊç autorów zgadza
si´ co do tego, ˝e sam poziom testosteronu
we krwi nie jest markerem rozwoju z∏oÊliwych komórek prostaty [30, 31]. Ponad 60
lat badaƒ nie pomog∏o wykorzystaç poziomu testosteronu w ocenie przewidywaƒ
wystàpienia raka prostaty. Przeprowadzono
Przeglàd Seksuologiczny, kwiecieƒ/czerwiec 2008, nr 14
7