MIEJSCA ŚWIĘTE: W listopadowym numerze: Wincenty a Paulo

MIEJSCA ŚWIĘTE: W listopadowym numerze: Wincenty a Paulo – Święty ubogich
„Nie zadowalajcie się mówieniem: jestem chrześcijaninem! Ale żyjcie tak, żeby można
było o was powiedzieć: widziałem człowieka kochającego Boga z całego serca i
zachowującego Jego przykazania ”.
Słowa te, często powtarzane przez św. Wincentego a Paulo, są jakże aktualne dzisiaj, kiedy
chrześcijańska koncepcja człowieka i świata coraz częściej ustępuje miejsca modelowi życia, w
którym brak odniesienia do Boga jako Stwórcy człowieka. Listopadowe wydanie „ Miejsc
Świętych
”
przybliża czytelnikowi osobę św. Wincentego oraz liczne dzieła miłosierdzia, które zainicjował.
27 września 2010 roku upłynęło 350 lat od śmierci tego świętego, w tym roku także przypada
350. rocznica współzałożycielki – ze św. Wincentym a Paulo – Zakonu Sióstr Miłosierdzia,
Ludwiki de Marillac.
Biografie świętych nie tylko inspirują, ale są również pasjonującą lekturą. Tekst Jana S. Partyki
zapoznaje czytelnika z ważniejszymi faktami z życia św. Wincentego. Niektóre, jak
doświadczenie bycia niewolnikiem pośród nędzarzy, z pewnością wpłynęły na postawę troski
względem najuboższych i radykalne wybory życiowe świętego. Odbycie części kary na galerach
za młodego skazańca, założenie dwóch zgromadzeń zakonnych (męskiego i żeńskiego),
organizowanie seminariów duchownych, wspieranie bractw miłosierdzia, wykupywanie
chrześcijan z niewoli muzułmańskiej, zakładanie przytułków dla chorych oraz szpitali dla
obłąkanych czy też bycie jałmużnikiem dają obraz jednostki niezwykle dynamicznej.
1/2
MIEJSCA ŚWIĘTE: W listopadowym numerze: Wincenty a Paulo – Święty ubogich
Zgromadzenie Misji św. Wincentego a Paulo rozpoczęło pracę w Rzeczpospolitej jeszcze za
życia założyciela (1651 rok). Swoją obecnością miało odpowiedzieć na różne problemy (nędza,
głód, epidemie) w głównej mierze będące skutkami licznych wojen, które Polska toczyła w XVII
wieku. Ks. Stanisław Rospond CM przedstawia szeroki wachlarz zadań, których podjęło się
Zgromadzenie Misji na ziemiach polskich: „(...) prowadzenie misji ludowych, przygotowywanie
kandydatów do kapłaństwa, duszpasterstwo parafialne, a także praca dobroczynna”.
Historia Cudownego Medalika jest ściśle związana z rodziną wincentyńską. To w kaplicy
Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia przy ul. du Bac w Paryżu, trzykrotnie w 1830 roku
Najświętsza Maryja Panna objawiła się s. Katarzynie Labouré. Określenie medalika mianem
cudownego było rezultatem licznych uzdrowień i nawróceń osób, które go nosiły (np. głośna
konwersja na katolicyzm młodego Żyda, Alfonsa Ratisbonne’a). Ks. Waldemar Rakocy,
przedstawiając symbolikę Cudownego Medalika, wskazuje na biblijne motywy utrwalone na
medaliku, które pozwalają właściwie odczytać jego przesłanie. (Warto dodać, że element
dwunastu gwiazd, widoczny na rewersie medalika, był jedną z inspiracji dla francuskiego
plastyka, Arsènego Heitza przy tworzeniu flagi Unii Europejskiej w jej dzisiejszej formie
.)
Najnowszym znakiem aktualności przesłania z rue du Bac jest powstanie sanktuarium Matki
Bożej Niepokalanej Objawiającej Cudowny Medalik w Zakopanem na Olczy.
W „ Miejscach Świętych ” polecamy również artykuły o:
-
Muzeum Cudownego Medalika
duchowości św. Wincentego a Paulo
miejscu objawień maryjnych – paryskiej kaplicy przy ul. du Bac
św. Ludwice de Marillac i Siostrach Miłosierdzia
Jacek Kobylański
2/2