wymagania z zakresu bezpieczeństwa pożarowego

WYMAGANIA Z ZAKRESU BEZPIECZEŃSTWA
POŻAROWEGO BUDYNKÓW W ŚWIELTLE PRZEPISÓW
PRAWNYCH
Podstawowymi aktami prawnymi są ustawy:
1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku. Prawo budowlane
2. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej
3. Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 roku o normalizacji
4. Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 roku o badaniach i certyfikacji
Aktami wykonawczymi do wyżej wspomnianych ustaw są rozporządzenia
odpowiednich ministrów, min.:
1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14
grudnia 1994 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
2. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5
sierpnia 1998 roku w sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz
jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych.
3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 roku
w sprawie ochrony przeciwpożarowego budynków, innych obiektów
budowlanych i terenów.
4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 kwietnia 1998
roku w sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które
mogą być wprowadzone do obrotu i stosowania wyłącznie na podstawie
certyfikatu zgodności.
5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4
marca 1999 roku w sprawie stosowania Polskich Norm.
Przedłużeniem rozporządzeń ministrów są Polskie Normy, których
stosowanie może być obligatoryjne lub nieobligatoryjne.
W zakresach nie objętych Polskimi Normami obowiązują wytyczne instrukcje,
atesty i aprobaty techniczne ITB.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i
Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 roku w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, paragraf 21 ustanawia
się pięć klas odporności pożarowej budynków.
Zgodnie z paragrafem 21, ustęp 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki
Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 roku w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie elementy
budynku zaliczonego do odpowiedniej klasy odporności pożarowej powinny
odpowiadać warunkom określonym w poniższej tabeli.
Minimalna odporność ogniowa w minutach /
Rozprzestrzenianie ognia
Klasa
odporności
Ściany
nośne
Stropy
Ścianki
działowe i
ściany
osłonowe
Dachy, tarasy,
konstrukcja
dachu
A
240 / NRO
120 / NRO
60 / NRO
30 / NRO
B
120 / NRO
60 / NRO
30 / NRO
30 / NRO
C
60 / NRO
60 / NRO
15 / NRO
15 / NRO
D
30 / NRO
30 / NRO
(-) / SRO*)
(-) / SRO*)
E
(-) / SRO
(-) / SRO
(-) / SRO
(-) / SRO
Gdzie: NRO - nie rozprzestrzeniające ognia,
SRO - słabo rozprzestrzeniające ogień,
(-) - nie stawia się wymagań,
*)
- dla budynku kategorii ZL II wymaga się NRO.
Ograniczanie rozprzestrzeniania się pożaru wewnątrz obiektu i na
sąsiednie obiekty osiąga się przez wydzielanie stref pożarowych. Zgodnie z
Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 roku w sprawie ochrony
przeciwpożarowego budynków, innych obiektów budowlanych i terenów ,
paragraf 3, punkt 10, strefa pożarowa jest przestrzenią wydzieloną w taki
sposób, aby w określonym czasie pożar nie przeniósł się na zewnątrz lub do
wewnątrz tej przestrzeni. Element konstrukcji budynku (ściana, strop)
wydzielający strefę pożarową nazywamy oddzieleniem przeciwpożarowym.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i
Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 roku w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie , paragraf 233, ściany i
stropy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów
niepalnych i odpowiadać wymaganiom zawartym w poniższej tabeli.
Klasa
odporności
pożarowej
budynku
Minimalna odporność ogniowa
oddzielenia przeciwpożarowego
w minutach
Minimalna odporność
ogniowa drzwi w
minutach
A
240
120 lub 2 x 60
BiC
120
60 lub 2 x 30
DiE
60
30 lub 2 x 15
Zgodnie z normą PN-93/B-02862 materiały budowlane dzielą się na
niepalne i palne, z kolei materiały palne dzielą się zgodnie z normą PN-96/B02874 [11] na:
1. Materiały nie zapalne (I stopień palności)
2. Materiały trudno zapalne (II stopień palności)
3. Materiały łatwo zapalne (III stopień palności)
Podstawy prawne ochrony przeciwpożarowej w budownictwie
stwierdzają, że materiały stosowane w tej dziedzinie muszą posiadać co
najmniej II stopień palności - być trudno zapalne.