P R O J E K T W Y K O N A W C Z Y www.neon.new.pl dotacje

Transkrypt

Laureat Programu GreenEvo
Ministerstwa Środowiska oraz Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Inwestor:
Jan Kowalski
ul. Jaśminowa 30
42 – 263 Wrzosowa
PROJEKT
Temat:
WYKONAWCZY
instalacja słoneczna do wspomagania produkcji ciepłej
wody użytkowej przy ul. Jaśminowej 30 w Wrzosowej
na działce o nr ewidencyjnym 245/2 powiat częstochowski
branża instalacyjno technologiczna
Niniejsze opracowanie jest własnością firmy neon i podlega ochronie na
podstawie Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Dziennik Ustaw z 2000 r. Nr 80 poz. 904.
Bez zgody autorów, kopiowanie, przetwarzanie, powielanie w
całości lub części jest zabronione !!!
projektował:
mgr inż. Przemysław Bednarek
uprawnienia budowlane bez ograniczeń
do projektowania, kierowania i nadzorowania
w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci instalacji
i urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych
wentylacyjnych i grzewczych
decyzja nr 32/1997 oraz 265/2000
członek ŚOIIB nr ewid SLK/IS/1240/01
sprawdził:
Koordynator projektu:
mgr inż. Wojciech Norberciak
uprawnienia budowlane bez ograniczeń
do projektowania, kierowania i nadzorowania
w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci instalacji
i urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych
wentylacyjnych i grzewczych
decyzja nr SLK/1372/PWOS/06
członek ŚOIIB nr ewid SLK/IS/14603/07
www.neon.new.pl
ekspert komisji sejmowej
ds. energetyki
[email protected]
KOLONIA BOREK lipiec 2010
projekt wykonawczy typowej instalacji słonecznej do wspomagania produkcji CWU
mgr inż. Ryszard Tytko
1
Spis treści
I. PODSTAWA OPRACOWANIA.............................................................................................................3
II. SŁOŃCE ŹRÓDŁO NIEWYCZERPALNEJ ENERGII................................................................................3
słońce ...............................................................................................................................................3
energia słoneczna ..............................................................................................................................3
przegląd zalet.....................................................................................................................................5
rodzaje kolektorów słonecznych...........................................................................................................6
system neosol.....................................................................................................................................8
1. Cel i zakres opracowania..................................................................................................................9
2. Zapotrzebowanie energetyczne........................................................................................................9
3. Dobór powierzchni instalacji słonecznej............................................................................................9
4. Opis techniczny – opis przyjętych rozwiązań....................................................................................13
5. Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlano montażowych....................................13
5.1. Zakres robót objętych specyfikacją techniczną..............................................................................13
5.2. Ogólne wymagania dotyczące robót.............................................................................................13
5.3. Materiały....................................................................................................................................15
6. Wykonanie robót...........................................................................................................................16
6.1. Montaż kolektorów na dachu.......................................................................................................16
6.2. Instalacje technologiczne............................................................................................................27
6.3. Tuleje ochronne i podpory...........................................................................................................28
6.4. Armatura...................................................................................................................................28
6.5. Zabezpieczenie antykorozyjne ....................................................................................................28
6.6. Izolacje termiczne.......................................................................................................................28
7. Elementy technologiczne instalacji słonecznej..................................................................................29
7.1. Zasobnikowe podgrzewacze CWU................................................................................................29
7.2. Osprzęt zasobników CWU............................................................................................................32
7.3. Grupa regulacyjno pompowa neounit...........................................................................................33
7.4. Zabezpieczenie instalacji i stabilizacja ciśnienia. ...........................................................................35
7.5. Pompa obiegowa systemu solarnego. ..........................................................................................38
8. Systemy regulacyjne instalacji słonecznej neocontrol. .....................................................................39
8.1. Regulator cyfrowy neocontrol 260. .............................................................................................39
8.2. Regulator cyfrowy neocontrol 261. .............................................................................................40
9. Pomiar ilości pozyskanego ciepła. ..................................................................................................41
10. Instalacje elektryczne. ................................................................................................................42
10. Płyn solarny. ...............................................................................................................................43
11. Badania odbiorcze.......................................................................................................................44
12. Badania szczelności.....................................................................................................................44
13. Badania poprawności działania na gorąco.....................................................................................45
14. Uwagi końcowe...........................................................................................................................45
III. INFORMACJA DOTYCZĄCA B.I.O.Z WG DZ.U. 120 Z 2003 R..........................................................46
IV. Karty katalogowe..........................................................................................................................48
kolektor słoneczny neosol 250 - certyfikaty.........................................................................................48
V. Spis rysunków...............................................................................................................................48
1. sytuacja i orientacja
-1:1000/1:25000.............................................48
2. schemat technologiczny – instalacja z biwalentnym zasobnik iem CWU - -/-- ..................................48
3. schemat technologiczny – instalacja z kaskadą 2 zasobników CWU - -/-- ........................................48
4. rzut dachu – instalacja solarna
- 1:100.....................................................................................48
5. rzut źródła ciepła – instalacja z biwalentnym zasobnikiem CWU - 1:100..........................................48
6. rzut źródła ciepła – z kaskadą 2 zasobników CWU - 1:100............................................................48
2
I. PODSTAWA OPRACOWANIA
Podstawę opracowania stanowi:
Umowa z Inwestorem
Ustalenia z Inwestorem
Obowiązujące normy i normatywy
Projekt architektoniczno konstrukcyjny budynku mieszkalnego
II. SŁOŃCE ŹRÓDŁO NIEWYCZERPALNEJ ENERGII
słońce
Emituje promieniowanie elektromagnetyczne we wszystkich kierunkach. Do Ziemi dociera jedynie
jego część. Na zewnątrz atmosfery ziemskiej, na płaszczyźnie prostopadłej do kierunku padania
promieni słonecznych gęstość strumienia promieniowania słonecznego wynosi Gsc = 1367 W/m2.
Wartość ta nazywana jest stałą słoneczną. Na powierzchni Ziemi natężenie promieniowania
słonecznego jest mniejsze od wartości stałej słonecznej. Jest to spowodowane procesami absorpcji
i rozpraszania promieniowania oraz wpływem zachmurzenia. Potencjał helioenergetyczny danego
regionu ściśle oddziałuje na lokalne możliwości wykorzystania energii słonecznej. W konsekwencji
kształtuje rodzaj systemów pozyskiwania energii słonecznej, ich wielkość i zastosowanie oraz
wypływające z tego ewentualne oszczędności w gospodarce energetycznej.
energia słoneczna
Jest bezpłatna, a do tego efektywna - także w naszej strefie geograficznej, jeśli wykorzystuje się
system solarny z wysoko sprawnymi kolektorami i odpowiednimi elementami systemu. Dobrze
dobrany układ może pokryć 50-60 % rocznego zapotrzebowania na podgrzewanie ciepłej wody, a
latem niemal w 100%.
Jest to uwarunkowane możliwością montażu odpowiedniej ilości kolektorów neosol. W okresie od
kwietnia do września energia słoneczna wystarcza na prawie całkowite pokrycie tych potrzeb, a w
miesiącach przejściowych można ją optymalnie wykorzystać do wstępnego podgrzewania ciepłej
wody użytkowej. Redukuje to odczuwalnie zużycie ciepła technologicznego. Potencjał energetyczny
słońca jest olbrzymi i tylko od człowieka zależy, czy go wykorzysta, czy też będzie używał
tradycyjnych kopalnych paliw lub energetycznej energii atomowej.
3
słoneczna mapa Polski
Powyższa mapa obrazuje ilość promieniowania słonecznego przypadającego rocznie na każdy metr
kwadratowy powierzchni. Wynika z niej, że średnia wartość promieniowania w Polsce wynosi
ponad 3650 MJ/m2/rok tj. około 1010 kWh /m2 rocznie, z tym, że ponad 70 % z tej wartości
przypada na miesiące kwiecień – wrzesień, co jest uwarunkowane kątem padania promieni
słonecznych, co obrazuje poniższy rysunek:
ZENIT
21 czerwiec
21 wrzesień
21 marzec
21 grudzień
4
Technika solarna to technika, która się opłaca
„Słoneczne czasy" dla naszego portfela zapowiadają programy wspierające, przygotowane przez
poszczególne kraje, federacje dostawców energii, a także dotacje i pożyczki ekologiczne dla
energooszczędnej techniki grzewczej wykorzystującej paliwa odnawialne. Aktualnie został
wprowadzony program przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w
Warszawie, który umożliwia osobom fizycznym i wspólnotom mieszkaniowym nie podłączonym do
sieci ciepłowniczej, poprzez banki, NFOŚiGW proponuje 45% dopłaty do zakupu i montażu
kolektorów słonecznych do ogrzewania wody użytkowej. Program finansowy, którego uruchomienie
zaplanowano na jesień tego roku ruszy wcześniej. Część banków uruchomi go już w lipcu,
natomiast wszystkie zadeklarowały w swojej ofercie kredyty na kolektory słoneczne w sierpniu br.
Oznacza to, że kredyty z dopłatami będą dostępne w 4,5 tys. placówek bankowych na terenie
całego kraju.
wysokosprawne kolektory
słoneczne neosol 250
przegląd zalet
a) energia słoneczna jest przyjazna środowisku naturalnemu, chroni zasoby paliw i trwale
redukuje emisje substancji szkodliwych
b)
instalacja solarna jest skuteczną i prostą formą wykorzystywania energii słonecznej. Każdy
promień słońca to oszczędność wymierna w gotówce,
c)
ekologiczne źródła energii wspierane są przez państwa, kraje i gminy,
d)
instalacja solarna podnosi wartość budynku,
e)
ciepło z instalacji solarnej uniezależnia od podwyżek cen energii,
f)
nowoczesna instalacja solarna na dachu domu jest widocznym znakiem zaangażowania się w
ochronę środowiska.
5
rodzaje kolektorów słonecznych
Z uwagi na konstrukcję urządzeń wykorzystujących cieplną energię słoneczną rozróżniamy dwa
podstawowe typy kolektorów słonecznych:
kolektory próżniowe
kolektory płaskie
Kolektory rurowe próżniowe
Konstrukcja tych kolektorów opiera się na absorberze umieszczonym w szklanej rurze. Izolację
cieplną stanowi próżnia otaczająca absorber. Rozróżnia się dwa podstawowe typy kolektorów
rurowych w zależności od typu zastosowanych rur tj.
- rury typu Schott
- rury typu CPC
CPC
SCHOTT
Obszar stosowania kolektorów rurowych, to przede wszystkim technologie wymagające
wysokich temperatur ( 80 - 100 oC ), ewentualnie technologie o niższych parametrach
zdeterminowane uwarunkowaniami architektonicznymi ( np. montaż na elewacji ). Kolektory
próżniowe ( rurowe ) stanowią 5 – 7 % rynku kolektorów słonecznych.
Kolektory płaskie ( szklone )
Stanowią największą grupę kolektorów słonecznych ( udział w rynku ponad 90 % ). Konstrukcja
tych kolektorów opiera się na wymienniku umieszczonym w obudowie i przeszkleniu od strony
ekspozycji słonecznej.
Rozróżnia się dwie podstawowe grupy kolektorów z uwagi na konstrukcję wymiennika kolektora:
kolektory o konstrukcji meandrowej ( serpentynowe )
kolektory o konstrukcji belkowej ( harfowe )
6
wymiennik meandrowy
wymienniki belkowe
istota różnicy w konstrukcji wymienników kolektorów słonecznych
typowy kolektor o konstrukcji
belkowej ( harfowej )
o powierzchni absorbera
1,70 – 2,00 m2
kolektor o konstrukcji meandrowej
neosol 250
o powierzchni absorbera 2,53 m2
t2
t3
t1
Rysunek po lewej stronie przedstawia typową najczęściej spotykaną konstrukcję płaskich kolektorów
słonecznych. Zdecydowana większość tj. ok. 90 % oferowanych kolektorów posiada powierzchnię czynną
( absorbera ) w przedziale 1,7-2,0 m 2. Kolektory belkowe posiadają od 14 do 60 wewnętrznych połączeń
rurek tworzących belki. Ilość ta zależy od tego czy składany jest z trójników, czy też trójniki są wyciągane z
rury zbiorczej. Kolektory takie należy podłączać zgodnie z zasadą podaną na rysunku obok. Podłączenie
jednostronne powoduje gwałtowny spadek sprawności w skutek zaburzenia równomierności przepływu.
Niektóre kolektory belkowe dla złagodzenia skutków stosowania tej konstrukcji posiadają wewnętrzne
układy Tiechelmann’a, zagięcia mające wyrównywać przepływy lub w połowie wykonywane obejścia, dla
wydłużenia drogi przepływu. Średnia droga przepływu czynnika solarnego wynosi poniżej 3m. Występują
problemy z odpowietrzeniem układu. System kanałów belek kolektora jest szczególnie wrażliwy na
„zażelownie” czynnika solarnego, który powstaje na skutek odparowywania glikolu. Czyszczenie
pneumatyczne nie zawsze prowadzi do odblokowania belek kolektora. Szczególnie wrażliwe są kolektory
posiadające podłączenie tylko od góry kolektora.
7
Rysunek po prawej stronie przedstawia istotę konstrukcji meandrowej kolektora neosol 250 o powierzchni
czynnej ( absorbera ) 2,53 m2.
Kolektor posiada jedynie dwa wewnętrzne połączenia wykonane srebrnym lutem twardym gwarantującym
pewność połączenia w każdych warunkach temperaturowych.
Przedstawiona konstrukcja pozwala na połączenia zasilania i powrotu z tej samej strony. Stosunek oporów
przepływów w rurach zbiorczych do rur meandra jest tak dobrany, aby łączone baterie z kilku kolektorów
posiadały takie same zalety jak pojedyncze kolektory.
Średnia droga przepływu czynnika solarnego jest od 8-10 razy dłuższa od porównywanych kolektorów o
konstrukcji belkowej. Dzięki temu na zasilaniu temperatura t 2 w kolektorze neosol 250 jest wyższa od
kilkunastu do kilkudziesięciu oC w porównaniu z kolektorami belkowymi. Wymiennik meandrowy jest łatwy do
odpowietrzenia i niewrażliwy na „zażelowanie” czynnika solarnego. Nawet permanentne zatkanie ( możliwe
tylko przy skrajnie nie właściwej eksploatacji ) , jest w 100 % możliwe go odetkania metodą pneumatyczną.
Kolektor nie posiada martwych stref dzięki czemu nie dochodzi do osadzania zanieczyszczeń, lub wytrąceń z
czynnika solarnego.
system neosol
jakość, jakość i jeszcze raz jakość
Okazuje się, że różni producenci przedstawiają swoje zalety w różny sposób. Jedni
wskazują na uzyskiwane moce, inni na uzyski energii w ciągu roku. Zarówno jedna jak i druga
metoda winna mieć jeszcze podane co najmniej dwa parametry, tj. jest przy jakiej wartości
promieniowania słonecznego oraz temperaturach odniesienia, uzyskiwane są te parametry. Dla
wyeliminowania jakichkolwiek niedomówień parametry kolektora neosol zawsze odnoszone są do
wyników testów wykonanych zgodnie z PN - EN 12975 – 2 słoneczne systemy grzewcze i ich
elementy – kolektory słoneczne część 2: metody badań i prezentowane wg wzoru zawartego na
stronie 11 normy PN - EN 12975 – 1 słoneczne systemy grzewcze i ich elementy – kolektory
słoneczne część 1: wymagania ogólne.
Wyniki przedstawiają się następująco:
Moc [W] na jeden kolektor;
Prostopadłe promieniowanie; G=1000 W/m2
tm – to średnia temperatura kolektora
ta – to temperatura otoczenia
dopiero takie przedstawienie parametrów daje możliwość stosowania porównań. O klasie
prezentowanego kolektora świadczy zwłaszcza moc przy różnicy temperatur = 50 K.
8
1. Cel i zakres opracowania
Projekt zawiera instalację systemu solarnego do wspomagania produkcji ciepłej wody
użytkowej dla typowego domu jednorodzinnego zamieszkałego przez 4 – 6 osobową rodzinę
zużywającą średnio 240 dm3 ciepłej wody o temperaturze 55
C na dobę. Niniejsze opracowanie
o
przedstawia rozwiązania projektowe dla nowo realizowanego systemu grzewczego z zasobnikiem
biwalentnym ( dwu wężownicowym ) jak również przy modernizacji systemu z istniejącą kotłownią.
Dla zobrazowania możliwości montażowych przedstawiono również dwa alternatywne systemy
zamocowań kolektorów. Pierwszy dotyczy montażu na dcach skośnych o nachyleniu 30 do 50
stopni z pokryciem dachówką, blacho dachówką, blachą, gontem, strzechą lub papą. Drugi system
montażowy umożliwia zabudowę na dachach płaskich oraz jako konstrukcję wolno stojącą w
ogródku, lub fasadową w formie zadaszenia.
2. Zapotrzebowanie energetyczne
Dla podgrzania 240 dm3 wody z temperatury 8 do 55 oC potrzebujemy:
Q = V x cp x ∆T [ W ]
Qdob = 13,12 [ kW ]
3. Dobór powierzchni instalacji słonecznej
Wariant 1 instalacja nowo realizowana z biwalentnym zasobnikiem CWU
9
projekt wykonawczy typowej instalacji słonecznej do wspomagania produkcji CWU 10
Wariant 2 instalacja modernizowana z dostawionym zasobnikiem CWU - kaskada
11
Przedstawione symulacje dokumentują, że przy zastosowaniu instalacji słonecznej na
poziomie 5,06 m2, można uzyskać ponad 50% pokrycie w produkcji ciepłej wody użytkowej z
ponad 80 % pokryciem w okresach letnich. Oznacza to, że w przypadku korzystania z wody o
niższej temperaturze, tj np. 45 oC ciepła woda z instalacji kolektorów może być produkowana
wyłącznie przez instalację słoneczną przez okresie od połowy kwietnia do polowy września. W
pozostałym okresie instalacja słoneczna będzie realizowała wstępny podgrzew CWU.
4. Opis techniczny – opis przyjętych rozwiązań
Zaprojektowano system solarny o powierzchni 5,06 m2, w oparciu o układ 2 wysoko
wydajnych kolektorów neosol 250 o powierzchni netto absorbera 2,53 m2. Konstrukcja kolektorów
opiera się o wysoko wydajny absorber miedziany z powłoką selektywną SUNSELECT. Kolektory
stanowią konstrukcje meandrową co jest istotne z punktu widzenia parametrów eksploatacyjnych.
Zastosowanie tego typu kolektorów gwarantuje najdłuższą eksploatację z najwyższą sprawnością.
Cały układ solarny pracuje jako jeden system o łącznej maksymalnej mocy 4,13 kW.
5. Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlano montażowych
Specyfikacja
techniczna
wykonania
i
odbioru
robot
dotyczy
instalacji
solarnej
wspomagającej przygotowanie ciepłej wody użytkowej dla domu jednorodzinnego położonego w
Wrzosowej przy ul. Długiej 30. Integralną częścią specyfikacji jest projekt budowlano-wykonawczy.
Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r. W spawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i
odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. Nr 202, poz. 2072)
5.1. Zakres robót objętych specyfikacją techniczną.
Zakres robót do wykonania:
Przedmiotem robót jest wykonanie instalacji słonecznej wspomagającej przygotowanie
ciepłej wody użytkowej. Zakres robót obejmuje:
- wykonanie konstrukcji wsporczej i montaż na dachu,
- montaż kolektorów słonecznych na systemowym zestawie montażowym,
- montaż urządzeń układu przygotowania cwu z kolektorów słonecznych,
- podłączenie instalacji słonecznej do instalacji CWU,
- montaż systemu sterowania i podłączenia elektryczne,
- montaż systemu sterowania i podłączenia elektryczne pomp i automatyki,
- napełnienie instalacji glikolem – odpowietrzenie instalacji,
- rozruch i regulacja,
- przeszkolenie użytkownika w zakresie obsługi systemu słonecznego
5.2. Ogólne wymagania dotyczące robót
Przekazanie miejsca wykonywania prac
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność z
dokumentacją techniczną.
Na
wykonawcy
spoczywa
odpowiedzialność
za
przekazanego mu miejsca wykonywania prac do chwili odbioru końcowego robót
ochronę
Dokumentacja projektowa i powykonawcza
Wykonawca winien wykonać zadanie zgodnie z projektem, a ewentualne zmiany nanieść w
dokumentacji
powykonawczej
całości
wykonanych
robot,
opracować
dokumentację
z
przeprowadzonego rozruchu technologicznego zgodnie z instrukcjami eksploatacji poszczególnych
urządzeń systemu solarnego i grzewczego.
Zabezpieczenie terenu budowy
Wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia i utrzymania bezpieczeństwa terenu budowy oraz
robót poza placem budowy w okresie trwania realizacji inwestycji aż do zakończenia i odbioru
końcowego prac, a w szczególności:
- Zabezpieczy i utrzyma warunki bezpiecznej pracy i pobytu osób wykonujących czynności
związane z budową a także zabezpieczy teren budowy przed dostępem osób nieupoważnionych,
- Wykonawca w ramach umowy ma uprzątnąć plac budowy po zakończeniu każdego elementu
robót i doprowadzić go do stanu pierwotnego po zakończeniu robót i likwidacji placu budowy.
- Wykonawca odpowiada za ochronę istniejących instalacji i rurociągów, kabli itp.
Ochrona środowiska w czasie wykonywania prac.
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy
dotyczące ochrony środowiska naturalnego. W okresie trwania budowy Wykonawca będzie
podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób
lub własności społecznej i innych, a wynikających ze skażenia, hałasu lub innych przyczyn
powstałych w następstwie jego sposobu działania
Ochrona przeciwpożarowa
Wykonawca będzie przestrzegać przepisów ochrony przeciwpożarowej. Butle z gazami
technicznymi będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed
dostępem osób trzecich. Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane
pożarem wywołanym jako rezultat realizacji robót albo przez personel Wykonawcy.
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy. W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel
nie wykonywał pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie
spełniających odpowiednich wymagań sanitarnych. Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał
wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz sprzęt i odpowiednią odzież dla ochrony życia i
zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. Każde
stanowisko pracy winno posiadać odpowiednią wymianę powietrza gwarantującą utrzymanie
stężeń substancji szkodliwych w granicach dopuszczalnych norm. Na każdym stanowisku pracy
winno znajdować się naczynie z odpowiednim środkiem do zmywania resztek farby ze skóry.
Można stosować oleje naturalne, lub odpowiednie roztwory detergentów. Każde stanowisko należy
wyposażyć w odpowiedni sprzęt gaśniczy.
Przy pracach na urządzeniach elektrycznych, należy wyłączyć je z pod napięcia i
zabezpieczyć przed przypadkowym złączeniem.
Miejsce pracy na
dachu
musi być
odpowiednio zabezpieczone zgodnie
z
wymogami przepisów bezpieczeństwa jak dla robót na wysokości.
Kolektory neosol 250 osiągają w okresach postoju powyżej 240°C Na przyłączach zasilania
i powrotu występuje zagrożenie poparzenia między innymi również poprzez wydobywanie się pary.
Ochrona i utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia
używane do wykonywania prac od daty przekazania placu budowy do daty wystawienia
świadectwa przejęcia przez Inwestora.
Stosowanie się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie przepisy wydane przez władze centralne i
miejscowe oraz inne przepisy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane z robotami i
będzie w odpowiedzialny za przestrzeganie tych praw. przepisów i wytycznych podczas
prowadzenia robót instalacyjnych.
Odbiory
Wykonawca zobowiązany jest do zawiadomienia o odbiorach Instytucje, których
obecność jest wymagana przepisami i ponosi opłaty za udział przedstawicieli tych instytucji w
odbiorach. Wszystkie formalności z tym związane, Wykonawca zobowiązany jest wykonać własnym
staraniem. Odbiory techniczne muszą spełniać wymagania stawiane przez przepisy „Prawo
Budowlane"
5.3. Materiały
Materiały do wykonania robót technologicznych należy stosować zgodnie z dokumentacją
techniczną. Wszystkie materiały, których Wykonawca użyje do wbudowania muszą odpowiadać
warunkom określonym w art. 10 Ustawy „Prawo Budowlane" z dnia 7 lipca 1994 r. (t.j. z 2003 r.
Dz. U. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.) i Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach
budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881). Wykonawca dla potwierdzenia jakości użytych materiałów
dostarczy świadectwa potwierdzające odpowiednią jakość materiałów i fakt dopuszczenia ich do
stosowania w budownictwie. Wszystkie materiały i urządzenia winny posiadać certyfikaty
bezpieczeństwa bądź deklarację zgodności z obowiązującymi przepisami i normami.
Urządzenia powinny być takie jak określono w specyfikacji, bądź inne, o ile zatwierdzone
zostaną
przez
stronę
reprezentującą
Zamawiającego.
Wszystkie
materiały
i
urządzenia
przewidywane do wbudowania będą zgodne z dokumentacją. W oznaczonym czasie przed
wbudowaniem Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła wytwarzania
materiałów oraz odpowiednie świadectwa badań, dokumenty dopuszczenia do obrotu i stosowania
w budownictwie.
Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały do czasu, wykonania prac tak,
aby były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości. Miejsca
czasowego składowania będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach uzgodnionych z
Inwestorem. Warunki przechowywania i składowania muszą spełniać wymagania Norm i
wymagania producenta.
Sprzęt
Wykonawca
jest
zobowiązany
do
używania
jedynie
takiego
sprzętu,
który
nie
spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych prac.
Sprzęt musi być obsługiwany przez pracowników posiadających uprawnienia na ten sprzęt oraz
musi posiadać aktualne świadectwo legalizacji.
Transport
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie
wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych prac i właściwości przewożonych materiałów.
W czasie transportu, załadunku i wyładunku oraz składowania urządzeń, aparatury elektrycznej,
przestrzegać zaleceń wytwórców, a w szczególności: transportowane urządzenia zabezpieczyć
przed nadmiernymi drganiami i wstrząsami oraz przesuwaniem się, aparaturę i urządzenia
ostrożnie załadowywać i zdejmować, nie narażając ich na uderzenia, ubytki lub uszkodzenia
powłok. Przy transporcie kolektora na dach zwrócić uwagę na występujące siły wiatru. Na
kolektorze znajdują się uchwyty paskowe do których można zakładać haki lub taśmy dźwigowe.
6. Wykonanie robót
Rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podpisania umowy oraz pisemnego przekazania
placu budowy Wykonawcy przez Inwestora.
Ogólne zasady wykonywania robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót, zgodnie z umową, oraz za jakość
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją techniczną,
oraz uzgodnieniami z inwestorem i ewentualnym Inspektorem Nadzoru.
Wykonawca przy wykonywaniu robót uwzględni fakt, że prace będą prowadzone na obiekcie
czynnym. Wykonawca zagwarantuje, że wszystkie roboty będą wykonywane w taki sposób, aby nie
powodować zakłóceń w dostawie c.w.u. oraz zmniejszy do niezbędnego minimum czas przerwy
przewidzianej na przepięcie instalacji. Powyższe warunki należy uwzględnić przy sporządzaniu
harmonogramu robót. Polecenia Inwestora i Inspektora Nadzoru będą wykonywane nie później niż
w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez Wykonawcę.
6.1. Montaż kolektorów na dachu
Przy montażu kolektorów należy używać wyłącznie oryginalnych systemowych zestawów
montażowych, zestawów przyłączeniowych, odpowietrzających, jak również kompensujących
łączników kolektory.
Niezależnie od wytycznych niniejszego projektu zawsze przed montażem kolektorów
Wykonawca musi sprawdzić na miejscu warunki montażu i przeanalizować zdolność przeniesienia
dodatkowego obciążenia przez konstrukcję dachu.
Montaż kolektorów na dachu skośnym
System neosol umożliwia montaż kolektorów słonecznych do dachów skośnych o kącie nachylenia
30 – 50 stopni o każdym rodzaju poszycia.
Przykład montażu do dachu z poszyciem dachówkowym
w pierwszym etapie należy zamontować dodatkowe łaty do których zostaną zamontowane uchwyty
dachowe i cały pozostały osprzęt.
przygotowany system montażowy należy zamontować poprzez dokręcenie
wkrętami do łat montażowych.
widok zamontowanych kolektorów na dachu z pokryciem dachówką
szczegóły montażu
widok gotowego zamontowanego zestawu
Montaż kolektorów na dachu płaskim lub w układzie wolnostojącym
System neosol umożliwia montaż kolektorów słonecznych do dachów płaskich, jak również do
konstrukcji wolno stojących ewentualnie jako zestawy fasadowe. Do montażu stosowane są
również systemowe rozwiązania.
powyższy rysunek przedstawia baterię 6 kolektorów, ale zasada montażu dla 2 kolektorów jest
taka sama.
tuleja zanurzeniowa wprowadzana jest do rury zbiorczej kolektora, dzięki czemu mierzona jest
rzeczywista temperatura czynnika solarnego.
kolektory na dachach płaskich montowane są na firmowych trójkątach montażowych
widok zestawu dla dwóch kolektorów
dopełnieniem oryginalnych części systemu jest zestaw przyłączeniowy i odpowietrzający neosol
oraz układ kompensujących połączeń kolektorów
stosowanie oryginalnego osprzętu gwarantuje pewność połaczeńi bezawaryjną pracę całego
systemu.
6.2. Instalacje technologiczne
Rurociągi systemu solarnego od kolektorów rurowych do grupy regulacyjno - pompowej
neounit należy wykonać z rur miedzianych 18 x 1,0mm miękkich łączonych lutem twardym.
Podłączenia do kolektorów wykonać za pomocą zestawu przyłączeniowego systemu neosol.
Rurociągi miedziane prowadzić pod lub nad powierzchnią dachu minimum 15 cm i mocować do
elementów konstrukcyjnych ram wsporczych kolektorów. Dopuszczalne jest zastosowanie
przewodów ze stali szlachetnej w postaci karbowanych węży o równoważnej średnicy. Przewody
solarne należy prowadzić w sposób zapewniający właściwą kompensację wydłużeń cieplnych.
Przewody zasilający i powrotny instalacji solarnej, prowadzone są obok siebie, powinny być
ułożone równolegle. Przewody instalacji należy układać zachowując stałą odległość między osiami
wynoszącą 6 cm. Przewody solarne w kotłowni (poziome) należy prowadzić powyżej przewodów
instalacji wody zimnej, a poniżej przewodów gazowych i instalacji elektrycznych. Połączenie
powinno być wykonane zgodnie z wymaganiami producenta elementów łączonych. Połączenia
lutowane należy wykonać przez lutowanie kapilarne odpowiednio kalibrowanego bosego końca rury
i łącznika. Luty twarde w postaci drutu i pasty prowadzone jest w temperaturze powyżej 460 C.
Wytrzymałość i odporność połączeń lutowanych warunkują: prawidłowa konstrukcja połączenia,
dobra zwilżalność powierzchni płynnym lutem, właściwy dobór topnika i lutu. W podobny sposób
należy wykonać połączenia c.w.u. do istniejącej instalacji. Połączenia te można wykonać również
jako gwintowane z rur stalowych, lub rur PP przez zgrzewanie.
6.3. Tuleje ochronne i podpory
Przy trasowaniu przebiegu instalacji glikolowej należy wykonać bruzdy w ścianach dla
osadzenia podpór i wykonania odsadzek gałązek transportujących płyn solarny. Zabetonować
otwory i rury
ochronne w przegrodach budowlanych. Po wykonaniu i próbach instalacji wykonać
tynki uzupełniające.
W tulei ochronnej umieszczonej w miejscu przejścia przez strop nie może znajdować się
żadne połączenie rury niosącej płyn solarny, tuleja ochronna powinna być rurą o średnicy
wewnętrznej większej od średnicy zewnętrznej 2 rur przewodów solarnych o co najmniej o 2 cm.
Tuleja ochronna powinna być dłuższa niż grubość przegrody pionowej o około 4 cm z każdej
strony, a przy przejściu przez strop powinna wystawać około 3 cm powyżej posadzki. Przestrzeń
między rurami solarnymi
a tuleją ochronną powinna być wypełniona materiałem trwale
plastycznym nie działającym korozyjnie na rury i izolację umożliwiającym jej wzdłużne
przemieszczanie się i utrudniającym powstanie w niej naprężeń poprzecznych. Przepust
instalacyjny w tulei ochronnej, wykonany w stropie, powinien być wykonany w sposób
zapewniający przepustowi uzyskanie gazoszczelności i wodoszczelności.
6.4. Armatura
Armatura, po sprawdzeniu prawidłowości działania, powinna być instalowana tak, żeby była
dostępna do obsługi i konserwacji. Armaturę na przewodach należy instalować tak, żeby kierunek
przepływu wody instalacyjnej był zgodny z oznaczeniem kierunku przepływu na armaturze.
Nastawy armatury regulacyjnej, powinny być przeprowadzone po zakończeniu montażu, płukaniu i
badaniu szczelności instalacji w stanie zimnym. Zastosować armaturę odcinającą kulową. Armaturę
instalacji solarnej dobrać na ciśnienie min. 0,6 MPa, instalacja wodociągowa również na ciśnienie
min. 0,6 MPa.
6.5. Zabezpieczenie antykorozyjne
Elementy wyposażenia technologicznego wykonane ze stali ocynkowanej, szlachetnej lub
miedzi nie wymagają zabezpieczenia przeciw korozji.
6.6. Izolacje termiczne
Izolacja termiczna powinna spełniać wymagania normy PN-B-02421. Rurociągi o parametrach
pracy do 90°C izolować wełną mineralną o grubościach minimalnych:
- 20 mm dla Φ 20 i 25 mm;
- 30 mm dla Φ 32 i 40 mm.
Zastosowanie innych materiałów wymaga zachowania tych samych oporów przepływu ciepła co
wełna mineralna. Przy stosowaniu innych materiałów należy pamiętać, że musi to być materiał z
dopuszczenie do pracy w temperaturze do 175 oC i odporny na promieniowanie UV !!! Płaszcz
rurociągów dla wełny mineralnej wykonać z blachy alu-cynk.
Płaszcze rurociągów pomalować kolorami umownymi w zależności od przepływającego czynnika
zgodnie z PN-70/N-01270.
Rurociągi miedziane izolować cieplnie izolacją odporną na działanie temperatur do 175 C.
Zabezpieczenie termiczne rurociągów miedzianych wykonać pianką kauczukową Armaflex C
grubości 25mm nad powierzchnią dachu i grubości 19 mm w pomieszczeniach.
7. Elementy technologiczne instalacji słonecznej
7.1. Zasobnikowe podgrzewacze CWU
Dla obliczeniowego dobowego zapotrzebowania CWU na poziomie 240 dm3 należy
zastosować pojemnościowy układ przygotowania o pojemności 300 dm3.
W przypadku nowych inwestycji lub modernizacji z całkowitą wymianą układu przygotowania CWU
należy zastosować biwalentny ( dwu wężownicowy ) zasobnik CWU.
Dane techniczne biwalentnych zasobników CWU o pojemności 250 i 300 dm3
W przypadku modernizacji, gdy system grzewczy posiada zasobnikowy podgrzewacz CWU
nadający się do eksploatacji nie ma konieczności jego wymiany. Rozwiązanie systemu solarnego
neosol przewiduje pracę dwóch zasobnikowych podgrzewaczy CWU jako układ kaskadowy. W
takim układzie należy dążyć do stworzenia kaskady dwóch zasobników o łącznej pojemności około
300 dm3. Jeśli istniejący zasobnik kotłowy posiada pojemność na poziomie 150 dm3, to należy
zastosować zasobnik solarny również o pojemności 150 dm3, włączony szeregowo przed
zasobnikiem kotłowym. Wówczas otrzymamy kaskadę o wymaganej pojemności, w której z
tradycyjnego źródła energii będzie grzany tylko jeden zasobnik, natomiast z instalacji solarnej będą
grzane oba zasobniki. Taki układ z uwagi na rozkład temperatur charakteryzuje się wyższą
sprawnością działania w stosunku do zasobnika biwalentnego. Oznacza to, że przy takich samych
pojemnościach w układzie kaskadowym otrzymamy o 3 % większe pokrycie produkcji CWU – patrz
symulacje energetyczne strony 10-12.
Dane techniczne zasobników CWU o pojemności 80 do 1
7.2. Osprzęt zasobników CWU
Zabezpieczenie zasobnika – zawór bezpieczeństwa
W układach instalacji grzewczych, i przygotowania CWU, zabezpieczonych naczyniem wzbiorczym,
przeponowym typu zamkniętego należy stosować zawór bezpieczeństwa. Zawór montowany jest
bezpośrednio za wymiennikiem lub zbiornikiem na przewodzie wylotowym czynnika gorącego. Na
odcinku przewodu między urządzeniem a zaworem bezpieczeństwa niedopuszczalne jest
instalowanie zaworów odcinających, zasuw lub jakiejkolwiek armatury. Na bojlerach C.W.U. zawory
montowane są na wejściu zimnej wody lub na zbiorniku. Między bojlerem a zaworem
bezpieczeństwa nie wolno montować żadnych zawieradeł. Zawory dobrano zgodnie z kartą
katalogową Zaworu bezpieczeństwa SYR 2115.
Średnica
króćca
wlotowego
½
¾
1
1¼
1 ½
Pojemność podgrzewacza wody
zbiornika wg DIN dm3
Do 200
200-1000
1000-5000
powyżej 5000
-
Uwaga: zawór bezpieczeństwa należy zmontować tak, aby znajdował się powyżej zasobnika CWU.
Należy stosować zawory na ciśnienie otwarcia 0,60 MPa. Z reguły zawory bezpieczeństwa
dostarczane są wraz z zasobnikowym podgrzewaczem CWU
Stabilizacja ciśnienia wody – naczynie przeponowe
W układach instalacji CWU do stabilizacji należy stosować naczynia przeponowe o ciśnieniu pracy
dostosowanym do nastawy zaworu bezpieczeństwa. Oznacza to, że przed zabudową naczynia w
instalację należy dokonać nastawy ciśnienia w przestrzeni gazowej naczynia! Doboru naczynia
dokonuje się indywidualnie do wielkości instalacji. Jako sprawdzenie poprawności doboru należy
zastosować kryterium, iż wielkość całkowita naczynia winna wynosić na poziomie 8% objętości
instalacji. Oznacza to, że w zdecydowanej większości przypadków wystarczającym jest naczynie o
pojemności 25 dm3 i ustawionym ciśnieniu pracy 0,60 MPa.
Zabezpieczenie instalacji wodociągowej – zawór, klapa zwrotna.
W układach instalacji CWU z zasobnikowymi podgrzewaczami należy stosować armaturę
uniemożliwiającą przepływ zwrotny. Uwaga: należy pamiętać o zasadach montażu zaworów
bezpieczeństwa.
Pomiar parametrów – termometry manometry.
Każdy zasobnik CWU winien być wyposażony fabrycznie w pomiar temperatury. W przypadku
braku fabrycznego termometru, należy układ wyposażyć w termometr zamontowany na wyjściu
wody ciepłej.
Dla kontroli pracy instalacji CWU należy przy zasobniku zamontować manometr o min średnicy 80
mm i zakresie pomiarowym 0 – 1,0 MPa. Na manometrze należy nanieść kolorem czerwonym
maksymalne ciśnienie pracy. W naszym przypadku wartość 0,55 MPa.
7.3. Grupa regulacyjno pompowa neounit
Do współpracy instalacji kolektorów słonecznych z zasobnikowym należy zastosować systemową
grupę regulacyjno pompową neounit. Grupa pompowo regulacyjna jest kompletnym urządzeniem
zawierającym wszystkie niezbędne elementy osprzętu instalacji solarnej – opis elementów
zawartych w układzie na rysunku technicznym. Dzięki zabudowanym komponentom układ może
być łatwo napełniany i opróżniany. Pompa może być montowana i demontowana bez opróżniania
płynu z układu.
Instrukcja obsługi:
Napełnianie instalacji – zawór 2 i 3 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara
otworzyć, następnie zaworem 14 wbudowanym w regulator przepływu zamknąć przepływ.
Zaworem 12 napełniać instalację aż płyn pojawi się w zaworze 13 . Powoli zamknąć oba
zawory 12 i 13.
Odpowietrzanie instalacji – zawory 2 i 3 otworzyć, zawór 14 zamknąć. Poprzez zawór 12
dopełniać płyn solarny do instalacji i przez zawór 13 odpowietrzać. Po odpowietrzeniu zawory 12 i
13 ponownie zamknąć a zawór 14 otworzyć.
Montaż i demontaż pompy – Zawór 14 i zawór 2 zamknąć pompa zostanie z układu
wyseparowana hydraulicznie. Można przystąpić do montażu i demontażu pompy. Wszystkie prace
wykonywać po wyłączeniu napięcia elektrycznego.
Ustawienie żądanego maksymalnego przepływu - Pokrętłem zaworu 14 obracać, aż pływak
P wskaże na skali wskaźnika przepływu żądany przepływ
w naszym przypadku 2,30 – 2,50 dm3/min.
Pływak spełnia również funkcję klapy zwrotnej.
7.4. Zabezpieczenie instalacji i stabilizacja ciśnienia.
Grupa regulacyjno pompowa neounit, posiada fabrycznie przygotowany zwór
bezpieczeństwa dn 15 na ciśnienie 0,60 MPa stanowiący zabezpieczenie instalacji, manometr o
zakresie pomiarowym 0-1,0 MPa oraz wyjście do podłączenia naczynia przeponowego.
Stabilizacja ciśnienia realizowana jest za pomocą naczynia przeponowego do systemów
solarnych. Doboru naczynia wg normy:
Naczynie przeponowe REFLEX
Przestrzeń gazowa
czynnik grzewczy
naczynie w stanie
zakupu wypełnione
czynnik grzewczy
naczynie z poduszką
płynu solarnego
Vv
Przestrzeń
Przestrzeń
gazowa
gazowaCzynnik grzewczy
gazem
Vv - minimum 3 litry
czynnik grzewczy
naczynie w trakcie pracy
systemu przestrzeń czynnika
Vv+Ve+Vd
Przestrzeń
gazowa
grzewczego przejmuje
objetość Vv+ Ve + Vd
Doboru pojemności naczynia wzbiorczego dla instalacji solarnej winno dokonywać się
na podstawie równania:
p +1
Vn min = ( Ve + Vv + Vd ) e
(1)
pe − po
Vv =
Va * 0,5
100
(2)
Ve =
Va * n
100
(3)
Vd = V p *z
(4)
Gdzie:
Vnmin
- Minimalna pojemność znamionowa naczynia
[ dm3 ]
Ve
- przyrost objętościowy płynu w instalacji
[ dm3 ]
Va
- pojemność całkowita instalacji
[ dm3 ]
Vv
- poduszka czynnika grzewczego w naczyniu (min 3 litry)
[ dm3 ]
Vd
- objętość pary-odpowiada sumarycznej pojemności kolektorów
[ dm3 ]
dodatkowo winno dodawać się pojemność pierwszego metra
przyłączanej rury do baterii kolektorów
[ dm3 ]
Vp
- pojemność pojedynczego kolektora
[ dm3 ]
z
- liczba kolektorów
[szt.]
psv
- dopuszczalne ciśnienie końcowe
[ bar ]
pe
- ciśnienie otwarcia zaworu bezpieczeństwa
[ bar ]
pe = psv - 0,1 * psv
h
- wysokość statyczna instalacji
n
- współczynnik rozszerzalności płynu solarnego
po
- ciśnienie statyczne instalacji odpowiada różnicy statycznej
[ m]
wysokości najwyższego punktu instalacji (odpowietrznika) i
naczynia wzbiorczego jest to ciśnienie poduszki gazowej w naczyniu.
po = 1,5 bara + 0,1 bar/m x h
[ bar ]
Wartości współczynnika rozszerzalności płynu solarnego n:
Stężenie 47/53% (glikol/woda)
Stężenie 40/60% (glikol/woda)
temperatura
n
temperatura
n
100oC
110oC
120oC
130oC
140oC
150oC
160oC
170oC
180oC
190oC
200oC
6,0
6,7
7,4
8,2
8,9
9,7
10,5
11,3
12,1
13,0
13,9
100oC
110oC
120oC
130oC
140oC
150oC
160oC
170oC
180oC
190oC
200oC
6,4
7,1
7,8
8,6
9,3
10,0
10,8
11,6
12,4
13,2
14,1
Dla mieszanki glikolu propylenowego i wody 47%/53% przy 140oC współczynnik
rozszerzalnościowy wynosi:
n140 = 9,3
Wielkość ta odpowiada rozszerzalności procentowej na poziomie 9,3 %
Minimalne ciśnienie pracy instalacji solarnej o nominalnej pojemności naczynia
wzbiorczego Vh ≥ Vnmin wynosi:
p a min =
Vh (p e + 1)
−1
Vh − Vv
Instalacja solarna złożona z 2 kolektorów neosol
250
Pojemność kolektora – 2,36 litra
Pojemność czynnika w instalacji – 20 litrów
Wysokość statyczna – 12 m
Otwarcie zaworu bezpieczeństwa – 5,4 bara
Ve =
Va * n 20 * 9,3
=
= 1,86 litra
100
100
Vd = V p *z = 2,36*2= 4,72 litra
po = 1,5 bara + 0,1 bar/m = 2,0 bara
(dla zaworu 6 bar)
p +1
Vn min = ( Ve + Vv + Vd ) e
p e − po
V * 0,5
Vv = a
100
Vv = 2,70 litra - poj. min. 3 litry
Vn min = (3 + 1,86 + 2,36 * 2)
5,4 + 1
= 18,0 litra
5,4 − 2,0
Należy przyjąć naczynie wzbiorcze
pojemności 18 litrów
do instalacji solarnych z zawartością środka przeciw zamarzaniu do 50% przyłącza gwintowane,
membrana niewymienna, max temp. 70 °C zgodne z dyrektywą 97/23/WE kolor czerwony lub biały
8-33 litry
50-140 litrów
200-600 litrów
7.5. Pompa obiegowa systemu solarnego.
Do zabudowy w grupie pompowej neounit należy stosować pompy obiegowe z mokrym wirnikiem
wielobiegowe klasy 25-40 o długości montażowej 180 mm.
8. Systemy regulacyjne instalacji słonecznej neocontrol.
Do sterowania układami kolektorów słonecznych stosować należy systemy regulacyjne
neocontrol lub alternatywnie sterowniki solrcomp. Firma neon w swych rozwiązaniach posiada
szeroką gamę układów regulacyjnych neocontrol
regulator neocontrol serii 250
regulator neocontrol serii 260
szafa neocontrol serii 2000
8.1. Regulator cyfrowy neocontrol 260.
Do obsługi projektowanego układu z zasobnikiem biwaletnym oferujemy cyfrowy regulator
którego, zasadniczą funkcją jest sterowanie triakiem wyjściowym w funkcji różnicy temperatur
∆T (T1-T2).
W tym schemacie pracy pompa zostaje załączona z maksymalnymi obrotami, po przekroczeniu
przez różnicę temperatur ∆T (T1-T2) parametru “Delt.zał”. Przy spadku różnicy temperatur
poniżej tego parametru obroty są stopniowo zmniejszane aż do całkowitego wyłączenia.
Wyłączenie pompy następuje po spadku różnicy temperatur poniżej poziomu ustawionego w
parametrze “Delt.wył”. Wyłączenie nastąpi jednak dopiero po odliczeniu czasu ustawianego w
parametrze “Czas MIN.”( Czas ten jest odliczany od momentu załączenia pompy). Jeżeli czas
minimalny pracy pompy nie upłynął, a różnica temperatur spadła poniżej poziomu wyłączenia, to
pompa pracuje z prędkością minimalną. Minimalną wartość obrotów można określić w parametrze
“Obr.MIN” i powinna być dobrana w taki sposób, aby zapewnić stabilną pracę pompy ( należy
bezwzględnie sprawdzić dane producenta ). Jeżeli obroty minimalne ustawimy na 100% to
uzyskamy efekt pracy załącz/wyłącz. Jest to wymagane w przypadku współpracy z pompami
elektronicznymi lub innymi odbiornikami, które nie mogą być sterowane płynnie. Aktualna wartość
obrotów jest wyświetlana w okienku informacji, które pokazuje się po naciśnięciu przycisku MAN
przy kodzie różnym od 105 ( kod pracy ręcznej )
Istnieją jeszcze trzy szczególne przypadki, które wpływają na pracę triaka:
triak zostanie wyłączony jeśli temperatura w zasobniku ciepła (T2) wzrośnie powyżej
wartości zadanej w parametrze “TzasZAD”. Funkcja ta ma na celu ochronę zasobnika
przed przegrzaniem. Ustawienie wartości ”0” blokuje tą funkcję.
triak zostanie załączony jeśli temperatura w kolektorze słonecznym (T1) wzrośnie powyżej
zadanej w parametrze “TkolMAX”. Funkcja ta chroni kolektor przed przegrzaniem.
Ustawienie wartości ”0” blokuje tą funkcję. Funkcja ochrony kolektora ma wyższy priorytet.
triak zostanie załączony w przypadku uszkodzenia jednego z czujników (T1 lub T2).
Praca ręczna: Aby załączyć pracę ręczną należy ustawić kod na wrtość105. Po naciśnięciu przycisku
MAN zostaje wyświetlone okno informacji z obrotami pompy. Przyciskiem EDIT można załączać i
wyłączać pompę ( 0-100 % obrotów ) a przyciskami + i – płynnie zwiększać lub zmniejszać obroty.
Ponowne naciśnięcie przycisku MAN wyłącza pracę ręczną.
8.2. Regulator cyfrowy neocontrol 261.
Do obsługi projektowanego układu z dwoma zasobnikami oferujemy cyfrowy regulator
którego, zasadniczą funkcją ładowanie zasobnika CWU z kolektora słonecznego. Regulator steruje
płynnie pompą ładującą zasobnik w funkcji różnicy temperatur ∆T ( T1-T2 ), gdzie T1 to
temperatura kolektora słonecznego, a T2 to temperatura mierzona w zasobniku. Dodatkowe
funkcje spełniane przez regulator są zależne od wybranego schematu pracy – w naszym przypadku
dwóch zasobników w układzie kaskady.
T
T
T
Pompa P1 zostaje załączona z maksymalnymi obrotami, po przekroczeniu przez różnicę
temperatur ∆T (T1-T2) parametru “Delta załączenia”. Przy spadku różnicy temperatur poniżej
tego parametru obroty są stopniowo zmniejszane aż do całkowitego wyłączenia. Wyłączenie
pompy następuje po spadku różnicy temperatur poniżej poziomu ustawionego w parametrze “Delta
wyłączenia” Minimalną wartość obrotów można określić w parametrze “Obr.MIN” i powinna być
dobrana w taki sposób, aby zapewnić stabilną pracę pompy. Jeżeli obroty minimalne ustawimy na
100% to uzyskamy efekt pracy załącz/wyłącz. Jest to wymagane w przypadku współpracy z
pompami elektronicznymi lub innymi odbiornikami, które nie mogą być sterowane płynnie.
Aktualna wartość obrotów jest wyświetlana w okienku informacji, które pokazuje się po naciśnięciu
przycisku MAN przy kodzie różnym od 105 (kod pracy ręcznej). Zakończenie ładowania zasobnika
nastąpi, jeśli temperatura zmierzona czujnikiem T2 przekroczy wartość “ZADANA temperatura
zasobnika”.
Istnieją dwa szczególne przypadki, które wpływają na pracę pompy P1:
1. pompa zostanie załączona jeśli temperatura w kolektorze słonecznym (T1) wzrośnie powyżej
wartości określonej w parametrze “MAKSYMALNA temperatura kolektora”. Funkcja ta chroni
kolektor przed przegrzaniem. Ustawienie wartości ‘0’ blokuje tą funkcję.
2. pompa zostanie załączona w przypadku uszkodzenia czujnika T1 lub T2.
Praca pompy 2 (przepompowującej ciepło z zasobnika 1 do zasobnika 2) jest zależna od różnicy
temperatur ∆T (T2 - T3). Pompa 2 zostaje załączona po przekroczeniu przez różnicę temperatur
∆T (T2-T3) parametru “Delta załączenia P2”. Wyłączenie pompy 2 następuje po spadku różnicy
temperatur poniżej poziomu ustawionego w parametrze “Delta wyłączenia P2”.
Ładowanie
zasobnika 2 jest realizowane jednak tylko do momentu, kiedy nie osiągnie on temperatury
“ZADANA temperatura zasobnika 2”. Pompa P2 jest zatrzymywana także w przypadku uszkodzenia
czujnika T3 lub T3.
Pompa P2 winna mieć również możliwość uruchamiania czasowego sprzęgniętego z regulatorem
kotła celem wygrzewu termicznego zasobnika.
9. Pomiar ilości pozyskanego ciepła.
Dla kontroli projektowanych rozwiązań i spełnienia warunkóww stawianych przez program
NFOŚiGW, w układzie technologicznym należy zabudować ciepłomierz BMeters. Ciepłomierz
HYDROCAL jest konstrukcją kompaktową, zaprojektowany zgodnie z najnowszymi trendami w
dziedzinie opomiarowania ciepła. Ciepłomierz HYDROCAL posiada przetwornik przepływu o
konstrukcji mechanicznej, z bezmagnesową transmisją elektronicznym, co zapewnia niezawodność
działania, wysoką zabezpieczenie przed próba oddziaływania na urządzenie kompatybilny z
systemami zdalnego odczytu.
Deklarowane parametry HYDROCAL według normy PN-EN 1434:
zakres temperatur: Θ = 5˚C-90˚C
zakres różnicy temperatur: Θ = 3-70K*
minimalna różnica temperatur: Θmin = 0,2 K (1K dla ciepła)
ciśnienie nominalne: P N = 16 bar
typ czujnika temperatury: PT1000
żywotność baterii: 10 lat
Ciepłomierze są dostępne w trzech wersjach:
standardowy ciepłomierz - przystosowany do modułu MBUS/Impuls
ciepłomierz z wbudowanym wyjściem impulsowym
ciepłomierz z wbudowanym wyjściem MBUS
Hydrocal z elektronicznym przelicznikiem specyfikacja urządzenia
Ciepłomierz należy zawsze
montować na rurociągu
zimnego glikolu
Najważniejsze wskazania ciepłomierza:
- Aktualna ilość zużytej energii ciepła/chłodu
- 18 miesięczne wskazania zużycia ciepła/chłodu z datami
- Przepływ chwilowy medium grzewczego
- Skumulowana objętość przepływu
- Temperatura zasilania/powrotu oraz różnica temperatur
- Chwilowe zużycie energii w kW
- Godziny pracy urządzenia od wydania oceny zgodności
10. Instalacje elektryczne.
Wykonanie robot elektrycznych przy montażu instalacji słonecznej
Zagospodarowanie elektroenergetyczne terenu budowy, zapewniające skuteczną ochronę
przeciwporażeniową wymaga aby:
- sprzęt i osprzęt instalacyjny był o stopniu ochrony co najmniej IP44, a urządzenia rozdzielcze
o stopniu ochrony co najmniej IP43,
- preferowane jest stosowanie na terenach budowy odbiorników, narzędzi oraz urządzeń o II
klasie ochronności.
Wykonanie robót powinno być zgodne z wytycznymi zawartymi w dokumentacji zwłaszcza
w DTR urządzeń ( regulatory pompy ) oraz ustaleniami z Inwestorem.
Po zakończeniu robót elektrycznych w obiekcie, przed ich odbiorem Wykonawca zobowiązany jest
do przeprowadzenia tzw. technicznego sprawdzenia jakości wykonanych robót wraz z dokonaniem
potrzebnych pomiarów i próbnym uruchomieniem poszczególnych, instalacji, urządzeń. Orurowanie
obiegu solarnego należy w dolnej części budowli podłączyć przewodnikiem elektrycznym z
zaciskiem służącym do wyrównywania potencjałów. W przypadku istnienia instalacji odgromowej
na budynku, nie wolno do niej podłączać kolektorów. Dodatkową instalację odgromową obok
kolektora mogą wykonać jedynie osoby do tego upoważnione, w oparciu o stosowne przepisy
dotyczące instalacji odgromowych.
Po wykonaniu robót należy wykonać pomiary elektryczne zgodnie z obowiązującymi przepisami.
10. Płyn solarny.
Dla poprawnego działania systemu słonecznego należy stosować podany przez producenta
czynnik transportujący ciepło. Jest nim glikol propylenowy ergolid – eko.
Właściwości fizyko-chemiczne Ergolidu Eko -20°C Niezamarzający płyn stosowany do
układów solarnych oraz pompach ciepła, a zwłaszcza jako chłodziwo w przemyśle spożywczym.
Właściwości fizyko-chemiczne Ergolidu Eko -20°C
UWAGA EKSPLOATACYJNA: Jakość glikolu należy mierzyć minimum raz do roku. W przypadku
spadku ciśnienia w instalacji należy określić rodzaj ubytku i podjąć odpowiednie działania.
W przypadku spadku ciśnienia spowodowanego nieszczelnością instalacji, należy bezwzględnie
zlokalizować usterkę i zlikwidować nieszczelność. Ubytek uzupełnić erolidem.
W przypadku spadku ciśnienia spowodowanego odparowaniem czynnika, uzupełnienie należy
wykonać wodą !!!
11. Badania odbiorcze
Zakres badań odbiorczych należy dostosować do rodzaju i wielkości instalacji. Szczegółowy
zakres badań odbiorczych powinien zostać ustalony w umowie pomiędzy inwestorem i wykonawcą
z tym, że powinny one objąć co najmniej badania odbiorcze szczelności, odpowietrzania,
zabezpieczenia przed przekroczeniem granicznych wartości ciśnienia i temperatury, zabezpieczenia
przed korozją wewnętrzną, zabezpieczenia przed możliwością wtórnego zanieczyszczenia wody
wodociągowej.
12. Badania szczelności
Badanie szczelności należy przeprowadzać przed zakryciem bruzd i kanałów, przed
pomalowaniem elementów instalacji oraz przed wykonaniem izolacji cieplnej. Badanie szczelności
powinno być przeprowadzone wodą. Podczas odbiorów częściowych instalacji, w przypadkach
uzasadnionych możliwością zamarznięcia instalacji lub spowodowania nadmiernej korozji,
dopuszcza się wykonanie badania szczelności sprężonym powietrzem. Podczas badania szczelności
instalacja powinna być odłączona od naczynia wzbiorczego. Przed przystąpieniem do badania
szczelności wodą, instalacja (lub jej część) podlegająca badaniu, powinna być skutecznie
wypłukana wodą. Przed napełnieniem wodą instalacji wyposażonej w odpowietrzniki automatyczne
i nie wypłukanej, nie należy wkręcać kompletnych automatycznych odpowietrzników, lecz jedynie
zawory odcinające.
Po zakończeniu badania szczelności na zimno przy pomocy wody należy:
- dokładnie opróżnić instalację z wody,
- napełnić instalację glikolem,
- podłączyć naczynie wzbiorcze,
- sprawdzić napełnianie instalacji glikolem oraz:
- sprawdzić czy ciśnienie początkowe w naczyniu jest zgodne z projektem technicznym,
- uruchomić pompy obiegowe,
a następnie przeprowadzić badanie działania na zimno, to znaczy we wskazanych w projekcie
punktach instalacji, sprawdzić zgodność wartości ciśnienia i różnicy ciśnienia z wartościami
zaprojektowanymi (sprawdzić różnicę ciśnień na manometrach przed i za pompą).
Ponadto należy przeprowadzić jeszcze badania odbiorcze:
- zabezpieczeń antykorozyjnych powierzchni zewnętrznych instalacji,
- odpowietrzenia instalacji,
- oznakowania instalacji,
- zabezpieczenia instalacji przed przekroczeniem granicznych wartości ciśnienia i temperatury.
Po przeprowadzeniu badań powinien być sporządzony protokół zawierający wyniki badań.
13. Badania poprawności działania na gorąco
Podczas dokonywania odbioru poprawności działania instalacji na gorąco należy wykonać
następujące pomiary:
a)
pomiar temperatury zewnętrznej i mocy nasłonecznienia Wm2
b)
pomiar temperatury czynnika grzewczego.
c)
pomiar spadków ciśnienia glikolu w instalacji.
d)
pomiar temperatury na poszczególnych bateriach i regulacja przepływu.
e)
badania efektów regulacji instalacji solarnej
Oceny efektów regulacji montażowej instalacji solarnej należy dokonywać:
- po upływie co najmniej trzech dni słonecznych od rozpoczęcia pracy instalacji.
14. Uwagi końcowe
Wszystkie prace należy prowadzić zgodnie z dokumentacja projektową i wytycznymi
producentów urządzeń zawartych w DTR. Po zakończeniu prac instalator winien spisać protokół
końcowy odbioru prac, wypełnić wszystkie karty gwarancyjne i przeszkolić użytkownika w zakresie
prawidłowego działania systemu słonecznego.
Przy prawidłowej pracy systemu solarnego winno się przeprowadzić przegląd instalacji
przez firmę instalacyjną przynajmniej raz na 24 miesiące.
Stosowanie się do zawartych w niniejszym opracowaniu uwag gwarantuje wieloletnią
bezawaryjną pracę instalacji kolektorów słonecznych.
Niniejsze opracowanie jest własnością firmy neon i podlega ochronie na
podstawie Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Dziennik Ustaw z 2000 r. Nr 80 poz. 904.
Bez zgody autorów, kopiowanie, przetwarzanie, powielanie w
całości lub części jest zabronione !!!
III. INFORMACJA DOTYCZĄCA B.I.O.Z WG DZ.U. 120 Z 2003 R
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
I OCHRONY ZDROWIA
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 roku
Dziennik Ustaw Nr 120 z 2003 roku poz. 1126.
Nazwa i adres obiektu budowlanego:
Instalacja kolektorów słonecznych dla budynku jednorodzinnego
przy ul. Jaśminowej 30 42-263 Wrzosowa
działka nr 245/2
Nazwa i adres inwestora bezpośredniego:
Jan Kowalski
ul. Jaśminowa 30
42-263 Wrzosowa
Imię Nazwisko i adres projektanta:
mgr inż. Przemysław Bednarek
Część opisowa informacji B.I.O.Z.
Zakres robót dla całego zamierzenia budowlanego oraz kolejność realizacji poszczególnych
obiektów:
Zakres robót to montaż instalacji słonecznej do wspomagania produkcji CWU w budynku
jednorodzinnym.
Wykaz istniejących obiektów budowlanych:
Budynek mieszkalny jednorodzinny
Wskazanie elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą stwarzać zagrożenie
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi:
Montaż kolektorów, rurociągów i przewodów z rusztowań o wysokości powyżej 1 m nad poziomem
terenu.
Wskazanie dotyczące przewidywanych zagrożeń występujących podczas realizacji robót
budowlanych, określające skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce ich wystąpienia:
Praca na rusztowaniach o wysokości ponad 1 m.
Wskazanie sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do
realizacji robót szczególnie niebezpiecznych:
Praca z zachowaniem ogólnych zasad prowadzenia robót budowlanych. Kierownik budowy winien
sprawdzić czy realizujący montaż pracownicy posiadają aktualne badania lekarskie, czy posiadają
odpowiednie kwalifikacje do pracy na wysokości.
Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających niebezpieczeństwom
wynikającym z wykonania robót budowlanych w strefach szczególnego zagrożenia zdrowia
lub w ich sąsiedztwie w tym zapewniających bezpieczną i sprawną komunikację,
umożliwiającą szybką ewakuację na wypadek pożaru, awarii i innych zagrożeń:
Miejsce montażu zabezpieczyć taśmami, barierkami i tablicami ostrzegawczymi w sposób
uniemożliwiający przedostanie się osób nieupoważnionych w strefę zagrożenia. Używać wyłącznie
sprawnych i atestowanych narzędzi i urządzeń.
Stosować środki indywidualnej ochrony zdrowia i zabezpieczeń (kaski, pasy asekuracyjne,
atestowane rusztowania itp.). Sprawną komunikację należy zabezpieczyć wraz z całą organizacją
budowy.
Całość robót prowadzić zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca
2003 roku – „w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”
IV. Karty katalogowe
kolektor słoneczny neosol 250 - certyfikaty
V. Spis rysunków
1. sytuacja i orientacja
-1:1000/1:25000
2. schemat technologiczny – instalacja z biwalentnym zasobnikiem CWU
-
-/--
3. schemat technologiczny – instalacja z kaskadą 2 zasobników CWU
-
-/--
4. rzut dachu – instalacja solarna
-
1:100
5. rzut źródła ciepła – instalacja z biwalentnym zasobnikiem CWU
-
1:100
6. rzut źródła ciepła – z kaskadą 2 zasobników CWU
-
1:100
charakterystyka identyfikacyjna kolektora słonecznego neosol 250
Typ:
neosol 250
Pole powierzchni brutto:
2,70 [ m2 ]
Pole powierzchni apertury:
2,53 [ m2 ]
Pole powierzchni absorbera:
2,53 [ m2 ]
Masa opróżnionego kolektora słonecznego:
59,4 [ kg ]
Sprawność optyczna kolektora
81,6 [ % ]
Objętość cieczy:
2,36 [ dm 3 ]
Liczba pokryć:
1
Materiał pokrycia:
szkło solarne ESG
Grubość pokrycia:
4 [ mm ]
Zalecany płyn przenoszący ciepło:
Glikol propylenowy 40 - 53 % - ERGOLID EKO
Zamiennie akceptowalne płyny przenoszące
Glikole propylenowe, etylenowe z inhibitorami
ciepło:
korozji miedzi o temperaturze krzepnięcia nie
wyższej niż – 30 [ oC ]
Absorber
Materiał:
Grubość blachy:
Rodzaj pokrycia:
Współczynnik absorpcji:
Współczynnik emisji:
Materiał rur absorbera:
Liczba rur absorbera:
Średnica rury absorbera:
Grubość ścianki rury absorbera:
Wymiar króćca przyłączeniowego:
miedź - SUNSELECT
0,2 [ mm ]
tlenek tytanu - SUNSELECT
95,6 [ % ] +/- 1 [ % ]
4,6 [ % ]
+/- 2 [ % ]
miedź
1 - wymiennik meandrowy L=24,6 [ m ]
10,0 [ mm ] / 22 [ mm ]
0,5 [ mm ] / 1,0 [ mm ]
3/4”
Izolacja cieplna i obudowa
Grubość izolacji cieplnej spód:
Materiał izolacyjny:
Materiał obudowy:
Przepona dyfuzyjna
Grubość izolacji cieplnej obudowy:
Materiał izolacyjny:
Wymiary gabarytowe obudowy:
50 [ mm ]
wełna skalna bezolejowa
porofil aluminiowy neoprofil
neoglas
13 [ mm ]
wełna skalna bezolejowa
2352 x 1148 x 100 [ mm ]
Materiał uszczelniający:
santoprene
Ograniczenia
Maksymalna temperatura pracy:
Maksymalne ciśnienie pracy:
Ciśnienie robocze:
Zalecane natężenie przepływu:
High flow
Low flow
250 [ oC ]
1,0 [ MPa ]
do 0,60 [ MPa ]
wg zaleceń projektanta
101 [ dm3 /h ]
30 [ dm3 /h ]

P R O J E K T W Y K O N A W C Z Y www.neon.new.pl dotacje

Transkrypt

Podobne dokumenty