Warszawa, 30 - Akademia Orange

Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
Scenariusz VI
Niezaginiona Opowieść pt. „Królowa jeziorka”
Na podstawie legendy napisanej i zilustrowanej przez uczestników Konkursu Niezaginionych Opowieści:
Drużyna „Kruki”, Szkoła Podstawowa w Nawiadach
Przydatne materiały:

tekst Niezaginionej Opowieści

arkusze papieru

markery
Przebieg zajęć:
1. Uczniowie wspólnie z prowadzącym czytają Niezaginioną Opowieść, a następnie
wypowiadają się na temat elementów świata przedstawionego:

Gdzie i kiedy toczy się akcja?

Kim są bohaterowie?

Jakie są główne wydarzenia?

Które z występujących miejsc są fantastyczne, a które prawdopodobne?
2. Rozmowa zmierza do tego, aby jako miejsce fantastyczne wskazać znajdujący się pod
wodą Tajemniczy Świat i skierować rozmowę na ten temat:

Gdzie znajduje się Tajemniczy Świat?

Kto jest jego władcą?

Kto w nim mieszka?

Jakie panują w nim zasady?
3. Analizując tekst można dojść do wniosku, że o samym miejscu zamieszkania Białej
Panny wiadomo niewiele. Dlatego też nauczyciel proponuje uczniom zabawę
w stworzenie niezwykłego świata, który znajduje się w ich okolicy.
4. We wspólnej dyskusji wszyscy wybierają jedno miejsce w okolicy (może to być wzgórze,
jezioro, podziemia) ukryte przed ludzkimi oczami. W nim będzie się znajdował
tajemniczy świat.
5. W zależności od ilości uczniów, nauczyciel dzieli zespól na grupy, z których każda
otrzymuje arkusz papieru i markery. Zadaniem każdej z grup jest wymyślenie swojego
świata, według podanego schematu. Praca polega jedynie na wypunktowaniu
określonych elementów nie zaś na ich opisie.
6. Uczniowie muszą zastanowić się nad następującymi elementami:
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
 wygląd miejsca i jego cechy charakterystyczne
 mieszkańcy
 osiągnięcia cywilizacyjne i rozwój nauki
 zajęcia codzienne i obyczaje
 zwierzęta i rośliny
 zasady kontaktów z innymi światami
 wskazówki dla obcych
7. Na zajęciach przedstawiają wyniki swojej pracy i z pomocą nauczyciela oraz wskazówek
innych grup precyzują swoje notatki.
8. Zadaniem jest stworzenie przewodnika po danym miejscu, który będzie się składał
z wymienionych rozdziałów. Do każdego rozdziału należy także zamieścić ilustracje np.
mieszkańców czy wynalazków. Gotowe prace zostaną zamieszczone na stronie
internetowej.
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
Legenda o Królowej Jeziorka
Był spokojny, cichy wieczór. Pewien pan przechodził obok jeziora, w którym anioły ukryły
dzwony z kościoła w Prusinowie. Człowiek ten spacerował już kilka minut, gdy w pewnym
momencie usłyszał bicie dzwonów z głębi wody. Przestraszony szybko wrócił do domu i nikomu
nie powiedział, gdzie był .
Dopiero gdy nastał ranek, ów pan opowiedział swojej rodzinie, co mu się przydarzyło.
Jego żona mówiła, że to mu się tylko wydawało, że to niemożliwe. Jedyna córka rolników –
piętnastoletnia Amelia uwierzyła w słowa ojca i długo myślała o tym, co opowiedział. Kilka dni
później rano, gdy matka chciała obudzić dziewczynę do szkoły, nie zastała córki w łóżku, ale
obok na szafeczce znalazła kartkę: ,,Mamo i Tato! Zaciekawiła mnie historia, którą opowiedział
tata. Ciągle o tym myślę, w snach słyszę bicie tego dzwonu, poszłam więc go poszukać. Wasza
kochająca Amelka.”
Zrozpaczona żona zawołała męża i płacząc pokazała mu kartkę mówiąc, że to jest jego
wina. Rolnik bardzo się zasmucił, łzy napłynęły mu do oczu. Oboje postanowili niezwłocznie
poszukać córki. W tym samym czasie Amelia już stała nad brzegiem jeziora i wytężała słuch,
aby usłyszeć bicie dzwonów. Nic jednak takiego się nie stało i wtedy dziewczyna przypomniała
sobie, że dzwony słychać tylko podczas bardzo cichej nocy. Amelia wiedziała, że rodzice będą
jej tu szukać i dlatego wybrała się na wzgórze.
Rodzice, tak jak myślała ich córka, poszli jej szukać nad jezioro. Nie znaleźli tam Amelii,
więc przeszukali całą wieś. Nikt jej jednak tam nie widział. Załamani rodzice wrócili do domu.
W tym samym czasie dziewczyna stała przed górą, gdy ta się nagle otworzyła, jakby miała
niewidzialne wrota. Na ten niesamowity widok Amelia chciała uciekać, lecz nie mogła ruszyć się
z miejsca. Wtedy z góry wyszła piękna pani w śnieżnobiałej, długiej sukni. Była to Biała Panna.
Amelka stała oniemiała jak słup soli.

Co tu robisz? – zapytała zjawa.

Ja… ja… chciałam się ukryć przed rodzicami – jąkała się przejęta dziewczyna.

Dlaczego?

Ja… ja… chcę znaleźć dzwony ukryte w jeziorze – cicho wyznała prawdę.

Dzwony?! – w głosie Białej Panny było słychać zdziwienie i strach – skąd wiesz
o dzwonach? – dociekała.

Mój tata słyszał bicie tych dzwonów.

Ach! Słyszał je! To bardzo niedobrze! – lamentowała - ale jesteś pewna, że je słyszał, tak?

Tak – odrzekła dziewczyna.

Lepiej wracaj do domu i nie szukaj tych dzwonów – powiedziała biała zjawa.

Dlaczego?

To ja kazałam aniołom je ukryć w głębinach jeziora. Te dzwony są niebezpieczne.

Jak to? Dzwony mogą być groźne?

Przez nie jestem tu uwięziona, wewnątrz tej góry… - głos Białej Panny był cichy i smutny.

Co się stało? Opowiesz?- zaciekawiła się Amelka.

Cóż… no dobrze ,opowiem. I zaczęła swoją historię: Kiedyś, gdy jeszcze byłam młodą
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
dziewczynką mieszkałam w zamku. Któregoś dnia bawiąc się z przyjaciółmi w chowanego,
wbiegłam na wieżę zamkową i zobaczyłam dwa piękne, mieniące się złotem dzwony.
Złapałam za sznur wiszący między nimi i mocno pociągnęłam, chcąc usłyszeć ich dźwięk.
Jednak zamiast tego pojawił się biały dym, w którym ukazała się wróżka. Byłam bardzo
przestraszona. Wtedy ona przemówiła: „Ty jesteś wybranką, która ma władać Tajemniczym
Światem. Musisz pójść ze mną”. Byłam przerażona i powiedziałam, że nigdzie nie chcę iść,
że tu jest mój dom i jestem tu szczęśliwa.

Co było dalej? –dopytywała Amelka.

Poczekaj ,zaraz dokończę – i opowiadała – wtedy wróżka nie zważając na moje prośby
złapała mnie za ręce i pociągnęła mocno, prosto w biały dym i znalazłyśmy się przy tej
górze. Wyjęła różdżkę i wypowiadając zaklęcie, otworzyła wnętrze skały, by zamknąć mnie
w tym świecie.

To okropne – szepnęła Amelia.

Cóż, jednak to prawda. Żyję tu i władam tym Światem, więc kazałam aniołom schować ten
dzwon. Taka jest moja historia w skrócie; opowiedziałam ci ją, bo wydajesz się być miła, a
teraz już idź z tego miejsca i nie szukaj dzwonów. Powiem ci jeszcze, że jest tu blisko
jeszcze jedno podobne miejsce ,,Czerwone Jeziorko”, lepiej je omiń – powiedziała Biała
Panna.

Co to takiego?

W tym jeziorku mieszkają elfy, nimfy i inne istoty, nie wszystkie są przyjazne.

Będę uważać, robi się późno, muszę iść. Do widzenia pani.

Do widzenia… - powiedziała zjawa i znikła.
Nastał wieczór. Amelia doszła do brzegu jeziora, chodziła wkoło jakiś czas, aż poczuła
zmęczenie. Przysiadła na trawie i zasnęła. Przez sen usłyszała dźwięk. Obudziła się i słyszała
przepiękne bicie dzwonów. Sen był jednak silniejszy i z powrotem zasnęła. Nastał ranek.
Dziewczyna obudziła się i wróciło wspomnienie tego, co słyszała w nocy. Przypomniała też
sobie rozmowę z Białą Panną, lecz mimo przestróg , które otrzymała, postanowiła znaleźć
dzwony. Odważyła się i weszła pod wodę, lecz już nie mogła wyjść.
Pięć lat później Amelia ciągle przebywała w wodach jeziora, nie mogła się wydostać. Biała
Panna usłyszała o tym i postanowiła pomóc dziewczynie z chytrości, gdyż obawiała się, że gdy
ta pociągnie za sznur przy dzwonach, zostanie królową Tajemniczego Świata. Biała Panna już
oswoiła się z klątwą i rządzenie już jej się podobało. Nie miała zamiaru swej władzy oddać
komukolwiek.
Jakiś czas później Biała Panna odnalazła dziewczynę i wyciągnęła ją z jeziora. Amelia była
tak wdzięczna królowej Tajemniczego Świata, że postanowiła służyć jej i nie wracać do domu.
Przebiegła królowa nakazała Amelii odnaleźć grób swego ukochanego.
Po paru dniach wędrówki dziewczyna znalazła właściwy grób i natychmiast powiadomiła
Białą Pannę. Uradowana władczyni wydobyła z grobu żywego człowieka. Przestraszony nie
wiedział, co się dzieje; znów był młody. Biała Panna opowiadała mu ciągle, kim jest. On jednak
jej nie pamiętał. Biała Panna wysłała dziewczynę po jedzenie do wsi obok. Ta wróciła po dwóch
godzinach i dała mężczyźnie żywność. W czasie posiłku opowiadał jej o swojej rodzinie. Kilka
dni później Biała Panna nakazała Amelii pilnować ukochanego, gdy ona pójdzie do swojego
Królestwa sprawdzić, co się tam dzieje i wyruszyła w drogę. Po powrocie zobaczyła śpiącą
dziewczynę i brak ukochanego. Rozgniewała się bardzo. Tęskniła za ukochanym i bała się, że
gdy ten oddali się zbytnio, to znów stanie się staruszkiem i już straci szansę bycia razem z nim.
Krew w niej się gotowała i postanowiła ukarać dziewczynę za nieposłuszeństwo. Gdy Amelia się
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange
Scenariusze zajęć edukacyjnych dla dzieci i młodzieży
„Gerbsenis, opowieść niezaginiona. Co Bawand zaklęła w preyden i wende?”
obudziła, zobaczyła królową zbierającą kwiaty.

Już się obudziłaś – zauważyła królowa.

Tak. Jakie piękne kwiaty! – zachwyciła się dziewczyna.

Może chciałabyś mi pomóc je zrywać? – zapytała.

Tak, z miłą chęcią! – Amelia zerwała się na nogi.

Wiesz ,gdzie widziałam piękne, różnokolorowe kwiaty?

Gdzie?!

Idź prosto tamtą drogą, nigdzie nie zbaczaj, a nazrywasz najpiękniejszych kwiatów, jakie
widziałaś w życiu. Królowa wskazała jej kierunek.
Gdy dziewczyna wyruszyła, Biała Panna wróciła do wnętrza góry, ponieważ wiedziała, że
Amelia już nigdy nie wróci. Wędrując i zbierając kwiaty dziewczyna nie zauważyła, że już jest
ciemno. Szła jeszcze kilka minut, aż dotarła do jeziorka. Tam zobaczyła rosnące wokół
cudownie kolorowe kwiaty. Chciała je zerwać, gdy nagle wyskoczyły elfy, nimfy i inne istoty
żyjące w tym jeziorku. Wciągnęły zaskoczoną dziewczynę w głębinę i stała się ich Panią.
Od tej pory dziewczynę nazwano ,,Królową Jeziorka’’ W zaroślach obok jeziora do tej pory
leżą kwiaty zerwane przez piękną dziewczynę .Nie znalazła ona szczęścia w życiu. Opuściła
swych rodziców, aby odnaleźć zatopione dzwony i miała wiele różnych przygód, nie zawsze
szczęśliwych. Tęsknota do rodziców nie doprowadziła jej z powrotem do domu. Może jako
władczyni podwodnego świata doznała radości…
Autorzy:
1. Maria Paczkowska
2. Piotr Bastek
3. Piotr Buśko
4. Kamila Wieremiejczyk
opiekun: Danuta Bałdyga
Projekt został zrealizowany
w ramach programu Akademii Orange