Instrukcja Bezpieczeństwa i Higieny pracy

Transkrypt

Strona / stron:
SYSTEM ZARZĄDZANIA BHP
O
OH
HS
SA
AS
S 1188000011
1 z 39
Zarządzenie:
Z-DN 110608
Obowiązuje od:
08.06.2011
----------------------
Zastępuje:
TYTUŁ:
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY
KB/4.4.4 Edycja 1 (06.11)
UŻYTKOWNIK : .............
UWAGA: Niniejszy dokument nie może być bez zgody wydawcy rozpowszechniany.
Nazwa komórki / stanowiska
Imię i nazwisko
Data
Podpis
Autor
Jarosław Chodnicki
08.08.2011
J.CH
Przedstawiciel Kierownictwa
ds. SZ BHP
Jerzy Mirski
08.08.2011
J.M.
Prezes Zarządu
Jarosław Flont
09.08.2011
J.F
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 2 z 39
EWIDENCJA ZMIAN
Symbol
zmiany
A
Wyszczególnienie i opis zmian
(wykaz wymienionych stron)
Zmiana
obowiązuje
od dnia
Imię i nazwisko
odpowiedzialnego za
wprowadzenie zmiany
W punkcie 6.4 (str.14) następujące zmiany:
HEŁM OCHRONNY WRAZ Z PASKIEM
PODBRÓDKOWYM
Należy stosować zawsze (pasek podbródkowy od
01.01.2014) podczas przebywania i pracy na statkach,
dokach, halach produkcyjnych oraz na nabrzeżach przy
remontowanych statkach i na pochylni.
01.01.2014
Krzysztof Filip
Nakaz nie dotyczy pomieszczeń socjalno-biurowych
OCHRONA OCZU
Należy stosować zawsze (od 01.01.2014) w 1 strefie
produkcyjnej: remontowane i przebudowywane
jednostki wraz z nabrzeżami, doki, hale produkcyjne.
Załącznik nr 4 określa dopuszczone opcje ochron oczu.
ROZDZIELNIK DOKUMENTU
Biuro Organizacyjno-Prawne (kopia w zapisie papierowym)
Przedstawiciel Kierownictwa ds. SZ BHP (oryginał w zapisie papierowym)
Komórki organizacyjne Stoczni – zapis elektroniczny w intranecie „Remontowej” SA
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Spis treści
1
Str. 3 z 39
Strona
CEL i PRZEDMIOT INSTRUKCJI
ZAKRES STOSOWANIA
DEFINICJE
KULTURA PRACY W „REMONTOWEJ” S.A.
WYMAGANIA SYSTEMU ZARZADZANIA BHP
7
5.1
Polityka bezpieczeństwa i higieny pracy
9
5.2
Identyfikacja zagrożeń , ocena ryzyka zawodowego i określenie środków kontroli
9
2
3
4
5
7
7
8
9
5.3
Zapewnienie zgodności z wymaganiami prawnymi i innymi.
9
5.4
Cele i programy
9
5.5
Zadania i odpowiedzialność
9
5.6
Kompetencje, szkolenia, świadomość
10
5.7
Komunikacja i spotkania BHP
10
5.8
Dokumentacja SZ BHP
11
5.9
Nadzór nad dokumentacją
11
5.10
Sterowanie operacyjne
11
5.11
Przygotowanie na awarie
11
5.12
Monitorowanie i pomiary
12
5.13
Badanie zdarzeń wypadkowych
12
5.14
Niezgodności, działania korygujące i zapobiegawcze
12
5.15
Nadzorowanie zapisów
12
5.16
Audyt wewnętrzny
12
5.17
Przegląd wykonywany przez najwyższe kierownictwo
12
6
OGÓLNE ZASADY BHP NA TERENIE STOCZNI
13
6.1
Wstęp na teren Stoczni
13
6.2
Bezpieczeństwo ruchu drogowego
13
6.3
Alkohol i narkotyki
13
6.4
Sprzęt ochrony osobistej
14
6.5
Ład i porządek
15
6.6
Opieka medyczna
15
6.7
Ochrona przeciwpożarowa
15
6.8
Badanie zdarzeń wypadkowych (w tym bezurazowych)
16
6.9
Procedury awaryjne
17
7
7.1
ZASADY BHP OBOWIĄZUJACE NA REMONTOWANYCH W STOCZNI STATKACH
System kontroli dostępu do statku (SKD)
18
18
7.2
Dostęp do statku / drogi komunikacyjne
18
7.3
Zagrożenia na remontowanych statkach
18
7.4
Czynności zabronione
19
7.5
Komunikacja i spotkania BHP
19
7.6
Plany bezpieczeństwa i higieny pracy
20
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 4 z 39
7.7
Środki ochrony osobistej wymagane przy pracach remontowych na statkach
20
7.8
Palenie tytoniu
21
7.9
Ochrona przeciwpożarowa
22
7.10
Pomiary atmosfery w zbiornikach i przestrzeniach zamkniętych
22
7.11
System wydawania zezwoleń na prace
22
7.12
Instrukcje bezpiecznej pracy
23
7.13
Zasady dokonywania oceny zagrożeń przy pracach nietypowych
24
7.14
Prace szczególnie niebezpieczne
24
7.14.1
Prace w przestrzeniach zamkniętych
25
7.14.2
Prace gorące
25
7.14.3
Prace na wysokości
27
7.14.4
Prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych
28
7.15
Rusztowania
29
7.16
Zasady bezpieczeństwa przy transporcie pionowym
30
7.17
Zasady bezpieczeństwa przy korzystaniu z tymczasowych instalacji energetycznych
32
7.18
Zasady bezpieczeństwa przy korzystaniu z instalacji elektrycznych i elektronarzędzi
32
8
OCHRONA ŚRODOWISKA NATURALNEGO
34
8.1
Postępowanie z odpadami
34
8.2
Zabezpieczanie środowiska przed skażeniem
35
9
UDZIELANIE PIERWSZEJ POMOCY – ZASADY OGÓLNE
37
10
ZAŁĄCZNIKI
39
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 5 z 39
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 6 z 39
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 7 z 39
1. CEL i PRZEDMIOT INSTRUKCJI
Niniejsza instrukcja została wydana w celu umożliwienia wszystkim osobom pracujących w
Gdańskiej Stoczni „REMONTOWA” im J. Piłsudskiego S.A. zapoznania się z najważniejszymi zasadami i
praktyką stosowanymi w Stoczni dla zapewnienia bezpieczeństwa.
Dokument opisuje System Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy w Stoczni, funkcjonujący
w oparciu o wytyczne normy OHSAS 18001:2007 „Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higiena pracy”
przywołując procedury i instrukcje poszczególnych obszarów Systemu Zarządzania BHP.
Instrukcja opisuje ponadto praktykę i rozwiązania stosowane w Stoczni w celu zapewnienia
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska.
W ramach doskonalenia Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higiena pracy każdy pracownik
Stoczni/podwykonawcy ma prawo zgłosić do Działu BHP uwagi i propozycje dotyczące poprawy
warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.
2. ZAKRES STOSOWANIA
Opisane w instrukcji zasady obowiązują pracowników „REMONTOWA” S.A. oraz pracowników firm
zewnętrznych, będących podwykonawcami prac na rzecz Stoczni jak również osoby czasowo
przebywające na jej terenie.
Wszyscy pracownicy Stoczni oraz firm zewnętrznych będących podwykonawcami prac na jej rzecz
zobowiązani są do ścisłego respektowania obowiązujących w Stoczni zasad bezpieczeństwa.
Zarząd Gdańskiej Stoczni „REMONTOWA” im. J. Piłsudskiego S.A. zobowiązuje właścicieli firm
współpracujących ze Stocznią do przyjęcia takiego samego poziomu odpowiedzialności za własnych
pracowników.
3. DEFINICJE
Użyte w instrukcji określenia oznaczają:
Stocznia – oznacza: Gdańska Stocznia „REMONTOWA” im. J. Piłsudskiego S.A.
Remontowany statek – określenie dotyczy również innych remontowanych/przebudowywanych w
Stoczni obiektów pływających.
Zagrożenie - źródło zagrożenia, sytuacja lub działania mogące spowodować uraz człowieka, schorzenie
zawodowe lub ich kombinację.
Zdarzenie wypadkowe - zdarzenie związane z pracą powodujące lub mogące spowodować uraz,
schorzenie zawodowe (niezależnie od stopnia ciężkości) lub śmierć.
UWAGA 1 Wypadek jest zdarzeniem wypadkowym, które spowodowało uraz, schorzenie zawodowe lub
śmierć.
UWAGA 2 Zdarzenie wypadkowe, które nie spowodowało urazu, schorzenia zawodowego ani śmierci
może być nazywane „zdarzeniem potencjalnie wypadkowym”, „prawie wypadkiem” lub „niebezpieczną
sytuacją”.
UWAGA 3 Sytuacja awaryjna jest szczególnym przypadkiem zdarzenia wypadkowego.
Ryzyko zawodowe - prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń, związanych z
wykonywaną pracą, powodujących straty, w szczególności wystąpienie u pracowników niekorzystnych
skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu
wykonywania pracy
Zarządzanie ryzykiem - proces identyfikacji zagrożeń, oceny ryzyka, podejmowania działań w celu
eliminacji lub zmniejszenia ryzyka oraz monitorowania i analizy uzyskanych wyników.
Środki ochronne - środki ochrony indywidualnej i środki ochrony zbiorowej a także inne stosowane w celu
ograniczenia ryzyka zawodowego (techniczne lub organizacyjne).
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 8 z 39
Środki ochrony indywidualnej
Sprzęt i ubiór, które należy nosić, aby zapewnić ochronę przed zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa.
Należy do tego także ochrona przed złymi warunkami pogodowymi.
Pełnomocnik SZ BHP - Pełnomocnik Kierownictwa ds. Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną
Pracy.
4. KULTURA PRACY W „REMONTOWEJ” S.A.
Zarząd Stoczni czyni wszystkie osoby sprawujące w niej funkcje kierownicze odpowiedzialnymi za
zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, ochronę mienia i środowiska naturalnego oraz oczekuje, że
osoby te przez osobiste zaangażowanie będą budować kulturę bezpiecznej pracy a swoją postawą będą
stanowić przykład dla innych pracowników.
W Stoczni wszyscy jesteśmy w równym stopniu odpowiedzialni za:
• przestrzeganie obowiązujących zasad i procedur;
• dbanie o bezpieczeństwo i zdrowie własne oraz współpracowników;
• aktywne działanie na rzecz eliminowania wszelkich zagrożeń dla zdrowia i życia.
W tym celu każdy pracownik Stoczni oraz innych firm wykonujących prace na jej rzecz powinien:
• wziąć osobistą odpowiedzialność za przestrzeganie zasad BHP skupiając się na własnym
postępowaniu;
• przestrzegać wymagań obowiązujących instrukcji, znaków BHP i ostrzegawczych;
• używać właściwych ochron osobistych odpowiednich do rodzaju wykonywanych prac;
• stosować narzędzia i sprzęt sprawne technicznie oraz używać ich w sposób zgodny z
przeznaczeniem;
• utrzymywać ład i porządek na stanowisku pracy;
• przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych upewnić się, że proces ten jest pod kontrolą;
• przerwać natychmiast pracę jeżeli wydaje się ona niebezpieczna oraz podjąć stosowne do rodzaju
zagrożenia kroki dla wyeliminowania lub ograniczenia ryzyka;
• niezwłocznie zgłaszać przełożonym wszystkie wypadki i zdarzenia potencjalnie wypadkowe
(bezurazowe).
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 9 z 39
5. WYMAGANIA SYSTEMU ZARZĄDZANIA BHP
5.1 Polityka bezpieczeństwa i higieny pracy
Określając politykę oraz potrzeby BHP Zarząd dokłada wszelkich starań na rzecz poprawy stanu
BHP. Polityka BHP jest uwzględniana przy opracowywaniu celów ogólnych i szczegółowych, jak
również odpowiada skali ryzyka i zagrożeń wynikających z profilu produkcji Stoczni.
Polityka BHP została zakomunikowana wszystkim pracownikom Stoczni i firm będących
podwykonawcami. Polityka jest okresowo przeglądana w celu weryfikacji czy jest odpowiednia do
potrzeb i ustanowionych celów. Jeżeli zachodzi potrzeba jest poddawana aktualizacji.
5.2 Identyfikacja zagrożeń, ocena ryzyka zawodowego i określenie środków
kontroli
Proces identyfikacji zagrożeń i oceny ryzyka zawodowego opiera się na metodach i
doświadczeniach „REMONTOWEJ” S.A. oraz DNV.
Powyższy proces reguluje procedura SZ BHP SP/4.3.1 Procedura identyfikacji zagrożeń i oceny
ryzyka.
5.3 Zapewnienie zgodności z wymaganiami prawnymi i innymi
Przepisy prawne i wymagania inne są na bieżąco i regularnie identyfikowane przez Pełnomocnika
Zarządu ds. Systemu Zarządzania BHP. Wymagania prawne i inne zawarte są w rejestrze wymagań
prawnych i innych. Wszelkie zmiany w obowiązujących wymaganiach są na bieżąco przekazywane
do zainteresowanych komórek organizacyjnych Stoczni.
Powyższy proces reguluje procedura SZBHP SP/4.3.2;4.5.2 Procedura oceny zgodności z
wymaganiami prawnymi i innymi w zakresie BHP
5.4 Cele i programy
Zarząd Stoczni określa coroczne cele ogólne BHP, które ogłaszane są zainteresowanym stronom w
formie polecenia Prezesa Zarządu. Kierownicy wydziałów i zespołów prac opracowują programy
szczegółowe realizacji celów BHP. Realizacja celów jest corocznie poddawana ocenie przez
najwyższe kierownictwo Stoczni.
5.5 Zadania i odpowiedzialność
Prezes Zarządu ponosi nadrzędną odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa w Stoczni.
Nadzór nad funkcjonowaniem Systemu Zarządzania BHP sprawuje Pełnomocnik SZ BHP.
Kierownicy wszystkich szczebli organizacji są odpowiedzialni za zapewnienie bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy podległym pracownikom oraz innym osobom pracującym w ich
obszarach kompetencji . Odpowiedzialność ta obejmuje między innymi:
• zapewnienie szkolenia z zakresu BHP oraz przepływu informacji jego dotyczących
• zapewnienie sprzętu ochrony osobistej i egzekwowanie jego stosowania;
• upewnienie się, że warunki pracy na podległych stanowiskach są bezpieczne;
• zapewnienie aby sprawy BHP były stałym elementem spotkań załogi;
• zgłaszanie zdarzeń potencjalnie wypadkowych oraz podejmowania działań naprawczych
w celu wyeliminowania stwierdzonych zagrożeń;
• aktywna działalność na rzecz doskonalenia Systemu Zarządzana BHP.
Odpowiedzialności i uprawnienia poszczególnych pracowników Stoczni w zakresie BHP zostały
określone i zakomunikowane pracownikom w stanowiskowych kartach pracy (SKP) oraz
w obowiązujących procedurach i instrukcjach.
Każdy pracownik, na swoim stanowisku pracy i w swoim obszarze kompetencji jest zobowiązany
do wzięcia odpowiedzialności w zakresie BHP wobec siebie i wobec Stoczni.
Składowymi wykonywanej pracy jest dbałość o zdrowie i życie zarówno własne jak
i współpracowników, ochrona środowiska naturalnego oraz należyte użytkowanie mienia firmy.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 10 z 39
Zapobieganie wypadkom jest najważniejszym elementem Systemu Zarządzania BHP na każdym
poziomie.
Zakres odpowiedzialności
Opracowanie i aktualizacja polityki
bezpieczeństwa i higieny pracy
Opracowanie i aktualizacja celów
bezpieczeństwa i higieny pracy
Monitorowanie funkcjonowania systemu
zarządzania BHP
Doskonalenie działań w ramach SZBHP
Określenie potrzeb szkoleniowych w
zakresie BHP
Dokumentowanie SZBHP
Przeglądy okresowe
Odpowiedzialny
Członkowie Zarządu, Pełnomocnik SZ BHP
Członkowie Zarządu, Pełnomocnik SZ BHP,
Kierownik Działu BHP, Dyrektor ds. Produkcji,
Szef Koordynacji Remontów,
Pełnomocnik SZBHP
Wszyscy pracownicy
Kierownicy wydziałów/zespołów prac,
Kierownik Działu BHP, Kierownik Działu Polityki
Kadrowej
Pełnomocnik SZ BHP
Członkowie Zarządu, Pełnomocnik SZ BHP
5.6 Kompetencje, szkolenia, świadomość
Stocznia zapewnia odpowiedni poziom wyszkolenia z zakresu BHP i uzyskuje go przez
systematyczne szkolenie pracowników przez cały okres zatrudnienia. Składają się na to:
• szkolenie wstępne;
• instruktarze stanowiskowe;
• szkolenia okresowe;
• szkolenia doraźne dot. bezpieczeństwa na określonych projektach.
Szczegółowe zasady szkolenia pracowników w zakresie BHP określa procedura QP -6.2.01
Procedura zarządzania szkoleniami.
5.7 Komunikacja i spotkania BHP
Kierownictwo Stoczni zapewnia właściwe procesy komunikacji w zakresie zapewnienia
bezpieczeństwa przez:
•
•
•
•
•
zapewnienie odpowiednich środków i narzędzi komunikacji;
organizowanie spotkań kierownictwa w formie przeglądów zarządzania oraz spotkań
roboczych;
organizowania spotkań z pracownikami;
szkolenia w zakresie utrzymania Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy;
prowadzenie kampanii informacyjnej i edukacyjnej, przedstawianie okresowych raportów,
artykuły w „Ostrowii”.
Podstawową metodą komunikacji w zakresie BHP jest bezpośredni kontakt pracownika
z przełożonym. Zależność służbowa jest równocześnie łańcuchem przepływu informacji. Wszelkie
sprawy związane z zapewnieniem bezpieczeństwa planowanej bądź wykonywanej pracy należy na
bieżąco omawiać z zainteresowanymi stronami.
Spotkania / odprawy produkcyjne, odprawy wydziałowe / są powszechną formą przekazywania
informacji. Prowadzone są na każdym szczeblu zarządzania, są planowane i dotyczą:
•
•
•
•
bieżącego przeglądu sytuacji w obszarze bezpieczeństwa pracy;
efektywności funkcjonowania Systemu Zarządzania BHP;
zdarzeń wypadkowych i ich przyczyn;
wypracowania wniosków profilaktycznych wynikających z badania zdarzeń wypadkowych;
•
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 11 z 39
innych spraw związanych z bezpieczeństwem pracy.
Zapisy z każdego spotkania należy rejestrować w formularzu „Protokół ze spotkania BHP” a
wnioski i decyzje wypracowane w trakcie spotkania należy przekazać do realizacji
zainteresowanym stronom.
Plan komunikacji i spotkań BHP podany został w załączniku nr 1.
Plan współpracy i konsultacji opisany został w załączniku nr 2.
5.8 Dokumentacja SZ BHP
Dokumenty Systemu Zarządzania BHP stanowią:
• Polityka BHP,
• Programy szczegółowe realizacji celów,
• Instrukcje SZ BHP,
• Procedury SZ BHP,
• Procedury SZ BHP zintegrowane z procedurami Systemu Zarządzania Jakością,
• Zapisy.
Wszystkie w/w dokumenty są udostępnione w intranecie pod adresem http://heros/doc_bhp
w zakładce SYSTEM ZARZĄDZANIA BHP
5.9
Nadzór nad dokumentacją
Sposób zarządzania dokumentacją SZ BHP opisuje procedura SP/4.4.5 Procedura nadzoru nad
dokumentami SZ BHP Edycja 1 (05.11)
5.10 Sterowanie operacyjne
W ramach funkcjonującego w Stoczni Systemu Zarządzania BHP zostały określone te operacje
i działania, które związane są ze znaczącymi zagrożeniami. W tym też celu zostały opracowane
i wdrożone stosowne procedury i instrukcje technologiczne. Prace remontowe na statkach
objęte są systemem zezwoleń na prace.
Dla nietypowych i skomplikowanych operacji technologicznych przeprowadzane są oceny
zagrożeń wg. metody SJA opisanej w procedurze SP/4.3.1 „Procedura identyfikacji zagrożeń i
oceny ryzyka”.
Każde zidentyfikowane zagrożenie objęte zostaje sterowaniem operacyjnym przez określenie
sposobu działania w odpowiedniej dla danego obszaru instrukcji.
Podstawowe procedury i instrukcje stosowane w tym zakresie to:
• KB/4.4.4 Instrukcja bezpieczeństwa i higieny pracy.
• IT-02-27 Instrukcja ochrony przeciwpożarowej podczas remontu/przebudowy jednostek
pływających w Gdańskiej Stoczni „Remontowa” im. J. Piłsudskiego S.A.
• Procedura PO-BHP-02 Procedura wydawania zezwoleń na prace
• QP-7.4.03 Procedura oceny i wyboru kooperantów
• Instrukcje technologiczne
• Instrukcje bezpiecznej pracy
5.11 Przygotowanie na awarie
W celu określenia potencjalnych sytuacji awaryjnych przeprowadzona została stosowna ich
identyfikacja. Dla zminimalizowania ryzyka ich wystąpienia zostały określone i podjęte działania
prewencyjne jak również zostały ustalone sposoby reagowania w celu zminimalizowania
negatywnego oddziaływania skutków tych zdarzeń.
Zasady utrzymania gotowości i reagowania w sytuacjach awaryjnych określono w SP/4.4.7 Plan
gotowości i reagowania na sytuacje awaryjne i kryzysowe.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 12 z 39
5.12 Monitorowanie i pomiary
Sposób monitorowania funkcjonowania Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy
opisuje procedura SP/4.5.1 Procedura monitorowania kluczowych parametrów SZ BHP.
5.13 Badanie zdarzeń wypadkowych
Zasady badania zdarzeń wypadkowych określa procedura SP/4.5.3 Procedura rejestracji
i badania zdarzeń wypadkowych.
Wszelkie zdarzenia wypadkowe bezurazowe, które wydarzyły się w trakcie wykonywania pracy
jak również zdarzenia i nieprawidłowości, które zostały zaobserwowane u zespołów
wykonujących prace w pobliżu a pozostawione bez reakcji mogą w przyszłości skutkować
powstaniem wypadku należy zgłosić przełożonemu. W tym celu można wykorzystać formularz
zgłoszenia zdarzenia wypadkowego bezurazowego.
5.14 Niezgodności, działania korygujące i zapobiegawcze
Niezgodności stwierdzone w trakcie audytów oraz podjęte działania korygujące i zapobiegawcze
rejestrowane są w Rejestrze działań naprawczych dostępnym w intranecie pod adresem
http://heros/doc_bhp w zakładce SYSTEM ZARZĄDZANIA BHP.
5.15 Nadzorowanie zapisów
Nadzorowanie zapisów związanych z funkcjonowaniem SZ BHP reguluje procedura QP 4.2.03
Procedura nadzorowania zapisów
5.16 Audyty wewnętrzne
Audyty wewnętrzne są prowadzone w oparciu o procedurę SP/4.5.5 Procedura audytów
wewnętrznych.
5.17 Przegląd wykonywany przez najwyższe kierownictwo
Przegląd Systemu Zarządzania BHP prowadzony jest raz do roku. Zakres przeglądu obejmuje
analizę informacji związanych z:
•
wynikami audytów, przeglądem i analizą celów BHP;
•
funkcjonowaniem procesów i obszarów SZ BHP;
•
statusem działań korygujących i zapobiegawczych;
•
sprawdzeniem działań podjętych przy wcześniejszych przeglądach;
•
realizacją polityki BHP i oceną jej przydatności;
•
przeglądem wymagań prawnych i innych;
•
zaleceniami dotyczącymi doskonalenia systemu.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 13 z 39
6. OGÓLNE ZASADY BHP NA TERENIE STOCZNI
Każdy pracownik przystępując do pracy powinien być w dobrym stanie psycho-fizycznym.
Powinien posiadać ważne badania lekarskie oraz uprawnienia (jeśli są wymagane) do wykonywania
określonych prac.
Jeśli pracownik ma uzasadnione powody aby nie przystąpić do pracy wówczas jest zobowiązany
powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego i uzgodnić dalszy przebieg pracy, zastąpienie jej
lżejszą lub rezygnację z pracy w danym dniu. Ponadto, bezpośredni przełożony pracownika: kierownik,
mistrz, foreman, kierujący zespołem pracowników w razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących
stanu zdrowia pracownika ma prawo i obowiązek odsunąć go od wykonywania pracy.
Lekceważenie powyższych zasad może prowadzić do zdarzenia wypadkowego, dodatkowo
w skrajnych sytuacjach może skutkować brakiem świadczeń ubezpieczeniowych.
6.1 Wstęp na teren Stoczni
Wstęp na teren Stoczni możliwy jest wyłącznie dla pracowników Stoczni i podwykonawców
posiadających aktywną elektroniczną kartę identyfikacyjną (wstępu). Każda osoba przebywająca na
terenie Stoczni zobowiązana jest posiadać przy sobie kartę identyfikacyjną lub przepustkę
jednorazową. Wjazd samochodem możliwy jest wyłącznie na podstawie dodatkowego uprawnienia
lub zezwolenia.
Podwykonawcy, którzy będą wykonywać prace zlecone na rzecz Stoczni zobowiązani są, przed
przystąpieniem do pracy, odbyć szkolenie z zakresu bezpieczeństwa w Dziale BHP.
Goście oraz inne osoby wykonujące czynności administracyjne na terenie Stoczni zobowiązani są
uzyskać jednorazową kartę wstępu w biurze przepustek oraz zapoznać się z otrzymanym
informatorem o ogólnych zasadach bezpieczeństwa obowiązujących w Stoczni (załącznik nr 3). Po
zakończeniu wizyty kartę należy zwrócić w biurze przepustek lub pracownikowi ochrony.
Szczegółowe zasady ruchu osobowego określa instrukcja IO-01-01 Instrukcja ruchu osobowego
Z terenu Stoczni nie wolno wywozić ani wnosić żadnych materiałów i narzędzi bez posiadania
stosownego zezwolenia materiałowego. Zasady ruchu materiałowego określa DN -091208 Instrukcja
kontroli ruchu materiałowego.
6.2 Bezpieczeństwo ruchu drogowego
Na terenie Stoczni obowiązują przepisy kodeksu ruchu drogowego. Maksymalna prędkość poruszania
się samochodami wynosi 30 km/h.
Kierujący samochodami i innymi pojazdami mechanicznymi przy przemieszczaniu się po terenie
Stoczni zobowiązani są do zachowania szczególnej ostrożności ze względu na pieszych i rowerzystów.
Parkowanie pojazdów dozwolone jest wyłącznie na wyznaczonych miejscach parkingowych.
6.3 Alkohol i narkotyki
Na terenie Stoczni obowiązuje całkowity zakaz wnoszenia i spożywania napojów alkoholowych oraz
środków odurzających i psychotropowych.
Wejście na teren Stoczni osób będących pod wpływem alkoholu lub środków odurzających jest
surowo wzbronione pod groźbą sankcji karnych ze zwolnieniem dyscyplinarnym włącznie.
Wszyscy pracownicy nadzoru mają obowiązek kontrolować stan psychofizyczny pracowników przed
dopuszczeniem ich do pracy.
W razie podejrzenia, że pracownik jest pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, albo
otrzymania takiej informacji od współpracowników, bezpośredni przełożony ma obowiązek odsunąć
pracownika od pracy i poinformować o tym przełożonego wyższego szczebla (kierownika wydziału /
zespołu prac / działu).
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 14 z 39
Pracownik podejrzany o nadużycie alkoholu ma obowiązek udowodnić swoją niewinność, poddając
się dobrowolnie testowi trzeźwości. Badanie trzeźwości (badanie zawartości alkoholu w wydychanym
powietrzu przy użyciu alkomatu) przeprowadza d-ca zmiany ochrony stoczni.
6.4 Sprzęt ochrony osobistej
Na obszarach produkcyjnych Stoczni tj. statkach, nabrzeżach, dokach i halach produkcyjnych
obowiązuje nakaz stosowania środków ochrony osobistej. Minimalny standard ochron osobistych to
• kask ochronny,
• kombinezon roboczy z długimi rękawami,
• buty robocze,
• okulary ochronne (dotyczy wytypowanych jednostek pływających).
Stosowanie w/w ochron osobistych nie jest wymagane w budynkach i pomieszczeniach
administracyjno - socjalnych. Sprzęt ochrony osobistej powinien posiadać znak CE.
Środki ochrony osobistej należy stosować zgodnie z przeznaczeniem jak również należy dbać
o utrzymanie ich w należytym stanie technicznym.
Powyżej przedstawiony standard obowiązuje również gości, inspektorów administracji państwowej
i samorządowej oraz inne osoby czasowo przebywające na obszarach produkcyjnych Stoczni.
Szczegółowe wymagania przedstawia poniższa tabela.
KASK OCHRONNY WRAZ Z PASKIEM PODBRÓDKOWYM
Należy stosować zawsze (pasek podbródkowy od 01.01.2014) podczas przebywania i
pracy na statkach, dokach, halach produkcyjnych oraz na nabrzeżach przy
remontowanych statkach i na pochylni.
OBUWIE OCHRONNE
Należy stosować zawsze podczas pracy na statkach, dokach, halach produkcyjnych oraz
nabrzeżach i pochylni.
ODZIEŻ ROBOCZA
Należy stosować zawsze przy wykonywaniu wszelkich prac na statkach, nabrzeżach,
dokach, pochylni oraz w halach produkcyjnych.
OCHRONA OCZU
Należy stosować zawsze (od 01.01.2014) w 1 strefie produkcyjnej: remontowane i
przebudowywane jednostki wraz z nabrzeżami, doki, hale produkcyjne.
Załącznik nr 4 określa dopuszczone opcje ochron oczu.
RĘKAWICE OCHRONNE
Należy stosować zawsze wszędzie tam gdzie podczas pracy istnieje ryzyko odniesienia
ran ciętych , przygnieceń, poparzeń lub kontaktu z niebezpiecznymi chemikaliami.
SZELKI BEZPIECZENSTWA
Należy stosować w trakcie prac rusztowaniowych oraz innych, przy których istnieje
ryzyko upadku z wysokości. Powyższy nakaz dotyczy również prac wykonywanych z kosza
podnośnika samochodowego oraz kosza podczepionego do żurawia.
OCHRONA SŁUCHU
Należy stosować w rejonach o dużym natężeniu hałasu, przekraczającym 80 dB
ŚRODKI OCHRONY DRÓG ODDECHOWYCH
Należy stosować przy pracach gdzie występuje przekroczenie poziomu dopuszczalnych
czynników szkodliwych, narażenie na wyziewy i opary substancji toksycznych oraz
niebezpiecznych
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 15 z 39
KAMIZELKA RATUNKOWEJ
Należy stosować przy pracach stwarzających zagrożenie wpadnięcia do wody: na
pontonach, skraju nabrzeży itp.
6.5 Ład i porządek
Zapewnienie ładu i porządku na stanowisku pracy w istotny sposób eliminuje ryzyko wypadku,
pożaru, czy też skażenia środowiska. Każdy pracownik jest odpowiedzialny za jego utrzymanie na
swoim stanowisku. Po zakończeniu pracy należy zawsze uporządkować stanowisko pracy.
Utrzymanie porządku i czystości oznacza, że:
• miejsce pracy sprawia dobre wrażenie;
• drogi komunikacyjne i przejścia w rejonie pracy są drożne i nie są zastawione materiałami
utrudniającymi przemieszczanie się;
• węże gazowe są prowadzone, od rozdzielnic gazowych, najkrótszą drogą do stanowiska pracy,
są podwieszone i nie utrudniają komunikacji;
• kable elektryczne nie krzyżują się z wężami gazowymi, są w miarę możliwości podwieszone
i ułożone w sposób minimalizujący ryzyko potknięcia się o nie;
• odpady są gromadzone w odpowiednich pojemnikach i sukcesywnie usuwane;
• odpady niebezpieczne jak: pozostałości paliwa, zaolejone szmaty i osady ropopochodne
gromadzone są w specjalnych pojemnikach;
• wyjścia ewakuacyjne są drożne i oznakowane odpowiednio;
• wszystkie ruchome materiały palne oraz pojemniki z palnymi substancjami zostały usunięte
z rejonów prac gorących;
• wszelkie otwory w pokładach są zabezpieczone przed wpadnięciem człowieka.
6.6 Opieka medyczna
Stocznia zapewnia wszystkim osobom pracującym na terenie Stoczni 24 - godzinną fachową opiekę
medyczną.
W razie wypadku lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, wymagającego udzielenia pierwszej
pomocy przedmedycznej należy zwrócić się do Zakładowej Służby Ratowniczej tel. 1112.
W dyspozycji Zakładowej Służby Ratowniczej znajduje się ambulans wyposażony w sprzęt ratowniczy
i środki medyczne. Pełną opiekę lekarską, w nagłych wypadkach, osobom pracującym w Stoczni
zapewnia współpracujące z Zakładową Służbą Ratownicza Pogotowie Ratunkowe stosownie do
obowiązującej w tym zakresie w umowy.
Obsługę w zakresie medycyny pracy i profilaktyki zdrowotnej zapewnia Wojewódzki Ośrodek
Medycyny Pracy w ramach zawartej umowy.
6.7 Ochrona przeciwpożarowa
Zakładowa Służba Ratownicza zapewnia 24 – godzinne zabezpieczenie terenu Stoczni na wypadek
pożaru lub innego zdarzenia wymagającego natychmiastowej interwencji.
W dyspozycji Zakładowej Służby Ratowniczej znajdują się dwa wozy ratowniczo - gaśnicze z pełnym
wyposażeniem ratowniczym i gaśniczym niezbędnym przy działaniach ratowniczych na statkach
i terenie Stoczni.
W celu doskonalenia procedur reagowania w sytuacjach awaryjnych utrzymywana jest ścisła
współpraca Zakładowej Służby Ratowniczej z Państwową Strażą Pożarną i innymi służbami
ratowniczymi miasta Gdańska.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 16 z 39
Wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej w obiektach stoczniowych opisane są w
instrukcjach bezpieczeństwa pożarowego uwzględniających warunki ochrony ppoż. obiektów i rodzaj
prowadzonej działalności (sposób użytkowania obiektów).
6.8 Badanie zdarzeń wypadkowych (w tym bezurazowych)
Każdy zbadany wypadek stanowi lekcję na przyszłość, dlatego też każde zdarzenie wypadkowe
powinno być zbadane dla określenia przyczyn bezpośrednich, które doprowadziły do jego powstania
jak również przyczyn źródłowych. Na podstawie postępowania wyjaśniającego okoliczności i
przyczyny powstania zdarzenia - zespół powypadkowy opracowuje plan działań profilaktycznych
określający działania ograniczające ryzyko podobnego zdarzenia w przyszłości. Analiza zgłoszonych
przez pracowników zdarzeń potencjalnie wypadkowych (bezurazowych) oraz niebezpiecznych
sytuacji i zachowań pracowników grożących wypadkiem jest istotnym wskaźnikiem poziomu
bezpieczeństwa w Stoczni.
Każda osoba pracująca na terenie Stoczni ma prawo zgłaszania takich zdarzeń. W tym celu można
wykorzystywać specjalne formularze zgłoszeniowe , dostępne w sekretariatach wydziałów / zespołów
prac i w Dziale BHP.
Wszystkie wypadki i zgłoszone zdarzenia wypadkowe bezurazowe podlegają badaniu przez powołane
w tym celu Zespoły BHP. Wypadki podwykonawców bada Zespół BHP powołany w pionie Dyrektora
Kooperacji i Zaopatrzenia. Podwykonawca ma prawo zwrócić się do Działu BHP Stoczni o pomoc
w wyjaśnieniu okoliczności i przyczyn wypadku oraz opracowaniu wniosków do działań
profilaktycznych.
Osoba, która uległa wypadkowi przy pracy, jeżeli stan zdrowia pozwala jej na to, zawiadamia
niezwłocznie o wypadku swojego bezpośredniego przełożonego lub inną osobę, na rzecz której
wykonywała czynności, przy których doznała urazu.
Zgłoszenie wypadku powinno wpłynąć do przełożonego osoby poszkodowanej i powinno być
dokonane w formie pisemnej. Następnie, również w formie pisemnej, przełożony poszkodowanego
powiadamia Dział BHP. W formularzu powinny być zawarte następujące informacje: dane
poszkodowanego, data, godzina i miejsce zdarzenia, opis wypadku.
W razie wypadku śmiertelnego, zbiorowego lub ciężkiego pracodawca niezwłocznie zawiadamia o
zdarzeniu Państwowa Inspekcję Pracy i Policję.
Powyższe dotyczy również każdego innego zdarzenia, które wywołało wymienione skutki i ma
związek z pracą oraz jeżeli może być uznane za wypadek przy pracy.
ZABEZPIECZENIE MIEJSCA WYPADKU
W razie wypadku przy pracy poza udzieleniem pierwszej pomocy poszkodowanemu należy
zabezpieczyć miejsce wypadku przed:
• wstępem osób niepowołanych,
• uruchomieniem bez potrzeby maszyn i innych urządzeń technicznych, które zostały
zatrzymane w związku z wypadkiem,
• dokonywaniem zmian położenia maszyn, urządzeń technicznych i innych przedmiotów, które
spowodowały wypadek lub mogą okazać się pomocne w ustaleniu jego okoliczności
i przyczyny.
Zgodę na uruchomienie maszyn i innych urządzeń technicznych lub dokonanie zmian w miejscu
wypadku wyraża inspektor BHP prowadzący postępowanie powypadkowe. Przy wypadku
śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym zgoda ta może być wydana po konsultacjach z inspektorem PIP
i prokuratorem prowadzącym postępowanie w sprawie. Następuje to po stosownych oględzinach
miejsca zdarzenia i ewentualnym — o ile zajdzie taka potrzeba — sporządzeniu szkicu lub fotografii.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 17 z 39
Dokonywanie zmian w miejscu wypadku bez zgody osób prowadzących postępowanie jest
dopuszczalne jeżeli zachodzi konieczność ratowania osób lub mienia znajdującego się w miejscu
zdarzenia albo jeśli podjęte działania zapobiegną grożącemu niebezpieczeństwu.
Zasady rejestracji i sposób badania zdarzeń wypadkowych (wypadków, awarii i zdarzeń
wypadkowych bezurazowych) określa SP/4.5.3 Procedura rejestracji i badania
zdarzeń
wypadkowych.
6.9 PROCEDURY AWARYJNE
W celu ograniczenia oddziaływania negatywnych skutków awarii, które mogą wystąpić w Stoczni
wdrożono do realizacji SP/4.4.7 Plan gotowości i reagowania na sytuacje awaryjne i kryzysowe.
W planie określono procedury reagowania w następujących sytuacjach mogących wystąpić na terenie
Stoczni:
• pożar lub wybuch na statku lub innym obiekcie pływającym;
• pożar w obiekcie stoczniowym;
• wypadek wymagający udzielenia pierwszej pomocy osobie / osobom poszkodowanym;
• awaria sieci gazów technicznych skutkująca wyciekiem gazów;
• skażenie (zanieczyszczenia) akwenu lub terenu Stoczni substancjami ropopochodnymi lub innymi
substancjami niebezpiecznymi;
• wystąpienie sztormowych warunków pogodowych;
• wystąpienie sytuacji kryzysowej rozbój / napad / zgłoszenie o podłożeniu ładunku wybuchowego.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 18 z 39
7. ZASADY BHP OBOWIĄZUJACE NA REMONTOWANYCH W STOCZNI
STATKACH
7.1 SYSTEM KONTROLI DOSTĘPU DO STATKU (SKD)
Każde wejście / zejście ze statku należy zarejestrować przy użyciu elektronicznej karty identyfikacyjnej
w punktach dostępu ustawionych przy trapach wejściowych. Dla statków w dokach punkty rejestracji
wejścia / wyjścia znajdują się przed pomostem wejściowym na dok.
Rejestracja wejść / wyjść umożliwia służbom ratowniczym, w razie wystąpienia zagrożenia
i konieczności ewakuacji pracowników ze statku, szybkie określenie czy wszyscy go opuścili.
7.2 DOSTĘP DO STATKU / DROGI KOMUNIKACYJNE
Do każdego połączenia komunikacyjnego nabrzeża ze statkiem (trapy, windy, zejściówki) należy
zapewnić swobodny i bezpieczny dostęp.
Dla statków o długości powyżej 30 m wymagane są dwa połączenia komunikacyjne z lądem.
Powyższa zasada dotyczy również statków w dokach, przy czym jest wymagane aby połączenia te
znajdowały się po przeciwległych burtach statku, jedno połączenie w części rufowej, drugie w części
dziobowej statku.
Drogi komunikacyjne do trapów powinny być drożne przez cały okres remontu statku. W okresie
zimowym dojścia te musza być w razie potrzeby odśnieżane. Ponadto do każdego remontowanego
statku należy zapewnić dojazd dla pojazdów służb ratowniczych. Drogi te nie mogą być
zatarasowane. Parkowanie pojazdów na międzytorzu przy remontowanych statkach jest zabronione.
Z uwagi na prace remontowe często zachodzi potrzeba wykonania otworów technologicznych bądź
też otwarcia różnego rodzaju włazów i pokryw w pokładach. Otwarte włazy, pokrywy, wykonane
i niezabezpieczone otwory technologiczne stanowią bardzo duże ryzyko wpadnięcia pracownika
dlatego też niezwłocznie po otwarciu muszą być wykonane skuteczne zabezpieczenia (obarierowania,
kratki) chroniące przed wpadnięciem. Wygrodzenie otworu wyłącznie taśmą ostrzegawczą nie
stanowi skutecznego zabezpieczenia.
7.3 ZAGROŻENIA NA REMONTOWANYCH STATKACH
W środowisku stoczniowym występuje szereg zagrożeń, które mogą być podzielone na następujące grupy:
Źródła zagrożeń
Rejon operacji technologicznej
np. zamknięte przestrzenie
Czynności technologiczne, organizacja pracy
Maszyny, urządzenia, narzędzia
Wyposażenie stanowiska pracy
Przykładowe czynniki zagrożeń
-
niedoświetlenie miejsca pracy
ograniczone, ciasne przestrzenie
wystające elementy konstrukcyjne
hałas
spadające przedmioty
pożar
nieodpowiednie przygotowanie stanowiska pracy
wysoka temperatura pracujących elementów
hałas, wibracje
energia elektryczna
sprężone powietrze
praca na wysokości
Przedmiot , materiał
Wykonawca
-
Własności bliskiego środowiska
-
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 19 z 39
luźne elementy – przeszkody komunikacyjne
gorące powierzchnie
żrące substancje chemiczne
ostre krawędzie
brak umiejętności
brak uprawnień
ograniczenia zdrowotne
brak nadzoru
stan psycho-fizyczny
brak odpowiedniej zawartości tlenu w powietrzu lub
stężenie czynników szkodliwych
substancje toksyczne i rakotwórcze
7.4 CZYNNOŚCI ZABRONIONE
Na remontowanych statkach zabronione jest:
• palenie papierosów, zakaz dotyczy całego statku włącznie z trapem wejściowym,
• używanie otwartego ognia w pobliżu materiałów łatwopalnych,
• używanie narzędzi i sprzętu, mechanicznego lub elektrycznego, który jest niesprawny,
niekompletny, nie posiada fabrycznych zabezpieczeń, osłon, izolacji, nie posiada ważnych
atestów i przeglądów, itp.
• modyfikowanie i samowolne naprawianie czy przerabianie używanego sprzętu
mechanicznego lub elektrycznego,
• samowolne modyfikacje sprzętu zasilanego gazami technicznymi,
• samowolne przenoszenie punktów świetlnych w inne miejsca,
• wylewanie płynów, substancji zaolejonych, paliwa, rozpuszczalników itp. do zęz statku lub
do/na elementy infrastruktury stoczniowej (dok, hala, nabrzeże, studzienki, skrzynie
zaworowe w nabrzeżu, itp.)
• składowanie materiałów, odpadów, sprzętu i wyposażenia na drogach stanowiących przejścia
komunikacyjne,
• zastawianie dostępu do sprzętu i wyposażenia przeciwpożarowego,
• zostawianie bez nadzoru sprzętu i wyposażenia pracującego pod napięciem lub zasilanego
gazami technicznymi albo sprężonym powietrzem,
• stosowanie oświetlenia o napięciu zasilania powyżej 24 V,
• pozostawienie bez dozoru ( na czas przerwy lub po zakończeniu pracy) węży gazowych pod
ciśnieniem w zbiorniach i innych przestrzeniach zamkniętych. Zasadą jest odcinanie dopływu
gazów technicznych na urządzeniu spawalniczym lub palniku oraz rozdzielni gazowej. Surowo
zabronione jest pozostawianie węży bez palnika, które podłączone są do rozdzielni,
w zbiornikach i przestrzeniach zamkniętych.
• używanie wysoce łatwopalnych substancji takich jak benzyna, aceton, itp. do mycia
i czyszczenia. Temperatura zapłonu substancji stosowanych do mycia powinna być wyższa niż
550C.
7.5 KOMUNIKACJA I SPOTKANIA BHP
Kierownik remontu/zadania oraz jego zastępca zobowiązani są do utrzymywania bieżącego kontaktu
z kapitanem statku oraz superintendentem w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa na
remontowanym statku.
Spotkanie wstępne
Przy przyjęciu statku do Stoczni kierownik remontu/zadania organizuje spotkanie z kapitanem statku.
Ze strony Stoczni w spotkaniu bierze również udział inspektor BHP oraz inspektor prewencji
pożarowej.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 20 z 39
Na spotkaniu tym omawiane są podstawowe zasady bezpieczeństwa obowiązujące w Stoczni, w tym
dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa na remontowanym statku.
W trakcie spotkania należy omówić między innymi następujące kwestie:
• ogólne zasady bezpieczeństwa w Stoczni;
• procedury awaryjne w tym sygnał alarmu pożarowego;
• zasady wzywania pomocy służb ratowniczych wraz z podaniem numeru alarmowego;
• lokalizację punktów zbiórki na wypadek ewakuacji.
Szczegółowe zasady przeprowadzania inspekcji i przyjęcia statku do Stoczni reguluje procedura QP
7.5.01 Procedura przyjęcia statku przez komisję
Spotkanie BHP codzienne
Z-ca kierownika remontu/zadania organizuje codzienne spotkania produkcyjne z pracownikami
nadzoru wykonawców prac (mistrzami/foremanami). W spotkaniach tych biorą udział
przedstawiciele służby BHP oraz ochrony przeciwpożarowej. Pierwsza część spotkania poświęcona
jest omówieniu zagadnień związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa pracy.
Omówieniu podlegają następujące tematy:
• realizacja zaleceń z poprzedniego spotkania;
• nieprawidłowości zaobserwowane w trakcie inspekcji rejonów prac w dniu poprzedzającym
spotkanie oraz wypracowanie zaleceń dotyczących ich wyeliminowania;
• omówienie okoliczności i przyczyn wypadków i zdarzeń prawie wypadkowych (jeżeli miały
miejsce);
• omówienie prac szczególnie niebezpiecznych tj. prac gorących, prób ciśnieniowych, oraz
innych nietypowych prac planowanych do wykonania;
• wniosków i sugestii kierujących pracami dotyczących poprawy warunków pracy.
Instruktaż przed rozpoczęciem pracy
Spotkanie organizowane jest przez mistrza/foremana lub kierującego pracami z pracownikami
bezpośrednio przed rozpoczęciem zmiany roboczej. Celem spotkania jest przedyskutowanie planu
bieżącego dnia przez przełożonych i pracowników, ustalenie podziału zadań w zespole i wspólne
przyjęcie zadania do wykonania oraz wspólna ocena potencjalnego zagrożenia związanego z pracą
a także omówienie środków ostrożności w celu wyeliminowania ryzyka wypadku czy pożaru.
W trakcie spotkania należy omówić:
• wytyczne dotyczące technologii wykonania pracy;
• zalecenia z-cy kierownika remontu, inspektora BHP, inspektora ochrony ppoż. dotyczące
bezpieczeństwa;
• wymagany sprzęt zabezpieczający;
• podział zadań pomiędzy pracowników i ich odpowiedzialność.
7.6 PLANY BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY
Plany BHP są opracowywane dla przebudów i remontów o dużym zakresie skomplikowanych prac.
W planach tych określane są zadania i odpowiedzialności poszczególnych członków zespołu
zadaniowego oraz działania, które muszą być podjęte w celu skutecznego zarządzania
bezpieczeństwem przy realizacji projektu.
Plany BHP opracowuje Kierownik Działu BHP w porozumieniu z kierownikiem zadania/remontu
i Kierownikiem Zakładowej Służby Ratowniczej. Plan zatwierdza i odpowiada za jego wdrożenie
kierownik zespołu zadaniowego / remontu.
7.7 ŚRODKI OCHRONY OSOBISTEJ WYMAGANE PRZY PRACACH
REMONTOWYCH NA STATKACH
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 21 z 39
Stosowanie środków ochrony osobistej jest widocznym wskaźnikiem świadomości
i odpowiedzialności pracownika za własne bezpieczeństwo. Pracownicy powinny być wyposażeni
w odpowiednie do rodzaju pracy środki ochrony osobistej. Przy pracach remontowych na statkach
każdy pracownik zobowiązany jest dbać o własne bezpieczeństwo i zdrowie i używać ochron
osobistych stosownie do występujących zagrożeń. Wymagane ochrony osobiste dla typowych
zawodów stoczniowych przedstawia poniższa tabela
MONTER KADŁUBÓW
OKRĘTOWYCH
SPAWACZ ELEKTRYCZNY
PIASKARZ
IZOLARZ
PRACOWNIK OBSŁUGUJACY
PISTOLET HYDROMONITORA
PRACOWNIK WYKONUJĄCY
CZYSZCZENIE POWIERZCHNI PRZY
UŻYCIU RĘCZNYCH NARZĘDZI
PNEUMATYCZNYCH
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
MALARZ OKRĘTOWY
•
•
•
Kask ochronny
Kombinezon trudnopalny
Okulary spawalnicze ochronne lub przyłbica
Półmaska filtrująca przeciwpyłowa
Ochrona słuchu
Rękawice ochronne ze skóry termoodpornej, wzmocnione
Obuwie ochronne na spodach z gumy termoodpornej + ochraniacze
stóp
Kask ochronny
Kombinezon trudnopalny
Przyłbica spawalnicza
Ochrona słuchu
Rękawice ochronne ze skóry termoodpornej, wzmocnione
Obuwie ochronne na spodach z gumy termoodpornej + ochraniacze
stóp
Kask ochronny piaskarski z doprowadzeniem świeżego powietrza
Kombinezon pyłoszczelny jednoczęściowy
Ochrona słuchu
Rękawice ochronne długie
Obuwie ochronne
Kask ochronny
Kombinezon pyłoszczelny antystatyczny z kapturem
Okulary ochronne
Ochrona słuchu
Rękawice ochronne długie przeciwpyłowe
Obuwie ochronne
Kask ochronny z przyłbicą typu siatkowego
Kombinezon pyłoszczelny antystatyczny z kapturem
Okulary ochronne
Ochrona słuchu
Rękawice ochronne długie przeciwpyłowe
Obuwie ochronne
Kask ochronny
Okulary ochronne przeciwodpryskowe
Półmaska przeciwpyłowa jednorazowa
Ochrona słuchu
Rękawice skórzane
Obuwie ochronne
Kask ochronny
Półmaska uniwersalna lub maska twarzowa z ochroną oczu oraz
pochłaniaczem na pary organiczne
Okulary ochronne przeciwodpryskowe
Ochrona słuchu
•
•
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 22 z 39
Rękawice skórzane
Obuwie ochronne długie
7.8 PALENIE TYTONIU
Na remontowanych i przebudowywanych statkach obowiązuje całkowity zakaz palenia tytoniu.
7.9 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
Wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej statków remontowanych w Stoczni określone
zostały w instrukcji IT-02-27 „Instrukcja ochrony przeciwpożarowej przy remoncie i przebudowie
jednostek pływających”.
Każdy remontowany statek wyposaża się w dodatkowy przenośny sprzęt gaśniczy do zabezpieczania
prac pożarowo-niebezpiecznych. Statek wyposaża się w linie wodne utrzymywane pod ciśnieniem
i zasilane z niezależnych pomp pożarowych przez cały okres remontu. Ilości i rodzaj sprzętu ustalana
jest przy przyjęciu statku na remont.
Na czas remontu statku Stocznia zapewnia dozór ppoż., który pełnią wyszkoleni strażacy.
Stan techniczny sprzętu gaśniczego oraz poziom zabezpieczenia ppoż. remontowanego statku jest
codziennie kontrolowany przez pracowników prewencji pożarowej.
Na wypadek ogłoszenia ewakuacji remontowane statki wyposaża się w system alarmowania
pracowników o zagrożeniu oraz w ogólnodostępny telefon.
7.10 POMIARY ATMOSFERY W ZBIORNIKACH I PRZESTRZENIACH ZAMKNIĘTYCH
Pomiary stanu atmosfery są wykonywane minimum raz na dobę we wszystkich zbiornikach
i przestrzeniach zamkniętych, w których wykonywane są prace. Pomiary wykonują uprawnieni
pracownicy Zakładowej Służby Ratowniczej zgodnie z obowiązującą w tym zakresie instrukcją
IT-02-25.
Świadectwo odgazowania zawierające wykaz aktualnie zbadanych przestrzeni dostępne jest w biurze
kierownika remontu i jest ważne maksymalnie 24 godziny.
Atmosferę w badanej przestrzeni uznaje się za bezpieczną do wejścia gdy:
• stężenie gazów i oparów nie przekracza 5% DGW
• zawartość tlenu w powietrzu zawiera się w przedziale od 19,5 do 22% objętości.
Atmosferę w badanej przestrzeni uznaje się za bezpieczną do prac gorących gdy:
• stężenie gazów i oparów nie przekracza 1% DGW
• zawartość tlenu w powietrzu zawiera się w przedziale od 19,5 do 22%obj.
Przy demontażu rurociągów ładunkowych wewnątrz zbiorników ładunkowych jak również otwieraniu
zaworów znajdujących się na końcu rurociągu ładunkowego należy powtórnie przeprowadzić badanie
sprawdzające stan atmosfery z uwagi na prawdopodobieństwo zmiany jej parametrów wewnątrz
zbiornika.
Badanie należy również przeprowadzić po malowaniu natryskowym zbiorników i przestrzeni
zamkniętych, czyszczeniu zbiorników z pozostałości palnych i innych operacjach technologicznych
mogących mieć wpływ na zmianę stanu atmosfery (odtłuszczanie powierzchni, stosowanie
chemikaliów).
W sytuacjach awaryjnych np. wycieku gazów technicznych do przestrzeni zamkniętej należy
bezzwłocznie ewakuować pracowników z zagrożonej przestrzeni, wywiesić stosowne tablice
informujące o zakazie wejścia a także podjąć działania w celu wyeliminowania zagrożenia np.
zainstalowanie dodatkowego nadmuchu lub wyciągu.
7.11 SYSTEM WYDAWANIA ZEZWOLEŃ NA PRACE
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 23 z 39
Celem stosowania systemu wydawania zezwoleń na prace jest zapewnienie koordynacji i kontroli
wszystkich prac związanych z remontem statku.
Zezwolenie na prace nie jest tylko zgodą z-cy kierownika remontu/zadania na wykonywanie
określonej pracy. Jest częścią procesu, którego ideą jest zapewnienie bezpieczeństwa wykonywanej
pracy. Samo wydanie zezwolenia na prace nie czyni jej bezpieczną. Dopiero spełnienie przez
wykonawcę określonych w zezwoleniu i procedurze bezpiecznej pracy zaleceń powoduje, że ryzyko
jest zminimalizowane i kontrolowane.
Szczegółowe zasady systemu wydawania zezwoleń określono w procedurze PO-BHP-02 Procedura
wydawania zezwoleń na prace remontowe na statkach.
Zezwolenie na prace jest pisemnym dokumentem, w którym określa się:
• wykonawcę pracy;
• rodzaj i zakres planowanej pracy;
• miejsce wykonywania;
• czas trwania;
• zalecenia bezpieczeństwa.
Wypełnione przez kierującego pracami zezwolenie należy przedstawić do autoryzacji z-cy kierownika
remontu z jednodniowym wyprzedzeniem. Z-ca kierownika remontu autoryzuje zezwolenie i wydaje
je kierującemu pracami. Zezwolenie na prace jest dokumentem ważnym 12 godzin. Oryginał
zezwolenia zostaje w biurze kierownika remontu, kopię otrzymuje kierujący pracami, który po
omówieniu z pracowniami zaleceń określonych w zezwoleniu i warunków bezpiecznego wykonania
pracy pozostawia kopię zezwolenia w miejscu pracy jednemu z pracowników.
Standardowe warunki bezpieczeństwa przy wykonywaniu określonej pracy opisane są w instrukcjach
bezpiecznej pracy dla danego rodzaju prac remontowych (patrz załączniki do PO-BHP-02).
W przypadku planowania nierutynowej i skomplikowanej pracy (operacji technologicznej) pracownik
odpowiedzialny za jej wykonanie, przy współudziale inspektora BHP, zobowiązany jest przeprowadzić
analizę zagrożeń wynikających z planowanej pracy i omówić z pracownikami działania jakie muszą
być podjęte aby zminimalizować i kontrolować zagrożenia.
Po zakończeniu pracy kierujący pracami zwraca kopie zezwolenia z-cy kierownika remontu.
7.12 INSTRUKCJE BEZPIECZNEJ PRACY
Dla typowych operacji technologicznych, które wykonywane są na remontowanych statkach zostały
opracowane instrukcje bezpiecznej pracy . Wykaz stosowanych instrukcji zawiera poniższa tabela.
BRANŻA
1
2
KADŁUBOWA
ŚLUSARSKA
INSTRUKCJA BEZPIECZNEJ PRACY
KOD
Demontaż i montaż konstrukcji stalowych
K–1
Spawanie konstrukcji stalowych
K–2
Próby ciśnieniowe zbiorników
K–3
Remont urządzeń i konstrukcji wielkogabarytowych
Ś–1
Demontaż i montaż okrętowego wyposażenia ślusarskiego
Ś–2
Remont okrętowych urządzeń przeładunkowych
S–3
Demontaż i montaż instalacji i armatury rurarskiej
R–1
R–2
3
RURARSKA
Remont kotła i armatury kotłowej
4
KONSERWACYJNO MALARSKA
Próby ciśnieniowe systemów rurociągów
Mycie wysokociśnieniowe
Czyszczenie strumieniowo - ścierne
Malowanie hydrodynamiczne i ręczne
R–3
KM – 1
KM – 2
KM – 3
5
6
7
8
9
10
RUSZTOWANIOWA
MASZYNOWA
ELEKTRYCZNA
WYPOSAŻENIOWA
OBSŁUGI STATKÓW
INNE
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 24 z 39
Czyszczenie mechaniczne i chemiczne powierzchni
KM – 4
Montaż i demontaż oraz przeglądy rusztowań
RU – 1
Remont urządzeń w maszynowni i innych pomieszczeniach
technicznych
M–1
Remont urządzeń na pokładzie statku
M–2
Remont linii wałów, śrub napędowych, sterów i sterów
strumieniowych
M–3
Próby i remont instalacji hydrauliki
M–4
Remont instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
E–1
Próby zdawczo – odbiorcze urządzeń elektrycznych
E–2
Mycie maszyn i urządzeń elektrycznych
E–3
Demontaż i montaż wyposażenia ślusarskiego
W–1
Demontaż i montaż wyposażenia stolarskiego
W–2
Montaż izolacji i posadzek betonowych
W–3
Montaż i demontaż tymczasowych instalacji elektroenergetycznych
O–1
Montaż i demontaż tymczasowej instalacji gazów technicznych
O–2
Montaż, demontaż dźwigu towarowo - osobowego
O–3
Prześwietlanie spoin
TJ – 1
Prace porządkowe
TP – 1
7.13 ZASADY DOKONYWANIA OCENY ZAGROŻEŃ PRZY PRACACH
NIETYPOWYCH
Jeżeli planowana praca jest operacją nietypową i skomplikowaną wymagającą określenia
i zachowania szczególnych środków ostrożności nie ujętych w standardowej instrukcji bezpiecznej
pracy wówczas wykonawca pracy zobowiązany jest we współpracy z inspektorem BHP przed
rozpoczęciem pracy przeprowadzić ocenę zagrożeń wg metody SJA opisanej w procedurze SP/4.3.1
„Procedura identyfikacji zagrożeń i oceny ryzyka”.
7.14 PRACE SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNE
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy za prace szczególnie niebezpieczne uznaje się:
• Prace w przestrzeniach zamkniętych (kanały, zbiorniki, wnętrza urządzeń technicznych,
itp.)
• Prace gorące
• Prace na wysokości.
• Prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych.
Aby przystąpić do wykonywania pracy niebezpiecznej należy zapewnić:
• Bezpośredni nadzór nad pracownikami.
• Odpowiednie środki zabezpieczające – stosownie do warunków i specyfiki pracy.
• Instruktaż pracowników obejmujący:
o imienny podział pracy,
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 25 z 39
o kolejność wykonywanych zadań,
o wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.
7.14.1 PRACE W PRZESTRZENIACH ZAMKNIĘTYCH
Wejście do zbiorników i przestrzeni zamkniętych remontowanych statków podlega ścisłej kontroli
i wymaga uzyskania zezwolenia z-cy kierownika remontu. Powyższy wymóg, po pierwsze, wynika z
faktu, że przed wejściem do przestrzeni zamkniętej należy upewnić się czy atmosfera wewnątrz jest
bezpieczna, po drugie, w razie niebezpieczeństwa umożliwi zespołowi służby ratowniczej szybkie
zlokalizowanie pracowników.
Przed wejściem do zbiornika należy zapewnić asekurację osoby mającej wiedzę ile osób znajduje się
w przestrzeni i w którym miejscu. Osoba asekurująca powinna mieć kontakt głosowy z osobami
przebywającymi wewnątrz zbiornika i znać sposoby alarmowania na wypadek zagrożenia.
W sytuacjach szczególnego zagrożenia zaleca się stosowanie mierników osobistych oraz aparatów
oddechowych ucieczkowych.
Uwaga: W sytuacji zmiany warunków panujących w przestrzeniu zamkniętej np. wycieku gazu,
wycieku paliwa lub popłuczyn oraz innych nie przewidzianych okoliczności mających bezpośredni
wpływ na stan bezpieczeństwa wewnątrz – należy natychmiast przerwać prace i opuścić miejsce.
Ponowne wejście do przestrzeni zamkniętej może nastąpić dopiero po przeprowadzeniu pełnej
procedury dopuszczającej zbiornik: badanie atmosfery, kontrola inspektora prewencji pożarowej,
określenie sposobu wentylacji, uzyskanie ponownego pozwolenia na prace w przestrzeni
zamkniętej.
7.14.2 PRACE GORĄCE
Za prace gorące uznaje się spawanie, cięcie płomieniowe, zgrzewanie, szlifowanie i każdą inna
czynność, która generuje iskry i odpryski gorącego, stopionego metalu. Stanowiska prac gorących
należy tak organizować aby maksymalnie zabezpieczyć rejon ich wykonywania przed rozpryskiem
iskier, żużla lub gorących cząstek stałych.
Wymagania dotyczące warunków bezpieczeństwa przy pracach gorących zostały określone
w instrukcji IT-02-27 „Instrukcja ochrony przeciwpożarowej przy remoncie i przebudowie jednostek
pływających”.
Przygotowanie do prac gorących:
Przed przystąpieniem do prac gorących należy ustalić:
• czy w miejscu planowanych prac lub w jego najbliższym sąsiedztwie znajdują się jakieś
materiały lub substancje łatwopalne, pozostałości ładunku, puste pojemniki po
łatwopalnych płynach, palna izolacja, termiczna, tory kablowe, otwarte rurociągi paliwowe
albo olejowe, które mogą ulec zapaleniu wskutek prac gorących;
• czy pomieszczenia sąsiednie są i będą w trakcie prowadzenia prac gorących bezpieczne,
mogą to być zbiorniki z paliwem lub pozostałością paliwa, jak również pomieszczenia
zaizolowane;
• jeśli miejscem prac gorących jest przestrzeń zamknięta: jak doprowadzić wentylację
i oświetlenie, gdzie jest droga ewakuacji, jak doprowadzić przewody elektryczne lub węże
z gazami technicznymi konieczne do wykonania pracy, czy przestrzeń zamknięta posiada
aktualne świadectwo odgazowania,
• czy nie ma otwartych zaworów na rurociągach z niebezpiecznym czynnikiem lub
rozebranych systemów. Jeśli tak, rurociągi należy zaślepić przed rozpoczęciem prac
gorących,
• czy w tym samym miejscu nie będą prowadzone inne prace mające wpływ na stan
bezpieczeństwa np. malowanie.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 26 z 39
Prowadzenie prac gorących:
Prace gorące na statkach mogą być prowadzone pod warunkiem:
• uzyskania pisemnej zgody z-cy kierownika remontu na ich prowadzenie,
• usunięcia materiałów palnych z rejonu prac oraz wykonania stosownych zabezpieczeń
torów kablowych, urządzeń itp. przed zainicjowaniem pożaru,
• wyposażenia stanowiska w sprzęt gaśniczy (gaśnice, linie wodne)
• wyznaczenia osoby, która będzie kontrolowała rejon spadania iskier oraz jeżeli zachodzi
taka potrzeba wszędzie tam, gdzie konieczne jest kontrolowanie pomieszczeń znajdujących
się po drugiej stronie przegrzewanej grodzi, pokładu itp. Osoba ta jest zobowiązana do
stałego monitoringu najbliższego otoczenia i sprawdzania czy odpalone gorące elementy
metalowe nie stanowią zagrożenia, czy nie spadają w miejsce, które wcześniej nie było
sprawdzone i może stanowić zagrożenie dla innych osób,
• posiadania odpowiednich kwalifikacji i umiejętności do wykonania zadania;
• używania sprawnych technicznie narzędzi i sprzętu zgodnie z ich przeznaczeniem,
• używania szczelnych i posiadających ważne przeglądy węży gazowych.
Odpady, w tym złom powstający przy pracach, powinny być składowane w bezpiecznym,
wcześniej przygotowanym miejscu. Nadmiar złomu należy usuwać ze statku.
Obrabiany element powinien być stale kontrolowany pod względem spadania iskier np. druga
strona grodzi.
Ponadto:
• nie wolno kierować źródła ciepła w stronę materiałów palnych lub ludzi,
• nie wolno używać płomienia palnika jako źródła oświetlenia,
• nie wolno wypuszczać z rąk palącego się palnika ani pozostawiać go bez dozoru.
Prace należy natychmiast przerwać w sytuacji zmiany warunków otoczenia mających wpływ na
bezpieczeństwo np. wyciek substancji ropopochodnej, itp.
Podstawowe zasady BHP podczas pracy palnikami acetylenowo - tlenowymi:
• urządzenia i osprzęt stosuj zgodnie z ich przeznaczeniem i zasilaj gazami o właściwościach
oraz ciśnieniach określonych w instrukcji eksploatacyjnej,
• nie używaj palników o niezidentyfikowanych dyszach i elementach układu mieszanki
palnej, o nieznanych ciśnieniach zasilania oraz rodzajach gazów do jakich są przeznaczone,
• nie zamieniaj podobnych konstrukcyjnie elementów urządzeń różnych typów lub
wielkości,
• węże gazowe powinny być używane dla danego rodzaju gazu oraz posiadać ważny atest;
• jeżeli używasz indywidualnego bezpiecznika cieczowego to sprawdzaj poziom cieczy
w bezpieczniku każdorazowo przed rozpoczęciem pracy i po każdym cofnięciu się
płomienia do palnika, a w ruchu ciągłym co najmniej raz na zmianę,
• nie dokonuj żadnych zmian w określonych przez producenta ustawieniach układów
regulacji ciśnienia i zaworów bezpieczeństwa,
• w przypadku cofnięcia się płomienia lub częstym „strzelaniu” palnika jak najszybciej
zamknij zawór acetylenowy, a następnie tlenowy i przeczyść dokładnie palnik,
• nie prowadź w jednej wiązce ani nie krzyżuj przewodów gazowych i elektrycznych;
minimalna odległość między przewodami gazowymi i elektrycznymi powinna wynosić pół
metra,
• nie należy zawieszać węży gazowych na ramionach, kolanach i innych częściach ciała,
• każdorazowo po zakończeniu prac lub na czas przerwy należy zamknąć dopływ gazów do
palnika na kolektorze, nie pozostawiaj węży gazowych bez palnika w przestrzeniach
zamkniętych.
7.14.3
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 27 z 39
PRACA NA WYSOKOŚCI
Na stanowiskach pracy wzniesionych na wysokość powyżej 1,0 m nad poziomem podłogi lub
ziemi, na których w związku z wykonywaną pracą mogą przebywać pracownicy, lub służących jako
przejścia, powinny być zainstalowane balustrady składające się z poręczy ochronnych
umieszczonych na wysokości co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokości co najmniej 0,15 m.
Pomiędzy poręczą i krawężnikiem powinna być umieszczona w połowie wysokości poprzeczka lub
przestrzeń ta powinna być wypełniona w sposób uniemożliwiający wypadnięcie osób. Jeśli nie ma
technicznych możliwości wykonania konstrukcji zabezpieczającej należy pracowników
zabezpieczyć w inny sposób np. stosując ochrony indywidualne: szelki bezpieczeństwa, urządzenia
samohamowne, itp.
Wymagania przed przystąpieniem do pracy na wysokości:
• osoby pracujące na wysokości powinny posiadać aktualne lekarskie dopuszczenie do takiej
pracy,
• każda osoba skierowana do pracy na wysokości powinna przejść właściwe szkolenia
w zakresie stosowania środków ochrony zbiorowej i indywidualnej,
• do pracy na wysokości nie powinny być kierowane osoby, w stosunku do których jest
uzasadnione podejrzenie niewłaściwego stanu psychofizycznego czy samopoczucia lub
niedyspozycji związanej np. z chorobą,
• przed przystąpieniem do pracy pracownicy powinni otrzymać instruktaż stanowiskowy
zawierający również imienny podział obowiązków, kolejność wykonywania zadań,
informacje na temat zagrożeń i warunków pracy oraz wymagań BHP,
• organizacja pracy powinna obejmować zasadę wykonywania czynności w zespołach co
najmniej dwuosobowych.
Podstawowe wymagania w trakcie pracy na wysokości:
• pracownik wykonujący pracę na wysokości, zabezpieczony środkami ochronny
indywidualnej, zawsze jest przypięty do punktu kotwienia.
• pracownik przypina swój zestaw ochronny do punktu kotwienia, wskazanego przez
prowadzącego,
• należy stosować sprzęt ochronny sprawny i atestowany,
• podczas przemieszczania się po konstrukcjach na wysokości należy poruszać się wyłącznie
ciągami komunikacyjnymi poziomymi lub pionowymi,
• należy zapewnić zamknięcie włazów w komunikacji pionowej,
• należy przestrzegać ograniczeń dotyczących dopuszczalnych obciążeń podestów,
• równoczesne wykonywanie prac na różnych poziomach rusztowania jest dopuszczalne
tylko pod warunkiem zachowania odstępów między stanowiskami,
• podczas wykonywania czynności, wszyscy pracownicy są zobowiązani do dbania o
sprawność i kompletność środków ochrony zbiorowej i indywidualnej.
Niedopuszczalne jest:
• lekceważenie obowiązku przypinania się do punktu kotwienia z powodu krótkotrwałego
wykonywania czynności lub innych tego typu powodów,
• przypinanie się do elementów konstrukcyjnych innych niż wskazane przez prowadzącego;
może to spowodować złamanie lub urwanie się elementu stanowiącego punkt kotwienia,
• stosowanie środków ochrony indywidualnej: szelek, linek, amortyzatora, które brały udział
w powstrzymywaniu spadania, bez ponownej kontroli
• przemieszczanie się poza ciągami komunikacyjnymi, np. po zewnętrznej stronie rusztowania,
• zostawianie materiałów na pomostach i podestach po zakończeniu pracy,
•
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 28 z 39
zrzucanie materiałów i sprzętu z rusztowań.
Podczas stosowania drabin przenośnych niedopuszczalne jest:
• stosowanie drabin uszkodzonych,
• stosowanie drabin jako drogi transportowej,
• używanie drabiny niezgodnie z jej przeznaczeniem,
• używanie drabiny rozstawnej jako przystawnej,
• ustawienie drabiny na niestabilnym podłożu,
• opieranie drabiny o niestabilne, śliskie powierzchnie,
• wchodzenie na szczebel znajdujący się powyżej punktu podparcia,
• ustawienie drabiny w miejscu gdzie jest możliwość jej potrącenia lub przewrócenia przez
maszyny lub urządzenia,
• wchodzenie i schodzenie plecami do drabiny. Dobrą praktyką podczas poruszania się po
drabinie jest zachowanie zawsze trzech punktów podparcia, np. dwie dłonie i jedna stopa lub
dwie stopy i jedna dłoń.
7.14.4 PRACE PRZY UŻYCIU MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Materiałami niebezpiecznymi są w szczególności substancje i preparaty chemiczne, które zgodnie
z przepisami dotyczącymi substancji chemicznych kwalifikowane są do niebezpiecznych,
stwarzających zagrożenia dla zdrowia lub życia.
Wprowadzenie do stosowania w Stoczni nowych materiałów chemicznych wymaga uzgodnienia
z Działem BHP, Zakładowa Służbą Ratowniczą i Zespołem ds. Ochrony Środowiska.
Zatrucia substancjami niebezpiecznymi mogą mieć różny przebieg: od ostrych, gdy natychmiast
odczuwane są dolegliwości, po przewlekłe charakteryzujące się długotrwałym procesem
chorobowym. Substancje i preparaty chemiczne mogą dostać się do organizmu przez skórę, drogi
oddechowe lub przewód pokarmowy.
Przed przystąpieniem do pracy, pracownicy powinny być poinformowani o sposobach ochrony.
Informacje te należy podać podczas instruktażu stanowiskowego oraz zawrzeć w instrukcji
bezpiecznej pracy z substancją.
Program szkolenia oraz instrukcja powinny być przygotowane na podstawie „Karty charakterystyki
substancji niebezpiecznej”. Jest to dokument, w którym producent lub dystrybutor zamieszcza
informacje o substancji, w tym istotne dla bezpieczeństwa pracowników oraz organizacji pracy
dotyczące m.in.:
- identyfikacji zagrożeń, tj. najważniejszych zagrożeń dla człowieka i środowiska z uwzględnieniem
objawów oraz skutków oddziaływania ich na organizm,
- pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- postępowania w przypadku pożaru,
- postępowania w przypadku wycieku substancji do środowiska naturalnego,
- magazynowania i transportu substancji,
- zaleceń dotyczących wymaganych środków ochrony zdrowia pracowników.
Karta charakterystyki wraz z instrukcją bezpiecznej pracy powinna zostać udostępniona na stanowisku
pracy. Wiedza o substancji chemicznej, z którą mamy do czynienia umożliwi podjęcie skutecznej
ochrony przed jej działaniem oraz w przypadku zatrucia pozwoli na szybkie rozpoznania objawów
i udzielenie pomocy poszkodowanemu. Dodatkowym źródłem informacji o substancji chemicznej są
etykiety i znaki umieszczone na opakowaniu.
Etykieta zawiera następujące informacje:
- nazwę substancji lub nazwę handlową preparatu i jego przeznaczenie. Bardzo ważne jest by
pracownik znał nazwę preparatu, z którym ma do czynienia. Jest to szczególnie istotne w sytuacji
zatrucia. Informacja ta jest ważna dla lekarza prowadzącego leczenie,
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 29 z 39
- dane kontaktowe producenta lub dystrybutora. W razie wątpliwości co do zasad stosowania
preparatu lub niezbędnych środków ochronnych, użytkownik ma możliwość zwrócenia się
bezpośrednio do producenta lub dystrybutora,
- znak lub znaki ostrzegawcze. Znaki umieszczone na pomarańczowym tle informują, jakiego rodzaju
zagrożenia związane są ze stosowaniem substancji zarówno dla pracownika, jak i środowiska
naturalnego.
Podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas pracy z substancjami chemicznymi:
- zawsze należy stosować wskazane środki ochronne,
- nie zmieniać samodzielnie środków ochrony na zamienniki,
- zawsze wykonywać prace zgodnie z wytycznymi i instrukcjami,
- nie przechowywać substancji chemicznych w opakowaniach po artykułach spożywczych,
- ostrożnie postępować z pustymi opakowaniami.
Znaki umieszczane na substancjach chemicznych:
7.15 Rusztowania
Zasady budowy i utrzymania stanu technicznego rusztowań reguluje procedura QP- 7.5.14 Procedura
budowy rusztowań i montażu plandek oraz Instrukcja technologiczna IT- 90-06 Budowa, eksploatacja,
konserwacja i demontaż rusztowań okrętowych w GSR
Rusztowania powinny być wykonane w sposób określony przepisami w tym:
• rusztowania typowe zgodnie z dokumentacją producenta,
• rusztowania nietypowe zgodne z projektem. Nie dopuszcza się budowy rusztowań
z dowolnych materiałów, bez wcześniejszego zaprojektowania i przeliczenia wytrzymałości
i nośności konstrukcji.
Rusztowania mogą być montowane i demontowane wyłącznie przez osoby uprawnione oraz pod
nadzorem osoby prowadzącej posiadającej odpowiednie przeszkolenie.
Każde rusztowanie wybudowane na lub przy remontowanym statku podlega odbiorowi
technicznemu przez pracownika nadzoru rusztowaniowego ze Stoczni.
Rusztowania wybudowane przez wydział W11 (rusztowania przy śrubach, płetwach steru i sterach
strumieniowych, wejściówki na statek) odbiera i dopuszcza do eksploatacji wyznaczony pracownik
W11.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 30 z 39
Rusztowania wybudowane przez podwykonawców podlegają odbiorowi przez wyznaczonych
pracowników Działu Kooperacji Konserwacyjno – Malarskiej i Rusztowaniowej.
Dla określenia statusu rusztowań stosuje się dwa rodzaje tablic informacyjnych:
•
Rusztowanie w budowie – (tablica biało-czerwona) zabraniające wejścia na rusztowanie
•
Rusztowanie oddane do eksploatacji – tablica zielono – żółta.
Wszystkie zbudowane rusztowania podlegają codziennym przeglądom stanu technicznego. Przeglądy
dzienne wykonują wyznaczeni pracownicy wykonawcy rusztowania. Wykonanie przeglądu dziennego
rusztowania potwierdzone jest podpisem osoby wykonującej przegląd na żółto –zielonej tablicy.
Surowo zabroniona jest samowolna przebudowa rusztowań i demontaż ich elementów
konstrukcyjnych.
7.16
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PRZY TRANSPORCIE PIONOWYM
Podstawowymi środkami transportu są:
• dźwignice na nabrzeżach i na dokach,
• tabor kołowy: samochody dostawcze, wózki transportowe,
• tabor pływający: żuraw pływający, pontony,
• urządzenia służące do transportu pionowego osób: windy, kosze transportowe, podnośniki.
Transport odbywający się za pomocą dźwignic wymaga współpracy co najmniej dwóch osób:
operatora dźwignicy oraz hakowego. W wielu sytuacjach konieczna jest współpraca trzech osób:
operatora dźwignicy oraz dwóch hakowych, jeden na nabrzeżu oraz jeden na remontowanej
jednostce.
Na stanowisku operatora dźwignicy może pracować osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia
i kwalifikacje, na stanowisku hakowego może pracować każdy pracownik, który odbył przeszkolenie
i posiada znajomość zagadnień w zakresie:
• znaków i sygnałów niezbędnych do porozumiewania się z operatorem dźwignicy,
• umiejętności przygotowania materiałów do transportu,
• oceny stanu technicznego zawiesi,
• znajomości okresów pomiędzy przeglądami i umiejętności odczytywania tych danych,
• zasad transportu w warunkach remontu statku.
Bezpieczne prowadzenie transportu wymaga od operatora, hakowego oraz innych pracowników
obecnych w rejonie transportu przestrzegania następujących zasad:
• transport nie może być prowadzony nad stanowiskami pracy,
• na czas przerwy i po zakończeniu pracy dźwignica powinna być zabezpieczona a ładunki
zdjęte,
• ładunek powinien być starannie przygotowany do transportu, odpowiednio wyważony,
stabilnie posadowiony, zapięte wszelkie luźne elementy, przypięta linka naprowadzająca,
Niedopuszczalne jest:
• używanie zawiesi uszkodzonych i bez wymaganego atestu,
• podnoszenie ładunków, z których podczas transportu mogą odpaść elementy lub części,
• prowadzenie transportu używając dźwignicy niesprawnej lub bez ważnych badań
i przeglądów,
• używanie podestów, koszy itp. do transportu osób jeśli nie są do tego przeznaczone,
• przekraczanie nośności dźwignicy lub stosowanego sprzętu: szekle, zawiesia,
• podczepianie ładunku w mniejszej ilości punktów niż jest ich do tego przeznaczonych,
• podnoszenie ładunku pod kątem co może spowodować niekontrolowane przesuwanie się
ładunku po powierzchni i następnie jego rozchwianie.
Transport ręczny
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 31 z 39
Ręczne prace transportowe to każdy rodzaj przemieszczania wykonywany przez pracownika:
unoszenie, podnoszenie, układanie, pchanie, ciągnięcie, przenoszenie, przesuwanie, przetaczanie lub
przewożenie.
Przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania ręcznych prac transportowych osoba prowadząca
prace powinna ocenić ryzyko zawodowe i poinformować pracownika o jego wynikach, przeszkolić go
w zakresie prawidłowych sposobów pracy oraz zapewnić informacje dotyczące przemieszczanego
przedmiotu, w tym jego masy i położenia środka ciężkości.
Jeśli jest to konieczne pracownik wykonujący ręczne prace transportowe powinien być wyposażony
w niezbędne narzędzia w celu zmniejszenia uciążliwości i zagrożeń: pasy, liny, łańcuchy, zawiesia,
dźwignie, chwytaki, rolki, kleszcze, uchwyty, nosze, kosze, legary, ręczne wciągniki i wciągarki, krążki,
taczki, wózki, itp..
Należy pamiętać aby:
•
nie podnosić przedmiotów w pozycji pochylonej, ze zgięciem w talii,
•
nie podnosić ciężkich przedmiotów powyżej poziomu barków,
•
nie skręcać tułowia podczas przemieszczania ciężarów.
Ręczne przemieszczanie i przewożenie ciężarów o masie przekraczającej ustalone normy jest
niedopuszczalne.
Masa przedmiotów przenoszonych przez jednego pracownika (mężczyznę) nie może przekraczać:
• 30 kg – przy pracy stałej
• 50 kg – przy pracy dorywczej, tj. nie częściej niż 4 razy na godzinę, jeżeli łączny czas
wykonywania prac nie przekracza 4 godzin na dobę.
Aby uniknąć nieprawidłowości związanych z transportem ręcznym należy:
Ocenić ryzyko
- jakie istnieje ryzyko doznania urazu własnego lub innej
osoby, czy jest zagrożenie uszkodzeniem lub zniszczeniem
elementów majątku trwałego
- jaka jest waga transportowanego elementu
- czy są ostre krawędzie
- czy waga jest rozmieszczona równomiernie
- czy ładunek jest stabilny
Dobrać odpowiednią odzież
- zapewniająca swobodę ruchów, ale nie za luźna
- obuwie z metalowym nosem
- ochrona oczu (ostre krawędzie, nierówny kształt, kurz)
Zaplanować czynność
- czy droga transportu jest wolna od przeszkód
- czy są miejsca na odpoczynek (jeśli konieczny)
- czy przygotowane jest miejsce rozładunku
Zabezpieczyć czynność
- wspomóż się środkami technicznymi jeśli jest to możliwe
- wspomóż się dodatkową osobą jeśli jest to możliwe
Zastosować „pewny uchwyt”
- przymierz się do podniesienia ładunku w celu znalezienia
odpowiedniej pozycji dla dłoni
- chwyć ładunek w sposób pewny i zdecydowany
Odpocząć
- nie forsuj się nadmiernie
Ostrożnie rozładować
- zwalniaj obciążenie stopniowo
Zasady bezpieczeństwa i wymagania w tym zakresie regulują w Stoczni następujące instrukcje”
1. Instrukcja technologiczna nr IT – 93-10 prace z kosza i transport osób koszem zawieszonym na
haku żurawia
2. Instrukcja technologiczna nr IT – 93-07 Instrukcja bhp na stanowisku operatora dźwignicy
3. Instrukcja technologiczna nr IT – 93-26 Przeglądy, kontrole i badanie zawiesi i szakli
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 32 z 39
4. Instrukcja technologiczna nr IT-12-04 Instrukcja montażu i sprawdzania uchwytów transportowych
na remontowanych statkach
5. Instrukcja technologiczna nr IT – 15-10 Instrukcja dla pracowników wykonujących czynności
poddźwigowego
6. Instrukcja technologiczna nr IT-12-02 Instrukcja transportu i odwracania sekcji kadłuba
7.17 ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PRZY KORZYSTANIU Z TYMCZASOWYCH
INSTALACJI ENERGETYCZNYCH
Zasady montażu na remontowanych statkach tymczasowych instalacji energetycznych reguluje
instrukcja technologiczna IT- 91-10 „Zasady prowadzenia i odpowiedzialności za instalacje
energetyczne na budowanych i remontowanych jednostkach”.
Tymczasowe instalacje energetyczne to sieć rurociągów, węży, przewodów wraz z armaturą
i osprzętem do zasilania urządzeń, narzędzi i innych odbiorników zainstalowanych na okres remontu
statku. Na nabrzeżu/doku rozmieszczone są przyłącza instalacji a na pokładzie statku rozdzielnie
gazowe do podłączania węży oraz rozdzielnie elektryczne.
W celu uniemożliwienia pomyłki przy podłączaniu do rozdzielni gazowych, elementy służące do
łączenia poszczególnych instalacji tymczasowych różnią się sposobem łączenia.
Rurociągi i armatura instalacji gazów technicznych, są pomalowane i oznakowane w trwały i widoczny
sposób .
- tlen – błękitny,
- acetylen – żółty,
- sprężone powietrze – niebieski
Stała rozdzielnia tlenowo - acetylenowa (kolektor tlenowy, acetylenowy i konstrukcja rozdzielni)
pomalowane są na kolor żółty. Dodatkowo tablica rozdzielni acetylenowej – posiada opaskę czarną z
białymi opaskami kontrastowymi na obrzeżach. Dodatkowo tablica rozdzielni tlenowej – posiada
opaskę niebieską z białymi opaskami kontrastowymi na obrzeżach.
Rozdzielnia sprężonego powietrza – wszystkie elementy pomalowane są na kolor niebieski
(malowanie pełne).Rurociągi argonu i CO2 - malowanie rurociągu pełne, na kolor żółty.
Węże gazowe z uwagi na przeznaczenie posiadają następujące barwy:
- tlen - niebieska
- acetylen – czerwona
- argon i CO2 – czarna
- sprężone powietrze - czarna
Podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas korzystania z tymczasowych instalacji energetycznych:
1. Podłączenie do zaworów czerpalnych (przyłączy) może wykonywać każdy pracownik, który
posiada uprawnienia do obsługi określonych odbiorników czynników energetycznych.
Pracownik ten odpowiada za prawidłowość wykonania podłączenia.
2. W czasie eksploatacji należy kontrolować właściwy stan techniczny instalacji tymczasowych.
Należy używać wyłącznie sprzętu sprawnego i zgodnie z jego przeznaczeniem.
3.
Każda osoba, która stwierdzi, że istnieje zagrożenie związane z eksploatacją tymczasowej
instalacji energetycznej ponieważ: jest widoczne uszkodzenie przewodu, węża, izolacji, czuć
zapach gazu np. acetylenu, słychać że instalacja jest nieszczelna – powinna zgłosić to
kierownictwu remontu lub jakiejkolwiek innej osobie z nadzoru: mistrzowi, inspektorowi BHP,
ppoż.
7.18
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PRZY KORZYSTANIU Z INSTALACJI
ELEKTRYCZNYCH I ELEKTRONARZĘDZI
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 33 z 39
Do instalacji elektrycznej wlicza się kable, przewody elektryczne oraz urządzenia elektryczne takie
jak rozdzielnie i stacje transformatorowe. Eksploatacja i utrzymywanie sprawności technicznej sieci
elektrycznej wymaga posiadania przez pracowników odpowiednich kwalifikacji. Pracownik, który
wyłącznie korzysta z sieci elektrycznej może wykonywać jedynie czynności:
- podłączanie i odłączanie wtyków przewodów elektrycznych z gniazda,
- obsługa urządzeń zasilanych energią elektryczną,
- czyszczenie urządzeń elektrycznych nie będących pod napięciem i zabezpieczonych przed
niekontrolowanym uruchomieniem,
- każdorazowe sprawdzanie przed użyciem przewodów zasilających czy nie posiadają widocznych
uszkodzeń.
Podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń zasilanych energią elektryczną:
1. Przestrzegać zasad doboru urządzeń elektrycznych do pracy w warunkach szczególnych:
pomieszczenia mokre, zawilgocone, w pobliżu konstrukcji, elementów i materiałów łatwo
przewodzących.
2. Przed przystąpieniem do pracy sprawdzić czy sprzęt lub urządzenia nie posiadają widocznych
uszkodzeń i są sprawne fabryczne zabezpieczenia.
3. Zawsze uwzględniać wpływ otoczenia na bezpieczeństwo pracy. W zależności od warunków
zewnętrznych należy stosować elektronarzędzia o odpowiednich klasach ochronności.
4. Zadbać o prawidłowe ułożenie przewodów aby ograniczyć możliwość ich uszkodzenia,
podwiesić, przykryć konstrukcją ochronną.
5. Przed włączeniem wtyczki do sieci należy sprawdzić zgodność parametrów elektronarzędzia
z parametrami sieci aby nie doszło do przepalenia izolacji silnika i w konsekwencji porażenia
prądem.
6. Nie należy przeciążać elektronarzędzi.
7. Nie wolno wykonywać samodzielnie żadnych prac konserwacyjnych ani napraw, przy
wymianie np. tarczy należy odłączyć szlifierkę od sieci.
Remontowany statek powinien posiadać oprócz oświetlenia ogólnego oświetlenie awaryjne
z własnym źródłem zasilania. Oświetlenie awaryjne powinno włączać się automatycznie w razie zaniku
napięcia oświetlenia ogólnego. Oświetlenie awaryjne powinno oświetlić pomieszczenia w celu
wykonania czynności związanych z pozostawieniem stanowiska pracy oraz bezpiecznego jego
opuszczenia na okres co najmniej dwóch godzin.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 34 z 39
8. OCHRONA ŚRODOWISKA NATURALNEGO
8.1 Postępowanie z odpadami
Postępowanie z odpadami powstającymi podczas działalności produkcyjnej musi być zgodne
z wymaganiami prawa, posiadanego przez Stocznię „Pozwolenia na wytwarzanie odpadów” oraz
zasadami określonymi w Procedurze Zarządzania Odpadami nr QP-6.4.01.
Ogólne zasady postępowania podczas wytwarzania, magazynowania oraz przekazywania odpadów do
unieszkodliwiania przedstawiono w załączniku do w/w procedury „Zasady gospodarowania
odpadami” (Zał.1_QP-6.4.01 ed. (03/10).
Hierarchia gospodarowania odpadami została określona zgodnie z wymogami prawa i obejmuje:
1. Zapobieganie powstawaniu odpadów lub ograniczanie ich ilości
Wszyscy kierujący pracami, podczas których powstają odpady zobowiązani są do takiego planowania
i organizacji pracy, aby ilości powstających w jej wyniku odpadów były jak najmniejsze.
2. Zapewnienia zgodnego z zasadami ochrony środowiska odzysku, jeżeli nie udało się zapobiec
powstawaniu odpadów
Wszyscy kierujący pracami, podczas których powstają odpady nadające się do odzysku (m.in. złom,
kable, drewno, tworzywa sztuczne, opakowania) zobowiązani są do zapewnienia zbierania tych
odpadów w sposób, który umożliwi późniejszy ich odzysk, w tym niedopuszczanie do zanieczyszczenia
odpadów nadających się do odzysku innymi odpadami lub substancjami, które mogłyby spowodować,
że wytworzone odpady przestaną być do tego przydatne.
3. Zapewnienie zgodnego z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwiania odpadów, których
powstaniu nie udało się zapobiec lub, których nie udało się poddać odzyskowi.
Wszyscy odpowiedzialni za gospodarowanie odpadami powstałymi w Stoczni, są zobowiązani do
zapewnienia unieszkodliwiania ich w sposób zgodny z przepisami i pozwoleniem na wytwarzanie
odpadów, a w szczególności za przekazywanie odpadów do unieszkodliwiania wyłącznie firmom
posiadającym odpowiednie decyzje administracyjne i pozwolenia.
W załączniku tym określono, jakie działania związane z postępowaniem z odpadami są zabronione tj:
• mieszanie odpadów niebezpiecznych z innymi,
• wylewanie odpadów ciekłych do:
o kanalizacji sanitarnej i deszczowej,
o ogólnodostępnych pojemników na nabrzeżach i przy halach,
o pojemników na złom, szlakę i odpady stałe ze statków.
„Przewodnik gospodarki odpadami” (Zał. 2_QP-6.4.01), określa metody gospodarowania oraz tryb
postępowania z głównymi grupami odpadów powstających w Stoczni. Ma to na celu określenie
prawidłowej gospodarki nimi i sposobu ich zbierania oraz komórek organizacyjnych Stoczni, które
wykonują te działania.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 35 z 39
Procedura Zarządzania Odpadami nr QP-6.4.01 określa odpowiedzialnych za poszczególne sektory
działalności związane z wytwarzaniem odpadów, rejestracją ich strumienia, przechowywaniem
dokumentów obrotu odpadami i ich ewidencjonowaniem. Ustalono w niej także odpowiedzialność za
monitorowanie przepisów prawnych oraz aktualizację „pozwolenia na wytwarzanie odpadów”.
Zapewnieniu kooperantom informacji o zasadach gospodarowania odpadami dla oraz potwierdzeniu
jej otrzymania służy załącznik „Informacja dla kooperantów” o gospodarce odpadami” (Zał. 3_QP6.4.01 ed. (03/10) i formularz potwierdzający przyjęcie tej informacji Form. 3_QP-6.4.01 ed.
(03/10)).
8.2 Zabezpieczenie środowiska przed skażeniem
Zapobieganie emisjom i zanieczyszczeniu środowiska realizowane jest przy użyciu środków
technicznych oraz metod organizacyjnych. Zabezpieczenia stosowane są we wszystkich obszarach
działalności, w których występują znaczące aspekty środowiskowe.
1. Ograniczanie emisji zanieczyszczeń
W zakresie ograniczania emisji zanieczyszczeń pyłowych wprowadzanych do atmosfery z procesów
czyszczenia realizowane są działania techniczne polegające na:
•
•
•
stosowaniu osłon przeciwpyłowych na dokach
stosowaniu śrutu stalowego w obiegu zamkniętym na linii wstępnej obróbki blach
regularnym uprzątaniu ścierniwa i usuwaniu go z miejsc wykonywania prac
2. Ograniczanie ilości powstających odpadów
Główne grupy odpadów poddawane są odzyskowi lub unieszkodliwianiu przez wyspecjalizowane
firmy. Zużyte ścierniwo przekazywane jest do dalszego gospodarczego wykorzystania.W Stoczni do
czyszczenia powierzchni stalowych stosowana jest szlaka pomiedziowa, która jest produktem
recyklingu odpadów z produkcji miedzi.
Złom stalowy i kolorowy, przekazywany jest do wykorzystania jako surowiec do produkcji stali lub
metali kolorowych. Odpady ropopochodne pochodzące z remontowanych jednostek kierowane są do
wyspecjalizowanych firm zajmujących się ich unieszkodliwieniem. Stocznia przekazuje odpady
wyłącznie firmom, które posiadają wymagane polskim prawem zezwolenia na ich unieszkodliwianie
i transport.
Odpady olejowe nadające się do przerobu – zużyte, różnego rodzaju oleje Stocznia zbywa firmom
posiadającym wymagane prawem pozwolenia na działalność w zakresie zbierania i gospodarczego
wykorzystania tego rodzaju odpadów.
W Stoczni prowadzone są działania mające na celu minimalizację ilości odpadów przeznaczonych do
składowania na wysypiskach. Odbywa się to przez prowadzenie segregacji na odpowiednio
zabezpieczonym placu. Odpady nadające się do wykorzystania zebrane w wyniku selektywnego
gromadzenia, bądź w wyniku segregacji są przekazywane firmom zajmującym się ich przerobem.
Makulatura, opony, guma, opakowania z papieru i tektury, opakowania z tworzyw sztucznych i szkła
oraz opakowania z metalu nie trafiają na składowisko odpadów i nie obciążają środowiska.
3. Ochrona wód
Ścieki socjalne zbierane są do zbiorczego systemu kanalizacji ogólnej i za jej pośrednictwem
kierowane do oczyszczalni miejskiej. Stocznia nie odprowadza do kanalizacji ścieków z myjni
elementów okrętowych i cynkowni. Ścieki powstające w procesach technologicznych np. podczas
mycia i odtłuszczania elementów, maszyn i urządzeń traktowane są jako odpad i odbierane przez
wyspecjalizowane firmy posiadające pozwolenia na ich utylizację.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 36 z 39
Mycie i odtłuszczanie urządzeń odbywa się w myjni z obiegiem zamkniętym. Kąpiele myjące
wykorzystuje się wielokrotnie, a po utracie właściwości poddaje unieszkodliwieniu.
Doki pływające przed zanurzeniem są uprzątane z przedmiotów i substancji, które mogą doprowadzić
do zanieczyszczenia wód powierzchniowych. Sposób przygotowania doku do zanurzenia jest opisany
w instrukcji QI-4.9/02/03 „Instrukcja dokowania statków”.
Ścieki z mycia kadłubów statków na dokach są zbierane do zbiorników dokowych i poddawane
sedymentacji w celu usunięcia zawiesin, mogących pogorszyć stan wód powierzchniowych.
Wody opadowe zbierane są w system kanalizacji deszczowej. System ten pokrywa cały teren Stoczni,
a wody opadowe są wprowadzane do wód powierzchniowych. Zapobieganie zanieczyszczeniu polega
na utrzymaniu czystości terenu, z którego wody opadowe są odprowadzane oraz regularnym
czyszczeniu krat i studzienek osadowych podczyszczających.
4. Powierzchnia ziemi
Zabezpieczenie przed zanieczyszczeniem powierzchni ziemi polega na tym, że procesy produkcyjne,
które odbywają się poza halami, wykonywane są na utwardzonych placach o trwałej nawierzchni.
Uniemożliwia to przedostawanie się zanieczyszczeń do gruntu. Place montażowe są regularnie
uprzątane i nie dopuszcza się do sytuacji zalegania substancji bądź odpadów, które mogłyby
zanieczyścić glebę.
5. Zapobieganie i usuwanie zanieczyszczeń środowiska w sytuacjach awaryjnych
Na terenie Stoczni działa wykwalifikowana i pracującą w ruchu ciągłym Zakładową Służba Ratownicza,
oraz Wydział Obsługi i Dokowania Statków, który jest przygotowany sprzętowo i organizacyjnie do
prowadzenia określonych działań z zakresu ratownictwa ekologicznego.
Stocznia posiada środki do ograniczania i usuwania skutków rozlewów olejowych (pływające zapory
przeciwrozlewowe) oraz sprzęt potrzebny do ich ustawiania (holowniki).
Na terenie Stoczni stacjonuje specjalistyczna jednostka pływająca z firmy zewnętrznej przeznaczona
do mechanicznego usuwania zanieczyszczeń z powierzchni wody. Jednostka ta służy do likwidacji
rozlewów olejowych i zbierania zanieczyszczeń stałych z powierzchni wody.
Stocznia jest przygotowana organizacyjnie do współpracy w usuwaniu nadzwyczajnych zagrożeń
środowiska z państwowymi i portowymi jednostkami ratownictwa ekologicznego.
Sposób reagowania w sytuacjach awaryjnych obejmujących m.in. zanieczyszczenie środowiska został
opisany w Planie zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na akwenach Gdańskiej Stoczni
„REMONTOWA” im. J. Piłsudskiego S.A., który został zatwierdzony przez Dyrektora Urzędu Morskiego
w Gdyni.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 37 z 39
9. UDZIELANIE PIERWSZEJ POMOCY – ZASADY OGÓLNE
Pierwszą pomoc należy udzielić osobie poszkodowanej natychmiast po wypadku. Zasadą jest
doraźna, szybka pomoc poszkodowanemu tak, aby nie doszło do pogorszenia jego stanu zdrowia aż
do przybycia profesjonalnego zespołu pomocy medycznej/służby ratowniczej.
Nieprawidłowe ułożenie lub przenoszenie poszkodowanego może prowadzić do pogorszenia jego
stanu zdrowia, inwalidztwa lub śmierci. W sytuacji wypadkowej, zachowanie spokojne, rozsądne
i przemyślane, zwykle zapobiega dalszym powikłaniom czy śmierci.
Ta instrukcja nie podaje pełnych wskazówek jak należy udzielić pierwszej pomocy, ale daje ogólne
wytyczne i zalecenia jak należy postępować do czasu przybycia profesjonalnej pomocy medycznej.
Podstawowe zasady utrzymania poszkodowanego przy życiu:
A Otwarte drogi oddechowe i dostęp powietrza, którego brak uniemożliwia oddychanie.
B Zapewnienie oddechu; jeśli pomimo drożności dróg oddechowych poszkodowany nie
oddycha należy rozpocząć sztuczne oddychanie.
C Zapewnienie krążenia; jeśli zatrzymana jest akcja serca należy natychmiast przystąpić
do reanimacji.
W każdym miejscu gdzie odbywa się praca: hala, remontowany statek, nabrzeże powinna być
dostępna apteczka.
Przemieszczanie lub transport poszkodowanego mogą wykonywać jedynie osoby z odpowiednim
przeszkoleniem medycznym. Natomiast jeśli występuje sytuacja bezpośredniego zagrożenia dla życia
i zdrowia poszkodowanego należy natychmiast odsunąć go od zagrożenia. Takie sytuacje to:
• zagrożenie wybuchem,
• ryzyko potrącenia przez pojazd,
• ryzyko utonięcia,
• narażenie na ciężkie warunki atmosferyczne: upał, mróz, deszcz,
• ryzyko porażenia prądem elektrycznym,
• narażenie na uraz związany z pracą maszyn lub urządzeń.
Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach
Uraz i poważne krwawienie
Utrata krwi w ilości większej niż 1 litr może stanowić zagrożenie dla życia poszkodowanego.
Wykrwawienie powodujące śmierć może trwać nawet jedną minutę, dlatego bardzo ważne jest jego
zatamowanie tak szybko jak jest to możliwe. Poniżej przedstawione są podstawowe sposoby
działania w takich sytuacjach:
1. Zastosuj ucisk dłonią dociskając całą powierzchnię rany przez ubrania. Zastosuj sterylną gazę jeśli
to możliwe. W razie braku czystego materiału zatamuj krwawienie nawet nie do końca czystą ręką
czy palcem.
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 38 z 39
2. Jeśli krew przesiąka poprzez gazę/materiał, nie zdejmuj opatrunku, dołóż kolejny. Dociśnij
opatrunek do czegoś stałego, kości, podkładki. Utrzymuj ucisk aż do zatamowania krwawienia.
3. Zabezpiecz opatrunek bandażem lub częścią odzieży dociskając dokładnie powierzchnię rany.
4. Jeśli nie ma złamań w okolicy serca – unieś nieznacznie górną część tułowia.
5. Obserwuj oznaki szoku i odpowiednio reaguj tj ułóż poszkodowanego płasko i unieś nogi na
wysokość ok. 30cm.
Krwawienie żylne charakteryzuje się stałym, ciemno-czerwonym strumieniem. Należy stosować ucisk
dokładnie w miejscu krwawienia lub niedaleko, w miejscu, które jest dalej od serca.
Krwawienie tętnicze charakteryzuje się jasno czerwonym kolorem krwi i strumieniem pulsującym.
Należy stosować ucisk bezpośrednio na ranę lub w najbliższym punkcie w kierunku serca.
UWAGA:
1. Decyzja o szybkim założeniu opaski uciskowej może uratować kończynę a nawet życie.
2. Zastosuj zastępczą opaskę zrobioną z części garderoby o szerokości co najmniej 5 cm, owiń co
najmniej dwa razy ranę, zatrzymaj krwawienie i zabezpiecz opaskę przed odwinięciem się.
3. Nie stosuj opasek zbyt wąskich, nie stosuj lin, sznurków czy przewodów elektrycznych.
4. Zapisz na opatrunku podstawowe dane: data, czas założenia opaski.
Zatrucie
Zatrucie może być spowodowane przez spożycie lub bezpośredni kontakt z substancją trującą.
Podstawową reakcją na zatrucie spowodowane spożyciem substancji trującej jest natychmiastowe
płukanie żołądka i powiadomienie najbliższego centrum medycznego zajmującego się zatruciami.
Często pomocne jest wywołanie wymiotów.
Działania podstawowe:
1. Należy działać szybko, gdyż trucizna, która dostanie się do organizmu jest trudna do usunięcia.
2. Wypłucz / rozcieńcz truciznę podając płyny poszkodowanemu. Woda lub mleko są uniwersalnym
antidotum i prawie zawsze są dostępne.
3. Stosując palec lub łyżkę, naciskaj głęboko na język poszkodowanego i wywołaj wymioty.
Ale uwaga! Nie wywołuj wymiotów w następujących sytuacjach: ciężkie zatrucie kwasem, zasadą,
ługiem, strychniną, naftą, olejem, lub jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, skrajnie wyczerpany
albo ma drgawki.
4. Dopilnuj aby opakowanie po substancji trującej lub jej etykieta zostały zabrane z poszkodowanym
do szpitala. Informacje zawarte na opakowaniu mogą pomóc w diagnozie i dalszym leczeniu.
Zagrożenie zatruciem spowodowane bezpośrednim zetknięciem z substancją trującą to głównie
narażenie na substancje chemiczne i żrące. Efektem są głównie podrażnienia skóry. Poniżej są
przedstawione podstawowe działania pierwszej pomocy w takich sytuacjach.
1.
2.
3.
4.
Zdejmij odzież, na której jest substancja trująca.
Spłucz dużą ilością wody miejsce kontaktu.
Kontynuuj płukanie używając wody z mydłem przez czas około 5 minut.
Jeśli nastąpiło zatrucie substancją żrącą należy natychmiast wezwać profesjonalną pomoc
medyczną.
5. Zapewnij poszkodowanemu dostęp powietrza.
6. Zastosuj sztuczne oddychanie jeśli jest to konieczne i nie zostawiaj poszkodowanego samego.
7. Podaj poszkodowanemu dużą ilość płynów, wody lub mleka, pod warunkiem, że poszkodowany
nie ma drgawek.
Porażenie prądem elektrycznym
Podstawową zasadą jest nie dotykać poszkodowanego dopóki nie zostanie odcięta energia
elektryczna. Jeśli nie jest to możliwe, należy stanąć na materiale zapewniającym izolację elektryczną
KB/4.4.4
Ed. 1 (06.11)
Str. 39 z 39
i używając elementu drewnianego lub metalowego odsunąć poszkodowanego od źródła energii
elektrycznej.
Poparzenia
Poparzenie I stopnia – charakteryzuje się zaczerwienieniem lub zmianą koloru skóry, lekkim
opuchnięciem oraz bólem. Takie poparzenia są zwykle efektem działania słońca, kontaktem
z gorącymi przedmiotami lub działaniem gorącej cieczy albo pary.
Poparzenie II stopnia – charakteryzuje się czerwoną, poplamioną skórą, pojawieniem się pęcherzy,
opuchnięciem utrzymującym się przez kilka dni.
Podstawowym działaniem w ramach pierwszej pomocy jest natychmiastowe schłodzenie
poparzonego miejsca zimną, bieżącą wodą lub zanurzenie poparzonej części ciała w zimnej wodzie.
Z rany oparzeniowej nie wolno usuwać resztek materiału. Nie wolno też dotykać jej rękami. Na
oparzone miejsce nakładamy opatrunek hydrożelowy lub jeśli go nie mamy nakładamy tylko
opatrunek jałowy z gazy.
10. ZAŁACZNIKI
Załącznik Nr 1. Plan komunikacji i spotkań BHP.
Załącznik Nr 2. Plan współpracy i konsultacji.
Załącznik Nr 3. Ogólne zasady bezpieczeństwa na terenie Gdańskiej Stoczni „REMONTOWA”
im J. Piłsudskiego S.A.

Instrukcja Bezpieczeństwa i Higieny pracy

Transkrypt

Podobne dokumenty

Kuryer Gdański - Archiwum czasopism