w ćwiczeniach - Wydawnictwo Szkolne PWN

Transkrypt

Informatyka. Informatyka w ćwiczeniach
www.wszpwn.com.pl
Informatyka
w üwiczeniach
Program nauczania informatyki dla gimnazjum. Wydanie nowe
BoĪena KwaĞny
Andrzej Szymczak
Maciej Wiłun
© Copyright by Wydawnictwo Szkolne PWN
strona 1 z 17
www.wszpwn.com.pl
Spis treĞci
1. Informacja o programie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
1.1. ZałoĪenia programu
3
.........................................................
3
.......................................................
3
...........................................................
4
2. Szczegółowe cele edukacyjne kształcenia i wychowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5
2.1. Szczegółowe cele kształcenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5
2.2. Szczegółowe cele wychowania
7
1.2. Konstrukcja programu
1.3. Organizacja zajĊü
................................................
3. Materiał nauczania związany ze szczegółowymi celami edukacyjnymi, uwzglĊdniający
treĞci nauczania okreĞlone w Podstawie programowej kształcenia ogólnego . . . . . . . . .
8
3.1. Na dobry początek
8
..........................................................
3.2. Internet i gromadzenie danych
.................................................
8
................................................................
9
3.4. Edytory tekstu i grafiki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10
3.5. Arkusz kalkulacyjny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
11
3.6. Algorytmika i modelowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
12
3.7. Zarządzanie informacją . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
13
4. Procedury osiągania szczegółowych celów edukacyjnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
14
5. Opis osiągniĊü ucznia i propozycje metod ich oceny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
16
6. Omówienie załoĪeĔ dydaktycznych i wychowawczych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
17
3.3. Multimedia
Informatyka w üwiczeniach
Program nauczania informatyki w gimnazjum
BoĪena KwaĞny, Andrzej Szymczak, Maciej Wiłun
Copyright © by Wydawnictwo Szkolne PWN Sp. z o.o.
2
strona 2 z 17
www.wszpwn.com.pl
1. Informacja o programie
Program niniejszy jest autorską propozycją nauczania informatyki w gimnazjum. Program jest zgodny
z Podstawą programową nauczania informatyki obowiązującą w gimnazjum od roku szkolnego 2009/2010.
1.1. ZałoĪenia programu
WiĊkszoĞü uczniów ma w domu komputer ze stałym dostĊpem do Internetu i na co dzieĔ z niego korzysta.
Z rozmów z uczniami wynika, Īe najczĊstszym sposobem wykorzystania go jest rozrywka, np. gry
i nieuporządkowane korzystanie z zasobów Internetu, a szczególnie z komunikatorów. Są jednak teĪ tacy
uczniowie, którzy korzystają z komputera przy opracowywaniu zadaĔ domowych, wykorzystują dostĊpne
encyklopedie multimedialne, kursy jĊzykowe czy wiadomoĞci wyszukane w Internecie.
Uczniowie gimnazjum to młodzi ludzie, którzy po ukoĔczeniu tego etapu kształcenia staną przed wyborem
dalszej drogi edukacyjnej. Wybór ten bĊdzie miał wpływ na wykonywany przez nich w przyszłoĞci zawód.
W dobie globalizacji i informatyzacji społeczeĔstwa zadaniem szkoły jest przygotowanie ucznia do korzystania
z komputera w celu rozwiązywania problemów oraz uzyskiwania, gromadzenia, porządkowania i przetwarzania
informacji.
Kształcenie
w gimnazjum
powinno
sprzyjaü
rozwojowi samodzielnego
myĞlenia
oraz
uczyü
odpowiedzialnoĞci za podejmowane działania zarówno w kwestii bezpiecznego korzystania z oprogramowania,
jak równieĪ wykorzystania ogólnodostĊpnej sieci Internet.
Szczególnie na lekcjach informatyki, naleĪy zwróciü uwagĊ na üwiczenia praktyczne, które sprzyjają
samodzielnemu zdobywaniu wiedzy teoretycznej, takĪe jej utrwalaniu i zdobywaniu nowych umiejĊtnoĞci pod
kierunkiem nauczyciela. Dobór zadaĔ oraz problemów powinien zachĊcaü uczniów do samodzielnej pracy,
a takĪe rodziü potrzebĊ uĪywania narzĊdzi informatycznych. WaĪne jest teĪ, aby uczniowie mogli na
informatyce wykorzystywaü wiadomoĞci zdobyte na innych przedmiotach i we wczeĞniejszych etapach
edukacyjnych, a takĪe mogli analizowaü zjawiska, sytuacje, zadania i problemy z Īycia codziennego.
1.2. Konstrukcja programu
Podczas konstruowania programu przyjĊliĞmy załoĪenie, Īe naleĪy uczniów na początku nauki zachĊciü do
korzystania z komputera
w celu zdobywania umiejĊtnoĞci prawidłowego posługiwania siĊ jego
oprogramowaniem. TreĞci Podstawy programowej zostały rozwiniĊte w nastĊpującej kolejnoĞci:
1.
Na dobry początek – zapoznanie uczniów z podstawowymi elementami budowy i obsługi komputera,
systemem operacyjnym i jego elementami oraz okreĞlenie, jakie umiejĊtnoĞci i wiadomoĞci uczniowie mają
po szkole podstawowej.
2.
Internet i gromadzenie danych – zapoznanie uczniów z zasadami wyszukiwania informacji w Internecie,
jej gromadzenia i wykorzystywania, zasadami etykiety podczas korzystania z komunikatorów oraz poczty
elektronicznej.
3.
Multimedia – wykonywanie prezentacji multimedialnych zawierających tekst, grafikĊ i dĨwiĊk
z wykorzystaniem własnych materiałów uczniów, informacji uzyskanych w Internecie, a takĪe materiałów
wypracowanych na innych lekcjach.
3
strona 3 z 17
4.
www.wszpwn.com.pl
Edytory tekstu i grafiki – redagowanie tekstów i tworzenie rysunków za pomocą oprogramowania
komputerowego oraz tworzenie rozbudowanych dokumentów zawierających tekst, grafikĊ, tabele oraz
wykresy.
5.
Arkusz kalkulacyjny – wykorzystanie arkusza do rozwiązywania prostych problemów z Īycia
codziennego, z innych przedmiotów nauczanych w gimnazjum oraz takich zadaĔ, dziĊki którym aplikacja
moĪe byü przydatna w opracowywaniu i przetwarzaniu danych.
6.
Algorytmika i modelowanie – rozwiązywanie prostych problemów za pomocą schematów blokowych
i zapisywanie algorytmów w jĊzyku programowania oraz wyszukiwanie i tworzenie prostych modeli,
symulowanie zjawisk oraz ich analiza.
7.
Zarządzanie informacją – praca z bazą danych.
1.3. Organizacja zajĊü
ZajĊcia z informatyki powinny byü tak zorganizowane, aby przy jednym stanowisku komputerowym
pracował tylko jeden uczeĔ lub uczennica. Podziału uczniów na grupy powinno siĊ dokonaü, wykorzystując
dostĊpne metody badania umiejĊtnoĞci uczniów, aby utworzyü zgodnie z załoĪeniami reformy programowej
grupy uczniów o podobnym poziomie umiejĊtnoĞci. Przestrzeganie tej zasady umoĪliwia realizacjĊ zadaĔ szkoły
okreĞlonych w Podstawie programowej nauczania informatyki. Organizując zajĊcia, naleĪy zaplanowaü prace
domowe dla uczniów. Zadania domowe moĪna tak sformułowaü, aby nie wymagały dostĊpu do komputera,
a słuĪyły jedynie przygotowaniu i zgromadzeniu materiałów, które uczeĔ bĊdzie wykorzystywał na lekcjach. Po
sprawdzeniu, ilu uczniów ma komputer w domu, moĪna równieĪ wprowadzaü zadania projektowe pozwalające
na pracĊ w grupach i prezentacjĊ jej wyników. Zadania naleĪy tak przygotowywaü, aby zmotywowaü ucznia do
poszerzania jego wiedzy i rozwijania umiejĊtnoĞci zdobytych dotychczas zarówno w trakcie nauki w szkole, jak
i w Ğrodowisku pozaszkolnym.
4
strona 4 z 17
www.wszpwn.com.pl
2. Szczegółowe cele edukacyjne kształcenia i wychowania
Szczegółowe cele edukacyjne kształcenia i wychowania zostały dostosowane do podstawy programowej
nauczania informatyki w gimnazjum opublikowanej w załączniku nr 4 do Rozporządzenia Ministra Edukacji
Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz
kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. TreĞü podstawy programowej moĪna teĪ znaleĨü na
stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowej www.men.gov.pl.
2.1. Szczegółowe cele kształcenia
1.
Bezpieczne posługiwanie siĊ komputerem i jego oprogramowaniem, korzystanie z sieci komputerowej
UczeĔ: 1) opisuje modułową budowĊ komputera, jego podstawowe elementy i ich funkcje, jak równieĪ
budowĊ i działanie urządzeĔ zewnĊtrznych; 2) posługuje siĊ urządzeniami multimedialnymi, na przykład do
nagrywania/odtwarzania obrazu i dĨwiĊku; 3) stosuje podstawowe usługi systemu operacyjnego
i programów narzĊdziowych do zarządzania zasobami (plikami) i instalowania oprogramowania;
4) wyszukuje i uruchamia programy, porządkuje i archiwizuje dane i programy; stosuje profilaktykĊ
antywirusową; 5) samodzielnie i bezpiecznie pracuje w sieci lokalnej i globalnej; 6) korzysta z pomocy
komputerowej oraz z dokumentacji urządzeĔ komputerowych i oprogramowania.
2.
Wyszukiwanie i wykorzystywanie (gromadzenie, selekcjonowanie, przetwarzanie) informacji
z róĪnych Ĩródeł; współtworzenie zasobów w sieci
UczeĔ: 1) przedstawia typowe sposoby reprezentowania i przetwarzania informacji przez człowieka
i komputer;
2)
posługując
siĊ
odpowiednimi
systemami
wyszukiwania,
znajduje
informacje
w internetowych zasobach danych, katalogach, bazach danych; 3) pobiera informacje i dokumenty
z róĪnych Ĩródeł, w tym internetowych, ocenia pod wzglĊdem treĞci i formy ich przydatnoĞü do
wykorzystania w realizowanych zadaniach i projektach; 4) umieszcza informacje w odpowiednich
serwisach internetowych.
3.
Komunikowanie siĊ za pomocą komputera i technologii informacyjno-komunikacyjnych
UczeĔ: 1) zakłada konto pocztowe w portalu internetowym i konfiguruje je zgodnie ze swoimi potrzebami;
2) bierze udział w dyskusjach na forum; 3) komunikuje siĊ za pomocą technologii informacyjnokomunikacyjnych z członkami grupy, współpracującej nad projektem; 4) stosuje zasady netykiety
w komunikacji w sieci.
4.
Opracowywanie, za pomocą komputera rysunków, tekstów, danych liczbowych, motywów, animacji,
prezentacji multimedialnych
UczeĔ: 1) przy uĪyciu edytora grafiki tworzy kompozycje z figur, fragmentów rysunków i zdjĊü, umieszcza
napisy na rysunkach, tworzy animacje, przekształca formaty plików graficznych; 2) przy uĪyciu edytora
tekstu tworzy kilkunastostronicowe publikacje, z nagłówkiem i stopką, przypisami, grafiką, tabelami, itp.,
formatuje tekst w kolumnach, opracowuje dokumenty tekstowe o róĪnym przeznaczeniu; 3) wykorzystuje
arkusz kalkulacyjny do rozwiązywania zadaĔ rachunkowych z programu nauczania gimnazjum (na przykład
5
strona 5 z 17
www.wszpwn.com.pl
z matematyki lub fizyki) i z codziennego Īycia (na przykład planowanie wydatków), posługuje siĊ przy tym
adresami bezwzglĊdnymi, wzglĊdnymi i mieszanymi; 4) stosuje arkusz kalkulacyjny do gromadzenia
danych i przedstawiania ich w postaci graficznej, z wykorzystaniem odpowiednich typów wykresów;
5) tworzy prostą bazĊ danych w postaci jednej tabeli i wykonuje na niej podstawowe operacje bazodanowe;
6) tworzy dokumenty, zawierające róĪne obiekty (na przykład tekst, grafikĊ, tabele, wykresy i tym podobne)
pobrane z róĪnych programów i Ĩródeł; 7) tworzy i przedstawia prezentacjĊ z wykorzystaniem róĪnych
elementów multimedialnych, graficznych, tekstowych, filmowych i dĨwiĊkowych własnych lub pobranych
z innych Ĩródeł; 8) tworzy prostą stronĊ internetową, zawierającą tekst, grafikĊ, elementy aktywne, linki,
korzystając ewentualnie z odpowiedniego edytora stron, wyjaĞnia znaczenie podstawowych poleceĔ jĊzyka
HTML.
5.
Rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji z wykorzystaniem komputera, stosowanie
podejĞcia algorytmicznego
UczeĔ: 1) wyjaĞnia pojĊcie algorytmu, podaje odpowiednie przykłady algorytmów rozwiązywania róĪnych
problemów; 2) formułuje Ğcisły opis prostej sytuacji problemowej, analizuje ją i przedstawia rozwiązanie
w postaci algorytmicznej; 3) stosuje arkusz kalkulacyjny do rozwiązywania prostych problemów
algorytmicznych; 4) opisuje sposób znajdowania wybranego elementu w zbiorze nieuporządkowanym
i uporządkowanym, opisuje algorytm porządkowania zbioru elementów; 5) wykonuje wybrane algorytmy za
pomocą komputera.
6.
Wykorzystywanie komputera oraz programów i gier edukacyjnych do poszerzania wiedzy
i umiejĊtnoĞci z róĪnych dziedzin
UczeĔ: 1) wykorzystuje programy komputerowe, w tym edukacyjne, wspomagające i wzbogacające naukĊ
róĪnych przedmiotów; 2) wykorzystuje programy komputerowe, np. arkusz kalkulacyjny, do analizy
wyników eksperymentów, programy specjalnego przeznaczenia, programy edukacyjne; 3) posługuje siĊ
programami komputerowymi, słuĪącymi do tworzenia modeli zjawisk i ich symulacji, takich jak zjawiska:
fizyczne, chemiczne, biologiczne, korzysta z internetowych map; 4) przygotowuje za pomocą odpowiednich
programów zestawienia danych i sprawozdania na lekcje róĪnych przedmiotów.
7.
Wykorzystywanie
komputera
i
technologii
informacyjno-komunikacyjnych
do
rozwijania
zainteresowaĔ; opisywanie innych zastosowaĔ informatyki; ocena zagroĪeĔ i ograniczeĔ, aspekty
społeczne rozwoju i zastosowaĔ informatyki
UczeĔ: 1) opisuje wybrane zastosowania technologii informacyjno-komunikacyjnej, z uwzglĊdnieniem
swoich zainteresowaĔ, oraz ich wpływ na osobisty rozwój, rynek pracy i rozwój ekonomiczny; 2) opisuje
korzyĞci i niebezpieczeĔstwa wynikające z rozwoju informatyki i powszechnego dostĊpu do informacji,
wyjaĞnia zagroĪenia związane z uzaleĪnieniem siĊ od komputera; 3) wymienia zagadnienia etyczne
i prawne, związane z ochroną własnoĞci intelektualnej i ochroną danych oraz przejawy przestĊpczoĞci
komputerowej.
6
strona 6 z 17
www.wszpwn.com.pl
2.2. Szczegółowe cele wychowania
Program nauczania informatyki w gimnazjum musi zawieraü cele zmierzające do realizacji podstawy
programowej. WaĪnym elementem pracy z komputerem jest cel wychowawczy. W dobie szybkiego postĊpu
ekonomicznego i przemysłowego a takĪe rozwoju róĪnego rodzaju metod komunikacji oraz wykorzystywania
róĪnych Ĩródeł informacji naleĪy w szczególny sposób podkreĞliü i wskazaü prawidłowe zachowania w czasie
pracy z komputerem i z jego zasobami. Zachowania etyczne, związane z poszanowaniem własnoĞci materialnej
i intelektualnej, a takĪe wynikające ze współpracy miĊdzyludzkiej, opartej na ĪyczliwoĞci, zaufaniu
i wzajemnym poszanowaniu, powinny stawaü siĊ podstawą pracy uczniów. OsiągniĊcie właĞciwego poziomu
wykształcenia wiąĪe siĊ takĪe z osiągniĊciem odpowiedniego poziomu wiedzy na temat zasad moralnych
i etycznych. Wpajanie prawidłowych zachowaĔ, umacnianie ich wartoĞci pomoĪe w realizacji podstawy
programowej tak samo, jak realizacja treĞci nauczania.
Wykorzystanie róĪnych sposobów komunikowania siĊ i pobierania informacji niesie ze sobą wiele
zagroĪeĔ. Podczas pracy z uczniami powinno siĊ wskazywaü i propagowaü dobre wzorce. WłaĞciwe zachowania
prawne, etyczne i moralne muszą byü szczególnie podkreĞlane i wskazywane jako podstawa Īycia, a co za tym
idzie – pracy w społeczeĔstwie komunikacyjnym.
NaleĪy jednoznacznie okreĞliü regulamin pracowni. Egzekwowanie przestrzegania go pomoĪe uczniom
stosowaü wypracowane prawidłowe nawyki w innych miejscach i sytuacjach, w których bĊdą korzystali
z komputera i oprogramowania.
Zbieranie informacji, segregowanie ich i dzielenie siĊ nimi wymaga szczególnego poszanowania dla pracy
innych, a takĪe dla jĊzyka, jakim siĊ operuje w czasie komunikowania siĊ i tworzenia własnej pracy.
UmiejĊtnoĞü pracy w grupie i pomoc innym to elementy Īycia nie tylko szkolnego. NaleĪy je zatem jak
nieustannie kształtowaü i pielĊgnowaü. Poszanowanie zdania innych, ich odmiennoĞci kulturowych, etnicznych,
jĊzykowych i rasowych naleĪy wspieraü nie tylko wobec uĪytkowników sieci komputerowych, ale takĪe
przenosiü tĊ zasadĊ na Īycie codzienne.
Wspieranie prawidłowych działaĔ uczniów, ich własnych inicjatyw, rozwijanie poczucia bezpieczeĔstwa,
pokazywanie i popularyzowanie wĞród nich samych takich zachowaĔ to kolejne z celów, jakie powinny
towarzyszyü wychowaniu podczas nauki.
PowyĪsze zagadnienia nie wyczerpują celów, jakie naleĪy realizowaü w procesie wychowawczym.
Wykorzystując podstawowe dokumenty szkoły, naleĪy budowaü wspólny program wychowawczy, w którym
realizowane bĊdą nie tylko elementy wskazane powyĪej, ale takĪe waĪne dla Ğrodowiska szkolnego i dla
uczestniczącej w jego Īyciu jednostki.
7
strona 7 z 17
www.wszpwn.com.pl
3. Materiał nauczania związany ze szczegółowymi celami edukacyjnymi,
uwzglĊdniający treĞci nauczania okreĞlone w Podstawie programowej
kształcenia ogólnego
3.1. Na dobry początek
Materiał nauczania
OsiągniĊcia ucznia
TreĞci kształcenia
Podstawy programowej
Regulamin pracowni i przepisy
BHP podczas pracy przy
komputerze
Ŷ
Ŷ
Zna regulamin pracowni i przestrzega go.
Potrafi poprawnie zorganizowaü swoje
stanowisko pracy.
Zna zagroĪenia, jakie niesie ze sobą praca
przy komputerze.
1.5, 1.6, 7.2
Wykorzystanie komputera
we współczesnym Ğwiecie
Ŷ
Potrafi wskazaü wykorzystanie
komputera w Īyciu codziennym oraz
wynikające z tego korzyĞci.
Rozumie zagroĪenia związane
z wykorzystaniem komputera i potrafi
podaü sposoby przeciwdziałania im.
2.1, 7.1, 7.2, 7.3
Wie, co to jest system operacyjny.
Potrafi podaü przykłady kilku systemów
operacyjnych.
Potrafi krótko scharakteryzowaü
poszczególne systemy operacyjne.
Zna podstawowe zasady poruszania siĊ
w systemie operacyjnym.
Wie, w jakich przypadkach i jak
skorzystaü z wybranych programów
systemowych.
1.2, 1.3, 1.4, 1.5
Potrafi poruszaü siĊ po strukturze
folderów.
OdróĪnia folder od pliku.
Potrafi znaleĨü wybrany plik lub folder,
wykorzystując dostĊpne narzĊdzie.
Potrafi dokonaü instalacji i deinstalacji
programu.
1.2, 1.3, 1.4, 1.5
Zna podstawowe zagadnienia związane
z ochroną własnoĞci intelektualnej,
ochroną danych osobowych.
Potrafi rozpoznaü przejawy
przestĊpczoĞci komputerowej.
2.3, 2.4, 4.1, 4.6, 4.7, 7.3
Ŷ
Ŷ
System operacyjny i jego
podstawowe elementy
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Organizacja danych zapisanych
na dysku
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Prawo autorskie
Ŷ
Ŷ
3.2. Internet i gromadzenie danych
Materiał nauczania
Podstawowe informacje
Ŷ
Ŷ
1.5, 1.6, 2.1, 3.1, 3.2
Zna i potrafi rozróĪniaü usługi w sieci.
Umie okreĞliü warunki korzystania
z Internetu.
8
strona 8 z 17
ZagroĪenia związane
z powszechnym dostĊpem do
Internetu
Ŷ
Przeglądarki
Wyszukiwarki i portale
internetowe
Zna i rozumie zagroĪenia związane
z wykorzystaniem Internetu.
Potrafi samodzielnie i bezpiecznie
pracowaü w sieci globalnej.
1.4, 1.5, 2.3, 7.1, 7.2, 7.3
Ŷ
Potrafi posługiwaü siĊ róĪnymi
przeglądarkami, konfigurowaü je dla
własnych potrzeb.
1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.3
Ŷ
Ŷ
RozróĪnia portale i wyszukiwarki.
Zna budowĊ portali oraz wyszukiwarek,
zasady organizacji, gromadzenia
i wyszukiwania informacji.
Potrafi gromadziü, zapisywaü informacje.
1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.2,
2.3, 3.1, 7.1
Samodzielnie wyszukuje informacje
w sieci za pomocą oprogramowania
sieciowego i lokalnego.
Potrafi oceniü przydatnoĞü
i wiarygodnoĞü zebranego materiału.
1.4, 1.5, 2.1, 2.2, 2.3, 6.2,
6.4, 7.1, 7.2, 7.3
Potrafi załoĪyü konto pocztowe w portalu
internetowym i skonfigurowaü je.
Potrafi skonfigurowaü program
pocztowy, dostosowując go do własnych
potrzeb.
Prowadzi korespondencjĊ elektroniczną.
1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.3,
3.1, 3.4, 7.1, 7.2, 7.3
Stosuje zasady netykiety
w korespondencji elektronicznej i przy
tworzeniu materiałów w sieci.
1.5, 2.1, 2.3, 3.1, 3.2, 3.4,
7.2, 7.3
Ŷ
Ŷ
Wyszukiwanie i ocena
informacji
Ŷ
Ŷ
Poczta elektroniczna
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Netykieta
www.wszpwn.com.pl
Ŷ
3.3. Multimedia
Materiał nauczania
Prezentacja multimedialna
Ŷ
Zna zasady tworzenia prezentacji oraz
sposoby prezentowania informacji i je
stosuje.
Potrafi podaü przykłady, w których
informacje zostały przedstawione
w sposób dynamiczny.
Potrafi wykonaü prezentacjĊ
multimedialną, wykorzystując róĪne
oprogramowanie.
Potrafi zaprojektowaü i wykonaü
prezentacjĊ multimedialną.
2.1, 6.4
Potrafi podaü przykład programu do
tworzenia prezentacji multimedialnych
i posługiwaü siĊ nim.
Potrafi zapisaü prezentacjĊ w róĪnej
postaci.
Potrafi wstawiü do prezentacji dĨwiĊk,
film oraz hiperłącza.
2.3, 4.6, 4.7, 6.1
Potrafi przygotowaü wystąpienie
i zaprezentowaü swoją pracĊ na forum
publicznym.
7.1, 6.4
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Tworzenie prezentacji
multimedialnej
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Prezentacja wykonanych prac
Ŷ
9
strona 9 z 17
www.wszpwn.com.pl
3.4. Edytory tekstu i grafiki
Materiał nauczania
Edycja tekstu. Zasady
poprawnego redagowania tekstu
Ŷ
Potrafi wyszukaü i uruchomiü programy
do edycji tekstu.
Potrafi skorzystaü z systemu pomocy.
Zna podstawowe zasady edycji tekstu.
Potrafi edytowaü polskie znaki
diakrytyczne.
Potrafi poruszaü siĊ po tekĞcie,
wykorzystując klawiaturĊ oraz myszkĊ.
Potrafi poprawiü błĊdy w tekĞcie,
wykorzystując do tego róĪne narzĊdzia.
Potrafi wykonaü operacjĊ kopiowania,
usuwania i wklejania fragmentu tekstu.
Poznane zasady potrafi wykorzystaü
w innych przedmiotach, posługując siĊ
edytorem tekstu.
1.6, 2.3, 4.2
Potrafi formatowaü czcionkĊ oraz akapit
wpisanego tekstu lub pobranego z innych
Ĩródeł.
Potrafi formatowaü wielostronicowe
dokumenty.
Potrafi wstawiü do tekstu pobrane
z róĪnych Ĩródeł wykresy lub grafikĊ,
wykorzystując połączenie plików.
Potrafi odpowiednio umieĞciü grafikĊ
w tekĞcie.
Wie, w jaki sposób dokonaü
formatowania wybranego obiektu.
4.2, 4.6, 4.7
Potrafi skorzystaü z odpowiednich
narzĊdzi, aby utworzyü i sformatowaü
tabelĊ o dowolnej liczbie wierszy
i kolumn.
Umie edytowaü tabelĊ w celu jej
modyfikacji. Potrafi wykonaü proste
obliczenia z zastosowaniem formuł.
Potrafi sformatowaü tekst znajdujący siĊ
w tabeli.
Potrafi dokonaü sortowania tabeli zgodnie
z przyjĊtymi załoĪeniami.
Potrafi wykonywaü proste bazodanowe
czynnoĞci z danymi w tabeli.
4.5, 4.6
Wie, jakie programy nazywamy
edytorami grafiki.
Potrafi wykonaü rysunek, wykorzystując
dostĊpne w danym programie
podstawowe narzĊdzia malarskie.
Potrafi importowaü grafikĊ do innego
programu graficznego w celu jej
modyfikacji.
Przekształca obiekty graficzne, zdjĊcia
i zapisuje w róĪnych formatach.
4.1, 4.6, 4.7
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Formatowanie tekstu i grafiki
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Tabele
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Operacja na obiektach
graficznych
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
10
strona 10 z 17
www.wszpwn.com.pl
3.5. Arkusz kalkulacyjny
Materiał nauczania
Budowa arkusza
kalkulacyjnego. Projektowanie
i tworzenie tabeli
Ŷ
Potrafi podaü przykłady problemów,
w których rozwiązaniu jest pomocny
arkusz.
Potrafi zaprojektowaü odpowiednie tabele
w arkuszu kalkulacyjnym.
Zna pojĊcie adres komórki i potrafi siĊ
nim posługiwaü.
Zna sposób oznaczania kolumn i wierszy.
Potrafi w komórkĊ wpisaü lub poprawiü
zapisane tam dane, formuły lub funkcje.
Potrafi poruszaü siĊ po arkuszu
i zaznaczaü zakresy komórek lub
pojedyncze komórki.
Potrafi dodaü lub usunąü wiersz lub
kolumnĊ arkusza.
4.3
Zna podstawowe typy danych, które
mogą zostaü wpisane do komórek
arkusza.
Potrafi zastosowaü właĞciwe formaty
komórek do odpowiednich danych w nich
zapisanych.
Zna i rozumie zastosowanie operatorów
matematycznych i prostych funkcji.
Potrafi tworzyü proste formuły,
wykorzystując adresowanie wzglĊdne
i bezwzglĊdne.
Potrafi wprowadziü funkcje do
tworzonych formuł.
Rozumie i potrafi zastosowaü funkcje
logiczne JEĩELI, SUMA, MAX, MIN,
ĝREDNIA.
Potrafi posortowaü tabelĊ zgodnie
z załoĪonymi warunkami.
5.3, 5.4, 6.2
Potrafi dostosowaü szerokoĞü wiersza lub
kolumny do długoĞci danych w zawartych
w komórce.
Potrafi dodaü obramowanie do
utworzonej tabeli oraz wypełniü tło
komórek kolorem.
Potrafi sformatowaü zawartoĞü komórki,
uwzglĊdniając czcionkĊ oraz sposób
wyrównania.
Potrafi wykorzystaü opcjĊ formatowania
warunkowego dla danej komórki.
Potrafi w odpowiedni sposób skopiowaü
i przenieĞü w inne miejsce zawartoĞü
pojedynczej komórki lub zakresu
komórek.
4.4
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Rozwiązywanie prostych zadaĔ
z wykorzystaniem arkusza
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Formatowanie tabeli w arkuszu
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
11
strona 11 z 17
Tworzenie i formatowanie
wykresów
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Projekt ulotki – łączenie
elementów arkusza
kalkulacyjnego z edytorem
tekstu
Ŷ
Ŷ
www.wszpwn.com.pl
Zna pojĊcie seria danych i potrafi je
zastosowaü.
Potrafi wybraü najlepszy typ wykresu dla
zaprezentowania odpowiednich danych.
Potrafi na podstawie właĞciwie
zaprojektowanej tabeli wykonaü wykres.
Potrafi dokonaü modyfikacji utworzonego
wykresu.
Potrafi poprawnie opisaü utworzony
wykres.
Potrafi utworzyü wykres w innym
arkuszu tego samego skoroszytu.
4.4, 4.6
Zna róĪne sposoby łączenia elementów
arkusza kalkulacyjnego z dokumentem
tekstowym.
Potrafi wkleiü do dokumentu tekstowego
tabelĊ lub wykres wykonany za pomocą
arkusza.
4.6, 6.4
3.6. Algorytmika i modelowanie
Materiał nauczania
PojĊcie algorytmu oraz jego
zastosowanie do opisu
problemów z róĪnych dziedzin
Īycia. Sposoby przedstawiania
algorytmów
Ŷ
Ŷ
Potrafi wyjaĞniü pojĊcie algorytmu.
Potrafi podaü przykłady problemów, do
rozwiązania których nie moĪna
zastosowaü pojĊcia algorytmu.
Zna sposoby przedstawienia algorytmu.
Potrafi przedstawiü rozwiązanie prostego
problemu, wykorzystując schemat
blokowy.
5.1, 5.2
Zna podstawowe procedury wybranego
jĊzyka programowania.
Potrafi zapisaü w wybranym jĊzyku
programowania prosty algorytm oraz
sprawdziü działanie napisanego
programu.
Potrafi znaleĨü i poprawiü proste błĊdy
w napisanym przez siebie programie.
5.5
Potrafi wyszukaü i wykorzystaü
odpowiednie oprogramowanie do nauki
innych przedmiotów.
Potrafi uzasadniü sensownoĞü
wykorzystania symulacji
komputerowych.
Potrafi wykorzystywaü znane programy
do opisywania modeli i symulacji oraz
zjawisk fizycznych, chemicznych.
5.3, 6.1, 6.3
PrzełoĪenie algorytmu na
procedury wybranego jĊzyka
programowania
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Ŷ
Symulacje zjawisk
z wykorzystaniem komputera
Ŷ
Ŷ
Ŷ
12
strona 12 z 17
www.wszpwn.com.pl
3.7. Zarządzanie informacją
Materiał nauczania
Wyszukiwanie i gromadzenie
danych
Ŷ
Potrafi wyszukaü i zgromadziü
informacje potrzebne do przygotowania
konkretnego projektu.
1.3, 1.4, 1.5, 2.1, 2.2, 2.3,
7.1
Korzystanie z internetowych
i lokalnych zbiorów informacji
Ŷ
Potrafi pozyskaü informacje
z internetowych i lokalnych baz danych,
takich jak rozkłady komunikacji,
encyklopedie, leksykony, mapy
internetowe.
1.1, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.2,
2.3, 6.1, 6.2, 6.3, 7.1, 7.2,
7.3
Projekt strony WWW – zbioru
informacji
Ŷ
Potrafi opracowaü projekt własnej strony
WWW, uwzglĊdniü w nim zebrane
materiały, przygotowaü elementy
graficzne i okreĞliü Ĩródła
zgromadzonych materiałów.
1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.3, 4.1,
4.2, 4.6, 4.8, 7.1, 7.2, 7.3
Wykonanie własnej strony
internetowej w XHTML
Ŷ
Potrafi zastosowaü do stworzenia
kompletnej strony szablon XHTML.
Zna podstawowe polecenia jĊzyka
XHTML.
1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.4,
3.4, 4.2, 4.6, 4.8, 6.1, 7.1
Ŷ
13
strona 13 z 17
www.wszpwn.com.pl
4. Procedury osiągania szczegółowych celów edukacyjnych
Nauczyciel, organizując proces kształcenia, realizuje zawarte w programie nauczania treĞci kształcenia
połączone z okreĞlonymi celami nauczania. Nauczanie informatyki na poziomie gimnazjum ma za zadanie
przygotowaü uczniów do Īycia w społeczeĔstwie informacyjnym oraz zainteresowaü ich wykorzystaniem
komputera do rozwiązywania napotkanych problemów, oraz zgodnie z prawem wykorzystywaü narzĊdzia
informatyki do gromadzenia, przetwarzani i publikowania informacji.
To, czy cele nauczania zostaną zrealizowane, zaleĪy w duĪej mierze od metod uĪywanych przez nauczyciela
na lekcjach, od sposobu organizacji zajĊü i wzajemnych relacji nauczyciel – uczeĔ.
Nauczyciel moĪe zorganizowaü tak proces kształcenia, aby uczeĔ był stroną aktywną, chĊtnie biorącą udział
w procesie uczenia siĊ. Rola nauczyciela na zajĊciach powinna sprowadziü siĊ do roli przewodnika, organizatora
zajĊü, osoby słuĪącej pomocą w trudnych sytuacjach. Samodzielne rozwiązywanie problemów, przy wsparciu
nauczyciela przyniesie uczniom wiĊksze zadowolenie. Taki sposób zdobywania wiadomoĞci i umiejĊtnoĞci jest
znacznie trwalszy niĪ przyswajanie narzuconej wiedzy. Prowadząc w ten sposób zajĊcia, nauczyciel powinien
pamiĊtaü o tym, Īe:
Ŷ
musi byü dobrze przygotowany do zajĊü pod wzglĊdem merytorycznym i dydaktycznym,
Ŷ
üwiczenia, które mają wykonaü uczniowie, rozwiązując dany problem, powinny byü dobrane w taki sposób,
aby prowadziły do zdobywania odpowiednich wiadomoĞci i umiejĊtnoĞci,
Ŷ
dobór problemu powinien byü taki, aby kaĪdy uczeĔ miał moĪliwoĞü przynajmniej czĊĞciowego jego
rozwiązania,
Ŷ
uczniowie powinni pracowaü z podrĊcznikiem i innymi Ĩródłami informacji, np. z pomocą elektroniczną
dołączoną do oprogramowania lub encyklopediami multimedialnymi.
Do realizacji programu naleĪy dobieraü róĪne formy prowadzenia zajĊü, aby lekcje nie stały siĊ monotonne.
Dobór form zajĊü powinien w duĪej mierze zaleĪeü od celów, które nauczyciel chce zrealizowaü. Uczniowie
mogą realizowaü prace samodzielnie, w zespołach dwuosobowych lub wiĊkszych grupach. NaleĪy w sposób
szczególny promowaü pracĊ w grupach, tak aby wspólne działania łączyły uczestników rozwiązywania zadania,
wpływały na budowanie organizacji wewnĊtrznej grupy i uczyły prawidłowej komunikacji miĊdzyludzkiej.
Praca w grupach jest atrakcyjna dla uczniów, jednak niesie ze sobą pewnie niebezpieczeĔstwa. MoĪe siĊ
zdarzyü, Īe trudno okreĞliü faktyczny wkład pracy poszczególnych członków grupy. Bywają uczniowie, którzy
uchylają siĊ od wykonywania jakichkolwiek zadaĔ, licząc na pracĊ pozostałych członków grupy. MoĪna
zapobiegaü takim sytuacjom, sprawdzając na bieĪąco stopieĔ wykonania prac, a takĪe zobowiązując grupy do
wybrania osoby odpowiedzialnej za całoĞü prac. Mała liczebnoĞü grupy, np. trzy osoby, równieĪ daje moĪliwoĞü
lepszej obserwacji pracy poszczególnych członków grupy. Dobierając uczniów w grupy, moĪemy zastosowaü
dwie strategie. UczeĔ zdolny moĪe pracowaü z uczniem słabszym lub dobieramy uczniów o podobnych
umiejĊtnoĞciach i wiadomoĞciach. W przypadku pracy zespołu „uczeĔ zdolny + uczeĔ słaby” istnieje
niebezpieczeĔstwo wykonania całej pracy przez ucznia zdolnego i zniechĊcenia ucznia słabego. W takim
przypadku moĪemy wskazaü ucznia zdolniejszego i przygotowaü go do roli nauczyciela w stosunku do ucznia
słabszego. Jednak do takiej sytuacji nie naleĪy zbyt czĊsto doprowadzaü, bo moĪe siĊ zdarzyü, Īe uczeĔ
zdolniejszy straci motywacjĊ do poszerzania swoich wiadomoĞci i umiejĊtnoĞci.
14
strona 14 z 17
www.wszpwn.com.pl
Zgodnie z reformą programową i nową podstawą programową istnieje moĪliwoĞü tworzenia grup
zaawansowanych. W ten sposób moĪna efektywnie zindywidualizowaü proces nauczania. Planując tworzenie
grupy zaawansowanej, trzeba w pierwszej kolejnoĞci moĪliwie szybko poznaü zespół uczniowski. Jedynym ze
sposobów umoĪliwiających szybkie poznanie zespołu uczniowskiego jest przygotowanie szeregu zadaĔ
i okreĞlenie sztywnych ram czasowych, w których te zadania powinny zostaü wykonane. W ten sposób
stwarzamy moĪliwoĞü pracy zarówno uczniom zdolnym, jak i słabym. UczeĔ zdolny samodzielnie i w krótszym
czasie wykona zaproponowane zadania. Natomiast uczeĔ słabszy bĊdzie mógł w wiĊkszym stopniu skorzystaü
z pomocy nauczyciela. Zadania dla uczniów słabszych naleĪy tak dobieraü, aby były stosowne do ich
wiadomoĞci, moĪliwoĞci percepcji i nie przerastały w znacznym stopniu ich moĪliwoĞci.
Podczas realizacji procesu kształcenia naleĪy pamiĊtaü o przygotowywaniu siĊ uczniów do zajĊü szkolnych.
Zadawanie zadaĔ domowych polegających na przemyĞleniu problemu lub zgromadzeniu materiałów pozwala na
znaczną oszczĊdnoĞü czasu na lekcjach oraz uczy właĞciwego planowania działaĔ. NaleĪy sprawdzaü wykonanie
zadania domowego starając siĊ przy omawianiu zwracaü uwagĊ na błĊdy w rozumowani, błĊdy merytoryczne,
a takĪe po uzasadnieniu wskazywaü dobre rozwiązanie, prawidłowe przygotowanie materiałów itp.
15
strona 15 z 17
www.wszpwn.com.pl
5. Opis osiągniĊü ucznia i propozycje metod ich oceny
Zanim zaczniemy oceniaü ucznia, naleĪy zapoznaü go z kryteriami oceniania. UczeĔ musi mieü pełną
ĞwiadomoĞü tego, co bĊdzie przedmiotem oceny. NaleĪy odejĞü od oceniania intuicyjnego, które ma na celu
ogólną ocenĊ wiedzy i umiejĊtnoĞci ucznia. Takie ocenianie nie daje moĪliwoĞci podania uczniowi konkretnych
kryteriów, co powoduje, Īe uczeĔ nie jest w stanie zorientowaü siĊ, jakie umiejĊtnoĞci i wiadomoĞci opanował.
Taka sytuacja nie zachĊca go do dalszej pracy.
W przypadku zajĊü z informatyki naleĪy oceniaü umiejĊtnoĞü powiązania wiadomoĞci praktycznych
z wiedzą teoretyczną. NaleĪy tak formułowaü zadania, aby uczeĔ musiał wykazaü siĊ wiedzą i odpowiednimi
umiejĊtnoĞciami z zakresu przedmiotów poznawanych równolegle na jego etapie edukacyjnym, a takĪe
podpieraü siĊ przykładami znanymi z Īycia codziennego lub poznanymi w szkole we wczeĞniejszych etapach.
WaĪnym elementem wpływającym na ocenĊ ucznia powinna byü obserwacja jego pracy na lekcjach. NaleĪy
premiowaü ocenami cząstkowymi jego zaangaĪowanie w wykonanie zadania, pomysły na rozwiązanie problemu
oraz aktywnoĞü na lekcjach.
MoĪemy równieĪ sprawdzaü wiedzĊ ucznia za pomocą testów, badając na przykład znajomoĞü pojĊü
informatycznych.
Zadając prace domowe, trzeba zwróciü uwagĊ na to, aby wszyscy uczniowie mogli sprostaü zadaniu, a takĪe
mieli moĪliwoĞü ich wykonania. Oceniając prace dodatkowe, wykonane przez uczniów poza godzinami zajĊü,
naleĪy pamiĊtaü o tym, Īe nie jesteĞmy w stanie zweryfikowaü autentycznoĞci pliku, który został przez ucznia
przedstawiony (tzn. stopnia samodzielnoĞci jego pracy). Wobec tego naleĪy sprawdziü, czy uczeĔ posiada
odpowiednią wiedzĊ, która umoĪliwiła mu wykonanie tej pracy.
Oceniając jakiekolwiek wysiłki ucznia, nie wolno zapominaü o tym, Īe ocena powinna motywowaü ucznia
do dalszej pracy i wzmagaü w nim chĊü samodzielnego zdobywania wiedzy i umiejĊtnoĞci.
16
strona 16 z 17
www.wszpwn.com.pl
6. Omówienie załoĪeĔ dydaktycznych i wychowawczych
Wiedza ogólna powinna byü wspierana przez narzĊdzia pracy, takie jak oprogramowanie i komputer. Na
zajĊciach edukacyjnych z informatyki przy tworzeniu zadaĔ i wykorzystywaniu oprogramowania trzeba mieü
ĞwiadomoĞü koniecznoĞci oparcia ich w realnym Ğwiecie. Tylko w ten sposób, szukając analogii, znanych
przypadków czy znanych juĪ zasad lub zdobytych konkretnych umiejĊtnoĞci, moĪna łatwiej wspieraü edukacjĊ.
Opierając siĊ na zdobytej wiedzy, czy teĪ rozwiązując problemy z innych przedmiotów, naleĪy szukaü
najprostszych, najbardziej przejrzystych i najskuteczniejszych metod dochodzenia do oczekiwanych rezultatów.
Przekonanie, Īe narzĊdzia informatyczne dziĊki swojej konstrukcji ułatwiają osiągniĊcie celu, rozwiązanie
zadania, powinno dawaü uczniowi ĞwiadomoĞü moĪliwoĞci, na które moĪe takĪe w przyszłoĞci liczyü,
korzystając z technologii informacyjnych. Samo rozwiązanie zadania nie powinno i nie moĪe ograniczaü siĊ do
nauki obsługi oprogramowania czy sprzĊtu informatycznego. WyjaĞnianie zasad i ukazywanie innych
moĪliwoĞci daje szerszy obraz zagadnieĔ, które uczeĔ powinien poznaü. Ma on jednoczeĞnie przez poznawanie
realnych rozwiązaĔ i korzystanie z realnych narzĊdzi kształtowaü swoją wyobraĨniĊ, opierając siĊ na
wskazywanych przez nauczyciela innych moĪliwoĞciach obecnie uĪywanego programu czy sprzĊtu. PostĊp
technologiczny, oprogramowania uĪytkowego czy systemów operacyjnych nie pozwala na zawĊĪanie wiedzy
ucznia jedynie do okreĞlonych funkcji narzĊdzia, które właĞnie obsługuje.
W okresie gimnazjum nastĊpuje proces dokonywania wyboru dalszej drogi nauki. W tym czasie zapada
decyzja o wyborze pierwszej szkoły, a co za tym idzie, takĪe rozwijania planów długoterminowych.
Profilowanie jest procesem wspierającym ucznia w dokonywaniu wyboru własnej drogi edukacji.
NajwaĪniejszymi aspektami profilowania w gimnazjum jest rozpoznanie mocnych i słabych stron ucznia oraz
pomoc w wyborze profilu kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej. Teraz jest właĞnie czas na dokonywanie
wyborów. Jest to okazja do tego, by uczeĔ, poznając dzisiaj informatykĊ, widział jej dalszy rozwój, a w nim
własny pomysł na Īycie. W tym czasie moĪe zapaĞü decyzja o związaniu siĊ z informatyką takĪe w szkole
ponadgimnazjalnej. Pomoc w wyborze moĪe nastąpiü juĪ w pierwszej klasie, kiedy uczeĔ trafia na zajĊcia
z informatyki i poznaje inne niĪ znane mu do tej pory moĪliwoĞci wykorzystania komputera. Szkoła
podstawowa daje podbudowĊ wiadomoĞci. Przez stopniowe stawianie trudniejszych zadaĔ, pokazywanie
analogii rozwiązaĔ, modelowanie sytuacji, opracowywanie wyników i budowanie wniosków moĪna rozwijaü
chĊü poznawania oraz ciekawoĞü i wykorzystaü to do związania ucznia z przedmiotem. PodĞwiadomie uczeĔ
korzysta z narzĊdzi informatycznych w rozwiązywaniu codziennych problemów. Ma teraz szansĊ rozwiązywaü
zadania z innych przedmiotów. Poznając narzĊdzia informatyczne i ich zastosowanie, moĪe zacząü bardziej
Ğwiadomie korzystaü z zasobów Internetu, gromadziü i opracowywaü dane, a takĪe w efekcie publikowaü swoje
opracowania. Nauczyciel ma w gimnazjum szczególne zadania: obserwowaü pracĊ ucznia i osiągane przez niego
efekty pod kątem predyspozycji do nauki przedmiotu, pomóc uczniowi w okreĞleniu mocnych i słabych stron,
rozwijaü indywidualne uzdolnienia i zainteresowania uczniowskie. DziĊki systematycznej kontroli efektów
nauczania i rytmicznemu ocenianiu ma moĪliwoĞü wyrobienia w uczniach nawyku pracy skutecznej
i systematycznej.
17
strona 17 z 17

w ćwiczeniach - Wydawnictwo Szkolne PWN

Transkrypt

Podobne dokumenty

Praktyki i staże Płatny Staż w Business Intelligence

Podstawowe tematy - Wydawnictwo Szkolne PWN

targi książki edukacyjnej

akcesoria komputerowe

Drukuj artykuł - Stowarzyszenie Wejhera

Bu³garscy maszyniœci siusiaj¹ z pó³obrotu

Hasło zasada-rownowagi