D - Sąd Rejonowy w Słupsku

Transkrypt

D - Sąd Rejonowy w Słupsku
Sygn. akt III RC 214/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 października 2015r.
Sąd Rejonowy w Słupsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym :
Przewodniczący SSR Olga Kurowska
Protokolant st. sekr. sąd. Adrianna Rubaj
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2015r. w S.
sprawy z powództwa małoletnich M. K. i K. K. (1)
przeciwko D. K.
o podwyższenie alimentów
1. podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego
w G. z dnia 04 maja 2009r. w sprawie II C 342/09 od pozwanego
D. K. na rzecz małoletnich powodów:
• M. K. z kwoty po 500zł, do kwoty po 750zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie,
• K. K. (1) z kwoty po 500zł, do kwoty po 700zł (siedemset złotych) miesięcznie,
łącznie 1.450zł (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 24 marca 2015r., płatne
z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej raty do rąk matki
małoletnich powodów I. M.;
2. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
3. znosi wzajemnie koszty zastępstwa procesowego;
4. nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi;
5. wyrokowi w pkt 1. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 214/15
UZASADNIENIE
Pełnomocnik małoletnich powodów – M. K. i K. K. (1) pozwem złożonym w dniu 24 marca 2015r. domagał się
podwyższenia alimentów na rzecz małoletnich od ich ojca – D. K. z kwoty po 500 zł na każdego z małoletnich do kwoty
po 1000 zł miesięcznie łącznie 2000 zł miesięcznie.
Żądanie uzasadnił tym, że wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów i dotychczas ustalona kwota
alimentów jest niewystarczająca na pokrycie tych potrzeb. Małoletnia M. uczęszcza do gimnazjum, a K. do szkoły
podstawowej. Matka małoletnich oceniła łączny koszt utrzymania dzieci na kwotę około 4,420 zł miesięcznie.
Wskazała min., iż wydatki związane ze szkołą – kupno podręczników, książek oraz lektur opiewa na kwotę -1600
zł, obuwia (kapcie, adidasy, sandały, kozaki, kalosze, półbuty) – 1300zł, kontakty towarzyskie (urodziny, spotkania)
– 1500 zł, plecak, worek – 350 zł. Dodał, iż pozwany poza świadczeniami alimentacyjnymi nie partycypuje w
dodatkowych kosztach utrzymania dzieci. Matka małoletnich zatrudniona jest w Kancelarii Notarialnej w S. jako
pracownik biurowy za wynagrodzeniem 2000 zł netto miesięcznie. Jest to jej jedyne źródło utrzymania. Pozostaje w
związku małżeńskim z M. M. (2), który na stałe zatrudniony jest w G., gdzie mieszka i pracuje.
Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie na każdego
z małoletnich powodów w łącznej kwocie 1200 zł miesięcznie. Wskazano, że pozwany regularnie płaci alimenty.
Małoletni co roku wyjeżdżają wraz z pozwanym na wakacje. W czasie kiedy małoletni przebywają u ojca łącznie około
2 miesięcy w roku, pozwany również ponosi koszty ich utrzymania. Zapewnia im wyżywienie, ale i niezbędne rzeczy
oraz rozrywkę. Podniósł, iż matka małoletnich w rażący sposób zawyżyła wydatki związane z kupnem podręczników do
szkoły, a także przyborów szkolnych. Zakwestionował także zakres usprawiedliwionych potrzeb związanych z zakupem
odzieży i obuwia. Bowiem jak wynika z wyliczeń zawartych w oświadczeniu matki powodów na samą odzież matka
małoletnich wydaje kwotę 4048 zł, a na obuwie 1300 zł. Ponadto podał, iż w czasie ostatniej sprawy alimentacyjnej
matka małoletnich wynajmowała mieszkanie w G. i z tego tytułu ponosiła koszt 1500 zł miesięcznie. Obecnie matka
małoletnich wraz z dziećmi mieszka w S. w mieszkaniu stanowiącym odrębną część domu jednorodzinnego i koszty
związane z utrzymaniem mieszkania kształtują się na poziomie około 470 zł. Pozwany osiąga wynagrodzenie w kwocie
około 4200-4500 zł miesięcznie. Ponadto wynajmuje mieszkanie, którego koszt najmu wynosi 1300 zł miesięcznie.
Podkreślono, że sytuacja materialna pozwanego nie uległa zmianie, a matka powódek nie wykazała, aby ich potrzeby
wzrosły.
Na rozprawie w dniu 28 września 2015 r., pełnomocnik małoletnich powódek wniósł jak w pozwie, a pełnomocnik
pozwanego podtrzymał stanowisko zgłoszone w odpowiedzi na pozew.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 04 maja 2009r. w sprawie II C 342/09 rozwiązano przez rozwód
związek małżeński D. K. i I. K. i zasądzono od D. K. tytułem alimentów na rzecz małoletnich M. K. i K. K. (1) kwoty po
500 zł miesięcznie, łącznie kwotę po 1000 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się z dniem 26 maja 2009r.
Małoletnia M. K. miała 7 lat, a małoletni K. K. (1)– 4 lata. Małoletnia M. uczęszczała do klasy I szkoły podstawowej,
a K. do przedszkola. Małoletni byli zdrowi.
Matka małoletnich powódek - I. K. miała 34 lata. Poza małoletnimi nie miała innych dzieci na utrzymaniu.
Pracowała w Kancelarii Notarialnej, otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 2000 zł netto miesięcznie. Mieszkała wraz
z małoletnimi i pozwanym w trzypokojowym mieszkaniu stron w W.. Strony były w trakcie sprzedaży wspólnego
mieszkania. D. K. miał 34 lata. Był zdrowy. Poza małoletnimi nie miał innych dzieci na utrzymaniu. Pracował jako
przedstawiciel handlowy w firmie farmaceutycznej. Osiągał wynagrodzenie w wysokości 5800 zł miesięcznie.
dowód: - sprawa rozwodowa IIC 342/09 SO w Gdańsku
Obecnie małoletnia M. K. ma 14 lat. Uczęszcza do II klasy gimnazjum. Posiada wszystkie podręczniki i niezbędne
przybory szkolne. Matka małoletniej ponosi stałe opłaty związane ze szkołą w postaci: opłata za komitet rodzicielski15 zł, ubezpieczenie – 47 zł (opłata roczna), składki klasowe – 10 zł miesięcznie, opłata za ksero – 25 zł. Małoletnia
uczęszcza na zajęcia dodatkowe, których koszt wynosi: nauka gry na gitarze – 200 zł rocznie, język angielski – 1050 zł
rocznie, kurs ratownika na basenie – 250 zł, opłata członkowska za basen – 50 zł rocznie. Małoletnia korzysta także
z bezpłatnych zajęć w szkole, a także bierze udział w wielu konkursach.
Małoletni K. K. (1) ma 11 lat, jest uczniem V klasy szkoły podstawowej. Wydatki związane ze szkołą to: rada rodziców
– 15 zł, ubezpieczenie- 47 zł, składki klasowe – 10 zł, opłata za ksero- 25 zł. Małoletni uczęszcza na basen- koszt 175
zł miesięcznie.
Na bilety miesięczne matka małoletnich wydaje po 30 zł miesięcznie na każdego z małoletnich.
dowód: - zaświadczenie ze szkoły językowej k. 15
- opłaty za gitarę i radę rodziców k. 16, 62
- opłaty za język angielski k. 17-22, 61
- opłaty za basen k. 23,48-50,52-60
- opłaty za telefon k. 24-38, 51
- bilety miesięczne k. 47
- opłaty za wyżywienie w szkole k. 208
- opłaty za obozy k. 210 – 215
- rachunki za odzież k. 216-220
- rachunek za zakup notebooka k.221
- rachunki za zakup wyżywienia, odzieży, podręczników, za zajęcia dodatkowe, przybory szkolne,
kosmetyki k. 222-327
- zeznania I. M. 456-459
- zeznania D. K. k. 459-460
Matka małoletnich – I. M. ma 40 lat. Poza małoletnimi nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Pozostaje w związku
małżeńskim z M. M. (2). Jej mąż pracuje w Sita Północ Sp. z. o. o w G., za wynagrodzeniem 3379,66 zł netto
miesięcznie. W ciągu tygodnia mieszka w G., na weekendy przyjeżdża do S.. Wówczas wspólnie dokonują zakupów.
Mąż matki małoletnich płaci za żywność podczas pobytu w S.. M. M. (2) zobowiązany jest do alimentowania swojej 15
letniej córki w kwocie 600 zł miesięcznie. Córka nie odwiedza ojca w S..
I. M. pracuje Kancelarii Notarialnej w S. jako pracownik biurowy za wynagrodzeniem 2000 zł netto miesięcznie.
Mieszka wraz z małoletnimi w domu jednorodzinnym swoich rodziców. Zajmuje wraz z małoletnimi i mężem piętro
domu. Ponosi z tego tytułu opłatę eksploatacyjną w wysokości 470 zł miesięcznie. Korzysta z pomocy rodziców. Wraz
z mężem posiadają 3 samochody: F. (...)- rok produkcji 2001, K. oraz C..
I. M. do stycznia 2013r. korzystała z dopłat unijnych z uwagi na uprawę ziemi. Z dopłat tych pokrywała wyjazdy
wakacyjne małoletnich.
dowód: -zeznania I. M. 456-459
- przelewy za bilety k. 6-14
- zaświadczenie o dochodach matki k. 40
- zaświadczenie o dochodach męża matki małoletnich k. 41
- PIT k. 42
- ubezpieczenia k. 44-46
- korespondencja mailowa k. 341-347
- podatek rolny k. 349
- przelewy za dopłaty k. 349-357
- zeznania I. M. 456-459
- przelewy za bilety k. 6-14
- zaświadczenie o dochodach matki k. 40
- zaświadczenie o dochodach męża matki małoletnich k. 41
- PIT k. 42
- ubezpieczenia k. 44-46
- korespondencja mailowa k. 341-347
- podatek rolny k. 349
- przelewy za dopłaty k. 349-357
Pozwany D. K. ma 40 lat. Z zawodu jest nauczycielem wf, a także posiada ukończony kurs trenera pływania. Poza
małoletnimi nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Pozostawał w związku partnerskim z K. Ż., która zatrudniona była w
Sp. z. o. o ,, (...)''. w S. na stanowisku pracownika nadzoru kasowego za wynagrodzeniem 1353,29 zł netto miesięcznie.
K. Ż. miała na utrzymaniu syna z poprzedniego związku- (...), na którego otrzymywała alimenty w wysokości 200 zł.
Obecnie partnerka pozwanego wyjechała wraz z synem do Wielkiej Brytanii.
D. K. pracuje jako przedstawiciel handlowy- zajmuje się sprzedażą i wdrażaniem sprzętu medycznego za
wynagrodzeniem 6200 zł brutto miesięcznie. Z tej kwoty opłaca ZUS - około 1000 zł miesięcznie oraz podatek
od dochodu. Po opłaceniu składek oraz podatku pozostaje mu kwota około 4300 zł netto miesięcznie. Korzysta ze
służbowego samochodu oraz telefonu.
D. K. mieszka w S., gdzie wynajmuje mieszkanie. Koszt wynajmu mieszkania wynosi 1300 zł miesięcznie, dodatkowo
opłaca telewizję kablową oraz internet - 170 zł miesięcznie, oraz telefon prywatny - 30 zł miesięcznie. Z uwagi
na charakter zatrudnienia (częste wyjazdy) pozwany ponosi koszty z tytułu wyjazdów służbowych około 300 zł
miesięcznie. Pozwany przyjeżdża po dzieci do S. oraz odwozi je. Na dojazdy na kontakty z małoletnimi wydaje 180
złotych miesięcznie. Obecnie pozwany spłaca zadłużenie debetowe - około 120 zł miesięcznie.
Pozwany z uwagi na depresję oraz problem z nadużywaniem alkoholu od 28 października 2014r. uczęszcza na
cotygodniową indywidualną terapie psychologiczną, której koszt wynosi 100 zł za wizytę. Wcześniej korzystał z
refundowanej terapii psychologicznej.
Pozwany wraz z matką małoletnich powodów posiadają działki w K. oraz w S.. D. K. przez ostanie dwa lata pobierał
dopłaty unijne.
dowód: - zeznania D. K. k. 459-460
- zaświadczenie o wynagrodzeniu konkubiny pozwanego k. 86, 89-93
- alimenty k. 87
- wydruk z konta k. 94,96
- opłaty za mieszkanie k. 97
- opłaty za kredyt, alimenty, ZUS, media, US k. 98-107
- wydatki pozwanego za grudzień 2014r. k. 108-120
- wydatki pozwanego za styczeń 2015r. k. 121-133
- wydatki pozwanego za luty 2015r. k. 134-149
- wydatki pozwanego za marzec 2015r. k. 150-165
- wydatki pozwanego za kwiecień 2015r. k. 166-180
- rachunek za terapię wraz z opinią k. 198-199
- rachunek za pobyt w Niemczech wraz z tłumaczeniem k. 336-340
- opłaty za ratę kredytu k. 348
- zaświadczenie z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa k. 359
- deklaracje VAT k. 360-361
- PIT k. 362-378
- zestawienie wyjazdów służbowych k. 380-387
- wydatki pozwanego k. 388-410
Pozwany regularnie przekazuje alimenty. Utrzymuje stały kontakt z małoletnimi powodami. Małoletnie u ojca
spędzają jeden weekend w miesiącu. W fermie zimowe 2015r. przebywały u pozwanego przez 10 dni, a w okresie
wakacji letnich spędziły z pozwanym jeden miesiąc. Ponadto małoletnie spędzają z pozwanym święta.
D. K. w tym czasie ponosi koszty utrzymania małoletnich. Uczęszcza z dziećmi na basen, zabiera je do kina, organizuje
dzieciom wyjazdy w czasie wakacji, ale także weekendowe i w czasie ferii zimowych. W czasie dłuższych pobytów
małoletnich u pozwanego ( ferie, wakacje), przekazuje on całą kwotę alimentów.
dowód: - zeznania D. K. k. 459-460
- kopia biletów oraz rachunków na zakup żywności, wyjścia na basen k. 181-197
- korespondencja mailowa k. 411-417
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 133 § 1 k.r. i op. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie
jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego
utrzymania i wychowania.
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i
majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r. i op.).
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 138 k.r. i op., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia
lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie
lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się
usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga
skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Wynika z tego,
że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 wymaga, po pierwsze, porównania stanu istniejącego w poprzedniej
sprawie ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu, po drugie zaś oznacza, że upływ czasu jaki
nastąpił od daty ostatniego wyroku alimentacyjnego do daty orzekania o podwyższeniu alimentów sam w sobie nie
może jeszcze przemawiać za zasadnością powództwa; na stronie ciąży wówczas obowiązek wykazania, że zmiany takie
nastąpiły.
W przedmiotowej sprawie doszło do takiej zmiany stosunków, która uzasadniała częściową zmianę orzeczenia w
zakresie alimentów.
Od czasu ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów do dnia wytoczenia przedmiotowego powództwa upłynęło
6 lat. Przez ten okres koszty utrzymania małoletnich M. i K. uległy zwiększeniu. Wraz z wiekiem dziecka rosną jego
usprawiedliwione potrzeby, które obejmują już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży,
kształceniem i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze
mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka. W dacie orzekania w poprzedniej sprawie małoletnia
M. miała 7 lat, a małoletni K. miał zaledwie 4 lata. Obecnie małoletnia jest 14-letnią dorastającą dziewczyną, uczennicą
II klasy gimnazjum, natomiast małoletni 11- letnim chłopcem, uczniem V klasy szkoły podstawowej. Przede wszystkim
pojawiły się koszty związane z edukacją małoletnich. Wiąże się to z koniecznością ponoszenia wydatków związanych z
zakupem podręczników, ćwiczeń, przyborów szkolnych, opłaceniem składek klasowych, rady rodziców, ubezpieczenia.
Ponadto małoletni uczęszczają na odpłatne zajęcia dodatkowe. Małoletnia M. uczy się gry na gitarze, chodzi na
kurs języka angielskiego, odbywa kurs na ratownika II stopnia. Bierze udział w wielu konkursach szkolnych. Z kolei
małoletni K. chodzi na sekcję pływania w klubie (...). Poza tym biorąc pod uwagę na wiek małoletnich, a zwłaszcza
małoletniej M., inne są ich potrzeby w zakresie zapewnienia im odzieży, środków higieny, czy kosmetyków. Oboje
są w fazie intensywnego wzrostu, co przekłada się na ich zwiększone potrzeby żywieniowe. Niewątpliwie potrzeby
małoletnich, wzrosły od czasu wydania ostatniego orzeczenia. Tym niemniej jednak, w przedmiotowej sprawie, w
ocenie Sądu nie doszło do takiej zmiany potrzeb, które uzasadniałyby uwzględnienie żądania matki małoletnich w
całości.
Matka małoletnich I. M. domagała się podwyższenia alimentów do kwoty po 1.000 zł miesięcznie na rzecz każdego
z małoletnich. Żądanie oparła na sporządzonym przez siebie zestawieniu wydatków ponoszonych na małoletnich.
Z zestawienia tego wynikało, że łączny koszt utrzymania małoletnich to kwota 4.420 zł miesięcznie. Zdaniem
Sądu kwota ta jest znacznie wygórowana, nie wszystkie zaś wydatki w zestawieniu wskazane, są uzasadnione.
Nie podlegają zakwestionowaniu wydatki w części dotyczącej opłat związanych ze szkołą (składki, ubezpieczenie,
rada rodziców), dodatkowymi zajęciami, doładowaniem do telefonu, biletami miesięcznym. Są one rzeczywiście
przez matkę małoletnich ponoszone. Analiza jednak pozostałych wydatków, pozwoliła na uznanie, że nie wszystkie
z nich są usprawiedliwione. Matka małoletnich wprawdzie starała się wykazać za pomocną licznych faktur,
paragonów złożonych do sprawy, że faktycznie na utrzymanie dzieci wydatkowana jest wskazana przez nią kwota
w wysokości 4000 zł miesięcznie. Nie można jednak uznać, że są to rzeczywiste, stałe, aktualne, a przede
wszystkim usprawiedliwione potrzeby małoletnich. Przede wszystkim matka małoletnich, wyliczając miesięczne
koszty utrzymania małoletnich, przedkładała rachunki, które były wydatkami jednorazowymi ( np. ubiory komunijne,
przyjęcie komunijne, prezenty, impreza urodzinowa). Po drugie, w ocenie Sądu niektóre z wydatków wskazywanych
przez matkę małoletnich pokrywają się z innymi pozycjami. Mowa tu chociażby o wskazanych wydatkach ponoszonych
na zakup książek i podręczników do zajęć dodatkowych. Z zestawienia wynika, że jest to wydatek rzędu 1600 złotych.
Na rozprawie matka małoletnich podniosła jednak, że w roku 2015 na ten cel przeznaczyła kwotę 750 złotych.
Pozostała kwota zostaje wydatkowana na zakup lektur, gazetek. Wskazać jednak należy, że te dodatkowe pozycje te
zostały ujęte również w zestawieniu „rozrywka” (k. 39v).
Na marginesie wskazać należy, że oczywistym jest, że małoletnie powinny czytać książki. Tym niemniej nie zawsze
konieczny jest zakup lektur, gdyż obecnie dostęp do książek jest tak szeroki i małoletni mogą również korzystać z
biblioteki szkolnej, publicznej.
Podobnie niezrozumiałe jest powielanie w zestawieniu wydatków związanych z zakupem obuwia. Mowa tu o obuwiu
sportowym, galowym, zmiennym (zestawienie k. 39 pkt. 1), kiedy w pkt. 2 zestawienia dotyczącym zakupu odzieży
(k. 39 pkt. 2), wskazane są ponownie wydatki związane z zakupem kapci, adidasów, półbutów. Zastanawiające są
również tak wysokie wydatki, jakie podaje matka małoletnich, które związane są z zakupem bielizny, nakryć głowy,
czy też rzeczy niezbędnych na basen (ręczniki, klapki, okularki). Z doświadczenia życiowego wynika, że rzeczy tych
nie wymienia się każdego roku. Poza tym nie sposób się zgodzić, iż wszystkie przedstawione przez matkę małoletnich
wydatki są niezbędne. Chociażby podany przez matkę małoletnich koszt kontaktów towarzyskich (urodzin, spotkań) 1500 zł, bowiem trudno zaliczyć ten koszt do niezbędnych kosztów miesięcznego utrzymania małoletnich. Oczywiście
nie oznacza to, że małoletnie nie powinny świętować swoich urodzin. Jednak należy mieć na uwadze, że ponoszone z
tego tytułu wydatki przez matkę małoletnich ( zakup prezentu dla małoletnich), nie mogą być obciążeniem pozwanego,
gdyż on również sam dokonuje zakupu upominków okolicznościowych dla dzieci.
Przy ocenie zmiany stosunków jaka nastąpiła od czasu ostatniego orzeczenia, Sąd uwzględnił również zmianę sytuacji
życiowej i materialnej matki małoletnich powodów, która zdaniem Sądu zmieniła się na lepsze. Obecnie I. M. pozostaje
w nowym związku małżeńskim z M. M. (2). Jej mąż osiąga stały dochód w wysokości 3300 netto miesięcznie.
Wprawdzie M. M. (2) w ciągu tygodnia mieszka i pracuje w G. i ponosi koszty z tym związane, to jednak na weekendy
przyjeżdża do S.. Wówczas wraz z I. M. dokonują zakupów weekendowych, które z reguły są najbardziej kosztowne.
Poza tym, jak wynika z zeznań matki małoletnich powodów, zdarza się, że wraz z małoletnimi jeżdżą na urlopy
do G. i nie ponoszą wówczas opłat z wynajęciem mieszkania, bądź hotelu, gdyż mieszkają w mieszkaniu jej męża.
Ponadto matka małoletnich wraz z dziećmi i mężem mieszka w domu jednorodzinnym swoich rodziców. Ponosi z
tego tytułu niewielki koszt, tj. 470 zł miesięcznie. Matka małoletnich korzysta z pomocy rodziców, prowadzą wspólne
gospodarstwo domowe (gotowanie obiadów), co również z pewnością wpływa na obniżenie miesięcznych kosztów
utrzymania.
Niewątpliwie wzrosły potrzeby małoletnich od czasu ostatniego orzeczenia, jednakże istotnym jest, że wysokość
świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb
osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez ustawowe określenie
„możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego
majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu
należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i
fizycznych.
Pozwany D. K. ma 40 lat. Jest zdrowy. Poza małoletnimi nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Prowadzi jednoosobowe
gospodarstwo domowe. Nadal pracuje jako przedstawiciel handlowy. Osiąga wynagrodzenie porównywalne z
poprzednim okresem tj. około 6000 zł brutto miesięcznie. Po odliczeniu składek na ZUS oraz podatku, pozostaje mu
kwota około 4300 zł netto miesięcznie. Z tej kwoty ponosi koszty wynajmu mieszkania- 1300zł, opłat za telewizję
i internet - 170 zł, doładowanie do telefonu- 30 zł, dojazdy do małoletnich - 180 zł, alimenty - 1000 zł, terapia
psychologiczna - 400 zł, zadłużenie debetowe - 120 zł.
W ocenie Sądu nie można zarzucić pozwanemu, iż nie wykorzystuje on w pełni swoich możliwości zarobkowych.
Co prawda pozwany posiada dodatkowe kwalifikacje, bowiem jest trenerem pływania, jednakże z racji charakteru
wykonywanej przez pozwanego pracy, oraz związanymi z nią obowiązkami służbowymi, nie jest w stanie podjąć
dodatkowych zajęć.
Analizując sytuację majątkową pozwanego, Sąd uznał, że jest on w stanie wywiązywać się ze swojego obowiązku
alimentacyjnego w większym zakresie niż dotychczas i uzasadnione jest podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej
M. do kwoty po 750 zł, a na rzecz małoletniego K. do kwoty po 700 zł miesięcznie, tj. łącznie do kwoty 1450 zł
miesięcznie.
Dokonując oceny sytuacji pozwanego, Sąd miał również na uwadze i to, że pozwany nie ogranicza się tylko do
alimentowania dzieci. Pozwany utrzymuje stały kontakt z małoletnimi. Z racji odległości oraz wieku dzieci, małoletnie
spędzają u ojca jeden weekend miesiąca od piątku do niedzieli. Wówczas pozwany przyjeżdża ze S. po dzieci
samochodem, a następnie w niedzielę odwozi dzieci pociągiem, po czym sam wraca pociągiem do S.. Małoletni
spędzają z pozwanym jeden miesiąc wakacji letnich oraz tydzień ferii zimowych, a także święta. Sąd miał na uwadze,
iż tym czasie pozwany zapewnia dzieciom utrzymanie, niezbędne rzeczy, rozrywkę, a także organizuje dzieciom
wyjazdy na wakacje i ferie. Poza tym, co już zostało wskazane w czasie wakacji i ferii, kiedy małoletni są u D. K.,
jest on zobowiązany do świadczenia alimentów na małoletnich, co wymaga również poczynienie pewnego rodzaju
oszczędności, aby wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego oraz dysponować dodatkowo środkami na czas
kontaktu z dziećmi.
Na marginesie wskazać należy, że przy ustaleniu wysokości alimentów, Sąd uwzględnił ponoszone przez pozwanego
koszty związane z terapią psychologiczną. W postępowaniu została podniesiona zasadność korzystania przez
pozwanego z prywatnych wizyt psychologicznych. W ocenie Sądu obecny czas i rodzaj pracy uniemożliwia pozwanemu
na podjęcie bezpłatnej terapii psychologicznej w ramach ubezpieczenia, tym bardziej, że pozwany uczestniczył już
w takiej terapii, lecz bezskutecznie. Zdaniem Sądu, najbardziej istotne jest to, że pozwany ma świadomość swojego
problemu i sumiennie pracuje nad sobą. Niewykluczone, że właśnie dzięki tej terapii, pozwany może normalnie
funkcjonować, a przede wszystkim pracować i wywiązywać się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.
Sąd uznał, że kwota do jakiej pozwany uznał żądanie, tj. do kwoty po 600 złotych miesięcznie, nie pozwoliłaby
na zaspokojenie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletnich. Poza tym, niezależnie od tego, że pozwany
uczestniczy w życiu dzieci, ma z nimi kontakt, to jednak cały ciężar związany z ich wychowaniem, opieką, zdrowiem
spoczywa na matce. Oczywistym jest, że wynika to z odległości, jaka dzieli pozwanego z dziećmi. Nie zmienia to jednak
faktu, że to I. M. zmaga się z codziennymi trudami wychowania.
Biorąc pod uwagę powyższe Sąd na podstawie art. 138 kro uznał powództwo częściowo za zasadne i podwyższył
alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 04 maja 2009r. w sprawie II C 42/09 od
pozwanego D. K. na rzecz małoletnich powodów, w ten sposób, że na rzecz M. K. z kwoty po 500 zł do kwoty
po 750 zł miesięcznie, na rzecz K. K. (1) z kwoty po 500 zł do 700 zł miesięcznie, tj. łącznie 1450 zł miesięcznie
uznając, że z jednej strony kwota ta jest adekwatna do zaspokojenia części usprawiedliwionych potrzeb małoletnich
powodów i jednocześnie nie będzie stanowić nadmiernego obciążenia dla pozwanego. Sąd uznał, że aktualnie wydatki
na małoletnią M. K. są wyższe niż na małoletniego K. i odnośnie małoletniej uwzględnił powództwo w większym
zakresie. W szczególności wynika to z faktu, że małoletnia bierze udział w większej ilości zajęć dodatkowych niż jej
brat. Często staruje w różnych konkursach szkolnych i pozaszkolnych. Poza tym z racji wieku i płci, jej matka ponosi
większe wydatki na odzież, kosmetyki czy środki higieny.
Sąd uwzględnił również potrzeby zobowiązanego do alimentacji, tak by wypełnianie obowiązku alimentacyjnego nie
spowodowało niedostatku po stronie pozwanego.
Ponad kwotę łącznie 1450 zł, Sąd powództwo oddalił uznając, iż wyższa kwota nie pozwoli pozwanemu na zaspokojenie
jego własnych potrzeb. Z uwagi na wynik procesu, Sąd koszty zastępstwa procesowego wzajemnie zniósł.
Sąd nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi na podstawie art. 102 k.p.c., mając na względzie fakt, iż pozwany
zobowiązany został do płacenia wyższych alimentów od dnia 24 marca 2015r. tj. od dnia wniesienia pozwu, i tym
samym będzie zmuszony wyrównać powstałe z tej przyczyny zaległości.
Wyrokowi w punkcie pierwszym nadano rygor natychmiastowej wykonalności na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc.