Bujakiewicz A., Zawieska D., Arcisz M. Wykorzystanie
Transkrypt
Bujakiewicz A., Zawieska D., Arcisz M. Wykorzystanie
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji, Vol. 18, 2008 ISBN 978-83-61576-08-2 WYKORZYSTANIE RÓĩNOSKALOWYCH ZDJĉû DO ZASILANIA BAZY DANYCH 3D OBIEKTÓW ARCHITEKTONICZNYCH THE USE OF MULTISCALE IMAGES FOR SUPPLEMENTING DATA BASES OF 3D ARCHITECTURAL OBJECTS Aleksandra Bujakiewicz, Dorota Zawieska, Magdalena Arcisz Zakáad Fotogrametrii, Teledetekcji i SIP, Politechnika Warszawska SàOWA KLUCZOWE: cyfrowy model pokrycia obiektu ,terratriangulacja, produkt wektorowy. STRESZCZENIE: W artykule zostaną przedstawione wyniki pracy badawczej, dotyczącej wykorzystania bloku zdjĊü bliskiego zasiĊgu, metrycznych i niemetrycznych, o znacznie zróĪnicowanej skali, dla pomiaru 3D obiektu, typu oátarz. Orientacja zewnĊtrzna wszystkich zdjĊü zostaáa wyznaczona jednoczeĞnie, poprzez odpowiednie wagowanie obserwacji w procesie wyrównania, realizowanym w programie Orient/Orpheus. W wyniku fotogrametrycznego pomiaru, wygenerowany zostaá produkt wektorowy dla caáego obiektu oraz numeryczne modele pokrycia obiektu (NMPO) dla jego wybranych detali. Produkty te zostaáy zgromadzone i zintegrowane w bazie danych 3D GIS (ArcGIS 9.2), do której jest podáączona bezpoĞrednio stacja fotogrametryczna Summit Evolution firmy DAT/EM. Takie rozwiązanie umoĪliwia prowadzenie analiz przestrzennych w bazie 3D GIS, z jednoczesnym fotogrametrycznym pomiarem uzupeániających danych na 3D modelu. Produkty te umieszczone w bazie GIS mogą posáuĪyü jako archiwum wiedzy dla róĪnych specjalistów, zajmujących siĊ restaurowaniem zabytków. DokáadnoĞü opracowania i wieloplatformowoĞü, a zarazem prosty dostĊp przez zintegrowane oprogramowanie, pozwala miĊdzy innymi na dokáadne zrekonstruowanie ksztaátu powierzchni, gruboĞci i rodzaju materiaáów z jakich skáada siĊ obiekt. 1. WPROWADZENIE Dokumentacja fotogrametryczna 3D obiektu bliskiego zasiĊgu, np. architektonicznego czy inĪynierskiego, wymaga zwykle okreĞlenia danych metrycznych, dotyczących zarówno caáego obiektu jak i jego czĊĞci. Dane mogą byü okreĞlone w formach nie tylko tych najbardziej popularnych, tj. cyfrowej mapy wektorowej lub/i ortofotomapy, lecz takĪe w postaci numerycznego wysokoĞciowego modelu powierzchni obiektu – NMPO (Digital Object Model – DOM), który moĪe byü tworzony, na przykáad, tylko dla wybranych czĊĞci 3D obiektu. Rozwój fotogrametrycznych metod cyfrowych, spowodowaá, Īe dziĊki róĪnorodnym oprogramowaniom moĪna uzyskaü przewaĪającą czĊĞü wyników pomiaru (produktów) fotogrametrycznych w trybie automatycznym lub póáautomatycznym. Dane te moĪna takĪe w áatwy sposób z sobą integrowaü w celu zasilania bazy 3D danych obiektu czy systemu informacji przestrzennej, stworzonego dla danego typu obiektów (np. Systemu Informacji Architektonicznej) (Kolbl et al, 2000). NaleĪy takĪe zwróciü uwagĊ na fakt, Īe okreĞlane fotogrametrycznie 3D dane róĪnych czĊĞci obiektu czĊsto muszą 39 Wykorzystanie róĪnoskalowych zdjĊü do zasilania bazy danych 3D obiektów architektonicznych byü wyznaczone z zróĪnicowaną dokáadnoĞcią. W aspekcie pomiarów fotogrametrycznych oznacza to, Īe dane Ĩródáowe, czyli zobrazowania wymagają róĪnej rozdzielczoĞci terenowej, co w przypadku obrazów zaleĪy od ich skali. Dla caáego obiektu mierzonego, lub wiĊkszej jego wybranej do pomiaru czĊĞci, wykonuje siĊ zdjĊcia w skali mniejszej, natomiast pomiar wybranych detali tego obiektu, wymaga obrazów w znacznie wiĊkszej skali. Wszystkie pozyskane dla obiektu obrazy wymagają okreĞlenia parametrów ich orientacji wewnĊtrznej i zewnĊtrznej, w celu dalszego ich wykorzystania dla wyznaczenia wymaganych danych o obiekcie. Optymalnym podejĞciem wyznaczenia tych parametrów, jest jednoczesne wyrównanie wszystkich obserwacji wykonanych na wszystkich obrazach, poprzez znaną powszechnie w odniesieniu do zdjĊü bliskiego zasiĊgu – terratriangulacjĊ [Sawicki, 2001]. JeĞli blok zdjĊü charakteryzuje siĊ podobną skalą, wówczas rozwiązanie tego zadania jest podobne do aerotriangulacji odniesionej do zdjĊü lotniczych. JednakĪe w przypadku zdjĊü o duĪej róĪnicy skal i nieregularnym pokryciu, proces terratriangulacji wymaga modyfikacji. Nowoczesne racjonalne wykorzystanie metod fotogrametrycznych bliskiego zasiĊgu dla tworzenia baz obiektów, wymaga generowania produktów fotogrametrycznych w róĪnych formach (cyfrowej mapy wektorowej lub/i ortofotomapy, numerycznego modelu wysokoĞciowego obiektu - NMPO) i ich odpowiedniej integracji. w tematycznych bazach danych, tworzonych na platformie GIS lub CAD. 2. TERRATRIANGULACJA ZDJĉû RÓĩNOSKALOWYCH W przypadku opracowaĔ w fotogrametrii bliskiego zasiĊgu, czĊsto wystĊpuje nietypowa geometria zdjĊü. Pozyskiwane obrazy mogą charakteryzowaü siĊ zarówno zróĪnicowaną skalą i wymiarem piksela obrazu, jak i nieregularnym zasiĊgiem pokrycia obiektu. Ponadto, zdjĊcia obiektu i jego fragmentów mogą byü wykonywane kamerami metrycznymi i niemetrycznymi, charakteryzującymi siĊ róĪnymi parametrami geometrii wiązki. W takich przypadkach, konwencjonalne podejĞcia jednoczesnego okreĞlania orientacji zdjĊü poprzez terratriangulacjĊ, zakáadające podobne zasady jakie są przyjĊte w aerotriangulacji lotniczej metodą niezaleĪnych wiązek, muszą byü odpowiednio dostosowane do przyjĊtej w projekcie geometrii zdjĊü. Procedury okreĞlenia orientacji zdjĊü dotyczą dwóch podstawowych zadaĔ: 1. OkreĞlenia orientacji wewnĊtrznej zdjĊü, opisującej ich wewnĊtrzną geometriĊ, 2. Wyznaczenia orientacji zewnĊtrznej zdjĊü w odniesieniu do przyjĊtego ukáadu zewnĊtrznego obiektu. OkreĞlenie wewnĊtrznej geometrii zdjĊü moĪe byü, jak wiadomo, wykonane w etapie kalibracji, poprzedzającym terratriangulacjĊ i w przypadku zdjĊü wykonanych kamerami metrycznymi, o minimalnej dystorsji obiektywu, jest to zwykle orientacja wewnĊtrzna przyjĊta jako ostateczna. W przypadku zdjĊü niemetrycznych, wykonanych cyfrowymi aparatami fotograficznymi, parametry orientacji wewnĊtrznej zdjĊü, zawierają takĪe elementy dystorsji radialnej i tangencjalnej, które mają zwykle znaczny wpáyw na znieksztaácenie geometrii wewnĊtrznej zdjĊü (Bujakiewicz, et al, 2006). W takim przypadku kalibracja aparatu, wykonana przed pomiarem, moĪe byü traktowana jako wstĊpna, dostarczająca przybliĪone parametry orientacji wewnĊtrznej, które w etapie jednoczesnego 40 Aleksandra Bujakiewicz wyrównania wszystkich obserwacji poprzez terratriangulacjĊ, mogą byü sprawdzone i poprawione, jeĞli zachodzi taka koniecznoĞü i jeĞli moduá programowy terratriangulacji zawiera moĪliwoĞü samokalibracji, tak jak jest to dostĊpne np. w programie Orient/Orpheus. Wyznaczenie orientacji zewnĊtrznej bloku zdjĊü o róĪnej geometrii, charakteryzującej siĊ znacznie zróĪnicowaną skalą i wymiarem piksela obrazu, oraz nietypowym niesekwencyjnym ich pokryciem zdjĊü, moĪna wykonaü stosując proponowane etapy: - sekwencyjne okreĞlenie przybliĪonych parametrów orientacji zewnĊtrznej grup zdjĊü w bloku (etap I), oraz - terratriangulacja blokowa, tj ostateczne jednoczesne wyznaczenie elementów orientacji zewnĊtrznej, oraz orientacji wewnĊtrznej, jeĞli parametry opisujące geometriĊ wewnĊtrzną zdjĊü, wyznaczone we wstĊpnej kalibracji nie mogą byü traktowane jako ostateczne (etap II). Zakáada siĊ, Īe dla obiektu pozyskane zostaáy zdjĊcia, które moĪna wáączyü do dwóch nastĊpujących grup: 1. ZdjĊcia (dwa lub wiĊcej) obejmujące caáy obiekt i pokrywające siĊ wzajemnie, na których moĪna zidentyfikowaü punkty osnowy, sáuĪące do wpasowania wszystkich zdjĊü w przyjĊty ukáad referencyjny, w etapie jednoczesnego wyrównania, oraz zawierające grupy punktów wiąĪących wykorzystanych dla ich powiązania z obrazami, wykonanymi dla fragmentów obiektu. Przykáadem mogą byü dwa zdjĊcia w skali 1:150 (tworzące stereogram), caáego Oátarza NajĞwiĊtszego Sakramentu (d.ĝw.Felicissimy) KoĞcioáa ĝw. KrzyĪa w Warszawie (rys.1) pozyskane naziemną kamerą optyczną (i zeskanowane), z pomierzonymi geodezyjnie kilkoma punktami osnowy, rozmieszczonymi równomiernie na obiekcie. 2. Grupy zdjĊü (co najmniej dwóch) pokrywających siĊ dla kaĪdego poszczególnego fragmentu (detalu) obiektu, które są wykonane cyfrowymi aparatami fotograficznymi z odlegáoĞci kilka razy mniejszej niĪ w przypadku zdjĊü dla caáego obiektu, na których moĪna zidentyfikowaü punkty, wiąĪące zdjĊcia z odpowiadającymi fragmentami na zdjĊciach obejmujących caáy obiekt. W wykonanym eksperymencie, aparatem cyfrowym Canon EOS 20D, pozyskano kilka par zdjĊü w skali okoáo 1: 40, dla czterech ozdobnych pozáacanych trójwymiarowych páyt o wymiarach 0.44 × 0.85 × 0.12 cm, umieszczonych w dolnej czĊĞci oátarza (rys. 2). PrzybliĪone parametry orientacji zewnĊtrznej wszystkich zdjĊü wyznacza siĊ w etapie I, zgodnie ze schematem przedstawionym na rysunku 3. Rys. 1. ZdjĊcie caáego oátarza wykonane metryczną kamerą UMK (Król, 2005) Rys. 2. Widok wybranych detali oátarza – páyt 3D wykonanych aparatem cyfrowym Canon EOS 20D (Arcisz, 2008) 41 Wykorzystanie róĪnoskalowych zdjĊü do zasilania bazy danych 3D obiektów architektonicznych Pomiar punktów osnowy na zdjĊciach (metrycznych) dla caáego obiektu XYZ punktów osnowy w ukáadzie referencyjnym Fotogrametryczne wciĊcie wstecz dla zdjĊü metrycznych dla caáego obiektu PrzybliĪone elementy orientacji zewnĊtrznej zdjĊü metrycznych dla caáego obiektu Pomiar punktów wiąĪących, wspólnych dla zdjĊü caáego obiektu (metrycznych) i jego fragmentów (niemetrycznych), na obu typach zdjĊü Fotogrametryczne wciĊcie w przód; wyznaczenie wspóárzĊdnych przybliĪonych punktów wiąĪących w ukáadzie referencyjnym w oparciu o ich obrazy na zdjĊciach metrycznych Fotogrametryczne wciĊcie wstecz dla zdjĊü niemetrycznych w oparciu o wyznaczone przybliĪone wspóárzĊdne przestrzenne punktów wiąĪących i ich pomierzone obrazy na zdjĊciach niemetrycznych PrzybliĪone elementy orientacji zewnĊtrznej zdjĊü niemetrycznych dla fragmentów obiektu Rys. 3. Schemat wyznaczenia przybliĪonych parametrów orientacji zewnĊtrznej bloku zdjĊü (etap I) – wykonany w programie Orient/Orpheus Ostateczne parametry orientacji zewnĊtrznej zdjĊü caáego obiektu (metrycznych) i jego fragmentów (niemetrycznych) uzyskuje siĊ w etapie II, poprzez jednoczesne wyrównanie wszystkich obserwacji z uwzglĊdnieniem przybliĪonych parametrów orientacji zewnĊtrznej wyznaczonych w etapie I (rys. 3). Stosując moduá terratriangulacji, takiego oprogramowania jak na przykáad Orient/Orpheus, moĪna przeprowadziü jednoczesne wyrównanie blokowe wszystkich obserwacji, uwzglĊdniając staáoĞü elementów orientacji wewnĊtrznej (wyznaczonej we wstĊpnym etapie kalibracji), lub zmiennoĞü elementów orientacji wewnĊtrznej (samokalibracja). Program Orient/Orpheus pozwala takĪe jednoczeĞnie wyrównywaü obserwacje wykonane na obrazach charakteryzujących siĊ zróĪnicowanym wymiarem piksela, oraz w bardzo róĪnych skalach (w omawianym eksperymencie odpowiednio: 14ȝm – obrazy metryczne i 10ȝm – obrazy niemetryczne oraz skale zdjĊü od 1:40 do 1:150). Jednorodną dokáadnoĞü wyrównania (podpikselową) moĪna osiągnąü dziĊki zasadniczym wáaĞciwoĞciom oprogramowania, polegającym na moĪliwoĞci manipulacji i wagowania dopuszczalnych odchyáek na pomierzonych punktach. MoĪna wyróĪniü kilka klas dokáadnoĞci punktów ze wzglĊdu na ich identyfikacjĊ, rodzaj i skalĊ zobrazowania. Wagowanie odchyáek przyspiesza system komend opracowanych dla tego programu, powodujący w áatwy sposób, przyporządkowanie grupom punktów odpowiednie odchyáki, które w trakcie wyrównania moĪna aktualizowaü tak, 42 Aleksandra Bujakiewicz aby ostatecznie program uznaá je za dopuszczalne w procesie wyrównania. W wyniku wyrównania uzyskano báĊdy w granicach 0.4 ÷ 0.6 piksela. 3. INTEGRACJA PRODUKTÓW FOTOGRAMETRYCZNYCH W BAZIE DANYCH 3D OBIEKTU Technologie fotogrametryczne stale siĊ rozwijają, idąc naprzeciw wymaganiom i moĪliwoĞciom jakie stwarzają analizy prowadzone w róĪnego rodzaju bazach danych. Modernizacja fotogrametrycznych stacji cyfrowych, pod kątem ich bezpoĞredniego poáączenia z bazami 3D GIS, prowadzi do szybszego zasilania tych baz danymi fotogrametrycznymi i umoĪliwia, w trybie on-line, analizĊ danych w bazie z jednoczesnym pomiarem uzupeániającym na modelu fotogrametrycznym. Technologia naziemnego skaningu laserowego, staáa siĊ juĪ takĪe powszechną metodą pozyskania danych dla numerycznych modeli powierzchni obiektu, czy innych wtórnych produktów. Dane fotogrametryczne, opisujące poszczególne produkty muszą byü wyznaczone w tym samym przestrzennym ukáadzie odniesienia. Tak stworzone produkty, mogą zasilaü odpowiednie tematyczne 3D bazy danych, tworzone na platformie GIS lub CAD. Obecnie wdraĪane 3D GIS, mogą zawieraü dane geometryczne reprezentowane w przestrzeni trójwymiarowej i dla nich generowane fotogrametrycznie obiekty 3D mogą byü bardzo uĪyteczne. Wykorzystanie baz danych, zarówno CAD jak i GIS, ma zasadnicze znaczenie dla tworzenia Systemów Informacji Architektonicznej, które integrują róĪnorodne dane, dotyczące inwentaryzacji obiektów zabytkowych, w tym sakralnych i mogą byü wykorzystywane przez specjalistów, takich jak architekci lub archeolodzy, bądĨ jednostki zajmujące siĊ planowaniem. Na rysunku 4, przedstawione są wybrane produkty fotogrametryczne, które mogą byü wygenerowane metodami fotogrametrii bliskiego zasiĊgu, które są przydatne do zasilania bazy danych 3D obiektu (np. architektonicznego typu sakralnego). Wybrane produkty fotogrametryczne przydatne do zasilania bazy danych 3D obiektu Chmura punktów obiektu 3D Numeryczny Model Powierzchni Obiektu Ortoobraz Model wektorowy Model obiektu 3D, teksturowanier endering Integracja produktów fotogrametrycznych w bazie danych 3D dla obiektu Rys. 4. Wybrane produkty fotogrametryczne przydatne do zasilania bazy danych 3D obiektu 43 Wykorzystanie róĪnoskalowych zdjĊü do zasilania bazy danych 3D obiektów architektonicznych PoniĪej przedstawiono przykáadowe produkty pozyskane eksperymentalnie. 1. Chmura punktów 3D Do generowania chmury punktów wybranych fragmentów (páyt) oátarza na podstawie zdjĊü cyfrowych w duĪej skali, uĪyto programu Match-T firmy Inpho. Mierzone fragmenty byáy pozáacane, z poáyskującymi ornamentami o doĞü skomplikowanej strukturze. Spowodowaáo to wiele komplikacji, przy automatycznym generowaniu chmury punktów programem Match-T. Dla kaĪdego stereogramu zdjĊü kaĪdego fragmentu oátarza zostaá zaáoĪony oddzielny projekt, poniewaĪ poszczególne pary zdjĊü nie miaáy miĊdzy sobą wzajemnego pokrycia. Chmury punktów 3D zostaáy wygenerowane dla trzech ozdobnych páyt, z których dwie są pokazane na rysunku 5 (wzajemne ich poáoĪenie na oátarzu przedstawia rysunek 2. Dla wszystkich modeli zastosowano te same ustawienia parametrów. Rys.5. Chmury punktów wygenerowanych dla dwóch fragmentów (páyt ) (Arcisz, 2008) Algorytm korelacji programu Match-T poradziá sobie z wykryciem krawĊdzi tych fragmentów, które byáy prawidáowo oĞwietlone, pomimo pozáacanych powierzchni i zarejestrowanych licznych cieni. Problemy wystąpiáy jednak tam gdzie pojawiáy siĊ refleksy Ğwietlne. Ponadto wykrycie punktów homologicznych byáo problemem na powierzchniach páaskich lub wygáadzonych. 2. Numeryczne Modele Powierzchni Obiektu (NMPO) Produkt zostaá wygenerowany w oparciu o oprogramowanie SCOP++, który zostaá wykorzystany do róĪnorodnej wizualizacji NMPO dla wybranych obiektów oraz generowania dla nich modeli róĪnicowych i profili. Do generowania NMPO wykorzystano pozyskane chmury punktów. Dla przeprowadzenia interpolacji NMPO, program SCOP++ dysponuje kilkoma strategiami. Wybór strategii interpolacji danych byáo trudne do rozwiązania ze wzglĊdu na nieregularnoĞü punktów i liczne miejsca pozbawione punktów. Ostatecznie przyjĊto strategiĊ opartą na przeksztaáceniu liniowym (linear prediction) oraz nie uwzglĊdniającą filtracji danych. Na rysunku 6 pokazano wizualizacjĊ numerycznych modeli pokrycia obiektu (NMPO) wygenerowanych dla jednego fragmentu (páyty) z obrazów pozyskanych w skali 1:40 i 1:90 oraz model róĪnicowy 44 Aleksandra Bujakiewicz NMPO ze zdjĊü 1: 40 NMPO ze zdjĊü 1: 90 Model róĪnicowy dla NMPO Rys. 6. Wizualizacja NMPO przykáadowego fragmentu oátarza w postaci modeli cieniowanych i modelu róĪnicowego. Zastosowane róĪnorodne metody wizualizacji Numerycznych Modeli Powierzchni Obiektów (NMPO) wskazują, Īe wygenerowane wczeĞniej chmury punktów, okazaáy siĊ dla wszystkich fragmentów niewystarczająco dokáadne, szczególnie w miejscach odblasków, spowodowanych záoceniem. Pomimo obniĪonych dokáadnoĞci zostaáy one wykorzystane jako przykáad produktu fotogrametrycznego do zasilania i uzupeániania bazy danych 3D. 3. Produkty wektorowe Ekstrakcja produktów wektorowych wykonana na stacji fotogrametrycznej DAT/EM Summit-Evolution z bezpoĞrednim poáączeniem do bazy GIS, umoĪliwia ciągáe pozyskiwanie nowych danych, w tym przypadku danych wektorowych, gromadzenie ich w bazie z jednoczesną moĪliwoĞcią przeprowadzania analiz i porównania z produktami juĪ istniejącymi w bazie. W ten sposób moĪna zapewniü lepszą zgodnoĞü dostarczonych danych fotogrametrycznych. Stacja ta zostaáa wyposaĪona w nakáadkĊ DAT/EM STEREO CAPTURE dla programu ArcGIS 9.2, która umoĪliwia gromadzenie ekstrahowanych danych obiektowych 3D w bazie danych GIS. Takie rozwiązanie umoĪliwia ciągáe pozyskiwanie nowych danych, w tym przypadku danych wektorowych, oraz gromadzenie ich w bazie z jednoczesną moĪliwoĞcią przeprowadzania analiz i porównania z produktami juĪ istniejącymi w bazie. W ten sposób moĪna zapewniü lepszą zgodnoĞü dostarczonych danych fotogrametrycznych. W opisywanym eksperymencie bazĊ danych 3D zaáoĪono w oparciu o istniejący model szkieletowy caáego oátarza (Król, 2005). Wykorzystany produkt powstaá na stacji fotogrametrycznej Z/I ImageStation w Ğrodowisku CAD przy wykorzystaniu programu Microstation. CzĊĞü wektorową bazy danych 3D caáego oátarza, uzupeániono modelem obiektowym, wykonanym dla detali oátarza (Arcisz, 2008). StereodigitalizacjĊ na stacji DAT/EM Summit - Evolution przeprowadzono na modelu przestrzennym 3D páyty oátarza, zrekonstruowanym w oparciu o zdjĊcia cyfrowe w skali okoáo 1:40 i ich parametry orientacji zewnĊtrznej, okreĞlonej na drodze terratriangulacji wszystkich zdjĊü (Rozdz. 2). Oprogramowanie stacji umoĪliwia, w czasie rzeczywistym, powiĊkszanie i przeglądanie jednoczeĞnie modelu w widoku stereo i danych w oknie aplikacji 45 Wykorzystanie róĪnoskalowych zdjĊü do zasilania bazy danych 3D obiektów architektonicznych ArcMap. Natomiast funkcja superimpozycji umoĪliwia naáoĪenie danych obiektowych na model stereo. BezpoĞrednie poáączenie stacji fotogrametrycznej z bazą danych zapewnia zachowanie wzajemnej zgodnoĞci i spójnoĞci miĊdzy mierzonymi elementami, z danymi juĪ wczeĞniej istniejącymi w bazie. 3.1. Zasilanie bazy danych 3D oraz przykáadowe analizy FuzjĊ danych fotogrametrycznych przeprowadzono na platformie systemu GIS w oprogramowaniu ESRI ArcGIS 9.2. Do geobazy zostaáy wprowadzone wektorowe dane archiwalne caáego oátarza [Król, 2005] oraz pozyskane produkty fotogrametryczne wygenerowane w prezentowanym eksperymencie, tj. dla fragmentów oátarza - modele wektorowe, numeryczne modele powierzchni obiektów (NMPO) oraz numeryczne modele róĪnicowe, zachowując podziaá bazy danych na czĊĞü wektorową oraz czĊĞü z danymi rastrowymi. Rysunek 7 przedstawia integracjĊ wybranych produktów fotogrametrycznych w utworzonej bazie danych w systemie ArcGIS. W oprogramowaniu ArcGIS w nakáadce ArcMap znajdują siĊ proste i uĪyteczne funkcje, które mogą byü wykorzystywane do róĪnych analiz. Jedna z funkcji wykonuje analizy pomiarowe w oparciu o zapytania do bazy danych, którymi dowolnie zarządza obserwator. Rysunek 8 przedstawia wynik zadanego pytania do bazy o powierzchniĊ dla pozáacanego liĞcia. Rys.7. Model wektorowy oraz model rastrowy NMPO wybranych fragmentów - zintegrowane z modelem szkieletowym caáego oátarza Rys. 8. Analiza powierzchni pozáacanego liĞcia przy wykorzystaniu funkcji Measure w ArcMap 46 Aleksandra Bujakiewicz W przypadku obiektów zabytkowych, które czĊsto podlegają renowacji, przeprowadzenie analiz pomiarowych, w formie zapytaĔ do bazy są bardzo przydatne dla konserwatorów zabytków. W przedstawionym na rysunku 8 przykáadzie, tego rodzaju analiza posáuĪyáa do oszacowania powierzchni záocenia liĞcia, która wynosi 20 cm2, dziĊki czemu konserwatorzy obiektu mogli oszacowaü koszt páatków záota, jaki jest niezbĊdny do jego renowacji. 4. PODSUMOWANIE W opracowaniu przedstawiono etapy pracy generowania (i integracji) produktów fotogrametrycznych dla wybranych páaskorzeĨb oátarza poprzez wykorzystanie odpowiednich moduáów specjalistycznego oprogramowania. Produkty te umieszczone w bazie GIS mogą posáuĪyü jako archiwum wiedzy dla róĪnych specjalistów, zajmujących siĊ restaurowaniem zabytków. DokáadnoĞü opracowania i wieloplatformowoĞü, a zarazem prosty dostĊp przez zintegrowane oprogramowanie, pozwala miĊdzy innymi na dokáadne zrekonstruowanie ksztaátu powierzchni, gruboĞci i rodzaju materiaáów z jakich skáada siĊ obiekt Stworzona baza danych 3D integrująca produkty dla obiektów sakralnych, przedstawiona w tym opracowaniu, moĪe stanowiü czĊĞü Systemu Informacji Architektonicznej o obiektach sakralnych, zaáoĪonego w oprogramowaniu ArcGIS. System wáaĞciwie administrowany, moĪe byü áatwo dostĊpny na przykáad poprzez internet dla specjalistów, zajmujących siĊ planowaniem przestrzennym, turystyką czy promocją obiektów historycznych. Ponadto z chwilą, gdy fotogrametryczne stacje cyfrowe są poáączone bezpoĞrednio do systemów lub procesów tworzenia baz danych GIS, dane fotogrametryczne mogą podlegaü wymianie w ramach systemów Open GIS. To rozwiązanie znacznie uáatwi wzajemną wymianĊ danych pomiĊdzy jednostkami operującymi róĪnymi oprogramowaniami systemu GIS, bez koniecznoĞci konwersji danych na odpowiedni format oraz umoĪliwi dowolne zarządzanie danymi przez wielu uĪytkowników jednoczeĞnie. 5. LITERATURA Bartolotta M., Di Naro S., Brutto M., Villa B., 2000. Information Systems for Preservation of Cultural Heritage. The The International Archives of Photogrammetry and Remote Sensing, Vol. XXXIII, Part B5. s. 864-871. Bujakiewicz A., Kowalczyk M., Podlasiak P., Zawieska D., 2006. ‘Calibration of Very Close Range Digital Cameras’. (in english), Kwartalnik PAN ‘Geodezja i Kartografia’, Vol. 55, No. 2, s. 95-108. Kolbl O., Cherradi F., Hostettler H., 2000. Conception of an Integrated 3D GIS for Primary Data Acquisition and data Management; Applied to an Inventory of Historic Monuments. The International Archives of Photogrammetry and Remote Sensing, Vol.XXXIII, Part B5. s. 446-452. 47 Wykorzystanie róĪnoskalowych zdjĊü do zasilania bazy danych 3D obiektów architektonicznych Sawicki P., 2001. Rozwiązanie terratriangulacji z samokalibracją cyfrowej kamery Kodak DC4800. Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji, Vol. 11, s. 3/25 – 3/32. Arcisz M., 2008. Pozyskanie danych fotogrametrycznych dla bazy danych 3D GIS wybranego obiektu sakralnego. Praca dyplomowa magisterska, Politechnika Warszawska. Król M., 2005. Analiza dokáadnoĞci pomiaru fotogrametrycznego 3D obiektu architektonicznego typu sakralnego opracowanego na fotogrametrycznej stacji cyfrowej. Praca dyplomowa magisterska, Politechnika Warszawska. THE USE OF MULTISCALE IMAGES FOR SUPPLEMENTING DATA BASES OF 3D ARCHITECTURAL OBJECTS KEY WORDS: Digital Object Model, Terratriangulation, Vector Product Summary The paper presents results of a research project tackling the use of a set of close range images at very different scales, taken with metric and non-metric cameras, in measuring a three-dimensional object, exemplified by an altar. The exterior orientation of all the photographs was determined by simultaneous adjustment in the Orient/Orpheus software, using appropriate observation weightings. The vector product for the entire altar, and – additionally - the Digital Object Models (DOM) of some of the altar's ornamental and gold–plated 3D plates, were generated with photogrammetric software. The products were integrated into a single 3D GIS database (ArcGIS 9.2), directly connected with the photogrammetric workstation (Summit Evolution, DAT/EM). Such an approach made it possible to conduct spatial analysis in 3D GIS database with supplementary on-line measurements of some data on a 3D photogrammetric model. The products, located in a GIS data base, can be used as a source of information by various specialists involved in conservation and restoration of historical monuments. The measurement accuracy and the multiplatform approach as well as simple access to the integrated software enable reconstruction of 3D shapes of objects and determination of their size and substance. prof. dr hab. Aleksandra Bujakiewicz e-mail: [email protected] tel: 503086444 mgr inĪ. Magdalena Arcisz e-mail: [email protected] tel: 606727558 48 dr inĪ. Dorota Zawieska e-mail: [email protected] tel. 605458134