112 - uwagi

„Implementacja numeru alarmowego 112 w Polsce, w tym w
szczególności dostęp dla słuŜb ustawowo powołanych do niesienia
pomocy do informacji o lokalizacji osób dokonujących połączeń na
numery alarmowe” – UWAGI DO DOKUMENTU
MSWiA:
punkt 2.:
Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt.3 ustawy z dnia 4 września 1997r. o działach administracji rządowej
(Dz.U. z 2003r. Nr 159, poz. 1548 z późn. zm.), dział zdrowie obejmuje m.in. sprawy organizacji
i nadzoru nad systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Działanie Centrów Powiadamiania
Ratunkowego nie leŜy więc w kompetencji resortu spraw wewnętrznych i administracji.
Brak wskazania źródeł, z których pochodzą dane o liczbie CPR.
punkt 4. 1):
NaleŜy wskazać konkretny przepis regulujący te kwestie.
Autor materiału pisząc poniŜsze informacje nie jest do końca zapoznany z nową wersją ustawy o
Państwowym Ratownictwie Medycznym przyjętej przez Radę Ministrów. Brakuje zapisu
odnoszącego się do CPR, który mówi o przekierowywaniu zgłoszeń na „112”.
Nieaktualny zapis dot. centrów koordynacji ratownictwa medycznego (zgodnie z wersją projektu
ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, przyjętej przez Radę Ministrów w dniu
4.07.2006r. powstaną zespoły ratownictwa medycznego w kaŜdym centrum zarządzania
kryzysowego). CPR będą zaś odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszenia i jego
przekierowywanie do właściwej słuŜby (PSP, Policja, Pogotowie Ratunkowe).
punkt 4. 5):
NaleŜałoby zmienić przepisy ustawy – Prawo telekomunikacyjne, aby obsługa „112” stała się
usługą powszechną.
Dotychczas kwestia doboru kadr posiadających odpowiednie kwalifikacje językowe była
regulowana zgodnie z moŜliwościami obsady stanowisk obsługujących telefon alarmowy „112”
na poziomie powiatu. Z przeprowadzonej przez DZK MSWiA w styczniu br, ankiety wynika, Ŝe
poszczególne województwa w zaleŜności od usytuowania geo- administracyjnego radzą sobie w
tym zakresie. W niektórych województwach – nie sąsiadujących z innymi państwami - nie ma
duŜej ilości zgłoszeń w językach obcych.
punkt 4. 6):
Brak wskazania kto ma przeprowadzić kampanię informacyjną i kto pokryje koszty.
UKE
Strona 1 z 11
punkt 5.:
Zgodnie z projektem ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym w CPR nie będzie
dyspozytorów, a jedynie przyjmowanie zgłoszeń i przekierowywanie do innych słuŜb.
MSWiA proponuje rozwaŜyć drugi wariant, czyli wyłonienie podmiotu w drodze przetargu.
KIGEiT
Izba w pełni popiera jak najefektywniej wdroŜenie w Polsce numeru „112”. JednakŜe w
odniesieniu do planów dotyczących zautomatyzowanego, dostępnego systemu oprogramowania
umoŜliwiającego pozyskiwanie informacji o lokalizacji, a takŜe w odniesieniu do wymogu
przesyłania informacji CLI na całej drodze połączeniowej, Izba wnosi o uwzględnienie przy
ewentualnej nowelizacji przepisów dotyczących numeru „112” mechanizmu
rekompensującego w całości lub w części koszty, które będą musieli ponieść przedsiębiorcy
na dostosowanie swojej sieci i systemów teleinformatycznych do systemu stworzonego na
uŜytek słuŜb obsługujących wywołania.
Za koniecznością ustanowienia takiego mechanizmu przemawia przede wszystkim skala
obowiązków publicznych nakładanych obecnie na przedsiębiorców telekomunikacyjnych. W
szczególności, chodzi tu o obowiązek zapewnienia na koszt operatorów technicznych i
organizacyjnych warunków dostępu i utrwalenia treści przekazów oraz innych danych
posiadanych przez przedsiębiorców, niezaleŜnie i jednocześnie dla wielu słuŜb, sądów i
prokuratur (art. 179 ust. 3 P.t.) obowiązek przygotowywania wciąŜ nowych i coraz bardziej
rozbudowanych planów działań na sytuacje szczególnych zagroŜeń (art. 176 P.t.), obowiązek
przechowywania danych, co do którego planuje się wydłuŜenie okresu o kolejne trzy lata (art.
165 ust. 1 P.t.), obowiązek spełnienia wszystkich wymagań z ustawy o ochronie informacji
niejawnych dla klauzuli „ściśle tajne” (§3 rozporządzenia wykonawczego do art. 181 P.t.), a
takŜe o szereg innych obowiązków związanych z zadaniami publicznymi, a których finansowanie
ustawodawca przerzuca na przedsiębiorców. W tym kontekście naleŜy równieŜ przypomnieć o
zasadzie wyraŜonej w ustawie o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa
realizowanych przez przedsiębiorców [Dz.U.2001/122/1320], zgodnie z którą wykonywane przez
przedsiębiorców zadania na rzecz obronności powinny być finansowane z budŜetu państwa. Nie
ma przy tym Ŝadnego uzasadnienia dla ustanawiania wyjątków od tej zasady w odniesieniu do
przedsiębiorców telekomunikacyjnych.
POLKOMTEL S.A.
Polkomtel S.A., podobnie jak zapewne większość operatorów w kraju, z zadowoleniem
przyjmuje fakt, iŜ z inicjatywy organów administracji rządowej odpowiedzialnych za nadzór nad
rynkiem telekomunikacyjnym powstaje dokument, w którym podejmuje się próbę
skatalogowania i uporządkowania braków i niejasności oraz niezbędnych działań organów
administracji publicznej, które spowodują, Ŝe słuŜby alarmowe będą mogły uzyskać
przygotowane przez operatorów informacje o lokalizacji abonenta wykonującego połączenia
alarmowe.
UKE
Strona 2 z 11
Zdaniem Polkomtel S.A., tytułem uwagi natury generalnej, wskazać naleŜy na problem związany
z funkcjonowaniem wszystkich numerów alarmowych. Co do tych, które juŜ funkcjonują, brak
jest gwarancji, Ŝe połączenia są kierowane poprawnie do właściwej terytorialnie słuŜby
ustawowo powołanej do niesienia pomocy. W licznej korespondencji, jaką Polkomtel S.A.
prowadził na przestrzeni 2 lat z Prezesem URTiP, Prezesem UKE oraz przedstawicielami
administracji rządowej odpowiedzialnymi za nadzór nad właściwymi słuŜbami powołanymi do
niesienia pomocy, zwracaliśmy uwagę na potrzebę skoordynowania po stronie tych jednostek
działań, które zapewniłyby wymaganą przepisami prawa współpracę operatorów z właściwymi
słuŜbami, a przede wszystkim na konieczność uzgodnienia i określenia podstawowych wymagań
dla:
•
kierowania ruchu na numery alarmowe zgodnie z formatem krajowego numeru
alarmowego i publikacji niezbędnych danych dotyczących obszaru działania
poszczególnych słuŜb z dokładnością co do gminy;
•
standaryzacji sposobu pobierania i autoryzacji dostępu do informacji lokalizacyjnych dla
wszystkich słuŜb alarmowych.
Wymaga takŜe zaznaczenia, iŜ Polkomtel S.A. jest adresatem dwóch prawomocnych decyzji
Prezesa URTiP (utrzymanych w mocy przez Prezesa UKE), w których ustalone zostały sposoby
przygotowania Polkomtel S.A. do wywiązania się z obowiązku, o którym mowa w aty. 78 ustawy
z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne, tj. udostępnienia w miarę moŜliwości
technicznych na Ŝądanie słuŜb, informacji o lokalizacji zakończenia sieci, z którego wykonano
połączenie z numerem alarmowym. W przypadku sieci stacjonarnej eksploatowanej przez
Polkomtel S.A. obowiązek ten ma być realizowany poprzez przekazanie TP S.A. przez Polkomtel
S.A. danych o lokalizacji zakończeń sieci (Polkomtel S.A. podejmuje próbę uzgodnienia z TP
S.A. umowy, w oparciu o którą miałoby odbyć się owo przekazanie, jednak dotychczas nie jest
nam znane stanowisko tej spółki w przedmiotowej materii).
W odniesieniu do sieci ruchomej Polkomtel S.A. regulator nakazał Polkomtel S.A.
implementację platformy lokalizacyjnej i takowa została przez Polkomtel S.A. zakupiona, i
zaimplementowana. Polkomtel S.A. przygotował dla słuŜb alarmowych instrukcję o sposobie
pobierania danych i autoryzacji słuŜb z platformy Polkomtel S.A. O wykonaniu powyŜszego
powiadomione zostało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo
Zdrowia i Urząd Komunikacji Elektronicznej. Aktualnie Polkomtel S.A. oczekuje na dołączenie
do wspomnianej platformy właściwych jednostek organizacyjnych słuŜb powołanych do
niesienia pomocy. śadna jednak z takowych słuŜb nie wskazała swojej właściwej jednostki, która
miałyby dokonać takowego przyłączenia.
Odnosząc się do treści projektu dokumentu opublikowanego na stronie UKE, uwaŜamy za
niezbędne zgłoszenie następujących uwag:
1) Przypomnienia wymaga, iŜ art. 78 ustawy Prawo telekomunikacyjne, który wskazany
został jako jedna z podstaw regulacji prawnej połączeń z numerami alarmowymi,
posługuje się przesłana „w miarę moŜliwości technicznych”, która w cytacie przepisu
zawartym w projekcie dokumenty została pominięta.
UKE
Strona 3 z 11
2) Wymaga podkreślenia, iŜ w sieciach ruchomych oprócz numeru 112 funkcjonują numery
997, 998 i 999, a pozostałe, jeŜeli działają, to wywołania są często niepoprawnie
kierowane, przy czym nawet trudno to zweryfikować, gdyŜ nie wiadomo, dokąd mają być
kierowane. W trakcie ubiegłorocznych prac w URTiP ustalono, Ŝe po uruchomieniu 112
w sieciach stacjonarnych na podstawie danych opublikowanych na stronach URTiP,
sukcesywnie będą publikowane dane dotyczące powiązania kolejnych numerów
alarmowych z lokalizacjami i formatem krajowego numeru alarmowego. Do dnia
dzisiejszego nie pojawiły się Ŝadne dodatkowe dane w formacie krajowego numeru
alarmowego ponad te, które były konieczne do uruchomienia numeru 112 w sieciach
stacjonarnych. ZastrzeŜono przy tym, aby sieci ruchome nie zmieniały kierowania ruchu
zgodnie z informacjami opublikowanymi na stornach URTiP dla numeru 112 w sieciach
stacjonarnych.
3) Tylko w odniesieniu do numeru 112 opublikowane zostały na stronie UKE niezbędne
informacje umoŜliwiające kierowanie w sieciach stacjonarnych połączeń do właściwej
terytorialnie słuŜby alarmowej (w zaleŜności od miejsca zainicjowania połączenia). Brak
jest natomiast nadal zasad, dotyczących pozostałych numerów alarmowych w sieciach
stacjonarnych i jakichkolwiek dla sieci ruchomych. Konieczna jest tutaj koordynacja na
szczeblu administracji rządowej, tak jak dla numeru 112 w sieciach stacjonarnych. Brak
koordynacji uniemoŜliwi zebranie danych przez Telekomunikację Polską S.A., która dla
wszystkich operatorów świadczy usługi kierowania połączeń do numerów alarmowych.
4) Nie jest prawdą, jakoby: „dla sieci ruchomych sposób kierowania wywołań alarmowych
tworzony był w początkowym etapie funkcjonowania sieci ruchomych, bez udziału
administracji państwowej, na zasadzie umów międzyoperatorskich z Telekomunikacją
Polską”. Sposób kierowania wywołań dla 112 jest analogiczny jak dla 997. 112 zostało
uruchomione jednocześnie ze startem sieci GSM, co miało na celu umoŜliwienie
obcokrajowcom, nie znającym innego numeru niŜ 112 dodzwonienie się do słuŜby
alarmowej.
5) NaleŜy zgodzić się, iŜ niekiedy istnieje problem z identyfikacją numeru abonenta
wywołującego; nie jest to jednak problem techniczny od momentu pełnej cyfryzacji sieci
Telekomunikacji Polskiej S.A., która zakończyła się w ubiegłym roku. Obecnie wynika on
głównie z:
a) w pełni świadomej zmiany lub usuwaniu prawidłowego numeru wywołującego
przez niektórych przedsiębiorców tranzytujących ruch telekomunikacyjny;
b) posługiwania się kartami SIM w urządzeniach typu FCT wykorzystywanych do
tranzytu ruchu. Polkomtel S.A. kilkakrotnie występował do właściwych organów,
w tym do Prezesa URT, o podjęcie działań zmierzających do ukrócenia tego
rodzaju praktyk, jednakŜe nie spotkało się to ze zrozumieniem (zwłaszcza ryzyk
związanych z takim nielegalnym procederem) i jakąkolwiek reakcją wspierająca
Polkomtel S.A. w zwalczaniu tego rodzaju działalności.
UKE
Strona 4 z 11
6) Konieczne wydaje się, by planowany system pozyskiwania na Ŝądanie słuŜb informacji o
lokalizacji zakończeń sieci uwzględniał równieŜ konieczność weryfikacji przynaleŜności
numeru wywołującego do sieci właściwego operatora z uwagi na funkcjonujące
przenoszenie numerów w sieciach stacjonarnych i ruchomych.
7) Stosowany obecnie przez operatorów sieci stacjonarnych sposób autoryzacji do
udostępnianych informacji jest ułomny, gdyŜ stosunkowo łatwo moŜna uzyskać dane
osobowe związane z dowolnym numerem telefonu.
TELEKOMUNIKACJA KOLEJOWA Sp. z o.o.
ZałoŜenia brzegowe (dotychczasowe)
- Specjalne stanowiska przyjmujące wywołania na numer 112. Stanowiska powinny zapewnić
skoordynowaną obsługę wywołań alarmowych, kontakt z właściwą słuŜbą ratunkową i w
konsekwencji...
- Zintegrowane stanowiska dyspozytorskie słuŜby ratunkowych.
- Przyjmują, między innymi, wywołania na numer 112.
- Finansowane z budŜetu państwa, z części której dysponentem jest wojewoda.
- Szczegółową organizację (ilość, rozmieszczenie) określi, w drodze rozporządzenia, Minister
MSWiA w porozumieniu z Ministrem Zdrowia.
- PrUoPRM definiuje CPR oraz sposób finansowania CPR z budŜetu państwa. CPR finansuje
resort spraw wewnętrznych i samorządy terenowe.
- Centra Koordynacji Ratownictwa Medycznego zostaną stworzone w kaŜdym województwie.
Będą sprawowały nadzór nad pracą CPR.
Organizacja
W odniesieniu do planowanego rozporządzenia TK proponuje, aby nie określać w drodze
rozporządzenia, ilości i lokalizacji CPR. NaleŜy natomiast podać załoŜenia jakościowe działania
procesów realizowanych przez CPR (mierniki oraz ich wartości).
W TK widzimy konieczność rozłączenia funkcjonalności działania CPR od Operatora 112.
Zadaniem Operatora 112 jest zapewnienie platformy łączności między Obywatelem a słuŜbami,
które niosą pomoc. Dla Obywatela operator będzie „Linią śycia” zaś dla słuŜb będzie świadczył
usługę polegającą na dostarczaniu zweryfikowanych informacji, które są uŜyteczne do szybkiej
realizacji zadania. Operator 112 będzie działał przez Centra 112, które stanowią odpowiednik
europejskich PSAP's (Public Safety Answering Points).
W opinii TK zadanie przyjmowania zgłoszeń, ich wstępna obróbka (lokalizacją miejsca
inicjowania, weryfikacja, ocena potrzebnych słuŜb ratowniczych, informowanie słuŜb lub wręcz
zespołów ratowniczych o przebiegu zdarzenia) powinien realizować Operator 112. Zgłoszenia po
przetworzeniu przez dowolne Centrum 112 powinno trafić do jednej właściwej lub jednocześnie
do kilku właściwych słuŜb ratunkowych.
Centra 112 podobnie jak Centra Koordynacji Ratownictwa Medycznego mogą być nadzorowane
przez urzędy wojewódzkie. W oparciu o raporty ze zintegrowanego systemu teleinformatycznego
Centra 112 dostarczą danych, z których będzie wynikało, czy i w jakiej lokalizacji istnieje
potrzeba stworzenia kolejnego CPR lub Centrum 112.
UKE
Strona 5 z 11
Lokalizacja
Wykorzystanie informacji, którą niesie NKA będzie moŜliwe po wprowadzeniu przez Operatora
112 zintegrowanego systemu. Wywołania będą kierowane do odpowiednich CPR w sposób,
który uwzględni więcej czynników niŜ oznaczenie powiatu.
W zakresie identyfikacji i lokalizacji abonenta naleŜy odróŜnić dwa istotne zagadnienia:
1. Informacja dla Operatora 112. Wystarcza zgrubna lokalizacja, ale dostępna natychmiast. Ta
informacja jest potrzebna do weryfikacji zgłoszenia.
2. Informacja dla słuŜb ratowniczych. Informacja powinna być precyzyjna, ale moŜe być
dostępna z pewnym opóźnieniem. Ta informacja jest potrzebna, aby odnaleźć miejsce, w którym
potrzebna jest pomoc
W związku z powyŜszym TK stoi na stanowisku, ze naleŜy rozwaŜyć powołanie niezaleŜnego
podmiotu, który w zaufany sposób będzie realizował zadania „Operatora informacji
abonenckiej”.
Zadaniem podmiotu będzie utrzymanie i udostępnianie informacji o adresie oraz lokalizacji
zakończenia łączy abonenckich na potrzeby uprawnionych podmiotów. NaleŜy rozwaŜyć, czy
jest zasadne umieszczenie w systemie obsługiwanym protokołem E115 informacji określających
współrzędne GPS abonenta.
Zintegrowany system Operatora 112 musi zapewnić, Ŝe informacja o lokalizacji wołającego nie
będzie ograniczona wyłącznie do telefonii TDM/GSM. System łączności ma objąć wszystkie
kanały łączności: SMS, CB-Radio, VHF, wszelkie kanały internetowe (np. Web, irc, news,
komunikatory), automaty alarmowe (np.p-poŜ.), które równieŜ, w miarę moŜliwości
technicznych, będą podlegać identyfikacji.
PrzedłuŜeniem działania kanału komunikacji SMS-112 jest system eCall. Po stronie Operatora
112, wyposaŜonego w zintegrowany system informatyczny, nie stanowi to zadanie trudności
technicznej. Istotnym, w tej dziedzinie, rozszerzeniem moŜliwości będzie jednak obowiązek
współpracy wszystkich operatorów „floty” oraz organizacji transportowych. PowyŜsze wynika z
faktu, Ŝe np. informacja o uszkodzeniu cysterny (samochodowej lub kolejowej) jest waŜniejsza
niŜ informacja o otwarciu poduszki powietrznej w samochodzie osobowym.
Komunikacja IP
Komunikacja protokołem internetowym obejmuje wszystkie kanały, więc dotyczy to zarówno
telefonii internetowej, jak innych kanałów komunikacyjnych. Zagadnienie identyfikacji źródła
wywołania wydaje się być prostsze niŜ w sieciach TDM/GSM. Całość rozwiązania obejmuje
bowiem relatywnie proste do rozwiązania problemy techniczne. Nie są potrzebne, w tym
zakresie, umowy między operatorami.
W zakresie telefonii IP zintegrowany system teleinformatyczny Operatora 112 musi zapewnić
analizę pakietów źródła oraz drogi, którą realizowane jest pakietowe połączenie głosowe. Będzie
istniała pewna ilość połączeń, które zostaną źle zlokalizowane, np.: przez naleŜące do sieci
korporacyjnych kanały VPN/IPSec lub przychodzące z innych krajów połączenia na Polski
numer
112. Wymaga to opracowania procedur postępowania/przekazywania takich połączeń do
Operatorów 112 w odpowiednich strefach lub krajach.
Istotne jest, Ŝeby poinformować operatorów VoIP, Ŝe mają moŜliwość lub są zobowiązani
terminować połączenia na numer 112 na bramie IP/TDM Operatora 112.
Kluczowym technicznie zagadnieniem jest połączenie tej informacji ze strefami kodowymi na
terenie Polski oraz dalej, z informacją GPS/GIS.
UKE
Strona 6 z 11
Konkluzje
Operator 112, który utrzymuje na potrzeby Centrów 112 zintegrowany system informatyczny
moŜe stosunkowo prosto zawrzeć z dostawcą systemu umowy, na podstawie których
funkcjonalność systemu, przez cały okres eksploatacji, będzie realizować przepisy i standardy
przyjęte na terenie EU. W przypadku róŜnorodnych systemów informatycznych, które będą
rozproszone na kilkaset CPR szybka zmiana funkcjonalności oraz interoperacyjność CPR nie
będzie moŜliwa.
Organizacja i finansowanie CPR moŜe odbyć się bez konieczności zapewnienia środków na
złoŜone systemy informatyczne. W CPR są konieczne jedynie środki łączności. Jednolite i
zintegrowane systemy informatyczne powinny być skupione w Centrach 112.
TK proponuje wprowadzić zasadę, Ŝe Centra 112 mają zadanie rozliczać CPR i dalej słuŜby
ratownicze oraz automatycznie raportować wyniki pracy odpowiednim terytorialne urzędom
wojewódzkim. Na podstawie tych raportów w urzędach wojewódzkich podejmowane mają być
decyzje np. o ewentualnym stworzeniu kolejnego CPR na terenie powiatu lub Centrum 112 na
terenie województwa.
WyposaŜanie 90 ani 300 CPR w kosztowne lecz niezintegrowane systemy łączności i róŜnorodne
systemy informatyczne jest nieuzasadnione. Resort Spraw Wewnętrznych i Administracji nie
powinien podejmować zadania finansowania nadmiarowych i niejednorodnych systemów w
zakresie wyposaŜenia CPR. Zredukowana, w stosunku do ilości CPR, ilość Centrów 112, które
działają w zintegrowanym systemie, pomoŜe zapewnić szereg dodatkowych usług, wśród których
moŜna wymienić: lekarz pod telefonem, wielojęzyczna obsługa, tekstowa obsługa
głuchoniemych.
Zintegrowane Centra 112 będą stanowić fundament do działania Centrów Zarządzania
Kryzysowego.
EXATEL S.A.
1. Opracowanie koncentruje się na połączeniach do numeru 112 i tylko wspomina, Ŝe istnieje
jeszcze dziesięć innych numerów alarmowych wymienionych w PNK (pogotowie rzeczne,
ratownictwo morskie i górskie, straŜ miejska, pogotowie elektrowni, pogotowie gazowni,
pogotowie ciepłowni, pogotowie wodociągów, Policja, straŜ poŜarna, pogotowie ratunkowe).
Prawo telekomunikacyjne traktuje połączenia do numeru 112 oraz do pozostałych numerów
alarmowych w identyczny sposób i wymaga realizacji wszystkich funkcji przy połączeniach
alarmowych do wszystkich numerów. Ministerstwo Transportu oraz Urząd Komunikacji
Elektronicznej powinny rozwaŜyć, czy taki stan prawny jest uzasadniony, gdyŜ dyrektywy Unii
Europejskiej o komunikacji elektronicznej wymagają zapewnienia pełnej funkcjonalności tylko w
stosunku do numeru 112. JeŜeli obecnie obowiązujące wymagania prawne zostałyby utrzymane,
to organy administracji telekomunikacyjnej powinny wyraźnie stwierdzić, Ŝe zawarte w
opracowaniu propozycje dotyczące sposobu realizowania obowiązków związanych z
połączeniami alarmowymi do numeru 112 (punkt 5) nie będą rozciągane na pozostałe numery
alarmowe, gdyŜ jest to niewykonalne.
2. W opracowaniu zajęto się sprawą kierowania połączeń 112 do właściwych CPR, natomiast
zupełnie pominięto sprawę sposobu kierowania połączeń na pozostałe numery alarmowe.
Tymczasem operatorzy sieci mają zasadnicze trudności przy ustalaniu numerów podkładowych
UKE
Strona 7 z 11
na jakie naleŜy kierować połączenia do numerów alarmowych innych niŜ 112. Konieczne jest
ustalenie wielu tysięcy numerów wykorzystywanych przez słuŜby alarmowe w poszczególnych
jednostkach terytorialnych. Urząd Komunikacji Elektronicznej nie podjął dotychczas inicjatywy
w sprawie ustalenia wykazu tych numerów. Telekomunikacja Polska odmawia przekazania tych
numerów innym operatorom. EXATEL S.A. wystąpił do wojewodów, jako organów
odpowiedzialnych za koordynowanie spraw bezpieczeństwa, z prośbą o podanie tych numerów
dla obszaru właściwych województw. EXATEL S.A. otrzymał taką listę tylko od jednego
wojewody. W trzech innych przypadkach wojewodowie zaproponowali, aby operatorzy ustalili
właściwe numery na podstawie ksiąŜek telefonicznych i stron internetowych. Pozostali
Wojewodowie nie udzielili Ŝadnej odpowiedzi. PoniewaŜ sprawa dotyczy wszystkich operatorów
niezaleŜnych samodzielnie kierujących połączenia alarmowe do właściwych słuŜb więc powinna
być koordynowana przez właściwe organy administracji. Z tego względu EXATEL S.A.
proponuje wprowadzenie do opracowania zobowiązania dla UKE do opracowania i analizowania
wykazu numerów podkładowych w odniesieniu do numerów alarmowych innych niŜ 112.
3. Konieczne wydaje się jednoznaczne zobowiązanie do określenia kto i w jakim trybie będzie
wskazywał operatorom telekomunikacyjnym właściwy terytorialnie CPR , tak aby moŜna było
dokonać odpowiedniej rekonfiguracji centrali telefonicznej. NaleŜy poddać ocenie rozwiązania
wprowadzane przez nową ustawę o Państwowym Ratownictwie Medycznym co do spójności i
efektywności rozwiązań organizacyjnych związanych z CPRami (dość istotne zmiany w
porównaniu z systemem z obecnej ustawy, który nie wszedł w Ŝycie).
4. W zaleŜności od przyjętej ostatecznie koncepcji konieczne będzie wprowadzenie
odpowiednich przepisów do planowanej noweli PT pozwalających na pozyskiwanie przez
„operatora dedykowanego 112” (jeśli ta koncepcja zostanie przyjęta a nie rozwiązanie „systemu
odpytującego”, pkt 5 opracowania) baz danych operatorów stacjonarnych;
5. PowyŜsze rozwiązanie oznacza równieŜ konieczność stworzenia systemu finansowania tej
działalności (opłaty dla operatorów udostępniających swoje bazy danych, koszty związane z ich
bieŜącą aktualizacją, itp. oraz koszty inwestycyjne i operacyjne „operatora 112”), np.:
5.1. finansowanie w 100% bezpośrednio z budŜetu państwa, przez dysponentów właściwych
części budŜetowych, wg akceptowanych kosztów + niezbędna marŜa
5.2. finansowanie poprzez opłatę pobieraną co miesiąc od abonentów przez operatorów sieci
publicznych wg stawki ustalanej corocznie przez Regulatora i przekazywanych
Regulatorowi jako dochód środka specjalnego dla finansowania „systemu 112” (bezpłatne
są połączenia w chwili ich wywołania, ale nie da się stworzyć sprawnego systemu bez
jego finansowania) – tak zebrane środki mogłyby finansować: operatorów sieci
publicznych, „operatora 112” oraz potrzeby CPR w zakresie rozbudowy infrastruktury
teleinformatycznej CPR
5.3. rozwiązanie z pkt. 5.2 + przeznaczenie środków z obecnej opłaty telekomunikacyjnej na
potrzeby systemu 112 (i/lub szerzej na finansowanie obowiązków operatorów
telekomunikacyjnych wynikających z potrzeb bezpieczeństwa i obronności państwa).
UKE
Strona 8 z 11
WOJCIECH IWANYSZCZUK – WROCŁAW
W ustawie Prawo Telekomunikacyjne z dnia 16 lipca 2004 w przedmiotowych artykułach pada
termin "zapewnienia połączeń" , a w polskim tłumaczeniu art. 26 dyrektywy 2002/22/WE
terminy "kontaktu ze słuŜbami" i "obsługi połączeń".
Moim zdaniem naleŜy bezwzględnie w prowadzonych pracach i tworzonych aktach prawnych
regulujących funkcjonowanie telefonu 112 i CPRów jasno zwrócić uwagę na fakt ,Ŝe wyŜej
wymienione przeze mnie terminy obejmują równieŜ kontakt drogą SMSową.
Konieczne jest stworzenie równoprawnej z połączeniem głosowym moŜliwości kontaktu z
numerem 112 osobom głuchoniemym , ofiarom wypadku np. drogowego w środku lasu z
uszkodzonym aparatem mowy ale sprawną kończyną czy naraŜonym na agresję sprawców w np.
demolowanym pociągu.
Obecnie przesyłanie SMSów jest moŜliwe w kaŜdym z typów połączenia : mobile to mobile,
mobile to fix, fix to mobile.
Wydaje się niezrozumiałe ,Ŝe nie bierze się pod uwagę przy tworzeniu systemu ratunkowego i
wyposaŜania CPRów tej drogi kontaktu obywatela.
Są uruchamiane indywidualnie przez niektóre komendy powiatowe Policji numery komórkowe
dla obsługi osób głuchoniemych. Normalne , 9-ciocyfrowe ,w kaŜdym powiecie inne.
Jak wspomniałem problem nie dotyczy tylko osób głuchoniemych i przeraŜa mnie myśl o 339
(liczba CPRów) róŜnych numerach telefonu.
Rozwiązanie takie uznaję za prowizoryczne i zawodne w sytuacjach naprawdę alarmowych.
Co więc stoi (prawnie i technicznie) na przeszkodzie temu , by
1.dało się wysyłać SMSy na numer 112,
2.dało się to robić zarówno z telefonu komórkowego jak i stacjonarnego,
3.połączenie takie było bezpłatne dla wywołującego,
4.połączenie takie było prawidłowo kierowane do CPR zgodnie z NKA,
5.dało się prawidłowo lokalizować i przesyłać informacje o wywołującym.
Oraz innymi słowy , czy sytuacja , w której nie jest i nie będzie moŜliwy kontakt na drodze
SMSowej z numerem 112 nie stoi w sprzeczności z przedmiotowymi artykułami właściwej
Ustawy i Dyrektywy.
POLSKA TELEFONIA CYFROWA Sp. z o.o.
W nawiązaniu do projektu Stanowiska pn. "Implementacja numeru alarmowego 112 w Polsce, w
tym w szczególności dostęp dla słuŜb ustawowo powołanych do niesienia pomocy do informacji
o lokalizacji osób dokonujących połączeń na numery alarmowe" ogłoszonego na stronie
internetowej Urzędu Komunikacji Elektronicznej www.uke.gov.pl Polska Telefonia Cyfrowa Sp.
z o.o. uprzejmie przedstawia co następuje.
Zdaniem PTC uszczegółowienia wymagają zadania do realizacji dla pełnego wdroŜenia systemu
numeru alarmowego 112 określone w pkt 5 projektu Stanowiska.
Uwagi PTC mają na celu wskazanie przede wszystkim złoŜoności problemu będącego
przedmiotem projektu stanowiska pod względem procedur postępowania w kontaktach z
słuŜbami ustawowo powołanymi do niesienia pomocy.
UKE
Strona 9 z 11
Zdaniem PTC do zadań organów administracji rządowej właściwych do spraw łączności powinno
naleŜeć przede wszystkim:
•
•
•
•
•
wskazanie, kto ze strony uprawnionej słuŜby moŜe zgłaszać przedmiotowe Ŝądanie, czy
jest to:
- szef słuŜby,
- kierownik wskazanej jednostki w danej słuŜbie,
- kaŜdy pracownik posiadający uprawnienie szefa słuŜby lub kierownika wskazanej
jednostki,
- osoby wyznaczone do pracy na specjalnie stworzonych stanowiskach.
Zdaniem PTC kwestia "autoryzacji" ma podstawowe znaczenie w przedmiotowej sprawie
i do zadań organów administracji rządowej właściwych do spraw łączności powinno
naleŜeć określenie zasad udostępniania informacji dotyczących lokalizacji zakończenia
sieci, z którego zostało wykonane połączenie do numeru alarmowego „112”.
określenie trybu składania Ŝądania i sposobu identyfikacji uprawnień Ŝądającego
udzielenia informacji, stanowiącej tajemnicę telekomunikacyjną, a nie wykluczone, Ŝe w
niektórych przypadkach takŜe informację niejawną,
określenie:
1) sposobu i postaci przekazywanej informacji,
2) strony ponoszącej koszty udostępniania omawianych informacji,
3) definicji czasu rzeczywistego udostępniania informacji,
4) standardów dotyczących omawianego zagadnienia, w tym rozwiązania
funkcjonalnego,
5) sposobu podziału kosztów realizacji wskazanego rozwiązania.
koordynacja działań wszystkich podmiotów, zarówno zobowiązanych do udzielania
informacji jak i uprawnionych do ich uzyskiwania;
zdefiniowanie zbioru słuŜb ustawowo uprawnionych i ilości punktów, z których mogą
być zgłaszane Ŝądania.
W projekcie stanowiska stwierdzono w pkt 2., iŜ zgodnie z rozporządzeniem w sprawie
planu numeracji krajowej PNK, w Polsce funkcjonują następujące numery dla słuŜb
ustawowo powołanych do niesienia pomocy:
1) 984 - pogotowie rzeczne
2) 985 - ratownictwo morskie i górskie
3) 986 - straŜ miejska
4) 991 - pogotowie energetyczne
5) 992 - pogotowie gazowe
6) 993 - pogotowie ciepłownicze
7) 994 - pogotowie wodno-kanalizacyjne
8) 997 - Policja
9) 998 - straŜ poŜarna
10) 999 - pogotowie ratunkowe
Zdaniem PTC w stanowisku powinno znaleźć się wyraźne stwierdzenie, jakich wywołań
oraz z jakich numerów ma dotyczyć realizacja przedmiotowego obowiązku z uwagi na
równoległe funkcjonowanie numeru 112 oraz ww. numerów alarmowych.
UKE
Strona 10 z 11
Jednocześnie PTC popiera postulat wyraŜony na stronie 5 projektu stanowiska, z rekomendacją
na model Pull, dotyczący zapewnienia systemu informacji o lokalizacji E 112 spełniającego
wymagania UE, polegającego na stosowaniu znormalizowanego interfejsu (standard opracowany
w ramach UE) pomiędzy centrami przyjmującymi wywołania a siecią publiczną dla wspólnego
europejskiego systemu powiadamiania ratunkowego za pomocą numeru 112, umoŜliwiającego
równieŜ zapewnienie informacji o lokalizacji abonentów łączących się z numerami alarmowymi.
Biorąc powyŜsze pod uwagę PTC pragnie zaznaczyć, iŜ jest zainteresowana dalszą dyskusją
mającą na celu wypracowanie jednolitego modelu realizacji obowiązków dotyczących
udostępniania informacji dotyczących lokalizacji zakończenia sieci.
UKE
Strona 11 z 11