12/2012

nr 12 (197) 2012 r.
Wydanie okolicznościowe • egzemplarz bezpłatny
ISSN 1429–9437
www.pielgrzym.com.pl
ukazuje się od 16 lat
Porta fidei
Ojciec św. Benedykt XVI
Bł. Jan Paweł II
Bł. ks. Jerzy Popiełuszko
Św. O. Pio
2
Wejdź w Rok Wiary 2012–2013!
toś kiedyś zapytał: jaka jest twoja wiara, a powiem ci jakim jesteś
chrześcijaninem. Czy można ocenić współczynnik wiary u siebie czy
u kogoś?! Okazuje się, że można, a nawet należy. Takiego wyzwania podjął się o. Michel Quoist w książce pt.: „Między człowiekiem, a Bogiem”, który określił, że – Mieć większą wiarę – będzie znaczyło coraz silniej związywać
się z Chrystusem: przez Ewangelię, modlitwę,
sakramenty św. i codzienne życie. W tym kontekście nabierają znaczenia te słowa autora, gdy
w Kościele katolickim rozpoczął się szczególny
okres. Dnia 11 października br. Ojciec Święty Benedykt XVI na Placu Św. Piotra w Rzymie, podczas uroczystej celebracji Eucharystii, zainaugurował Rok Wiary, który zakończy się w uroczystość naszego Chrystusa Króla
Wszechświata, 24 listopada 2013 r. Papież zaprasza nas między innymi do pogłębiania naszej
wiary. Sensownym jest też zapytanie siebie, na
początku tego ważnego okresu wyznaczonego
przez Papieża w Kościele, jaka jest moja wiara?!
Jak my mamy przeżywać wiarę, podpowiedź daje nam obecny papież Benedykt XVI,
który zatroskany o każdego chrześcijanina, już
przed rokiem wystosował specjalny List Apostolski „Porta fidei”. We wprowadzeniu do Listu Papież wskazał: „«Podwoje wiary» (por. Dz
14, 27) są dla nas zawsze otwarte. Wprowadzają nas one do życia w komunii z Bogiem i pozwalają na wejście do Jego Kościoła. Próg ten
można przekroczyć, kiedy głoszone jest Słowo Boże, a serce pozwala się kształtować łaską,
która przemienia. Przekroczenie tych podwoi
oznacza wyruszenie w drogę, która trwa całe
życie. Zaczyna się ona chrztem (por. Rz 6, 4),
dzięki któremu możemy przyzywać Boga zwracając się do Niego jako do Ojca, a kończy wraz
z przejściem poprzez śmierć do życia wiecznego, które jest owocem zmartwychwstania Pana
Jezusa, który wraz z darem Ducha Świętego,
pragnął włączyć w Swą własną chwałę tych,
którzy w Niego wierzą (por. J 17, 22). Wyznawanie wiary w Trójcę Świętą – O jca, Syna
i Ducha Świętego – jest równoznaczne z wiarą w jednego Boga, który jest miłością (por. 1
J 4, 8): Ojca, który w pełni czasów posłał swego Syna dla naszego zbawienia; Jezusa Chrystusa, który w tajemnicy Swej śmierci i zmartwychwstania odkupił świat, Ducha Świętego,
który prowadzi Kościół poprzez wieki w oczekiwaniu na chwalebny powrót Pana („Porta fidei”, nr 1). Ojciec Święty wskazuje w Liście,
K
jaką troską pasterską otacza każdego z nas: Od
początku mojej posługi Następcy Piotra przypominałem o potrzebie odnalezienia drogi wiary, aby ukazać coraz wyraźniej radość i odnowiony entuzjazm spotkania z Chrystusem”.
Jeszcze raz oddajmy głos Benedyktowi XVI,
który w dniu inauguracji „Roku Wiary”, uzasadnił sens tego wydarzenia pod takim hasłem
w Kościele: „Rozpoczynający się dziś Rok wiary jest konsekwentnie związany z całą drogą Kościoła w minionych 50 latach: od Soboru, poprzez Magisterium Sługi Bożego Pawła
VI, który ogłosił Rok wiary w 1967 roku, aż
do Wielkiego Jubileuszu roku 2000, poprzez
który błogosławiony Jan Paweł II zaproponował całej ludzkości na nowo Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela, wczoraj, dziś i na
wieki. Pomiędzy tymi dwoma pontyfikatami,
Pawła VI i Jana Pawła II istnieje głęboka i pełna zbieżność właśnie w Chrystusie jako centrum kosmosu i historii, oraz w apostolskim
pragnieniu głoszenia Go światu. Jezus jest centrum wiary chrześcijańskiej. Chrześcijanin wierzy w Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, który objawił Jego oblicze. On jest wypełnieniem Pisma Świętego i jego ostatecznym interpretatorem. Jezus Chrystus jest nie tylko przedmiotem wiary, ale, jak mówi List do Hebrajczyków jest tym, „który nam w wierze przewodzi
i ją wydoskonala (Hbr 12,2)”. Dalej dodał Papież: Jeśli dzisiaj Kościół proponuje nowy Rok
wiary i nową ewangelizację, nie robi tego aby
uczcić jakąś rocznicę, ale ponieważ jest to konieczne nawet bardziej niż przed 50 laty! A odpowiedź, jaką należy dać na tę potrzebę, jest ta
pismo bezpłatne
WYDAWCA: Agencja Reklamowa – Wydawnictwo „TA i TA”,
REDAKCJA: 30–435 KRAKÓW, UL. ZAKOPIAŃSKA 176B/1,
ADRES KORESPONDENCYJNY: 30–960 Kraków 1, skr. pocztowa 159
tel. 602–75–45–75, fax: (12) 266–30–79, e–mail: [email protected].
REDAKTOR NACZELNY: Krzysztof Cyganik.
Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych i zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych
materiałów oraz zmiany tytułów. Redakcja nie odpowiada za treść reklam.
Zdjęcia na pierwszej stronie: ks. R. Walczak, arch: Nasza Droga, arch: Calvarianum,
arch: Głos Ojca Pio, Katarzyna Cegielska.
ISSN 1429–9437
sama, jaką zechcieli dać Papieże i Ojcowie Soboru, a która zawarta jest w jego dokumentach.
Także inicjatywa utworzenia Papieskiej Rady,
której celem jest krzewienie nowej ewangelizacji, a której dziękuję za szczególne zaangażowanie w Rok wiary, mieści się w tej perspektywie. W minionych dziesięcioleciach rozwinęło
się duchowe „pustynnienie”. Co mogłoby oznaczać życie, świat bez Boga, w czasach Soboru
można było już poznać z pewnych tragicznych
kart historii, ale niestety obecnie widzimy to
każdego dnia wokół nas. Rozprzestrzeniła się
pustka. Ale właśnie wychodząc od doświadczenia tej pustyni, od tej pustki, możemy odkryć na
nowo radość wiary, jej życiowe znaczenie dla
nas, mężczyzn i kobiet. Na pustyni odkrywa się
wartość tego, co jest niezbędne do życia; w ten
sposób we współczesnym świecie istnieją niezliczone znaki pragnienia Boga, ostatecznego
sensu życia, często wyrażane w formie ukrytej
czy negatywnej. Na pustyni trzeba nade wszystko ludzi wiary, którzy swym własnym życiem
wskazują drogę ku Ziemi obiecanej i w ten sposób uobecniają nadzieję. Żywa wiara otwiera
serce na Łaskę Boga, która uwalnia od pesymizmu. Dziś bardziej niż kiedykolwiek ewangelizowanie oznacza bycie świadkiem nowego życia, przemienionego przez Boga, i w ten sposób wskazywanie drogi” (z homilii Benedykta
XVI podczas Mszy św. inauguracyjnej Rok wiary, Rzym – 11.10.2012).
Z racji Roku wiary w Polsce powstają różne ważne inicjatywy. Krajowe Duszpasterstwo
Młodzieży uruchomiło stronę internetową www.
kdm.org.pl. Strona poświęcona jest inicjatywom
Roku wiary i ma być narzędziem wspomagającym poszczególne ośrodki duszpasterstwa młodzieży w owocnym przeżyciu tego czasu. Obok
aktualności i kalendarza Roku wiary, zamieszczone zostały tam materiały formacyjne na każdy z trzynastu miesięcy Roku wiary. Warto też
sięgnąć do specjalnych działów na ten czas na
innych stronach internetowych: www.wiara.pl;
www.rokwiary.diecezja.pl.
Za Ojcem Świętym Benedyktem XVI, zawierzmy siebie, naszą drogę wiary i ten czas
Roku wiary: „Ty o Matko, która powiedziałaś
Bogu «tak», która słuchałaś Jezusa, powiedz
nam o Nim, opowiedz nam o swojej drodze,
abyśmy za Nim poszli drogą wiary, pomóż nam
Go głosić, aby każdy człowiek mógł Go przyjąć i stać się mieszkaniem Boga. Amen!” (z homilii w Benedykta XVI, Loretto – 04.10.2012).
O. ZEFIRYN MAZUR OFM
ZAPRASZAMY
na nowy portal www.pielgrzym.com.pl Drogi Czytelniku,
znajdziesz w nim aktualne wydania „Informatora
Pielgrzyma” i „Szlaku Wiary”. Dostępne są także numery
archiwalne. Zapraszamy do miłej lektury. Redakcja.
3
Porta Fidei – Rok Wiary
października rozpoczął się w Kościele – Rok Wiary, ogłoszony
przez Ojca Świętego Benedykta
XVI. Przypadł on w 50. rocznicę (11 października 1962 roku) rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II, podczas którego
opracowano cztery konstytucje, dziewięć dekretów i trzy deklaracje oraz w 20. rocznicę ogłoszenia Katechizmu Kościoła Katolickiego, którą
podarował nam bł. Jan Paweł II.
Oto fragmenty listu „Porta Fidei” Ojca
Świętego, w którym pisze on o Roku Wiary.
11
Od początku mojej posługi Następcy Piotra
przypominałem o potrzebie odnalezienia drogi
wiary, aby ukazać coraz wyraźniej radość i odnowiony entuzjazm spotkania z Chrystusem.
W homilii podczas Mszy św. na początku mojego pontyfikatu powiedziałem: „Kościół jako całość, a w nim jego pasterze muszą tak jak Chrystus wyruszyć w drogę, aby wyprowadzić ludzi z pustyni ku przestrzeni życia, ku przyjaźni z Synem Bożym, ku Temu, który daje nam
życie – pełnię życia”. Zdarza się dość często, że
chrześcijanie bardziej troszczą się o konsekwencje społeczne, kulturowe i polityczne swego zaangażowania, myśląc nadal o wierze jako oczywistej przesłance życia wspólnego. W rzeczywistości założenie to nie jest już tak oczywiste,
a często bywa wręcz negowane.
Nie możemy się zgodzić, aby sól zwietrzała,
a światło było trzymane pod korcem (por. Mt 5,
FOT. KS. R. WALCZAK
„Podwoje wiary” ( por. Dz 14, 27) są dla
nas zawsze otwarte. Wprowadzają nas one do
życia w komunii z Bogiem i pozwalają na wejście do Jego Kościoła. Próg ten można przekroczyć, kiedy głoszone jest Słowo Boże, a serce pozwala się kształtować łaską, która przemienia. Przekroczenie tych podwoi oznacza wyruszenie w drogę, która trwa całe życie. Zaczyna się ona chrztem (por. Rz 6, 4), dzięki któremu możemy przyzywać Boga, zwracając się do
Niego jako do Ojca, a kończy wraz z przejściem
poprzez śmierć do życia wiecznego, które jest
owocem zmartwychwstania Pana Jezusa, który
wraz z darem Ducha Świętego, pragnął włączyć
w Swą własną chwałę tych, którzy w Niego wierzą (por. J 17, 22). Wyznawanie wiary w Trójcę Świętą – Ojca, Syna i Ducha Świętego – jest
równoznaczne z wiarą w jednego Boga, który
jest miłością (por. 1 J 4, 8): Ojca, który w pełni
czasów posłał swego Syna dla naszego zbawienia; Jezusa Chrystusa, który w tajemnicy Swej
śmierci i zmartwychwstania odkupił świat i Ducha Świętego, który prowadzi Kościół poprzez
wieki w oczekiwaniu na chwalebny powrót Pana.
13–16). Także współczesny człowiek, jak Samarytanka przy studni, może na nowo odczuć potrzebę pójścia, aby słuchać Jezusa, który wzywa
nas do wiary w Niego i zaczerpnięcia z jego źródła, wytryskującego wodą żywą (por. J 4, 14).
Musimy na nowo odkryć smak karmienia się
Słowem Bożym, wiernie przekazywanym przez
Kościół i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami (por. J 6, 51).
Nauczanie Jezusa, w rzeczywistości nadal rozbrzmiewa w naszych dniach z tą samą mocą:
„Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale
o ten, który trwa na wieki”(J 6, 27). Pytanie stawiane przez tych, którzy go słuchali, jest również
tym samym, jakie my stawiamy: „Cóż mamy
czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?” (J 6,
28). Znamy odpowiedź Jezusa: „Na tym polega
dzieło [zamierzone przez] Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał” (J 6, 29). Wiara
w Jezusa Chrystusa jest więc drogą do osiągnięcia zbawienia w sposób ostateczny.
W świetle tego wszystkiego postanowiłem ogłosić Rok Wiary. Rozpocznie się on 11
października 2012 r., w pięćdziesiątą rocznicę
otwarcia Soboru Watykańskiego II, a zakończy
Dokończenie na str. 4
4
Porta Fidei – Rok Wiary
Dokończenie ze str. 3
Pragniemy, aby ten Rok rozbudził w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary
w jej pełni i z odnowionym przekonaniem, z ufnością i nadzieją. Będzie to też dobra okazja, by
bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza
Eucharystii, która „jest szczytem, do którego
zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie...
źródłem, z którego wypływa cała jego moc”.
Jednocześnie pragniemy, żeby świadectwo życia ludzi wierzących było coraz bardziej wiarygodne. Zwłaszcza w tym Roku każdy wierzący
powinien ponownie odkryć treść wiary wyznawanej, celebrowanej, przeżywanej i przemodlonej, i zastanowić się nad samym aktem wiary.
FOT. KS. R. WALCZAK
się w uroczystość Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, 24 listopada 2013 roku.
11 października 2012 r. upłynie także dwadzieścia lat od opublikowania Katechizmu Kościoła Katolickiego, tekstu promulgowanego przez
mojego poprzednika, błogosławionego papieża
Jana Pawła II, aby ukazać wszystkim wiernym
siłę i piękno wiary. Dokument ten, autentyczny
owoc II Soboru Watykańskiego, był postulowany przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Synodu
Biskupów w 1985 roku jako narzędzie w służbie katechezy i powstał dzięki współpracy całego episkopatu Kościoła katolickiego. Właśnie
w październiku 2012 r. zwołałem Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat Nowa
ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Będzie to dobra okazja do wprowadzenia
całej wspólnoty kościelnej w czas szczególnej refleksji i ponownego odkrycia wiary.
w każdym szczere i trwałe dzieło nawrócenia, by
doświadczyć miłosierdzia Ojca, który wychodzi
na spotkanie każdego człowieka.
Rok wiary będzie również dobrą okazją do
wzmocnienia świadectwa miłosierdzia. Przypomina nam św. Paweł: „Trwają wiara, nadzieja,
miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość” (1 Kor 13, 13). Apostoł Jakub stwierdzał
w słowach jeszcze mocniejszych, które zawsze
pobudzały chrześcijan: „Jaki z tego pożytek,
Niezmiernie ważne będzie w tym Roku przypomnienie historii naszej wiary, w której przeplatają się niezgłębiona tajemnica świętości
i grzechu. Podczas, gdy pierwsza z nich ujawnia
ogromny wkład, jaki wnieśli mężczyźni i kobiety we wzrost i rozwój wspólnoty poprzez świadectwo swego życia, to druga musi prowokować
FOT. KS. R. WALCZAK
Cenną i niezbędną pomocą w uzyskaniu dostępu do systematycznej wiedzy na temat treści wiary jest dla wszystkich Katechizm Kościoła Katolickiego. Jest to jeden z najważniejszych
owoców II Soboru Watykańskiego. W Konstytucji Apostolskiej Fidei depositum, nie przypadkiem podpisanej w trzydziestą rocznicę otwarcia II Soboru Watykańskiego, papież Jan Paweł
II napisał: „Katechizm przyczyni się w znacznym stopniu do odnowy całego życia kościelnego. (…) Uznaję go za pewną normę nauczania
wiary, jak również za pożyteczne i właściwe narzędzie służące komunii eklezjalnej”.
bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że
wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy
[sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład
brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: »Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! «
– a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? Tak też
i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami,
martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków” (Jk 2, 14–18).
5
Odpowiedzi z góry przygotowane
ok Wiary rozpocznie się w pięćdziesiątą rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II. W tym roku
mija także 20 lat od opublikowania
przez bł. Jana Pawła II Katechizmu Kościoła
Katolickiego.
Musimy to na wstępie przypomnieć: fundamentem nauki Kościoła są słowa i postępowanie Jezusa Chrystusa. Korzystamy z Tradycji
i dziękujemy Panu Bogu, że duża część tej Tradycji została spisana w postaci czterech wersji
Ewangelii i innych ksiąg Pisma Świętego. Chętnie przyglądamy się, jak nauczanie Chrystusa było interpretowane przez ludzi pierwszych
wieków: najpierw apostołów, potem ojców apostolskich (tak nazywamy tych, którzy słyszeli
przepowiadanie apostołów, a potem sami nauczali), wreszcie ojców Kościoła (wielcy pasterze pierwszych czterech wieków).
Tak zwane dogmaty formułowano w większości w pierwszych wiekach: wierni chcieli mieć spisane językiem prawnym (precyzyjnym, ścisłym)
podstawy wiary. Łatwo zauważyć, że Jezus Chrystus nauczał sytuacyjnie, posługując się przypowieściami, wykorzystując wydarzenia, których
był świadkiem. Konieczność precyzowania prawd
wiary ujawniła się wtedy, gdy pomiędzy chrześcijanami pojawiały się niejasności, a nawet spory.
Zawodziły intuicje, czasem przygotowanie wiernych było niewielkie, pasterze Kościoła zwoływali
synody i sobory, na których formułowano zdania
zwane potem prawdami wiary.
W późniejszych wiekach, gdy już właściwie
wszystko było zdefiniowane, pojawiała się konieczność adaptowania treści wiary do zmieniających się warunków życia, do przemian cywilizacyjnych i postępu nauki. Są też takie książki, które pokazują życie z właściwej strony, w których
znajdziemy wnikliwą analizę wielu kwestii i sensowną próbę rozwiązania stawianych problemów.
Mamy w Kościele takie pozycje, bez których trudno się obejść, przypatrzmy się im przez chwilę.
W dzisiejszym Kościele – poza aktualnym
nauczaniem papieża – dysponujemy książkami, nad którymi pracowali wybitni naukowcy:
teologowie, duszpasterze i prawnicy. Gdy pojawia się pytanie związane z wiarą, z interpretowaniem zagadnień moralnych czy podstawowych przepisów, możemy sięgnąć do:
– dokumentów Soboru Watykańskiego II;
– Katechizmu Kościoła Katolickiego;
– Kodeksu Prawa Kanonicznego.
Sobór Watykański II został zwołany przez
papieża Jana XXIII. Pierwsza sesja Soboru rozpoczęła się 11 października 1962 r. Sobór zakończył się 8 grudnia 1965 r. za pontyfikatu
Pawła VI. Ważną inicjatywą było to, że w obradach uczestniczyli niekatoliccy obserwatorzy reprezentujący 28 Kościołów i wspólnot
chrześcijańskich.
Sobór ten nazywamy pastoralnym, bo zastanawiano się przede wszystkim nad tym, jak dzisiaj nauczać, aby współczesnym ludziom ułatwić
rozumienie i przyjęcie nauczania Chrystusa. Ale
R
Katechizm Kościoła Katolickiego został podpisany
przez Jana Pawła II w 1994 roku. Liczy prawie 750
stron, sam spis treści ma 18 stron. W 1998 roku do
KKK została wydana tak zwana Corrigenda, czyli poprawki naniesione przez Kongregację Nauki Wiary. Już samo korygowanie jest dowodem na to, że
proces przybliżania prawd wiary trwa, nigdy się nie
skończy, będzie wymagał nieustannego wprowadzania zmian. Oczywiście, dogmaty się nie zmieniają,
zasady moralne są te same, co za czasów Chrystusa, ale inaczej o nich trzeba mówić.
podczas jego trwania zaistniały też ważne wydarzenia: jednym z nich było odwołanie 5 grudnia 1965 r. ekskomunik, którymi obłożyli się
w 1054 r. hierarchowie Wschodu i Zachodu, zapoczątkowując największy podział chrześcijaństwa (tak zwaną schizmę wschodnią).
Najbardziej widoczną zmianą wprowadzoną przez Sobór Watykański II była reforma liturgii Mszy Świętej: powrócono do języków ojczystych (zamiast łaciny wprowadzonej do liturgii w XVI wieku) i wprowadzono zasadę, że
kapłan sprawuje Eucharystię „twarzą do ludu”.
Oto co znajdziemy w dokumentach
soborowych:
KONSTYTUCJE
• Konstytucja o liturgii świętej „SACROSANCTUM CONCILIUM”
• Konstytucja dogmatyczna o Kościele „LUMEN GENTIUM”
• Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym „DEI VERBUM”
• Konstytucja duszpasterska o Kościele
w świecie współczesnym „GAUDIUM ET
SPES”
Część I: Kościół i powołanie człowieka
Część II: Niektóre bardziej palące problemy
DEKRETY
• Dekret o środkach społecznego przekazywania myśli „INTER MIRIFICA”
• Dekret o Kościołach wschodnich katolickich
„ORIENTALIUM ECCLESIARUM”
• Dekret o ekumenizmie „UNITATIS
REDINTEGRATIO”
• Dekret o pasterskich zadaniach biskupów
w Kościele „CHRISTUS DOMINUS”
• Dekret o przystosowanej odnowie życia zakonnego „PERFECTAE CARITATIS”
• Dekret o formacji kapłańskiej „OPTATAM
TOTIUS”
• Dekret o apostolstwie świeckich „APOSTOLICAM ACTUOSITATEM”
• Dekret o działalności misyjnej Kościoła „AD
GENTES DIVINITUS”
• Dekret o posłudze i życiu kapłanów „PRESBYTERORUM ORDINIS”
DEKLARACJE
• Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim
„GRAVISSIMUM EDUCATIONIS”
• Deklaracja o stosunku Kościoła do religii
niechrześcijańskich „NOSTRA AETATE”
• Deklaracja o wolności religijnej „DIGNITATIS HUMANAE”
Dla ogólnej orientacji prezentujemy
skrócony spis treści KKK:
Konstytucja Apostolska „Fidei depositum”
CZĘŚĆ PIERWSZA
WYZNANIE WIARY
Dział pierwszy
„WIERZĘ” –„WIERZYMY” (26–184)
Dział drugi:
WYZNANIE WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
(185–1065)
CZĘŚĆ DRUGA
CELEBRACJA MISTERIUM
CHRZEŚCIJAŃSKIEGO
Dział pierwszy
EKONOMIA SAKRAMENTALNA
(1076–1209)
Dział drugi
SIEDEM SAKRAMENTÓW KOŚCIOŁA
(1210–1690)
CZĘŚĆ TRZECIA
ŻYCIE W CHRYSTUSIE
Dział pierwszy:
POWOŁANIE CZŁOWIEKA:
ŻYCIE W DUCHU ŚWIĘTYM (1699–2051)
Dział drugi:
DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ (2052–2557)
CZĘŚĆ CZWARTA
MODLITWA CHRZEŚCIJAŃSKA
Dział pierwszy
MODLITWA W ŻYCIU
CHRZEŚCIJAŃSKIM (2558–2758)
Dział drugi
MODLITWA PAŃSKA
„OJCZE NASZ” (2759–2865)
6
ocą 13 października 1984 roku
pod Olsztynkiem nagle na szosę tuż
przed samochód, którym z Mszy
św. w Gdańsku wracał ks. Jerzy Popiełuszko – kapelan „Solidarności” wraz ze swym
kierowcą Waldemarem Chrostowskim i Sewerynem Jaworskim, wiceprzewodniczącym mazowieckiej „Solidarności” – wyskoczył w kominiarce esbek Grzegorz Piotrowski i rzucił kamieniem
w szybę. Nie udało się mu trafić i ten zamach się
nie udał, wszyscy wrócili szczęśliwie do Warszawy. W razie wypadku esbecy mieli oblać samochód benzyną i spalić go wraz z pasażerami.
Próbę ponowiono 19 października 1984 roku
w czasie powrotu do Warszawy z Mszy św. w kościele pod wezwaniem Świętych Polskich Braci Męczenników w Bydgoszczy, gdzie ks. Jerzy
rozważał z wiernymi bolesną część Różańca. Samochód został zatrzymany w Górsku koło Torunia przez funkcjonariuszy komunistycznej Służby
Bezpieczeństwa: Grzegorza Piotrowskiego, Waldemara Chmielewskiego, Leszka Pękalę.
Skrępowali oni księdza, bestialsko pobili
i wrzucili do bagażnika samochodu. Ksiądz Jerzy
nie przeżył tortur. Jego ciało z workiem kamieni utopiono w zalewie na Wiśle we Włocławku.
O porwaniu kapłana poinformował jego kierowca. Waldemar Chrostowski, który wyskoczył z pędzącego samochodu i uciekł przed oprawcami.
Trzej mordercy z MSW zostali osądzeni, ale proces nie ujawnił faktycznych inspiratorów zbrodni
ze szczytów ówczesnej władzy.
N
„Wzmóc działania wobec
ks. Popiełuszki”
7 lutego 1985 w Toruniu zakończył się proces
morderców księdza Jerzego, który jednocześnie
komunistyczna propaganda wykorzystała do ataków na Kościół katolicki (m.in. ks. abpa Ignacego Tokarczuka). Toruński Sąd Wojewódzki pod
przewodnictwem Artura Kujawy skazał: Grzegorza Piotrowskiego – na 25 lat więzienia, Leszka
Pękalę – na 15 lat, Waldemara Chmielewskiego
– na 14 lat oraz Adama Pietruszkę, zastępcę dyrektora Departamentu IV MSW (sprawstwo kierownicze) – na 25 lat. W 1986 roku na wniosek
szefa MSW skazanym obniżono kary, rok później
objęła ich kolejna amnestia, Pękala otrzymał 6 lat,
a Chmielewski 4 lata i 6 miesięcy, natomiast Pietruszka wyszedł na wolność w 1995 r., a Piotrowski w 2001. Żaden nie okazał skruchy. Do dzisiaj nie ujawniono wszystkich okoliczności mordu oraz sprawców stojących wyżej w hierarchii.
W 1991 prokurator Andrzej Witkowski chciał
objąć zarzutami gen. Jaruzelskiego i Kiszczaka,
co przypłacił nagłym odsunięcie od sprawy. Do
śledztwa wrócił w 2002 roku jako prokurator IPN
w Lublinie. Ujawnił notatkę znalezioną w dokumentach Urzędu ds. Wyznań z sierpnia 1984
roku, w której Jaruzelski polecił „wzmóc działania wobec ks. Popiełuszki” i znów został odsunięty. Twierdził także, iż ks. Jerzy był kilka dni torturowany w bunkrach w Kazuniu i zamordowany
Fot. arch. parafii św. Stanisława Kostki
Męczeńska śmierć bł. ks. Jerzego
25 października, a nie jak oficjalnie przyjęto 19.
Niestety, na zbyt wiele pytań i niejasności związanych z mordem ks. Jerzego nie odpowiedziano do dzisiaj.
Wokół sprawy pojawia się także kilka kolejnych śmierci. 30 listopada 1984 roku w Białobrzegach wypadku samochodowym zginęli dwa
oficerowie z Biura Śledczego MSW, którzy badali
tę sprawę – płk Stanisław Trafalski i mjr Wiesław
Piątek. Ciężarówka, która zmiażdżyła ich samochód, nie została odnaleziona, podobnie jak zgromadzone przez nich dokumenty. W tajemniczych
okolicznościach zmarł w szpitalu jeden ze świadków, który widział mężczyzn wrzucających do
Wisły zwłoki księdza, gdy oskarżeni o zabójstwo
byli już aresztowani. W podobny sposób zmarły
dwie osoby z rodziny ks. Popiełuszki.
W jednym z wywiadów dla „Gazety Polskiej”
historyk prof. dr hab. Wojciech Polak z Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu powiedział:
„Wersja wydarzeń przyjęta na procesie w 1985
roku na pewno nie jest prawdziwa – co do tego
nie mam żadnych wątpliwości. Po pierwsze: istnieje zbyt dużo dowodów wskazujących na daleko idącą manipulację procesem. Po drugie:
w śledztwie całkowicie pominięto elementy, które
jawnie świadczą przeciwko wersji gen. Kiszczaka. (…) Najmocniejszym dowodem przeczącym
oficjalnym ustaleniom – nie wiem, dlaczego nawet dziś lekceważonym w mediach – jest różaniec
księdza Popiełuszki, który znaleziono w pierwszych dniach poszukiwań pod mostem drogowym
w Toruniu. Co do tego, że jest to różaniec należący do księdza Jerzego, nie ma większych wątpliwości. Jego wygląd pasuje do opisu, który przekazali świadkowie. Poza tym nie było na nim śladów śniedzi, a więc musiał leżeć w trawie bardzo
krótko. Obok różańca były wyraźne ślady opon,
których niestety dokładnie nie zbadano. Na różaniec natrafili toruńscy milicjanci, rutynowo przeszukujący teren pod mostem. Most ten biegnie
nie tylko nad Wisłą, ale i nad podmokłymi łąkami oraz nad Kępą Bazarową. Kto dobrze zna Toruń, wie, że w tym miejscu pod most nie można wjechać ot tak sobie, przypadkiem – zwłaszcza
po ciemku. Trzeba świetnie znać teren. Pobyt porywaczy księdza w tym miejscu musiał być więc
starannie zaplanowany. Tymczasem ani o różańcu, ani o postoju zabójców ks. Popiełuszki na łąkach za Kępą na procesie nawet nie wspomniano. Informację o tym, że milicja w ogóle odszukała należący do księdza przedmiot, upubliczniono dopiero w 2004 roku., gdy teczkę z różańcem
znaleziono w bydgoskim IPN. Wcześniej teczka
ta była w posiadaniu UOP, który przejął ją od SB”
– stwierdził prof. Polak.
Sprawcy chronieni do dzisiaj
„Według prokuratora Andrzeja Witkowskiego
mogło być tak, że pod toruńskim mostem esbecy przekazali księdza kolejnej ekipie. Według tej
hipotezy, pierwsza grupa dokonała zatrzymania
księdza, być może zabierając ze sobą jego kierowcę, Waldemara Chrostowskiego. Według przeprowadzanych w miejscu porwania doświadczeń
z psem tropiącym (powtarzanych aż trzykrotnie),
trop księdza ciągnął się przez kilkaset metrów.
Biegł drogą prowadzącą do Górska i tam się urywał. Jest wielce prawdopodobne, że właśnie tam
księdza przejęła druga ekipa. Jeśli tak było, to niewykluczone, że pod mostem drogowym przekazano go w ręce trzeciej grupy. Warto tu przypomnieć, co mówił Waldemar Chrostowski, gdy niedługo po porwaniu przybiegł do hotelu robotniczego w Ośrodku Doradztwa Rolnego w Przysieku. Nie krzyczał, że księdza wrzucono do bagażnika, tylko że zabrano go do lasu...”. Zagadkowe
jest także zachowanie kierowcy Waldemara Chrostowskiego, który miał wyskoczyć z samochodu
pędzącego z prędkością 100 km, co nie jest możliwe. Ponadto jego marynarka nie była poszarpana w wyniku wypadku, ale pocięta. Wiele wskazuje na to, iż ks. Jerzy nie został zamordowany
już 19 października, ale torturowany w następnych dniach i dopiero potem wrzucony do Wisły. „Być może księdza przetrzymywano w bunkrze w okolicach Kazunia – mógłby na to wskazywać fakt, że po śmierci kapłana gen. Kiszczak
kazał, nie wiadomo czemu, odkażać to miejsce”
– powiedział wówczas prof. Polak.
Ludzie nadal boją się mówić, m.in. rybacy z tamy, którzy widzieli jak wrzucano ciało do
wody. „Ludzie ci są cały czas zastraszani. U jednego z nich pojawił się niedawno tajemniczy
mężczyzna, który w trakcie rozmowy na inny temat, zapytał nagle: »Czy to pan widział, jak księdza wrzucali?«. Gdy rybak po chwili namysłu potwierdził, mężczyzna zadał dwa kolejne pytania:
»I co, nie boi się pan tak o tym rozmawiać? Nie boi
się pan o swoją rodzinę?«” – podkreślił profesor.
Jest pewne, że mimo upływu blisko trzydziestu lat wszyscy sprawcy nie zostali ujawnieni, a jak
twierdzi wprost mecenas Jan Olszewski, odpowiedzi należy też szukać w Moskwie. – W moim przekonaniu nikt tutaj, zwłaszcza w MSW, nie odważyłby się zrobić czegokolwiek w sprawie ks. Jerzego co najmniej bez konsultacji, jak nie bez zaleceń
stamtąd” – komentuje były Premier RP.
JAROSŁAW SZAREK
Dział reklamy tel. 602-75-45-75
7
8
Świętość roześmiana i radosna
Miał kłopoty z nauką, palił fajkę i cygara. Nie
był zakonnikiem ani księdzem, był przystojnym
studentem politechniki. Uprawiał alpinizm, pływał, jeździł na rowerze, nartach i konno. Szczerze lubiany, organizował górskie wspinaczki, ale
również zachęcał do udziału w nabożeństwach
kościelnych, procesjach i adoracjach.
Pier Giorgio Frassati urodził się w Turynie w 1901 roku. Jego rodzice byli ludźmi bardzo zamożnymi – ojciec Alfredo był założycielem i właścicielem dziennika „La Stampa”, później został senatorem Królestwa Włoch i ambasadorem Italii w Berlinie, natomiast matka Adelaide była malarką. Pier nie spełniał pokładanych
w nim nadziei. Nauka przychodziła mu z trudem,
dwa razy nie zdał do następnej klasy. Angażował
się jednak w działalność różnych stowarzyszeń,
zwłaszcza charytatywnych. Oddawał biedakom
swoje oszczędności – jako mały chłopiec podarował kobiecie z bosym dzieckiem na ręku swoje buciki i pończochy. Już jako młodzieniec, obładowany paczkami z żywnością i lekarstwami, wędrował do najbiedniejszych dzielnic Turynu, by
ich mieszkańcom nieść pomoc. Tuż przed ukończeniem studiów wystąpiły u niego pierwsze objawy dziecięcej choroby Heinego Medina. Zmarł
w wieku 24 lat.
Przykład jego życia pokazuje, że świętość
może być roześmiana i radosna, żyjąca pełnią sił,
które ofiarowuje potrzebującym. Codzienność
Piera była przepełniona obecnością Boga. Frassati nieustannie wspinał się w górę, pokazał, jak
przeżyć młodość z całym jej bogactwem i pięknem. Jest patronem młodzieży i studentów oraz
ludzi gór.
Czystość cenniejsza niż życie
Nazywano ją prawdziwym aniołem, najpobożniejszą dziewczyną w parafii i pierwszą duszą do nieba. Zamęczona przez rosyjskiego żołdaka na początku I wojny światowej, przez swój
heroiczny czyn wypełniła słowa Jezusa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. Miała tylko 16 lat. Zginęła w obronie
czystości. Wojownicza, a zarazem rozmodlona,
zwykła i niezwykła. Swoje życie poświęciła Bogu
i ludziom. Pokazała, że droga do nieba prowadzi przez pomoc drugiemu człowiekowi i oddanie się Bogu.
Karolina Kózkówna urodziła się w 1898 roku
we wsi Wał–Ruda pod Tarnowem. Była zdolną i sympatyczną dziewczyną, chętnie się uczyła. W rodzinnym domu panowała atmosfera pełna prostoty i ducha modlitwy. Kolejne dni
Święci giganci
Od 20 września 1918 roku aż do śmierci, przez
50 lat, nosił otrzymane od Boga stygmaty, przeżywając cierpienia Męki Pańskiej.
Opinia świętości ojca Pio oraz charyzmaty,
jakimi został obdarzony, szczególnie dar czytania w sumieniach, bardzo szybko przyciągnęły do
San Giovanni Rotondo tłumy pielgrzymów. Nie
można było nic przed nim ukryć, przypominał
nawet te całkowicie zapomniane grzechy. Spowiadał 16–17 godzin dziennie. Także celebracja
Mszy św. trwała długo, rzadko krócej niż 2 godziny, czasem nawet do 6 godzin!
Otrzymał wiele darów: bilokację, lewitację, nawracał, prorokował, leczył chorych, czynił cuda, mówił językami, miał zdolność do abstynencji od snu i pokarmów, zdolność do czytania
w ludzkich sercach, a z ran po stygmatach wydobywał się zapach perfum lub kwiatów. Ojciec Pio
wierzył, że miłość Boga jest nierozerwalnie związana z cierpieniem i że przyjmowanie cierpień jest
drogą duszy do osiągnięcia z Nim jedności.
były wypełnione pracą w domu i na roli, a jej
rytm wyznaczały niedziele i święta kalendarza
liturgicznego.
Dramat wydarzył się rankiem 18 listopada
1914 roku, gdy rosyjski żołnierz z bronią w ręku
wtargnął do domu rodziny Kózków. Kazał Karolinie i jej ojcu wyjść z domu, przemocą skierował ich do lasu. Grożąc ojcu śmiercią, zmusił go,
by się oddalił. Zrozpaczony i przerażony rodzic
uległ. Dopiero po dwóch tygodniach odnaleziono w lesie miejsce, gdzie leżało umęczone ciało
dziewczyny. Karolina obroniła swą godność, wybrała śmierć, by zachować czystość.
Jest patronką tych, którzy pragną doświadczyć radości czystej miłości, zobowiązują się, by
nie podejmować współżycia przed zawarciem sakramentu małżeństwa, i chcą uczyć się od niej
pięknej i odpowiedzialnej miłości.
Przez cierpienie do zbawienia
Apostołka Bożego Miłosierdzia
Pierwszy stygmatyzowany kapłan w historii Kościoła. Przez 50 lat nieprzerwanie odczuwał cierpienia Męki Chrystusa. Obdarzony licznymi charyzmatami. Walczył ze złymi duchami,
które dręczyły go, gdyż wyrwał im tak wiele dusz.
Francesco Forgione urodził się 25 maja 1887
roku w wiosce Pietrelcina. Od 5. roku życia doświadczał ekstaz i wizji, szczególnie Dziewicy
Maryi. Gdy miał 8 lat, zaczął się biczować żelaznym biczem, aby cierpieć jak Jezus. W 1904 roku
przyjął habit św. Franciszka, nadano mu imię Pio.
W każdy czwartek przeżywał agonię w Getsemani, w piątek – biczowanie, ukoronowanie cierniem, następnie drogę krzyżową i ukrzyżowanie.
Fot. arch. Zgromadzenia MB Miłosierdzia w Łagiewnikach
M
Fot. arch. redakcji „Głosu Ojca Pio”
ęczennicy za wiarę, mistycy, ludzie o wielkiej pobożności, założyciele bractw religijnych i zakonów, kapłani, zakonnice i świeccy. Podążali za Chrystusem i żyli w zgodzie z dekalogiem, posiadali heroiczne przymioty, byli obdarzeni niezwykłymi darami. Najwięksi święci są
do siebie tak niepodobni! Bo jakże różny jest Pier
Giorgio Frassati od ojca Pio z Pietrelciny. Jak bardzo różni się Matka Teresa od Karoliny Kózkównej. Święty to ten, który poszedł za Chrystusem
i jest już zbawiony. Jakie było ich życie? Czym zasłużyli na niebo?
Wielka mistyczka, mistrzyni życia duchowego, prorok, który przypomniał biblijną prawdę
o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka i wezwał do głoszenia jej światu świadectwem
życia, czynem, słowem i modlitwą. Apostołka Bożego Miłosierdzia, Sekretarka Jezusa Miłosiernego, Prorok naszych czasów – to tytuły, które najczęściej pojawiają się przy imieniu św. Faustyny
Kowalskiej.
Urodziła się w 1905 roku we wsi Głogowiec.
Od 7. roku życia odczuwała wezwanie do służby
9
Niezwykły proboszcz z Ars
Marzył, by zostać księdzem. Umiał się modlić, lecz brakowało mu wykształcenia. Pasł owce
i pracował na roli. Pierwszy raz zasiadł w szkolnej
ławce, gdy miał 17 lat. Z desperacją usiłował się
uczyć, ale w seminarium potykał się na wszystkich egzaminach. Święcenia otrzymał w wieku 29
lat. Został proboszczem w Ars. Mówiono, że to
„ostatni” proboszcz Francji w „ostatniej” francuskiej wsi.
Jan Maria Vianney nawracał wszystkich, którzy do niego przybywali. Leczył ciała i dusze.
Czytał w sercach jak w książce. Charyzmatem
ładnej pogody lub około 4 w okresie pogody złej,
a kończąc późno w nocy. Robił przerwy, ale tylko
by odprawić Mszę św., odmówić brewiarz, prowadzić katechezę lub zjeść skromny posiłek.
W 1925 roku do chwały świętych wyniósł go
Pius XI. Ten sam papież w roku 1929 ogłosił św.
Jana Vianneya patronem wszystkich proboszczów Kościoła rzymskiego.
Matka najuboższych
Fot. A.Bialik
Bożej, ale rodzice nie wyrażali zgody na jej wstąpienie do klasztoru. Przynaglona wizją cierpiącego Chrystusa, wyjechała do Warszawy, gdzie
przez rok pracowała jako pomoc domowa, by zarobić na skromny posag. W 1925 roku wstąpiła do
Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
Doświadczyła wielu nadzwyczajnych łask:
objawień, ekstaz, daru bilokacji, ukrytych stygmatów, czytania w duszach ludzkich, mistycznych zrękowin i zaślubin. Jezus przekazał jej
nowe formy kultu: obraz Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego
i modlitwę w chwili Jego konania na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia. Do każdej z nich nasz
Zbawiciel dołączył wielkie obietnice, ale pod warunkiem troski o postawę zaufania Bogu i pełnienia Jego woli. Zadaniem św. Faustyny było przekazanie Kościołowi i światu orędzia miłosierdzia.
tego młodego księdza było całkowite zatracenie się w posłudze kapłańskiej. Wiele pokutował,
wyniszczając się fizycznie w najbardziej twardych umartwieniach. Jeżeli spał, to krótko, na gołej pryczy. Jeśli jadł, to niewiele, zadowalając się
garnkiem gotowanych ziemniaków, które starczały mu na kilka dni. Biczował się do omdlenia, spowiadał wiele, gdyż – jak twierdził – musiał podjąć tę wielką pokutę za grzeszników, którzy na nią zasługiwali. Jego prawdziwą misją było
męczeństwo w konfesjonale. W ciągu ostatnich
20 lat życia przebywał w nim średnio 17 godzin
dziennie, rozpoczynając około 1 w nocy w okresie
Pamiętamy jej uśmiech i ciepłe spojrzenie.
Widzimy ją, jak idzie przez świat, poszukując najuboższych z ubogich, zawsze gotowa, by przygarniać wszystkich niczym prawdziwa matka. Była
przykładem dla pokoleń, autorytetem moralnym
stulecia. Mówiono o niej „żyjąca święta”.
Agnes Gonxha Bojaxhiu ze Skopje 6 stycznia
1929 roku przybyła do Kalkuty jako 18–letnia
siostra zakonna, by rozpocząć swoją wielką misję miłości. W kieszeni miała 5 rupii, a w sercu
niezachwianą wiarę w Boga. Założony przez nią
pierwszy dom w Kalkucie stał się przykładem
dla powstałych później 700 ośrodków w prawie
130 krajach świata, począwszy od Indii, poprzez
Nowy Jork, aż po najbardziej upragniony dom
w Moskwie.
Urodziła się 27 sierpnia 1910 roku w zamożnej albańskiej rodzinie. W wieku 12 lat była już
świadoma swego wyboru dalszej drogi życiowej,
którą miała być praca misyjna. Dzień, w którym
Dokończenie na str. 12
Silne bóle mięśni i stawów?
DIP RILIF przynosi ulgę szybko i na długo!
Ból mięśni czy stawów może dotknąć nas w każdej chwili. Może być
skutkiem kontuzji lub choroby. Nagle okazuje się, że musimy zrezygnować z wielu aktywności. Jazda na rowerze czy uprawianie ogrodu
przestają być przyjemnością. Nawet zwykłe czynności, takie jak zakupy,
wchodzenie po schodach czy zabawa z wnukami stają się wyzwaniem.
P
an Łukasz, magister fizjoterapii, od 7 lat pracuje z osobami
ze zwyrodnieniami, zespołami
bólowymi kręgosłupa czy po urazach. Stykając się z wieloma schorzeniami i rodzajami bólu, ciągle zdobywa nową wiedzę i kwalifikacje.
Wypróbowana metoda
walki z bólem
– Fizjoterapia jest częścią mojego
życia – wyznaje. – Nawet po pracy, ponieważ moja żona też jest
fizjoterapeutką. Dzielimy się doświadczeniem i to właśnie dzięki
żonie poznałem żel Dip Rilif. To ona
zwróciła uwagę na dwa składniki:
przynoszący natychmiastową ulgę
w bólu mentol i działający przeciwbólowo i przeciwzapalnie ibuprofen.
Dip Rilif stał się jednym z narzędzi
mojej pracy – przyznaje pan Łukasz.
– Moi pacjenci od razu poczuli różnicę i zaczęli też ograniczać środki
przeciwbólowe, dzięki czemu nie
narażali przewodu pokarmowego
POMOC W BÓLACH MI}¥NI I STAWÓW
DZIA’A SZYBKO I NA D’UGO
na dotkliwe działania uboczne. Dla
wielu pacjentów ważna jest także
cena preparatu, a Dip Rilif jest konkurencyjny na rynku.
Dip Rilif szybko uśmierza ból
– Działanie Dip Rilif nieraz też poznałem na sobie. Jeżdżąc na rowerze lub grając w piłkę nożną, często jestem narażony na kontuzje,
podobnie jak na lekcjach tańca, na
które namówiła mnie żona – żartuje pan Łukasz. – Cieszę się, kiedy
D’UGOTRWA’Y EFEKT PRZECIWBÓLOWY
I PRZECIWZAPALNY
NATYCHMIASTOWA ULGA
słyszę od pacjentów, że Dip Rilif
im także pomógł, że znowu mogą
uprawiać ogród albo że po prostu
przesypiają bez bólu całą noc. Pacjenci zostawiają w moim gabinecie
dużo energii, ale w zamian zyskują
sprawność – z radością mówi pan
Łukasz. – To zasługa naszej ciężkiej
pracy i żelu Dip Rilif.
DR/1/2012
WYGODA STOSOWANIA –
’ATWO SI} WCH’ANIA
Dip Rilif żel: skład: ibuprofen 50mg/g, mentol 30 mg/g. Wskazania: miejscowe leczenie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na ibuprofen, mentol, kwas acetylosalicylowy lub
inne niesteroidowe leki przeciwzapalne lub którykolwiek ze składników produktu leczniczego. U osób z astmą, u których występowały w przeszłości napady duszności, wysypka, nieżyt nosa lub inne objawy alergiczne po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Podmiot odpowiedzialny: Mentholatum Company Ltd. Informacja: Axellus Sp. z o. o., www.axellus.pl
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj
się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
10
Rodzice – wychowawcy
M
iłość macierzyńska to pierwszy rodzaj miłości w życiu każdego człowieka. Każdy człowiek powinien jej
doświadczyć. Nie ma niczego piękniejszego od miłości matczynej, wspomnień szczęśliwego domu i sielskiego czasu dzieciństwa…
Mama. To słowo we wszystkich językach
brzmi podobnie: mama, mom, maman, ma, mamma, majka, mamă, maminka, mamá, mamička...
O matce mówi wiele przysłów, pisali o niej poeci,
literaci, a pojęcie miłości macierzyńskiej oznacza
miłość bezapelacyjną i bezwzględną.
Kochać bezwarunkowo
Niezwykłą cechą kobiety jest to, że może być
ona matką. W łonie matki dziecko uczy się różnych reakcji matki, a matka uczy się dziecka. Swoim pierwszym płaczem wyraża ono swoją całkowitą bezradność. Płacz milknie, gdy wołanie dziecka
zostanie wysłuchane, kiedy matka z miłością i czułością bierze swoje dziecko w ramiona, przytula je,
głaszcze i wypowiada uspokajające słowa. Poczęcie
i urodzenie dziecka jest wyrazem niezwykłej miłości macierzyńskiej. Dziecko karmi się tym samym
pokarmem co matka, oddycha tym samym powietrzem i przeżywa to samo, co ona. Oboje posiadają wyjątkową i jedyną wiedzę o sobie. Matka wie,
kiedy dziecko jest spokojne, ruchliwe, gwałtowne,
szybko czy wolno reaguje na bodźce. Dziecko poznaje, czy styl życia matki jest burzliwy, smutny,
czy też radosny, spokojny i wolny od stresów.
Proces rozwoju dziecka będzie prawidłowy,
gdy będzie „zanurzony” w miłości. Potrzeba miłości uważana jest za potrzebę wrodzoną. Brak miłości, akceptacji, kontaktu z matką, zwłaszcza we
wczesnym dzieciństwie, niekorzystnie wpływa na
rozwój nie tylko psychiczny, ale również fizyczny,
pozostawiając poważne i trudne do usunięcia konsekwencje. Miłość może być okazywana w różny
sposób. Nie zawsze potrzebne są słowa, czasem
gesty mówią więcej. Pełne otwarcie się na dziecko i wyrażanie mu swojej miłości, bez oczekiwania niczego w zamian, określa się mianem miłości
bezwarunkowej. Taka jest właśnie miłość matki do
dziecka: wymaga wyjątkowej empatii, cierpliwości,
czułości, delikatności i rozwagi.
Szczególna więź
Matka jest nie tylko rodzicielką i opiekunką
swego dziecka, ale jest także jego wychowawczynią i oparciem. Uczucie miłości i bliskości matki przenika psychikę dziecka kształtując charakter
przyszłych kontaktów i odniesień do ludzi. Matka
uczy dziecko słowami i przykładem swej szczególnej wrażliwości na drugiego człowieka. Uczy
dzielenia się z innymi tym, co się posiada. Każdy związek dziecka z matką jest niepowtarzalny,
ale związek matki i córki to coś zupełnie wyjątkowego. Dla małej dziewczynki stanowi ona centrum świata. Z upodobaniem maluje się kosmetykami swej mamy, próbuje chodzić w jej ubraniach
i o wiele za dużych szpilkach. Chciałaby być taka
jak mama, gdy sama dorośnie. Jako nastolatka
nagle zaczyna dostrzegać u niej wady – mama nie
ma poczucia humoru, ciągle próbuje kontrolować
i wciąż ocenia… Mama ma wtedy niełatwe zadanie. Ona także czuje się oceniana i zraniona, kiedy dziecko daje jej do zrozumienia, że nic z tego,
co robiła, nie jest warte naśladowania. To jakby
jednym ruchem przekreślić całe jej życie. A przecież nosiła je w sobie, urodziła, tuliła i karmiła
własną piersią. Towarzyszyła pierwszym nieporadnie stawianym krokom i słyszała po raz pierwszy wypowiedziane: „mama”, najpiękniejsze słowo świata. Pozostawała wciąż do dyspozycji, na
każde zawołanie, każdy płacz i uśmiech. Opowiadała, wyjaśniała, uczyła wszystkiego. Stała się
jego opieką i pomocą, przystanią, gdzie można
się wyżalić, wypłakać i usłyszeć słowa pociechy.
Bez tego mała dziewczynka nie mogłaby dorosnąć, stać się samodzielną. Dopiero wtedy kobieta dostrzega, ile cech wzięła od swej mamy: powiedzenia, uśmiechy, sposoby zachowania, urządzanie życia według zasad, których nauczyła się
od niej. Ze zdumieniem stwierdza, że jest jej dziełem i nosi w sobie cząstkę jej samej.
Tymczasem mama będzie się martwić o swe
dziecko przez cały czas – im starsze, tym bardziej,
choć prawdopodobnie nie ma już takiej potrzeby.
Ale zrozumieć to można tylko będąc mamą...
Rodzice niezbędni
W procesie wychowania ważna jest obecność
obojga rodziców. Ich stosunek do dzieci powinien
być nacechowany akceptacją, miłością, szacunkiem, postawą służby w wymiarze materialnym,
uczuciowym, wychowawczym i duchowym. Macierzyństwo i ojcostwo to dar, ale także odpowiedzialne zadanie. Dziecko ma prawo do wzrastania
w pełnej rodzinie, w bezpiecznym domu, w atmosferze zrozumienia i miłości. Ojciec i matka są niezbędni w wychowywaniu dzieci, muszą znaleźć dla
nich czas, mieć z nimi dobry kontakt emocjonalny,
interesować się ich sprawami. Przykład rodziców,
ich postawy moralne, społeczne, kulturalne, religijne, kształtuje osobowość dziecka.
Już kilkanaście procent rodzin w Polsce to matki samotnie wychowujące dzieci. Systematycznie
wzrasta też liczba „nieobecnych ojców” w rodzinie, którzy nie wiedzą, jak ma być realizowane ich
ojcostwo, wycofują się z życia rodzinnego, z wychowywania dzieci. Zapomnieli o tym, że sukces
zawodowy, pieniądze, sport, rozrywka mają służyć
rodzinie, a nie odbywać się kosztem rodziny.
Tymczasem bliskość w rodzinie można budować choćby przez codzienne rozmowy, nacechowane wzajemnym szacunkiem i zrozumieniem. Ta
obecność nie polega na nadmiernej troskliwości
o dziecko, przesadnej ochronie przed problemami, nieustannym wyręczaniu, usuwaniu trudności.
Ma sprzyjać rozwojowi aktywności, samodzielności, odpowiedzialności; polega raczej na asystencji
– stałej, przyjacielskiej, wspierającej dziecko. Rodzice, którzy są obecni potrafią uchwycić moment,
w którym dziecko przekracza granice, łamie zasady, a nawet narusza dobro innych.
Rodzice – wychowawcy
Wychowanie jest trudną i subtelną sztuką.
Każde dziecko jest inne, rodzice również przedstawiają odrębne indywidualności. Konieczne jest
więc od początku dążenie do jednomyślności obojga rodziców odnośnie do stosowania metod wychowawczych i zajmowania stanowiska w różnych
konkretnych sytuacjach.
Dla prawidłowego rozwoju dziecka i kształtowania jego osobowości nie jest rzeczą obojętną, czy klimat w rodzinie jest ciepły, życzliwy, serdeczny czy też chłodny, świadczący o obojętności. Środowisko prawidłowej i pełnej rodziny najbardziej odpowiada naturze człowieka, jak i procesowi dojrzewania. To w rodzinie dziecko uczy
się miłości i do niej dorasta. Samo będąc obdarowywane miłością obdarowuje innych tym
uczuciem czerpiąc z tego radość. W domu rodzinnym dziecko wchodzi w świat wartości, doświadczając ich stale, by mogły stać się elementami jego osobowości. Rodzice w każdym okresie życia i na każdym etapie rozwoju dziecka są
wychowawcami.
Bł. Jan Paweł II, zwracając się do rodziców
podczas Mszy Świętej w Łowiczu, powiedział:
„Rodzice mają obowiązek stworzenia takiej atmosfery rodzinnej, przepojonej miłością i szacunkiem dla Boga i ludzi, która by sprzyjała osobistemu i społecznemu wychowaniu dzieci. (...) Drodzy
rodzice, jesteście dla wszystkich dzieci pierwszymi
nauczycielami modlitwy i cnót chrześcijańskich
i nikt z was w tym nie może zastąpić. Zachowujcie religijne zwyczaje i pielęgnujcie tradycję chrześcijańską, uczcie wasze dzieci szacunku dla każdego człowieka. (...) Tylko w ten sposób dochowacie wierności waszemu powołaniu rodzicielskiemu
i potrzebom duchowym waszych dzieci”.
***
Ksiądz dr Marek Dziewiecki pisze: „Macierzyństwo to ukoronowanie kobiecej miłości. Dojrzała matka wie, że jest darem dla swego dziecka, ale nie jego właścicielką. Miłość macierzyńska
– podobnie jak miłość ojcowska – to najbardziej
bezinteresowna i bezwarunkowa forma miłości,
do jakiej zdolny jest człowiek. Kobieta i mężczyzna wiążą się ze sobą dlatego, że uznają, iż mogą
na siebie nawzajem liczyć i być dla siebie pomocą na całe życie. Tymczasem do dziecka odnoszą
się z miłością zupełnie bezwarunkową. Nie wiedzą przecież, jakie będzie to konkretne dziecko,
o którym marzą czy które już rozwija się pod sercem matki. Dziecko zawsze zaskakuje swoich rodziców: czasem radośnie, a czasem boleśnie. Dojrzała miłość macierzyńska stanowi ukoronowanie
kobiecego geniuszu oraz źródło niezwykłej, trwałej radości, jakiej nikt i nic nie jest w stanie kobiecie odebrać”.
Pamiętajmy, że tylko te dzieci, które wiedzą, że
są owocem bezinteresownej miłości mamy i taty,
mają optymalne warunki, by się prawidłowo rozwijać i uczyć się kochać.
SABINA MIODOŃSKA
11
Kobiecość pod kontrolą
Istotnym problemem kobiet w różnym
przedziale wiekowym jest nieprawidłowy stopnień nawilżenia miejsc intymnych.
Według badań z tego typu przypadłością
ma do czynienia nawet 30% kobiet. Wiele z nich wstydzi się zasięgnąć rady lekarza lub farmaceuty, przez co znacznie obniża się ich komfort pożycia małżeńskiego,
a nawet narażone są na rozwój dolegliwości chorobowych okolic intymnych.
DLACZEGO JA?
Współczesne kobiety żyją w coraz większym pośpiechu. Pracują, zajmują się domem i wychowują dzieci. Są narażone na
stres i zmęczenie. Stąd poczucie wewnętrznego dyskomfortu, które nierzadko prowadzi
do problemów z odpowiednim nawilżeniem
miejsc intymnych. Również przebyte infekcje dróg rodnych, niedawny poród i karmienie piersią, a nawet alergia mogą powodować
tę przykrą dolegliwość. Także wiek nie pozostaje bez znaczenia. Z upływem lat zaburzeniom ulega kobieca gospodarka hormonalna. Obniżenie poziomu estrogenu przyczynia się do niedoboru kwasu mlekowego
– odpowiadającego za utrzymanie właściwego pH ujścia narządów płciowych, a to prowadzi do suchości i nawracających zakażeń
bakteryjnych w tych okolicach.
STRES I BÓL DO POKONANIA
Suchość odczuwana w okolicach intymnych to częsta przyczyna nieharmonijnego
pożycia małżeńskiego, ale także dolegliwość,
której zbagatelizowanie prowadzi do infekcji
oraz bolesnych otarć i ran mogących przeobrazić się w niebezpieczne nadżerki. Ważne, aby kobiety borykające się z tego typu
problemem nie zaniedbywały go i nie trywializowały. Regularne, odbywane przynajmniej
raz do roku, wizyty u ginekologa z pewnością pomogą uchronić się przed chorobami
oraz zapobiegać przykrym dolegliwościom
narządów płciowych.
POMOCNE PREPARATY
Skutecznym przeciwdziałaniem problemowi suchości okolic intymnych powinno być, oprócz kontroli lekarskiej, nawilżanie ich z pomocą specjalnie do tego przeznaczonych preparatów w żelu. Dostępne bez
recepty – chronią przed otarciami, ułatwiają
satysfakcjonujące pożycie małżeńskie, a dzięki zawartości kwasu mlekowego przywracają
właściwe ph. Odpowiednio dobrany żel można stosować bez ograniczeń i obaw – niezależnie od wieku, nawet będąc w ciąży czy
karmiąc piersią. Ważne, aby specyfik nie zaburzał równowagi hormonalnej organizmu
i był dobrze tolerowany przez skórę i błony
śluzowe. Preparaty żelowe mogą także stanowić wsparcie, dzięki któremu badanie ginekologiczne przestanie kojarzyć się z przykrym i bolesnym doświadczeniem. Ułatwiają
też aplikowanie tamponów i tabletek oraz pomiar temperatury.
ZDROWIE INTYMNE W ZASIĘGU RĘKI
Jak widać kobiety nie są dziś bezradne w walce z niewłaściwym stopniem nawilżenia okolic intymnych. Regularne poddawanie się badaniom ginekologicznym i stosowanie odpowiedniego wsparcia farmakologicznego powinno znacznie zminimalizować problem i sprawić, że znów będzie można cieszyć się swobodą poruszania bez narażenia
na otarcia i rany oraz harmonijnym pożyciem
małżeńskim.
EwM
12
Dokończenie ze str. 9
Święci giganci
został konsekrowany na biskupa: głosił wiernym
słowo Boże, wspomagał ubogich i sieroty, dbał
o formację kleru i zajmował się organizacją klasztorów żeńskich i męskich. Okazał się jedną z najważniejszych postaci chrześcijaństwa ówczesnej
epoki. Swoją duszpasterską i biskupią działalność
rozumiał jako służbę Chrystusowi i Jego Kościołowi. Był obrońcą wiary chrześcijańskiej przed herezjami. Około 400 roku napisał pierwszą regułę
zakonną Zachodu, która do dziś kształtuje życie
wielu wspólnot zakonnych. Zmarł w roku 430, po
prawie 40 latach ofiarnej służby Kościołowi. Był
człowiekiem bardzo inteligentnym, pełnym pasji
i wiary. Niestrudzony w gorliwości duszpasterskiej, wielki święty i doktor Kościoła.
Fot. arch. „Nasza Droga”
45 ran Jezusa
spotyka umierającego człowieka w kalkuckim
rynsztoku, zamienia jej życie w nieustanne niesienie pomocy najbiedniejszym i najuboższym. Zakładając nowe zgromadzenie, rozpoczyna niestrudzoną wędrówkę w te miejsca, do których
nikt nie chciał iść. Ubrana w charakterystyczne
biało–niebieskie sari, stała się dla świata symbolem ofiarnej miłości do bliźniego.
W sercu Matki Teresy znajdował miłość nie
tylko człowiek trędowaty, konający, chory na
gruźlicę czy AIDS, okaleczony, przebywający za
kratami, znajdowały ją także dzieci, których ratowanie przed śmiercią stało się niezwykle trudnym wyzwaniem.
Wielki święty i doktor Kościoła
Szukał długo i namiętnie – w filozofii, gnozie i herezjach. Błąkał się po manowcach jak zagubiona owca. W końcu znalazł. Odkrył, że Bóg
jest blisko, w nim samym, na głębiach jego duszy. W Wyznaniach uwiecznił drogę swojego nawrócenia. Uchodzi za jednego z największych
teologów Kościoła. Wielki myśliciel, który wywarł ogromny wpływ na rozwój zachodniej teologii i filozofii.
Aureliusz Augustyn urodził się w 354 roku
w Tagaste. Jego ojciec Patrycjusz był poganinem,
zaś matka Monika była głęboko wierzącą chrześcijanką. To ona wywarła ogromny wpływ na syna
i wychowała go w wierze. Augustyna fascynowała
postać Jezusa Chrystusa, ale oddalał się coraz bardziej od wiary Kościoła i od praktyk religijnych.
Dopiero w wieku 32 lat przyjął chrzest. Osiadł
w Hipponie, by tam założyć klasztor. W 395 roku
Budziła zdumienie i zachwyt. Tysiące ludzi
widziało jej stygmaty – na swoim ciele nosiła
45 ran Jezusa Chrystusa. Przez nią Zbawiciel
przypominał światu własne bolesne doświadczenia i raz jeszcze odkrył ludziom cel Jego misji na ziemi.
Teresa Neumann urodziła się w Wielki Piątek
1898 roku w małej wiosce Konnersreuth w Bawarii. Była najstarszym dzieckiem Ferdynanda
i Anny Neumannów. Jej wielką ambicją była praca misyjna w najbiedniejszych zakątkach Afryki.
Niestety te marzenia nigdy się nie spełniły. Jej plany pokrzyżował pożar, który wybuchł w jej wiosce. Teresa pomagała nosić wodę, gdy nagle spadła na nią płonąca belka. Teresa była w ciężkim
stanie, a z każdym dniem jej kondycja ulegała pogorszeniu. Miała uszkodzony kręgosłup i inne
części ciała, była oszpecona wielkimi bliznami. Po
powrocie ze szpitala znów miała wypadek, który
otworzył jej zagojone rany i spowodował ślepotę.
Po sześciu latach paraliżu została uzdrowiona za wstawiennictwem św. Teresy z Lisieux.
Wszystkie dolegliwości jej ciała ustąpiły. W marcu 1926 roku otrzymała pierwszy z licznych stygmatów – znajdował się dokładnie w tym miejscu,
w którym włócznia Longinusa przebiła ciało Jezusa. Cierpiała jak Jezus Chrystus w każdy piątek
przez 36 lat swojego życia – 725 razy. Przez 35
lat Teresa obywała się bez jedzenia i picia, przyjmując w tym czasie jedynie Eucharystię.
Mistyczka z Kalabrii
Analfabetka uznawana za jedną z największych mistyczek naszych czasów. Nazywana ojcem Pio w spódnicy. Przyjeżdżano do niej, by
prosić o pomoc, radę, modlitwę. Ocenia się, że
w ciągu ponad 60 lat spotkała się z kilkoma milionami osób przekonanych, że w naszych czasach
Bóg przemówił właśnie przez nią, przez Natuzzę Evolo.
Fortunata (Natuzza) Evolo urodziła się
w 1924 roku. Gdy miała 14 lat, poszła na służbę
do bogatego adwokata z Mileto. Tam rozpoczęły się „dziwne” zjawiska, które świadczyły, że ta
prosta wieśniaczka jest osobą szczególną. W dniu
bierzmowania poczuła, że ma mokre plecy i twarz
zroszoną krwią. W pewnym momencie jedna z jej
kropel spadła na podłogę. Gdy ją wytarto chusteczką, na płótnie pojawił się napis: „Gloria del
Sacro Cuore di Gesù” (Chwała Najświętszemu
Sercu Jezusa). Po powrocie do domu dziewczynka zdjęła zakrwawioną koszulkę, na której był
widoczny duży krzyż. Specjaliści nazywają tego
typu zjawisko hemografią (tworzenie obrazów za
pomocą krwi). W ciągu całego życia Natuzzy na
prześcieradłach, poduszkach, chusteczkach oraz
na ubraniach pojawiały się napisy (fragmenty Biblii, hymnów religijnych, modlitw) w różnych językach oraz typowe symbole chrześcijańskie:
krzyże, serca, hostie, postacie Chrystusa i Matki Bożej oraz aniołów. W czasie Wielkiego Postu Natuzza miała stygmaty szczególnie wyraźne
i bolesne. Doświadczała także nadprzyrodzonych
wizji, rozmawiała z Jezusem i Matką Bożą, porozumiewała się z aniołami stróżami oraz osobami
przebywającymi w raju lub w czyśćcu. Miała dar
bilokacji, posiadała również niebywałe zdolności
dawania rad i odpowiadania na pytania.
Wspólnie do nieba
Byli zwykłym włoskim małżeństwem. Kochali się, mieli dzieci, pracowali. Z ich oficjalnego życiorysu nie wynika nic więcej. Mimo to bł. Jan Paweł II ogłosił ich błogosławionymi. Ta wspólna
beatyfikacja to wskazanie, że tylko dzięki temu, iż
zdecydowali się być razem, stali się lepszymi ludźmi. Nie trzeba cudów czy objawień, w małżeństwie również można osiągnąć szczyty heroizmu.
Maria i Ludwik to typowe zamożne małżeństwo rzymskiej elity intelektualnej pierwszej połowy XX wieku. On rozwijał się zawodowo, był
cenionym prawnikiem. Ona zajmowała się domem i czwórką dzieci, prowadziła także działalność charytatywną, typową dla zamożnych dam.
Razem przyjmowali gości, chodzili do opery i teatru. Wiedli życie według zwyczajów i zasad właściwych dla ich epoki i środowiska, ale ich wielka miłość, która była wolna od konwenansów,
z biegiem lat umacniała się i wzrastała. Historię
tej miłości znajdujemy w długich listach (zachowało się ich 268), które pisali do siebie codziennie, gdy rozstawali się nawet na krótko. Ich sekret polegał na tym, że wszystko robili razem i zawsze się wspierali, wspólnie płakali ze szczęścia
i znosili przeciwności. Nicią przewodnią wszelkich ich działań i planów było całkowite zawierzenie się Bogu.
Maria i Ludwik Quattrocchi byli przekonani, że wierność Bogu nie wymaga wyrzeczenia się miłości małżeńskiej, a raczej potęguje ją i umacnia. To Bóg pomaga lepiej miłować
współmałżonka. We dwoje łatwiej się uświęcić,
z większą radością znosi się trudy wspinaczki
na szczyty świętości.
SABINA MIODOŃSKA
13
„Miłosierny
Samarytanin
Roku”
Drogi Czytelniku – Pielgrzymie,
Ojciec Święty bł. Jan Paweł II
przez cały swój pontyfikat nauczał
i zapraszał ludzkość do budowania
„kultury miłości”. Wzorem do naśladowania i wskazówką jak budować tą kulturę miłości jest przypowieść ewangeliczna o „Miłosiernym Samarytaninie”. Błogosławiony Papież wiele razy podkreślał, że każdy człowiek choć raz
w życiu powinien na nowo „napisać przypowieść o samarytaninie”.
Zapraszamy więc Ciebie – Czytelniku–Pielgrzymie do udziału we
wspólnym „pisaniu” przypowieści
o miłosiernym samarytaninie naszych czasów.
Każdego roku młodzież Wolontariatu św. Eliasza organizuje głosowanie na „Samarytanina Roku”. Celem tego niezwykłego plebiscytu jest propagowanie
nauczania Jana Pawła II, wspólne
budowanie „kultury miłości” poprzez pokazanie, że pośród nas
żyją i działają ludzie dobrzy, miłosierni i wspaniali.
Jesteśmy przekonani, że i Ty
znasz wielu takich współczesnych
samarytanów, których warto pokazać i podziękować im za dobro
i miłosierdzie, którym obdarzają
innych. Dlatego prosimy Cie, weź
udział w głosowaniu na „Miłosiernego Samarytanina Roku”. Stań
się i Ty budowniczym „kultury miłości”. Niech to będzie prawdziwy pomnik oddający hołd naszemu wielkiemu rodakowi. Napisz
do nas i oddaj głos na „Samarytanina Roku”. Może będzie to ktoś
z Twojej rodziny, może Twój sąsiad lub znajomy, może lekarz lub
pielęgniarka, osoba, która według
Twojej oceny zasługuje na taki tytuł i wyróżnienie. Napisz do nas,
podając imię i nazwisko osoby na
którą głosujesz, kilka zdań wyjaśniających dlaczego uważasz, że
ta osoba zasługuje na wyróżnienie,
podpisz się, bo jest to Twoje świadectwo, a nie żaden anonim, podaj numer telefonu, by można się
było z Tobą skontaktować. Pamiętaj, na jedną osobę można oddać
wiele głosów, tak więc zaproś i innych do udziału w naszym głosowaniu, ponieważ tylko wspólnie możemy stworzyć coś wielkiego i wspaniałego. Spośród nadesłanych zgłoszeń, osoby wyróżnione (wybrane podczas Kapituły po
zakończeniu głosowania) będą zaproszone do Krakowa i w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach otrzymają prestiżową
statuetkę i wyróżnienie „Miłosierny Samarytanin roku 2012”
NAFTA KOSMETYCZNA
DOSTĘPNA
JEST W APTEKACH
www.pphanna.pl
DERMOLIN
ZAMÓW W SWOJEJ
APTECE!
www.pphanna.pl
tel/fax 15 846 28 12
Głosowanie odbywa się
w dwóch kategoriach:
I kategoria: pracownik służby
zdrowia, dla którego praca i pomoc chorym nie jest tylko i wyłącznie „pracą zarobkową”, ale
jest postrzegana jako swoistego
rodzaju powołanie, osoba, która
często bezinteresownie poświęca
swój czas cierpiącym.
II kategoria: osoba nie należąca
do żadnej organizacji charytatywnej, która stara się żyć i realizować przykazanie miłości
pomagając innym w potrzebie,
osoba szlachetna, dla której pomoc drugiemu człowiekowi jest
czymś naturalnym, wypływającym z potrzeby serca.
Pamiętaj:
Głosowanie trwa
do 31 stycznia 2013r.
Głosując podajemy: imię i nazwisko, adres lub nr telefonu, osoby, którą uważamy za godną wyróżnienia wraz z kilkoma słowami
motywacji
„Głosy” możemy przesłać
listownie na adres:
Stowarzyszenie Wolontariat
św. Eliasza
Ul. Porucznika Wąchały 5,
30–608 Kraków
www.eliasz.org.pl
Pocztą elektroniczną
na adres:
[email protected]
[email protected]
Przeznaczony do codziennej pielegnacji bardzo zniszczonej skóry
(szorstkie ręce, otarcia naskórka, popękane pięty, świąd, odleżyny)
idealny po depilacji ciała. Nadaje skórze miękości już po trzech zastosowaniach. Nie uczula, przebadany dermatologicznie.
Rekolekcje z Postem Daniela
ZJGU(Z\'ąEURZVNLHM
w Archidiecezjalnym Domu Rekolekcyjnym
LPĝw8UV]XOL/HGyFKRZVNLHMZ=DERUyZFXN:áRV]DNRZLF
*
5HNROHNFMHSRJáĊELRQHSU]H]SRVWZDU]\ZQ\
MDNRGURJDGR]GURZLDIL]\F]QHJRLGXFKRZHJR
Terminy w 2012r.
=$35$6=$0Y:
12.11-22.11
XGUĊF]RQ\FKSUREOHPDPL]GURZRWQ\PL
FKRURE\VHUFDNUąĪHQLDQDGFLĞQLHQLH
Terminy w 2013r.
RW\áRĞüFXNU]\FDU]VFKRURE\]Z\URGQLHQLRZH
14.01-24.01
VWDZyZVFKRU]HQLDXNáDGXSRNDUPRZHJR
04.02-14.02
JU]\ELFDQLVNDRGSRUQRĞüLZLHOHLQQ\FK
04.03-14.03
]DLQWHUHVRZDQ\FKSURILODNW\Ną]GURZLD
UDFMRQDOQ\PĪ\ZLHQLHPLUR]WURSQ\PVW\OHP
08.04-18.04
Ī\FLD
29.04-09.05
SRWU]HEXMąF\FKRGSRF]\QNXZ\FLV]HQLD
03.06-13.06
SRPRF\GXFKRZHM
01.07-11.07
SUDJQąF\FKSU]HĪ\üSRVWZDWPRVIHU]HUDGRĞFL
RF]HNXMąF\FKQDVSRWNDQLH]%RJLHP
22.07-01.08
SU]HEDF]DMąF\PLX]GUDZLDMąF\P
05.08-15.08
3(à1$,1)250$&-A I ZAPISY
09.09-19.09
tel. (61)8798-892, 607-239-047
516-075-118, 693-572-177
e-mail: [email protected]
ZZZ]DERURZLHFSO
07.10-17.10
11.11-21.11
02.12-12.12
14
Wspomnienie bł. Jana Pawła II
Fot. ks.R.Walczak
W
Szczególnym wyrazem troski o rodzinę była
inicjatywa Światowych Spotkań Rodzin. Pierwsze z nich odbyło się w 1994 roku w Rzymie.
Z tej okazji Ojciec Święty wystosował specjalny
„List do rodzin”, w którym poruszył najistotniejsze problemy i perspektywy rodziny. Podczas konferencji prasowej 17 stycznia Fundacja podsumowała ubiegłoroczne obchody Dnia
Papieskiego. Jak co roku w przeddzień odbyła się gala wręczenia nagród „Totus” oraz szereg wydarzeń kulturalnych, naukowych i sportowych. Podczas XI Dnia Papieskiego zebrano
7 mln 425 tys. zł na stypendia dla młodzieży
z wsi i małych miasteczek. Stypendystami Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” jest obecnie
2,5 tys. młodych.
W Sekretariacie Episkopatu spotkali się dziś
także prezydenci i burmistrzowie Miast Papieskich, czyli tych, które Jan Paweł II odwiedził
podczas swoich pielgrzymek do Polski.
Idea obchodów Dnia Papieskiego narodziła się po pielgrzymce Ojca Świętego do Polski w 1999 r. Obchody Dnia Papieskiego przebiegają w czterech wymiarach: intelektualnym, duchowym, artystycznym i charytatywnym. W organizacji obchodów Dnia Papieskiego Fundację wspiera Ogólnopolski Komitet Organizacyjny.
Nagrody TOTUS wręczane są corocznie
podczas uroczystej gali na Zamku Królewskim
w wigilię Dnia Papieskiego. Nagroda jest docenieniem dorobku i skutecznego promowania osób oraz instytucji, których działalność
w sposób wybitny przyczynia się do podkreślania wartości wpisanych w człowieka, będących
istotną treścią nauczania Jana Pawła II. Koncert
Dnia Papieskiego jest najważniejszym wydarzeniem artystycznym Dnia Papieskiego. Podczas
Dnia Papieskiego organizowana jest publiczna zbiórka pieniędzy pod hasłem „Dzielmy się
miłością”. Zebrane środki przeznaczone są na
fundusz stypendialny Fundacji.
(AB)
NAJWAŻNIEJSZE PAPIESKIE WEZWANIE,
NAJISTOTNIEJSZE ORĘDZIE!
Wezwanie do modlitwy
Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać (por. ¸k 18,1), powiedział Pan Jezus. Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. „Nie samym chlebem żyje człowiek”
(Mt 4,4) i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspakajanie doczesnych – materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, człowiek
jest człowiekiem... „Nie samym chlebem żyje
człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Jeśli mamy żyć tym słowem,
słowem Bożym, trzeba „nie ustawać w modlitwie!” Może to być nawet modlitwa bez słów.
Niech z tego miejsca do Wszystkich, którzy
mnie słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie
do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie!
Ojciec Święty Jan Paweł II,
Kalwaria Zebrzydowska,
7 czerwca 1979 roku
FOT. ARCHIWUM CALVARIANUM „KALWARIA PAPIESKA”
yniesiony 1 maja 2011 r. do
godności błogosławionego, Ojciec Święty Jan Paweł II, doczekał się w kalendarzu liturgicznym swojego wspomnienia. Wspomnienie to,
z woli Stolicy Apostolskiej, zostało ustanowione na dzień 22 października. Skąd wzięła się ta
właśnie data?
Jeśli popatrzymy na dotychczasowe tradycje, to dniem wspomnienia świętego czy błogosławionego był najczęściej dzień jego śmierci,
który jest automatycznie uznany za dzień jego
narodzin dla nieba, a czasem, w przypadku papieży, jest to dzień wyboru na Stolicę Piotrową.
W przypadku Ojca Świętego Jana Pawła II powinien więc to być dzień 2 kwietnia lub 16 października, lecz tak nie jest. Co więc zadecydowało o dacie 22 października? Wyjaśnienia znajdziemy w dekrecie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Chciano pogodzić liturgiczne wymogi związane z ograniczonością kultu przysługującego błogosławionemu
z ogromnym znaczeniem tak wielkiej postaci, jak
Jan Paweł II dla Kościoła. Stąd właśnie data 22
października. Pozwala ona uniknąć niedogodności liturgicznych związanym z dniem śmierci
lub z rocznicą jego wyboru na papieża. 2 kwietnia z reguły przypada w okresie Wielkiego Postu lub okresie wielkanocnym, a więc w okresach
ważnych liturgicznie dla Kościoła. Wspomnienie
Jana Pawła II winno więc im zawsze ustępować
pierwszeństwa. 16 października natomiast w kalendarzu liturgicznym wspomina się obowiązkowo św. Jadwigę, patronkę Śląska. Dlatego też
zdecydowano, aby jako datę wspomnienia Jana
Pawła II przyjąć dzień inauguracji jego pontyfikatu, czyli 22 października.
Jak powinno się celebrować wspomnienie
bł. Jana Pawła II ? O tym też wspomina dokument Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Jest to wspomnienie obowiązkowe mające w Mszale swoją osobną kolektę, czyli modlitwę kapłana na początku Mszy
św. Wspomnienie to obliguje wszystkich kapłanów odprawiających Msze św. do używania tej
właśnie modlitwy. Obowiązuje ono tylko w Polsce, skąd błogosławiony papież pochodzi i gdzie
spędził większość swojego życia oraz w diecezji
rzymskiej, której był biskupem i gdzie spędził
cały swój twórczy i niezwykły pontyfikat.
Tradycyjnie już, także w tym roku, obchodzono Dzień Papieski. Hasłem XII już Dnia Papieskiego było: „Jan Paweł II – Papież Rodziny”. Kardynał Kazimierz Nycz, przewodniczący Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”
wyjaśniał, skąd taki tytuł obchodów w tym roku.
„Dlatego Papież poświęcał tyle miejsca rodzinie, że rodzina jest rzeczywiście sprawą niesłychanie ważną i niewątpliwie spośród ludzkich
spraw najważniejszą” – mówił metropolita warszawski. Kardynał Nycz przypomniał, że małżeństwo i rodzina jeszcze przed pontyfikatem
zajmowały szczególne miejsce w nauczaniu ks.
Karola Wojtyły.
Dział reklamy tel. 602-75-45-75
JESIEŃ Z KRAKOWSKIM
HERBAPOLEM
HERBATKA fix DLA SENIORA
Z ZIELEM WIERZBOWNICY Suplement diety
Przeznaczenie: Herbatka polecana szczególnie dla
mężczyzn po 50 roku życia. Trafnie dobrany skład
wpływa wyjątkowo korzystnie na organizm oraz chroni go przed zmianami związanymi z wiekiem. Ziele
wierzbownicy wąskolistnej w tradycji ludowej to zioło szczególnie polecane dla osób mających problemy
z prostatą. Zawartość: 2,5 g * 20 szt.
HERBATKA KLIMAKTERFIX Suplement diety
Przeznaczenie: Wyśmienita herbatka ze starannie
dobranych ziół, o łagodnym smaku i aromacie. Herbatka łagodzi problemy związane z okresem menopauzy,
uderzenia gorąca i pocenie się.
Zawartość: 2,0g * 20 szt.
HERBATKA fix NA CIŚNIENIE Suplement diety
Przeznaczenie: Herbatka stanowi uzupełnienie codziennej diety. To doskonale dobrana kompozycja ziół
(owoc aronii, owoc głogu, czosnek) pomocna przy
obniżaniu ciśnienia krwi, korzystnie wpływająca na
pracę serca i naczyń krwionośnych. Dodatkowo działanie to wspomaga ziele fiołka trójbarwnego oraz korzeń mniszka, wykazując łagodny efekt moczopędny.
Szyszki chmielu natomiast działają lekko uspokajająco. Herbatka szczególnie polecana jest w okresach
wzmożonego napięcia nerwowego i pogorszonego
samopoczucia. Zawartość: 2,0g * 20 szt.
HERBATKA fix NA CHOLESTEROL
Suplement diety
Przeznaczenie: Herbatka stanowi uzupełnienie codziennej diety. Idealnie dobrana kompozycja ziół,
polecana szczególnie dla osób borykających się
z problemem podwyższonego cholesterolu. Zioła
wchodzące w skład tej herbatki (skórka z jabłek, nasiona lucerny, nasiona wiesiołka, ziele mniszka, owoc
aronii, ziele karczocha, wyciąg z winogron) polecane
są jako pomocne w obniżaniu poziomu cholesterolu
we krwi. Zioła te również wspomagają funkcje wątroby i oczyszczanie organizmu. Zawartość: 2,0g * 20 szt.
HERBATKA fix NA PAMIĘĆ Suplement diety
Przeznaczenie: Idealnie dobrana kompozycja ziół,
które wpływają korzystnie na pamięć, zdolność uczenia się i poprawę samopoczucia. Zioła zawarte w składzie herbatki wspomagają funkcje umysłowe, ułatwiają koncentrację, rozjaśniają umysł oraz dodają energii.
Herbatka polecana jest szczególnie osobom uczącym
się, pracującym umysłowo oraz osobom starszym. Zawartość: 2,0g * 20 szt.
HERBATKA fix NA KRĄŻENIE Suplement diety
Przeznaczenie: Idealnie dobrana kompozycja ziół,
które wpływają korzystnie na krążenie w całym organizmie. Zioła zawarte w składzie herbatki wspomagają
przepływ krwi, pracę serca oraz wzmacniają organizm. Herbatka jest doskonałą receptą na zwiększenie
aktywności organizmu i dobre samopoczucie. Zawartość: 2,0g*20szt.
KZZ „Herbapol”
w Krakowie SA
15
Ż
ŻURAWINA
FORTE Suplement diety
ZZastosowanie: Produkt stanowi uzupełnienie coddziennej diety. Wyciąg z owoców żurawiny wzmacnia
i i wspomaga odporność organizmu, wpływa korzystnie
nna prawidłową pracę całego układu moczowego. Żurrawina w postaci suchego wyciągu to naturalny antyooksydant wspomagający procesy oczyszczania organnizmu. Pozwala zachować naturalną florę bakteryjną
ddróg moczowych. Szczególnie polecana jest dla osób
aaktywnie uprawiających sport oraz korzystających
zz basenów. Zawartość: 30 tabletek
M
MELISA
Z SZYSZKĄ CHMIELU Suplement diety
ZZastosowanie: Produkt stanowi uzupełnienie coddziennej diety. Melisa z szyszką chmielu korzystnie
w
wpływają na uspokojenie oraz odprężenie organizmu.
PPolecane są osobom mającym trudności z zasypianniem szczególnie na tle nerwowym, rozdrażnionym.
ZZawartość: 30 tabletek
ŻURAWINKA syrop na oczyszczenie
dróg moczowych Suplement diety
Zastosowanie: Produkt stanowi uzupełnienie codziennej diety. Polecany dla dorosłych i dzieci od 3 roku życia.
Wyciąg z owoców żurawiny zawarty w syropie korzystnie wpływa na prawidłową pracę całego układu moczowego. Dodatkowo stanowi naturalny antyoksydant
wspomagający procesy oczyszczania organizmu, źródło
naturalnych witamin, flawonoidów i taniny. Wspomaga
odporność organizmu. Zawartość: 100 ml
SYROP CZOSNKOWY Suplement diety
Przeznaczenie: Preparat stanowi uzupełnienie codziennej diety. Czosnek wspomaga naturalną odporność organizmu. Polecany szczególnie w okresie
jesienno–zimowym, w czasie osłabionej odporności
organizmu. Ponadto korzystnie wpływa na wydzielanie soków trawiennych oraz wspomaga utrzymanie
prawidłowego poziomu cukru i cholesterolu w organizmie. Zawartość: 100 ml
SYROP Z KWIATU BZU Suplement diety
Przeznaczenie: Preparat stanowi uzupełnienie codziennej diety. Syrop zawiera wyciąg z kwiatu bzu
czarnego z dodatkiem witaminy C oraz koncentratu malinowego. Działa rozgrzewająco i napotnie, jest polecany szczególnie w okresie jesienno–zimowym, w czasie
osłabionej odporności organizmu. Zawartość: 100 ml
HERBATKA fix MALINA Z DZIEWANNĄ
Zastosowanie: Herbatka fix Malina z Dziewanną to
idealnie dobrana kompozycja owoców i ziół, z której
otrzymujemy napar o smaku świeżych malin i dziewanny oraz doskonałym aromacie. Polecana jako gorący napój na długie jesienno–zimowe wieczory. Gasi
pragnienie, poprawia nastrój, orzeźwia ciało i umysł.
Dodatkowo kwiat dziewanny wspomaga oczyszczanie
górnych dróg oddechowych. Zawartość: 2,0g * 20 szt.
HERBATKA fix DLA GARDŁA Suplement diety
Przeznaczenie: Idealnie dobrana kompozycja ziół
i witamin, które wpływają kojąco na gardło, przynoszą ulgę w suchości oraz łagodzą podrażnienia gardła.
Składniki herbatki wspomagają prawidłowe funkcjonowanie strun głosowych, krtani i górnych dróg oddechowych. Herbatka wzmacnia organizm, szczególnie
w okresie jesienno–zimowym Zawartość: 2g*20szt
ul. Chałupnika 14, 31–464 Kraków
tel. 12 411 69 11, fax 12 411 58 37
www.herbapol.krakow.pl,
[email protected]
16
Ludźmierz: otwarcie Roku Jubileuszu 50–lecia
koronacji cudownej figury Gaździny Podhala
asterce Maryjnej 15 sierpnia br. z poświęceniem ziół, przy Ołtarzu Polowym w Ludźmierzu przewodniczył J.
Eksc. ks. bp Grzegorz Ryś w koncelebrze z 5 kapłanami świętującymi w tym roku
Jubileusz 25.lecia święceń kapłańskich i wieloma innymi czcicielami Matki Bożej Wniebowziętej. W powitaniu Ks. Proboszcz mówił: „Maryja ukazując się w świetlistym słupie
(przed 612 laty) stała sie początkiem tej nocy,
gdy wyzwoliła topiącego się człowieka i przyprowadziła go do ludźmierskiego kościoła. Dzisiaj chce nas wyzwalać z różnych topieli. Niech
ta modlitwa w środku nocy umocni nas i obdarzy nadzieją”. W Maryjnym Ogrodzie Różańcowym mimo dość niskiej temperatury zebrało sie bardzo wielu pielgrzymów, którzy zaskoczyli swoją ilością Księdza Biskupa. W homilii Celebrans zwrócił się do wiernych: „Noc jest
ważnym czasem, w jakim dokonują się wielkie
dzieła Boże. Wiara jest nocą. Noc jest czasem
działania Pana Boga. Ufamy, że i dzisiaj może
On dokonać w nas wielkich rzeczy. – słyszeliśmy w odczytanym fragmencie Ewangelii. To
tak, jakby Pan Jezus chciał do nas powiedzieć,
że jesteśmy błogosławieni, gdy słuchamy Słowa
Bożego. Uroczystość Wniebowzięcia – zaśnięcia Maryi. Tu niedaleko macie cmentarz – sypialnię dla tych, którzy zasnęli na wieki. Ale
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, którzy zasnęli. Maryja zachowywała i rozważała Słowo. Jakaż wielka siła sprawcza jest w Słowie zatrzymanym w sercu. Maryja
poczęła Słowo w swoim łonie, ale najpierw poczęła je w swoim sercu. Przyjąć Słowo i zatrzymać je w sobie – to tak jak Maryja odnieść zwycięstwo nad śmiercią. Chrześcijanie, jak Maryja mogą stać bez lęku wobec śmierci. Czy macie
taką odwagę wobec śmierci? – pytał zebranych
Ks. Biskup. – Nie. Ja tez jej nie mam. Bo śmierć
ma oścień, którym jest grzech. I dlatego się boimy. Dokąd człowiek nie zmierzy się z własnym
grzechem – nie zwycięży. Ta noc jest po to, aby
poznać prawdę o naszym Odkupieniu. Chrystus zwyciężył śmierć, zwyciężył grzech. Dokąd nie zmierzę się z moim grzechem nie zwyciężę. Co czyni Słowo Boga w nas?” – zakończył Kaznodzieja. Pod koniec Eucharystii, po
P
W obronie Krzyża stanę...13 października 2012 r.
Tuż przed 12.00 dotarła do Sanktuarium Ludźmierskiego Gwiaździsta Pielgrzymka Podhala, Spisza i Orawy. Przybyło przeszło 3.500 Pielgrzymów, przynieśli 60 Krzyży - małych, średnich i całkiem dużych - na każdym emblemat z napisem parafii. Prawie 60 kapłanów celebrowało Mszę św. przy ołtarzu polowym pod przewodnictwem
ks. inf. Stanisława Olszówki z Zakopanego. W płomiennym kazaniu, wielokrotnie przerywanym oklaskami, ks.
prałat Mieczysław Łukaszczyk mówił: "Odprawiliśmy przed chwilą Drogę Krzyżową, idąc z Nowego Targu do
Ludźmierza. Droga Krzyżowa kończy się na Kalwarii. A na niej Chrystus na Krzyżu. Chrystus - jedyny Zbawiciel.
Przeprasza Ojca w naszym imieniu. I czyni to także podczas każdej eucharystii. Stoimy więc i my teraz pod Krzyżem Chrystusa. Stoimy razem z Maryją Matką. I przypominamy sobie, co mówił tu na Podhalu, w Zakopanem
15 lat temu bł. Jana Paweł II: Brońcie Krzyża....Przychodzimy więc i my, stajemy po stronie Krzyża, opowiadamy
sie za Krzyżem, za Krzyżem w przestrzeni społecznej naszej Ojczyźnie. I modlimy się, abyśmy mogli śledzić najważniejsze wydarzenia naszych najnowszych dziejów dzięki przekazowi Radia Maryja i TV Trwam." Pod koniec
Mszy św. został odczytany list do Ojca świętego zapewniający o naszej modlitwie w intencjach Kościoła, Synodu, Piotra naszych czasów; list do Kardynała Metropolity i Apel do parlamentarzystów. A po Eucharystii wszyscy
dźwigający Krzyże swoich parafii przeszli procesjonalnie do tajemnic bolesnych. Odbyła sie Adoracja Krzyża na
Golgocie, a następnie wszystkie Krzyże pozostały między Ludźmierską Kalwarią, a Wieczernikiem. W tym czasie
modlono się tajemnicami bolesnymi. Brońmy Krzyża nadal, brońmy Go naszą codziennością.
s. DL USJK
podziękowaniach Ks. Bp jeszcze dodał: „ Dziś
obchodzimy rocznicę Bitwy Warszawskiej,
zwycięstwa nad bolszewikami w 20 roku, dziś
tez przyjeżdża do Polski Cyryl Patriarcha Moskwy i całej Rosji, 17 sierpnia Biskupi Polscy
i Cerkiew Moskiewska podpiszą porozumienie
o pojednaniu narodów. A wtedy, gdy bolszewicy wrócili do Moskwy (92 lata temu) pierwszą
ofiarą ich działalności stał się Kościół. Zamordowano wówczas 270 biskupów, kolejne 300
zmarło w sowieckich łagrach; 45.000 sióstr
zakonnych i kapłanów; świeckich nikt nie jest
w stanie policzyć. Musimy nauczyć się rozróżniać”. Bazylika była otwarta całą noc. Od rana
znów tłumy serc. O 6.30 Godzinkami powitaliśmy NMP, o 7.00 Eucharystię sprawowali neoprezbiterzy tegoroczni ( w liczbie 7), o 9.00
Eucharystię przy Ołtarzu Polowym sprawował
ks. Proboszcz z trzema zakonnikami. O 11.00
sumę odpustową, podczas której odczytany został dekret Penitentiarii Apostolskiej nadający Sanktuarium Ludźmierskiemu przywilej odpustu papieskiego w Roku Jubileuszowym celebrował wraz z dziekanami dekanatów podhalańskich Metropolita Krakowski ks. Kard.
Stanisław Dziwisz. Przed Eucharystią została odsłonięta wystawa: Koronacja, Ludźmierz
15.08.1963. W homilii, rozważając fragment
Ewangelii o Nawiedzeniu przez Maryję św. Elżbiety, ks. Kardynał mówił: „Maryja pospieszyła
w góry, do Ludźmierza i tutaj pozostała ze swoim ludem. Wniebowzięta towarzyszyła zawsze
ludziom skalnego Podhala. Ona umiłowała sobie
Ludźmierz. Ona zawsze prowadzi do Swojego
Syna, a Chrystus prosi lud Podhala, aby pozostał wierny. Pilnujcie tego, co w Was wartościami opartymi na fundamencie wiary ojców – proszę Was – dbajcie o duchową formację rodzin,
dzieci, młodzieży. Centrum Waszego życia niech
zawsze będzie Bóg. Rodziny żyjące na tej ziemi
powinny być wspólnotami życia, miłości, prawości i solidarności”. Pod koniec Mszy św. w której uczestniczyło przeszło 10.000 wiernych ks.
Kardynał dodał: „ Bądźcie świadkami wiary i tu
w Ludźmierzu i za oceanem. I dziękuje Wam za
troskę o to Sanktuarium i o Centrum Jana Pawła
II Nie lękajcie się z kaplicą podhalańską. Święcimy dzisiaj pierwociny naszej pracy i my jesteśmy powołani, aby przynosić obfity plon naszego życia. Ps. Uczestnicząc w nabożeństwach
sanktuaryjnych Pielgrzym Roku Jubileuszowego 2012/2013 może nabyć Certyfikat Jubileuszowego Pielgrzyma z jubileuszową pieczątką.
S. DL USJK
PORTAL POWOŁANIOWY Stajesz przed wyborem drogi życiowej, pytasz o sens i cel życia, pragniesz umocnić
swoją wiarę, interesujesz się życiem zakonnym czy kapłańskim, pragniesz zasięgnąć więcej informacji o św.
Franciszku z Asyżu i jego duchowości?! Proponujemy Ci bardzo interesujący Internetowy „Portal Duszpasterstwa
Powołań OO. Bernardynów”, powstały i działający pod adresem: www.powolanie.bernardyni.pl. Portal
zawiera podstawowe informacje o Zakonie Braci Mniejszych, założycielu zakonu – św. Franciszku z Asyżu,
szczegółowe informacje o Prowincji Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (czyli Prowincji OO. Bernardynów – tak
popularnie nazywanej w Polsce). Jest oddzielny dział dotyczący Źródeł Franciszkańskich (wszystkich pism św.
Franciszka z Asyżu) i nie tylko. Portal zawiera – jak sama nazwa wskazuje – odrębny dział, a w nim szereg treści
związanych z tematem „powołanie”. Nadto na Portalu można znaleźć szereg ważnych zagadnień związanych
z życiem chrześcijańskim (modlitwy, refleksje, opowiadania, świadectwa...). Zobacz, a sam się przekonasz!!!
O. ZEFIRYN MAZUR OFM
17
Ludźmierz – 50. rocznica koronacji Gaździny Podhala
Kościół i parafia Wniebowzięcia NMP
w Ludźmierzu są najstarszymi na Podhalu. Przez
pierwszych 11 lat istniał tu także klasztor Cystersów (1234). Cystersi kierowali parafią do
1824 r. Następnie parafię przejęła diecezja tarnowska, a potem krakowska (1881). Kościół
drewniany, modrzewiowy, gontem kryty, został
ufundowany przez wojewodę krakowskiego. Posiadał trzy ołtarze. Od ok. 1400 r. jest tu figura
Matki Bożej Uśmiechniętej Gaździny Podhala.
W latach 1869–77 powstał w Ludźmierzu
nowy kościół murowany, neogotycki, istniejący do
dnia dzisiejszego. Do niego przeniesiono rokokowy ołtarz wielki z łaskami słynącą od wieków figurą MB Ludźmierskiej. To tutaj, przy figurze Matki Boskiej Ludźmierskiej Królowej Podhala skupia się religijne życie Podhala. Tysiące pielgrzymów przybywają przede wszystkim z Podhala,
Spisza i Orawy, Mszany Dolnej i Słowacji – regionów rozpościerających się u stóp granitowego
masywu Tatr. Pierwsze przygotowania do papieskiej koronacji figury, jak wspomina ks. prałat Tadeusz Juchas, obecny kustosz Sanktuarium, rozpoczął proboszcz ks. Józef Styrylski w roku 1934
z okazji 700–lecia parafii. Wybuch wojny uniemożliwił realizacje projektu. Nowe starania podjął jego następca ks. Leonard Harędziński. Ostatecznie koronacja cudownej figury miała miejsce
15 sierpnia 1963 r. w Uroczystość Wniebowzięcia NMP. Dokonali jej: Prymas Tysiąclecia, Sługa Boży Kard. Stefan Wyszyński wraz z bł. Janem
Pawłem II, wówczas biskupem krakowskim Karolem Wojtyłą. Podczas błogosławieństwa wiernych ukoronowaną figurą Gaździny Podhala, z Jej
dłoni wypadło berło, które w locie chwycił biskup
Wojtyła. Ten niezwykły epizod skomentował Prymas: No Karol, Matka Boża przekazuje Ci władzę.
Słowa te nabrały nowej wymowy, gdy wkrótce biskup Wojtyła został arcybiskupem metropolitą, następnie kardynałem i 15 lat później papieżem, kolejnym zastępcą Chrystusa na ziemi. Podczas koronacji podniosłe kazanie wygłosił Prymas Tysiąclecia, mówiąc m.in. Jak Wy dzisiaj, tak całe pokolenia Waszych ojców dziadów, praojców, przychodziły do Panienki Ludźmierskiej, szukając pokrzepienia i pośrednictwa. Tutaj uczyli się miłości do ludzi i do swoich dzieci. Tutaj nabywali ducha Prawdy, Obowiązkowości i Sprawiedliwości.
Tutaj umacniali swoje poczucie wolności. Pozdrawiając zaś górali zza oceanu powiedział: Składamy na Waszych czołach pocałunek braterski i macierzyński, abyście go zanieśli na wolną amerykańską ziemię, gdzie korzystacie z chleba, z wolności i prawdy. Po koronacji, biskup Karol Wojtyła w liście pasterskim do wiernych diecezji, pisał: Tego Skarbu, który w dniu 15 sierpnia otrzymał Ludźmierz, wszystkie parafie Podhala muszą
wytrwale strzec. Nie tylko Proboszcz ludźmierski zobowiązał się do tego swoim ślubowaniem,
ale wszyscy kapłani i wierni. A jakiż to Skarb?
Ten Skarb, moi Drodzy, to nie tylko złota korona na skroniach Królowej Podhala, ale także Jej
Fot. arch. Sanktuarium w Ludźmierzu
15 sierpnia 1963– 2013
Królestwo w duszach, myślach, słowach i uczynkach, w małżeństwie, w życiu rodzinnym i wychowaniu dzieci, w obyczajach młodzieży, w pracy na polu, w warsztatach, biurach czy fabrykach
– we wszystkim wreszcie, czego tknie człowiek
wierzący i prawdziwy czciciel Maryi...
Jako Papież, bł. Jan Paweł II „spotkał się”
z Gaździną Podhala dwukrotnie. Podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, 8 czerwca 1979
roku na lotnisku nowotarskim, ujrzawszy przy
ołtarzy polowym Jej figurę, radośnie zareagował: Bóg Wam zapłać, żeście na to dzisiejsze
spotkanie przynieśli tutaj Matkę Bożą Ludźmierską. I drugi raz, 18 lat później 7 czerwca
1997 r. bł. Jan Paweł II przybył do Sanktuarium
ludźmierskiego. Była pierwsza sobota miesiąca,
wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi. Ojciec Święty przewodniczył modlitwie różańcowej, transmitowanej przez Radio Watykańskie
na cały świat. W homilii mówił: Od wieków z różańcem w ręku przychodzili tu pielgrzymi, aby
od Maryi uczyć się miłości do Chrystusa i wybierali w ten sposób szkołę najlepszą. Rozważając bowiem Tajemnice Różańcowe, patrzymy
na misterium życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jej oczyma, przeżywamy je tak, jak
Ona w swym Sercu Matczynym je przeżywała.
(...) Rytm różańcowych pacierzy odmierza czas
na tej podhalańskiej, krakowskiej, polskiej ziemi, przenika go i kształtuje. Królowo Różańca
świętego – módl się za nami. Pani Ludźmierska, Gaździno Podhala – módl się za nami. Upamiętniając modlitwę różańcową Papieża–Polaka,
Podhalanie z USA, Kanady, pielgrzymi, kapłani i parafianie na przełomie tysiącleci chrześcijaństwa (2000), zarazem w roku 600–lecia kultu Gaździny Podhala, wznieśli w Sanktuarium
pomnik swojej więzi z Kościołem – ufundowali Maryjny Ogród Różańcowy. Uformowany on
został w postaci drogi z 20 kaplicami góralskimi z poszczególnymi tajemnicami wyrzeźbionymi przez Marka Blajarskiego w białym marmurze. Wizyta Papieża, niezwykłego Pielgrzyma
została uwieczniona polichromią w prezbiterium
kościoła i pomnikiem klęczącego bł. Jana Pawła II modlącego się na różańcu pośrodku Maryjnego Ogrodu Różańcowego. Sanktuarium pięknieje – mówił bł. Jan Paweł II. I rzeczywiście:
w 1985 r. zbudowano Dom Pielgrzyma, wzniesiono krużganki, ogrójec, ołtarz polowy i stacje Drogi Krzyżowej. Rozbudowie Sanktuarium
towarzyszyła troska o pogłębianie życia religijnego na Podhalu, co znalazło swój wyraz m.in.
w nabożeństwach fatimskich, zapoczątkowanych
Dokończenie na str. 18
18
Ludźmierz – 50. rocznica koronacji Gaździny Podhala
przez kard. F. Macharskiego (13 V 1987 r.),
w poświęceniu przez bpa G. Górnego 300 figur
Matki Bożej Ludźmierskiej, nawiedzających następnie domy na Podhalu, Orawie i Spiszu (13
X 1987 r.), transmisji „Modlitwy Wieczornej”
z Ludźmierza przez TVP (w lutym 1990 r.). Nie
ma chyba skrawka Podtatrza, skąd całe rodziny
wyemigrowały do Stanów Zjednoczonych czy
Kanady. Jednocząc się z Ojczyzną, organizują
tam oni Koła Związku Podhalan. W Chicago powstały m.in.: Klub Parafii Ludźmierz im. Matki
Bożej Królowej Podhala (1953 r.), Koło „Ludźmierz” Związku Podhalan pod patronatem Matki Bożej Ludźmierskiej (1979 r.) i Komitet 600–
lecia Kultu Matki Bożej Ludźmierskiej , także
w Brampton w Kanadzie (1993 r.). Liczni Podhalanie z Ameryki byli obecni w Nowym Targu
podczas pielgrzymki Ojca Świętego. Nie zabrakło ich także w czasie wizyty papieża w Ludźmierzu w pierwszą sobotę – 7 czerwca 1997 r.
Matka Boża Ludźmierska patronuje żołnierzom. W roku 1926 powstała w Bielsku–Białej
parafia wojskowa pod patronatem Matki Bożej
Ludźmierskiej. 21 Brygada Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie, która jest kontynuatorką tradycji Pułku Strzelców Podhalańskich, w dniu 5
sierpnia 2000 r. odnowiła patronat Matki Bożej Ludźmierskiej nad wojskiem. Warto wiedzieć, że w prywatnych pokojach Papieża–Polaka była przez wszystkie lata pontyfikatu kopia figury Matki Bożej Ludźmierskiej 18 maja 2001 r.
papież bł. Jan Paweł II podniósł kościół w Ludźmierzu do godności bazyliki mniejszej, podarował swoja piuskę dla sanktuarium.
15 sierpnia 2004 r. ks. kard. F. Macharski poświęcił Tajemnice Światła w Ogrodzie
Różańcowym.
2 kwietnia 2009 r. w 4 rocznicę odejścia
bł. Jana Pawła II do Domu Ojca, kopia figury
Matki Bożej Ludźmierskiej została instalowana
w Betlejem.
15 sierpnia 2011 r. 3 miesiące po beatyfikacji bł. Jana Pawła II – umiłowanego ludźmierskiego pielgrzyma, kard. Stanisław Dziwisz Metropolita Krakowski podarował Sanktuarium relikwie Papieża–Polaka. Planowany
jest Światowy Zlot Czcicieli Matki Bożej Ludźmierskiej na 15 sierpnia 2013 roku (50 rocznicę koronacji Matki Bożej Ludźmierskiej),
gdyż znane jest ogromne przywiązanie wielu
Górali do Gaździny Podhala nie tylko w Polsce: w Rzeszowie, Częstochowie, w Niemczech i na całym świecie: w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, na Dominikanie, w Betlejem na terenie Ziemi Świętej.
Zapraszamy organizacje, rodziny, osoby prywatne na to jubileuszowe spotkanie i świętowanie. Co się dzieje w Ludźmierzu można śledzić
na bieżąco na stronie www.mbludzm.pl, a w każdą środę jest transmitowana Eucharystia – Msza
św. nowennowa do Matki Bożej Ludźmierskiej
przez www.tvpodhale.info – wejście przez stronę internetową.
Fot. arch. Sanktuarium w Ludźmierzu
Dokończenie ze str. 17
Dane kontaktowe:
Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej
ul. Jana Pawła II, 124, 34 – 471 LUDŹMIERZ
Tel. +48 18 26 555 27 w. 15
Fax. +48 18 26 555 27 w. 17
email: [email protected]
lub [email protected]
www.mbludzm.pl
Jubileuszowy certyfikat pielgrzyma
środę 15 sierpnia 2012 r. w Uroczystość odpustową Wniebowzięcia NMP, podczas otwarcia
przez Metropolitę Krakowskiego Kard. Stanisława Dziwisza, Roku Jubileuszowego, związanego z obchodami 50. rocznicy koronacji cudownej figury Matki Bożej
Ludźmierskiej, w Sanktuarium będzie można nabyć Jubileuszowy Certyfikat Pielgrzyma. Jest on zachętą i zarazem zaproszeniem do
uczestnictwa w stacjach Roku Jubileuszowego,
związanych z odpustami Bazyliki Ludźmierskiej i pierwszymi sobotami miesiąca. Chcemy wspólnie świętować. Bł. Jan Paweł II nazwał
siebie „Ludźmierskim Pielgrzymem”. I my
wpisujemy sie w szereg tych, którzy przybywają do Gaździny Podhala, by potwierdzić nasze:
Jestem, pamiętam, czuwam. Z bł. Janem Pawłem II, w Szkole Maryi Gaździny Podhala rozpoczniemy świętowanie Roku Jubileuszowego.
Poprzez Certyfikat i udział w przynajmniej 7
(potwierdzonych pieczątkami) stacjach jubileuszowych włączymy się w rodzinę Ludźmierskich Pielgrzymów, w rodzinę Gaździny Podhala, stając się Jej dziećmi, kuzynami, przyjaciółmi. Zapraszamy więc:
W
8 grudnia 2012 – na Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
2 lutego 2013 – na Uroczystość Matki Bożej Gromnicznej – Ofiarowanie Pana Jezusa
w świątyni
8 kwietnia 2013 – na przeniesiona z 25
marca Uroczystość Zwiastowania NMP
21 kwietnia 2013 – na święto bacowskie
31 maja 2013 – na Uroczystość Nawiedzenia NMP
1 czerwca 2013 – na Pieszą Pielgrzymkę
szlakiem Papieskim SURSUM CORDA
7 lipca 2013 – na Dzień Chorych
16 lipca 2013 – na Uroczystość Matki Bożej Szkaplerznej
15 sierpnia 2013 – na główne Uroczystości Jubileuszu 50–lecia koronacji MBL,
a także na pierwsze soboty miesiąca:
4 maja 2013, 1 czerwca 2013, 6 lipca
2013 i 3 sierpnia 2013
19
Sympozjum „Maryja w wierze Kościoła i życiu narodu”
Ludźmierz – Nowy Targ 23 i 24 października 2012 r.
sierpnia 2013 roku w Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej obchodzić będziemy 50 lecie niezwykłego wydarzenia wpisującego się złotymi zgłoskami w duchową historię Archidiecezji Krakowskiej i Podhala mianowicie – koronacji papieskimi diademami cudownej figury Matki Bożej Gaździny Podhala.
Mocą papieskiego dokumentu bł. Jana
XXIII koronacji dokonał kardynał Stefan Wyszyński Prymas Polski i bp. Karol Wojtyła biskup krakowski. Działo się to podczas trwania
Soboru Watykańskiego II i nurcie Wielkiej Nowenny przed Tysiącleciem Chrztu Polski.
Odbywały się wówczas w parafiach i sanktuariach modlitewne czuwania soborowe – wypraszające moce Duch Św. dla ojców soboru.
Była też w parafiach zachęta do czynów dobroci
do odnowienia w sobie życia moralnego w jako
odpowiedź na odnowę soborową Kościoła.
W tym czasie w latach 60.tych w Ojczyźnie nastąpiła jawna walka przeciwko wierzącym i Kościołowi – hasła komunistów o szczęśliwej PRL
miały zagłuszyć prawdę o tysiącleciu Chrztu Polski. Wszechobecne struktury komunizmu, inwigilacji służb „bezpieczeństwa” dyktatura proletariatu
zapowiadały trudny czas dla Kościoła dla wierzących katolików. Chcemy poznać ten klimat minionego czasu przed 50 laty, by mieć świadomość, że
przeciwnikom wolności religijnej można się oprzeć
jak ojcowie nasi pod przewodnictwem Kościoła.
Do Jubileuszu przygotowujemy się przez
szczególny dar Benedykta XVI jaki został przez
Kardynała Stanisława Dziwsza, Metropolitę Krakowskiego ogłoszony 15 sierpnia 2012
r dekret ogłaszający w Bazylice Ludźmierskiej
Rok Jubileuszowy z możliwością uzyskiwania
papieskich odpustów zupełnych każdego dnia
do 16 sierpnia 2013 roku. By podkreślić ten
przywilej przygotowano certyfikat pielgrzyma
jubileuszowego, pamiątkę nawiedzenia Bazyliki w roku Świętym.
Wystawa na placu przy Bazylice dokumentująca fotografią wydarzenia z 1963 roku jest
dla wielu pielgrzymów informacją o Jubileuszowych przygotowaniach.
Do Jubileuszu przygotowujemy się również przez publikację historycznych dokumentów autorstwa Władysława Skalskiego „Koronacja, Ludźmierz 15 sierpnia 1963 r.” jak również
przez sympozjum „Maryja w wierze Kościoła
i życiu narodu” jakie odbędzie się w Ludźmierzu i Nowym Targu 23 i 24 października 2012 r.
Bogactwo znakomitych postaci nauki; teologów, historyków, literatów, … gwarantuje
bogactwo odkrywczych refleksji nad wydarzeniami sprzed 50 lat.
Zapraszam na niebywałe na Podhalu Jubileuszowe Sympozjum.
Maryja w wierze Kościoła i w życiu narodu
Sesja naukowa z okazji 50–lecia Koronacji figury
Matki Boskiej Ludźmierskiej
23–24 X 2012
Podhalańska Państwowa Wyższa Szkoła
Zawodowa w Nowym Targu
Tysiąclecia i kard. Karola Wojtyły – ks. dr Andrzej Dobrzyński (RZYM)
Godz. 12.50–13.10. Koronacja MBL i milenijny Akt oddania Polski Maryi w świetle pontyfikatu Jana Pawła
II – ks. dr hab. Kazimierz Pek (KUL, Lublin)
Godz. 13.10–13.30. Sanktuarium Matki Bożej Królowej
Podhala w Ludźmierzu w sieci ośrodków pielgrzymkowych Polski i świata – dr Franciszek Mróz, mgr Iwona
Hodorowicz, mgr Łukasz Mróz (PPWSZ, UPJPII, UJ)
Godz. 10.40–11.00. MBL w historii Związku Podhalan
– Prelegent: dr Stanisława Trebunia–Staszel (UJ Kraków)
Dyskusja, Przerwa
15
23 PAŹDZIERNIKA (WTOREK)
Ludźmierz, Sanktuarium ul. Jana Pawła II 124
Godz. 9.00. Msza św. pod przewodnictwem ks. kard.
Franciszka Macharskiego, bazylika
Dom Związku Podhalan
Ul. Jana Pawła II nr 116, Ludźmierz
Godz. 10.30. Otwarcie sympozjum: Marszałek Województwa Małopolskiego, Marek Sowa Kustosz sanktuarium MBL, ks. Tadeusz Juchas.
KORONACJA MBL – ŚWIĘTEM WIARY SESJA 1
Przewodniczy prof. Stanisław Hodorowicz
Rektor PPWSZ i Senator RP, Nowy Targ
Godz. 11.00–11.20. Religijne i historyczne znaczenie koronacji figury Matki Boskiej Ludźmierskiej w 1963 roku – ks. abp Wacław Depo (Metropolita Częstochowski),
Godz. 11.20–11.40. Koronacja – Szczęśliwe zwieńczenie życia człowieka – o. prof. dr hab. Zdzisław Józef
Kijas OFMConv (Watykan)
Godz. 11.40–12.00. Matka Boska Ludźmierska – Matka Kościoła. Koronacja w świetle nauczania Soboru Watykańskiego II – o. prof. Grzegorz Bartosik OFM
Conv. (UKSW – Warszawa)
Dyskusja, Przerwa
KORONACJA MBL – PRAWEM NARODU SESJA 2
Przewodniczący ks. prof. Władysław Zuziak
Rektor UPJPII, Kraków
Godz.12.30–12.50. Godność człowieka i wolność
Kościoła w ludźmierskim nauczaniu Prymasa
SANKTUARIUM TETNIĄCE ŻYCIEM – SESJA 3
Przewodniczący dr Anna Mlekodaj PPWSZ, Nowy Targ
Godz. 15.00–15.20. Metafora w architekturze sakralnej na przykładzie Sanktuarium Królowej Podhala
w Ludźmierzu. Prelegenci: mgr inż. arch Agnieszka Fudali, mgr inż. arch Agata Bentkowska–Mitana (PPWSZ NT)
Godz. 15.20–15.40. Kult MBL a troska o rodzinę i wychowanie młodego pokolenia. Prelegent: s. dr Urszula
Ściurka CSFN ( Zakopane)
Godz. 15.40–16.00. Rożne formy pobożności związane z sanktuarium MBL – ks. prof. Jan Machniak
(UPJPII, Kraków)
Dyskusja i zakończenie pierwszego dnia sympozjum
Godz. 17.15 nabożeństwo różańcowe w bazylice
ludźmierskiej
24 PAŹDZIERNIKA (ŚRODA)
Podhalańska PWSZ – aula
Ul. Kokoszków 71, Nowy Targ
Godz. 9. 45. Otwarcie II dnia sympozjum oraz powitanie
gości przez Rektora PPWSZ – prof. dr hab. Iwona Grys
DZIEDZICTWO KORONACJI MBL – SESJA 4
Przewodniczy bp. Jan Szkodoń (Kraków)
Godz. 10.00–10.20. Od Cystersów do Jana Pawła II.
Zarys dziejów wsi Ludźmierz i Sanktuarium Królowej
Podhala – dr Piotr Sadowski (PPWSZ NT)
Godz. 10.20–10.40. Postać MBL w folklorze słownym
Podtatrza – dr Urszula Janicka–Krzywda (UJ Kraków)
KS. TADEUSZ JUCHAS Ludźmierz, 6 października 2012
PANI LUDŹMIERSKA W KULTURZE PODHALA – SESJA 5
Przewodniczy mgr inż. Marek Fryźlewicz – burmistrz Nowego Targu
Godz. 11.30–11.50. MBL w kulturze Podhala – Dr Anna
Mlekodaj (PPWSZ NT)
Godz. 11.50–12.10. Z Ludźmierza w świat. Ponadregionalny wymiar kultu MBL – o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD (Lublin)
Godz. 12.10–12.30. Motywy maryjne na wojskowych
sztandarach – Prelegent: prof. dr hab. Karol Olejnik,
(UAM, Poznań)
Dyskusja
Otwarcie wystawy prac studentów PPWSZ pt. Szlakiem
podhalańskich kapliczek Pani mgr Agnieszka Fudali
Przerwa
KRÓLOWA PODHALA A NOWA EWANGELIZACJA – SESJA 6
Przewodniczy ks. dr hab. Władysław Zarębczan (Watykan)
Godz. 15.00–15.20. Kult MBL w kulturze medialnej
– piękno i głębia wiary – ks. prof. dr Andrzej Baczyński (UPJPII, Kraków)
15.20–15.40. Dialog między wiarą i kulturą postulatem nowej ewangelizacji. Przesłanie ludźmierskie
bp Grzegorz Ryś ( Kraków)
Podsumowanie i zakończenie sesji naukowej
Osoby zainteresowane udziałem w sympozjum
proszone są o kontakt
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala
34–471 Ludźmierz, ul. Jana Pawła II 124
tel. 18 265 55 27
email: [email protected]
Kustosz Sanktuarium
ks.Tadeusz Juchas
20
21
22
Polskie Stowarzyszenie Obroñców ¯ycia Cz³owieka
ul. Krowoderska 24/1, 31-142 Kraków
9 3 1 2 4 0 4 6 5 0 1111 0 0 0 0 5 1 5 0 8 4 0 1
Wp³ata daru na obronê ¿ycia cz³owieka.
93 1240 4650 1111 0000 5150 8401
Polskie Stowarzyszenie
Obroñców ¯ycia Cz³owieka
ul. Krowoderska 24/1
31-142 Kraków
Wp³ata daru
na obronê ¿ycia cz³owieka.
ȱǮٞŒ‘Š“–¢ȱȱÙ˜œžȱ’Ž‹’Žœ”’Ž“ȱŠ”’Ƿ
’ŽŒ‘ȱ˜ȱœÙžŒ‘ŠȱŒŠÙ¢ȱ˜ïŒ’àÙȱȬȱ’ȱŒŠÙŠȱ•ž£”˜ï°ǷȄ
Eá-DQ3DZHá,,±R)DWLPVNLP2UĊG]LX
35=(67$ü&,(2%5$Ē$æ%2*$
,0°'/&,(6,ô
$02-(1,(32.$/$1(6(5&(
=$75<80)8-(
0DWND%RĪDGR6àXFML
:âï&=0<6,ô:
:,(/.ï12:(11ô
)$7,06.ï
SU]HGVHWQðURF]QLFðREMDZLHýZ)DWLPLH
U
'2:12:(11<:âć&=$0<
.58&-$7Č5Ðį$Ę&2:ć=$2-&=<=1Č
232/6.Č:2/1ć²68:(5(11ć².$72/,&.ć
0RGOLP\VLĊR%RĪH0LáRVLHUG]LHGOD3ROVNLLĝZLDWD
(po kolei lub do wyboru):
Odprawiamy: RKGTYU\[EJUQDÐVOKGUKðEC5RQYKGFđ-QOWPKCćYE\õćç
4ÐēCýECQTC\OKPWVQYCOGF[VCELC
Odmawiamy: 4ÐēCPKGENWD&\KGUKðVGM4ÐēCýECOQFNKVY[90QYGPP[
9ãðE\CO[ OQFNKVY[KPCDQēGýUVYCMVÐTGLWēRTCMV[MWLGO[FQMVÐT[EJ
ēGćO[UKõ\QDQYKð\CNK
Ofiarujemy: VTWF[KEKGTRKGPKCē[EKCEQF\KGPPGIQLCMQY[PCITQF\GPKG
\CIT\GEJ[ćYKCVCMVÐTGTCPKð5GTEG,G\WUCK,GIQ/CVMK
Ǯ¢ȱ—Šœ£ŽȱŒ’Ž›™’Ž—’ŠȱÙ­Œ£¢–¢ȱȱ£ȱŒ’Ž›™’Ž—’Š–’ȱŽ£žœŠȱ
ȱœŠ“Ž–¢ȱœ’¿ȱ£‹Š ’Œ’Ž•Š–’ȱï ’ŠŠȱȬȱ£‹Š ’Œ’Ž•Š–’ȱ ȱ‹Š ’Œ’Ž•žȄȱ
%HQHG\NW;9,Z)DWLPLH
=DSR]QDMHP\VLč]OLWHUDWXUĈQDWHPDW2EMDZLHę)DWLPVNLFK
Ǯ‹¢ȱ•ŠŠǰȱ”à›Žȱ£’Ž•­ȱ—Šœȱ˜ȱœž•ŽŒ’Šȱ‹“Š ’ŽÚȱ ȱŠ’–’Žȱ
2017
ȱȱ™›£¢œ™’Žœ£¢Ù¢ȱ£Š™˜ ’Ž£’Š—¢ȱ›¢ž–ȱ’Ž™˜”Š•Š—Ž˜ȱŽ›ŒŠȱŠ›¢’ǷȄȱ
%HQHG\NW;9,)DWLPD9
9KõEGLKPHQTOCELKYYYUGMTGVCTKCVHCVKOUMKRN
=D]H]ZROHQLHPZáDG]\NRĞFLHOQHM
24
trzeciej godzinie – powiedział Pan Jezus do s. Faustyny w październiku 1937
roku w Krakowie – błagaj Mojego miłosierdzia szczególnie dla
grzeszników i choć przez krótki moment
zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego (Dz. 1320). Taka
jest historia powstania tej formy kultu Miłosierdzia Bożego. Kilka miesięcy
później Pan Jezus powtórzył to żądanie
określając cel jej ustanowienia, obietnice związane z praktykowaniem modlitwy
w tej godzinie oraz sposoby jej obchodzenia. Godzina Miłosierdzia jest formą kultu, w której czcimy moment konania Jezusa na krzyżu (15.00), kiedy to
stała się łaska dla świata całego – miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość (Dz.
1572). Nie chodzi tutaj o godzinę zegarową – 60 minut modlitwy – ale o modlitwę w momencie, gdy zegar bije trzecią
godzinę (Dz. 1572), czyli w chwili konania Jezusa na Kalwarii. Tę formę kultu Miłosierdzia Bożego można praktykować nie tylko w Wielki Piątek, czy w każdy piątek, ale codziennie. Jest to czas
uprzywilejowany w nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus pragnie,
aby w tej godzinie chociaż przez krótki moment rozważać Jego bolesną mękę,
w której w sposób najpełniejszy objawia
się tajemnica Jego miłosierdzia. Poznanie jej prowadzi do modlitwy uwielbienia
i dziękczynienia, a także błagania o potrzebne łaski dla całego świata, a szczególnie dla grzeszników, bo w tej chwili [miłosierdzie] zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. Pan Jezus udzielił
również wskazówek dotyczących sposobów modlitwy w godzinie Miłosierdzia:
Staraj się w tej godzinie – powiedział
– odprawiać drogę krzyżową, o ile ci na
to obowiązki pozwolą; a jeżeli nie możesz
odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej
wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij Moje
Serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez
króciutką chwilę (Dz. 1572).
Godzina Miłosierdzia staje się codziennym czasem modlitwy apostołów
Bożego Miłosierdzia pod każdą szerokością geograficzną. Dlatego wierzący jakby w nieprzerwanym akcie modlitwy łączą się z Jezusem konającym na krzyżu
i – spełniając Jego prośbę – błagają o miłosierdzie Boże dla świata, szczególnie
dla grzeszników.
O
Litania do Błogosławionego Jana Pawła II
Kyrie eleison, Kyrie eleison, Christe eleison,
Christe eleison,
Chryste usłysz nas – Chryste wysłuchaj nas
Ojcze z nieba, Boże zmiłuj się nad nami
Synu Odkupicielu świata, Boże – zmiłuj się
nad nami
Duchu Święty, Boże – zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad
nami
Święta Maryjo – módl się za nami
Błogosławiony Janie Pawle, módl się za nami.
Zanurzony w Ojcu, bogatym w miłosierdzie,
Zjednoczony z Chrystusem, Odkupicielem
człowieka,
Napełniony Duchem Świętym, Panem
i Ożywicielem
Całkowicie oddany Maryi,
Przyjacielu Świętych i Błogosławionych,
Następco Piotra i Sługo sług Bożych,
Stróżu Kościoła nauczający prawd wiary,
Ojcze Soboru i wykonawco jego wskazań,
Umacniający jedność chrześcijan i całej rodziny ludzkiej,
– módl się za nami
Gorliwy Miłośniku Eucharystii,
Niestrudzony Pielgrzymie tej ziemi,
Misjonarzu wszystkich narodów,
Świadku wiary, nadziei i miłości,
Wytrwały Uczestniku cierpień Chrystusowych,
Apostole pojednania i pokoju,
Promotorze cywilizacji miłości,
Głosicielu Nowej Ewangelizacji,
Mistrzu wzywający do wypłynięcia na głębię,
Nauczycielu ukazujący świętość jako miarę
życia,
Papieżu Bożego Miłosierdzia,
Kapłanie gromadzący Kościół na składanie
ofiary,
Pasterzu prowadzący owczarnię do nieba,
Bracie i Mistrzu kapłanów,
Ojcze osób konsekrowanych,
Patronie rodzin chrześcijańskich,
Umocnienie małżonków,
Obrońco nienarodzonych,
Opiekunie dzieci, sierot i opuszczonych,
Przyjacielu i Wychowawco młodzieży,
Dobry Samarytaninie dla cierpiących,
– módl się za nami
Wsparcie dla ludzi starszych i samotnych,
Głosicielu prawdy o godności człowieka,
Mężu modlitwy zanurzony w Bogu,
Miłośniku liturgii sprawujący Ofiarę na ołtarzach świata,
Uosobienie pracowitości,
Zakochany w krzyżu Chrystusa,
Przykładnie realizujący powołanie,
Wytrwały w cierpieniu,
Wzorze życia i umierania dla Pana,
Upominający grzeszników,
Wskazujący drogę błądzącym,
Przebaczający krzywdzicielom,
Szanujący przeciwników i prześladowców,
Rzeczniku i obrońco prześladowanych,
FOT. ARCH. FUNDACJI SANKTUARIUM W ŁAGIEWNIKACH
Godzina
Miłosierdzia
Wspierający bezrobotnych,
Zatroskany o bezdomnych,
Odwiedzający więźniów,
Umacniający słabych,
Uczący wszystkich solidarności,
– módl się za nami
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata
przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata
– wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata
– zmiłuj się nad nami
K: Módl się za nami błogosławiony Janie Pawle.
W: Abyśmy życiem i słowem głosili światu
Chrystusa, Odkupiciela człowieka.
Módlmy się:
Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie
za dar apostolskiego życia i posłannictwa
błogosławionego Jana Pawła II i za jego wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w miłości
do Ciebie i odważnie głosić miłość Chrystusa
wszystkim ludziom.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen
Modlitwa posiada imprimatur metropolity
krakowskiego ks. kard. Stanisława Dziwisza
z 12 kwietnia 2011 r.
25
Wieczysta Adoracja
Najświętszego Sakramentu
ieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu odbywa się
w osobnej kaplicy obok Bazyliki Bożego Miłosierdzia. Mieści
ona jednorazowo około 40 osób, z tego powodu liczba chętnych do modlitwy w tym samym
czasie jest ograniczona. Adoracja nocna trwa
od godz. 21:00 do 6:00, można jednak rozpocząć czuwanie parafii wcześniej już w godzinach południowych. W nocy może czuwać jedna grupa całą noc lub kilka grup w poszczególnych godzinach (zależy to od możliwości dojazdu i podejmowanych zajęć w dniu
po nocnym czuwaniu). Modlitwa adoracji odbywa się w ciszy. W przypadku grupy z parafii może ona być prowadzona na głos, jednak należy zachować ciszę w godz. 23:00–
23:30, 1:30–2:00 oraz od 4:00–4:30. Podczas czuwania w recepcji Domu Duszpasterskiego można skorzystać z automatu z gorącą kawą i herbatą oraz zjeść przyniesiony suchy prowiant.
Potwierdzenie podjęcia adoracji w konkretnym dniu i godzinie należy zgłaszać z tygodniowym wyprzedzeniem:
• osobiście w Punkcie Informacyjnym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
• telefonicznie na numer: (12) 252–33–11
lub 252–33–33
• drogą elektroniczną na adres:
[email protected]
Szczegółowe informacje można uzyskać
w Punkcie Informacyjnym lub na stronie:
www.milosierdzie.pl/adoracja.php
W
Dojazd do Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia w Krakowie
– Łagiewnikach:
Samochody osobowe mogą dojechać na parking obok Bazyliki Bożego Miłosierdzia. Jadąc
z kierunku Katowic, Warszawy lub Rzeszowa najlepiej kierować się na południowe obejście autostradowe wokół Krakowa i zjechać oznaczonym
zjazdem na Łagiewniki. Jadąc od Zakopanego
można również wjechać na obwodnicę Krakowa
na kierunek Rzeszów i zjechać oznaczonym zjazdem na Łagiewniki. Jest także możliwość zjazdu z „zakopianki” wprost na ul. Siostry Faustyny
przy stacji kolejowej Kraków–Łagiewniki.
W kierunku Łagiewnik można się dostać
również tramwajami następujących linii: nr 8,
19 (odjeżdża z Dworca Głównego), 22, 23.
Należy wysiąść na przystanku „Sanktuarium”.
Dojazd autokarem według oznaczeń drogowych na parking przy ul. Motarskiego; dojście
z parkingu wprost na Bazylikę.
Organy
w Bazylice
Bożego
Miłosierdzia
Muzyka towarzyszy liturgii od początków
chrześcijaństwa i jest jej integralną częścią.
W „Konstytucji o liturgii świętej” możemy przeczytać: Brzmienie organów ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga
i spraw niebieskich. W trosce o piękno liturgii podjęto też decyzję o budowie organów piszczałkowych w Bazylice Bożego
Miłosierdzia.
W 2005 roku ogłoszono konkurs na
projekt instrumentu do bazyliki. Planowany instrument będzie posiadał 50 głosów
rozdzielonych na trzy manuały i klawiaturę
pedałową. Dyspozycja utrzymana zostanie
w stylu francuskiego romantyzmu.
Ofiary na organy można wpłacać
na specjalne konto:
17 1240 4432 1111 0010 2908 8121
Za wszystkich ofiarodawców modlimy
się codziennie, zwłaszcza w Godzinie
Miłosierdzia o 15.00, a w każdy trzeci
piątek miesiąca odprawiana jest
uroczysta Msza święta w ich intencji.
Dziękujemy za wszelkie ofiary na ten cel.
26
Kraków blisko Wawelu, centrum
2 MIESZKANIA po 52,5m2 sprzedam całość
Każde mieszkanie posiada 2 pokoje, kuchnia, łazienka z wc, balkon. Łazienka z wc, wanna z prysznicem, terakota, okno. Przedpokój – szafa wnękowa z lustrem, szafki, parkiet. Pokój – 2 okna, parkiet. Pokój z balkonem podwójne drzwi, okno, parkiet. Kuchnia – umeblowana wraz zabudowaną
lodówko–zamrażarką, kuchenka płyta ceramiczna na prąd + piekarnik, zlewozmywak, okno, terakota. Każde mieszkanie posiada drzwi antywłamaniowe, alarm, żaluzje antywłamaniowe, domofon, przyłącza: telewizja kablowa, Internet, telefon.
Ogrzewanie MPEC miejskie. Działka 14 arów, dwie
bramy wjazdowe na pilota, blisko centrum Krakowa, blisko Wawelu – spacerkiem 10 min., Skałki
Twardowskiego. Komunikacja: tramwaje, autobusy, blisko centrum handlowe 24h, sklepy, apteki,
żłobek, przedszkole, szkoła, przychodnia, kościół.
Mieszkania są ciche. Mieszkania można połączyć
razem – powstanie piękny apartament 105m2,
korytarz wraz z schodami jest na wyłączność tych
mieszkań. Na korytarzu znajdują się szafy, szafki.
Można sobie zagospodarować. Dodatkowo w budynku jest schowek.
Tel. kontaktowy: 500–757–511
Sprzedam pół domu Kraków – Borek Fałecki
Połowa domu z działką
jest notarialnie wydzielona.
Powierzchnia mieszkalna ok.
80 m2 + 2 garaże ( murowany
z tarasem ok. 30 m2 i blaszak).
Działka ma ok. 7 arów,
jest zagospodarowana, zadbany
ogród (gril, oczko wodne,
skalniak, kwiaty, drzewka
owocowe). Okolica bardzo
spokojna, blisko sanktuarium
w Łagiewnikach, 10 linii
MPK, bliskość centrum CH
Zakopianka.
Tel. kontaktowy:
600–75–09–75
880–407–120
27
Koletańskie Dzieciątko Jezus
śródmieściu Krakowa przy ulicy
Poselskiej jest barokowy kościół
sióstr bernardynek pod wezwaniem świętego Józefa. W jednym z jego bocznych ołtarzy znajduje się późnogotycka figurka Dzieciątka Jezus, zwanego
Koletańskim. Mały Jezus jest ubrany w królewskie haftowane szaty: sukienkę i płaszczyk, a na
głowie ma koronę. Prawą rączkę ma uniesioną w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma jabłko – symbol władzy królewskiej. Siedzi
na drewnianym pozłacanym tronie ozdobionym
dwoma puttami.
Fot. Arch. Sióstr Bernardynek w Krakowie
W
Tło historyczne
Pochodzenie i wczesne dzieje figurki
Dzieciątka Jezus Koletańskiego są nieznane.
Najstarszy i zarazem jedyny dokument (jest
to kartka papieru formatu A3 złożona na pół,
cała zapisana) został napisany dopiero na początku XVIII wieku na polecenie O. Bonawentury Świerklińskiego, prowincjała OO.
Bernardynów. Dokument ten jest wiarygodny, gdyż autorka, jedna z sióstr koletek (nie
podała swego imienia), opisuje wydarzenia,
których sama była świadkiem, a także te, które przekazały starsze siostry, m.in. S. Druzjanna, jedyna koletka, która przeżyła epidemię zarazy szerzącą się w Krakowie około 1630 roku.
Dokument podaje, że Figurka dotarła do
Krakowa unoszona nurtem Wisły nie wiadomo skąd. Zatrzymała się przy brzegu naprzeciw klasztoru sióstr koletek, reguły świętego
Franciszka z Asyżu, znajdującym się na Stradomiu u stóp Wawelu. Siostry wydobyły Figurkę z wody, przyniosły do klasztoru i umieściły na ołtarzyku w refektarzu. Od tego czasu zaczęły się dziać liczne cuda, zwłaszcza
nadzwyczajne uzdrowienia z różnych chorób. Siostry z prostotą wyznawały: „My się
Nim cieszymy bardzo i zda nam się, że żaden klasztor nie jest tak bogaty jako nasz,
bo to nasze majętności, ...skarby i dostatki i na niczym nam przy Opatrzności Tego
Pana nie schodzi. Profesję i obłóczyny zawsze
każda przed Nim czynimy... My i matki nasze i wszyscy ludzie, którzy się do tego obrazu (Figurki) z wielką ufnością udają, każdy
skutek prośby swojej otrzyma”. Figurka została otoczona wielką czcią i miłością. Siostry
doznawały szczególnej opieki, a wszyscy proszący otrzymywali potrzebne łaski.
Gdy Szwedzi napadli na Kraków (1655–
1657), niszczyli kościoły, rabowali miasto.
Spłonął także klasztor koletek; zostały tylko
mury i ołtarz z figurką Dzieciątka Jezus. Zdziwieni tym Szwedzi nie ośmielili się założyć tam
stajni dla swych koni. Polecono, więc jednemu
z nich usunąć Figurkę z ołtarza i wrzucić ją do
Wisły. Szwed ów kilkakrotnie próbował spełnić
rozkaz, ale nie mógł, bo Figurka mocno przylgnęła do jego ręki. Gdy się tak biedził, nadszedł Żyd, szklarz, poznał Figurkę, bo nieraz
był zatrudniony w klasztorze, poprosił, więc
żołnierza, by mu ją sprzedał. Szwed chętnie się
jej pozbył za pięć czeskich. Żyd zaniósł Figurkę do domu i powiedział do żony: „Schowaj to,
będziemy za to mieć pieniądze, jak się uspokoi
w Krakowie”.
Po odejściu Szwedów Żyd zaniósł Figurkę do klasztoru świętego Józefa, gdzie siostry
bernardynki z radością ją kupiły za 50 złotych. Jednak niedługo cieszyły się nią, gdyż
koletki dowiedziały się o tym i zażądały zwrotu Dzieciątka. Mimo próśb i nalegań koletek
bernardynki nie chciały się rozstać z Dzieciątkiem. Wówczas w nocy ukazał się Pan Jezus
we śnie przełożonej, wikarii i czterem radnym
klasztoru świętego Józefa, każdej z osobna,
mówiąc: „Córki moje, jeśli Mnie nie oddacie
tam, kędy Mnie się miejsce upodobało, tedy
wszystkie ciężko zachorowawszy wymrzecie”. Zaraz też wymienione zakonnice ciężko
zachorowały. Rano, nie czekając dalszych następstw, ubrano odświętnie Figurkę i w uroczystej procesji ze świecami siostry odniosły
ją do klasztoru koletek. Wtedy chore bernardynki wyzdrowiały.
Gdy Pan Jezus powrócił na wybrane przez
Siebie miejsce, do klasztoru koletek, znów
udzielał proszącym swych łask, które niejednokrotnie były cudowne.
Klasztor sióstr koletek został skasowany
w 1823 roku. Ostatnie dwie siostry przeniesiono do klasztoru świętego Józefa. Zabrały
one ze sobą, jako drogocenny skarb i pamiątkę, cudowną Figurkę. Odtąd Dzieciątko Jezus zamieszkało w domu swego ziemskiego
Opiekuna, podobnie jak niegdyś w Nazarecie. Być może chciało w ten sposób okazać, że
miłym Mu było pełne czci i miłości przyjęcie
przez bernardynki, kiedy wykupiły Go z rąk
żydowskich. Prawdopodobnie po 1850 roku
Figurka została umieszczona w bocznym ołtarzu kościoła.
Figurka Dzieciątka Jezus jest późnogotycka, wykonana w drewnie, polichromowana
(wysokość 60 cm). Niektóre opracowania podają czas jej powstania na początek XVII wieku, z czym trudno się zgodzić. Wspomniany na początku dokument mówi, że w 1630
roku była ona w klasztorze koletek już od
dawna, a jest to przynajmniej drugie miejsce
jej pobytu.
Kult Dzieciątka Jezus
Koletańskiego dzisiaj
W kościele świętego Józefa ożywił się i pogłębił kult Dzieciątka Jezus, zwanego odtąd Koletańskim. Nadal zwracali się do Niego cierpiący, chorzy, potrzebujący pomocy
duchowej czy doczesnej i znajdowali ratunek
i pociechę. Dzieciątko Jezus udziela różnych
łask, ale jakby szczególnie wyróżnia dzieci
i matki w stanie błogosławionym. Błogosławi
także licznym rodzinom, a bezdzietnych małżonków obdarza potomstwem. Uwalnia ludzi zniewolonych nałogiem pijaństwa i innymi
uzależnień, jeśli tylko o to proszą. Bardzo często ich krewni i bliscy pomagają przez modlitwę wyrwać się z nałogu.
Od dawna używana jest również tzw.
„woda Dzieciątkowa” i szatki pocierane o Figurkę. Środki te pomagają wszystkim potrzebującym Bożego uzdrowienia otwierać się na
Boże łaski, których chce udzielać Dziecię Jezus Koletańskie. Jego hojność w udzielaniu
swych łask unaoczniają nam liczne ofiarowane Mu wota i listy z podziękowaniami, choć
stanowią one zaledwie drobny ułamek otrzymanych łask, gdyż większość obdarowanych
nie pozostawia widomego znaku wysłuchanej prośby.
Przed uroczystością Narodzenia Pańskiego w kościele jest odprawiana nowenna–rekolekcje przygotowująca wiernych do coraz głębszego przeżycia tak wielkiej Tajemnicy, jaką jest
Wcielenie Bożego Syna.
OTO NASZ ADRES:
Siostry Bernardynki
ul. Poselska 21, 31–002 Kraków
Tel. 12 422 22 46
Kościół Świętego Józefa
MSZE ŚWIĘTE
Dni powszednie: 7.00, 8.00, 18.30
Niedziele i święta: 8.00, 9.30, 10.30, 18.30
Uroczystość Św. Józefa: 6.00, 7.00, 8.30,
10.00, 11.30, 13.00, 15.00, 18.30
LHĪ\
]
G
R
á
P
D
O
G
N
L
Q
G
R
.DWROLFNLGZXW\J
QLND
U
H
L
]
G
Ĩ
D
S
d
o
W nowej formule
QRZDV]DWD
QRZHWHNVW\
formie, może być
Ambitny i nowoczesny w
którzy oczekują czegoś
wyzwaniem dla młodych,
ki i ogłupiających
więcej niż medialnej siecz
bionej dyskusji i wiedzy
„newsów”, a szukają pogłę
j
je dostępne na popularne
przekraczającej informac
Wikipedii.
QRZLDXWRU]\
mocnić wiarę,
Pomożże um
erze,
wyjaśni wątpliwości w wi
uczyć będzie szacunku
do tradycji narodowych,
patriotycznych.
www.droga.com.pl
Warto zaprenumerować
dla swojego nastolatka
www.droga.com.pl,
tel. 12 431 07 24
lub pytać w parafiach.