Tajemnice Góry św. Wawrzyńca
Transkrypt
Tajemnice Góry św. Wawrzyńca
W Biskupinie poznasz Tajemnice Góry św. Wawrzyńca W pawilonie muzealnym na biskupińskim półwyspie można oglądać wystawę „Tajemnice Góry św. Wawrzyńca w Kałdusie”. Zgromadzono na niej przedmioty znalezione podczas badań archeologicznych prowadzonych pod Chełmnem. W krajobrazie przyrodniczo-kulturowym ziemi chełmińskiej szczególne miejsce we wczesnym średniowieczu zajmowała Góra św. Wawrzyńca, znajdująca się obecnie na terenie wsi Kałdus niedaleko Chełmna. Od drugiej połowy XIX wieku przyciągała ona uwagę licznych archeologów i poszukiwaczy skarbów, zainteresowanych przede wszystkim jednym z największych i najbogatszych na Pomorzu pod względem wyposażenia grobowego cmentarzysk szkieletowych. Od 1996 roku realizowane są w tym miejscu systematyczne i interdyscyplinarne badania archeologiczne, w których zaangażowanych jest dziesiątki badaczy z różnych ośrodków krajowych i zagranicznych, głównie z Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, prowadzącego prace wykopaliskowe. W rezultacie wieloletnich badań odkryto liczne ślady osadnictwa pradziejowego, średniowiecznego i nowożytnego, wskazujące na określony sposób jego waloryzacji przez różne społeczności użytkujące ten region na przestrzeni dziejów. Zwłaszcza znaleziska kultury pucharów lejkowatych, kultury łużyckiej i pomorskiej oraz z okresu wczesnego średniowiecza świadczą o centralności tego miejsca i ważnych funkcjach społeczno-kulturowych, jakie ono pełniło. Odkrycia z wczesnego średniowiecza pozwoliły sformułować hipotezę, że jego znaczenie wiązać można przede wszystkim z sakralną waloryzacją tego miejsca przez ludność plemienną, jak i w okresie chrystianizacji tego obszaru, co wiązać należy z eks- Prof. Wojciech Chudziak z toruńskiego UMK, od kilkunastu lat kierujący wykopaliskami w Chełmnie, w dniu otwarcia wystawy „Tajemnice Góry św. Wawrzyńca w Kałdusie” wcielił się w rolę przewodnika i opowiedział o dziejach osady i wynikach badań fot. Remigiusz Konieczka pansją państwa piastowskiego. Wszystko wskazuje na to, że omawiane miejsce to historyczne Chełmno, znane z falsyfikatu mogileńskiego zredagowanego w połowie XII wieku. Z tego okresu pochodzi 2-hektarowe, dwuczłonowe grodzisko ze śladami zabudowy zrębowej i reliktami kamiennej bazyliki z pierwszej połowy XI wieku. Bezpośrednio pod jej fundamentami natrafiono na stos kamieni zinterpretowany jako ołtarz ofiarny, z uwagi na liczne szczątki kości zwierzęcych oraz roślinnych, przede wszystkim tysiące przepalonych ziaren żyta i nasiona czarnego bzu. W pobliżu odsłonięto również liczne szkielety zwierzęce, przede wszystkim psów i koni datowanych od X do początków XII wieku. Na południe od Góry - rozległa, kilkunastohektarowa osada rzemieślniczo-targowa z licznymi pozostałościami jej infrastruktury, jak zabudowa mieszkalno-gospodarcza, domniemana karczma czy dziesiątki pieców i palenisk o różnym przeznaczeniu. Na uwagę zasługują tu zwłaszcza liczne pozostałości działalności metalurgicznej, jak odpady produkcyjne ołowiu i srebra czy aktywności kupieckiej w postaci wielu odważników i fragmentów wag, a ponadto dziesiątków srebrnych monet o proweniencji zachodnioeuropejskiej świadczących, że pod Górą św. Wawrzyńca mieściło się jedno z najważniejszych na Pomorzu Nadwiślańskim miejsc wymiany. Specjalne miejsce w organizacji przestrzeni omawianego ośrodka pełniła pobliska nekropolia, w obrębie której odkryto ponad 1.500 grobów datowanych od schyłku X do początków XIII wie- niała jeszcze warownia krzyku. Wśród nich rozpoznano żacka, a pod koniec XVII osiem grobów komorowych wieku wzniesiono kaplicę zawierających Bogate znaleziska posłużyły archeoloszczątki osób należących do gom do stworzenia wystawy Tajemnice ówczesnej eli- Góry św. Wawrzyńca. Od 10 lat jest ona ty społecznej. prezentowana w różnych miejscowościach Ze względu na w Polsce. Teraz trafiła do Biskupina. Wystawa eksponowana jest na platforrodzaj grobów mie symbolizującej Górę św. Wawrzyńca. nawiązujących do pochów- Podzielona jest na 2 części. W pierwszej ków skandy- znajdują się dwa groby zrekonstruowane nawskich oraz w skali 1:1 oraz niezwykle prezentująca się bogate wypo- makieta wczesnośredniowiecznego Kałdusażenie nie jest su. W drugiej części w gablotach wykespowykluczone, nowane są zabytki odkryte przez archeoloże pochowa- gów. Są to ozdoby, przedmioty kultu oraz ne w nich oso- użytku codziennego. Wystawa będzie udostępniona aż do wioby były obce(rk) go pochodze- sny 2013 roku. nia. Kres istnienia badanego ośrodka należy wiązać z lokacją miasta Chełmna w 1233 roku, na terenie dzisiejszego Starogrodu. Pod Górą św. Wawrzyńca, w połowie XIII wieku ist- pod wezwaniem św. Wawrzyńca co wskazywałoby na obecną jeszcze w tym czasie tradycję miejsca sacrum. prof. WOJCIECH CHUDZIAK