Polska czerwona księga zwierząt

Polska czerwona księga zwierząt
(Ochrona przyrody), Polska czerwona księga zwierząt opisuje taksony zwierząt zagrożone wyginięciem na
terenie Polski oraz te, które już wyginęły.
Pierwsze książkowe wydanie Polskiej czerwonej księgi zwierząt pod redakcją prof. Zbigniewa
Głowacińskiego ukazało się w 1992 r. Opisano w nim 143 gatunki, w tym 115 gatunków kręgowców (104
żyjące i 9 wymarłych) i 28 bezkręgowców. W wydaniu tym znajdowały się jeszcze bóbr – z kategorią O
(gatunki wydobyte z niebezpieczeństwa) i wydra – z kategorią R (gatunki rzadkie).
Najnowsze wydanie ukazało się w dwóch tomach:
Tom I - Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce - ukazał się w roku 2001,
Tom II - Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce – ukazał się w roku 2004.
W drugim tomie Polskiej czerwonej księgi zwierząt. Bezkręgowce (Głowaciński i Nowacki 2004) opisano
236 gatunków bezkręgowców, w tym: 1 gatunek pijawki, 2 gatunki skorupiaków, 5 gatunków pajęczaków,
198 gatunków owadów i 30 gatunków mięczaków. Jest to więc zaledwie 0,8% wszystkich gatunków
zwierząt bezkręgowych notowanych w Polsce i niespełna 10 procentowa próbka gatunków wymarłych i
zagrożonych spośród wymienionych w krajowej „Czerwonej liście zwierząt ..” (Głowaciński 2002).
Dla Polski czerwoną księgę zwierząt opracowuje Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk w
Krakowie, przy współpracy z kilkudziesięcioma naukowcami za całej Polski.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Marek Maciantowicz
Publikacje powiązane tematycznie
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. PWRiL, Warszawa.
Głowaciński Z., Nowacki J. (red.) 2004. Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce. Instytut Ochrony
Przyrody PAN w Krakowie, Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu.