Pobierz - fizjoterapeutom.pl
Transkrypt
Pobierz - fizjoterapeutom.pl
FIZYKOTERAPIA Opis przypadku Owrzodzenia Īylne goleni stanowią istotny problem medyczny oraz spoáeczno-ekonomiczny. Przedstawiono przypadek 63-letniego mĊĪczyzny, u którego zastosowano zabiegi elektrostymulacji wysokonapiĊciowej (EWN). Stymulacja katodowa okazaáa siĊ skutecznym bodĨcem fizykalnym w niszczeniu bakterii zasiedlających owrzodzenie Īylne goleni. Elektrostymulacja wysokonapiĊciowa – EWN O wrzodzenia żylne goleni są najbardziej zaawansowanym stadium przewlekłej niewydolności. Europejskie badania epidemiologiczne wykazują, że częstość występowania ubytków tkanek miękkich o etiologii żylnej ocenia się na 0,3-1,2% populacji dorosłych w krajach zachodnich. Przyjmuje się, że w Polsce problem ten dotyczy około 600 tysięcy ludzi. Na uwagę zasługuje fakt, iż prawdopodobieństwo rozwoju owrzodzeń żylnych znacznie wzrasta z wiekiem i w przedziale 65-80 lat stanowi już 6%. Badacze wskazują również na wysoką nawrotowość schorzenia, która może wynosić od 33 do 67%. Z danych publikowanych w zachodnich czasopismach wynika, że na leczenie i opiekę chorych z owrzodzeniami goleni w Wielkiej Brytanii wydaje się rocznie około 400 mln funtów. Rybak i wsp. podają, iż jedynie w 2003 roku koszt leczenia pacjentów z owrzodzeniami żylnymi w Polsce wyniósł prawie 4 mln zł. Pomimo nakładów finansowych i stosowania szeregu metod leczniczych, zarówno przyczynowych (zabiegi chirurgiczne), jak i zachowawczych (leczenie uciskowe, farmakoterapia), wyniki są wysoce niezadowalające. Dlatego wciąż poszukuje się nowych, skutecznych i tanich środków, które pomogą przyspieszyć proces gojenia ubytków i pozwolą obniżyć koszty leczenia. Elektrostymulacja wysokonapięciowa (EWN) to stosunkowo nowa metoda lecznicza znana głównie w Stanach Zjednoczonych i od kilku lat coraz szerzej stosowana w krajach Europy Zachodniej. Wartość napięcia wynosi tu zwykle od 100 do 150 V, lecz czasem może sięgać nawet 500 V. Najbardziej charakterystycznym kształtem przebiegu leczniczego są dwa trójkątne, szybko po sobie następujące impulsy pulsujące. Czas trwania typowego impulsu zwykle zamyka się w granicach 5 -200 µs, a częstotliwość – w zakresie 1-125 Hz. Fot. 1. Pacjent (MM) – wygląd owrzodzenia przed stymulacją katodową Fot. 2. Pacjent (MM) – wygląd owrzodzenia po stymulacji katodowej 28 REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2007 W pracy opisano przypadek chorego z owrzodzeniem żylnym goleni, którego poddano zabiegom EWN w celu próby zniwelowania zakażenia bakteryjnego w obrębie ubytku. Opis przypadku 63-letni mężczyzna (MM) został przyjęty 27 sierpnia 2002 r. do Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach z powodu owrzodzenia żylnego goleni. Ubytek był zlokalizowany w okolicy nad kostką przyśrodkową lewego podudzia. Chory od 15 lat miał objawy przewlekłej niewydolności żylnej (ból kończyn dolnych, żylaki, obrzęk, przebarwienia skóry). W ciągu całego okresu choroby pacjent znajdował się pod okresową kontrolą (zgłaszał się w przypadku zaostrzeń przewlekłej niewydolności żylnej) w przychodni medycyny rodzinnej. Przyjmował leki flebotropowe (venescin, venestat i detralex) oraz heparyny drobnocząsteczkowe (clexane i fraxiparine) w nawracających zapaleniach żył głębokich. Dwa lata temu na skutek urazu mechanicznego pojawiło się niewielkie przerwanie ciągłości skóry, z którego w okresie kilku tygodni rozwinęło się owrzodzenie. W sierpniu 2000 r. został skierowany do leczenia szpitalnego na oddział dermatologii. Przez trzy tygodnie hospitalizacji stosowano farmakoterapię (leki flebotropowe, kąpiele w roztworze nadmanganianu potasu oraz iruxol, fibrolan i sproszkowane antybiotyki na ubytek), leczenie uciskowe z użyciem bandaży elastycznych oraz drenaż ułożeniowy (elewację kończyny). Następnie chory był leczony ambulatoryjnie, gdzie kontynuowano leczenie farmakologiczne i kompresoterapię (pacjent został przeszkolony, jak bandażować kończynę). Stosowano również opatrunki koloidowe, bez większych efektów. W trakcie całego okresu terapii owrzodzenie nie zostało wyleczone (ubytek właściwie przez cały czas był pokryty znaczną wydzieliną ropną, co uniemożliwiało ziarninowanie i naskórkowanie). FIZYKOTERAPIA W Klinice Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej u chorego wykonano badanie naczyń krwionośnych kończyn dolnych z wykorzystaniem ultrasonografii dopplerowskiej. Stwierdzono niewydolność żył powierzchownych i głębokich (zespół pozakrzepowy). Wyznaczono również wskaźnik kostka-ramię, którego wartość wyniosła 1,7. Po konsultacji kardiologicznej i anestezjologicznej wobec braku przeciwwskazań chory został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. 1 września 2000 r. wykonano zabieg strippingu krótkiego żyły odpiszczelowej, który polegał na podskórnym wyrwaniu żyły oraz podwiązaniu i przecięciu wszystkich perforatorów (żył przeszywających łączących usuwaną żyłę powierzchowną z układem głębokim) w ujściu udowo-odpiszczelowym. Po kilku dniach pacjent został wypisany do domu i skierowany do dalszego leczenia w przyklinicznej przychodni chirurgicznej. W okresie pooperacyjnym zaordynowano jedynie przyjmowanie leków flebotropowych oraz nakazano stosowanie na owrzodzenie miejscowych przymoczek z roztworu soli fizjologicznej. Pomimo przeprowadzenia przyczynowego leczenia chirurgicznego i zaobserwowania w ponownym badaniu dopplerowskim (1,5 miesiąca po operacji) po- prawy ukrwienia w obrębie chorej nogi, ubytek wciąż nie ulegał zmniejszeniu i był pokryty znaczną ilością ropy. Wobec braku przeciwwskazań podjęto próbę zastosowania EWN, w celu zmniejszenia infekcji bakteryjnej w obrębie owrzodzenia. Do elektroterapii wysokonapięciowej wykorzystano stymulator prądowy o zasilaniu sieciowym typu Ionoson (Physiomed GmbH). W przebiegu leczniczym stosowano podwójne impulsy pulsujące o łącznym czasie trwania 100 µs i częstotliwości 100 Hz. Wartość napięcia wynosiła 100 V. Stymulację przeprowadzano prądem, który nie wywoływał efektów ruchowych, a jedynie odczucie mrowienia (20-40 mA). Używano elektrod z przewodzącej gumy węglowej. Elektroda czynna była dopasowana wielkością do rozmiaru owrzodzenia i układana na podkładzie z gazy opatrunkowej typu Sterilux ES o rozmiarach 10 x 10 cm (Hartmann AG), nasączonej solą fizjologiczną, bezpośrednio na powierzchni ubytku. Elektrodę bierną mocowano nad stawem kolanowym, na przedniej powierzchni uda pacjenta. Pojedynczy zabieg trwał 50 minut. Zabiegi prowadzono raz dziennie przez kolejne 6 dni w tygodniu w ciągu całej serii leczniczej. Metoda opierała się na tzw. stymulacji katodowej (elektroda ujemna – katoda – była ułożona na owrzodzeniu, elektroda dodatnia – anoda – znajdowała się nad kolanem). Czas leczenia wynosił 2 tygodnie. U chorego pobrano dwukrotnie (przed i po leczeniu) wymaz z owrzodzenia na posiew bakterii. Na postawie wykonanych antybiogramów stwierdzono, że EWN skutecznie niszczy bakterie zasiedlające ubytek (tabela 1, s. 30). Zastosowanie elektrostymulacji katodowej pozwala opanować miejscową infekcję i przyspiesza dalsze etapy procesu gojenia. Po leczeniu zaobserwowano istotne zmniejszenie powierzchni pokrytej wydzieliną ropną w stosunku do stanu początkowego i znaczny przyrost ziarniny (fot. 1 i 2, s. 28). Omówienie Owrzodzenia żylne goleni są poważnym problemem medycznym oraz społecznoekonomicznym. Stosowane obecnie metody lecznicze nie zawsze przynoszą pożądany efekt w postaci ograniczenia infekcji bakteryjnej i zagojenia ubytku. Zwłaszcza wieloletnie leczenie farmakologiczne (z wykorzystaniem miejscowych leków przeciwbakteryjnych) powoduje dodatkowo wystąpienie w obrębie owrzodzeń i otaczających tkanek zmian uczuleniowych oraz zasiedlenie REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2007 29 FIZYKOTERAPIA ich przez bakterie wykazujące oporność na dalszą antybiotykoterapię. W konsekwencji stosowane leczenie staje się nieskuteczne i dochodzi do pogorszenia obrazu klinicznego. Zasiedlenie owrzodzeń przez bakterie skutkuje zahamowaniem procesu gojenia. Jedynie efektywne zwalczanie towarzyszącej infekcji daje szansę na zagojenie ubytku. Przedstawiony opis przypadku pozwala wierzyć, że EWN jest niezmiernie skutecznym zabiegiem fizykalnym w niszczeniu bakterii w obrębie owrzodzenia. Metoda ta jest dobrze tolerowana przez chorych, ponieważ współczynnik wypełnienia okresu wynosi jedynie 0,01. Oznacza to, że suma efektywnych czasów trwania impulsów stanowi zaledwie około 1% całej stymulacji, podczas gdy przerwy wynoszą około 99%. Dlatego ładunek gromadzący się krótkotrwale w tkankach podlega w znacznym stopniu neutralizacji w przerwach między impulsami, przez mechanizmy homeostatyczne organizmu. Poza tym stosowanie EWN jest bezpieczne dla tkanek. Wartość ładunku elektrycznego w czasie zabiegu EWN o napięciu 100 V wynosi 3-3,5 µC na fazę i cm2 powierzchni elektrody (w przypadku zabiegu o napięciu 500 V ładunek elektryczny wynosi około 12 µC), podczas gdy jak donosi piśmiennictwo dopiero przekroczenie 30 REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2007 V enous leg ulcers are significant medical and social- economic problem. It is presented a 63-year old man case report, who was stimulated in use of high voltage peaks 20-100 µC może być szkodliwe. Ze względu na bardzo krótki czas trwania impulsu leczniczego możliwe stało się zastosowanie w EWN prądu o dużej amplitudzie. Amplituda może wynosić tu aż od 2 do 3 A, natomiast wartość średnia prądu jest niska i nie przekracza na ogół 1,2-1,5 mA. Według szacunkowych danych miesięczny koszt stosowania opatrunków koloidowych wynosi około 60-70 zł, leków farmakologicznych – 100 zł, a leczenia uciskowego przy użyciu opasek elastycznych Bakterie zasiedlające owrzodzenie Staphylococcus aurens Pseudomonas aeruginosa Streptococcus pyogenes Enterococcus faecalis Klebsiella pneumoniae Micrococcus Citrobacter freundii Escherichia coli Pseudomonas putida Acinetobacter bowmanii Tab. 1. Antybiogram przed i po leczeniu current (HVPC). The cathode stimulation appeared to be an efficient physical device in bactericidal effect inside tissue defect. Key words: HVPC, venous leg ulcers. – 120 zł. Natomiast przeprowadzenie pojedynczego zabiegu chirurgicznego wraz z podstawowymi badaniami diagnostycznymi (flebografia, Doppler) to koszt sięgający nawet 5 tys. zł. Dlatego wciąż poszukuje się metod o niewielkich nakładach finansowych, takich jak EWN. DR MED. JAKUB TARADAJ Katedra i Zakáad Biofizyki Lekarskiej ĝl. AM w Katowicach Instytut Fizjoterapii PaĔstwowej Medycznej WyĪszej Szkoáy Zawodowej w Opolu Przed leczeniem + + + + + + + + + + Po leczeniu + + -