Październik 2011

Bruno
DZIECIOM
Piotruś nie był wesołym chłopcem.
Wychowywali go dziadkowie, ponieważ rodziców stracił, gdy był jeszcze malutkim dzieckiem. Dziadek był surowym człowiekiem,
który nie potrafił okazywać wnukowi uczuć,
chociaż bardzo go kochał. Chciał żeby chłopiec
dobrze się uczył, miał odpowiednich kolegów
i nie chodził po drzewach. Tymczasem Piotruś
starał się jak mógł być pilnym uczniem, żeby
zadowolić dziadka, ale nauka jakoś zupełnie
mu nie szła. Lubił bawić się z każdym dzieckiem nie zważając na to, czy jest ładne, czy
brzydkie, zdolne, czy całkiem zwyczajne. Poza
tym nie wyobrażał sobie zabawy bez wdrapywania się ma jabłonki i orzechy w sadzie.
Wszystko to sprawiało, że dziadek wciąż był
z wnuka niezadowolony. - Pragnę tylko twojego dobra mój chłopcze, a ty wciąż robisz
wszystko nie tak.
- Przepraszam, ja tylko...
- Co tylko? Co tylko?
- Dajże mu spokój - wtrącała zwykle babcia
widząc smutek w oczach chłopca. Potem szła
do kuchni robiła herbatę i stawiała jeden kubek
przy fotelu dziadka, a drugi na biurku Piotrusia.
Babcia zawsze umiała jakoś rozładować sytuację i w takich momentach jak ten była niezastąpiona. Zresztą pomimo wielu kłopotów miała
zwykle pogodną i, jak mawiał wnuczek, „przytulną” twarz. - Babciu, co sprawia ci tyle radości?
- Ty i dziadek.
- A dlaczego?
- Bo bardzo was kocham.
- No ale bolą cię nogi, masz kłopoty ze mną
i z dziadkiem i... i... umarli moi rodzice...
- To prawda. Gdybym musiała sama dźwigać
wszystkie kłopoty, nie dałabym rady.
- To kto ci pomaga?
Babcia nie odpowiedziała tylko
z uśmiechem wyjęła z kieszonki różaniec.
Piotruś wzruszył ramionami. Widywał babcię
jak codziennie siedziała w fotelu przebierając
w palcach drewniane paciorki. Denerwował go
ten widok i sam nie wiedział dlaczego. Może
był pogniewany na Pana Boga, że zabrał mu
rodziców? Albo nie wierzył, że Matka Boża
słucha tego co mówi babcia? W każdym razie
sam nigdy nie brał do ręki różańca.
Pewnego razu wracając ze szkoły postanowił pobyć trochę na skwerku. Znowu dostał zły stopień i nie miał ochoty zaraz po przyjściu do domu tłumaczyć się z tego dziadkowi.
Wlókł się teraz noga za nogą kopiąc drobne
kamyczki, którymi wysypana była alejka.
W pewnej chwili trochę większy żwirek potoczył się prosto pod nogi kobiety siedzącej na
ławce, jej twarz przysłaniał kapelusz ale i tak
widać było, że płacze. Piotruś nie wiedział jak
ma się zachować. Udawać, że się spieszy? Zawrócić? Podejść?
- Podejdź tu do mnie Piotrusiu - zdumiony
chłopiec usłyszał cichy głos podobny do tego,
jakim przemawiała do niego mama gdy był
jeszcze malutki. Bez wahania usiadł obok nieznajomej. - Och mój mały synku - pani przytuliła chłopca. - Uwierz mi, że twoi rodzice
są bardzo blisko ciebie. Trudno ci w to może
uwierzyć, bo dziś piątek...
- A co ma do tego piątek, proszę pani? - Piotruś
przestał pociągać nosem.
- W ten dzień umarł mój Syn.
-Nie rozumiem Przecież zna wszystkich ludzi.
- Właśnie dlatego zgodził się umrzeć.
- Skoro opowiedział o mnie, to chyba żyje?
- To prawda. Ale... Piotrusiu, czy ty przypadkiem nie chciałbyś spróbować odmawiać różańca ze swoją babcią? - A po co?
- Wtedy łatwiej zrozumiesz to, o czym mówię.
A kiedy znów się spotkamy będziesz mówił do
mnie „Mamo”, a nie „proszę pani”.
Nieznajoma wstała i zniknęła w kasztanowej alejce. Na ławce pozostał tylko drewniany różaniec. Piotruś nieśmiało wziął do ręki
gładkie koraliki. W dłoni poczuł chłodne dotknięcie metalowego krzyżyka. Nagle wszystko wydało mu się takie jasne, spokojne i ciche. Pobiegł do domu i usiadł obok babcinego
fotela. Wziął babcię za rękę i po raz pierwszy
zaczął się z nią modlić.
nr 9/2011
GWIAZDA
PRZEWODNIA
Miesięcznik Parafii Świętej Trójcy w Kościerzynie
Kronika parafialna
Z Biblią przez życie
Bruno - dzieciom
październik
GWIAZDA
PRZEWODNIA
miesięcznik parafii Świętej Trójcy
w Kościerzynie
ADRES REDAKCJI: Plac Jana Pawła II
83 - 400 Kościerzyna
REDAKTOR: Ks. Piotr Pruski
Do użytku wewnętrznego Kościoła.
Msze Święte w Niedziele i Święta
6.30; 8.00; 9.30; 11.00; 12.30;
14.00; 18.00
Msze Święte w Święta zniesione
6.30; 8.00; 9.00; 10.00; 15.15;
16.30; 18.00
Msze Święte w dni powszednie
6.30; 7.00; 7.30; 8.30; 18.00
Godziny urzędowania kancelarii
pn - sb 9.00 - 12.00
wt i pt 15.00 - 17.00
Spowiedź codziennie podczas każdej
Mszy Świętej, dodatkowo:
w I czwartek miesiąca od 16.00,
i w I piątek miesiąca od 14.30
www.sanktuarium.pl
email: [email protected]
2
Zachęcamy do udziału w Sympozjum. Wstęp jest darmowy dla każdego. Prosimy ze względów organizacyjnych zapisywać się w:
1. telefonicznie: s. Ela nr 665 426 084
lub
2. bezpośrednio przez formularz na
naszej stronie www.chojniceodnowa.
blogspot.com
Plan Sympozjum:
Magia-cała prawda
w Chojnicach w dn. 10.12.2011
8.00 – 8. 45 Msza Święta
8.50 – 9.05 Przedstawienie programu
dnia
9.05 – 9. 50 „Magia w Biblii i nauczaniu Ojców Kościoła”
wykład Ks. Grzegorza Daroszewskiego, dyrektora Gdańskiego Centrum
Informacji o Sektach.
10. 05 – 10.50 „Drogi do zniewolenia”
– spotkanie z egzorcystą,
Ks. dr Andrzejem Kowalczykiem
11.05 – 11.35 Świadectwo Krzysztofa,
byłego bioenergoterapeuty
11.50 – 12.35 „Wschodnie źródła magii” – wykład Siostry Michaeli Pawlik,
znawcy hinduizmu.
dokończenie na stronie 10
GWIAZDA PRZEWODNIA
3.
Abraham
Prehistorię biblijną rozpoczyna
opis dziejów Abrahama (Rdz 12–25). Początkowo jego imię brzmiało Abram. Zostało zmienione po zawarciu przymierza
pomiędzy Bogiem a Abramem na Abraham
(wydaje się, że imię Abraham jest grą słów:
hebrajski termin ab oznacza ojca, a wyraz
hamon określa mnóstwo, wielość rzeczy
itd.). Stąd Abraham: ojciec wielu narodów
(Rdz 17,4).
Historia biblijna Abrahama rozpoczyna się opisem jego powołania (Rdz
12,1–3). Warto jednak zwrócić uwagę, że
autor Księgi Rodzaju za pomocą pewnych
wątków chronologicznych połączył dzieje
pierwszego patriarchy z historią początków
ludzkości (Rdz 1–11). Przede wszystkim
istotny wydaje się opis wędrówki Teracha,
ojca Abrahama, z Ur Chaldejskiego (miasto
znane już z czasów kultury Summerów ok.
2500 lat przed Chr. jako centrum kultu boga
księżyca Sin z wielką świątynią na jego
cześć zwaną Ekisschungal lub Zikkurat) do
Charanu (na pogranicze Syrii i Mezopotamii) by tam się osiedlić (Rdz 11,27–32). Za
pomocą tego opisu Terach i Abraham łączą
dzieje ludzkości po potopie i w epoce patriarchów (Rdz 12–50). Powołanie Abrahama, które zawiera tekst (Rdz 12,1–4a) ma GWIAZDA PRZEWODNIA
szczególny charakter. Pięć razy pojawia się
w nim słowo o błogosławieństwie. Dla samego Abrahama błogosławieństwo oznacza konkretnie obietnicę kraju i potomstwa,
mimo że jego żona Sara jest niepłodna.
Ostatecznym celem błogosławieństwa danego Abrahamowi jest błogosławieństwo,
którego doświadcza cała ludzkość. Za namową niepłodnej żony Sary wzbudził on
potomstwo u swej niewolnicy Hagar, która
poczęła mu syna Izmaela. Nie On jednak
stał się prawdziwym dziedzicem Abrahama, lecz Izaak, którego zrodziła Sara
dzięki błogosławieństwu samego Boga. Za
pychę i nieposłuszeństwo Sarze Hagar została wygnana na pustynię (Rdz 16,5–6),
co było zgodne z ówczesnymi prawami,
zwłaszcza prawem Hammurabiego. Po
uratowaniu Lota, podczas zagłady Sodomy i Gomory, następuje najbardziej dramatyczny moment w życiu Abrahama.
Bóg na znak wierności przymierzu żąda
od niego ofiary z własnego syna Izaaka
na górze Moria (Rdz 22,1–19). Abraham
nie odmówił nawet tak wielkiej ofiary,
choć – jak podaje opis tego wydarzenia
– do zabicia nie doszło, gdyż anioł Jahwe
powstrzymał rękę ojca w ostatniej chwili.
W zamian złożył on na górze Moria barana, który czekał opodal uwikłany w zarośla. Po śmierci Abraham został pochowany
w pieczarze w Makpela obok żony Sary
(Rdz 25,9). Postać pierwszego patriarchy jest
godna do naśladowania w kwestii wierności Bogu, która jest uwidoczniona w ofierze ze swojego syna Izaaka. Abraham uczy
nas także otwierania się na łaskę Boga,
którą udziela nam sam Pan Bóg w codziennym życiu.
kl. Dominik Roczniak, rok III
11
KRONIKA
Co Bóg złączył,
człowiek niech
nie rozdziela...
parafialna
16 października - podczas Rejonowego przeglądu chórów w Lipuszu
w kościele pw. Świętego Michała Archanioła swoje pieśni zaprezentowały chóry z parafii Stężyca, Kartuzy,
Przodkowo, Lipusz oraz nasz chór św.
Cecylii z parafii Świętej Trójcy;
18 października - w Święto św.
Łukasza Ewangelisty nasz Ksiądz Proboszcz obchodził swoje urodziny;
Dariusz Górniewski
i
Aleksandra Leszczyńska
Roman Góra
i
Natalia Jakusz
Radosław Walk
i
Monika Głodowska
22 października - w Mędrzechowie w parafii pw. bł. Jana Pawła II uroczystej sumie odpustowej przewodniczył i homilię wygłosił Ksiądz Prałat
Marian Szczepiński;
Sławomir Błaszkowski
i
Małgorzata Dullak
Wojciech Narloch
i
Dorota Oroń
Arkadiusz Burcon
i
Kamila Lipska
Łukasz Wzgarda
i
Magdalena Czub
Dawid Artuszewski
i
Iwona Borys
26 października - o godz. 19:15
w parafii pw. Świętego Michała Archanioła w Lipuszu, Ksiądz Prałat Jan
Ostrowski – ojciec duchowny dekanatu kościerskiego podczas egzorty
ascetycznej, przypomniał kapłanom
dekanatu słowa z Księgi proroka Jeremiasza „Dam wam pasterzy według
mego serca” (Jr 3, 15);
Marek Jaromek
i
Barbara Dułak
Marcin Wołoszyk
i
Paulina Miśkiewicz
Grzegorz Czaja
i
Magdalena Zwara
Tomasz Hefta
i
Katarzyna Szwichtenberg
Adrian Engler
i
Agnieszka Młyńska
Krzysztof Bieszka
i
Anna Groszkowska
Krzysztof Zaborowski
i
Anna Landowska
Co prawda mamy jeszcze trochę czasu, ale
już teraz pragniemy zaprosić Ciebie na wyjątkowy wieczór. W I Niedzielę Adwentu, 27 listopada o godz. 19.00 w Bazylice katedralnej
w Pelplinie odbędzie się spotkanie modlitewne
i koncert ewangelizacyjny z okazji 17 rocznicy Radia Głos. Po raz pierwszy w premierowym występie
ukaże się Muzyczna Wspólnota Ewangelizacyjna Radia Głos.
22 października - w pierwsze liturgiczne wspomnienie bł. Jana Pawła
II odbyła się wieczornica pt. „Wracam
do Was”, przygotowana przez młodzież z Katolickiego Stowarzyszenia
Młodzieży (KSM) wraz z swoim opiekunem ks. Piotrem Pruskim;
4
GWIAZDA PRZEWODNIA
GWIAZDA PRZEWODNIA
9
Paweł zanim znajdzie się w więzieniu w Rzymie,
przez 2 lata przebywa u wybrzeży Malty w areszcie o złagodzonym reżimie.
W tym czasie spotkał się ponownie z św. Piotrem,
chrześcijaninem, będącym dla niego wielkim apostołem, wzorem.
Przekazy mówi, ze Paweł po uwolnieniu w 63 roku podróżował,
był w Hiszpanii, Azji Mniejszej a więzieniu w Rzymie też przebywał.
Paweł pomiędzy rokiem 63 a 67 jak wiele chrześcijan na świecie,
poniósł śmierć męczeńską prawdopodobnie przez ścięcie.
Apokryfy akt Pawła mówią, że został ścięty trzy mile od bram miasta,
jego spadająca głowa trzykrotnie dotknęła ziemi zostawiając ślady jak kula ognista.
W miejscach tych wypłynęły trzy źródełka,
w których promienie słońca lśniły jak światełka.
Nad grobem Pawła wybudowano Bazylikę za murami,
będącą jedną z siedmiu Kościołów pielgrzymkowych Rzymu słynącą licznymi łaskami.
Relikwie św. Pawła przechowywane są w Rzymie w Bazylice św. Piotra,
z nim razem relikwie św. Piotra.
Św. Paweł nie był uczniem Jezusa a uważany jest za wielkiego Apostoła,
taka jest wola całego chrześcijańskiego Kościoła.
Święty Paweł apostoł o miłości mówił miedzy innymi. miłość cierpliwa jest, łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku nie unosi się pychą,
nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego,
nie cieszy się z niesprawiedliwości lecz współ weseli się z prawdą.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję - wszystko przetrzyma.
KRONIKA
parafialna
1 października - w naszej parafii
rozpoczęliśmy Krucjatę Różańcową za
Ojczyznę;
2 października - podczas uroczystych nieszporów w Bazylice katedralnej w Pelplinie pod przewodnictwem
Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Diecezjalnego Jana Bernarda Szlagi kleryk
naszej parafii - Andrzej Węsierski wraz
z swoimi braćmi z roku III został pobłogosławiony z okazji przywdziania
stroju duchownego;
9 października - podczas Mszy
Świętej z poświęceniem różańców
o godz. 15:30, dzieci z II klas rozpoczęły przygotowanie do pierwszej Komunii Świętej. Uroczystą Mszę Świętą sprawował Ksiądz Prałat Marian
Szczepiński - proboszcz parafii;
12 października - swoją pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej
Królowej Rodzin odbyli kandydaci do
Towarzystwa Ducha Świętego;
Henryk Stanisław Gostkowski
12.50 – 13.15 Niepokalane Serce
Maryi a walka duchowa – świadectwo
Marii – Emanuel. Misjonarki
Świeckiej z Jasnej Góry.
13.15 – 14.10 - Przerwa obiadowa
14.10 – 16.00 „Życie – nawrócenie
– ŻYCIE” – multimedialne
świadectwo Leszka Dokowicza,
operatora filmowego
16. 15 – 17.00 „Okultyzm a kultura
masowa” – emisja multimedialnego
wykładu O. prof. A. Posackiego,
teologa i demonologa.
10
18.15 – 19.00 „O bioenergoterapii, homeopatii i nie tylko…” – mówi Andrzej
Wronka, publicysta, prezes Stowarzyszenia „Effatha”
9 października - podczas tegorocznych spotkań na nabożeństwie różańcowym, dzieci rozważały jak uleczyć
choroby duszy. W leczeniu różnych
duchowych schorzeń dzieciom pomagała Maryja - uzdrowienie chorych;
19.15 – Uroczysta Msza Święta
połączona z Aktem Zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi, Królowej Polski.
ZAPRASZAMY !!!
GWIAZDA PRZEWODNIA
GWIAZDA PRZEWODNIA
16 października - Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” przeprowadziła dzisiaj publiczną zbiórkę pieniędzy
z okazji Dnia Papieskiego. Co roku
bierze w niej udział blisko 100 tysięcy
wolontariuszy. Od kilku lat młodzież z
naszej parafii włącza się do zbiórki.
W tym roku w czasie zbiórki na Dzieło Nowego Tysiąclecia zebrano kwotę
5.600 zł;
3
Ja Ciebie chrzczę
w imię Ojca i Syna
i Ducha Świętego...
Julian Kowalewski,
syn Krzysztofa i Anny
Marta Winczewska,
córka Sławomira i Doroty
Agnieszka Pobłocka,
córka Zbigniewa i Andżeliki
Stanisław Linstedt,
syn Dariusza i Karoliny
Michał Sychulec,
syn Mariusza i Ewy
Zofia Narloch,
córka Marcina i Marty
Julia Kamińska,
córka Jerzego i Lucyny
Ksawery Burcon,
syn Arkadiusza i Kamili
Kuba Świtalski,
syn Roberta i Rity
Joanna Wolff,
córka Krystiana i Wiolety
Maksymilian Włosek,
syn Marcina i Sylwii
Olga Jereczek,
córka Rafała i Alicji
Tymon Jurczyk,
syn Bartosza i Agnieszki
Karol Cielka,
córka Jacka i Danuty
Pola Kalinowska,
córka Daniela i Wiolety
Tatiana Jereczek,
córka Adriana i Marty
Mariusz Murglin,
syn Marka i Justyny
Adam Kwiatkowski,
syn Krzysztofa i Katarzyny
Urszula Pietruszewska,
córka Szymona i Mirosława
Wieczny odpoczynek
racz im dać Panie...
Maria Piechowska, l. 77, ul. Klasztorna
Zygmunt Hoppe, l. 64, ul. Młyńska
Ludwik Ganski, l. 79, Gołczewo
Alojzy Narloch, l. 74, ul. Skłodowskiej
Zofia Mielewczyk, l. 85, ul. Tetmajera
Józef Lamczyk, l. 60, ul. Kasztanowa
Krystyna Burandt, l. 62, ul. Kasztanowa
Kuba Pałasz
Edmund Lorch, l. 77, Lębork
Józef Prądziński, l. 67, ul. Skłodowskiej
Gerard Freda, l. 68, Nowy Klincz
Robert Cyra i. 66, ul. Chojnicka
Gertruda Dőring, l. 73, ul. Kolejowa
Andrzej Krawczyk, l. 52, Nowa Wieś
6
GWIAZDA PRZEWODNIA
Parę słów o Wyższym
Seminarium Duchownym
Wyższe Seminarium Duchowne to serce diecezji, oczko w głowie
Biskupa, bo z niego wychodzą kapłani
posługujący w naszej diecezji i poza
jej granicami m.in. na misjach czy
pracujący jako wykładowcy na uniwersytetach. To właśnie seminarium
przygotowuje i formuje tych, którzy
nas ochrzcili, sprawują dla nas Eucharystię, a w sakramencie pokuty mocą
daną od Pana Boga odpuszczają nam
grzechy. Na przygotowanie kleryków
do kapłaństwa składają się cztery jednakowo ważne elementy: formacja
ludzka, formacja intelektualna, formacja duchowa i formacja pastoralna.
Aby być dobrym kapłanem,
trzeba być wpierw dobrym człowiekiem, niektórzy idą dalej, mówiąc: „jeżeli ktoś nie jest dobrym mężem to na
pewno nie byłby dobrym kapłanem”.
Dlatego formacja ludzka jest taka
ważna. Klerycy często spotykają się
z ludźmi, rozmawiają z nimi nawiązują relacje i więzi, aby lepiej zrozumieć
i pomóc drugiemu człowiekowi.
Ważne jest przygotowanie intelektualne przyszłych kapłanów, dlatego
klerycy przebywający, w seminarium
w Pelplinie odbywają studia w ramach
Wydziału Teologicznego Uniwersytetu
Mikołaja Kopernika. Przez sześć lat
alumni poznają tajniki filozofii i teologii. Studiują historię Kościoła, teoGWIAZDA PRZEWODNIA
logię, poznają Pismo Święte, uczą się
języka greckiego i łacińskiego. Oprócz
przedmiotów ściśle teologicznych klerycy uczą się także języków obcych,
pedagogiki, by być przygotowanymi
do pracy z dziećmi na katechezie, historii sztuki.
Same studia nie wystarczą by
być dobrym kapłanem, potrzebna jest
jeszcze gorliwa modlitwa, bo kapłan
ma być człowiekiem modlitwy. Dlatego w centrum dnia jest Eucharystia,
adoracja Najświętszego Sakramentu,
a w ogrodzie często możemy spotkać
kleryków przeplatających w dłoniach
różaniec. W piątki alumni odprawiają
drogę krzyżową, a w Wielkim Poście
codziennie. Ważnym elementem jest
także wspólne czytanie Pisma Świętego przed obiadem oraz rozmyślanie.
Formacja pastoralna ma na celu
przygotowanie kleryków do pełnienia
obowiązków duszpasterskich. W każdą sobotę klerycy mają możliwość pojechać na jedną z wybranych praktyk
duszpasterskich, takich jak Dom Dziecka w Tczewie, Hospicjum w Tczewie,
szpital psychiatryczny w Starogardzie
Gdańskim, Dom Pomocy Społecznej
w Bielawkach, tam rozmawiają z pensjonariuszami, katechizują, śpiewają
pieśni, zbliżają do Pana Boga.
Dla mnie seminarium nie jest
już miejscem gdzie trzeba przebywać
przymusowo, ale jest domem, gdzie
w wraz z księżmi moderatorami i innymi klerykami tworzymy jedną wielką
rodzinę.
7
A kogo Pan Bóg powołuje do
kapłaństwa? Powołuje wielu ludzi
i kogo sam chce, często mogłoby się
nam wydawać, że taka a taka osoba się
nie nadaje, ale Pan Bóg ma inne zdanie,
to On powołał Mojżesza, który się jąkał, Piotra, który się zaparł Mistrza, Judasza, który Go zdradził, Jana i Jakuba,
których matka chciała by byli po prawej
i po lewej stronie Chrystusa w Królestwie Niebieskim, dziś też pewnie powołuje ludzi niedoskonałych, powołał
i mnie, który od urodzenia zmagam, się
z porażeniem mózgowym. Nieraz się pytałem, podobnie jak Mojżesz „dlaczego
ja?” Pewnie i wobec mnie Bóg ma swój
plan i gdy człowiek się zastanawia czy
to właściwa droga i się waham to wtedy Jezus, podobnie jak uczniów, pyta
mnie: „Czy Ty chcesz odejść?” Od
powiedź jest jedna: „Do kogóż pójdę,
Panie ty masz słowa życia wiecznego”.
Ale żeby wytrwać, potrzeba modlitwy,
potrzeba żarliwej modlitwy każdego
człowieka, każdego chrześcijanina,
aby wytrwać i być dobrym kapłanem.
Modlitwa jest także potrzebna, aby na
świecie nie zabrakło kapłanów, obecnie
widać spadek powołań, coraz mniej ludzi odpowiada na Chrystusowe „Pójdź
za mną”, na szczęście w naszym seminarium nie jest to jeszcze widoczne,
ale sam problem istnieje, a kapłanów
nie może zabraknąć dlatego módlmy,
aby Bóg wzbudził w sercach młodych,
w tym także z tej wspólnoty parafialnej,
dar powołania, żar prawdziwej miłości
Boga i drugiego człowieka.
transport). Kontakt tel. 697 79 02 07.
Kolejne najbliższe spotkanie organizacyjne odbędzie się 4 listopada o godz.
19.00 w salce katechetycznej przy parafii.
Więcej szczegółowych informacji znajdziesz na stronie
www.taize.fr, bądź kontaktując się
z ks. Damianem Drozdowskim.
Jak co roku nasza parafia organizuje wyjazd na Europejskie Spotkanie Młodzieży, które odbędzie
się w tym roku w Berlinie w dniach
28.12.2011 – 1.01.2012. Zgłoszenia przyjmujemy do 15 listopada.
Przybliżony koszt wyjazdu (55 euro
dla organizatorów w Berlinie i 170 zł
8
diakon Andrzej Dombrowski
GWIAZDA PRZEWODNIA
Święty PAWEŁ
29 czerwca są imieniny św. Pawła apostoła,
który w dniu tym z niebios głośno do nas woła.
Święty Paweł to męczennik, apostoł narodów,
pozostały po nim listy kierowane do wielu narodów i ludów.
Pierwszy chrześcijański teolog, budowniczy chrześcijaństwa,
organizator życia Kościoła katolickiego dla mężnego państwa.
Szaweł urodził się w Tarsie w Cylicji (Turcja) ok. 8 roku,
kiedy stanął przed nim Chrystus zmienił imię na Paweł, było to ok. 42 roku.
Był jedynym obywatelem rzymskim wśród apostołów,
dawało mu to większe od pozostałych przywileje wśród wielu krajów.
Są dwa źródła rekonstrukcji życia i działalności św. Pawła,
dzieje Apostolskie oraz Listy św. Pawła.
Mając ok. 19 lat przybył do Jerozolimy gdzie kształcił się w szkole rabinistycznej,
szkole - jak się później okazało dla niego feralnej.
Pod jej wpływem asystował przy kamieniowaniu św. Szczepana w bramie Jerozolimy,
za co Go winimy.
W wieku ok. 34 lat udał się do Damaszku,
by tam zwalczać chrześcijan w świetlistym blasku.
W drodze do Damaszku miało miejsce jego nawrócenie,
które przyniosło mu wieczne zbawienie i uświęcenie.
W Damaszku ociemniały Paweł przyjął chrzest,
był to z jego strony dla wszystkich chrześcijan wspaniały gest.
Po chrzcie świętym odzyskał wzrok,
był to dla niego milowy krok.
Głosi Słowo Boże w Damaszku, Arabii,
Jerozolimie, Cylicji i Antiochii.
Około 45 roku wyruszył razem z Barnabą w 5-letnią podróż misyjną,
na Cypr, Pizydię i Cylicję, misję w całości religijną.
Na Soborze Jerozolimskim (49/50) Paweł i Barnaba bronili swej pracy duszpasterskiej,
wśród wyznawców Chrystusa nawróconych wskutek ich działalności apostolskiej.
Ze strony chrześcijan nawróconych z judaizmu wywołało to wielką krytykę,
Kościół znalazł się w niebezpieczeństwie, Sobór dał im rację, odrzucił złą politykę.
Paweł i Barnaba mogli kontynuować swoją działalność apostolską,
na wieczną chwałę Boską.
W 50 r. Paweł wyruszył w drugą podróż misyjną przez Azję Mniejszą, Macedonię i Grecję,
w Koryncie Paweł przebywał półtora roku dając grekom dobrą lekcję.
Trzecią podróż misyjną Paweł odbył pomiędzy rokiem 54 a 58,
w Efezie, Macedonii i Koryncie założył wspólnoty będące dziełem nowym.
W 58 roku w czasie pobytu w Jerozolimie popadł w spory z Żydami,
został aresztowany i przez dwa lata przebywał w areszcie z więźniami.
Przymusowa podróż Pawła do więzienia w Rzymie statkiem,
zakończyła się rozbiciem statku - wypadkiem.
GWIAZDA PRZEWODNIA
5