Suszenie słoneczne teoria i praktyka

Suszenie organicznych odpadów
stałych przy użyciu energii
słonecznej
Dr Markus Bux
Streszczenie
Konwersja surowych osadów
ściekowych na wartościowe,
nadające się do powtórnego
wykorzystania
substancje
stałe
pochodzenia
organicznego,
wymaga
odpowiedniej
obróbki
wstępnej. Jednakże tradycyjne
technologie w tym zakresie
odznaczają
się
wysokimi
kosztami
inwestycyjnymi
i
eksploatacyjnymi oraz dużym
zużyciem
energii;
w
przeciwnym razie nie spełniają
wszystkich wymagań rynku.
Jak
wykazują
ostatnie
doświadczenia z największymi
na
świecie
suszarniami,
wykorzystującymi
energię
słoneczną lub wspomaganymi
za pomocą energii słonecznej,
mieszczącymi się w Palma de
Mallorca w Hiszpanii i w
Oldenburgu
w
Niemczech,
wykorzystanie w suszarniach
energii
słonecznej
stanowi
efektywną alternatywę dla
dużych instalacji. W tego
rodzaju
instalacjach,
w
porównaniu z tradycyjnymi
suszarniami
termicznymi,
koszty suszenia i
zużycie energii są ponad
dwukrotnie mniejsze, koszty
konserwacji
są
niskie,
a
eksploatacja jest prosta i
bezpieczna. W porównaniu do
suszarni tradycyjnych emisja
dwutlenku węgla (CO2) jest
siedmiokrotnie mniejsza. Przy
wykorzystaniu
ciepła
odpadowego
z
innych
procesów
wymagania
w
zakresie
zajmowanej
powierzchni
mogą
być
zmniejszone
trzydo
pięciokrotnie.
Produkt
końcowy
nadaje
się
do
wykorzystania jako paliwo w
instalacjach
do
produkcji
energii
z
odpadów,
w
elektrowniach węglowych lub
w cementowniach. Może być
on także wykorzystywany jako
nawóz klasy A w rolnictwie lub
gospodarce
terenami
zielonymi.
Instalacja do suszenia osadów ściekowych przy użyciu energii słonecznej w Palma de Mallorca.
Rysunek1
Wstęp
W ciągu ostatnich dekad prace
w
zakresie
oczyszczania
ścieków
zmierzały
do
wynalezienia
nowych,
wydajniejszych
metod
zbierania i oczyszczania wody
przed jej uwolnieniem do
środowiska.
Procesy
te
nieuchronnie
wytwarzają osad, w którym
wszystkie
zanieczyszczenia,
patogeny i inne substancje
niezdegradowane
podczas
procesu
oczyszczania
występują w postaci stężonej.
Usuwaniu tych pozostałości
poświęcano
względnie
niewiele
uwagi.
Obecnie
sytuacja ulega zmianie, gdyż
korzystne
ponowne
użytkowanie
tego
nieuniknionego
produktu
ubocznego
jest
obecnie
postrzegane jako ważna pod
względem ekonomicznym i
ekologicznym część procesu
oczyszczania ścieków. Osad
ściekowy jest wilgotny, niezbyt
gęsty, może zawierać znaczne
ilości
patogenów,
zanieczyszczeń organicznych i
metali ciężkich, a potencjalnie
może być źródłem wielce
niepożądanych zapachów.
Powszechna
praktyka
zwykłego
składowania
nieprzerobionego
osadu
ściekowego na hałdach jest
wobec tego coraz trudniej
akceptowana.
Dlatego
też
wymagane
są
dodatkowe
etapy
przeróbki
w
celu
konwersji osadu ściekowego
na wartościowe organiczne
odpady stałe, które mogą być
z
pożytkiem
ponownie
wykorzystane [1]. Zawartość
wilgoci, patogenów i przykry
zapach
muszą
być
odpowiednio
zredukowane.
Zwiększyć
należy
wartość
opałową
i
stabilność
biologiczną
materiału.
Co
najważniejsze, materiał musi
być
bezpieczny,
a
także
Widok z lotu ptaka największej na świecie suszarni osadów ściekowych
wykorzystującej energię słoneczną w Palma de Mallorca
(600 000 PE, 150 tys. m3/dzień).
wygodny do manipulacji w
celu minimalizacji kosztów
transportu,
które
wciąż
wykazują tendencję wzrostu,
bądź to z powodu rosnących
kosztów paliwa, bądź też z
braku miejsc do usuwania
odpadów
w
najbliższym
sąsiedztwie.
W
zależności
od
składu,
poddany
odpowiedniej
obróbce osad ściekowy może
być wykorzystany jako paliwo
do produkcji energii, jako
nawóz do użytku w rolnictwie
lub jako środek poprawiający
żyzność
gleby
przy
rekultywacji terenów.
Jednakże
wysokie
koszty
inwestycji,
zużycie
energii
emisja CO2 i / lub ślad węglowy
ograniczały
szersze
wykorzystanie
tradycyjnych
procesów
obróbki
osadów
ściekowych,
takich,
jak
suszenie
termiczne,
kompostowanie i inne [2]. W
tym kontekście suszenie przy
użyciu energii słonecznej lub
niskotemperaturowe
wspomagane suszenie przy
Rysunek 2
wykorzystaniu
energii
słonecznej stanowią nowe,
obiecujące alternatywy, nawet
na obszarach o klimacie
umiarkowanym do chłodnego,
jaki występuje na terenie
Niemiec [3, 4]. Dowodem tego
stwierdzenia jest ponad 200
działających
suszarni
wykorzystujących
energię
słoneczną
lub
niskotemperaturowych
wspomaganych
suszarni
słonecznych, zainstalowanych
na całym świecie, w różnych
obszarach
klimatycznych.
Jednak
większość
tych
suszarni to małe zakłady [3],
toteż wielu ekspertów wciąż
wierzy,
że
suszarnie
wykorzystujące
energię
słoneczną nie nadają się do
pracy w dużych instalacjach.
Dlatego w niniejszej pracy
opisano
najnowsze
doświadczenia, uzyskane w
największej
na
świecie
suszarni
wykorzystującej
energię słoneczną w Palma de
Mallorca
(Hiszpania),
oraz
największej
na
świecie
niskotemperaturowej
wspomaganej
suszarni
słonecznej
w
Oldenburgu
(Niemcy).
Suszenie osadów ściekowych przy wykorzystaniu energii słonecznej
Suszarnie
słoneczne
wykorzystują promieniowanie
słoneczne
i
suszące
możliwości
otaczającego
powietrza jako źródło energii
termicznej
[3].
Dlatego
wymagany obszar instalacji
zależy
od
warunków
klimatycznych i może być
względnie duży. Z drugiej
strony jednak instalacja nie
zużywa bezpośrednio paliw
kopalnych. Co więcej, zużycie
energii
elektrycznej,
wynoszące 20 do 40 kWh na
tonę odparowanej wody, jest
dwa do trzech razy mniejsze
niż podawane w literaturze
zużycie
dla
suszarni
termicznych [2, 3]. Oznacza to
redukcję śladu węglowego w
warunkach
klimatu
umiarkowanego,
jaki
występuje w Niemczech, do
zaledwie 24 kg CO2 na tonę
odparowanej wody [5]. To
mniej niż 15% typowej emisji
170
kg
CO2
na
tonę
odparowanej
wody
z
ogrzewanych gazem suszarni
termicznych
[6].
Obecnie
największa
suszarnia
tego
typu działa w Palma de
Mallorca,
w
Hiszpanii.
Instalacja
ta
została
zaprojektowana dla
przepustowości
600
000
równoważnej
liczby
mieszkańców (PE) lub około
Suszarnia wykorzystująca
energię słoneczną w Palma de
Mallorca
Całkowita powierzchnia:
20 000 m2˛
Wydajność:
600 000 EP
Elektryczne krety do mieszania
osadu:
24 maszyny
Osad:
30 000 t/rok
Zawartość suchej masy na
wejściu:
15-25% SM
150 tys. m3/dzień (40 US
MGD), i zajmuje obszar 20 000
m2 (215 000 ft2). Wystarcza to
do wysuszenia niemal 50%
osadu
ściekowego
wytwarzanego na całej wyspie
(Majorce).
Suszarnia została zamówiona
przez hiszpańska firmę TIRME
SA, która eksploatuje także
ten zakład w imieniu Rządu
Balearów.
Zakład
został
zaprojektowany i zbudowany
w latach 2007-2008 przez
THERMO-SYSTEM
GmbH
z
Filderstadt w Niemczech.
THERMO-SYSTEM, z około 150
eksploatowanymi suszarniami
i 15-letnim doświadczeniem w
zakresie
eksploatacji,
jest
obecnie liderem rynku w
zakresie
suszarni
niskotemperaturowych.
Polityczne i prawne naciski w
kierunku zakazu stosowania
osadów
ściekowych
w
rolnictwie oraz rosnące koszty
zagospodarowania
osadu
skłoniły klienta do budowy
instalacji.
Dziś
najbardziej
zanieczyszczone
osady
ściekowe z wyspy są suszone
w suszarni
słonecznej, a
następnie
wykorzystywane
jako paliwo w instalacji do
produkcji energii z odpadów
(Waste-to-Energy
WTE).
Wartość opałowa suszonego
osadu jest równoważna około
2 milionom litrów (530 000
galonów)
oleju
opałowego
rocznie. Pomimo wymagań
dotyczących
zajmowanego
obszaru,
decyzja
o
wykorzystaniu
energii
słonecznej
została
podyktowana bardzo niskimi
kosztami suszenia w tym
procesie.
Obecnie
całkowity
koszt
suszenia na tonę odparowanej
wody,
wliczając
nakłady
kapitałowe, koszt energii i
koszty eksploatacyjne wynosi
mniej niż połowę kosztów
oczekiwanych w przypadku
suszarni termicznej. Jest to
wynikiem niskich temperatur
suszenia, od 10 do 40°C (50
do 104°F), dzięki czemu
wymagane są mniej złożone
urządzenia
i
mniejsze
wymagania
stawiane
operatorowi.
Niewielkie
są
także wymagania w zakresie
konserwacji, gdyż jedynymi
urządzeniami wchodzącymi w
kontakt z osadem są maszyna
do załadunku na wejściu
instalacji
oraz
24
“Krety
elektryczne”
(“Electric
Moles®”) – małe autonomiczne
maszyny
do
mieszania,
napowietrzania i rozkładania
osadu.
Zastosowanie produktu:
instalacja WTE
Toteż ta część instalacji nie
wymaga niemal żadnych prac
konserwacyjnych.
Ponieważ
suszarnia
w
Palma
jest
instalacja regionalną, osad
ściekowy jest transportowany
do
niej
ciężarówkami
z
różnych
zakładów
oczyszczania ścieków.
Każdego
dnia
roboczego
ładowarka na wejściu instalacji
rozładowuje wysuszony szlam
z jednej z dwunastu komór
Pozostałe maszyny, takie, jak
wentylatory, klapy, czujniki i
sterowniki
PLC
są
zaprojektowane
z
długim
okresem
eksploatacji,
z
naciskiem na prostotę obsługi i
konserwacji. Komory suszenia
są wykonane z betonu i
specjalnego gatunku szkła.
suszenia. Komora ta jest
natychmiast
załadowywana
ponownie 80 do 150 tonami
wilgotnego osadu. Załadunek i
wyładunek jest szybki, zajmuje
łącznie mniej niż trzy godziny.
Nadzór i konserwacja całej
instalacji są proste i zajmują
dziennie nie więcej niż jedną
do dwóch godzin dla całego
zakładu
Załadunek wysuszonego osadu w
suszarni słonecznej w Palma de
Mallorca
Rysunek 3
Promieniowanie słoneczne,
Wh/m2
Promieniowanie słoneczne
Temperatura powietrza
Ilość osadu na
wejściu/wyj ściu, t/tydzień
Ś rednia temperatura, °C
Rysunek 4 pokazuje wyniki pomiarów w Palma w roku 2009. Łącznie wysuszono około 27 000 ton
osadu, zwiększając zawartość suchej masy z 19% do 72%. Jest to spowodowane o 6% niższą niż
początkowo projektowano zawartością suchej masy w dostarczanym osadzie. Odpowiada to
odparowaniu niemal 20 000 ton wody.
Dane pogodowe oraz ilość osadu na wejściu i wyjściu suszarni słonecznej w Palma de Mallorca w roku 2009
Instalacja nie wymaga ciągłej
obsady
personelem.
Pracownicy są potrzebni tylko
podczas operacji załadunku i
rozładunku.
Jakiekolwiek
usterki sprzętu nie stwarzają
zagrożenia bezpieczeństwa ani
nie
wywierają
znaczącego
wpływu na proces suszenia.
Woda nadal będzie parować z
osadu, toteż natychmiastowe
działania nie są na ogół
konieczne.
W
razie
wystąpienia usterki, może ona
poczekać, aż personel pojawi
się w zakładzie w kolejnym
dniu, nawet, jeśli usterka
wystąpiła podczas wolnego
weekendu. Stanowi to ważną
zaletę procesu wsadowego w
porównaniu
z
procesem
ciągłego suszenia, w którym
każdy
przestój
redukuje
wydajność do zera, toteż
powinien
być
natychmiast
zbadany. Buforowa pojemność
komór suszących znacznie
upraszcza logistykę. Transport
osadu z różnych oczyszczalni
ścieków do suszarni i z
suszarni do zakładu WTE jest
znacznie mniej skomplikowany
niż
w
przypadku
konwencjonalnej
suszarni
termicznej.
W
przypadku
dostawy do suszarni słabo
ustabilizowanego
osadu,
poszczególne komory suszące
Rysunek 4
mogą być podczas pierwszego
etapu suszenia podłączone do
systemu wentylacji. Należy
podkreślić,
że
wywiewowy
system wentylacji nie jest
wymagany, dopóki do zakładu
dostarczany jest odpowiednio
ustabilizowany osad. Jest to
wynikiem działania systemu
automatycznego
sterowania
klimatem, który utrzymuje
osad w stanie chłodnym i
natlenionym
podczas
krytycznej
pierwszej
fazy
suszenia. Do chwili obecnej
nie zanotowano pogwałcenia
ograniczeń
prawnych
w
zakresie
emitowanego
zapachu lub
substancji.
emisji
innych
“Instalacja nie wymaga ciągłej
obsady personelem. Pracownicy są
potrzebni tylko podczas operacji
załadunku i rozładunku.“
Suszenie osadu ściekowego w suszarni słonecznej w Palma de Mallorca
Rysunek 5
Niskotemperaturowe wspomagane suszenie osadów przy użyciu energii słonecznej
Pomimo
licznych
zalet
suszarni słonecznych – takich,
jak niski koszt suszenia, niskie
zużycie
energii,
prostota
eksploatacji i niewielka emisja
CO2 – suszarnie słoneczne
maja dwie główne wady:
1.
Wymagania
dotyczące
obszaru zajmowanego przez
instalację zależą od warunków
klimatycznych
w
danej
lokalizacji.
2. Wydajność suszenia zmienia
się w ciągu roku ze względu na
zmiany
pogody.
Z
tego
powodu
całkowita
powierzchnia instalacji musi
być wystarczająco duża, aby
zapewnić
wystarczającą
pojemność buforową.
Ma to szczególne znaczenie w
chłodniejszym klimacie lub
gdy dostępny obszar jest
ograniczony. Jednakże, jeżeli
dostępne jest ciepło z innych
źródeł,
wady
te
można
przezwyciężyć.
Dodatkowe
ciepło, które nie może być
wykorzystane
w
innych
procesach,
można
w
ekonomiczny
sposób
wykorzystać
w
suszarni
słonecznej. Takim źródłem
ciepła może być woda z
układu chłodzenia silników,
turbin
lub
procesów
przemysłowych, albo z innego
źródła
ciepła.
Jeżeli
temperatura
cieczy
jest
wyższa niż 40°C (104°F),
możliwe
jest
wydajne
wykorzystanie tego ciepła.
Największa działająca obecnie
niskotemperaturowa suszarnia
osadów wspomagana energią
słoneczną tego typu jest
zlokalizowana w Oldenburgu,
w pobliżu Bremy w północnych
Niemczech.
Słowa kluczowe:
Suszenie
Substancje stałe
pochodzenia
biologicznego
Osad ściekowy
Energia słoneczna
Odpady
Energia
CO2
Niskotemperaturowa wspomagana suszarnia słoneczna
Osad
z
kliku
mniejszych
oczyszczalni
ścieków
jest
dostarczany do zakładu w
Oldenburgu i suszony od
początkowej zawartości suchej
masy 15-30% do zawartości
końcowej
60-70%.
Obszar
jedynie 6 000 m2 (64.500
stóp2)
wystarcza
do
wysuszenia
30
000
ton
wilgotnego osadu rocznie. Ta
wydajność
z
jednostki
powierzchni jest co najmniej
pięciokrotnie
większa
w
porównaniu
z
wydajnością
niewspomaganej
suszarni
słonecznej w tych samych
warunkach klimatycznych.
Wysuszony
materiał
jest
wykorzystywany
jako
substytut paliwa w elektrowni
węglowej,
dzięki
czemu
wytwarzane jest około 5 600
MWh energii elektrycznej przy
oszczędności 8 000 ton węgla
brunatnego
i
zmniejszeniu
emisji CO2 o mniej więcej taką
samą ilość. Energia cieplna do
pomocniczego
ogrzewania
suszarni
jest
ciepłem
odpadowym z przemysłowego
procesu
sterylizacji.
Ze
względu
na
naturę
tego
procesu, dostępna moc waha
się od 0 do 4 MW (13 600 000
btu/hr) w ciągu tygodnia.
Temperatura cieczy grzewczej
(wody) także nie jest stała i
waha się pomiędzy 65 a 85°C
(150 - 185°F).
Ponieważ jednak proces w
instalacji w Oldenburgu jest
procesem
wsadowym,
w
sześciu komorach suszących
nie występują żadne problemy
związane z oscylacją dostaw
ciepła.
W
okresie,
gdy
dostępna moc cieplna jest
niska,
wzrasta
jedynie
całkowity czas suszenia. Ze
względu na niskie temperatury
suszenia 25 do 45°C (77 113°F)
wewnątrz
komór,
zagrożenia
techniczne
są
równie niskie, jak w przypadku
niewspomaganej
suszarni
słonecznej i błędy związane z
czasem
krytycznym
nie
występują. Ponieważ suszarnia
jest zlokalizowana w pobliżu
innych obiektów, zastosowano
komin o wysokości 18 m do
rozcieńczania
odprowadzanego powietrza i
do skierowania go w górę.
Ponadto
na
wypadek
załadunku do jednej z komór
nieustabilizowanego
osadu,
dostępny jest układ biofiltracji.
Ze
względu
na
niskie
wymagania
w
zakresie
eksploatacji,
nadzoru
i
konserwacji,
instalacja
wymaga
zatrudnienia
operatora jedynie w niepełnym
wymiarze godzin.
Dostawa wilgotnego osadu w strefie
rozładunku.
Rysunek 6
Widok panoramiczny największej na świecie niskotemperaturowej wspomaganej suszarni słonecznej w Oldenburgu, Niemcy
(550 000 PE, 150 tys. m3/dzień).
Rysunek 7
Substancje stałe pochodzenia biologicznego dla rolnictwa
Oprócz możliwości konwersji
osadu w paliwo, suszarnie
słoneczne
mogą
również
wytwarzać substancje stałe
pochodzenia
biologicznego
klasy A do użytku w rolnictwie,
zgodnie z postanowieniem 503
amerykańskich przepisów EPA
[7]. W ostatnich latach w USA
zbudowano kilka mniejszych
instalacji
spełniających
te
warunki.
Obecnie największy zakład
posiadający zezwolenie na
wytwarzanie substancji klasy A
ma przepustowość 3 MGD (ok.
11,2 tys. m3/dzień) i znajduje
się w
Okeechobee w stanie Floryda.
Został on zbudowany przez
firmę PARKSON CORPORATION
z Fort Lauderdale w roku
2008. Inne, większe zakłady są
obecnie w fazie projektowania,
a
ich
budowa
jest
przewidziana na lata 2010 i
2011.
Paletyzowany, zapakowany w worki materiał, przeznaczony do użytku jako nawóz oraz załadunek do samochodu ciężarowego
osadu wysuszonego w suszarni słonecznej, przeznaczonego do wykorzystania jako paliwo w cementowni
Rysunek 8 + 9
Wnioski i perspektywy na przyszłość
Ze względu na niskie koszty
suszenia, małe zużycie energii
i niską emisję CO 2 oraz
prostotę eksploatacji i niski
poziom zagrożeń, suszarnie
słoneczne
i
niskotemperaturowe suszarnie
wspomagane wykazały, że
stanowią wydajną technologię
konwersji
osadu
w
wartościowe
substancje
pochodzenia biologicznego. W
porównaniu
z
konwencjonalnymi
suszarniami
o
tej
samej
powierzchni umożliwiają one
znaczną redukcję nakładów
pracy,
zużycia
energii
i
kosztów suszenia. Ponadto
większość kosztu całkowitego
stanowią początkowe koszty
inwestycji (koszt kapitałowy i
odpisy amortyzacyjne), które
nie podlegają zmianom w
okresie eksploatacji zakładu.
Koszty zmienne, takie, jak
koszty energii, eksploatacji i
konserwacji wpływają na koszt
całkowity
w
znacznie
mniejszym
zakresie.
Stabilizuje
to
oczekiwane
koszty suszenia i uniezależnia
je od warunków rynkowych.
Materiał uzyskiwany w wyniku
suszenia osadu w suszarniach
słonecznych
jest
obecnie
stosowany w rolnictwie jako
nawóz zgodny z przepisami
USEPA dla klasy-A oraz jako
paliwo w zakładach WTE,
elektrowniach węglowych i
cementowniach.
Ze względu na modułową
koncepcje technologii, może
ona być stosowana w taki sam
sposób
w
małych
zdecentralizowanych
instalacjach,
w
dużych
zakładach
centralnych
lub
nawet
w
zakładach
regionalnych. Chociaż liczba
już eksploatowanych dużych
suszarni
słonecznych
jest
wciąż ograniczona, nowe, duże
instalacje, takie, jak w Nantes
(Francja); w Bettembourgu
(Luksemburg)
lub
w
Fayetteville (Aizona, USA) i
inne są w fazie projektowania
lub w budowie.
Literatura
Kontakt
[1]
SPINOSA, L.; AARNE VESILIND, P.: Sludge into
Biosolids: Processing, disposal and utilization.
IWA Publishing, London, 2001.
[2]
MELSA, A.; BÄCKLER, G.; HANßEN, H.;
HUSMANN, M.; WESSEL, M,; WITTE, H.:
Trocknung kommunaler Klärschlämme in
Deutschland. Korrespondenz Abwasser 46
(1999) Nr. 9.
[3]
BUX, M.; BAUMANN, R.: Performance, energy
consumption and energetic efficiency analysis
of 25 solar sludge dryers. Proceedings of the
WEFTEC (Water Environment Federation)
Congress, Alexandria (Virginia), 2003.
[4
BUX, M., R. BAUMANN, S. QUADT, J.
PINNEKAMP; MÜHLBAUER, W.: Volume
reduction and biological stabilization of sludge
in small sewage plants by solar drying. Drying
Technology 20 (2002) Nr. 4 & 5, S. 829-837.
[5]
BUX, M.; BAUMANN, R.: Wirtschaftlichkeit und
CO2-Bilanz der solren Trocknung von
mechanisch entwässertem Klärschlamm. KA
Wasserwirtschaft, Abwasser, Abfall 50 (2003)
Nr. 9, S. 1169- 1177.
[6]
HILL, M.; BUX, M.: Comparing the Carbon
Footprint of Conventional Gas-Fired Thermal
Sludge Drying to Solar Sludge Drying.
Proceedings of the WEFTEC (Water
Environment Federation) Congress, New
Orleans (Louisiana), 2010 (w druku).
[7]
BUX, M., R. BAUMANN, W. PHILIPP, T. CONRAD
u. W. MÜHLBAUER: Class -A by solar drying.
Recent experiences in Europe. Proceedings of
the WEFTEC (Water Environment Federation)
Congress, Atlanta (Georgia), 2001.
Thermo-System
Industrie– und Trocknungstechnik
GmbH
D - 70794 Filderstadt
Germany (Niemcy)
www.thermo-system.com
O Autorze
PD Dr. Markus Bux jest dyrektorem naczelnym firmy
Thermo-System Industrie- & Trocknungstechnik
GmbH (Filderstadt, Niemcy) oraz profesorem
nadzwyczajnym (Privatdozent) na Uniwersytecie
Hohenheim (Stuttgart, Niemcy). Uzyskał tytuł doktora
filozofii (Ph.D.) w zakresie technologii suszarnictwa
oraz habilitację na Uniwersytecie Hohenheim. Będąc
autorem ponad 50 publikacji naukowych z zakresu
suszenia osadów ściekowych przy użyciu energii
słonecznej, jest jednym z
czołowych ekspertów w tej
dziedzinie.
Kontakt: [email protected]