PRZYKŁAD DOBREJ PRAKTYKI

PRZYKŁAD DOBREJ PRAKTYKI
Szkoła Podstawowa nr 4 w Morągu
Temat działania: Mówię „NIE” agresji, przemocy, uzależnieniom
Cele działania:
Celem głównym programu profilaktyki jest przygotowanie uczniów do radzenia sobie z trudnymi
sytuacjami życiowymi, stresem, agresją, przemocą, co ułatwi im kontakt z innymi ludźmi i zapewni
prawidłowy rozwój. Zapobieganie paleniu tytoniu, piciu alkoholu, używaniu narkotyków i dopalaczy.
Program adresowany jest do uczniów klas IV-VI, zatem stanowić będzie swoistą "szczepionkę",
chroniącą dzieci przed złem i patologią.
Cele główne:
•
kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie,
•
rozwijanie samoakceptacji i akceptacji innych,
•
kształtowanie umiejętności dobrej komunikacji z innymi ludźmi,
•
kształtowanie umiejętności podołania, rozumienia sytuacji problemowych i podejmowania
odpowiedzialnych decyzji,
•
kształtowanie umiejętności szukania pomocy,
•
planowanie i realizowanie czasu wolnego,
•
promocja zdrowego stylu życia,
•
uświadamianie uczniom odpowiedzialności za ochronę własnego zdrowia,
•
kształtowanie postaw sprzyjających podejmowaniu racjonalnych decyzji związanych z
zażywaniem środków uzależniających,
•
informowanie o szkodliwości używek, ich działaniu na organizm ludzki.
Uzyskane efekty:
Uczniowie podczas zajęć dowiedzieli się, w jaki sposób radzić sobie ze stresem, emocjami, agresją,
przemocą. Nauczyciel przekazał dzieciom wiadomości na temat kształtowania prawidłowych relacji
międzyludzkich, zdrowego stylu życia, organizowania czasu wolnego, rodzajów, przyczyn i skutków
uzależnień (papierosy, alkohol, narkotyki).
Uczniowie bardzo aktywnie uczestniczyli w zajęciach, prezentowali swoją wiedzę i umiejętności,
chętnie brali udział w scenkach. Dostrzegli negatywny wpływ nikotyny, alkoholu, narkotyków na
organizm człowieka. Wskazali przyczyny, dla których należy unikać towarzystwa palaczy, osób
spożywających alkohol i biorących narkotyki. Rozwijali, kształtowali postawy asertywne oraz
umiejętność skutecznego odmawiania, doboru argumentów i ich celowego przekazania. Dowiedzieli
się, gdzie i w jaki sposób szukać pomocy. Uczyli się, jak zagospodarować wolny czas i zapewnić sobie
zdrowy styl życia. Dostrzegli negatywne skutki uzależnień. Rozwijali umiejętność radzenia sobie z
presją rówieśniczą. Dokonywali oceny i samooceny swojej pracy. Nauczyciel podczas zajęć zastosował
wiele metod nauczania i środków dydaktycznych.
Wnioski z realizacji:
Z ankiety ewaluacyjnej wynikło, że uczniom podobały się zajęcia m.in. rozmowy, tematyka, dobra
atmosfera, nowe wiadomości, przygotowanie nauczyciela. Odpowiadało im tempo pracy. Własną pracę
oraz kolegów ocenili bardzo dobrze, ponieważ zadania były dostosowane do ich możliwości.
Strona WWW szkoły z prezentacją dobrej praktyki:
www.spnr4morag.szkolnastrona.pl
Program zajęć profilaktyczno-edukacyjnych
Temat: Mówię „NIE” – agresji, przemocy, uzależnieniom.
Czas trwania programu: I – VI 2013r.
Miejsce realizacji: SP nr 4 w Morągu (biblioteka szkolna)
Wstęp
Przez program profilaktyczny rozumie się działania psychoedukacyjne, których celem jest
zapobieganie
zachowaniom
ryzykownym
uczniów
i
szkodom
wynikającym
z problemów w ich otoczeniu. Profilaktyka jest procesem wspierającym prawidłowy, zdrowy rozwój
każdego
ucznia.
Jest
chronieniem
człowieka
przed
zagrożeniami
i reagowaniem na nie.
W Polsce coraz więcej dzieci i młodzieży sięga po papierosy, napoje alkoholowe czy narkotyki,
zaburzając swój rozwój fizyczny i psychospołeczny, wchodząc na drogę uzależnienia. Dzieci i młodzież
korzystają z różnego rodzaju używek, ponieważ mają problemy emocjonalne. Cierpią, chcą poprawić
sobie nastrój i tym samym narażają własne zdrowie, życie. Środki psychoaktywne okazują się
atrakcyjne dla tych, którzy przeżywają stany lęku, niepokoju, rozgoryczenia, depresji, cierpią na
skutek kompleksów, wewnętrznej pustki, czy zaburzonych relacji międzyludzkich. Ostatecznym
powodem sięgania po używki przez dzieci i młodzież nie jest ani zła wola, ani obciążenie genetyczne,
ani negatywne naciski społeczne, lecz kryzys życia, sygnalizowany przez bolesne stany emocjonalne.
Na uzależnienia podatne okazują się osoby, którym brakuje dojrzałej hierarchii wartości, które nie
podejmują trudu tworzenia pozytywnych więzi, nie stawiają sobie wymagań, nie chcą być
odpowiedzialne
za
własne
życie
i
postępowanie.
Substancje uzależniające to związki chemiczne, których działanie wpływa na zmianę myślenia oraz na
stany emocjonalne człowieka. Wprowadzają one w świat złudzeń i są formą ucieczki od rzeczywistości.
Nie tylko zakłócają procesy myślenia i modyfikują stany emocjonalne, ale także powodują syndrom
uzależnienia. Człowiek uzależniony, to ktoś żyjący do pewnego momentu w świecie przyjemnej iluzji.
Każde uzależnienie oddala człowieka od niego samego, miłości, prawdy, wolności, odpowiedzialności,
więzi, wartości, norm moralnych i podstawowych zasad uczciwego postępowania. Młodzież będąca w
wieku dojrzewania psychicznego często ma kompleksy, zahamowania i konflikty z otoczeniem. Używki
pomagają znieść przejściowe trudności życiowe, pod ich wpływem zmniejsza się poczucie
niepewności.
Prezentowany program zawiera propozycje grupowych zajęć profilaktycznych w drugim etapie
edukacyjnym szkoły podstawowej, które dotyczą stresu, emocji, zapobiegania agresji, przemocy i
korzystania ze środków psychoaktywnych. Zaprezentowane zostały zasady zdrowego stylu życia oraz
organizowania czasu wolnego. Działania te będą kształtowały umiejętność radzenia sobie w trudnych
sytuacjach, podejmowania odpowiedzialnych decyzji, odpowiedzialności za własne życie poprzez
mówienie
„NIE”
przemocy
i
środkom
psychoaktywnym.
W dobie wzrastających uzależnień ważną rolę naprawczą odgrywa szkoła. Ma za zadanie zapewnić
uczniom
nie
tylko
prawidłowy
rozwój
intelektualny,
ale
również
społeczny
i emocjonalny. Dziecko ma się nauczyć, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach, w jaki sposób
rozwiązywać problemy i podejmować samodzielne decyzje.
Cele
Celem
z
główne
głównym
trudnymi
programu:
programu
sytuacjami
profilaktyki
życiowymi,
jest
stresem,
przygotowanie
agresją,
uczniów
przemocą,
co
do
radzenia
ułatwi
im
sobie
kontakt
z innymi ludźmi i zapewni prawidłowy rozwój. Zapobieganie paleniu tytoniu, piciu alkoholu, używaniu
narkotyków i dopalaczy. Program adresowany jest do uczniów klas IV-VI, zatem stanowić będzie
swoistą
"szczepionkę",
chroniącą
dzieci
przed
złem
i patologią. Cele główne:

kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie,

rozwijanie samoakceptacji i akceptacji innych,

kształtowanie umiejętności dobrej komunikacji z innymi ludźmi,

kształtowanie
umiejętności
podołania,
rozumienia
sytuacji
problemowych
i podejmowania odpowiedzialnych decyzji,

kształtowanie umiejętności szukania pomocy,

planowanie i realizowanie czasu wolnego,

promocja zdrowego stylu życia,

uświadamianie uczniom odpowiedzialności za ochronę własnego zdrowia,

kształtowanie postaw sprzyjających podejmowaniu racjonalnych decyzji związanych z
zażywaniem środków uzależniających,

informowanie o szkodliwości używek, ich działaniu na organizm ludzki.
Cele szczegółowe programu:

aktywizacja społeczności uczniowskiej w pracy profilaktycznej,

uświadomienie uczniom pozytywnych i negatywnych znaczeń stresu,

kształtowanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stresowych,

wzmacnianie w uczniach poczucia własnej wartości, wiary w siebie i swoje możliwości,

przypomnienie uczniom, iż każdy człowiek zasługuje na szacunek,

kształtowanie postaw życzliwości i dobroci wobec innych ludzi,

poznanie umiejętności potrzebnych w kontaktach społecznych,

uświadomienie uczniom negatywnych skutków agresji,

ukazanie schematu narastania agresji,

uczenie radzenia sobie ze stresem oraz z przykrymi emocjami prowadzącymi do zachowań
agresywnych,

uczenie porozumiewania się oraz rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji,

rozbudzanie
zainteresowań
uczniów
własnym
zdrowiem,
rozwojem
intelektualnym,
społecznym i emocjonalnym,

promowanie zachowań prozdrowotnych,

ukazanie wartości życia i zdrowia,

zapoznanie uczniów ze zdrowym stylem życia,

uświadomienie, że warto "inwestować" w swoje zdrowie,

przekazywanie wartości: człowiek – jego zdrowie, godność, itp.,

zapoznanie z rodzajami uzależnień,

dostarczenie informacji o tytoniu, alkoholu, narkotykach i substancjach uzależniających,

zapoznanie z zagrożeniami wynikającymi z uzależnień oraz nabycie umiejętności właściwego
zachowania
się
w
przypadku
kontaktu
z
narkotykami,
alkoholem
i nikotyną,

zapoznanie z czynnikami, które mają wpływ na popadanie w nałóg,

przedstawienie negatywnych skutków oddziaływania uzależnień na organizm człowieka z
punktu widzenia medycyny, prawa, społeczeństwa, rodziny, względów ekonomicznych,

uczenie,
w
jaki
sposób
mówić
„NIE”
narkotykom,
i alkoholowi,

pogłębienie wiedzy na temat szkodliwości używek,

rozbijanie błędnych przekonań i mitów dotyczących odurzania się,

zapoznanie z prawami i mechanizmami rządzącymi człowiekiem uzależnionym,

pogłębienie wiedzy o relacjach między uzależnionym a społeczeństwem,

uwrażliwianie uczniów na problemy swoich kolegów,

kształtowanie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych,

budowa pozytywnego obrazu siebie.
nikotynie
TEMATY ZAJĘĆ:
1.
Stres - jak sobie z nim radzić?
2.
Emocje - jak sobie z nimi radzić?
3.
Kształtowanie prawidłowych relacji międzyludzkich.
4.
Agresja i przemoc. Jak się im przeciwstawić?
4.1 Co to jest agresja i przemoc ?
4.2 Jak sobie radzić z agresją i przemocą?
4.3 Gry i zabawy przeciwko przemocy.
5.
Zdrowy styl życia. Organizowanie czasu wolnego.
6.
Sprawy dla których warto żyć.
7.
Uzależnienia. Poznajemy niebezpieczne dla zdrowia substancje.
8.
Nikotynizm, dobry czy zły nawyk?
8.1 Palić, nie palić ? O to jest pytanie?
8.2 Papierosom „NIE”.
9.
Alkohol w życiu człowieka.
9.1 Prawda i mity o alkoholu.
9.2 Przyczyny i sutki sięgania po alkohol.
10.
Narkotyki
–
ich
rodzaje
i
konsekwencje
wynikające
z
przyjmowania.
10.1 Narkotyki, jak wyglądają?
10.2 Narkomania, czyli niewola na własne życzenie.
11. Skutki uzależnień, umiejętność reagowania na nie.
12. Sztuka odmawiania.
13. Konkurs plastyczny na temat uzależnień.
14. Uzależnienie to choroba, z którą sam sobie nie poradzisz.
15. Ewaluacja zajęć. Ankiety, pogadanki.
Autor dobrej praktyki: Sylwia Jackiewicz