bezpieczny przedszkolak

„BEZPIECZNY PRZEDSZKOLAK”
program działań edukacyjnych
Opracowały: Dagmara Chraplewska, Bożena Iwaszko, Janina Krasowska - Szwarc
Barczewo 2009
Spis treści
1. Założenia ogólne programu
2. Cele ogólne programu
3. Treści programowe
3.1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się
z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach
zadaniowych
3.2. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które
stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia
3.3. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych
3.4. Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy
konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych
3.5. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i
w unikaniu zagrożeń
3.6. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i robotnicze
4. Adresaci programu
5. Formy pracy
6. Podstawowe zagadnienia, zadania edukacyjne i cele operacyjne
7. Procedury osiągania celów
8. Ewaluacja
9. Literatura
10.Propozycje realizacji
11. Załączniki
1. Założenia ogólne programu
Rodzina
i
przedszkole
są
najważniejszymi
środowiskami
wychowawczymi małego dziecka. Właśnie te środowiska odpowiedzialne są
za wprowadzenie go w świat ludzi dorosłych i uczenie sztuki życia. Każde
działanie świadomie lub nie, uwarunkowane jest przestrzeganiem zasad
bezpieczeństwa zarówno w domu jak i w przedszkolu.
Wraz z rozwojem dziecka i jego samodzielności musimy kształtować
umiejętności przewidywania zagrożeń, unikania ich, a jeśli już zaistnieją –
radzenia sobie z trudną sytuacją. Wiek przedszkolny charakteryzuje się u
dzieci małą sprawnością w wyobrażaniu sobie możliwych skutków
podejmowanych działań, silną koncentracją na zachowaniu „tu i teraz”, słabą
kontrolą własnych emocji i dużym uzależnieniem od presji grup
rówieśniczych. Dziecko w wieku przedszkolnym ma niski poziom myślenia
przyczynowo – skutkowego, słabą orientację przestrzenno – czasową,
skłonność do ryzykownych, nieprzemyślanych, żywiołowych decyzji.
Wszystkie te cechy wskazują na kierunek oddziaływań wychowawczo –
dydaktycznych, na konieczność wyrobienia określonych umiejętności i
sprawności niezbędnych w przygotowaniu do bezpiecznego życia, pracy,
nauki, zabawy.
W naszym przedszkolu dążymy do tego, aby dziecko czuło się
akceptowane i bezpieczne. Ponieważ dzieci mają niewielkie doświadczenia
życiowe i nie radzą sobie z różnego rodzaju problemami, należy wyposażyć
je w nawyki unikania, zapobiegania i możliwie sprawnego pokonywania
niebezpieczeństw.
2. Cele ogólne programu
 Poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo w przedszkolu i
poza terenem placówki
 Poznanie możliwości radzenia sobie w sytuacjach zagrażających
bezpieczeństwu, np.: pożar
 Kształtowanie umiejętności świadomego przestrzegania zasad ruchu
drogowego dla pieszych
 Wdrażanie zasad ograniczonego zaufania w stosunku do osób
nieznanych
 Kształtowanie umiejętności przewidywania skutków niewłaściwych
zachowań
3. Treści programowe
3.1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z
dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach
zadaniowych. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w
szkole podstawowej:
1) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje
przewidywać skutki swoich zachowań
2) umie się przedstawić: podaje imię, nazwisko i adres zamieszkania;
wie, komu można podawać takie informacje
3.2. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które
stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. Dziecko
kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co
się może zdarzyć
3.3. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole
podstawowej:
1) wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można
otrzymać pomoc, umie o nią poprosić
2) orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i
korzystaniu ze środków transportu
3) zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika
ich
4) wie, że nie może samodzielnie spożywać lekarstw i stosować
środków chemicznych (np. środków czystości)
5) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny
w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się
bezpiecznie bawić, a gdzie nie
3.4.
Wspomaganie
rozwoju
umysłowego
dzieci
poprzez
zabawy
konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. Dziecko kończące
przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) interesuje się urządzeniami technicznymi (np. używanymi w
gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one działają, i
zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich
3.5. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w
unikaniu zagrożeń. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające
naukę w szkole podstawowej:
1) rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla
poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża
się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie stoi pod
drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę
3.6. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i robotnicze. Dziecko kończące
przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze
instytucje i orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez
ważne osoby, np. policjanta, strażak
4. Adresaci programu
Dzieci ze wszystkich grup wiekowych z Przedszkola Miejskiego w
Barczewie.
5. Formy pracy
 Spotkania dzieci z przedstawicielami zawodów takich jak strażak,
policjant, pielęgniarka w ramach bloków tematycznych
 Konkursy, quizy dotyczące bezpieczeństwa organizowane przez
przedszkole oraz inne instytucje współpracujące z placówką
 Prowadzenie zajęć w formie zabawy, inscenizacji
 Nauka wierszy i piosenek tematycznych
 Wycieczki do Komendy Ochotniczej Straży Pożarnej, Komendy
Policji, Supermarketu w Barczewie
 Spacery po ulicach Barczewa zgodnie z zasadami ruchu drogowego
dla pieszych połączone z obserwacją znaków drogowych
 Stawianie
zadań,
problemów
tematycznych
rozwiązywania indywidualnie, zespołowo lub grupowo
 Filmy edukacyjne
dzieciom
do
6. Podstawowe zagadnienia, zadania edukacyjne i cele operacyjne
Zagadnienia
Bezpieczeństwo
w przedszkolu
Zadania edukacyjne
Osiągnięcia dzieci – cele operacyjne
ustalenie
zasad
warunkujących - zna zasady poruszania się po budynku przedszkola (uważne chodzenie po
bezpieczeństwo na terenie przedszkola
schodach, ostrożne zamykanie i otwieranie drzwi)
- przestrzega ustalonych wspólnie zasad, reguł zabawy
- nie odchodzi samowolnie od grupy i miejsc przeznaczonych do zabawy
- reaguje na polecenia nauczycielki
- zgłasza nauczycielce uszkodzenia zabawek, narzędzi, sprzętów mogących
grozić skaleczeniem
- właściwie korzysta z urządzeń sanitarnych
- w prawidłowy sposób korzysta z zabawek i przyborów
- właściwie zachowuje się na placu przedszkolnym
- potrafi szybko ustawić się „gęsiego”, w szyku na polecenie
- informuje dorosłych o swoich dolegliwościach lub złym samopoczuciu
innych osób
Ochrona
- poznanie niektórych wybranych możliwości - zna przyczyny powstawania pożarów
przeciwpożarowa radzenia sobie w sytuacjach zagrażających - potrafi określić zasady zachowania się w sytuacji zagrożenia (ogień w
własnemu bezpieczeństwu: bezzwłoczne przedszkolu, we własnym mieszkaniu, w mieszkaniu sąsiednim, zadymienia
opuszczenie
miejsca
zagrażającego korytarz i klatki schodowej)
bezpieczeństwu (np.: pożar mieszkania) i - zna numery telefonów alarmowych
poinformowanie o tym osoby dorosłej
- potrafi odczytać znaki informacyjne dotyczące ochrony p/poż
- zna sprzęt p/poż znajdujący się w przedszkolu (gaśnica, wąż strażacki,
piasek)
Bezpieczeństwo poznawanie
podstawowych
zasad - zna własne imię i nazwisko, adres
na drodze
poruszania się po drodze
- wie, w jakiej sytuacji i komu można przekazać informacje dotyczące
nazwiska, adresu zamieszkania
- będąc świadkiem wypadku komunikacyjnego potrafi wezwać pomoc
- zna numer alarmowy (112)
- zna znaki drogowe znajdujące się w pobliżu przedszkola (przejście dla
pieszych, Agatka)
- przestrzega zasad ruchu drogowego dla pieszych, znaków ostrzegawczych,
Kontakty
obcymi
sygnalizacji świetlnej, itp.
- wie, że należy siedzieć w foteliku i zapiętych pasach podczas jazdy
samochodem
z - kształtowanie umiejętności radzenia sobie w - zna i przestrzega zasadę: „Nie mów nikomu, co masz u siebie w domu”
trudnych sytuacjach zgodnie z zasadą
ograniczonego
zaufania
wobec
osób
nieznanych
- zaznajomienie dzieci z rodzajami - zna rodzaje niebezpieczeństw, które mogą wystąpić w kontaktach z innymi
niebezpieczeństw:
osobami
- rozróżnia „zły i dobry dotyk”
 „zły dotyk”
- potrafi opowiedzieć o zaistniałym problemie
 przemoc, agresja
 niebezpieczeństwo
związane
z - podczas zagubienia się w tłumie potrafi zwrócić się o pomoc do
oddalaniem
się
od
miejsca odpowiedniej osoby (policjant, strażak, ekspedientka, itp.)
zamieszkani
- kształtowanie właściwych postaw wobec
obcych:
 umiejętność odmawiania
 ograniczonego zaufania do obcych
 podczas nieobecności dorosłych w
domu
 umiejętności proszenia o pomoc
 określania miejsca aktualnego pobytu
 oceny sytuacji jako zagrażającej
- potrafi grzecznie odmówić nieznajomej osobie
- wykazuje asertywną postawę wobec osób jemu nieznanych
- wie, że nie wolno otwierać drzwi obcym pod nieobecność dorosłych w
domu
- potrafi w sytuacjach zagrożenia poprosić o pomoc
- potrafi opisać miejsce, w którym się znajduje
- zwraca uwagę na charakterystyczne elementy krajobrazu, obiekty
(budynki, park, las, itp.)
- przestrzega zakazu brania do rąk rzeczy znalezionych lub otrzymanych od
osób nieznajomych
 łamania zasad i tajemnic w sytuacji - wie, że nie wszystkie tajemnice są dobre i czasem można je złamać
(nawiązanie kontaktu z obcymi, molestowanie)
zagrożenia
Bezpieczeństwo - wdrażanie do unikania zabaw:
podczas zabawy
 w miejscach niedozwolonych (np.: w - rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla
poza
terenem
pobliżu jezdni, na placu budowy, poszczególnych pór roku
przedszkola
- podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo
zbiorników wodnych)

Sytuacje
nietypowe
zimowych
na
zamarzniętych wynikające z pogody, np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie
zdejmuje czapki w mroźną pogodę
jeziorach, stawach czy rzekach
- poda przykłady bezpiecznych zabaw w zależności od pory roku
- unika niebezpiecznych zabaw i zachowań
- wdrażanie do odpowiedniej postawy w
kontaktach z:
 nieznanymi
owocami,
roślinami, - nie bierze do rąk, ust nieznanych owoców, roślin i grzybów
grzybami
 urządzeniami
elektrycznymi - korzysta z zabawek, przyborów zgodnie z ich przeznaczeniem i zasadami
bezpieczeństwa
podłączonymi do sieci
- potrafi wymienić urządzenia elektryczne dostępne w swoim otoczeniu
- wie, że nie wolno bawić się urządzeniami elektrycznymi podłączonymi do
sieci

lekarstwami lub innymi środkami - wie, że nie należy brać lekarstw bez wiedzy i zgody dorosłych
- wie, czym są środki chemiczne stosowne w gospodarstwie domowym
chemicznymi

nieznanymi zwierzętami
- nie zbliża się do nieznanych zwierząt
- wie, że nie należy drażnić psów zamkniętych w ogrodzeniach
- poda przykłady zachowań podczas ataku groźnego psa
7. Procedury osiągania celów
Zapewnienie bezpieczeństwa dziecku jest bardzo ważną sprawą, ale
równie ważną jest nauczenie go rozpoznawania zagrożeń i sposobów
zachowania się podczas różnych sytuacji życiowych oraz unikania sytuacji
zagrażających bezpieczeństwu, zdrowiu lub życiu człowieka.
W pracy z dziećmi przedszkolnymi przekazujemy treści w formie
zabaw. Od nas samych zależy, aby dobrać taką metodę, formę pracy z dziećmi,
by osiągnąć założony cel.
Dzięki zaprezentowanym treściom o bezpieczeństwie dzieci nauczą się
podstawowych zasad warunkujących ich bezpieczeństwo podczas pobytu w
przedszkolu, domu i poza domem. Podczas zabaw, zajęć nauczą się wielu
umiejętności rozwijających osobowość, postawę wobec innych ludzi, sytuacji.
Propozycje realizacji zawarte w programie uczą dzieci, jak współpracować z
innymi oraz jak szanować uczucia i potrzeby innych. Działanie w grupie uczy
relacji zachodzących między ludźmi, których doświadczenie jest niezbędne dla
prawidłowego funkcjonowania dziecka. Dziecko niejednokrotnie ma możliwość
poruszania nurtujących go problemów, nabywa umiejętność identyfikowania
emocji własnych i innych ludzi, uczy się otwartości w pewnych sytuacjach.
Dziecko rozwija się w aspekcie społeczno-moralnym, w zakresie mowy i
myślenia, a także ma możliwość zaprezentowania swoich wiadomości,
umiejętności
podczas
aktywnego
działania,
pogadanek,
plakatu,
prac
plastycznych.
Dobór środków dydaktycznych jest uzależniony od aktualnie
realizowanego przedsięwzięcia. Najczęściej są to pacynki, kukiełki, ilustracje i
obrazki tematyczne…
Dzieci mają możliwość poznania treści, działania poza przedszkolem, np.
wycieczka ulicami miasta, wycieczka do pobliskiego marketu.
8. Ewaluacja
 prace plastyczne, inscenizacje, wiersze, piosenki tematyczne
 zdjęcia w antyramach i kronice przedszkolnej
 quiz wiedzy o bezpieczeństwie
 ankieta dla rodziców
9. Literatura
 B. Kalmanowicz, B. Lauba, B. Papierz, A. Sowińska, Kamyczkowe
rady. Program wychowawczy dla dzieci od 3 do 10 roku życia w
oparciu o serię książek „Kamyczek”, Warszawa 2005
 D. Klus – Stańska, M. Nowracka, Scenariusze zajęć dla rodziców i
nauczycieli, Kraków 1999
10. Propozycje realizacji

„Jestem bezpieczny na drodze” - plan pracy dydaktyczno –
wychowawczej dla dzieci 5 – letnich
 „Bezpieczna droga do przedszkola” - plan pracy dydaktyczno –
wychowawczej dla dzieci 6 – letnich
 „Baw się bezpiecznie” - scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
 „Obcy” – scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
 „Powiedz: NIE!” - scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
11. Załączniki
ANKIETA DLA RODZICÓW
Drodzy Państwo!
Zwracamy się z prośbą o wypełnienie anonimowej ankiety. Celem tej ankiety jest poznanie
państwa opinii na temat działań przedszkola w zakresie przekazywania dzieciom treści o
bezpieczeństwie oraz zapewnienia go dzieciom. Państwa zdanie jest dla nas ważne, podane
informacje pomogą udoskonalić pracę wychowawczo- dydaktyczną i opiekuńczą w naszym
przedszkolu. Prosimy o szczere odpowiedzi. Prosimy podkreślić wybrane odpowiedzi lub
wpisać swoją opinię.
Dziękujemy!
1. Czy został(a) Pan/Pani zapoznany z treściami programu autorskiego „Bezpieczny
przedszkolak” funkcjonującym w przedszkolu?
a) tak
b) nie
2. Czy Pana/Pani zdaniem przedszkole zapewnia dzieciom warunki bezpieczeństwa
podczas zajęć, zabaw w przedszkolu, w ogrodzie przedszkolnym?
a) tak
b) nie
3. W jakim stopniu treści o bezpieczeństwie przekazywane podczas wycieczek, zabaw w
przedszkolu wpłynęły na postawę, zachowanie, wiedzę dziecka?
0
1
2
3
4
5
4. Czy Pana/Pani dziecko zdobyte wiadomości i umiejętności z zakresu bezpieczeństwa
prezentuje w domu, poza domem?
a) nie
b) tak. W jaki sposób?
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………….
Dziękujemy!
Scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
Temat zajęcia: Baw się bezpiecznie
Cele ogólne:
- uwrażliwienie dzieci na możliwość pojawienia się zagrożeń w czasie zabawy,
- pobudzanie umiejętności przewidywania skutków swoich działań,
- wyposażenie w sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach zagrożenia,
- stymulowanie poczucia odpowiedzialności za bezpieczeństwo innych.
Forma: rozmowa inspirowana prezentowanymi ilustracjami, podsumowaniem powinny być
prace plastyczne dzieci przedstawiające możliwe konsekwencje postępowania bohaterów na
ilustracji.
Pomoce: zestaw ilustracji.
Przebieg:
1. Dziecko zagląda do garnka.
Gdzie jest ten chłopiec? Co on robi? Co chce zobaczyć? Gdzie może być jego mama?
Dlaczego jest mu trudno zobaczyć, co jest w garnku? Co może chcieć zrobić? Co się wtedy
stanie?
Dom wydaje się bardzo bezpiecznym miejscem, ale czasem nawet w domu nasze zdrowie
może być zagrożone. Nie stanie się nic złego, jeśli będziemy ostrożni. Małe dzieci nie
powinny same wchodzić do kuchni i nigdy, nawet w obecności dorosłych, nie mogą zbliżać
się do kuchenki. Ogień z palnika, gorące płyny lub tłuszcze łatwo mogą zagrozić ich
bezpieczeństwu.
2. Dziecko zbliża się do kontaktu.
Na co patrzy dziewczynka? Co to jest? Co to jest prąd? Do czego prąd przydaje się
człowiekowi? Jak wyglądałoby nasze życie bez elektryczności? Czy prąd zawsze jest
bezpieczny? Jak człowiek zabezpiecza się przed prądem? Co się dzieje, kiedy człowieka
porazi prąd?
Odkrycie elektryczności zmieniło cały świat. Mamy elektryczne lampy, żelazka, odkurzacze,
pralki, lodówki, suszarki do włosów, radia, telewizory, komputery i wiele innych użytecznych
sprzętów. Ale prąd przydaje się człowiekowi i nie zagraża jego bezpieczeństwu tylko wtedy,
jeśli płynie specjalnymi przewodami. Żeby prąd nie wydostawał się z tych przewodów,
człowiek otacza je specjalnymi materiałami, przez które prąd nie przechodzi. Mówimy, że te
materiały nie przewodzą prądu i są izolatorami.
Kontakt tylko częściowo chroni nas przed prądem. Jego plastykowa obudowa to izolator. Ale
przez dwa otwory prąd płynie za pomocą wtyczki do wszystkich urządzeń domowych.
Dlatego dobrze znany ci z wyglądu kontakt może stać się nagle śmiertelnym zagrożeniem.
Nie zbliżaj się do niego. Niech mama podłączy ci video, gdy chcesz oglądać bajkę.
3. Dziecko wybiega za piłką na ulicę.
Co robił ten chłopiec? Czy ty też lubisz grać w piłkę? Gdzie on grał? Co się wydarzyło w
czasie gry? Co chłopiec wtedy zrobił? Czy myślał o tym, co mu grozi? Co powinien był
zrobić, kiedy piłka potoczyła się na jezdnię?
Sport to wspaniałe zajęcie. Każdy, kto chce być zdrowy, powinien uprawiać jakiś sport. To
wspaniała zabawa pobiegać na przykład za piłką. Jaka to frajda wygrać mecz? Dlatego każdy,
kto gra w piłkę, myśli wtedy tylko o tym. Koncentruje się na grze. Wpatrzony w toczącą się
piłkę, biegnie za nią najszybciej jak potrafi. Wtedy może się zdarzyć, że zapomni o innych
sprawach. Jeśli zapomni o samochodach pędzących w pobliżu miejsca, gdzie gra, ten mecz
skończy się dużo smutniej.
Nigdy nie baw się w pobliżu jezdni nawet, jeśli ci się wydaje, że będziesz pamiętał o
bezpieczeństwie. Jeśli grasz w piłkę w swoim ogródku, zawsze sprawdź, czy furtka jest
dobrze zamknięta. Pamiętaj, że w ciągu kilku sekund twoje życie może się zupełnie zmienić.
Może nawet już nigdy więcej nie zagrasz w piłkę.
Opowiedz, gdzie bawisz się najczęściej. Co teraz myślisz o tych miejscach? Gdzie bawią się
twoi koledzy? Czy chciałbyś im coś powiedzieć?
4. Dziecko zagląda do apteczki.
Co robi ta dziewczynka? Co jest w tej szafce? Kiedy ludzie używają lekarstw? Kto im mówi,
ile powinni zażywać tabletek? Dlaczego lekarz musi dokładnie im to powiedzieć? Co ta
dziewczynka chce zrobić? Co ona myśli o lekarstwach? Jak może skończyć się jej ciekawość?
Kiedy człowiek jest zdrowy, większość spraw układa się dobrze. Problemy zaczynają się
wtedy, gdy zachorujemy. Wszystko nas boli, nic nam się nie chce robić, trzeba pić różne
gorzkie mikstury, dostawać zastrzyki, a czasem nawet iść do szpitala.
Po to, żebyśmy mogli przestać chorować, wielu mądrych ludzi prowadzi badania nad
lekarstwami, które mogą nam pomóc. Potem lekarze, którzy dobrze znają się na lekarstwach,
decydują, kiedy powinniśmy je zażywać i w jakiej ilości. To bardzo ważne, żeby dokładnie
stosować się do zaleceń lekarza, bo lekarstwa w odpowiedniej dawce na pewno nam pomogą,
ale w zbyt dużej stają się trucizną.
Pamiętaj, nigdy sam nie dotykaj lekarstw i nigdy nie próbuj ich łykać, ani nie baw się nimi.
Musisz wiedzieć o tym, że ich kolorowe, gładkie powierzchnie są słodkie i przyjemne w
smaku tylko dlatego, żeby choremu było je łatwiej przełykać. Jeśli zjesz za dużo kolorowych
cukierków, w najgorszym wypadku stracisz na parę godzin apetyt albo będzie bolał cię
brzuch. Jeśli zjesz niepotrzebnie kolorowe tabletki, rozpuszczą się w twoim żołądku i zaczną
działać jak trucizna. Nie daj się skusić ich kształtem i wyglądem.
5. Dziewczynka wygląda przez okno.
Gdzie jest ta dziewczynka? Co może tam widzieć? Komu macha rączką? Dlaczego chce to
oglądać? Dlaczego jej mama otworzyła okno? Gdzie są teraz jej rodzice? Co może się stać?
Nawet jeśli mama otworzy okno, żeby przewietrzyć pokój, nie wolno tam
podchodzić.
Mama sprząta i nie może o wszystkim myśleć jednocześnie. Musicie myśleć sami o swoim
bezpieczeństwie.
Dziewczynka widzi wszystko tym lepiej, im bardziej się wychyli. Woła ją koleżanka. Na
dworze jest tak ciekawie. Dziewczynka już nie myśli o tym, że nogi odrywają się jej od
podłogi. Wychyla się coraz mocniej.
Czy ty wychylasz się przez okno? Co może się wtedy stać?
Scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
Temat zajęcia: Obcy
Cele ogólne:
- wytworzenie w umyśle dziecka pojęcia „ obcego”,
- uświadomienie, że osoba zagrażająca może być na pozór miła, przyjaźnie
wyglądająca,
- wytworzenie w dzieciach obrazu sytuacji, które mogą być dla nich zagrażające,
- wyczulenie dzieci na typowe techniki zachowania „obcego” mające na celu
zachęcenie dziecka do odejścia w odludne miejsce,
- ukształtowanie nawyku stanowczego odpowiadania „ nie” w sytuacjach budzących w
dziecku niepokój.
Forma: rozmowa wspierana zdjęciami( np. wyciętymi z czasopism).
Pomoce: zdjęcia przedstawiające ludzi o zróżnicowanym wyglądzie, np.
Zdjęcie 1.- zamaskowany osobnik
Zdjęcie 2.- nieogolony, brutalnie wyglądający mężczyzna,
Zdjęcie 3.- miły pan w okularach,
Zdjęcie 4.- młoda kobieta z kwiatami,
Zdjęcie 5.- grupa młodych ludzi o sportowym wyglądzie.
Przebieg:
Zajęcia rozpoczynamy rozmową prowadzoną w kręgu, w celu odpowiedniej, pełnej
bezpieczeństwa atmosfery:
- Czy wszyscy ludzie są dobrzy?
- Czy wszyscy ludzie zasługują na zaufanie?
- Co to znaczy, że ktoś jest zły?
- Czy ktoś zły może nam zagrozić?
- Kiedy łatwiej może nam zagrozić, jak jesteśmy sami, czy kiedy jesteśmy z innymi
ludźmi?
- Jak wygląda zły człowiek?
- Po czym poznacie kogoś, z kim na pewno nie powinniście się oddalać?
Nauczyciel prezentuje przygotowane zdjęcia i kontynuuje rozmowę:
- Które z tych zdjęć przedstawia kogoś obcego, kto mógłby wam zagrozić?
- Czy wiecie, że zdarza się czasem, że źli ludzie robią krzywdę dzieciom, które z nimi
poszły?
-
Jak myślicie, dlaczego te dzieci poszły z tymi ludźmi?
Czy dzieci poszłyby z nimi, gdyby wyglądali tak jak na zdjęciu 1 albo 2?
Jak w takim razie mogli wyglądać?
Czy złego człowieka można poznać po samym wyglądzie?
Dlaczego czasami tak trudno jest złapać przestępcę?
Czy macie jakichś sąsiadów albo znajomych, z którymi się przyjaźnicie? Co o nich
wiecie?
Czy wiecie, jak się nazywają, Gdzie mieszkają?, Co lubią robić?
A co wiecie o tym panu? ( pokazujemy zdjęcie 3)
A o tej pani? ( zdjęcie 4)
A o tych chłopcach? ( zdjęcie 5 )
Co to znaczy „ obcy”?
Scenariusz zajęcia dla dzieci 6 – letnich
Temat zajęcia: Powiedz „ Nie”
Cele:
- wytworzenie w umyśle dziecka pojęcia „ obcego”,
- uświadomienie, że osoba zagrażająca może być na pozór miła, przyjaźnie
wyglądająca,
- wytworzenie w dzieciach obrazu sytuacji, które mogą być dla nich zagrażające,
- wyczulenie dzieci na typowe techniki zachowania „obcego” mające na celu
zachęcenie dziecka do odejścia w odludne miejsce,
- ukształtowanie nawyku stanowczego odpowiadania „ nie” w sytuacjach budzących w
dziecku niepokój.
Forma: zbiorowa praca w kręgu.
Pomoce: teksty z opisami sytuacji.
Przebieg:
Prowadzący podaje skrótowe opisy sytuacji, które mogą wiązać się z zagrożeniami przez
obcego. Za każdym razem na propozycję obcego dzieci odpowiadają stanowczym „ Nie!”.
Opisy sytuacji:
- Miły pan w okularach podchodzi do ciebie i mówi: „ Lubisz cukierki czekoladowe?
Poczęstuj się”.
- Uśmiechnięty pan w dresie wyprowadza na spacer psa. Podchodzi do ciebie. „ Pewnie
lubisz psy? Mam w domu kilka szczeniaczków. Chodź, pobawisz się z nimi.”
- Elegancki pan w samochodzie zatrzymuje się koło ciebie. Zna twoje imię. „ Wsiadaj,
tato mnie po ciebie przysłał. Idziecie kupić klocki Lego”.
- Uprzejmy pan z teczką woła cię po imieniu i prosi, żebyś go zaprowadził do swojego
domu. „Twoja mama zapomniała bardzo ważnych dokumentów w szufladzie i
dyrektor na nią krzyczy. Musimy jej pomóc.”
- Kobieta w sukni w kwiaty podchodzi do ciebie na podwórku. Uśmiecha się. Mówi, że
jest koleżanka mamy z pracy i że mama przysłała ją po ciebie. „ Chodź, musimy się
bardzo spieszyć”.
- Młoda kobieta rozmawia z dziećmi na placu zabaw. Mówi, że ma ładne bajki na video
i że w domu czeka na nią chora córeczka. Zaprasza cię, żebyś ją odwiedziła.