doskonalenie stanowisk pracy z wykorzystaniem narzędzi
Transkrypt
doskonalenie stanowisk pracy z wykorzystaniem narzędzi
Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 dr hab. inĪ. Dariusz Plinta Katedra InĪynierii Produkcji Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Biaáej DOSKONALENIE STANOWISK PRACY Z WYKORZYSTANIEM NARZĉDZI KOMPUTEROWYCH WSPOMAGAJĄCYCH MODELOWANIE STANOWISK I ANALIZY OBCIĄĩENIA PRACOWNIKÓW Komputerowe modelowanie i symulacja znajduje szerokie zastosowanie w doskonaleniu systemów produkcyjnych, jakim są stanowiska pracy. Systemy produkcyjne są na tyle záoĪonymi systemami, Īe bez komputera niemoĪliwa jest szczegóáowa analiza zachodzących w nich procesów. W poniĪszym artykule przedstawiono metodologiĊ postĊpowania w projektach usprawnieĔ stanowisk produkcyjnych z wykorzystaniem pakietów wspomagających analizy obciąĪenia organizmu pracowników. IMPROVEMENT OF WORKPLACES WITH APPLICATION OF COMPUTER TOOLS SUPPORTING MODELING OF WORKPLACES AND DUTY ANALYSIS OF WORKERS The computer modelling and simulation finds wide usage in the improvement of production systems like workplaces. Production systems are so complex, that without computer it is not possible to realize detailed analysis of processes taking place in them. The methodology for projects of workplaces improving with application of the software supporting duty analysis of the human body is presented in this paper. 1. WPROWADZENIE Proces doskonalenia stanowisk pracy powinien byü procesem ciągáym. Rozpoczyna siĊ od zaprojektowania nowego stanowiska z uwzglĊdnieniem wymagaĔ okreĞlonych w róĪnych przepisach, normach oraz rozporządzeniach. Na zaprojektowane i utworzone stanowisko zatrudniany jest pracownik, który stopniowo dochodzi do coraz wiĊkszej wprawy podczas wykonywania swoich prac [1]. Jest on najlepszym Ĩródáem propozycji usprawnieĔ, dlatego powinien byü czáonkiem zespoáu, który bĊdzie doskonaliá istniejące stanowiska. Analizy funkcjonowania stanowisk pracy i ich usprawnianie obejmuje szereg kolejno nastĊpujących po sobie lub realizowanych wspóábieĪnie dziaáaĔ. Proponowane usprawnienia czĊsto charakteryzują siĊ wieloĞcią rozwiązaĔ. SpoĞród wszystkich istniejących rozwiązaĔ moĪna wyodrĊbniü zbiór moĪliwych do realizacji, z których naleĪy wyeliminowaü nie perspektywiczne czyli te, które nie doprowadzą do zadawalającego rozwiązania. Na skutek przeprowadzenia oceny zaproponowanych wariantów, moĪliwe jest wyselekcjonowanie rozwiązania optymalnego pod wzglĊdem odpowiednio dobranych kryteriów (kosztu, czasu i jakoĞci). Wybrane rozwiązanie konstrukcyjne wyrobu czĊsto umoĪliwia zrealizowanie procesu wytwarzania róĪnymi metodami wytwórczymi, róĪnymi obrabiarkami, przy róĪnych parametrach procesu obróbki, a w efekcie przy róĪnych kosztach, róĪnym czasie i jakoĞci uzyskanej w procesie wytwarzania. Punktem wyjĞciowym dla wprowadzenia usprawnieĔ powinna byü formuáowana przez kierownictwo strategia doskonalenia procesów wytwarzania. Coraz wiĊkszą uwagĊ zwraca 250 automation 2010 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 siĊ na organizacjĊ procesów wdroĪeniowych oraz zastosowanie nowoczesnych narzĊdzi informatycznych [3, 4]. NajczĊĞciej formuáowanymi zaleceniami przy realizacji projektów, a miĊdzy innymi przy doskonaleniu stanowisk pracy, są nastĊpujące wskazówki: í naleĪy obciąĪyü kierownictwo firmy odpowiedzialnoĞcią za realizacjĊ usprawnieĔ í naleĪy doprowadziü do Ğcisáego powiązania z sobą dziaáów realizujących projekt usprawnieĔ í projekt powinien realizowaü zespóá pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje, wiedzĊ i doĞwiadczenie, dysponujący czasem i niezbĊdnymi Ğrodkami í naleĪy opracowaü procedury, umoĪliwiające sprawny przepáyw informacji oraz podejmowanie decyzji í naleĪy opracowaü system planowania, organizowania i kontrolowania dziaáaĔ związanych z realizacją projektu. 2. ETAPY REALIZACJI PROJEKTU USPRAWNIEē KaĪdy projekt, którego celem jest udoskonalenie procesu produkcyjnego skáada siĊ z szeregu opisanych poniĪej dziaáaĔ, które przedstawiono równieĪ na rys. 1. Opracowanie koncepcji zadania W ramach przygotowania projektu wychodząc z pomysáu, okreĞla siĊ jego uzasadnienie, weryfikuje siĊ trafnoĞü początkowych sformuáowaĔ i spójnoĞü pomysáu. Stosowane metody i Ğrodki to: analiza otoczenia, wymiana poglądów, poszukiwanie danych, analiza podobnych projektów. W ramach tego etapu okreĞla siĊ skáad i role uczestników procesu projektowego. Jednym z pierwszych dziaáaĔ jest analiza wykonywalnoĞci. Stanowi ona pierwszą ocenĊ rodzących siĊ propozycji. Dotyczy ona istoty ryzyka technologicznego, koniecznych prac rozwojowych i aplikacyjnych, rzĊdu wielkoĞci wymaganych inwestycji, podstawowych kosztów wytwarzania i prawdopodobnych zysków z zastosowania nowej technologii. Strategia wytwarzania dostarcza kryteriów, za pomocą których moĪna oceniaü przedstawione propozycje. Jest to najkorzystniejszy okres dla rozwaĪenia zarówno alternatywnych technologii i procesów, jak i poziomów preferowanych technologii i systemów. Analiza wykonalnoĞci jest czĊsto nieoficjalną formą dziaáania; znaczące zasoby organizacyjne mogą zostaü zaangaĪowane dopiero po zatwierdzeniu wykonalnoĞci i nadaniu badaniom statusu projektowania. Jest to gáówny etap, w którym metoda modelowania i symulacji powinna znaleĨü zastosowanie. Sformuáowanie zadania Na tym etapie procesu projektowego w sposób precyzyjny formuáuje siĊ projekt usprawnienia procesu produkcyjnego, okreĞla siĊ ograniczenia i wymagania projektu, wyróĪnia siĊ cele nadrzĊdne i cele szczegóáowe projektu dla prezentacji i uzgodnieĔ z decydentami. Sformuáowanie zadania realizowane jest wg kolejno nastĊpujących faz: analiza i synteza, planowanie prac projektowych, iloĞciowy opis zadania. Konieczne jest tu okreĞlenie obecnego stanu analizowanego systemu. Opracowanie struktury projektu W kaĪdym projekcie muszą byü jasno okreĞlone zasady realizacji kolejnych etapów projektu, czyli procedury zarządzania projektem. W ramach opracowania struktury projektu przeprowadza siĊ analizĊ, efektem której jest okreĞlenie struktury projektu (rozáoĪenie w czasie caáego przedsiĊwziĊcia, jego kontrola, rozliczanie, kierowanie, hierarchizacja zadaĔ, podziaá zadaĔ, podejmowanie decyzji, dostarczanie informacji. automation 2010 251 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 Opracowanie koncepcji zadania POTRZEBA ZMIAN - okreĞlenie celu, - powoáanie zespoáu projektowego - okreĞlenie metod i Ğrodków - analiza wykonalnoĞci Sformuáowanie zadania - okreĞlenie ograniczeĔ i wymagaĔ, - zdefiniowanie szczegóáowych celów - sformuáowanie zadaĔ projektowych - wstĊpne zaplanowanie projektu Opracowanie struktury projektu - okreĞlenie makrostruktury projektu – zasad zarządzania projektem - okreĞlenie mikrostruktury projektu – porządku podejmowanych dziaáaĔ Analiza i ocena projektu Decyzja i wdroĪenie Ocena realizacji - opracowanie moĪliwych rozwiązaĔ - analiza i synteza wariantów, - porównanie i ocena rozwiązaĔ - poszukiwanie nowych rozwiązaĔ - wnioski i podsumowanie analiz - wybór najlepszego rozwiązania - zaplanowanie wdroĪenia - realizacja wdroĪenia Informacje i sprzĊĪenia zwrotne Problem - sprawdzenie i ocena efektów wdroĪenia - poszukiwanie moĪliwoĞci dalszego doskonalenia Rys.1. Etapy projektów doskonalenia systemów produkcyjnych Analiza i ocena projektu Etap ten zawiera zagadnienia poszukiwania rozwiązaĔ procesu zgodnie z okreĞloną w poprzednim punkcie strukturą, ocenĊ rozwiązaĔ i wysuniĊcie wniosków dla decydentów. Zaproponowane rozwiązania moĪna zamodelowaü. Poprzez symulacjĊ komputerową moĪna przeanalizowaü przyszáe zachowanie siĊ systemu produkcyjnego z punktu widzenia przyjĊtych kryteriów, np. czasu, kosztów, czy jakoĞci. W ten sposób moĪna oceniü i porównaü kilka zaproponowanych wariantów rozwiązaĔ. Wyniki symulacji są Ĩródáem informacji niezbĊdnych do podjĊcia decyzji, którą naleĪy podjąü w kolejnym etapie projektu. Decyzja Zagadnienie wyboru sprowadza siĊ do gromadzenia i przetwarzania informacji, której celem jest podjĊcie decyzji. PodjĊte decyzje mogą byü róĪne. NajczĊĞciej jest to wybór wariantu z zaproponowanych rozwiązaĔ, który zostanie zrealizowany. WystĊpują równieĪ takie sytuacje, gdy Īadne z zaproponowanych rozwiązaĔ nie speánia przyjĊtych wymagaĔ. Wówczas naleĪy powróciü do jednego z wczeĞniejszych etapów realizacji projektu na 252 automation 2010 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 przykáad w celu ponownego sformuáowania zadania, weryfikacji ograniczeĔ i wymagaĔ, poszukania nowych rozwiązaĔ, lub zmiany funkcji celu. Wprowadzenie w Īycie Po wyborze wariantu rozwiązania projektowego nastĊpuje faza realizacji. W etapie tym istnieje jeszcze moĪliwoĞü sprawdzenie rozwiązania, ale koszty wprowadzania zmian w projekcie są duĪo wiĊksze niĪ w wczeĞniejszych etapach. WdroĪenie jest to etap, w którym projekt zostaje zrealizowany (rozpoczynając od fazy prototypu, serii próbnych aĪ do produkcji). Na tym etapie uzyskujemy rzeczywiste dane o wyrobie - przedmiocie projektu, dziĊki którym staje siĊ moĪliwa faza oceny. Ocena realizacji Jest to bieĪąca ocena realizowanego projektu dla podjĊcia decyzji dotyczącej dalszych dziaáaĔ w stosunku do usprawnianego systemu produkcyjnego. Decyzja ta powinna wynikaü z oceny dokonanej z punktu widzenia klienta. Informacje i sprzĊĪenia zwrotne Przepáyw informacji i sprzĊĪenie zwrotne są niezbĊdne przy realizacji kaĪdego projektu i wystĊpują stale niezaleĪnie od etapu realizacji projektu. Ciągáe doskonalenie systemów produkcyjnych staje siĊ obecnie standardem w przedsiĊbiorstwach produkcyjnych. Efektem tego jest równieĪ rozwój narzĊdzi informatycznych wspomagających modelowanie stanowisk pracy, planowanie wykorzystania przestrzeni produkcyjnej, symulacjĊ zachodzących w nich procesów oraz ich analizy pod kątem organizacji pracy, a w tym obciąĪenia pracowników [2]. Ilustruje to przykáad opisany w dalszej czĊĞci artykuáu. 3. PRZYKàADY ANALIZY STANOWISKA MONTAĩOWEGO Przykáad dotyczy stanowiska montaĪu rĊcznego silnika spalinowego, na którym wystĊpuje istotne obciąĪenie organizmu pracownika związane z rĊcznym przenoszeniem i áączeniem montowanych elementów. Celem analizy byáo wyodrĊbnienie czynnoĞci, które w najwiĊkszym stopniu obciąĪają organizm pracownika. OkreĞlono ten wpáyw, wykorzystując oprogramowanie wspomagające analizy ergonomiczne (Ergo Max i Catia Human Posture Analysis) [5]. Analiza ta byáa podstawą do sformuáowania wniosków oraz do propozycji zmian usprawniających wykonywaną pracĊ. Na analizowanym stanowisku realizowany jest proces, który opisuje przedstawiona na rys. 2 karta przebiegu materiaáu. Na podstawie analizy danych zawartych w karcie wysuniĊto pierwsze wnioski dotyczące usprawnieĔ. NajwaĪniejszym elementem wymagającym poprawy na stanowisku pracy jest czas oczekiwania, który jest zbyt dáugi. Biorąc pod uwagĊ uwarunkowania ergonomiczne dziaáania dotyczące poprawy stanowiska pracy dotyczyáy analizy obciąĪenia krĊgosáupa przy pobieraniu elementów z pojemników, a zwáaszcza przy pobieraniu elementów ze spodu pojemnika. automation 2010 253 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 Rys. 2. Karta przebiegu materiaáu dla analizowanego stanowiska pracy Wykorzystując oprogramowanie ErgoMax (rys. 3) wykonano analizĊ obciąĪenia dla wybranych dziaáaĔ, tj. dla pobrania tarczy (dla dwóch przypadków – niepeána i peána paleta), pobranie trzpienia oraz montaĪ pobranych czĊĞci na silniku. Rys. 3. Model stanowiska montaĪu silnika 254 automation 2010 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 Program ErgoMax pozwala budowaü modele postaci ludzkich z uwzglĊdnieniem takich parametrów jak narodowoĞü, wiek, páeü, typ ciaáa, proporcjonalnoĞü ciaáa, cechy somatyczne oraz zmiennoĞü cech populacji. Parametry okreĞlone dla analizowanego stanowiska zestawiono w tab. 1. Tab. 1. Charakterystyka pracownika oraz opis wykonywanych przez niego czynnoĞci Stanowisko pracy: Páeü pracownika: Wiek: NarodowoĞü: Percentil (centyl): Waga uĪywanego wyrobu, narzĊdzia: Opis wykonywanej czynnoĞci przez pracownika: Opis stanowiska pracy wzglĊdem pracownika: Stanowisko montaĪu silnika mĊĪczyzna od 20 do 24 lat Europejczyk - ta cecha nie ma Īadnego znaczenia jeĞli chodzi o analizĊ ergonomiczną pracownika, dlatego w kaĪdym wariancie ta narodowoĞü bĊdzie siĊ powtarzaü 50 – centyl w lewej rĊce: tarcza – 5 kg w prawej rĊce: trzpieĔ – 0,5 kg Pracownik lewą rĊką pobiera tarczĊ a nastĊpnie prawą rĊka pobiera trzpieĔ. Oba elementy áączy, przenosi i montuje na silniku. NastĊpnie zwalnia stanowisko, oczekuje na przejĞcie silnika na nastĊpne stanowisko. Stanowisko pracy wymaga poprawy ze wzglĊdu na poáoĪenie palety z tarczami. ObciąĪenie krĊgosáupa w momencie pobierania elementu przekracza dopuszczalne wartoĞci obciąĪenia, zwáaszcza gdy elementy pobierane są z dna pojemnika. Rys. 4. Wykres obciąĪenia krĊgosáupa wg dyskomfortu automation 2010 255 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 Rys. 4 przedstawia przykáadowy wykres obciąĪenia krĊgosáupa dla pozycji związanej z pobieraniem tarczy z peánego pojemnika. ObciąĪenie to jest odniesione do poziomu dyskomfortu wyraĪonego w procentach. Do 75 % (kolor zielony) obciąĪenie jest dopuszczalne, powyĪej od 75 % do 90 % (kolor Īóáty) zasugerowane są zmiany, natomiast powyĪej 90 % (kolor czerwony) wystĊpuje przekroczenie dopuszczalnych obciąĪeĔ. Z powyĪszej analizy wynika, iĪ mĊĪczyzna (20-24 lata) o parametrach 50-centyli wykonujący czynnoĞü pobierania elementów tarczy z peánej palety charakteryzuje siĊ niewáaĞciwym pochyleniem ciaáa, co powoduje czĊĞciowe obciąĪenie górnych krĊgów piersiowych i niedopuszczalne obciąĪenie krĊgów piersiowych dolnych i krĊgosáupa na caáym odcinku lĊdĨwiowym. Na podstawie wyników powyĪszej analizy zaproponowano szereg usprawnieĔ mających na celu zmniejszenie obciąĪenia dolnych czĊĞci krĊgosáupa. Zaproponowano przykáadowo nastĊpujące usprawnienia: dostarczanie skompletowanych tarcz z trzpieniami, dodatkowe stanowisko przygotowania elementów do montaĪu, pakowanie tarcz razem z trzpieniami, podnoĞnik palety, utworzenie stanowisk wczeĞniejszego kompletowania czĊĞci na paletach, czy zainstalowanie robota na stanowisku. Zaproponowane zmiany wprowadzono do modelu i porównano uzyskane wyniki (rys. 5). Efektem porównania byáo wskazanie najlepszego rozwiązania. 20 15 10 5 0 Rys. 5. Porównanie zaproponowanych zmian na podstawie oceny punktowej Do oceny wariantów wprowadzono system punktowy uwzglĊdniający zmianĊ obciąĪenia pracownika oraz koszty inwestycji. Najlepszym wariantem jest ten, który uzyskaá najmniejszą liczbĊ punktów – wariant 2 z dodatkowym stanowiskiem przygotowania czĊĞci do montaĪu. Wariant z robotem zostaá pominiĊty ze wzglĊdu na caákowite wyeliminowanie pracy rĊcznej i zbyt duĪe koszty inwestycji. Istnieje moĪliwoĞü áączenia zmian opisanych w róĪnych wariantach co sprawia, Īe wszystkich moĪliwych wariantów jest wiĊcej. Innym programem, w którym moĪna przeprowadziü podobne analizy obciąĪenia organizmu pracownika jest moduá Human Posture Analysis w pakiecie Catia. Na rys. 6 przedstawiono wykres do analizy punktowej dla pozycji związanej z wyjmowaniem elementów ze spodu pojemnika. Wynika z niego zbytnie przeciąĪenie odcinka piersiowego krĊgosáupa oraz przeciąĪenie ramion (kolor czerwony na wykresie i rysunku postaci). Wynik analizy sugeruje natychmiastową zmianĊ pozycji. 256 automation 2010 Pomiary Automatyka Robotyka 2/2010 Rys. 6. Wykres obciąĪenia organizmu pracownika przy wyjmowaniu elementów z dna pojemnika 4. PODSUMOWANIE Projektowanie stanowisk pracy i ich póĨniejsze doskonalenie powinno byü realizowane zgodnie z ustalonymi procedurami. KaĪdy zakáad powinien sam opracowaü wáasne procedury dostosowane do uwarunkowaĔ, w jakich funkcjonuje. Przykáadowe etapy projektów usprawnieĔ opisano w pierwszej czĊĞci artykuáu. Analiza prac wykonywanych na stanowisku powinna obejmowaü ocenĊ warunków pracy – obciąĪenia organizmu pracownika, oĞwietlenia, haáasu, temperatury, itp. Ze wzglĊdu na duĪe zróĪnicowanie cech zatrudnianych pracowników najtrudniej jest okreĞliü obciąĪenie organizmu. MoĪna tu jednak skorzystaü z programów, które wspomagają tego typu analizy. Przytoczony przykáad doskonalenia stanowiska pracy ukazuje moĪliwoĞci takich programów. Usprawnianie stanowisk pracy ma zatem na celu tworzenie miejsc pracy przyjaznych zatrudnionym osobom. Odpowiednio uksztaátowane stanowisko pracy powinno speániaü swoje zadanie i byü wygodne w uĪytkowaniu. LITERATURA [1] Górska E., Lewandowski J.: Podstawy zarządzania i ksztaátowania Ğrodowiska pracy. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002. [2] Matuszek J., Plinta D., Kubica S., ĝcieszka D.: Modelowanie i symulacja procesów produkcyjnych z punktu widzenia ergonomii i bezpieczeĔstwa pracy. Materiaáy z konferencji MKEN2008, àódĨ 2008. [3] Plinta D.: Doskonalenie procesów produkcyjnych z wykorzystaniem narzĊdzi do komputerowej wizualizacji. PAR – Pomiary-Automatyka-Robotyka Nr 2 2009. [4] Winkler T.: Komputerowo wspomagane projektowanie systemów antropotechnicznych, WNT Warszawa 2005. [5] Materiaáy szkoleniowe pakietów Anthropos Ergo MAX i Catia Human Posture Analysis. automation 2010 257