D - Sąd Rejonowy Szczecin

Sygn. akt XI GC 382/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 września 2015 roku
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Anna Górnik
Protokolant: Karolina Mateja,
po rozpoznaniu w dniu 14 września 2015 roku
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) S.a.r.l. w Luxembourgu
przeciwko D. T.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego D. T. na rzecz powódki (...) S.a.r.l. w Luxembourgu kwotę 848,93 zł (osiemset czterdzieści
osiem złotych dziewięćdziesiąt trzy grosze) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:
- 684 zł od dnia 28 marca 2014 roku,
- 164,93 zł od dnia 28 marca 2014 roku,
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu
kosztów procesu.
XI GC 382/15
Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 28 marca 2014 roku, wniesionym pierwotnie w postępowaniu elektronicznym, powód (...) S.a.r.l. w
L. wniósł przeciwko D. T. o zapłatę kwoty 843,93 złotych z odsetkami. Po sprzeciwie pozwanego od elektronicznego
nakazu zapłaty, w postępowaniu zwykłym powód wskazał w uzasadnieniu pozwu, iż nabył wierzytelność z tytułu
niezapłaconych składek OC od (...) S.A. V. (...) wynikających z umowy ubezpieczenia OC zawartej z pozwanym. Z
tejże umowy pozwany nie uiścił składki, której termin płatności przypadał na 19 maja 2012 roku.
W odpowiedzi na pozew pozwany przyznał, że nabył pojazd będący przedmiotem ubezpieczenia u powyższego
ubezpieczyciela, a następnie pojazd zbył, o czym poinformował ubezpieczyciela. Ponadto podniósł zarzut
przedawnienia.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany był właścicielem pojazdu M. (...) nr (...) i zawarł z (...) S.A. V. (...) umowę ubezpieczenia OC potwierdzoną
polisą nr (...). Składkę ustalono na kwotę 684 złotych z terminem płatności do 19 maja 2012 roku.
Wierzytelność z powyższej umowy ubezpieczenia od ubezpieczyciela nabyła powódka, o czym poinformowano
pozwanego.
Bezsporne, a nadto dowód: polisa - k.69
Umowa przelewu z zawiadomieniem – k.72v-79
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo okazało się zasadne w całości.
Powód wywodzi swoje roszczenie z umowy ubezpieczenia. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia
ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie
zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Powód wskazał przy
tym, iż na mocy umowy nabył powyższą wierzytelności, a tym samym zgodnie z treścią art. 509 k.c. przeszły na niego
wszelkie prawa związane z umowa ubezpieczenia OC.
Jako dowód na istnienie stosunku prawnego będącego podstawą żądań powódki, przedstawiono polisę, określającą
zarówno pozwanego jako ubezpieczającego, jak i parametry pojazdu pozwanego oraz wysokość składki i termin jej
płatności. Okoliczności te nie były sporne.
Bezspornym jest, iż poprzednika powoda i pozwanego łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nr (...), obowiązująca w okresie od dnia 19 maja
2012 roku do dnia 18 maja 2013 roku, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
(Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).
W rozpoznawanej sprawie sporną była kwestia czy pozwany zbył pojazd oraz zawiadomił ubezpieczyciela o
wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia.
Zgodnie z treścią art.6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Na powódce w niniejszym procesie ciążył więc ciężar udowodnienia, iż strony łączyła umowa ubezpieczenia, a także
wykazania jej treści – w szczególności ustalenia co do wysokości składki. Okoliczności te jednak były w sprawie
niesporne. Z treści twierdzeń pozwanego wynika, iż przedmiotowa umowa była kontynuacja dotychczasowej umowy
ubezpieczenia, które miało miejsce zgodnie z treścią art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
(Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.). Przepis ten stanowi, że jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie
później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że
została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. W ustępie 2 określono wyjątki od tej zasady. Po nowelizacji z
dnia 11 lutego 2012 roku do art. 28 dodano ust. 1 a-f, nakładające na ubezpieczyciela m. in. obowiązek potwierdzenia
zawarcia nowej umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia oraz obowiązek wysłania
14 dni przed zakończeniem okresu ubezpieczenia informacji o prawie wypowiedzenia umowy oraz wysokości składki
na nowy okres.
Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu
Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw przewidywała w
art. 6, że do umów ubezpieczenia zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy
dotychczasowe.
Pozwany podnosił jedynie, iż wypowiedział tę umowę w wymaganym terminie z uwagi na sprzedaż pojazdu. To na
pozwanym ciążył więc ciężar wykazania, iż do wypowiedzenia doszło. Tymczasem pozwany do odpowiedzi na pozew
dołączył jedynie wydruk innej polisy oraz wydruk faktury mającej obrazować sprzedaż pojazdu. Wydruki te nie są
opatrzone żadnymi podpisami, tym samym nie mogą zostać uznane nawet za dokumenty prywatne w rozumieniu
art. 245 k.pc., a tym bardziej nie wykazują, że fakty w nich opisane miały miejsca. Niezależnie jednak od tego
pozwany nie wykazał, ani nawet nie podniósł twierdzeń faktycznych co do tego, kiedy i w jakiej formie wypowiedział
umowę, tym bardziej okoliczności tej nie wykazał. Poprzednik prawny powoda – ubezpieczyciel, w sposób prawidłowo
kontynuował umowę ubezpieczenia, na potwierdzenie wystawiając stosowna polisę.
Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 kc stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem
świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą
się odsetki ustawowe. W takiej też wysokości powodowi należne są odsetki od dnia następnego po wskazanym przez
niego terminie do zapłaty należności, które to terminy wynikały z polisy. Odsetki od odsetek należne są powodowi od
dnia wytoczenia o nie powództwo (zostały one prawidłowo naliczone z uwagi na termin płatności wskazany w polisie)
– art.482 k.c.
Niezasadny okazał się zarzut przedawnienia roszczenia. Przepis art. 819 k.c. stanowi, że roszczenia z umowy
ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Jest to przepis szczególny w stosunku do przepisu art. 118 k.c.
Zgodnie z ogólnie obowiązującymi przepisami bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało
się wymagalne. Mając na uwadze termin wymagalności składki określony w polisie na 19 maja 2012 roku oraz datę
wniesienia powództwa, która to czynność przerywa bieg terminu przedawnienia (art. 123§ 1 pkt 1 k.c.) tj. 28 marca
2014 roku, wyraźnie wskazać należy, iż do przedawnienia nie doszło.
Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który
stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne
do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu
w kwocie 30 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika –
180 zł, zgodnie z §6 pkt 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002
r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.
ZARZĄDZENIE
1. Odnotować
2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda i pełnomocniczce pozwanego
3. Z apelacją lub za 30 dni