młodzi afryki

wierzę z nadzieją
|
afrykańska młodzież
|
„czadowe” ŚDM
4 (135) lipiec-sierpień 2016
przełamując stereotypy
młodzi afryki
POZNAJ I POKOCHAJ AFRYKĘ
Sudan
Erytrea
Chartum
Asmara
Dżibuti
Dżibuti
Addis Abeba
Sudan
Południowy
Dżuba
Etiopia
Uganda
Kongo
Brazzaville
Dem. Rep.
Konga
Somalia
Mogadiszu
Kampala
Kinszasa
 Sudan Południowy jest najmłodszym państwem świata. Powstał 9 lipca 2011 r.
– w wyniku odłączenia się od Sudanu – na mocy porozumienia rządu sudańskiego z Ludową
Armią Wyzwolenia Sudanu. Akt ten zakończył II wojnę domową w Sudanie, najdłuższą
bratobójczą walkę w Afryce.
 Dinka to plemię zamieszkujące głównie południową część Sudanu Południowego. Są
największą grupą ludności w Afryce. Ich życie jest ściśle związane z krowami. Zwierzęta te
utrzymują ich przy życiu, dając mleko i krew. Każda krowa, byk i ciele ma swoje imię. Ich
posiadanie nadaje rodzinie prestiż i bogactwo.
 W Afryce Równikowej znajduje się rzeka Kongo. Jej głębokość sięga ok. 250 m. Jest
prawie trzykrotnie głębsza od Amazonki, najdłuższej rzeki świata, która ma 90 m głębokości.
Kongo przepływa przez Demokratyczną Republikę Konga, Republikę Konga i Angolę.
 Etiopia jako jedyny kraj afrykański nigdy nie została skolonizowana. To najstarsze,
patrząc na status niepodległości, państwo afrykańskie i jednocześnie jedno z najstarszych
na świecie. Liczy ok. 2 tys. lat.
 Sudan szczyci się największą liczbą piramid. Znajdują się tam co najmniej
233 piramidy, w Egipcie zaś niewiele ponad 100.
 W klimacie równikowym lato występuje „wiecznie”. W strefie tych klimatów średnia
temperatura wszystkich miesięcy przekracza 20°C.
 Śpiączka afrykańska to choroba zakaźna przenoszona przez muchy tse-tse.
Owady te zamieszkują okolice jezior i rzek,
a także granice lasów i sawann. Są najbardziej
niebezpiecznymi owadami.
od redakcji
o. Krzysztof Zębik, kombonianin
misjonarze kombonianie
30-383 KRAKÓW
ul. Skośna 4, skr. poczt. 21
tel.: 12 262 34 68
Redaktor naczelny
o. Krzysztof Zębik, mccj
[email protected]
Zespół redakcyjny
o. Gianni Gaiga
dr Ewa Gniady, o. Maciej Miąsik
o. Rafał Leszczyński
Współpracuje okresowo
Sylwester Laskowski
Współpraca z czasopismami
Leadership (Uganda)
Mundo Negro (Hiszpania)
New People (Kenia)
Nigrizia (Włochy)
Worldwide (Południowa Afryka)
World Mission (Filipiny)
Wydawca
Misjonarze Kombonianie
30-383 KRAKÓW
ul. Skośna 4
Skład komputerowy
Misjonarze Kombonianie
Serca Jezusowego, Kraków
Druk
Drukarnia Diecezjalna
w Sandomierzu
www.wds.pl
Nr konta:
Pekao SA o/Warszawa
56 1240 6074 1111 0000 4989 3999
[email protected]
www.kombonianie.pl
Wy jesteście przyszłością Afryki
Afryka to kontynent młodego pokolenia. Według danych aż 42% całej jej
populacji to dzieci poniżej 15 lat, a ponad 20% to młodzież od 15 do 24 roku
życia. Również Kościół na tym kontynencie jest stosunkowo młody w porównaniu do europejskiego. Tak młody Kościół nie może iść do przodu, nie biorąc
pod uwagę talentów młodzieży afrykańskiej, pełnej energii i zapału.
Wielokrotnie słyszeliśmy słowa, że młodzi są nadzieją Kościoła. Praca
pastoralna prowadzona przez duszpasterzy wśród tej grupy społeczeństwa
powinna być zatem szczególnym priorytetem. Święty Jan Paweł II, kierując
słowa do afrykańskiej młodzieży, powtarzał znamienne słowa „Wy jesteście
przyszłością Afryki”.
W Afryce bardzo ważna jest rodzina. Również dla młodzieży. To niezwykle
istotne, ponieważ pokój w rodzinie prowadzi do pokoju w społeczeństwie. To
w niej obecne są najcenniejsze wartości i kultura afrykańska, przekazywane
kolejnym pokoleniom. Jednym z takich walorów jest głęboka miłość do dzieci
i ogromny szacunek do ludzi starszych, a także wzajemna pomoc i odpowiedzialność. Wiele spośród młodych osób buduje rodzinę na chrześcijańskich
wartościach, stając się w ten sposób domowym Kościołem, w którym mieszka
Bóg. Towarzyszy im modlitwa, wzajemne zrozumienie i przebaczenie.
Świat ludzi młodych w Afryce, podobnie jak na innych kontynentach, jest
pełen pokus. Przede wszystkim jest wielkie dążenie do nowego sposobu życia,
który niestety nie prowadzi do wzrostu ich człowieczeństwa. Innym bolącym
problemem jest niemożność edukacji. Większość młodych Afrykańczyków
jest biedna i brakuje im funduszy na ukończenie szkoły. W konsekwencji
młode pokolenie znajduje się w pułapce produkcyjnej i konsumpcyjnej, gdzie
„mieć” dominuje ponad „być”.
Wszystkim Czytelnikom, którzy poznają działalność misyjną
kombonianów poprzez nasze czasopismo, pragnę serdecznie podziękować za wieloletnią obecność i wierność. Jest to ostatni numer, który wychodzi spod mojej ręki. W najbliższym czasie bowiem
udaję się do pracy misyjnej w Południowym Sudanie, który stanie
się moim domem przez najbliższe lata. Kolejne numery czasopisma
będą wydawane przez brata Tomasza Basińskiego, który dalej
będzie przybliżał Wam misje i działalność misjonarzy pracujących
wśród tych najbiedniejszych i najbardziej opuszczonych.
Za Wasze otwarte serce i obecność „Bóg zapłać”
Papieskie intencje misyjne na 2016 r.
lipiec
Aby Kościół Ameryki Łacińskiej i Karaibów poprzez misję
kontynentalną głosił Ewangelię z odnowioną siłą i zapałem.
Sierpień
Aby chrześcijanie żyli Ewangelią, dając świadectwo wiary,
uczciwości i miłości bliźniego.
ISSN 1231-6628
| od redakcji
3
Ojciec ANDRZEJ FILIP
pozdrawia
z MOZAMBIKU
Witam i pozdrawiam serdecznie z Mozambiku,
gdzie pracuję od roku 2010. Zaraz po studiach, ale
jeszcze przed ślubami wieczystymi i święceniami przyjechałem tu
i złożyłem
na tak zwane doświadczenie misyjne. W trakcie tej misyjnej praktyk
atu. Po święceniach
śluby wieczyste, w Mozambiku też otrzymałem święcenia diakon
ny.
kapłańskich w swojej rodzinnej parafii ponow nie zostałem tu przysła
Przez cały ten czas pracowałem w centrum kraju, gdzie mamy dwie parafie
uje dwóch ojców
– w Muxungue i w Nhahapua. Obecnie w tej wspólnocie posług
i jeden brat.
h oraz
Nasza praca to przede wszystk im wizyty we wspólnotach chrześcijańskic
się
zająłem
Ja
organizowanie kursów formacyjnych dla różnych grup parafialnych.
go
ubiegłe
połowy
Od
i.
młodzieżą – grupą młodzieżową, ministrantami i akolitam
powołaniową
roku, na prośbę przełożonych, zostałem odpow iedzialnym za animację
w naszym regionie.
ą,
Chociaż praca misjonarza-kapłana jest bardziej związana ze służbą duchow
się
ą
przydaj
udzielaniem sakramentów, sprawowaniem Mszy św. etc., to jednak
domu i w szkole.
również wszelkie umiejętności praktyczne, których nauczyliśmy się w
i przystosowuję
W tej chwili jestem poza wspólnotą Muxungue, ponieważ remontuję
Tak więc od
roku.
go
ubiegłe
budynk i dla potrzeb nowicjatu, który otwarto pod koniec
prace.
te
zę
prowad
czterech miesięcy przeby wam na północy kraju i
, ale
Jestem Wam wszystk im bardzo wdzięczny za modlitw y w mojej intencji
powróciła
znowu
aż
poniew
bik,
Mozam
za
ę
chciałbym Was również poprosić o modlitw
centrum
w
m
jskowy
zno-wo
polityc
tem
tu niepew ność i cierpienie związane z konflik
ie jak
kraju. Ponow nie zawisła tu groźba wojny. Powróciły bowiem ataki podobn
głównej
ach
odcink
różnych
w latach 2013 i 2014. Kolumny wojskowe są już na dwóch
ańcy.
mieszk
zwykli
drogi, która łączy cały Mozambik. A najbardziej cierpią na tym
ał niczego.
Dialog, który prowadzono w tamtych latach, praktycznie nie rozwiąz
bezowocne
się
okazały
y
rozmow
jednak
Chociaż w 2014 r. podpisano porozumienie, to
ia.
widzen
punktu
go
własne
i polegały głównie na próbie narzucenie drugiej stronie
iego Malawi, kiedy
Bardzo wiele osób, szczególnie kobiet i dzieci, uciekło do poblisk
w obozach dla
ach
warunk
h
trudnyc
kle
niezwy
spalono ich domy. Teraz mieszkają w
, oskarża siły
uchodźców. Większość z tych osób za tę sytuację, za palenie ich domów
ańcy
mieszk
którą
,
pomoc
a
rzekom
jest
rządowe. A pretekstem do tych ich czynów
nym”.
uzbrojo
m
„ludzio
ją
nazywa
wiosek udzielają „rebeliantom”, czy jak ich tutaj
chce
Sytuacja jest naprawdę nieciekawa, bo najwięk sza partia opozycyjna nie
by mogli
ucji,
konstyt
zmiany
ycję
propoz
jej
ił
dialogu z rządem po tym, jak ten odrzuc
ą
rządząc
partię
ż
równie
a
Oskarż
.
wybory
i
wygral
rządzić w prowincjach, w których
jej
ych
niektór
życia
ienie
pozbaw
o
ż
o próbę zabicia lidera ich partii, jak równie
wej części
członków. To doprowadziło do znacznego pogorszenia sytuacji w środko
osób,
wiele
też
ło
Zaginę
.
cywilów
kraju – ataków oraz śmierci wielu żołnierzy i
o których losie nikt nic nie wie.
swojej
W ostatnich dniach lider da RENAMO wydelegował trzech reprezentantów
spotkań,
nowych
agendę
towali
przygo
mi
awiciela
partii, aby wraz z rządow ymi przedst
.
które tym razem mają doprowadzić do pokoju
4
| 4 (135) lipiec–sierpień 2016
7)%2:§:$/"2/#
7)%2:
§:.!
\
$:)%*‚
\
!
:)%Œ
-€/$
a#:!
\
)‚ +/-"/.)!.)%7
\
0%25 7'ۤ")35$!.
50/€5$
w numerze
.)/7%'/
qi$$/7%
®3+!
&29+!
4 (135) lipiec–sierpień 2016
3 (134) maj-czerwiec
2016
4 (135)
2016
er pień
lipiec-si
Afrykańska młodzież
Przez wiele lat wydawało się przeważać jedno stwierdzenie
opisujące Afrykę, że jest to „kontynent bez nadziei”,
o młodzieży zaś rzadko wspominano w reportażach, rzadko
też kiedy pokazywano na zdjęciach za wyjątkiem partyzantów,
uchodźców i dzieci umierających z głodu. Z czasem skupiono
również uwagę świata na codzienną rzeczywistość społeczeństw
afrykańskich. W centrum uwagi znaleźli się także młodzi
Afrykańczycy, którzy osiągnęli jakieś rezultaty.
chrzest
jednoczy
eot y py
i
i afry k
młodz
mu
pr zeł a
jąc ster
Od redakcji
Wy jesteście przyszłością Afryki o. Krzysztof Zębik, mccj
3
8
listy misjonarzy
Ojciec Andrzej Filip pozdrawia z Mozambiku
4
Wiadomości
Krótkie informacje 6
wierzę
Wierzę z nadzieją! Ewa Gniady
8
kombonianie na świecie
Kombonianie w Ameryce Środkowej
Gabriel Estrada, mccj
10
10
młodzi afryki
Afrykańska młodzież: rozbrajając bombę z opóźnionym
zapłonem southworld.net
17
erytrea
Kościół katolicki w Erytrei southworld.net
24
czad
„Czadowe” Światowe Dni Młodzieży… o. Sebastian Chmiel, mccj
26
Świeccy Misjonarze Kombonianie
Moje wybrane „Duszyczki” z Gulu
Monika Krasoń, śmk
27
17
młodzi i misje
Misja – oddać życie za Chrystusa
o. Maciej Miąsik, mccj
Miłosierdzie. Doświadczyłeś, podaj dalej!
Joanna Owanek, śmk
30
32
afro krzyżówka
Poznaj i pokochaj Afrykę
34
Na okładce: Młodzież z parafi św. Józefa w Lusace, Zambia (foto: Misjonarze Kombonianie)
5
aktualności »
KENIA: AFRYKA TO
NIE TYLKO DRAMATY
Nie można przedstawiać Afryki
wyłącznie w negatywnym świetle;
zadaniem dziennikarzy jest wyławianie także pozytywnych informacji dotyczących tego kontynentu i dzielenie się nimi ze światem.
Z takim apelem do przedstawicieli
mediów Czarnego Lądu zwrócił
się ks. Chrisantus Ndaga, odpowiedzialny za komunikację w Stowarzyszeniu Konferencji Biskupich
Afryki Wschodniej (AMECEA), które
zorganizowało w Nairobi sympozjum dla dziennikarzy z dziesięciu
krajów afrykańskich. „Afryka często opisywana jest jako kontynent
mroku i śmierci, porażek społecznych i walk etnicznych, krwawych
konfliktów i kolejnych epidemii”
– powiedział podczas sympozjum
ks. Ndaga. Podkreślił mocno, że
za obraz kontynentu, jaki idzie
w świat, odpowiedzialni są sami
Afrykanie, którzy nie dostrzegają
dokonującego się u nich dobra.
Wymienił m.in. dzieła prowadzone przez Kościół i ich ogromne zaangażowanie humanitarne. „Jeśli
sami prezentujemy nasz kontynent
zawsze w czarnych kolorach, nie
możemy się dziwić, że Afryka kojarzy się przede wszystkim z głodem,
chorobami i korupcją, a ostatnio
także z terroryzmem” – podsumował. Do jego apelu o pozytywny
przekaz dołączyli także biskupi
Afryki Wschodniej.
(RADIO WATYKAŃSKIE)
6
wiadomości ze świata »
newsy »
KANONIZACJA MATKI TERESY Z KALKUTY
4 września 2016 r., w przeddzień 19.
rocznicy śmierci, papież Franciszek dokona kanonizacji bł. Matki Teresy z Kalkuty. Założycielka Zgromadzenia Sióstr
Misjonarek Miłości, laureatka Pokojowej
Nagrody Nobla (1979), została beatyfikowana sześć lat po śmierci (2003)
przez Jana Pawła II. Jej droga do świętości była wyjątkowo krótka. W grudniu
2015 r. papież Franciszek uznał cud, który dokonał się za jej wstawiennictwem,
a dotyczy on uzdrowienia 35-letniego
Brazylijczyka z ciężkiej choroby mózgu
w 2008 r. Agnes Gonxha Bojaxhiu, bo
tak się nazywała Matka Teresa, urodziła się w 1910 r. w Skopje (Macedonia)
w rodzinie pochodzącej
z Albanii. W wieku 19 lat
wyjechała do Indii, by tam
rozpocząć nowicjat. Następnie podjęła posługę
w Kalkucie, z którą związała
się do końca życia. W roku
1950 założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości, które z czasem rozszerzyło swoją działalność na
cały świat. Przez prawie pół
wieku prowadziła domy dla
ludzi umierających na ulicach, chorych na trąd, ubogich i sierot.
W ciągu swojego długiego życia Matka
Teresa przemierzała niezmordowanie
cały świat, zakładając placówki swej
wspólnoty zakonnej i pomagając na różne sposoby najuboższym i najbardziej
potrzebującym. Otrzymała wiele nagród
i odznaczeń międzynarodowych, m.in.
Pokojową Nagrodę Nobla. Papież Paweł
VI przyznał jej „Nagrodą Pokoju papieża
Jana XXIII” za pracę na rzecz ubogich,
„obraz chrześcijańskiej miłości i wysiłki
na rzecz pokoju”. W roku 1976 otrzymała nagrodę Pacem in terris. Na wniosek
włoskich dzieci została Kawalerem Orderu Uśmiechu (1996). Wielokrotnie gościła w Polsce (Misjonarki Miłości podjęły
służbę w naszym kraju w roku 1983).
W roku 1993 r. przyjęła doktorat honoris
causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Matka Teresa zmarła w wieku 87 lat
– w domu macierzystym swego zgromadzenia w Kalkucie w dniu 5 września
1997 r. – w opinii świętości.
Zaledwie dwa lata po jej
śmierci Jan Paweł II wydał zgodę na rozpoczęcie
procesu beatyfikacyjnego,
chociaż przepisy kościelne
wymagają minimum 5 lat
na podjęcie takich działań. Proces na szczeblu
diecezjalnym zakończono w 2001 r. Beatyfikacji
Matki Teresy Jan Paweł II
dokonał w ramach obchodów 25-lecia swojego pontyfikatu w dniu 19 października 2003 r.
„Nie zapominajmy wielkiego przykładu,
jaki nam dała, i nie ograniczajmy się do
wspominania jej w słowach! Miejmy odwagę stawiać zawsze na pierwszym planie człowieka i jego podstawowe prawa”
– zaapelował Ojciec Święty.
MALAWI GROZI GŁÓD
Połowie ludności Malawi grozi chroniczny głód. Jeśli w najbliższym czasie
sytuacja się nie zmieni, to pod koniec
roku śmierć głodowa zajrzy w oczy ponad 8 mln Malawijczyków.
Na alarm biją biskupi tego afrykańskiego kraju, prosząc wspólnotę międzynarodową o wsparcie żywnościowe
i zorganizowanie długofalowej pomocy
humanitarnej.
Tak wielki głód jest wynikiem niespotykanej suszy, która od wielu miesięcy
dotyka ten kraj. Daje się ona we znaki
także mieszkańcom innych krajów Afryki
Subsaharyjskiej.
| 4 (135) lipiec–sierpień 2016
(RADIO WATYKAŃSKIE)
wiadomości z polski »
oprac. Redakcja
WSTĄPIENIE ADELI I TOBIASZA DO świeckich misjonarzy kombonianów
W święto Najświętszego Serca Pana
Jezusa, 3 czerwca br., polska wspólnota Świeckich Misjonarzy Kombonianów
wzbogaciła się o kolejne dwie osoby.
Tego dnia Adela i Tobiasz podczas
Mszy św. uroczyście wyrazili swoje pragnienie realizacji powołania misyjnego
w duchu komboniańskim.
Swoje deklaracje odczytali w obecności przedstawicieli Zgromadzenia
Misjonarzy Kombonianów, Świeckich
Misjonarzy Kombonianów oraz przyjaciół i zaproszonych gości. Dziękowali
Bogu za wiarę, Jego obecność w ich
życiu oraz wezwanie do służby ewangelizacyjnej.
Podkreślili, że pragną być dla innych
znakiem Pana Boga poprzez swoją
małżeńską miłość. Jako wspólnota
komboniańską również dziękujemy
Bogu za Adelę i Tobiasza. Otaczamy
ich swoją żarliwą modlitwą, by zaufali
Mu z odwagą i pozwolili się prowadzić.
Pierwszy krok na tej komboniańskiej
ścieżce już za nimi.
KINGA STARZEC
POWOŁANY DO BRATERSTWA
Kiedy zostajemy powołani do służby Bogu
i drugiemu człowiekowi, nie możemy się temu
sprzeciwić. Potrzeba jednak otwartego serca,
aby przyjąć tę wolę Boga i wszystko to, co dla
nas przygotował. Mogą przychodzić trudności
i zwątpienia, ale wszyscy, którzy wytrwają do
końca, będą obficie nagrodzeni.
Parafia pw. Zwiastowania NMP w Strzyżewie
Kościelnym wydała nowy owoc, a jest nim
powołanie brata Tomasza Basińskiego, który
26 czerwca br. złożył w swoim rodzinnym kościele wieczyste śluby zakonne. Poprzez ślub
ubóstwa, czystości i posłuszeństwa oddał się
Bogu całkowicie jako brat, misjonarz i kombonianin.
Po ukończeniu postulatu w Warszawie brat
Tomek wyjechał do nowicjatu w Meksyku,
a następnie ukończył studia dziennikarskie
w Kolumbii. Przez te wszystkie lata rozeznawał
i zgłębiał swoje powołanie do bycia bratem.
Podczas uroczystości, której przewodniczył
biskup senior Bogdan Wojtuś, padło wiele
pięknych słów. Brat Rady Generalnej Alberto
Lamana wytłumaczył w homilii, czym tak naprawdę jest powołanie na brata. Brat to nie
tylko ktoś najbliższy dla swojego rodzeństwa,
bo z chwilą złożenia ślubów staje się nim
dla wszystkich ludzi, szczególnie
tych, do których zostaje posłany,
do najbiedniejszych i najbardziej
opuszczonych.
Być bratem dla innych to być
blisko ludzi, uczyć ich braterstwa,
modlić się i pracować z nimi. Bycie
bratem to szczególne powołanie
do służby drugiemu człowiekowi.
Brat Tomasz odczytując i podpisując formułę ślubów, a następnie
składając ją na ręce o. Jeremiasa
| wiadomości
dos Santos, wikariusza generalnego
Zgromadzenia Misjonarzy Kombonianów, wyraził wolę – wobec Boga
i całego Kościoła – przynależenia
do rodziny komboniańskiej. Obecnie
stał się częścią wspólnoty krakowskiej i będzie odpowiedzialnym za
czasopismo „Misjonarze Kombonianie” oraz za Świeckich Misjonarzy
Kombonianów w Polsce.
Niech dobry Bóg błogosławi mu
na jego misyjnych drogach.
7
młodzi i misje
tekst: O. MACIEJ MIĄSIK, KOMBONIANIN
zdjęcia: MISJONARZE KOMBONIANIE
Misja – oddać
życie za Chrystusa
K
rew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła.
W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg
ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi
w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia,
a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego. Pośpiesz się, by przybyć
do mnie szybko. (…) Natomiast Pan stanął przy
mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody
je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy
lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu
i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa
niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków.
Amen. (2 Tm 4, 6-9, 17-18)
Witaj, Mody Przyjacielu! Być
może próbujesz sobie przypomnieć, gdzie niedawno słyszałeś ten tekst? W przedostatnim
dniu czerwca obchodziliśmy
w Kościele uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła
i powyższy fragment był drugim czytaniem. Świętowaliśmy
wtedy, u progu wakacji, dwóch
apostołów – Piotra i Pawła.
Uważani są oni za dwa filary
Kościoła. I choć tak różnią się
od siebie, dzisiaj są połączeni
ze sobą w tym jednym święcie. Obydwaj należą do ludzi,
którzy w swoim życiu spotkali Chrystusa, a zdobyci przez
Niego stali się Jego świadkami. W swych podróżach
misyjnych dotarli aż do serca
Imperium Rzymskiego, gdzie
w końcu oddali za Niego życie. Zwłaszcza św. Paweł znany
jest ze swojego tytanicznego
Św. Piotr i Paweł
w podróżach
misyjnych
dotarli aż do
serca Imperium
Rzymskiego,
gdzie w końcu
oddali za
Chrystusa życie.
zaangażowania misyjnego. Odbył
trzy wielkie podróże misyjne, w czasie których założył wiele wspólnot
chrześcijańskich i ewangelizował niestrudzenie na terenach dzisiejszej Syrii, Turcji, Cypru i Grecji. Nie na darmo
nazywamy go Apostołem Narodów.
Kiedy czytamy dzieje pierwotnego
Kościoła czy listy tych dwóch apostołów, trudno oprzeć się wrażeniu, że dla
nich ewangelizacja była absolutnym
priorytetem. I to nie tylko dla nich,
ale dla całego ówczesnego Kościoła.
Z pism tych wyłania się obraz Kościoła
w drodze, Kościoła misyjnego; chrześcijan wychodzących naprzeciw innym
z przekonaniem, że mają do przekazania światu wspaniałą nowinę o Chrystusie zmartwychwstałym, której nie
mogą zatrzymać dla siebie.
Okres wakacji to niejednokrotnie
czas wyruszania w drogę. Do nowych
30
| 4 (135) lipiec–sierpień 2016
miejsc. Do nowych ludzi. Czy mam wtedy w swoim sercu perspektywę misyjną? Czy myślę o tych podróżach, wyjazdach tylko w kategoriach letniego wypoczynku czy też w moim sercu
gości pragnienie wykorzystania tych okazji do bycia świadkiem
Chrystusa, do ewangelizacji? Obecność tego pragnienia, tej perspektywy lub jej brak niech mi pomoże odpowiedzieć sobie na
pytanie, na ile misyjne jest moje serce?
W tekście, który proponuję Ci do medytacji, mamy okazję zetknąć się z wielkim misjonarzem i zaglądnąć do jego serca w kluczowych chwilach jego życia. Mamy okazję posłuchać ostatnich
zwierzeń świętego Pawła, jakie czyni wobec Tymoteusza, wiernego towarzysza na misyjnych
drogach. Jest to ostatni z listów
Pawłowych i powyższy fragment
pochodzi z końcowego rozdziału
tegoż listu. Można zatem śmiało powiedzieć, że to niemalże
testament Apostoła Narodów.
Wspomina w nim o zbliżającej
się śmierci: Krew moja już ma być
wylana na ofiarę, a chwila mojej
rozłąki nadeszła. Ciekawe jest to
określenie wykonania wyroku
śmierci: krew wylana na ofiarę.
Przypomina nam ono z pewnością Ostatnią Wieczerzę i słowa
Jezusa: Moja Krew, która będzie wylana za was. Paweł utożsamia
się z Jezusem i patrzy na zbliżające się wykonanie wyroku śmierci
z perspektywy wiary: jako dopełnienie ofiary z własnego życia,
które przecież już wcześniej poświęcił dla Boga i misji.
W kolejnych słowach widzimy wyraźnie, że św. Paweł czuje
się spełniony u schyłku swojego życia. Ma poczucie, że go nie
zmarnował, że dobrze je przeżył: W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Dla nas, młodych, ta
perspektywa kończącego się życia jest może odległa, ale powinniśmy zapytać siebie, czy tak przeżywamy swoje życie, żebyśmy
na jego końcu te Pawłowe słowa mogli uczynić swoimi?
Piękne jest to doświadczenie ostatnich chwil świętego Pawła.
Ma poczucie, że Bóg jest z nim w tej trudnej chwili. Nie czyni Mu
wyrzutów, choć mógł czuć się przez Niego opuszczony czy zostawiony sam sobie. Apostoł Narodów jednak niezłomnie wierzy, że
Pan stoi obok niego i czuje, że go umacnia. Jest to doświadczenie
W dobrych
zawodach
wystąpiłem,
bieg
ukończyłem,
wiarę
ustrzegłem.
nie tylko tych ostatnich chwil życia Pawła, ale całego
jego życia apostolskiego.
A jak ja przeżywam trudne momenty w życiu? Czy
na chwile próby potrafię także patrzeć z perspektywy wiary jak apostoł z Tarsu?
Na koniec słyszymy o marzeniach Apostoła Narodów. O tym, że po wszystkim będzie miał udział
w Chrystusowym królestwie. Obyśmy i my mogli powtórzyć za Pawłem, że przez nas dopełniło się głoszenie Ewangelii i wszystkie narody ją usłyszały. To
było jego marzenie oraz cel i sens życia. To był motor
napędowy jego zaangażowania na rzecz Ewangelii.
I on czuł, że realizując konsekwentnie to marzenie, nie
zawiódł nadziei i zaufania, jakie Bóg w nim złożył.
A czy to Pawłowe marzenie jest także moim marzeniem?

MISJONARZE KOMBONIANIE W POLSCE
WARSZAWA
ul. Łączna 14, 03-113 WARSZAWA, skr. poczt. 81
tel. 22 676 56 28
e-mail: [email protected]
ING Bank Śląski: 82 1050 1025 10000023 0258 3352
KRAKÓW
ul. Skośna 4, 30-383 KRAKÓW, skr. poczt. 21
tel. 12 262 34 68
e-mail: [email protected]
ING Bank Śląski: 27 1050 1445 1000 0022 8669 0751
www.kombonianie.pl
młodzi i misje
tekst: JOANNA OWANEK, ŚWIECKA MISJONARKA KOMBONIANKA
zdjęcia: MISJONARZE KOMBONIANIE
MIŁOSIERDZIE.
DOŚWIADCZYŁEŚ,
PODAJ DALEJ!
W
ielkimi krokami zbliża się
wspaniałe wydarzenie, jakim jest spotkanie młodych
z papieżem w trakcie Światowych Dni
Młodzieży. Obecne spotkanie, które
odbywa się w Roku Miłosierdzia, również do tego nawiązuje. Papież Franciszek często nam przypomina, byśmy
byli miłosierni jak Ojciec. Hasło piękne,
ale również wymagające.
Papież podkreśla, jak bardzo miłosierny jest dla nas Bóg. On nigdy się
nami nie nudzi, nie rezygnuje z nas,
nawet jeśli potykamy się i upadamy
setki razy. Za każdym razem możemy być pewni, że On czeka na nas
z szeroko rozłożonymi ramionami,
32
w które chce nas wziąć i mocno przytulić, wybaczając nasze grzechy, wady,
upadki. Ale czy my o tym pamiętamy?
Czy wierzymy w Jego miłosierdzie?
W Jego miłość? Papież zachęca nas
do refleksji: „Czy ty, drogi chłopcze,
droga dziewczyno, poczułeś kiedykolwiek na sobie to spojrzenie pełne nieskończonej miłości, która pomimo wszystkich twoich grzechów,
ograniczeń, upadków, wciąż ci ufa
i z nadzieją patrzy na twoje istnienie?
Czy jesteś świadomy, jak wielka jest
twoja wartość w planie Boga, który
z miłości oddał ci to wszystko?”. Doświadczyłeś tego? Dziel się więc tym,
dawaj świadectwo. Każdy z nas jest do
tego powołany. Kościół ze swej natury
jest misyjny, dlatego każdy z nas przyjmując chrzest, przyjmuje również tę
niezwykłą misję, jaką jest głoszenie
miłości Boga do każdego człowieka
oraz niesienie Go tym, którzy zwątpili
bądź jeszcze Go nie poznali. Chrystus
wzywa każdego z nas, byśmy byli Jego
apostołami w swoich środowiskach.
Papież Jan Paweł II w trakcie jednego ze spotkań z młodzieżą (1998) powiedział, że ludzie młodzi, decydując
się na udział w tym spotkaniu, po raz
kolejny chcą potwierdzić i odnowić
wypowiedziane Chrystusowi „tak”,
powtarzając za Izajaszem „Oto ja, poślij mnie!”.
| 4 (135) lipiec–sierpień 2016
Stańcie się
misjonarzami już
w trakcie ŚDM
i opowiadajcie
o niezwykłym
miłosierdziu Pana.
Każdy z nas otrzymał wiele talentów, których nie wolno nam zakopać!
Każdy też na pewno doświadczył
w swym życiu obecności Boga. Nie
możemy tego zmarnować! Wszystko
otrzymaliśmy po to, by się tym dzielić. Wiara – jak podkreślał Jan Paweł II
– umacnia się i wzrasta wtedy, gdy
przekazuje się ją innym.
Światowe Dni Młodzieży to wspaniała okazja, by dzielić się z innymi
swoją wiarą i doświadczeniem Boga.
Jest to spotkanie międzynarodowe,
zatem bogactwo doświadczeń jest
niezwykłe. Przyjeżdżają również ludzie z krajów afrykańskich, także
z Ugandy, gdzie pracuję. A więc stańcie się misjonarzami już w trakcie
ŚDM i opowiadajcie o niezwykłym
miłosierdziu Pana.
Papież Franciszek mówi, że Kościół
potrzebuje wiarygodnych świeckich
świadków zbawczej prawdy Ewangelii. Musimy odważnie mówić o Bogu
w swoich środowiskach, rodzinach,
w miejscu studiów, pracy i odpoczynku. Wszyscy wiemy, że nie łatwo jest
mówić, świadczyć o Bogu w codziennym życiu. Ileż to razy – pytał Jan Paweł II – ulegniecie pokusie, by powtarzać słowa proroka Jeremiasza: „Ach,
Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem”? A Bóg
zawsze odpowie: „Nie mów: Jestem
Młodzieńcem, gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę. Nie traćcie zatem
odwagi, bowiem nigdy nie jesteście
sami”. Bycie narzędziem w rękach miłosiernego Ojca daje nadzwyczajną
radość, którą mamy nieść dalej. W Piśmie Świętym czytamy: „Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu”.
Musimy zdać sobie sprawę i zauważyć,
jak mocno ukochał nas Bóg, po to byśmy kochali jak On. Nie jest to łatwe
Jeżeli naprawdę spotkałeś Chrystusa.
Jeżeli czujesz w swoim wnętrzu cierpienia i potrzeby ludzi.
Jeżeli chcesz uczynić coś naprawdę ważnego.
Jeżeli jesteś zdolny powiedzieć TAK, gdy coś kosztuje i wymaga ofiary...
wtedy nie brakuje Ci nic: możesz być
PRAWDZIWYM APOSTOŁEM EWANGELII!
Proponujemy Ci możliwość realizacji Twojego powołania
i ideału misyjnego w naszym Zgromadzeniu
jako kapłan-misjonarz lub jako brat-misjonarz.
zadanie, ale błogosławieni-szczęśliwi
są ci, którzy są miłosierni.
Doświadczyłeś tej miłości? Idź
i dziel się nią z innymi, bo to gwarancja szczęścia i pełnej radości w życiu.
Stań się misjonarzem już dziś!
Napisz do nas:
KRAKÓW
– o. Maciej Miąsik,
[email protected]
WARSZAWA
– o. Guillermo Aguiñaga,
[email protected]
POZNAJ I POKOCHAJ AFRYKĘ
34
Drodzy Czytelnicy! Po raz kolejny wspólnie przemierzamy Afrykę. Poznajemy jej
mieszkańców i ich religie. Poznajemy też jej klimat, roślinność i zwierzęta. Mamy
nadzieję, że dzięki temu kontynent ten z każdym numerem staje się Wam bliższy.
Bądźcie zatem z nami! A pod koniec roku przyślijcie do nas jedno główne
hasło utworzone ze wszystkich sześciu numerów naszych Afro Krzyżówek.
Afrykańskie nagrody czekają!
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1. Afrykańskie jezioro z największą na świecie liczbą gatunków ryb. Wody tego naturalnego
zbiornika znajdują się na terytorium Malawi, Tanzanii i Mozambiku.
2. Choroba przenoszona przez komary, głównie w Afryce, gdzie z jej powodu każdego roku
umiera ok. 600 tys. ludzi. Chorobę tę przenosi gatunek komara o nazwie Anopheles.
3. Kraj, w którym zmarł św. Daniel Comboni, misjonarz Afryki i założyciel kombonianów.
W roku 2011 podzielono go na dwa odrębne państwa.
4. Grupa etniczna w Afryce Równikowej, która wyróżnia się niskim wzrostem (od 140 do
150 cm). Kobiety zajmują się zbieraniem jadalnych roślin, owoców i nasion, mężczyźni zaś
polowaniem na dziką zwierzynę.
5. Największe afrykańskie drzewo sięgające 25 m wysokości, a w obwodzie nawet 45 m. Pień
może pomieścić ok. 120 tys. litrów wody, dzięki czemu jest w stanie przetrwać porę suchą.
6. Najgłębsze jezioro w Afryce Wschodniej (do 1435 m).
7. Najwyższy roślinożerny ssak afrykańskiej sawanny. Osiąga wzrost 5 m i wagę ok. 1200 kg.
8. Największa gorąca pustynia świata leżąca w Afryce. Jej powierzchnia jest większa od
terytorium USA.
9. Dawniej jeden z największych zbiorników wodnych położony w kotlinie Czadu. Dziś
powierzchnia jeziora zmniejszyła powierzchnię o prawie 95%.
10.Przedmiot zakładany na twarz podczas uroczystości i rytualnych tańców. Pozbawiony tańca,
muzyki, stroju i wtajemniczenia „języka” danego obrzędu traci swoje symboliczne znaczenie.
| 4 (135) lipiec–sierpień 2016
Pomoc dla
szkół w Yirol
PROJEKTY
ZEBRALIŚMY
JUŻ 1650 ZŁ
Kilka miesięcy temu rozpoczęliśmy rok szkolny 2016. Tym
razem rejestr uczniów trzech naszych szkół liczy 3299 nazwisk. Klasy wypełnione są po brzegi. Żeby utrzymać szkoły,
każdego roku pobieramy drobne kwoty od rodziców dzieci.
Poprzedni rok szkolny udało się nam ukończyć bez żadnej
pomocy z zewnątrz. Oczywiście, mam na myśli codzienne
wydatki, bez remontów.
Ten rok jest dla nas szczególny. Walki polityczne i zbrojne
doprowadziły kraj do skrajnej biedy. Ludziom brakuje pieniędzy na żywność. Ceny produktów na bazarze wzrosły ośmiokrotnie w stosunku do cen z poprzedniego roku.
Ponadto rząd w styczniu wydał dekret, według którego
musimy płacić naszym nauczycielom (a zatrudniamy ich 50)
dwukrotnie więcej niż w ubiegłym roku. Jesteśmy przez to
zmuszeni prosić o pomoc finansową ludzi dobrej woli.
Według naszych obliczeń, aby zakończyć ten rok szkolny,
będziemy potrzebować ok 10 tys. USD. Nie mam pojęcia, skąd
je weźmiemy, ale wiem na pewno, że dzieło, w którym uczestniczę, nie jest tylko moim dziełem. Winnica należy do Pana
i wierzę, że On się o nas zatroszczy.
Mimo tych wszystkich trudności, napełniony nadzieją, która
umiera ostatnia, pozdrawiam Was serdecznie, proszę o modlitwę
w naszej intencji i dziękuję za każdą pomoc.
br . Jacek
Pomykacz, kombonianin
Ofiary można wpłacać na konto:
Bank PKO SA
56 1240 6074 1111 0000 4989 3999
Misjonarze Kombonianie, ul. Skośna 4, 30-383 Kraków
z tytułem wpłaty: „Pomoc dla szkoły w Yirol”
Wspomóż katechistów w Amakuriat
Parafia Amakuriat, w której pracuję od kilku miesięcy,
to bardzo rozległa misja wśród plemienia Pokot. Przez
prawie 40 lat naszej działalności na tym terenie wybudowaliśmy 70 kaplic, by ułatwić wiernym dostęp do Słowa
Bożego i prowadzić wśród nich formację chrześcijańską.
Nasza komboniańska wspólnota liczy tutaj zaledwie pięć
osób, dlatego do każdej kaplicy docieramy raz na dwa miesiące. Stąd też niezmiernie ważna jest praca miejscowych katechistów, którzy w każdą niedzielę prowadzą liturgię słowa
Bożego, przygotowują katechumenów do chrztu i spotykają
się z małymi wspólnotami chrześcijańskimi.
To właśnie oni w znacznej mierze ewangelizują i nauczają
naszych chrześcijan. Żeby ich służba była jak najbardziej
owocna i profesjonalna, parafia co dwa miesiące organizuje
dla nich czterodniowe kursy. Ponadto kilka razy w roku
niektórych katechistów wysyłamy na biblijne szkolenie organizowane przez naszą diecezję Kitale, a raz w roku dwóch
z nich kierujemy na specjalny czteromiesięczny kurs katechetyczny.
Każde Państwa wsparcie będzie
nieocenionym wkładem w dzieło ewangelizacji Czarnego Kontynentu. I za to
wsparcie z góry serdecznie dziękuję.
o. M aciej Z ieliński , kombonianin
Ofiary można wpłacać na konto:
Bank PKO SA
56 1240 6074 1111 0000 4989 3999
Misjonarze Kombonianie, ul. Skośna 4, 30-383 Kraków
z tytułem wpłaty: „Pomoc dla katechistów”
ZEBRALIŚMY
JUŻ 5320 ZŁ
Taka formacja wiąże się jednak z wysokimi kosztami.
Stąd prośba do Czytelników naszego czasopisma o wsparcie
tego projektu. Każda wpłata to dla katechistów możliwość
kształcenia się, by lepiej służyć w dziele ewangelizacji plemienia Pokot. Roczny koszt formacji naszych 70 katechistów
to ok. 13 tys. zł.
Za wszystkie ofiary z serca DZIĘKUJEMY!
„Bóg nikomu miłosierdzia
swego nie odmówi. Niebo i ziemia może
się odmienić, ale nie wyczerpie się
miłosierdzie Boże".
ŚW. FAUSTYNA KOWALSKA