projekt budowlany kanalizacji sanitarnej

Transkrypt

PROJEKT BUDOWLANY
OBIEKT:
KANALIZACJA SANITARNA GRAWITACYJNA I
TŁOCZNA WRAZ Z PRZYŁACZAMI
ADRES BUDOWY:
Dunowo –Świeszyno Gmina Świeszyno
BRANŻA:
Sanitarna
INWESTOR:
Urząd Gminy Świeszyno
PROJEKTOWAŁ:
mgr inż. Andrzej Krokosz
upr.A/PNB/8300/65/79
OPRACOWAŁA:
inż. Andżelika Łukomska
SPRAWDZIŁA:
inż. Elżbieta Krasnopolska
upr.A/PNB/8300/109/80
Koszalin ,grudzień 2007 r.
Zawartość opracowania:
1.Cel,zakres i przedmiot opracowania
2.Podstawa opracowania.
3.Zabudowa i zagospodarowanie terenu
4.Warunki gruntowo-wodne.
5.Rozwiązania techniczne.
6-21Wytyczne realizacyjne.
22.Uwagi dla inwestora,wykonawcy i użytkownika.
Część rysunkowa:
1.Plan sytuacyjno-wysokościowy. skala 1:1000 rys. 1-12
2 Profile podłużne sieci i przyłączy skala 1:100/1000 rys . 13-23
3. Rysunki szczegółowe rys.24-25
Opis techniczny
1. Cel, zakres oraz przedmiot opracowania:
Celem opracowania jest podania rozwiązania technicznego budowy kanalizacji
sanitarnej oraz pompowni w zakresie niezbędnym do uzyskania pozwolenia na budowę.
Przedmiotem opracowania jest projekt budowlany kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej
i tłocznej wraz z pompowniami ścieków w miejscowości Dunowo gmina Świeszyno oraz
kanalizacji tłocznej Dunowo-Strzekęcin gmina Świeszyno ze skanalizowaniem wsi Biała
Kępa.
Zakres opracowania obejmuje:
- główną pompownię ścieków P1 z komorą pomiarową
- grawitacyjne kanały sanitarne i przyłącza kanalizacyjne w zlewni pompowni P1
- odcinek P1-p.IV rurociągu tłocznego pompowni P1 Ø 110mmmPE PN1O o
łącznej długości L=4177m
- lokalna pompownię ścieków P2 wraz z kanałem i przyłączami grawitacyjnymi Dn
0,15 m o długości łącznej L=205 m i rurociągiem tłocznym Ø 63 PE o łącznej
długości L=186 m
- lokalną pompownię ścieków P3 wraz z przyłączami grawitacyjnymi Dn 0,15 m o
długości łącznej L=132 m i rurociągiem tłocznym Ø 50 PE o łącznej długości
L=48,5 m
- wiejska pompownię ścieków P4
- grawitacyjne kanały sanitarne i przyłącza kanalizacyjne w zlewni pompowni P4, o
średnicach Dn 0,15-0,2 m o łącznej długości L=217 m
- rurociąg tłoczny pompowni P2 Ø 90 PVC o długości L=63 m
- rurociąg tłoczny przepompowni P1 o L=.5948m..................
- rurociąg tłoczny przepompowni P5 o L=204m....................
- rurociąg tłoczny przepompowni P6 o L=.310m.
- rurociąg tłoczny przepompowni Pp1 L=36m.
- rurociąg tłoczny przepompowni Pp2 L=160m.
- rurociąg tłoczny p.IV-III O125mm PE PN10 L=617m.
- ruruciąg tłoczny p.III-II O125mm.PE PN10 L=499m.
- rurociąg tłoczny p.II-I O125mm PE PN10 L=87m.
- ruruciąg tłoczny p.I-studnia istniejąca (rozprężna w m. Świeszyno)
L=568m.................
2. Podstawa opracowania:
Podstawą opracowania jest:
- umowa na wykonanie prac projektowych
Komentarz [AK1]:
-
-
decyzja o lokalizacji inwestycji celem publicznym nrBPP.I.7331/111/07. z
dnia.26.07.2007r. wydana przez Wójta Gminy Świeszyno
decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia
nr.RLOŚ0762/10-2/07 z dnia 21.06 2007r,wydana przez Wójta Gminy Świeszyno
postanowienie Zarządu Dróg Powiatowych PZD612-1/1485/07 z dnia
24.09.2007r. i nr PZD612-1/1393/07 z dnia 17.08.2007r.
uzgodnienie z Zachodniopomorskim Zarządem Melioracji i Urządzeń Wodnych w
Szczecinie nr. EKO/K5001-66/07 z dnia 30.102007r.
uzgodnienie z Pomorską Mazowiecką Hodowlą Ziemniaka w Strzekęcinie
nr.170/07/CW z dnia 10.08.2007r.
uzgodnienie z Wojewódzkim Sztabem Wojskowym w Szczecinie z 30.11.2007r.
warunki techniczne wydane przez UG w Świeszynie dnia 10.07.2002 r.
aktualny plan sytuacyjno-wysokościowy obszaru objętego zakresem opracowania
dokumentacja warunków gruntowo-wodnych dla potrzeb projektu kanalizacji
sanitarnej w m. Dunowo w gminie Świeszyno opracowana przez ZPH „Geolog” w
Koszalinie
koncepcja kanalizacji sanitarnej dla gminy Świeszyno opracowana 2000 r.
wypis uproszczony z ewidencji gruntów właścicieli działek
wizje lokalne i inwentaryzacje własne
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo Budowlane
rozporządzenie MI z dnia 12 kwietnia 2002 w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
rozporządzenie MSWiA z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i formy projektu budowlanego
warunki stawiane przez właścicieli działek na przejścia proj. kanalizacji sanitarnej
przez teren będący ich własnością
obowiązujące normy i wytyczne techniczne
3. Zabudowa i zagospodarowanie terenu:
3.1 Istniejący stan zagospodarowania terenu:
Projektowana kanalizacja sanitarna będzie przebiegała przez działki, którymi
właścicielami są:
- Urząd Gminy Świeszyno
- Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa
- Pomorsko-Mazowiecka Hodowla Ziemniaka Sp. z o.o. Strzekęcino
- Zarząd Dróg Powiatowych
- Osoby Fizyczne
Trasa projektowanej sieci kanalizacji sanitarnej będzie przebiegała: w drogach, łąkach,
polach, przy zabudowie mieszkaniowej. Istniejące uzbrojenie terenu w pasie technicznym
projektowanej sieci kanalizacji sanitarnej stanowią:
- sieć wodociągowa
- kable energetyczne
- napowietrzne linie energetyczne
- kable telekomunikacyjne
- przyłącza kanalizacyjne
-
3.2
zbiorniki bezodpływowe do ścieków
drenaże i rowy melioracyjne
ogrodzenia
drzewa, krzewy
Ukształtowanie terenu:
Ukształtowanie terenu na obszarze opracowania jest zróżnicowane i waha się w
granicach 30,50-..51,41 m n.p.m.
3.3 Projektowane zagospodarowanie terenu:
Istniejące budynki mieszkalne i budynki użyteczności publicznej w miejscowości
Dunowo odprowadzają ścieki do zbiorników bezodpływowych. Stan techniczny tych
zbiorników jest zróżnicowany, od bardzo dobrego do zbiorników nieszczelnych. W
miejscowości Dunowo znajduje się główny kanał kanalizacji sanitarnej odprowadzający
ścieki z prawie wszystkich budynków mieszkalnych do istniejącego zbiornika
bezodpływowego. W miejscowości Dunowo zaprojektowano kanalizację sanitarną dla części
nieskanalizowanej i częściową przebudowę istniejącej kanalizacji sanitarnej. Pompownie
wiejskie i lokalne będą przetłaczały ścieki do głównego kanału grawitacyjnego pompowni
głównej P1, która będzie przetłaczała ścieki rurociągiem tłocznym do miejscowości
Świeszyno. Do tego rurociągu włączone będą również ścieki sanitarne z oczyszczalni
wiejskiej Strzekęcin oraz m. Biała Kępa.
3.3.1
Projekt obejmuje następujące rurociągi:
Projekt obejmuje rurociągi:
- kanały grawitacyjne
- przewody tłoczne
- przykanaliki
Są to obiekty budowlane liniowe, zlokalizowane pod powierzchnią terenu, które nie
wymagają trwałego wydzielenia terenu. Po wykonaniu rurociągów, teren należy doprowadzić
do stanu pierwotnego.
Zestawienie powierzchni zagospodarowania terenu
Kanalizacja sanitarna tłoczna
Ø 110 PE
Ø 63 PE
Ø 75 PE
O 125 PE
L= 4177.mb
L= 382 mb
L= 204 mb
L= 2081 mb.
Kanalizacja sanitarna
grawitacyjna
Ø 315 PCV
L= 93,5 mb
Ø 200 PCV
Ø 160 PCV
Ø 200 PCV
L= 865,5. mb
L= 570 mb
L= ..97. mb
Przykanaliki sanitarne
długość całkowita
Długość kanalizacji ogółem
3.3.2
Ø160 PCV
L= .667..mb
L= 9117 mb
Pompownie ścieków:
Na terenie miejscowości Dunowo zaprojektowano 4 pompownie ścieków :
- pompownię główną P1
- pompownię wiejskąP6,P5, P4,P3,P2
- pompownię lokalną typu Hydropartner pompownię przydomową Pp1 i Pp2
Zagospodarowanie terenu głównej pompowni obejmuje następujące obiekty:
- komorę pomp (wykonana będzie z kręgów betonowych, jako obiekt podziemny,
bez części nadziemnej. Zbiornik pompowni przykryty będzie pokrywą z tworzywa
sztucznego. Wewnątrz pompowni zamontowane będą dwie pompy. Projektuje się
pompy zatapialne do ścieków o swobodnym przepływie. Pompy będą pracowały w
układzie automatycznym bez stałej obsługi).
- komorę pomiarową ( wykonana będzie z kręgów betonowych, jako obiekt
podziemny, bez części nadziemnej. Komora pomiarowa będzie przykryta pokrywą
z tworzywa sztucznego. Gł. ca 1,73 m. W komorze będą zamontowane:
przepływomierz elektromagnetyczny do pomiaru ścieków i zasuwa odcinająca.
Przepływomierz będzie mierzył ilość ścieków przekazywanych do rurociągu
tłocznego Dunowo-Strzekęcin).
- szafkę sterowniczą ( obudowa-typowa szafka energetyczna wykonana z blachy
ocynkowanej, posadowiona na fundamencie poliestrowym prefabrykowanym,
wewnątrz, której montowana będzie szczelna szafa sterownicza z tworzywa
sztucznego. Szafa wyposażona będzie dodatkowo w przełącznik sieć- agregat
prądotwórczy i gniazdo. W szafie należy przewidzieć zainstalowanie systemu
powiadamiania o awarii z wykorzystaniem telefonii GSM).
- złącze kablowe i kabel energetyczny między złączem a szafką sterowniczą
( typowa szafka energetyczna, wykonana z blachy ocynkowanej, posadowionej na
fundamencie betonowym prefabrykowanym. Lokalizacja w linii ogrodzenia lub
zgodnie z warunkami przyłączenia Zakładu Energetycznego w Koszalinie).
- Ogrodzenie ( siatka stalowa ocynkowana wysokości 1,5 m w ramach z
kątowników, na słupkach stalowych z furtką szerokości 1 m lub wrotami
szerokości 3 m).
- droga do pompowni
Zagospodarowanie terenu wiejskiej pompowni obejmuje następujące obiekty:
- komorę pomp (wykonana będzie z kręgów betonowych, jako obiekt podziemny,
bez części nadziemnej. Zbiornik pompowni przykryty będzie pokrywą z tworzywa
sztucznego. Wewnątrz pompowni zamontowane będą dwie pompy. Projektuje się
pompy zatapialne do ścieków o swobodnym przepływie. Pompy będą pracowały w
układzie automatycznym bez stałej obsługi).
- szafkę sterowniczą ( obudowa-typowa szafka energetyczna wykonana z blachy
ocynkowanej, posadowiona na fundamencie poliestrowym prefabrykowanym,
wewnątrz, której montowana będzie szczelna szafa sterownicza z tworzywa
sztucznego. Szafa wyposażona będzie dodatkowo w przełącznik sieć- agregat
prądotwórczy i gniazdo. W szafie należy przewidzieć zainstalowanie systemu
powiadamiania o awarii z wykorzystaniem telefonii GSM).
- złącze kablowe i kabel energetyczny między złączem a szafką sterowniczą
-
3.3.3
( typowa szafka energetyczna, wykonana z blachy ocynkowanej, posadowionej na
fundamencie betonowym prefabrykowanym. Lokalizacja w linii ogrodzenia lub
zgodnie z warunkami przyłączenia Zakładu Energetycznego w Koszalinie).
ogrodzenie ( siatka stalowa ocynkowana wysokości 1,5 m w ramach z
kątowników, na słupkach stalowych z furtką szerokości 1 m lub wrotami
szerokości 3 m).
Zestawienie powierzchni zagospodarowania terenu pompowni:
Pompownia P1
Powierzchnia w ramach ogrodzenia
Długość ogrodzenia
Pompownia: kubatura/powierzchnia zabudowy
Komora pomiarowa: kubatura/powierzchnia zabudowy
F=144,2 m²
L=50,6 m
Vc=9 m³/ F=2,43 m²
Vc=5 m³/ F=2,43 m²
Pompownia P2
F=52,22 m²
L=30 m
Vc=5,7 m³/ F=1,54 m²
Pompownia P3
F=22,85 m²
L=19,2 m
Vc=5,2 m³/ F=1,54 m²
Pompownia P4
F=39,2 m²
L=26,7 m
Vc=9 m³/ F=2,43 m²
Pompownia P5
F=39,2 m²
L=26,7 m
Vc=9 m³/ F=2,43 m²
Pompownia P6
F=39,2 m²
L=26,7 m
Vc=9 m³/ F=2,43 m²
Vc=4,86 m³/ F=2,43 m²
4. Warunki gruntowo-wodne:
Charakterystykę podłoża geologicznego występującego w miejscach wskazanych na
trasie projektowanej kanalizacji sanitarnej przedstawiono w „Dokumentacji warunków
gruntowo-wodnych dla projektu kanalizacji sanitarnej w miejscowości Dunowo Gmina
Świeszyno opracowanej przez Zakład Projektowo-Handlowy „Geolog” z Koszalina. Stanowi
ono odrębne opracowanie.
5. Rozwiązania techniczne:
5.1 Opis ogólny:
Zaprojektowano system grawitacyjno-tłoczny kanalizacji sanitarnej. Obszar Dunowa
podzielono na 4 zlewnie, w których ścieki sanitarne z budynków będą odprowadzane
przykanalikami i kanałami do pompowni ścieków do P1. Pompownia P1 będzie główną
pompownią –tłoczną w Dunowie, przetłaczającą całość ścieków. do m. Świeszyno.
Pompownia P4 będzie pompownią wiejską obsługującą: blok mieszkalny i 3 małe budynki
mieszkalne. Pozostałe pompownie lokalne P2,P3 zaprojektowano dla 3 lub 4 budynków
mieszkalnych. Ścieki z lokalnych pompowni i wiejskiej pompowni będą przetłaczane do
zlewni pompowni głównej P1.Pompownia P5 będzie tłoczyła ścieki z oczyszczalni Strzekęcin
do głównego rurociągu tłocznego Dunowo-Świeszyno,również do tego rurociągu tłoczone
będą ścieki z przepompowni przydomowych Pp1 i Pp2 oraz z pompowni P6 odprowadzającej
ścieki z m. Biała Kępa. Kanalizacja grawitacyjna będzie wykonana z rur PVC, i studni
betonowych typ BS o złączach uszczelnionych uszczelkami gumowymi, co zapewni jej dużą
szczelność.
5.2 Kanały sanitarne:
5.2.1
Kanały w zlewni pompowni P1:
Projektowaną trasę grawitacyjną kanałów sanitarnych i przyłączy sanitarnych w
zlewni pompowni P1 w miejscowości Dunowo przedstawiono na planie sytuacyjnowysokościowym. Łączna długość projektowanej grawitacyjnej kanalizacji sanitarnej w zlewni
P1 wynosi: L=454,5 m. Projektowane kanały sanitarne należy wykonać z rur PVC
kielichowych typu ciężkiego o złączach uszczelnionych uszczelką gumową o średnicach:
- Dn 0,30 m Dy 315x7,7 mm, L=93,3m
- Dn 0,15 m Dy 160x4,0 mm, L=361,2m
Na trasie proj. kanałów sanitarnych zaprojektowano następujące studnie rewizyjne
przelotowe i połączeniowe z elementów PVC:
- Dy 315/315 mm – 5 szt
- Dy 315/160 mm – 10 szt
Studnie PVC zlokalizowane w drogach i łąkach należy przykryć włazami żeliwnymi o
nośności do 40 ton. Zaprojektowano dwie studnie betonowe Dn 1000 mm oraz trzy betonowe
studnie zrzutowe Dn 1200 mm dla ścieków zrzucanych z lokalnych i wiejskich pompowni.
Studnie powinny być wykonane jako prefabrykaty z betonu klasy B-45, wodoszczelnego W8 i
mrozoodpornego F50 lub o lepszych parametrach. Części studzienek powinny być łączone na
uszczelkę z gumy odpornej na działanie ścieków i siarkowodoru. Elementy denne studzienek
powinny być dostarczone z kinetami, wykonanymi z betonu. Włazy uliczne, żeliwne, klasy
Dn 600 mm z otworami wentylacyjnymi. Studnie zlokalizowane poza drogami i przejezdnymi
podwórkami powinny być wyniesione ponad teren ca 0,3 m. w celu umożliwienia odcięcia
dopływu ścieków do pompowni, na odcinku kanału przed przepompownią należy
zamontować kołnierzową zasuwę z klinem ogumowanym Dn 300 mm PN6 wraz z obudową i
skrzynką uliczną do zasuw.
Trasa projektowanych kanałów sanitarnych przechodzi w 4 miejscach poprzecznie pod
jezdnią drogi powiatowej tj:
- przecisk P1 na odcinku S18.-S.21....- rura stalowa Dz 273x7,1 mm , L=11,5 m
- przecisk P2 na odcinku Sic19-KR3..- rura stalowa Dz 273x7,1 mm , L=9,5 m
- przecisk P3 na odcinku Sid12-KR4- rura stalowa Dz 273x7,1 mm , L=7,5 m
- przecisk P4 rurociąg tłoczny rura stalowa Dz 273x7,1 mm , L=.20m.
Przejścia pod jezdnią drogi powiatowej należy wykonać metodą przecisku
sterowanego komputerowo rurą ochronną stalową, bez zajmowania pasa jezdni. Kanały o
średnicy Dy 160 mm należy ułożyć w rurze ochronnej na płozach PE-HD typ 3E+1C (h=35
mm). Końcówki rur ochronnych uszczelnić korkiem z kitu trwale elastycznego.
W przypadku odstąpienia od wykonywania przecisków sterowanych
komputerowo pod drogą powiatową, wykonawca musi się liczyć z wykonaniem na swój
koszt projektu organizacji ruchu.
Na odcinku S2-S3 projektowany kanał sanitarny Dn 0,3 m będzie poprzecznie
przechodził pod rowem melioracyjnym. Przejścia pod rowem melioracyjnym należy wykonać
metodą rozkopu w rurze ochronnej stalowej Dz 406,4x8,8 mm L=7 m. Końcówki rur
ochronnych uszczelnić korkiem z kitu trwale elastycznego. Po zakończeniu montażu kanały
należy poddać próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi przepisami.
5.2.2
Projektowaną trasę grawitacyjną kanałów sanitarnych i przyłączy sanitarnych w
zlewni pompowni P2 w miejscowości Dunowo przedstawiono na planie sytuacyjnowysokościowym. Łączna długość projektowanej grawitacyjnej kanalizacji sanitarnej w zlewni
P2 wynosi: L=91,7 m. Projektowany kanał sanitarny należy wykonać z rur PVC kielichowych
typu ciężkiego SN4 Dy 160x4,0 mm o złączach uszczelnionych uszczelką gumową oraz z rur
PVC kielichowych typu ciężkiego SN8 Dy 160x4,7 mm o złączach uszczelnionych uszczelką
gumową. Na trasie projektowanego kanału sanitarnego zaprojektowano 3 szt studni
rewizyjnych przelotowych i połączonych z elementów PVC Dy 315/160 mm. Studnie PVC
zlokalizowane w drogach i łąkach należy przykryć włazami żeliwnymi o nośności do 40 ton.
Przed pompownią ścieków zaprojektowano studnie betonową Dn 1200 mm z
osadnikiem H=1 m. Studnia powinna być wykonana jako prefabrykat z betonu klasy B-45,
zlewniwodoszczelnego W8 i mrozoodpornego F50 lub o lepszych parametrach. Części studni
powinny być łączone na uszczelkę z gumy odpornej na działanie ścieków i siarkowodoru.
Właz uliczny, żeliwny, klasy D Dn 600 mm, z otworami wentylacyjnymi. Studnie
zlokalizowane poza drogami i przejezdnymi podwórkami powinny być wyniesione ponad
teren ca 0,3 m. W celu umożliwienia odcięcia dopływu ścieków do pompowni, na odcinku
kanału przed przepompownią należy zamontować kołnierzową zasuwę z klinem
ogumowanym Dn 160 mm PN6 wraz z obudową i skrzynką uliczną do zasuw. Po
zakończeniu montażu kanały należy poddać próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
5.2.3
Projektowaną trasę grawitacyjną kanałów sanitarnych w zlewni P3 w miejscowości
Dunowo przedstawiono na planie sytuacyjno-wysokościowym. Łączna długość projektowanej
grawitacyjnej kanalizacji sanitarnej w zlewni P3 wynosi: L=101,3 m. Projektowane kanały
sanitarne należy wykonać z rur PVC kielichowych typu ciężkiego SN4 o złączach
uszczelnionych uszczelką gumową o średnicy Dn 0,15 m Dy 160x4,0 mm, L=101,3 m. Na
trasie projektowanych kanałów sanitarnych zaprojektowano 7 szt studni rewizyjnych
przelotowych i połączonych z elementów PVC Dy 315/160 mm. Studnie PVC zlokalizowane
w drogach i łąkach należy przykryć włazami żeliwnymi o nośności do 40 ton, zlokalizowane
na podwórkach- włazami żeliwnymi do 10 ton, zlokalizowane w ogrodach pokrywą
betonową. Przed pompownią ścieków zaprojektowano studnię betonową Dn 1200 mm z
osadnikiem H=1 m. Studnia powinna być wykonana jako prefabrykat z betonu klasy B-45,
wodoszczelnego W8 i mrozoodpornego F50 lub o lepszych parametrach. Części studni
powinny być łączone na uszczelkę z gumy odpornej na działanie ścieków i siarkowodoru.
Właz uliczny, żeliwny, klasy D Dn 600 mm, z otworami wentylacyjnymi. Studnie
przepisami.
5.2.4
Projektowaną trasę grawitacyjną kanałów sanitarnych w zlewni pompowni P4 w
miejscowości Dunowo przedstawiono na planie sytuacyjno-wysokościowym. Łączna długość
projektowanej grawitacyjnej kanalizacji sanitarnej w zlewni P4 wynosi: L=135,4 m.
Projektowane kanały sanitarne należy wykonać z rur PVC kielichowych typu ciężkiego SN4
o złączach uszczelnionych uszczelką gumową o średnicach:
- Dn 0,20 m Dy 200x4,9 mm, L=119,9m
- Dn 0,15 m Dy 160x4,0 mm, L=15,5m
Na trasie proj. kanałów sanitarnych zaprojektowano następujące studnie rewizyjne
przelotowe i połączeniowe z elementów PVC:
- Dy 315/200 mm – 8 szt
- Dy 315/160 mm – 1 szt
Studnie PVC należy przykryć włazami żeliwnymi o nośności do 40 ton. Studnie
przepisami.
5.2.5 Kanały zlewni pompowni P5
Projektowaną trasę kanałow zlewni pompowni P5 pokazano na planie sytuacyjnym.Są to
rurociągi O200mm,PVC oraz 2 przykanaliki O160mm PVC .Studnie rewizyjne i
połączeniowe stosować analogicznie jak w poprzednich zlewniach projektowanych
pompowni.
5.3 Przyłącza kanalizacji sanitarnej:
5.3.1. Przyłącza w zlewni pompowni P1:
Profil projektowanych przyłączy kanalizacyjnych w zlewni pompowni P1
przedstawiono na rys..13............Przyłącza kanalizacyjne o średnicy Dn 0,15 m należy
wykonać z rur PVC kielichowych, typu średniego S20 SN4-De 160x4,0 mm o złączach
uszczelnionych uszczelką gumową. Łączna długość proj. przyłączy wynosi L=94,0 m.
Producent rur powinien legitymować się ważnym świadectwem wewnętrznej kontroli jakości
wytwarzania np.: certyfikat ISO. Na proj. przyłączach kanalizacji grawitacyjnej
zaprojektowano 4 szt. Studni przelotowych z elementów PVC Dy 315/160 mm. Studnie PVC
zlokalizowane w drogach i łąkach należy przykryć włazami żeliwnymi o nośności do 40 ton,
zlokalizowane na podwórkach-włazami żeliwnymi do 10 ton, zlokalizowane w ogrodach
pokrywą betonową na stożku betonowym. Studnie zlokalizowane poza drogami przejezdnymi
podwórkami należy wynieść ponad teren ca 0,3 m. Po podłączeniu budynków mieszkalnych
do czynnej kanalizacji sanitarnej istniejące zbiorniki do gromadzenia ścieków powinny być
sukcesywnie zasypywane przez właścicieli. Trasa proj. przyłącza sanitarnych przechodzi
poprzecznie pod dwoma rowami melioracyjnymi. Kanał o średnicy Dy 160 mm należy ułożyć
w rurze ochronnej na płozach PE-HD typ 3E+1C (h=35 mm). Końcówki rur ochronnych
uszczelnić należy korkiem z kitu trwale elastycznego. Przejścia pod drogą gminną należy
wykonać metodą rozkopu w rurze ochronnej stalowej Dz 273x7,1 mm L=5 m. Po
przepisami.
5.3.2. Przyłącza w zlewni pompowni P2:
przedstawiono na rys.13-20.Przyłącza kanalizacyjne o średnicy Dn 0,15 m należy wykonać z
rur PVC kielichowych, typu średniego S20 SN4-De 160x4,0 mm L=61,8 m i S16,7 SN8
De160x4,7 mm L=50,4 m o złączach uszczelnionych uszczelką gumową. Łączna długość
proj. przyłączy wynosi L=112,2 m. Producent rur powinien legitymować się ważnym
świadectwem wewnętrznej kontroli jakości wytwarzania np.: certyfikat ISO. Na proj.
przyłączach kanalizacji grawitacyjnej zaprojektowano 6 szt. studni przelotowych z elementów
PVC Dy 315/160 mm. Studnie PVC należy przykryć włazami żeliwnymi o nośności do 40
ton. Studnie zlokalizowane poza drogami przejezdnymi podwórkami należy wynieść ponad
teren ca 0,3 m. Po podłączeniu budynków mieszkalnych do czynnej kanalizacji sanitarnej
istniejące zbiorniki do gromadzenia ścieków powinny być sukcesywnie zasypywane przez
właścicieli. Po zakończeniu montażu kanały należy poddać próbie szczelności zgodnie z
obowiązującymi przepisami.
5.3.3..
Przyłącza w zlewni pompowni P3:
przedstawiono na rys..13-20............Przyłącza kanalizacyjne o średnicy Dn 0,15 m należy
wykonać z rur PVC kielichowych, typu średniego S20 SN4-De 160x4,0 mm o złączach
uszczelnionych uszczelką gumową. Łączna długość proj. przyłączy wynosi L=19,2 m.
Producent rur powinien legitymować się ważnym świadectwem wewnętrznej kontroli jakości
wytwarzania np.: certyfikat ISO. Po podłączeniu budynków mieszkalnych do proj. kanalizacji
sanitarnej istniejący zbiornik do gromadzenia ścieków powinien być zasypany piaskiem.
Po zakończeniu montażu kanały należy poddać próbie szczelności zgodnie z
obowiązującymi przepisami.
5.3.4..
Przyłącza w zlewni pompowni P4:i P5
przedstawiono na rys..13-20............Przyłącza kanalizacyjne o średnicy Dn 0,15 m należy
wykonać z rur PVC kielichowych, typu średniego S20 SN4-De 160x4,0 mm oraz De 200x4,9
mm o złączach uszczelnionych uszczelką gumową. Łączna długość proj. przyłączy Dn 0,15 m
wynosi L=40,9 m, zaś przyłącza Dn 0,20m –L=26,2 m. Producent rur powinien legitymować
się ważnym świadectwem wewnętrznej kontroli jakości wytwarzania np.: certyfikat ISO. Na
proj. przyłączach kanalizacji grawitacyjnej zaprojektowano jedną studnię rewizyjną z
elementów PVC Dy 315/160 mm. Studnie PVC należy przykryć włazami żeliwnymi o
nośności do 40 ton. Istniejący zbiornik bezodpływowy należy po poróżnieniu ze ścieków,
zasypać gruzem oraz piaskiem z bardzo dobrym zagęszczeniem. Po zakończeniu montażu
kanały należy poddać próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi przepisami.
5.4.Pompownie ścieków:
5.4.1.Pompownia P1:
Do głównej pompowni P1 docelowo będą dopływały ścieki sanitarne z całej
miejscowości Dunowo. Pompownia P1 będzie tłoczyła ścieki do istniejącej kanalizacji w m.
Świeszyno. Komorę czerpalną pompowni zaprojektowano jako szczelny zbiornik betonowy z
kręgów Ø 1500 mm łączonych na uszczelkę gumową o grubości 15 mm i szerokości 19 mm
ułożoną we wrębie zamka kręgu. Kręgi są wykonane z betonu klasy B45. Przejścia rur PCV
przez ściany komory żelbetowej należy wykonać poprzez tuleje ochronne z uszczelką.
Zaprojektowano dwa komplety pomp zatapialnych z wolnym przelotem Dn 80 mm.
Parametry doboru jednej pompy:
- wydajność Q=23,1 m³/h
- wysokość podnoszenia Hp=15,5 m
- N=20 kW
Proponuje się pompy zatapialne firmy ABS. Pompy będą pracowały przemiennie raz
jedna pompa raz druga pompa. W przypadku dużego napływu ścieków powinny pracować
obydwie pompy jednocześnie. Pompy zatapialne pracują w pozycji pionowej, zasysanie
ścieków ze zbiornika następuje poprzez otwór znajdujący się w dole korpusu pompy.
Wewnątrz zbiornika, na płycie fundamentowej, wbudowane będą dwie specjalne stopy
sprzęgające połączone z przewodami tłocznymi. W każdej stopie zamocowane będą rury
stalowe Ø 40 mm tzw. prowadnice. Służyć one będą wprowadzania pomp do zbiornika bez
konieczności wchodzenia de wewnątrz oraz do wyciągania pomp w celu konserwacji lub
oceny stanu technicznego. Armaturę zabezpieczającą i odcinającą tj. zawory zwrotne, zasuwy
zaprojektowano w komorze pompowni. Na terenie pompowni P1 zaprojektowano komorę
pomiarową w której będzie zainstalowany jeden przepływomierz elektromagnetyczny MPP
04 Dn 65 mm. Komory: czerpalną, i pomiarową należy przykryć pokrywą z tworzywa
sztucznego 1760/1500 mm. W szafce sterowniczej przewidzieć przełącznik PŁR i gniazdo do
podłączenia agregatu prądotwórczego. W okresie docelowym, dopływ ścieków z pompowni
P4 do kanalizacji pompowni P1 powinien być wstrzymany droga radiową, w przypadku
osiągnięcia w zbiorniku czerpalnym pompowni P1 poziomu max, aż do zakończenia cyklu
wypompowywania ścieków.
Sprawdzenie ciężaru pompowni ze względu na siłę wyporu wody bez uwzględnienia
współczynnika tarcia gruntu:
- 2 szt kręgów Ø 2000 mm h=1,7 m i 1 szt h=0,3 m ciężar kręgów łącznie 5914 kg
- ciężar dna gr. 0,5 m 2187 kg
- całkowity ciężar pompowni 8101 kg=8,1 t
- objętość pompowni poniżej poziomu wody gruntowej
V=0,785x1,76x1,76x2,49=6,05 m³
- współczynnik pewności przy pustym zbiorniku
n=8,1/6,05=1,34
5.4.2.Pompownia P4:
Do pompowni P4 będą dopływały ścieki z budynku wielorodzinnego i trzech małych
budynków mieszkalnych.
Pompownia P4 będzie przetłaczała te ścieki do kanału
grawitacyjnego zlewni pompowni P1. Komorę czerpalną pompowni zaprojektowano jako
szczelny zbiornik betonowy z kręgów Ø 1500 mm łączonych na uszczelkę gumową o
grubości 15 mm i szerokości 19 mm ułożoną we wrębie zamka kręgu. Kręgi są wykonane z
betonu klasy B45. Przejścia rur PCV przez ściany komory żelbetowej należy wykonać
poprzez tuleje ochronne z uszczelką. Zaprojektowano dwa komplety pomp zatapialnych z
wolnym przelotem Dn 80 mm.
Parametry doboru jednej pompy:
- N=1,3 kW
jedna pompa raz druga pompa. Pompy zatapialne pracują w pozycji pionowej, zasysanie
zaprojektowano w komorze przepompowni. Komory: czerpalną, zasuw i pomiarową należy
przykryć pokrywą z tworzywa sztucznego 1760/1500 mm. W szafce sterowniczej
przewidzieć przełącznik PŁR i gniazdo do podłączenia agregatu prądotwórczego.
V=0,785x1,76x1,76x2,2=5,35 m³
n=7,23/5,35=1,35
5.4.3.
Pompownia P5, P6:
Do pompowni P6 będą dopływały ścieki z oczyszczalni ścieków w Strzekęcinie
Pompownia P6będzie przetłaczała te ścieki do kanału rurociągu tłocznego z przepompowni
P1 do Świeszyna. Do pompowni P5 dopływały będą ścieki z m. Biała Kępa, następnie
pompownia P5AA będzie wtłaczała ścieki do rurociągu tłocznego Dunowo-Świeszyno.
Komorę czerpalną pompowni zaprojektowano jako szczelny zbiornik betonowy z kręgów Ø
1500 mm łączonych na uszczelkę gumową o grubości 15 mm i szerokości 19 mm ułożoną we
wrębie zamka kręgu. Kręgi są wykonane z betonu klasy B45. Przejścia rur PCV przez ściany
komory żelbetowej należy wykonać poprzez tuleje ochronne z uszczelką. Zaprojektowano
dwa komplety pomp zatapialnych z wolnym przelotem Dn 80 mm.
Parametry doboru jednej pompy dla P5:
- N=1,3 kW
Parametry doboru jednej pompy dla P6:
- wydajność Q=..30,1 m³/h
- wysokość podnoszenia Hp=.4,5 m
- N=.5,5kW
jedna pompa raz druga pompa. Pompy zatapialne pracują w pozycji pionowej, zasysanie
zaprojektowano w komorze przepompowni. Komory: czerpalną, należy przykryć pokrywą z
tworzywa sztucznego 1760/1500 mm. W szafce sterowniczej przewidzieć przełącznik PŁR i
gniazdo do podłączenia agregatu prądotwórczego.
V=0,785x1,76x1,76x2,2=5,35 m³
n=7,23/5,35=1,35
5.4.4. Pompownie przydomowe Pp1 i Pp2 oraz P2 i P3
Na terenie miejscowości Dunowo zaprojektowano cztery pompownie przydomoweP2
i P3. Pompownia P2 będzie przetłaczała ścieki do studni rozprężnej K2 w zlewni pompowni
P1. Zaś pompownia P3będzie przetłaczała ścieki do studni rozprężnej K3 w zlewni pompowni
P1. Natomiast pompownie Pp1 i Pp2 będą przetłaczały ścieki do rurociągu tłocznego
Dunowo-Strzekęcin i obsługiwały będą 2 pojedyncze budynki. Pompownie zaprojektowano
jako szczelne studnie Dn 1200 mm wykonane z kręgów betonowych z betonu B45 o złączach
uszczelnionych uszczelką gumową. Przejścia rur PCV przez ściany studni żelbetowych należy
wykonać poprzez tuleje ochronne z uszczelką De 160 mm. Zbiornik pompowni należy
przykryć pokrywą żelbetową i włazem żel. klasy D Dn 600 mm. W studni pompowni zostaną
zainstalowane dwie pompy typu ABS wraz z armaturą.
Parametry pompowni:
- wydajność Q=6,7m3/h i 8,23m3/h
- wysokość podnoszenia Hp=2m.
- moc silnika 1,2 kW
- napięcie 380 V
- częstotliwość 50 Hz
- klasa szczelności IP 68
- izolacja uzwojenia PVC do 60ºC
- obroty silnika n=2830 obr/min
- temp. cieczy 40ºC
- zakres pH cieczy 6,5-12
Pompy ABS są dostarczane w komplecie wraz z armaturą i szafką sterowniczą. Pompownia
nie wymaga stałej obsługi.
- 2 szt kręgów Ø 1200 mm h=1,7 m i pokrywy o ciężarze łącznym 3598 kg=3,6 t
- ciężar dna gr. 0,25 m 0,69 t
-
V=0,785x1,4x1,4x1,71=2,63 m³
współczynnik pewności przy pustym zbiorniku
n=3,6/2,63=1,3
6. Rurociągi tłoczne:
6.1 Rurociągi tłoczne pompowni P1:
Rurociągi tłoczne z pompowni P1 będą transportowały ścieki z Dunowa do studni
istniejącej w m. Świeszyno. Trasę proj. odcinka rurociągu tłocznego przedstawiono na planie
sytuacyjno-wysokościowym. Długość projektowanego odcinka P1-p.IV rurociągu tłocznego
wynosi L=.4177..m. Profil podłużny odcinka rurociągu przedstawiono na rys..14. Rurociąg
tłoczny należy wykonać z rur, ciśnieniowych PN 10, PE Dy 110mm o złączach zgrzewanych
doczołowo. Łączna długość rur będzie wynosiła.4177mNa trasie odcinka rurociągu
zaprojektowano jeden zawór odpowietrzająco-napowietrzający do ścieków Dn 80mm w
obudowie do zabudowy podziemnej. W jednym odcinku rurociąg będzie przechodził pod
istniejącą drogą. Poprzeczne przejście pod droga należy wykonać metodą przewiertu
sterowanego. Projektowana długość rury ochronnej Dz 139,7x4,5 mm wynosi L=9 m.i 20m.
Końcówki rur ochronny uszczelnić należy korkiem z kitu trwale elastycznego. W jednym
miejscu rurociąg tłoczny będzie przechodził pod rowem melioracyjnym. Poprzeczne przejścia
pod rowem melioracyjnym należy wykonać metodą rozkopu. Po zakończeniu montażu
przewody tłoczne należy poddać próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi przepisami.
6.2. Rurociągi tłoczne pompowni P4:
Rurociągi tłoczne z pompowni P4 będą transportowały ścieki do komory rozprężnej
K2 z zlewni P1 . Trasę proj. odcinka rurociągu tłocznego przedstawiono na planie
sytuacyjno-wysokościowym. Długość projektowanego odcinka P4 wynosi L=..135,4.m. Profil
podłużny odcinka rurociągu przedstawiono na rys..15..Rurociąg tłoczny należy wykonać z
rur, ciśnieniowych PN 10, PE Dy 90x4,3 mm o złączach zgrzewanych doczołowo. Producent
rur powinien legitymować się ważnym świadectwem wewnętrznej kontroli jakości
wytwarzania np.: certyfikat ISO. Po zakończeniu montażu przewody tłoczne należy poddać
próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi przepisami.
6.3 Rurociągi tłoczne pompowni P2 i P3:
Trasę proj.
rurociągów tłocznych przedstawiono na planie sytuacyjnowysokościowym. Profil podłużny odcinków rurociągu przedstawiono na rys..16.Rurociągi
będą podawały ścieki do zlewni pompowni P1. Rurociągi tłoczne należy wykonać z rur
ciśnieniowych PN 10, PE 100 SDR17 o złączach zgrzewanych doczołowo.
Z poszczególnych pompowni zaprojektowano następujące rurociągi tłoczne:
- z pompowni P2 Dn 50 mm Dy 63x4,7 mm, L=185,9 m
- z pompowni P3 Dn 40 mm Dy 50x3,7 mm, L=48,5 m
Producent rur powinien legitymować się ważnym świadectwem wewnętrznej kontroli
jakości wytwarzania np.: certyfikat ISO. Trasa proj. rurociągów tłocznych z w/w pompowni
przebiegała będzie m.in. pod droga powiatowa i pod drogami gminnymi. Końcówki rur
ochronnych uszczelnić należy korkiem z kitu trwale elastycznego. Po zakończeniu montażu
przewody tłoczne należy poddać próbie szczelności zgodnie z obowiązującymi przepisami......
6.4 Rurociągi tłoczne pompowni P5,P6,Pp1,Pp2.
Projektuje się rurociągi z rur ciśnieniowych PE,PN.10,SDR17 zgrzewanych doczołowo O
125mm. dla pompowni P6, O 75mm. dla pompowni P5,O63mm dla pompowni Pp1,Pp2.
7
Wytyczne realizacyjne:
7.1 Rodzaj wykopów oraz sposób wykonania:
Wykopy należy wykonywać mechanicznie i ręcznie w miejscach zbliżeń do
istniejącego uzbrojenia podziemnego i nadziemnego, budynków oraz drzew w miejscach
wskazanych na profilach. Grunty z wykopów takie jak: piaski lub glina należy składować
obok wykopu. Nasypy niekontrolowane, namuły i torfy nie nadają się do ponownego
wbudowania w wykop. Piasek i glinę piaszczystą przeznaczoną do wbudowania w wykop i
składowania wzdłuż wykopu, zasypywać warstwami i ubijać mechanicznie do bardzo
dobrego zagęszczenia. Glebę i humus ogrodowy należy gromadzić w osobnych hałdach, a
następnie po zakończeniu robót rozplantować ręcznie. Przy prowadzeniu robót ziemnych
należy zachować szczególną ostrożność w miejscach zbliżeń do istniejących budynków,
drzew i istniejącego uzbrojenia podziemnego i naziemnego.
7.2
Odwodnienia wykopów:
Badania geologiczne wykazały występowanie na trasie projektowanej kanalizacji
wody gruntowej na głębokości ca od 0,9 m do 2,0 m poniżej terenu.
Jeżeli wystąpi napływ wody gruntowej do wykopu należy ją odpompowywać z dna wykopu
pompą spalinową lub elektryczną.
Przy dużym napływie wody gruntowej do wykopu należy zastosować odwodnienie wgłębne
wykopu tj. za pomocą zestawów igłofiltrów. Taka konieczność może zaistnieć przy
prowadzeniu robót ziemnych w pobliżu rowów melioracyjnych i podmokłych łąk.
Zestaw igłofiltrów składa się:
- 60 szt igłofiltrów z rur polietylenowych ( 32 x 3,5 mm długości do 7 m
zakończonych osiatkowanym filtrem właściwym długości 0,3 m;
- kolektora ssawnego z rur stalowych ( 133 x 4,0 mm wyposażonego w króćce
do połączeń igłofiltrów w rozstawie ca 1 m;
- agregatu pompowego.
Przy odwanianiu danego odcinka wykopu igłofiltry odwadniające poprzedzający
odcinek powinny być stopniowo wyciągane w miarę zasypywania wykopów i wypłukiwane
na następnym, tak aby nie dopuścić do przerw w pracy instalacji igfofiltrów.
Przy wpłukiwaniu igłofiltrów należy zwrócić uwagę na istniejące uzbrojenie podziemne
(wykonywanie odkrywek). Wodę z wykopu należy odprowadzać tymczasowymi rurociągami
do rowów. Przez cały czas prowadzenia robót nie należy dopuścić do zatrzymania pracy
pompy oraz wlewania się wody gruntowej do wykopu. Ilość igłofiltrów, ich rozstaw,
głębokość zapuszczania oraz ilość pracujących agregatów pompowych pracujących
jednocześnie należy dostosować do rzeczywistych warunków na budowie.
Rozliczenie ilości godzin pracy agregatu pompowego powinna nastąpić w oparciu o
potwierdzone raporty pracy pomp.
7.3
Zabezpieczenie przejść i przejazdów:
W czasie wykonywania inwestycji dojazd samochodami do niektórych budynków będzie
utrudniony, należy o tym wcześniej powiadomić mieszkańców i właścicieli.
W celu zabezpieczenia ruchu pieszego należy zamontować tymczasowe kładki piesze. Kładki
te powinny posiadać obustronną barierkę wysokości 1,1 m z poziomymi poprzeczkami na
wysokości 0,6m. Oparcie kładki na powierzchni terenu min. 0,8 m z każdej strony.
8 Technologia budowy rurociągów:
Przy wykonywaniu prac ziemnych, układaniu i montażu przewodów z tworzyw
sztucznych można posługiwać się ustaleniami norm PN-EN 1610 [C3], PN-ENV 1046 [D4],
[E1]. Przepisy dotyczące BHP w zakresie prac transportowych oraz robot montażowych
odnoszą się również do wykonawstwa rurociągów z tworzyw sztucznych. Odmienne
właściwości fizyko mechaniczne rur z tworzyw sztucznych w stosunku do rur z materiałów
tradycyjnych, takich jak beton, kamionka, żeliwo, powoduje, że budowa przewodów z PVC,
PP, PE, w zakresie wykonywania wykopów, układania i obsypki, odbiega od warunków i
sposobów stosowanych przy budowie przewodów z materiałów tradycyjnych.
Z tego względu, zwr aca się uwagę na szczegółowe wymagania dotyczące
rurociągów z tworzyw sztucznych. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, aby nie
wykonywać wykopów dużo wcześniej przed układaniem rurociągów. Unikanie zbyt długich
odcinków otwartych wykopów pozwoli na osiągnięcie pewnych korzyści, a mianowicie:
ograniczenie, czy nawet wyeliminowanie, konieczności odwadniania lub szalowania
wykopów zminimalizowania możliwości zalania wykopu zredukowania wypłukiwania gruntu z
dna wykopu wodą gruntową uniknięcie przemarzania dna wykopu i materiału zasypu zmniejszenie
zagrożenia dla ludzi oraz ruchu pojazdów i sprzętu. Dla rur termoplastycznych obciążenie
przewodu stanowi ciężar nakładu, czyli ciężar słupa gruntu nasypu leżącego bezpośrednio
nad rurociągiem. Ważne jest natomiast odpowiednie zagęszczenie materiału podłoża w
rejonie podbicia rurociągu aż do ścian wykopu o nienaruszonej strukturze gruntu.
8.1
Wykonywanie wykopów:
Roboty ziemne można prowadzić ręcznie lub mechanicznie, dno wykopu winno być
wykonane ze spadkiem podanym w projekcie technicznym, dno winno być równe, pozbawione
elementów o ostrych krawędziach, zaleca się pozostawienie na dnie wykopu warstwy gruntu
o grubości 5 do 10 cm powyżej projektowanej rzędnej dna wykopu przy ręcznym
wykonywaniu i 20 cm przy mechanicznym wykonywaniu wykopu, a następnie pogłębienie
ręczne do projektowanej rzędnej i odpowiednie wyprofilowanie.
8.2
Przygotowanie dna wykopu:
Odpowiednie przygotowanie dna wykopu stanowi podstawę prawidłowego
wykonania przewodu kanalizacyjnego. Dno wykopu musi być dokładnie wyrównane, bez
większych kamieni, dużych grud ziemi czy też materiału zmrożonego. Zagłębienia wykopu
pod kielichy powinny być dokładnie wykonane, tak aby zapewnione było równomierne
podparcie na całej długości rury. Może okazać się ekonomicznie opłacalne mechaniczne
wykonywanie wykopów do większej głębokości, a następnie wyrównanie dna i nadawanie
spadku przez zastosowanie odpowiedniego sortowanego materiału. Materiał sortowany
umieszczany jest w wykopie za pomocą odpowiedniego sprzętu, a następnie
wyrównywany i formowany ręcznie dla zapewnienia odpowiedniego podłoża, dobrze
zagęszczonego i stanowiącego odpowiednie podparcie dla całego przewodu.
Piasek gruboziarnisty, kamień łamany, tłuczeń są najbardziej opłacalne ekonomicznie,
ponieważ umożliwiają uzyskanie właściwego stopnia zagęszczenia przy minimalnym ubijaniu.
Przy stosowaniu innych rodzajów gruntu podstawowym zadaniem jest uniknięcie pustych
przestrzeni pod i wokół dolnej części przewodu. Materiały sortowane powinny być urabiane
tak długo, aż dno wykopu równomiernie podpiera przewód i zapewnia wymagany spadek
rurociągu. Podłoże przewodów, zamiast z materiału sortowanego, może być wykonywane
do wymaganego poziomu z odpowiednio przygotowanego gruntu pochodzącego z
wykopu, pod warunkiem, że grunt ten nie zawiera dużych kamieni o średnicy powyżej 40
mm, twardych grud oraz gruzu i może być odpowiednio zagęszczony przez ubijanie.
Materiał użyty do obsypki, zasypki nie może posiadać ostrych krawędzi lub zmarzniętych
brył gruntu. Grunty zawierające duże odłamki skalne oraz grunty o dużej zawartości części
organicznych, zbrylone iły oraz namuły nie powinny być stosowane do wykonywania
podłoża ani same, ani też w połączeniu z innymi gruntami.
Jeżeli mamy do czynienia z niestabilnym dnem wykopu, które w opinii inżyniera nie
może zapewnić właściwego podparcia przewodu, należy wykonać głębszy wykop i do
wymaganego poziomu ułożenia przewodu wykonać fundament i podłoże zaprojektowane
przez projektanta. Materiał ten powinien być zagęszczony do przynajmniej 85% według
Proctora (83% wg zmodyfikowanej metody Proctora).
8.3 Fundament - podłoże wzmocnione:
Wykonanie fundamentu jest niezbędne wtedy, gdy dno wykopu jest niestabilne.
Fundamenty takie, jakie stosowane są do posadowienia przewodów sztywnych, bez
powodowania załamania ich spadku lub ugięcia, będą odpowiednie również dla
przewodów z rur termoplastycznych.
8.4 Warstwa wyrównawcza:
Podsypka potrzebna jest ze względu na konieczność zapewnienia odpowiedniego
spadku na dnie wykopu. Warstwa wyrównawcza nie może być zbyt gruba ani też miękka,
aby rury nie osiadały i nie traciły projektowanego spadku. Zadaniem warstwy
wyrównawczej jest zapewnienie trwałego, stabilnego i równomiernego podparcia
przewodu. Minimalną grubością podsypki jest 10 cm, a wartością zalecaną ok. 15 cm.
8.5 Podbicie rurociągu (strefa pachy sklepienia):
Obszar podbicia rurociągu jest najważniejszy z punktu widzenia ograniczenia
odkształcenia rur termoplastycznych. Jest to obszar, w którym materiał musi być zagęszczony do
określonej wymaganej wartości.
8.6
Warstwa ochronna obsypki:
Zaczyna się ona powyżej granicznej linii podbicia rury i sięga aż do poziomu 30
cm powyżej górnej krawędzi rury. Stopień zagęszczenia gruntu powyżej granicy podbicia
zapewnia niewielkie podparcie boczne. Zasadnicze podparcie przewodu jest zapewnione
przez zagęszczenie gruntu wokół dolnej połowy rury i po obu stronach rury aż do ścian
wykopu o nienaruszonej strukturze gruntu. Gdy do zagęszczenia gruntu używane są
urządzenia mechaniczne, nie powinny być one stosowane w odległości mniejszej niż 50
cm od górnej krawędzi rury i to tylko wtedy, gdy materiał zasypu wykopu został wstępnie
zagęszczony do gęstości 85% według standardowej metody Proctora.
9.
Klasyfikacja gruntów do budowy podłoża rurociągów:
Kategoria I:
Do kategorii I zaliczany jest żwir, gruby tłuczeń, o średnicy ziaren 4-8, 4-16, 812, 8-22 mm. Dopuszcza się max. 5-20% ziaren o średnicy 2 mm. Jest to najlepszy materiał do
posadowienia rurociągu.
Kategoria II:
Piaski gruboziarniste i żwiry o największym wymiarze ziaren ok. 40 mm oraz inne
sortowane piaski i żwiry o różnym uziarnieniu, zawierające niewielki procent cząstek
drobnych. Ogólnie rzecz biorąc są to materiały sypkie, bezkohezyjne zarówno w stanie
sypkim, jak i mokrym. Do tej kategorii zaliczane są również równo i różnoziarniste żwiry
i piaski oraz mieszaniny piasku i żwiru, o małej zawartości cząstek drobnych. Dopuszcza
się max. 5-20% ziaren o średnicy 0,2 mm. Jest to dobry materiał.
Kategoria III:
Piaski drobnoziarniste, żwiry zaglinione, mieszaniny piasków drobnych, piasków
gliniastych oraz żwirów i gliny. Do tej kategorii należą również żwiry pylaste oraz
mieszaniny: żwiru - piasku - pyłu, żwiru - piasku - ilu, piasku pylastego - pyłu piaszczystego.
Dopuszcza się max. 5% ziaren o średnicy 0,02 mm. Jest to średnio dobry materiał.
Kategoria IV:
Do kategorii IV należą pyły, gliny, iły pylaste jak też nieorganiczne iły i pyły o
średniej i dużej plastyczności i granicy płynności. Należą do tej kategorii również nieorganiczne
iły o średniej i dużej plastyczności, iły piaszczyste, iły pylaste.
Kategoria V:
Do tej kategorii zaliczane są grunty organiczne, pyły organiczne, iły pylaste o małej,
średniej dużej plastyczności oraz torfy i inne grunty o dużej zawartości substancji
organicznej. Do tej kategorii zaliczane są również grunty zawierające zamarzniętą ziemię,
gruz, okruchy skalne o wymiarach powyżej 40 mm i inne materiały. Grunty te nie są
polecane do budowy podłoża, strefy podbicia, ani też wykonywania obsypki wykopów
rurociągów.
Uwaga: Działanie przewodów elastycznych zależy nie tylko od kategorii materiału
podłoża, lecz w większym stopniu od uzyskanego stopnia zagęszczenia materiału w strefie
podbicia rury.
9.1
Wybór materiału na warstwę wyrównawczą i obsypkę:
Grunt, który ma być ułożony w podłożu oraz w strefie rurociągu, musi umożliwić
uzyskanie odpowiedniego stopnia zagęszczenia. Gdy na podsypkę rury stosowany jest
materiał gruboziarnisty sortowany kategorii I, to taki sam materiał powinien być stosowany
do podbicia, co najmniej do poziomu linii granicznej podbicia rurociągu. W innym
przypadku niemożliwe będzie uzyskanie podparcia bocznego z powodu przenikania
materiału kategorii II, III czy IV do materiału podłoża rurociągu.
Dobierając materiał na podłoże należy upewnić się, że nie będzie występować
przenikanie gruntu rodzimego ze ścian wykopu. Przy zastosowaniu gruntu o odpowiedniej
granulacji i dobrym zagęszczeniu nie ma zagrożenia wystąpienia przenikania gruntu.
W wykopach narażonych na zalewanie wodą gruntową należy zapewnić zagęszczenie
gruntu podłoża do minimum 85% według standardowej metody Proctora (83% wg
zmodyfikowanej metody Proctora).
10
Przygotowanie podłoża:
Przed przystąpieniem do wykonywania podłoża należy dokonać odbioru technicznego
wykopu. Pod przewody z PVC i PP stosuje się dwa sposoby przygotowywania podłoża w
zależności od warunków gruntowych występujących w poziomie posadowienia rurociągu:
- wykonanie podłoża w gruncie rodzimym, który stanowi nienaruszony grunt sypki
- wykonanie podłoża wzmocnionego w postaci zagęszczonej ławy piaskowej, piaskowo
żwirowej lub piaskowo-tłuczniowej.
Rodzaj podłoża powinien być określony w projekcie.
Na powierzchni podłoża naturalnego lub wzmocnionego należy wykonać warstwę
wyrównawczą z materiału sypkiego, bez zagęszczania, wyprofilowana pod rurą na kat 90° i
wyrównaną zgodnie z projektowanym spadkiem. Rur z tworzyw sztucznych nie wolno układać
bezpośrednio na ławach betonowych ani zalewać ich betonem.
Niedopuszczalne jest podkładanie pod rury kawałków drewna, kamieni lub gruzu
w celu uzyskania odpowiedniego spadku.
Materiał podłoża wzmocnionego powinien spełniać nastepujące wymagania:
- nie powinien zawierać cząstek większych nit 20 mm,
- nie może być zmrożony,
- nie może zawierać kamieni o ostrych krawędziach lub innego łamanego materiału.
10.1 Dobór podłoża:
W zależności od rodzaju gruntu występującego w poziomie posadowienia, rurociągi
można układać:
- bezpośrednio na gruncie rodzimym (podłoże naturalne)
- zaprojektować odpowiednie wzmocnienie pod rurociągiem (podłoże wzmocnione)
10.2 Podłoże naturalne:
Grunty rodzime można zastosować jako podłoże pod rurociąg, jeżeli są to grunty
sypkie, suche (normaalnej wilgotności):
- piaszczyste (grubo-, średnio i drobnoziarniste)
- żwirowo piaszczyste
- piaszczysto gliniaste
- gliniasto piaszczyste
W tych warunkach rury można posadowić bezpośrednio na dnie wykopu, dając pod
rury tylko warstwę wyrównawczą z gruntu rodzimego, nie zagęszczoną o grubości 10 do 15
cm, z wyprofilowaniem stanowiącym łożysko nośne, kąt podparcia co najmniej 90. Materiał:
grunt nie powinien zawierać ziaren większych od 20 mm.
10.3
Podłoże wzmocnione:
Warunki stabilności obsypki rury elastycznej wymagaja wzmocnienia jeżeli w
poziomie posadowienia wystepują:
- naruszone grunty rodzime, które stanowić miały podłoże naturalne
- grunty skaliste, rumosze, wietrzeliny, grunty spoiste (gliny, iły),
- piaski pylaste
- grunty o niskiej nośności (określone w dokumentacji geotechnicznej jako
grunty słabe, ściśliwe, np.: muły, torfy) i inne
- inne, dla których dokumentacja projektowa wymaga zastosowania
wzmocnień
10.4
Zasypka wykopu:
Do zasypki można przystąpić po wykonaniu pełnej obsypki i dokonaniu kontroli i
stopnia zagęszczenia obsypki. Przed zasypaniem wykopu odkład gruntu powinien być
szczegółowo sprawdzony, powinny byc usunięte porozrzucane kamienie, bryły ziemi, które
mogą spaść do wykopu.
Materiał używany do wykonania końcowego zaypania wykopu nie musi być tak dokładnie
dobierany jak materiał obsypki. Zasypka zwykle wykonywana jest mechanicznie. Jednak
należy zwracać uwagę czy w gruncie nie występują duże kamienie, które spadając do
wykopu mogą uszkodzić rurociąg w wyniku przebicia warstwy ochronnej obsypki i
uderzenia rury.
W trakcie wykonywania zasypki poleca się umieścić nad przewodem taśmę lub siatkę
sygnalizacyjną z wtopionym przewodem sygnalizacyjnym oraz nad przewodami gazowymi
siatkę ostrzegawczą koloru zółtego, szerokości 40 cm, zgodnie z wymaganiami odnośnie
przewodów gazowych. Wymaganie odnośnie siatki ostrzegawczej dotyczy głównie obszarów
zabudowanych. Jednakże dla późniejszej łatwiejszej identyfikacji przewodów również w
terenie niezabudowanym poleca się zastosowanie takiego rozwiązania. Dalszą zasypkę
wykopu należy prowadzić warstwami, z zagęszczeniem co 20 cm.
Do zasypki można użyć materiału pochodzącego z wykopu lub innego, wg zaleceń
zawartych w projekcie technicznym. Średnica ziaren materiału użytego do zasypania wykopu
nie powinna przekraczać 300 mm. Nie powinno się zrzucać do wykopu kamieni i
odłamków skał, gruzu o ostrych krawędziach i większych rozmiarach. Grunt nie może
być zmarznięty i zbrylony.
Dla rur o średnicy poniżej 400 mm, dla których warstwa ochronna obsypki nad
wierzchołkiem rury wynosi 15 cm, materiał zasypki nie powinien zawierać kamieni,
okruchów skalnych większych niż 6 cm.
Zasypkę rurociągu należy wykonywać z takiego materiału i w taki sposób, aby
spełniać wymagania stawiane przy rekonstrukcji danego terenu (drogi, chodniki, tereny
zielone).
Stopień zagęszczenia zasypki zależy od przeznaczenia terenu nad rurociągiem i powinien
być nie mniejszy niż 95% wg zmodyfikowanej metody Proctora dla przewodów
umieszczonych pod drogami, 90% dla głębokich wykopów powyżej 4m i 85% dla
pozostałych przypadków lub zgodny z wytycznymi podanymi w projekcie technicznym.
Rozbiórka ewentualnego odeskowania wykopu powinna następować równolegle z zasypką,
przy zachowaniu szczególnej ostrożności, ze względu na możliwość obsunięcia się ścian
wykopu.
10.5
Szerokość wykopów:
Rodzaj, szerokość wykopu oraz zabezpieczenie ścian zależą od warunków
lokalizacyjnych i hydrogeologicznych oraz od głębokości wykopu i określone są w
dokumentacji technicznej. Szerokość wykopu powinna zapewniać dostateczną ilość miejsca
dla swobodnego przeprowadzenia prac montażowych i odpowiedniego zagęszczenia gruntu
po obu stronach przewodu. Zaleca się przyjmowanie minimalnej szerokości wykopu zgodnie
z tabelą. W przypadkach konieczności zastosowania wykopów szerszych, maksymalna
szerokość wykopu nie powinna przekraczać potrojonej średnicy zewnętrznej przewodu.
Przy budowie przewodów z tworzyw sztucznych najczęściej stosowane są wykopy
wąskoprzestrzenne: o ścianach pionowych, odeskowanych i rozpartych lub o ścianach
skarpowych bez obudowy. Stosowane są rownież wykopy kombinowane wąskoprzestrzenne
w strefie ochrony rury, a powyżej szerokoprzestrzenne o ścianach skarpowych.
Uwzględniając warunki wykonywania późniejszej obsypki, obudową ścian wykopu w strefie
ochronnej rury zaleca się wykonywać z desek o szerokości 10-15cm.
11 .
Układanie ruroc iągó w na ma łych g łębokościa ch:
Przy małej wysokości nadkładu lub małych głębokościach, wynoszących 100 cm lub
mniej, elastyczne przewody mogą ulegać odkształceniu i odprężeniu pod wpływem obciążeń
dynamicznych, jeżeli grunt w zasypie nie będzie odpowiednio zagęszczony. W rezultacie,
jeżeli nie zapewni się dostatecznego zagęszczenia, mogą ulec deformacji podatne
nawierzchnie dróg. Z tego względu, dla płytkich rurociagów (płytszych niż 1,o0 m) pod
podatnymi nawierzchniami dróg, zaleca się stopień zagęszczenia gruntu min 95% według
Proctora, dla materiału całego zasypu od dna wykopu aż do nawierzchni drogi oraz
stosowanie gruntów kategorii I lub II.
11.1.
Dobór rur:
Punktem wyjściowym przy wyborze klasy rur jest głębokość przykrycia oraz sposób
obciążenia naziomu (rury położone pod oraz poza drogami). Dla danych warunków
lokalizacyjnych, gruntowo wodnych, jak i obciążeniowych klasy rury należy dokonywać w
opraciu o obliczenie statyczno-wytrzymałościowe.
11.2.
Rurociągi bezciśnieniowe:
Rury kanalizacyjne z PVC-U, PP-B i PE mogą być stosowane w różnych warunkach
gruntowo-wodnych. Ogólnie można stwierdzić, że:
- Rury klasy T (SN=8kN/m2) mogą być stosowane pod drogami, niezależnie od klasy
obciążenia, na głębokości od 1,0 do 6,0 m. Każdorazowo jedynie należy wykonać
obsypkę według zasad podanych wyżej.
- Rury klasy N (SN=4kN/m2) mogą być stosowane na głębokościach od 1,0 m
do 5,5 m
- Rury klasy L (SN=2kN/m2) mogą być stosowane na głębokościach od 1,0 m do
4,0 m w zależności od rodzaju obciążenia i ciężaru objętościowego zasypki.
11.3. Rurociągi ciśnieniowe:
W przypadku rurociągów ciśnieniowych podstawowym kryterium przy doborze rury
jest ciśnienie robocze, jakiemu zostanie poddany rurociąg podczas pracy sieci kanalizacyjnej.
Rury ciśnieniowe z PE produkowane są w klasie ciśnień, co oznacza, że maksymalne
dopuszczalne ciśnienie robocze wynoszą odpowiednio 1,0 Mpa. Odpowiednia sztywność
pierścieniowa rury (SN) dla poszczególnej klasy ciśnienia została dobrana przez producenta.
12.
Obliczenia wytrzymałościowe:
Przeprowadzenie obliczeń wytrzymałościowych nie jest konieczne, jeżeli spełnione są
następujące warunki (ograniczające odkształcenie rurociągu i zapewniające wystarczające
zabezpieczenie przed utratą stateczności):
- dobrane rury odpowiadają normom PN,EN,ISO,CEN
- minimalne przykrycie wynosi 1m, a maksymalne 6 m, jeżeli nad rurociągiem
odbywa się ruch kołowy
- obsypka i zasypka rur spełnia warunki techniczne opisane wyżej i dobrane rury
są klasy SN 8 kN/m2 (SDR 34) lub sztywniejsze
13.
Ogólne warunki i zasady układania i montażu rurociągów:
Według istniejących zaleceń montaż przewodów z tworzyw sztucznych można
przeprowadzać przy temperaturze otoczenia od 0°C do 30°C, łączenie z elementami stalowymi
i żeliwnymi w temperaturze nie niższej niż 5°C.
Produkowane rury mogą być montowane w szerszym zakresie temperatur (również
ujemnych). Wymaga to jednak zachowania szczególnej ostrożności i precyzji montażu oraz
spełnienia innych warunków, np. odnośnie obsypki rurociągu.
13.1
Rozkładanie rur wzdłuż trasy przewodu:
Przy układaniu rur wzdłuż tras wykopów należy mieć na uwadze następujące wskazówki:
I.
2.
3.
4.
5.
6.
13.2
Rury należy układać możliwie najbliżej wykopu, aby uniknąć nadmiernego
przemieszczenia. Pojedyncze rury (wyjęte z pakietu) powinny spoczywać na równej
powierzchni i powinny być równomiernie podparte dla zminimalizowania ugięć.
Gdy wykop jest już wykonany, wszędzie gdzie tylko jest to możliwe, rury należy
układać po przeciwnej stronie niż odkładany grunt z wykopu. Umożliwia to łatwe
przesunięcie rury do krawędzi wykopu, a następnie opuszczenie rury na właściwe
miejsce zamontowania.
Gdy wykop nie jest jeszcze wykonany, należy ustalić po której stronie odkładany będzie
grunt z wykopu i rury ułożyć po przeciwnej stronie. Należy pozostawić miejsce na
przemieszczanie się koparki.
Rury należy układać tak, aby nie były narażone na działanie ciężkiego sprzętu i
ruchu kołowego, oraz były zabezpieczone przed ewentualnymi podmuchami wiatru.
Bezpośrednie oddziaływanie promieniowania słonecznego może spowodować, że
strona rury podlegająca ekspozycji nagrzewa się i wygina. Jeżeli to nastąpi,
wygięcie takie może być zlikwidowane przez obrócenie rury chłodniejszą stroną do
słońca lub przez umieszczenie rury w cieniu. Pozostawienie rur w pakietach
zmniejsza możliwość wyginania się rur w wyniku działania promieniowania
słonecznego.
Powszechnie praktykuje się, że rury układane są kielichem skierowanym w górę
przewodu. Należy to uwzględnić przy przenoszeniu rur i układaniu wzdłuż wykopu.
Zalecenia do montażu rurociągów:
Przy montażu rurociągów powinny być spełnione warunki zapewniające prawidłowe
wykonanie połączeń, szczelność przewodów i właściwą eksploatację sieci:
Sposób montażu przewodów powinien zapewniać utrzymanie kierunku i spadków zgodnie z
dokumentacją techniczną.
Do budowy przewodu mogą być używane tylko rury, kształtki i łączniki nie wykazujące
uszkodzeń (np. wgnieceń, pęknięć oraz rys na ich powierzchniach).
Układanie przewodu może być prowadzone po uprzednim przygotowaniu podłoża. Podłoże
profiluje się w miarę układania odcinków rurociągu.
Przewód po ułożeniu powinien ściśle przylegać do podłoża na całej swej długości w co
najmniej 1/4 swego obwodu.
W miarę możliwości należy montować przewód na powierzchni terenu, a następnie
opuszczać go na dno wykopu. Przy zastosowaniu tej technologii, należy oddzielnie wykonać
montaż węzłów zawierających ciężką armaturę i kształtki żeliwne, które następnie łączy się z
ciągiem zmontowanych rur już w wykopie.
13.3
Metody montażu i układania rurociągów:
Z uwagi na materiałowe istnieją dwie metody montażu rurociagów:
- montaż odcinków rurociągu na powierzchni terenu i opuszczenie do wykopu. Metoda
ta może być stosowana przy wykopach wąskoprzestrzennych bez obudowy ścian, a przede
wszystkim bez poprzecznych poziomych rozpór. Metoda ta dotyczy zwykle rurociągów
produkowanych w zwojach oraz rur PE w odcinkach o średnicach dn<280 mm
montaż odcinków rurociagu w wykopie
- montaż odcinków na powierzchni terenu i opuszczenie do wykopu:
Przewód montowany jest na podkładach drewnianych ułożonych na poboczu wykopu, bądź
na pomoście drewnianym ustawionym nad wykopem.
Mksymalna długość montowanego odcinka rurociągu jest praktycznie związana z rozstawem
węzłów, jednakże zaleca się, aby maksymalna długoiść nie przekraczała 100 metrów.
Dopuszcza się opuszczanie przewodu PVC na dno wykopu, jednak należy zwrócić uwagę na:
Widoczność oznakowania granicy wcisku bosych końców rur w kielichy. Oznaczenia te
powinny być umieszczone na górnej powierzchni rury i nie powinny zmieniać swojego
położenia (max 0,5-1,0 cm)
Nie przekraczać dopuszczalnego ugięcia przedwodu podanego w tabeli.
Tabela: Dopuszczalne maksymalne ugięcia przewodów PVC:
Wartość dopuszczalnych maksymalnych ugięć (h) odcinków przewodów z PVC w
zależności od ich dłujgości
Długość odcinka przewodu L (m)
Średnica
zewn.
6
12
18
24
30
36
42
48
d (mm)
160
0,09
0,38
0,84
1,50
2,34
3,38
6,00
9,40
225
0,07
0,27
0,60
1,07
1,67
2,40
4,27
6,67
14..
Montaż rur z PVC o gładkich ściankach:
14.1
Łączenie rur kielichowych:
Po wstępnym rozmieszczeniu rur w wykopie należy przystąpić do montażu
rurociągu. Montaż należy prowadzić zgodnie z projektowanym spadkiem pomiędzy węzłami
od punktu o rzędnej niższej do punktu o rzędnej wyższej.
Celem wykonania połączenia należy tylko:
- usunąć dekle zabezpieczające, zarówno z kielicha rury już ułożonej, jak i z bosego
końca kolejnej rury,
- ustawić współosiowo łączone elementy,
- posmarować bosy koniec i uszczelkę środkiem ułatwiającym poślizg,
- wcisnąć bosy koniec do kielicha,
- połączenie jest gotowe!
Bosy koniec rury należy wciskać aż do osiągnięcia przez czoło kielicha granicy
wcisku oznaczonej na zewnętrznej powierzchni rury.
Jeżeli brak jest oznaczenia, bosy koniec wciska się do końca kielicha (do oporu), a
następnie cofa o okolo 1 cm. Jeżeli , połączenie zostanie nadmiernie dociśnięte powodując,
że bosy koniec wejdzie zbyt głęboko w kołnierz kielicha, może to spowodować utratę
elastyczności połączenia. Nierównomierne osiadanie wykopu może spowodować, że
połączenie takie będzie nieszczelne, nie należy dociskać złącza poza wyznaczony na każdej rurze
znak..
UWAGA:
1. Po nasmarowaniu końców bosych rur nie można dopuścić do ich kontaktu z gruntem
podłoża, ponieważ obcy materiał może przykleić się do pokrytej środkiem poślizgowym
powierzchni, a następnie zablokować się pomiędzy uszczelką i powierzchnią kielicha. W
konsekwencji może to doprowadzić do przecieków na złączu. Podobna sytuacja może
wystąpić przy bardzo silnych wiatrach porywających suche ziarna gruntu i
przyklejających je do posmarowanej rury. Nie można również doprowadzić do zabrudzenia
kielicha.
Montując przewody należy upewnić się, że poszczególne odcinki rur ułożone są w linii
prostej i nie są odchylone w pionie ani w poziomie od projektowanego kierunku.
Niewłaściwe ustawienie może utrudniać lub uniemożliwiać montaż. Należy również
pamiętać, te odchylenie nadmiernie dociśniętego złącza może spowodować jego
nieszczelność.
14.2
Montaż złącza:
Wciskanie bosego końca rury PVC do kielicha może być wykonywane z
zastosowaniem prostej dźwigni przy użyciu drążka stalowego i drewnianego klocka lub z
dociskiem podłużnym za pomocą obejmy pierścieniowej i wyciągarki z mechanizmem
zapadkowym (dla rur o większych średnicach).
Przy stosowaniu stalowego drążka i klocka, po wykonaniu odpowiedniego podparcia rury,
należy wbić stalowy drążek w dno wykopu, a następnie umieścić drewniany klocek na
końcu rury od strony kielicha i docisnąć rurę do osiągnięcia oznaczonej granicy wcisku.
Klocek drewniany zabezpiecza rurę przed uszkodzeniem prętem.
Należy pamiętać, że przy niskich temperaturach układanie za pomocą drążka i klocka
drewnianego jest trudniejsze, ponieważ niska temperatura powoduje ,że pierścienie
uszczelniające stają się sztywniejsze. Decyzja należy do wykonawcy, jaka metoda będzie
stosowana do montażu rurociągu przy niskich temperaturach.
Niedozwolone jest używanie łyżki koparki do wciskania rury w kielich.
14.3
Przejścia przez ściany betonowe:
Istnieje często konieczność włączenia się przewodem z PVC do istniejącej studzienki
tradycyjnej, na pracującej sieci, bez wymiany kinety na tworzywową. Realizuje się takie
wejścia poprzez stosowanie adaptorów. W tym celu należy:
1. W ścianie wykonać otwór o średnicy lekko mniejszej niż zewnętrzna średnica adaptora.
2. Oczyścić i w miarę możliwości wyrównać otwór.
3. Wcisnąć adaptor tak, aby przez rozprężenie uszczelnił otwór.
4. Jeżeli jest konieczność, to pustą przestrzeń pomiędzy adaptorem a ścianą wypełnić rzadką
zaprawą cementową, silikonem lub innym środkiem uszczelniającym.
14.4
Montaż rurociągów:
Z uwagi na właściwości materiału istnieją dwie metody montażu rurociągów:
Montaż odcinków rurociągu na powierzchni terenu i opuszczenie do wykopu
Montaż odcinków rurociągu w wykopie
Montaż powinien spełniać następujące warunki:
- rury w wykopie powinny być ułożone w osi projektowanego przewodu z zachowaniem
spadków. Osiowość ułożenia rur najlepiej zapewnić układając je oznaczeniami do góry i w jednej
linii
- rury na całej długości powinny ściśle przylegać do podłoża na co najmniej ¼ obwodu
włączenie nowego przewodu wodociągowego do przewodu istniejącego należy wykonywać przy
temperaturze otoczenia zbliżonej do temperatury wody w przyrodzie
- proces zgrzewania odbywa się przy dodatnich temperaturach otoczenia
nie wolno wykonywać zgrzewania przy występowaniu dużej wilgotności powietrza, np.: mgły
14.5
Łączenie rur z PE:
Łączenie rur z PE może odbywać się z wykorzystaniem następujących technik:
- zgrzewanie doczołowe
- zgrzewanie elektrooporowe,
15.
Konieczność odpowiedniego zakończenia przewodu:
Kiedy cały przewód znajduje się
już w rurze osłonowej, konieczne jest
zainstalowanie odpowiedniej końcówki w celu powiązania go z przewodem leżącym w
wykopie. Kiedy podczas instalowania rurociągu w rurze osłonowej stosowana jest metoda
przepychania, pomiędzy końcem przewodu już zainstalowanego w wykopie , a kielichem
przewodu wystającego z rury osłonowej pozostaje zawsze pewien odstęp. Aby dokonać
powiązania, potrzebny jest odcinek rury o długości odpowiadającej odstępowi między
kielichem przewodu w rurze osłonowej, a końcem bosym przewodu będącego w wykopie
(lub na odwrót) oraz jedna złączka dwukielichowa.
Należy stosować płozy segmentowe z polipropylenu (lub innego tworzywa sztucznego).
Sposób ich instalowania oraz rozmieszczenie powinno być zgodne z zaleceniami producenta
płóz. Jeżeli nie ma niebezpieczeństwa przemieszczenia się rury (np. na skutek wysokiego
stanu wody), to jako zamknięcie rury można zastosować folie termokurczliwe na końcach
rury osłonowej lub dostępne na rynku specjalne zamknięcie gumowe.
W przypadku zastosowania płóz tworzywowych zaleca się, aby na końcach odcinka
rurociągu przebiegającego w rurze osłonowej instalować płozy w postaci podwójnego
pierścienia, a jako zamknięcie rury osłonowej zastosować specjalne pierścienie
samouszczelniające.
15.1
Zamknięcie końców rury osłonowej:
Jeśli końce rury osłonowej mają być zamknięte, to przed zamknięciem należy
przeprowadzić próbę szczelności przewodu.
15.2
Sposób wypełnienia rury osłonowej:
Wypełnienie przestrzeni pierścieniowej pod i wokół zainstalowanego przewodu, to
trzy czwarte wysokości tej przestrzeni od dołu powinno być wypełnione piaskiem lub innym
odpowiednim gruntem.
Piasek może być wtłoczony do wnętrza rury osłonowej za pomocą wody pod ciśnieniem przy
użyciu elastycznego węża. Trzeba jednak zachować ostrożność, aby uniknąć wtłoczenia zbyt
dużej ilości wody do wnętrza rury osłonowej, gdyż stworzy to możliwość wypłynięcia
rurociągu. Zjawisko wypłynięcia może również wystąpić w przypadku
nierównomiemego podparcia zainstalowanego wewnątrz rurociągu, kiedy to system
podkładek nie spełnia zadania ochrony rurociągu przed przesunięciami we wszystkich
kierunkach.
16.
Montaż studzienek:
Montaż studzienek rewizyjnych betonowych i z PVC wykonać zgodnie z
instrukcją montażu dostarczonego przez Producenta. Całość sieci kanalizacyjnej z
przyłączami wykonać zgodnie z warunkami technicznymi wykonawstwa i odbioru robót
sieci i instalacji sanitarnych.
17. Odbiory robót:
Odbiór robót przy budowie rurociągów z tworzyw sztucznych należy prowadzić w
oparciu o normy miarodajne dla zastosowań przewodów (wodociągowe, kanalizacyjne,
gazowe) oraz podane w niniejszym katalogu warunki dotyczące robót ziemnych (podsypki,
obsypki, zasypki rurociągu) oraz montażu przewodów. Ze względu na specyfikę pracy
rurociągu elastycznego ułożonego w gruncie, w ramach badań i odbioru należy uwzględnić:
Podsypka (warstwa wyrównawcza):zgodności wymiarów, rodzaj materiału i wskaźnika
zagęszczenia. Obsypka w strefie rurociągu: zgodność wymiarów rodzaju materiału oraz
wskaźnika zagęszczenia. Szczelność przewodu: próby szczelności. Zasypka wykopu:
materiał, wskaźnik zagęszczenia pod drogami
Badania na deformacje przekroju poprzecznego rurociągu w przypadku przewodów
kanalizacyjnych
Badania dotyczące robót należy przeprowadzać zgodnie z postanowieniami norm.
Wskaźniki zagęszczenia gruntu powinny być potwierdzone badaniami laboratoryjnymi,
określonymi metodą Proctora. Zależnie od przyjętych technologii i organizacji robót w
procesie realizacji budowy mają miejsce odbiory częściowe i odbiory końcowe. Odbiory
częściowe odnoszą się do poszczególnych etapów podlegających zakryciu przed
zakończeniem budowy kolejnych odcinków przewodu. Odbiór końcowy obejmuje odbiór
przewodu lub jego odcinka przed przekazaniem go do eksploatacji. Odbiory, częściowy i
końcowy, powinny być dokonywane komisyjnie przy udziale przedstawicieli Nadzoru
Inwestycyjnego, Wykonawcy i Użytkownika i powinny być potwierdzone odpowiednimi
protokołami.
18.
Badanie szczelności z użyciem wody:
Ciśnienie próbne będzie wynikać z zagłębienia przewodu, przy wypełnieniu
badanego odcinka przewodu woda do poziomu terenu w dolnej lub górnej studzience.
Ciśnienie próbne nie może być większe niż 50 kPa (-- 5,1 m H20) oraz mniejsze nit 10 kPa
(;,, 1,0 m H20) licząc od poziomu wierzchu rury.
Po wypełnieniu wodą przewodów i/lub studzienek należy na ok. 1 godz. pozostawić
przewód w celu stabilizacji. Czas badania przewodów powinien wynosić 30 min.
Ciśnienie powinno być utrzymywane z dokładnością do 1 kPa ciśnienia próbnego, poprzez
uzupełnianie wodą do maksymalnego poziomu. Należy rejestrować ilość wody uzupełnianej
w czasie badania oraz wysokość słupa wody ciśnienia próbnego.
Próbę szczelności należy przeprowadzić po uprzednim wykonaniu warstwy
ochronnej tj. zasypki wstępnej grubości 30 cm ponad wierzch rury. Wszystkie złącza muszą
być odkryte dla możliwości sprawdzenia ewentualnych nieszczelności. Szczelność
przewodów oraz studzienek kanalizacji grawitacyjnej powinna gwarantować utrzymanie
przez okres 30 minut ciśnienia próbnego.
Podczas próby należy prowadzić kontrole szczelności złączy, ścian przewodu i studzienek.
W przypadku stwierdzenia nieszczelności badanego odcinka kanału należy poprawić
uszczelnienie i powtórzyć wykonanie próby szczelności.
19.
Pomiar wielkości początkowego ugięcia rury kanalizacyjnej:
W przypadku, gdy głębokość przykrycia układanych rur przekracza 3-4 m, wskazane
jest sprawdzenie, czy dopuszczalna wielkość ugięcia długotrwałego (ostatecznego) nie
zostanie przekroczona. W tym celu, w ciągu 24 godzin po całkowitym zasypaniu wykopu,
należy zmierzyć rzeczywistą wielkość ugięcia początkowego rury. Aby wyznaczyć wartość
ugięcia początkowego należy dokonać pomiaru pionowej średnicy wewnętrznej d1 przed
wykonaniem zasypania wykopu, a następnie dokonać takiego samego pomiaru d2 po 24
godzinach od zakończenia zasypania wykopu, kiedy rura jest całkowicie obciążona. Próbę
przeprowadza się specjalnym urządzeniem wprowadzanym do wnętrza rury, na odległość
min. 3,0 m od studzienki rewizyjnej. Zmiana średnicy pionowej wyrażona jako procent
średniej średnicy rury nieodkształconej, jest wtedy ugięciem początkowym.
Wielkość początkowego pionowego odkształcenia rury nie powinna przekraczać 3-4%.
20..
Technologia wykonania robót kanalizacyjnych:
Roboty ziemne należy wykonać zgodnie zbn-83/8836-02 jako wykopy otwarte o
ścianach pionowych bez obudowy. Głębokość wykopu w gruntach określonych w normie BN
74/8-02480:
a). Grunty spoiste 1,5 m
b). Grunty pozostałe 1,0 m
W pozostałych przypadkach przy przegłębieniach powyżej 1,5 m ściany wykopu należy
umocnić przestawnym deskowaniem. Roboty ziemne wykonać mechanicznie koparką
małogabarytową o pojemności łyżki 0,25 m. W rejonie występowania kolizji z istniejącym
uzbrojeniem roboty ziemne wykonać ręcznie. Wydobytą ziemię z wykopu składować z jednej
strony wykopu z pozostawieniem pomiędzy krawędzią wykopu a stopą odkładu wolnego pasa
terenu o szerokości co najmniej 0,8 m. Dno wykopu należy wyrównać oraz usunąć grudy i
kamienie, a następnie należy wykonać podłoże pod rurociąg PVC. Tylko w przypadku
wykonywania wykopu w gruntach piaszczystych można zrezygnować z podsypki pod
rurociągi PVC. W każdym przypadku należy wykonać obsypkę rurociągu PVC piaskiem.
Podsypka i obsypka rurociągu nie powinna zawierać cząstek o wymiarach powyżej 1,5 mm.
Piasek nie powinien być zmrożony, posiadać ostrych kamieni. Wodę występującą w
wykopach należy lokalnie odprowadzić. Przejście rurociągów kanalizacyjnych PCV pod
drogami powiatową i wojewódzką wykonane zostaną metodą przewiertu sterowanego lub
przepychu. Na tych odcinkach rurociągi PCV ułożone będą w rurach ochronnych. Zasypkę z
materiałów spełniających wymagania struktury gruntu nad rurociągiem (odpowiednio dla
drogi czy terenów rolnych). W jej składzie nie powinny występować duże kamienie i głazy
narzutowe. Pod drogami zasypkę należy zagęścić do 95% zmodyfikowanej wartości Proctora,
aby nie nastąpiło osadzanie gruntu. Zagęszczenie zasypki na terenach rolnych nie jest
wymagane. Zagęszczona ręcznie maksymalna wartość warstwy po ubiciu wynosi 15 cm.
Obsypka rurociągu PCV piaskiem winna być wykonana starannie, szczególnie należy zwrócić
uwagę na końcówki rur ochronnych. Nadmiar ziemi należy częściowo rozplanować, a
nadwyżkę wywieźć. W zależności od potrzeb odcinkami odwodnić wykop pompami
pływającymi w studniach odwadniających lub igłofiltrami.
W trakcie wykonywania robót niezbędna jest obsługa geodezyjna. W rejonie kolizji i
zbliżeń do budynków projektowanej sieci i przyłączy kanalizacyjnych roboty ziemne
wykonać bezwzględnie ręcznie z zabezpieczeniem ścian wykopu szalunkiem przestawnym i
zabezpieczeniem fundamentów obiektów istniejących. Znaczna część trasy sieci i przyłączy
sanitarnych przebiega przez posesje (podwórka i ogródki przydomowe); w tym przypadku
należy wykonać wykopy ręcznie z zabezpieczeniem ścian wykopów. Dopuszcza się użycie
małogabarytowego sprzętu do prac ziemnych, ale wykonawca wprowadzenie tego sprzętu
musi uzgodnić z właścicielem posesji. Całość robót wykonać zgodnie z warunkami
technicznymi wykonawstwa sieci kanalizacyjnych i obowiązującymi przepisami bhp. Sieć i
przyłącza kanalizacyjne po ułożeniu w stanie odkrytym należy zgłosić do odbioru.
21.
Warunki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia:
W trakcie prowadzenia robót montażowych rurociągów będą występować wykopy o
głębokościach przekraczających h=3 m.
Wszystkie roboty budowlane należy wykonać zgodnie z polskimi normami,
warunkami technicznymi i sztuką budowlaną w oparciu o Rozporządzenie Ministra
Infrastruktury z dnia 27.08.2002 r. (Dz.U. 17.09.2002 r.) w sprawie zapewnienia
bezpośredniego nadzoru nad pracami szczególnie niebezpiecznymi, stwarzającymi zagrożenie
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi.
W związku z powyższym należy przestrzegać następujących zasad BHP:
nachylenie skarp wykopów należy wykonywać tak, aby zapewnić dobrą stateczność ścian
zależną od rodzaju gruntu
drabiny zejściowe do wykopu muszą być rozstawione w odległości co 20 m, jednak nie mniej
niż 10 m od początku wykopu i winny wystawać min. 0,5 m nad krawędź wykopu
wszyscy pracownicy musza być wyposażeni w kaski ochronne i przeszkoleni w zakresie bhp
pracownicy nie mogą przebywać w rejonie zasięgu prac koparki lub dźwigu
krawędzie wykopu należy oznakować i zabezpieczyć przed dostępem osób postronnych
szalowanie wykopu powyżej 1.5 m głębokości należy wykonać zgodnie ze sztuką budowlaną
UWAGA: Autor projektu dopuszcza stosowanie innych urządzeń i materiałów niż podano w
projekcie pod warunkiem, że zamienne urządzenia i materiały będą spełniały wszystkie
warunki techniczne, wytrzymałościowe, jakościowe itd. urządzeń i materiałów podanych w
projekcie.
UWAGA: Na wszystkich kolizjach projektowanej kanalizacji sanitarnej z doziemnymi
kablami energetycznymi założyć na tych kablach rury ochronne dwudzielne Arota  100 mm
L=2 m.
22.
Uwagi dla inwestora, wykonawcy i użytkownika:
-
Roboty ziemne i zabezpieczenie ścian wykopów prowadzić zgodnie z
obowiązującymi normami np. PN-B-1073G z 1999 r. i przepisami BHP.
Na czas trwania budowy należałoby zapewnić okresowy nadzór geologiczny;
Po zakończeniu montażu kanałów należy wykonać próbę szczelności
zgodnie z PN-92iB-10735 - Przewody kanalizacyjne - wymagania i badania
przy odbiorze, PN-B-10725 z 1997 r. i Tom II WTWiORB-M. Próbę
ciśnieniową r urociągów tłocznych należy wykonać zgodnie z PN-B10725:1997.
-
-
-
-
-
-
W przypadku kolizji projektowanej kanalizacji z istniejącym uzbrojeniem
rozwiązanie zostanie podane w ramach nadzoru autorskiego.
Układanie przyłączy kanalizacyjnych należy rozpoczynać po wykonaniu
odkrywek istniejących poziomów kanalizacyjnych przy budynkach i po
potwierdzeniu faktycznej głębokości ułożenia tych przewodów.
Przy prowadzeniu robót ziemnych należy zachować szczególną ostrożność w
miejscach zbliżeń do istniejących budynków i istniejącego uzbrojenia
podziemnego i naziemnego oraz drzew. W przypadku braku pomiaru
geodezyjnego zagłębienia istniejącej sieci, przyjęto
jej zagłębienie
orientacyjnie. Wykonawca powinien podczas robót budowlanych
dokonywać ręcznie odkrywek tego uzbrojenia, aby upewnić się co do
faktycznego jej położenia i zagłębienia.
W wypadku jakichkolwiek wątpliwości winno sie opracować ekspertyz y
budowlane wraz z dokumentacją fotograficzną dla uniknęcia ewentualnych
roszczeń właścicieli za niezawinione uszkodzenia. Na podstawie
powyższych ekspertyz i rozeznania wykonawca winien opracować sposoby
i rodzaje zabezpieczeń zarowno dotyczące wykopów jak i dla samych
obiektów.
Po wykonaniu całości robót należy doprowadzić teren do stanu pierwotnego.
Projekt organizacji ruchu powinien wykonać i uzgodnić przyszły
wykonawca.
Trasa projektowanej kanalizacji będzie krzyżowała się z istniejącą siecią
wodociągową. W przypadku kolizji kanału grawitacyjnego z istniejącą siecią
wodociągową należy wykonać przebudowę wodociągu.
Na trasie projektowanej kanalizacji mogą występować istniejące drenaże. W
przypadku uszkodzenia ciągów drenarskich należy je naprawić.
Trasa projektowanej kanalizacji częściowo przebiega pod istniejącymi
drogami o nawierzchni żwirowej. Po zakończeniu robót nawierzchnię tych
dróg należy odtworzyć.
Badanie stanu władania wykonano na podstawie wypisów z ewidencji
gruntów aktualnych na dzień ich wystawienia.
O terminie wystąpienia do realizacji inwestycji należy niezwłocznie
powiadomić mieszkańców, aby mogli zaplanować prace ogrodnicze i rolne.
Wyceny odszkodowań za szkody ujawnione w trakcie wykonawstwa dokona
Rzeczoznawca.
Wykopy na terenie ogrodów należy wykonywać ręcznie. Humus ogrodowy
należy gromadzić na foliach w osobnych hałdach, po zakończeniu robót
należy go rozścielić ponownie. Roboty budowlane należy tak zaplanować,
aby były prowadzone poza sezonem upraw.

projekt budowlany kanalizacji sanitarnej

Transkrypt

Podobne dokumenty

Szlifierka do rur. Szlifowanie nigdy nie było tak łatwe! - utrata

Zalecenia w zakresie składowania, transportu i

maxi midi mini micro łańcuch cyklonowy łańcuch

Przedmiotem wzoru użytkowego jest panel ochronny do pojazdów

PROJEKT BUDOWLANY CZĘŚĆ OPISOWA – PRZYŁĄCZE

Listopad - Grudzień 2009 "Nowoczesne budownictwo inżynieryjne"