Prace Interwencyjne

Prace Interwencyjne
Prace interwencyjne to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę (oznacza to
jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także
osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika) lub przez
przedsiębiorcę niezatrudniającego pracownika, które nastąpiło w wyniku umowy
zawartej ze starostą i ma na celu wsparcie osób będących w szczególnej sytuacji na
rynku pracy.
Pracami interwencyjnymi mogą być objęte osoby:
- bezrobotnych do 25 roku życia;
- bezrobotnych długotrwale albo po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego; o
którym mowa w art. 50 ust. 2 pkt 2, albo kobiet, które nie podjęły zatrudnienia po
urodzeniu dziecka;
- bezrobotnych powyżej 50 roku życia;
- bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez
wykształcenia średniego,
- bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia;
- bezrobotnych, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia;
- bezrobotnych niepełnosprawnych;
z uwzględnieniem art. 2 pkt 18 i 19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.
Art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008
Pracownik znajdujący się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oznacza każdą
osobę, która:
- jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich sześciu miesięcy
- nie ma wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego
- jest w wieku ponad 50 lat
- jest osoba dorosłą mieszkającą samotnie, mającą na utrzymaniu co najmniej jedną
osobę
- pracuje w sektorze lub zawodzie w państwie członkowskim, w którym dysproporcja
kobiet i mężczyzn jest co najmniej o 25% większa niż średnia dysproporcja we
wszystkich sektorach gospodarki w tym państwie członkowskim i należy do tej grupy
stanowiącej mniejszośc
- jest członkiem mniejszości etnicznej w państwie członkowskim, który w celu
zwiększenia szans na uzyskanie dostępu do stałego zatrudnienia musi poprawić
znajomość języka, uzupełnić szkolenia zawodowe lub zwiększyć doświadczenie
zawodowe.
Art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008
Pracownik znajdujący się w bardzo niekorzystnej sytuacji oznacza każda osobę,
która jest bezrobotna przez co najmniej 24 miesiące.
Projekt „Nowe szanse na zatrudnienie” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Natomiast do pracodawców nie prowadzących działalności gospodarczej
(jednostki samorządowe), których nie dotyczą zasady udzielania pomocy
publicznej mogą być w ramach prac interwencyjnych kierowane te kategorie
osób, które przewidują przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach
rynku rynku pracy. Osoby kierowane do takich podmiotów nie muszą spełniać
wymogów zawartych w rozporządzeniu Komisji WE nr 800/2008.
Prace interwencyjne stanowią pomoc publiczną w formie subsydiów płacowych na
rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo
niekorzystnej sytuacji określoną w rozdziale I, art. 40 oraz rozdziale III rozporządzenia
Komisji (WE) nr 800/2008 i jest udzielana zgodnie z przepisami tego rozporządzenia.
Pracodawca składa wniosek o organizację prac interwencyjnych do
wybranego powiatowego urzędu pracy.
Prace interwencyjne nie mogą być organizowane przez pracodawcę w trudnej sytuacji
ekonomicznej w rozumieniu art. 1 pkt 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia
6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem
w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego
dalej "rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/2008", oraz Wytycznych wspólnotowych
dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych
przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2), oraz u pracodawców będących:
partiami lub organizacjami politycznymi;
posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich;
organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do
prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy;
organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia
pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy;
urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej;
kościołami lub związkami wyznaniowymi, z wyłączeniem osób prawnych i
jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24
kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr
96, poz. 873, z późn. zm.);
przedstawicielstwami państw obcych.
Pracodawca, u którego skierowani bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne,
zawierają z bezrobotnymi umowy o pracę. zgodnie z przepisami kodeksu pracy.
W wyniku organizacji prac interwencyjnych pracodawca korzysta z częściowej
refundacji wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od
refundowanego wynagrodzenia.
Projekt „Nowe szanse na zatrudnienie” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Umowa na prace interwencyjne może być zawarta na okres:
Do 6 miesięcy
 Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych na okres do 6 miesięcy
skierowanych bezrobotnych, o których mowa w art. 49 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach
rynku pracy, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie
społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak
kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu
pracy oraz kwoty zasiłku obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i
składki na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
 Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych co najmniej w połowie
wymiaru czasu pracy na okres do 6 miesięcy skierowanych bezrobotnych, o których mowa powyżej,
część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne
skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty
połowy minimalnego wynagrodzenia za prace i składek na ubezpieczenie społeczne od refundowanego
 wynagrodzenia za każdą osobę bezrobotną.
Do 12 miesięcy
 Starosta może dokonywać, w zakresie i na zasadach prac interwencyjnych, zwrotu poniesionych przez
pracodawcę kosztów z tytułu zatrudnienia na okres do 12 miesięcy skierowanych bezrobotnych o
których mowa powyżej, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego
wynagrodzenia za pracę i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia za
każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich
zatrudnienia.
 Starosta może dokonywać z Funduszu Pracy przez okres do 12 miesięcy zwrotu poniesionych przez
pracodawcę z tytułu zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy
skierowanego bezrobotnego, o którym mowa w art. 49 pkt 1, 2,6 i 7 ustawy o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy, kosztów wypłaconego mu wynagrodzenia, nagród oraz opłaconych składek
na ubezpieczenia społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty
zasiłku, obowiązującej w ostatnim dniu każdego rozliczanego miesiąca i składki na ubezpieczenia
społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Do 18 miesięcy
 Starosta może dokonywać z Funduszu Pracy przez okres do 18 miesięcy zwrotu poniesionych przez
pracodawcę z tytułu zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy
skierowanego bezrobotnego o którym mowa w art. 49 pkt 1, 2,6 i 7 ustawy o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy, kosztów wypłaconego mu wynagrodzenia, nagród oraz opłacanych składek na
ubezpieczenia społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego
wynagrodzenia za pracę i składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, jeżeli zwrot
obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc.
Do 24 miesięcy
 Starosta może skierować bezrobotnych o których mowa w art. 49 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy, do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych przez okres do 24
miesięcy oraz dokonywać refundacji poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia i
składki na ubezpieczenia społeczne.
Projekt „Nowe szanse na zatrudnienie” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Do 4 lat
 Starosta może skierować bezrobotnych, o których mowa powyżej, do wykonywania pracy w ramach
prac interwencyjnych u pracodawcy przez okres 4 lat i dokonywać refundacji poniesionych przez
pracodawcę kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli obejmuje ona koszty
poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia.
Jeżeli do pracy w ramach prac interwencyjnych są kierowani bezrobotni,
którzy:
1)spełniają warunki konieczne do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego –
refundacja jest przyznawana w wysokości do 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę i
składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia,
2)nie spełniają warunków koniecznych do uzyskania świadczenia przedemerytalnego –
refundacja jest przyznawana w wysokości do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę i
składki na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Ponadto
Starosta, kierując bezrobotnych do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych, o
których mowa w art. 49 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
może na zasadach określonych w art. 46 ust.1 pkt 1 cyt. ustawy zrefundować przedsiębiorcy
koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych do tych prac
bezrobotnych w wysokości nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego
wynagrodzenia.
Refundacja kosztów wynagrodzeń, nagród, składek na ubezpieczenia społeczne, jest pomocą
publiczną w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w
szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji określoną w rozdziale I,
art. 40 oraz rozdziale III rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 i jest udzielana zgodnie a
przepisami tego rozporządzenia.
Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą w formie subsydiów płacowych na
rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo
niekorzystnej sytuacji są ponoszone przez pracodawcę
koszty płac nowych pracowników, na które składają się :
1) wynagrodzenia brutto oraz
2) opłacone od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.
- za okres 12 miesięcy w przypadku pracowników znajdujących się w szczególnie
niekorzystnej sytuacji, oraz za okres 24 miesięcy w przypadku pracowników
znajdujących się w bardzo niekorzystnej sytuacji
Projekt „Nowe szanse na zatrudnienie” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Maksymalna intensywność pomocy brutto na rekrutację pracowników znajdujących się w
szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji nie może przekroczyć
50% kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.
Pomoc w formie subsydiów płacowych na rekrutacje pracowników znajdujących się w
szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji jest udzielana jeżeli:
 utworzone miejsce pracy powoduje wzrost netto ogólnej liczby pracowników u
danego pracodawcy, oraz liczby pracowników znajdujących się w szczególnie
niekorzystnej i bardzo niekorzystnej sytuacji, w porównaniu ze średnią
z ostatnich 12 miesięcy,
 utworzone miejsce pracy nie powoduje wzrostu netto ogólnej liczby pracowników u
danego pracodawcy, oraz liczby pracowników znajdujących się w szczególnie
niekorzystnej i bardzo niekorzystnej sytuacji, w porównaniu ze średnią z ostatnich 12
miesięcy, powodem zwolnienia zapełnionego w ten sposób etatu lub etatów ma być
dobrowolne rozwiązanie stosunku pracy, niepełnosprawność, przejście na emeryturę z
powodu osiągnięcia wieku emerytalnego, dobrowolne zmniejszenie wymiaru czasu
pracy lub zgodne z prawem zwolnienie za naruszenie obowiązków pracowniczych, a
nie redukcja etatu.
Pracownik zatrudniony w ramach pomocy w formie subsydiów płacowych na rekrutację
pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji jest uprawniony do
nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 12 miesięcy, a pracodawca może rozwiązać
umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych.
Pracownik zatrudniony w ramach pomocy w formie subsydiów płacowych na rekrutację
pracowników znajdujących się w bardzo niekorzystnej sytuacji jest uprawniony do
nieprzerwanego zatrudnienia przez okres 24 miesięcy, a pracodawca może rozwiązać
umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych
Projekt „Nowe szanse na zatrudnienie” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego