bezpieczeństwo i pływanie skuterem wodnym

BEZPIECZEŃSTWO I PŁYWANIE
SKUTEREM WODNYM
1.Sterowanie skuterem wodnym
Skutery możemy podzielić na dwie kategorie biorąc pod
uwagę pozycję kierującego: skutery stojące (1 osobowe) i
siedzące (1,2,3 lub 4-osobowe).
Mimo swych niewielkich rozmiarów skuter wodny jest
pełnoprawnym obiektem pływającym, który wymaga od
kierującego odpowiednich uprawnień i podlega tym samym
prawom i regułom, co inne jednostki pływające.
W Polsce do prowadzenia skutera wodnego wymagane jest
posiadanie patentu Starszego Sternika Motorowodnego ,
jedynie skutery stojące których moc nie przekracza 80 KM,
można użytkować mając uprawnienia Sternika Motorowodnego.
Bezpieczne poruszanie się skuterem to zrozumienie zasady jego
działania, funkcjonowania jego napędu.
Skuter wodny napędzany jest wpływającą do pędnika wodą,
która przez śrubę napędową zostaje wyrzucona pod dużym
ciśnieniem przez dyszę sterującą z tyłu skutera.
Skręt kierownicy powoduje ruch dyszy sterującej a wypływająca
woda przesuwa rufę skutera powodując jego skręt.
BRAK NAPĘDU OZNACZA BRAK STEROWANIA !!!
Dźwignia przepustnicy musi być wciśnięta podczas
manewrowania. Jeśli puścimy „gaz” lub wyłączymy silnik
stracimy kontrolę nad jednostką, skuter nie będzie reagował na
ruchy kierownicą i będzie się poruszał w kierunku z przed
manewru.
Skuter wodny, tak jak i inne jednostki,
NIE MA HAMULCÓW!!!
Zawsze wymaga dużego dystansu do całkowitego zatrzymania.
Puszczenie dźwigni przepustnicy („gazu”) lub wyłączenie
zapłonu (silnika) nie spowoduje natychmiastowego
zatrzymania. Inercja skutera uzależniona będzie od jego
masy(dochodzącej do ponad 400 kg) oraz prędkości do
momentu rozpoczęcia manewru (niektóre skutery osiągają
ponad 130 km/h).
Wszystkie skutery wyposażona jest w AWARYJNY WYŁĄCZNIK
ZAPŁONU (w tzw.„zrywkę”) zaprojektowany tak, aby wyłączyć
skuter (silnik) po upadku kierującego do wody. „Zrywka”
zadziała tylko wtedy, gdy będzie zamocowana na nadgarstku
lub kamizelce asekuracyjnej kierującego.
2.Wchodzenie na skuter po wypadnięciu
Jeśli dojdzie do upadku (wypadnięcia), na skuter wchodzimy
ZAWSZE OD TYŁU (rufy). Czasem może dojść do kompletnego
przewrócenia skutera do góry dnem.
Należy wtedy niezwłocznie dopłynąć do skutera i obrócić go
zgodnie z kierunkiem na schemacie umieszczonym przez
producenta na rufie skutera, w przeciwnym wypadku może
dojść do poważnego USZKODZENIA SILNIKA.
3. Przed zwodowaniem należy:
Zapoznać się z instrukcją obsługi i zaleceniami producenta.
Sprawdzić korki spustowe wody, czy są dokręcone.
Sprawdzić poziom oleju a w silnikach dwusuwowych poziom
oleju w mieszalniku, a w skuterach bez mieszalnika, upewnić
się czy olej był dodany bezpośrednio do paliwa.
Sprawdzić poziom paliwa w zbiorniku i znając zasięg skutera,
planować długość rejsu.
Przewietrzyć komorę silnika by wyeliminować ewentualne opary
paliwa.
Odpalić silnik (max na 15 sek.)i sprawdzić działanie „zrywki”.
Przy dłuższych rejsach zaopatrzyć się w wodę do picia oraz
linkę holowniczą i pływać tylko w towarzystwie drugiego
skutera.
Upewnić się czy wszyscy mają kamizelki asekuracyjne i pianki.
Dobrze jest mieć ze sobą odpowiednio zabezpieczony telefon
komórkowy.
Buty, rękawiczki i okulary poprawiają komfort i
bezpieczeństwo.
4. Ruszanie, manewrowanie, ślizg
Pływamy tylko w kamizelkach asekuracyjnych (ratunkowych) i
piankach ochronnych.
Minimalna głębokość wody, z której ruszamy to 60 cm. Na
płytszej wodzie może dojść do uszkodzenia pędnika.
Należy uważać, aby nikt nie znalazł się w zasięgu wypływającej
pod ogromnym ciśnieniem wody z tyłu skutera.
Kilka pierwszych godzin pływania poświęcić należy na
zaznajomienie się z możliwościami sprzętu: jaki jest promień
skrętu, jaki dystans potrzebny jest do całkowitego zatrzymania,
jaka jest reakcja na wciśnięcie dźwigni przepustnicy i ruchy
kierownicą.
Pływanie skuterem wodnym daje wiele radości i adrenaliny, jest
to jednostka bardzo szybka i bardzo zwrotna(o dobrej
sterowności), parametry te wymagają od kierującego zdwojonej
uwagi i wyobraźni.
Pływanie na skuterze siedzącym można porównać do jazdy na
motorze. Ostre zakręty pokonujemy przechylając się w stronę
skrętu niwelując w ten sposób siłę odśrodkową która jest
większa im szybciej wchodzimy w zakręt.
Pływając bezustannie należy obserwować otoczenie, musimy
być pewni czy wokół nas nie ma ludzi, łódek, skuterów,
pomostów lub innych obiektów, zachowując od nich bezpieczny
dystans. Tylko rozsądek i rozwaga mogą zapobiec ewentualnej
kolizji.
Szybkość pływania należy zawsze dostosować do panujących
warunków, naszych umiejętności i doświadczenia. Nie wolno
pływać w kilwaterze i bezpośrednio za innym skuterem, a
szczególnie gdy jednostka holuje narciarza. Gdy skuter przed
nami nagle zatrzyma się lub wypadnie z niego pasażer kolizja
będzie nieunikniona. Należy unikać ostrych zakrętów i
manewrów, które są niebezpieczne i nie zrozumiałe dla innych,
które mogą spowodować utratę kontroli nad skuterem,
wypadnięcie lub kolizję. Przed każdym manewrem należy
upewnić się, że w pobliżu nie ma innej jednostki i że nasz
manewr nie spowoduje wypadku.
Pływanie skuterem stojącym jest o wiele trudniejsze. Wymaga
dobrej koordynacji ruchowej i doskonałej równowagi. Skuter
stojący zatapia się gdy nie jest w ruchu, aby uzyskać siłę nośną
trzeba wejść w ślizg.
Skręcanie można porównać do jazdy na desce snowboardowej,
odpowiedni balans ciała w połączeniu z umiejętnym
operowaniem dźwignią „gazu” daje, moim zdaniem,
nieporównywalnie więcej radości z pływania. Oczywiście ma
również i wady, nie zabierzemy pasażera.
Nie bez znaczenia jest kultura osobista i samo zachowanie
użytkowników skuterów wodnych oraz przestrzeganie przez
nich „etykiety motorowodnej”.
Mam nadzieję, że te krótkie informacje pomogą zwolennikom
skuterów wodnych w przyjemnym i bezpiecznym pływaniu, a
pozostałym użytkownikom szlaków wodnych pozwolą na
pozytywną ocenę i akceptację zwiększającej się rzeszy
„Skuterowców” pływających po naszych akwenach.
Jacek Posłuszny.