docJuż mi raz zabrali Wilno
download 
Reklamacja Transkrypt
Już mi raz zabrali Wilno
Juz mi raz zabrali Wilno Slowa i muzyka: Feliks Konarski "Ref-Ren" (1907-1991) arr.Z.D.Dowgwillo œ œ œ Œ .. ‰ œ œ œ ‰ œ . ‰ œ œj œ . ‰ œj œ œ œ ˙˙ œ ˙˙ ˙ œ Œ Ó .. ˙ œ Œ œ̇ œ # œ # œ œ #œ # œn œ Andantino q = 76 &c Ó ?c 6 ‰œ F ∑ œ œ #œ œ j j & œ œ œ œ œ œ œj œ . Œ œ œ œ œ œj œ œ # œj J J # œœ œœ œœ œœ˙ œ œ Œ ‰ œj œ . œj œ œ œ œj œ . ? ˙˙ ˙˙ œœ œœ˙ ˙˙ & œJ œ . Ó ‰ œ œ œ ‰ œ. ‰ j ‰ œj œj œ œj œ œ œ j œ œ. œ œ œ œ. 11 ? œ œ #œ œ Œ œ ˙˙ ˙˙ ˙ ˙ ˙˙ œ Œ ˙˙ ˙ ˙ Œ ‰ œj œœ œœ˙ Piu mosso q = 92 j j & œ . œj œ œ œ œj œ . Œ œ œ œJ œ œ œJ œ œ œJ œ . Œ œ . œ œ œ œ # œœ œœ œœ œœ #œ œ Œ ? ˙˙ ˙˙ œœ˙ œ œ œ œ œ œ œ œ 16 œ œœ œ Juz mi raz zabrali Wilno 2 21 &œ ˙ œ. œ œ œœ œœ œ œ œ œ ? œ œœ œ œœ 26 & œ ˙ œ #œ œ Œ œœ œ œ œ œ 31 &˙ œ œœ œ œœ ? œ œœ œ œ & ? œ ? œ œ œ œ ˙ œœ œ ˙ ˙. œ œœ œ œœ œ œœ œ œ œ. œ œ œ. œ œ ˙ œ œ œ œœ œœ œ œ œ œ œ ˙ œ œœ œ œœ œ. œ œ œ œ # œ œ œ œ # # œœ n # œœ œœ œœ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ. œ œ œ œœ œœ œ œ œ œ œ œœ œ œœ œ ˙ œœ œ œ. œ Œ œœ ˙ ˙ œ œ œ Œ œ ˙ J Œ œœ œœ œœœ œœœœ œœœœ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œœ œ œœ œœ œ 1. &œ 40 Œ œ # œœ # œœ Œ #œ ? # # œœ œ œ œ œ 36 œ œ œ œ œ œ œ ˙ #œ œ œ œ #œ #œ ˙. ˙. Œ .. œœ œœœœ œ œœœ œ œ œ œ # œ œ œ œ œ œœ œœ œœ œ œ œœ Œ .. œ œ Juz mi raz zabrali Wilno ˙ œ & œœ œ ˙ 44 œ œ œ #œ œœ œ 3 ˙ œ Œ œ. œ 3 œœœ œœ œ œ œ #œ œ œ œ #œ œ Œ ? œœ œœ œ œ œ œ œ #œ œ œ œ œœ &œ œ œ œ œ œ Œ 48 ? œœ œœ œ œ œ œ ? œ œœ œ œœ & œ œ œ œœ œ œ ‰ œj ˙ œ œœ œ ˙˙˙ ˙ œ œ œ. Œ œ œ Œ Œ #œ #œ œ Œ œ ˙ J œœ #œ œ ˙˙˙ œœ œœ œ œ # œ œ Ó œ œ œ œ œ œ œ œ œœ & œj œ . œ œ œ j œ. œ œ œ œœ œ œœ œ 52 57 Œ U allaregando œ œ ˙ œœ œ œ œ. œ ˙ J Tempo I q = 76 œ ‰ œ œ P U œœœ ‰ Œ J Piu mosso Œ œœ q = 92 Ó Œ f œœ œœœ œœœ œœ œ œ œ œ œ œ œ œ œœ œ ? œ œœ œœ œ œœ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ˙ #œ œ œ œ #œ #œ œ œ ˙ œ œ ˙˙ ~~~~~~~~~~~~ &œ 61 œœœ ˙˙˙ œœ œ œ œ œ œ œ ? œœ œœ œ œ œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ Odpowiedź Słowa i muzyka: Feliks Konarski „Ref-Ren” (1907-1991) Słowa od trzeciej zwrotki: Ryszard Gerliński Powiedział mi pan, proszę pana, Przedwczoraj – nawiasem w rozmowie, Że pan ma już dość, proszę pana, Piosenek o Wilnie i Lwowie! Że to wspomnienie zbyt boli, Że czas skończyć raz z tą udręką!... Być może. Czy pan mi pozwoli, Że na to odpowiem – piosenką?... Gdy se wspomne Lwów i Wilno, Jakaś kropla w oku drga, No i żałość mam tak silną, Rzewna nuta w sercu gra. I choć mówią mi: „Idź sobie, To nie twoja ziemia dziś”, Polski – w Wilnie i we Lwowie – Każdy kamień, każdy liść. Już mi raz zabrali Wilno... Już mi raz zabrali Lwów... Ale z serca mi nie wyrwą Moich dwóch najmilszych słów! Zrabowali mi już sporo Z moich snów i moich łez... Lecz tęsknoty nie zabiorą, Bo tęsknota we mnie jest! Cóż jeszcze mam rzec, proszę Pana, gdy wszyscy na świecie to wiedzą, Że wolność co prawda nam dana, A Polski pół leży za miedzą. I tylko po tamtej jej stroni Co losu ironią się zdai, chcą wmówić mi w bezwzględnym toni, Że polskie nie były to kraje. Przypuszczam, że pan mnie zrozumie, I sądzę, że pan mi wybaczy... Bo ja już inaczej nie umiem, Ja już nie potrafię inaczej! Pan patrzy realnie na wszystko, A ja – zamknę oczy czasami I Lwów mam przed sobą tak blisko! I Wilno mam tuż przed oczami! Przodków mych pokoleń krocie Na poletkach Boga tam – Łyczakowskim i na Rossie Wieczne swe mieszkanie ma. Więc niech mówią siły niecne, Że nie moje ziemie tam. Przecież do nich ja odwieczne Przez te prochy prawo mam. Już mi raz zabrali Wilno... Już mi raz zabrali Lwów... Ale z serca mi nie wyrwą Moich dwóch najmilszych słów. Zrabowali mi już sporo, Przesunęli Bug i San... Lecz tęsknoty nie zabiorą – Ani oni – ani pan!!!
