język polski jako obcy dla głuchych

Transkrypt

AKTYWNOŚĆ
BEZ BARIER
część 1
Dobre Kadry
Centrum badawczo-szkoleniowe Sp. z o.o.
Biuro Projektu:
ul. Jęczmienna 10/1
53-507 Wrocław
tel. 71 343 77 74
fax 71 343 77 72
e-mail: [email protected]
Zdjęcia:
www.fotolia.pl
www.shutterstock.com
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej książki,
zarówno w całości, jak i we fragmentach, nie może być reprodukowana
w sposób elektroniczny, fotograficzny i inny bez zgody wydawcy
i właścicieli praw autorskich.
© Copyright Dobre Kadry. Centrum badawczo-szkoleniowe Sp. z o.o.
Wrocław 2014
Publikacja dystrybuowana bezpłatnie
ISBN: 978-83-938005-6-8
SPIS TREŚCI
PROGRAMY KURSÓW TRADYCYJNYCH DLA GŁUCHYCH
JĘZYK POLSKI JAKO OBCY DLA GŁUCHYCH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
AKTYWIZACJA SPOŁECZNA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
PROGRAMY KURSÓW E-LEARNINGOWYCH DLA GŁUCHYCH
FLORYSTYKA – DEKORACJE OD PODSTAW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
KOSMETYKA UPIĘKSZAJĄCA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
PIELĘGNACJA OGRODÓW I WYSTRÓJ WNĘTRZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
GRAFIK – PROJEKTANT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
FRYZJERSTWO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
FOTOGRAFIA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
TWORZENIE RĘKODZIEŁA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
PODSTAWOWA OBSŁUGA KOMPUTERA I KORZYSTANIE Z INTERNETU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE PAKIETU OFFICE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121
WYJAZDY ZAGRANICZNE I POSZUKIWANIE PRACY. KURS JĘZYKA ANGIELSKIEGO I NIEMIECKIEGO . . . . . . . . . . . . 134
CHCĘ PRACOWAĆ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 152
ZAKŁADANIE I PROWADZENIE FIRMY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 163
BIBLIOGRAFIA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 176
SPIS TREŚCI
JĘZYK POLSKI JAKO OBCY DLA GŁUCHYCH
WSTĘP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
ZAŁOŻENIA OGÓLNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA JĘZYKOWEGO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
PROGRAM DLA POZIOMU PODSTAWOWEGO (A1 + A2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
1. Opis programu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
2. Cele w zakresie sprawności językowych (działań komunikacyjnych) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
3. Cele w zakresie środków językowych (kompetencja lingwistyczna) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
4. Treści nauczania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
4.1. Katalog tematyczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
4.2. Katalog zagadnień gramatyczno-syntaktycznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
4.3. Katalog zagadnień stylistycznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
4.4. Katalog funkcjonalno-pojęciowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18
4.5. Struktura i strategie wypowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
4.6. Katalog zagadnień socjolingwistycznych, socjokulturowych i realioznawczych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
5. Kontrola wyników nauczania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
6. Pomoce dydaktyczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
PROGRAM DLA POZIOMU ŚREDNIOZAAWANSOWANEGO (B1) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
1. Opis programu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
2. Cele w zakresie sprawności językowych (działań komunikacyjnych) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
3. Cele w zakresie środków językowych (kompetencja lingwistyczna) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
4. Treści nauczania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
4.1. Katalog tematyczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
4.2. Katalog zagadnień gramatyczno-syntaktycznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
4.3. Katalog zagadnień stylistycznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
4.4. Katalog funkcjonalno-pojęciowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
4.5. Struktura i strategie wypowiedzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
4.6. Katalog zagadnień socjolingwistycznych, socjokulturowych i realioznawczych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
5. Kontrola wyników nauczania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
6. Pomoce dydaktyczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
SPIS TREŚCI
AKTYWIZACJA SPOŁECZNA
WPROWADZENIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
34
1. Informacje podstawowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2. W czym tkwi problem? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
3. Innowacyjność opracowanego programu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
4. Cele szkolenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
5. Potencjalni uczestnicy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
6. Sylwetka absolwenta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
7. Środki dydaktyczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
INFORMACJA OGÓLNA O SZKOLENIU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
BLOK TEMATYCZNY I . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
BLOK TEMATYCZNY II . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
BLOK TEMATYCZNY III . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
OPIS NIEZBĘDNY DO REALIZACJI TEMATÓW UJĘTYCH W POSZCZEGÓLNYCH BLOKACH TEMATYCZNYCH . . . . . 41
BLOK I „Ja” – rozwój osobisty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
BLOK II „Ja w grupie” – tożsamość społeczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
BLOK III „Ja w pracy” – tożsamość zawodowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
JĘZYK POLSKI
JAKO OBCY DLA GŁUCHYCH
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WSTĘP / ZAŁOŻENIA OGÓLNE
WSTĘP
ZAŁOŻENIA OGÓLNE
Nauczanie języka polskiego metodami nauczania języków obcych
wśród osób niesłyszących to w polskiej przestrzeni edukacyjnej
innowacja. Pierwsze teoretyczne doniesienia na temat podstaw
takiego podejścia sięgają lat 70 (nauczanie języków narodowych
metodami glottodydaktycznymi; Uniwersytet Gallaudeta – USA),
a praktyczne wdrożenia dotyczące oferty edukacyjnej wolnorynkowej oraz oferty edukacji obowiązkowej również w Europie
sięgają lat 80 ubiegłego wieku (Szwecja). W Polsce zarówno
podejście, jak i metoda są dopiero implementowane. Pierwszym
ośrodkiem, który w ramach projektu badawczego podjął się nauczania języka polskiego jako obcego (JPJO) wśród niesłyszących
była Szkoła Języka Polskiego i Kultury dla Cudzoziemców Uniwersytetu Wrocławskiego – lektoraty takie rozpoczęto w 2009 r. Do
chwili obecnej jest to jedyny ośrodek w Polsce, który tego typu
nauczania się podjął.
Specyfika nauczania JPJO wśród niesłyszących (podłoże teoretyczne oraz wyniki badań metodycznych i merytorycznych) została przedstawiona w ramach „Opracowania na temat metodyki
nauczania języka polskiego jako obcego dla głuchych w kontekście aktywizacji zawodowej (JPJOdG)” (Kowal, Januszewicz, Jura
2012)1 w ramach projektu „Spróbujmy się zrozumieć”.
Ponieważ nauczanie JPJO, jak i każdego europejskiego języka
obcego, podlega regułom wyznaczonym przez Europejski System Oceniania i Kształcenia Językowego (ESOKJ), w nauczaniu
niesłyszących wykorzystuje się te same ramy programowe, zmodyfikowane jednak zgodnie ze specyfiką tej grupy uczących się
(specyfika opisana w w/w „Opracowniu...”).
Z tego względu do projektowania programu nauczania w niniejszym opisie wykorzystano oparte o wytyczne ESOKJ „Programy
nauczania języka polskiego jako obcego” (red. Janowska I., Lipieńska E., Rabiej A., Seretny A., Turek P., 2011) stosowane w Polsce
w nauczaniu obcokrajowców.
Programy kursów języków obcych przygotowuje się na podstawie oceny poziomu biegłości przystępujących do kursu osób (na
podstawie tzw. placement tests). Ponieważ planowane w ramach
projektu „Spróbujmy się zrozumieć” kursy JPJO mają objąć dwie
grupy niesłyszących bez określonego wstępnie poziomu wyjściowego, szacuje się na podstawie badań środowiskowych (por.
Kowal J., 2011), że będą to dwie grupy zróżnicowane pod tym
względem, rozpoczynające naukę i kontynuujące ją przez dwa lata
projektu.
1
Opracowanie w ramach innowacyjnego projektu „Spróbujmy się zrozumieć”,
współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego oraz budżetu Państwa.
Numer projektu: WND-POKL.06.02.00-02-109/11
8
Spróbujmy się zrozumieć
POZIOMY
Zamieszczone poniżej programy przygotowano dla dwóch poziomów zaawansowania. Pierwszy program – podstawowy – zawiera treści programowe przewidziane dla poziomów certyfikacyjnych A1 i A2 (wykładnia takiego podejścia zawarta została
w „Opracowaniu...”). Drugi program – średniozaawansowany
– obejmuje treści przewidziane dla poziomu B1. Oba programy
zostały opracowane pod względem metodycznym w sposób dostosowujący je do specyfiki uczących się, tj. do osób niesłyszących, pod względem układu gramatycznego oraz tematycznego
(ze szczególnym uwzględnieniem spraw pracowniczych).
Czas i częstotliwość
Każdy z kursów przewidziany jest na 120 godzin lekcyjnych. Zgodnie z zasadami glottodydaktycznymi powinny się one odbywać
w cyklach dwóch spotkań w tygodniu po dwie godziny lub z większą intensywnością (10 miesięcy nauki). Efektywność nauczania
wspomaga systematyczny tryb niedługich spotkań z dużą częstotliwością. Kurs dla każdej z grup przewidywany jest na dwa lata
(łącznie 240 godzin), co powinno pozwolić na ukończenie kursów
dla grupy podstawowej na poziomie progu B1, dla grupy średniozaawansowanej na poziomie progu B2.
Przewidywane w projekcie „Spróbujmy się zrozumieć” ramy organizacyjne wskazują na zaoczny (weekendowy) tryb nauczania, co
nie jest właściwe zasadom nauczania języków obcych (w których
główną rolę odgrywa systematyczna praca w niewielkich odstępach czasowych). Wobec takich założeń można przewidzieć, że
zajęcia będą zorganizowane w trybie kursu sobotnio-niedzielnego ze zjazdami średnio co dwa tygodnie. Oznacza to, że w ciągu
jednego zjazdu możliwa będzie realizacja maksymalnie 12 godzin
językowych oraz jednego/dwóch bloków (2-4 godziny) szkolenia
w zakresie umiejętności kluczowych (KK – całość 30 godzin).
ZAŁOŻENIA OGÓLNE
Propozycja rozkładu zajęć w trakcie jednego zjazdu:
CZAS
LICZBA GODZIN
9.00-10.30
11.00-12.30
PIĄTEK
SOBOTA
NIEDZIELA
2
JPJO
JPJO
2
JPJO
JPJO
wyjazd
OBIAD
14.00-15.30
16.00-17.30
2
przyjazd
JPJO
2
JPJO – test kwalifikacyjny
/składanie prac
(zadań domowych),
sprawdziany;
kontakt indywid. z lektorami
K.K.
KOLACJA
18.30-20.00
2
czas wolny – integracja –
zajęcia w klubie PZG – zajęcia kulturalne we Wrocławiu
K.K.
łączna liczba godzin zajęć
na zjazd
16
Przykład 1. Rozkład zajęć JPJO i kompetencji kluczowych (K.K.) – propozycja. Wersja 1.
W takim trybie całość kursu będzie można rozłożyć na 10 spotkań (zjazdów sobotnio-niedzielnych).
W przypadku wydzielenia szkolenia w zakresie kompetencji kluczowych w formie jednego-dwóch zjazdów warsztatowych,
układ zajęć na zjazdach poświęconych JPJO może kształtować się następująco:
CZAS
LICZBA GODZIN
9.00-10.30
11.00-12.30
PIĄTEK
SOBOTA
NIEDZIELA
2
JPJO
JPJO
2
JPJO
JPJO
JPJO
wyjazd
OBIAD
14.00-15.30
2
16.00-17.30
2
przyjazd
KOLACJA
18.30-20.00
2
czas wolny – integracja –
JPJO – test kwalifikacyjny
zajęcia
w klubie PZG – zajęcia
/składanie prac
kulturalne
we Wrocławiu
(zadań domowych),
sprawdziany; kontakt indywid.
z lektorami
łączna liczba godzin zajęć
na zjazd
12
Przykład 2. Rozkład zajęć JPJO i kompetencji kluczowych (K.K.) – propozycja. Wersja 2.
W takim trybie całość kursu będzie można rozłożyć na 10 spotkań (zjazdów sobotnio-niedzielnych) oraz jedno-dwa spotkania
warsztatowe poświęcone kształceniu kompetencji kluczowych.
9
WSTĘP / ZAŁOŻENIA OGÓLNE
Kompetencje lektorów i język pośredniczący
Metoda glottodydaktyczna
Program może być realizowany wyłącznie przez posługujących
się polskim językiem migowym (PJM) lektorów JPJO (poziom:
biegłość i swoboda komunikacyjna), którzy mają odpowiednie
doświadczenie w nauczaniu Głuchych. Językiem pośredniczącym
w procesie dydaktycznym jest bowiem PJM, nie język polski (foniczny) i nie system językowo-migowy (SJM), ponieważ żaden
z nich nie daje możliwości transferu międzyjęzykowego. Lektorzy przede wszystkim muszą mieć dostęp (rozumienie) do języka
uczniów w celu możliwości prawidłowego odczytania i kontroli
tego, co uczący się rozumieją z przekazywanych treści (jak je interpretują, operując opisem we własnym języku) i dla możliwości
jak najbardziej precyzyjnego i obrazowego przekazywania nowej
wiedzy językowej.
Najważniejszą kwestią (wynikającą z istnienia pidżynu polszczyzna-PJM-SJM) jest wprowadzenie już od pierwszych zajęć rozgraniczenia między PJM, SJM i polszczyzną.
Nauczanie osób dorosłych powinno odbywać się metodą gramatyczno-tłumaczeniową – nabywaną wiedzę i umiejętności odnosi
się do uprzednio zdobytych doświadczeń w języku pierwszym,
najczęściej poprzez porównanie i analogie (tzw. cognitive-code-learning – aktywne mentalne przetwarzanie). Dodatkowy czynnik
warunkujący użycie tej metody wynika z braku formalnego wykształcenia niesłyszących w ich języku pierwszym i niemożności
odwołania się do ich wiedzy normatywnej związanej z językiem
pierwszym.
Kompetencje uczestników
Uczestnikami kursów mogą być wyłącznie osoby kompetentne
komunikacyjnie w swoim języku pierwszym. Nie ma bowiem
możliwości nauczania języka drugiego, gdy osoba dorosła nie komunikuje się funkcjonalnie w żadnym innym języku (nie ma wówczas punktu odniesienia ani języka, w którym można przekazywać
wiedzę na temat języka drugiego). Ocena stanu komunikacyjnego
odbywa się w drodze rozmowy kwalifikacyjnej z lektorami, którą
przeprowadza się na początku kursu.
Kompetencje językowe w polszczyźnie, przydział do grup zaawansowania oraz specyfikacja programu dla grup odbywa się na podstawie testów kwalifikacyjnych (placements), które przeprowadza się na początku kursu.
Sprawności
Nauczanie języka polskiego powinno się odbywać z wyłączeniem
sprawności słuchania i mówienia (sprawności podlegające logopedii) – przebiega zatem na bazie czytania i pisania, ponieważ
w ten sposób niesłyszący mają wgląd w strukturę gramatyczną,
leksykalną i semantyczną polszczyzny. Lektor powinien posługiwać się PJM z wyłączeniem głosu; to z jednej strony ustala język
komunikacji na zajęciach, z drugiej zaś informuje uczących się
o poziomie kompetencji lektora w PJM (daje uczącym się swobodę komunikacyjną i zapobiega przełączaniu kodów na kody pośrednie).
Wszelkie zapisy w języku polskim (notatki, ćwiczenia, przykłady,
teksty) muszą być równolegle przedstawiane w L1 (tj. PJM) i kontrastowane z L1.
10
Liczebność grup
Maksymalnie grupa może liczyć 12 osób, a minimalna liczba
uczestników nie powinna być niższa niż 6 osób, ponieważ mniejsza grupa nie daje możliwości konwersacji i nie wyzwala mechanizmu konkurencji i otwarcia językowego. W grupie niesłyszących
istotny czynnik stanowi wzajemne (uczniów) dedukcyjne dochodzenie do zasad oraz funkcjonowania reguł gramatycznych i semantycznych, i z tego względu wyższe zróżnicowanie liczebne
uczestników stwarza lepsze warunki do dyskusji i dochodzenia do
wniosków.
Zaplecze techniczne
Podstawę przygotowania sali do zajęć językowych dla niesłyszących stanowi ulokowanie uczących się w półkolu wokół centralnego miejsca (np. tablicy). Odpowiednie oświetlenie uwzględnia np.
to, że nauczyciel nie może stać plecami do źródła światła.
Podstawowym wyposażeniem sali jest tablica, projektor multimedialny i laptop. Do ćwiczeń translatorskich wykorzystuje się
kamerę. Uczestnicy kursu posługują się też internetem w celu
bieżącej komunikacji z lektorem w dniach, gdy nie ma zajęć (wykorzystuje się kamerę internetową). Jedną z dodatkowych form
zajęć jest również rozmowa przez komunikatory typu Gadu-gadu
(głównie ćwiczenia języka potocznego w luźnych kontekstach towarzyskich).
Ze względu na brak podręczników przygotowanych z myślą o niesłyszących, lektorzy muszą posługiwać się wyborem materiałów
z różnych pozycji dydaktycznych. Dlatego w podstawowym wyposażeniu należy uwzględnić swobodny dostęp do kserokopiarki.
Niezależnie od tego, dla każdej z grup przewidziano propozycje
pomocy dydaktycznych wspierających proces uczenia się (spis
po każdym z programów), w które należy doposażyć uczestników.
Jest to konieczne, gdyż kurs planowany jest w warunkach czasowych, wymagających dodatkowej pracy w domu.
ZAŁOŻENIA OGÓLNE
Kształcenie językowe powinno umożliwiać
uczącym się:
• rozwój intelektualny i emocjonalny, rozwijanie poczucia własnej wartości,
• rozwijanie i umacnianie motywacji do nauki języka polskiego,
uświadamianie możliwości korzystania z wiedzy i umiejętności
nabytych w trakcie nauki innych języków obcych,
• rozwijanie strategii uczenia się oraz umiejętności samokształcenia i oceny własnych umiejętności językowych.
Nauczanie JPJO powinno również
kształtować kompetencję interkulturową uczących się przez:
• rozwijanie świadomości interkulturowej, otwartości i tolerancji wobec innych kultur,
• poszanowanie polskich realiów socjokulturowych.
Realizacja treści zawartych w programie ma
umożliwiać uczącym się osiągnięcie biegłości
językowej na poziomie podstawowym.
W wyniku realizacji niniejszego programu
uczący się:
• rozwiną językową kompetencję komunikacyjną obejmującą
działania receptywne, produktywne, interakcyjne i mediacyjne, w zakresie publicznej, prywatnej i zawodowej sfery życia,
• rozwiną kompetencje lingwistyczne, czyli umiejętność stosowania wiedzy językowej – znajomości gramatyki, leksyki,
ortografii w działaniach komunikacyjnych w celu osiągnięcia
maksymalnej skuteczności w porozumiewaniu się.
Program zakłada rozwijanie kompetencji ogólnych oraz językowej
kompetencji komunikacyjnej, dzięki czemu uczący się będą mogli porozumiewać się w piśmie z użytkownikami języka polskiego
w różnych sferach życia oraz korzystać z rozmaitych źródeł informacji.
PROGRAM DLA POZIOMU PODSTAWOWEGO (A1 + A2)
1. OPIS PROGRAMU
Program przeznaczony jest dla osób głuchych, rozpoczynających
naukę języka polskiego jako obcego, które mają styczność z polszczyzną do kilkunastu/kilkudziesięciu lat, zatem posługują się pewnym zasobem leksykalnym i pojęciowym polszczyzny. Na tym etapie, w związku ze specyfiką problemów Głuchych z polszczyzną,
należy dążyć do uporządkowania wiedzy o systemie językowym
polszczyzny (głównie wiedzy gramatycznej), rozwijać umiejętności i sprawności językowe uczących tak, by w rezultacie osiągnęli
biegłość językową na poziomie A2 ze szczególnym uwzględnieniem poprawności gramatycznej i socjokulturowej.
Zamieszczony poniżej program dla poziomu podstawowego, skierowany do osób głuchych, przystosowany został do specyficznych
potrzeb uczących się (w kontekście pro zawodowym oraz w kontekście gramatycznym) języka polskiego jako obcego/drugiego.
Modyfikacje2 dotyczą uszczegółowienia obszarów tematycznych,
a także doboru materiałów oraz technik pracy. Jednak, aby w pełni realizować cele programu, na pierwszym etapie należy przede
wszystkim skupić się na uporządkowaniu wiedzy o systemie gramatycznym polszczyzny.
2
Modyfikacje materiału wyjściowego: „Programy nauczania języka polskiego
jako obcego” (red). Janowska I., Lipieńska E., Rabiej A., Seretny A., Turek P., UJ,
Kraków 2011
11
2. CELE W ZAKRESIE SPRAWNOŚCI JĘZYKOWYCH (DZIAŁAŃ KOMUNIKACYJNYCH)
SPRAWNOŚCI
POZIOM PODSTAWOWY (A1+A2)
ROZUMIENIE
Uczący się powinni:
CZYTANIE
•
•
•
•
•
•
umieć określić temat czytanego tekstu, określić intencje krótkich wypowiedzi
pisemnych (zaproszenia, zawiadomienia)
rozumieć główne informacje zawarte w krótkich, prostych komunikatach, wiadomościach
oraz wypowiedziach, dotyczących spraw codziennych
rozumieć ogólną treść prostych tekstów o tematyce związanej z sytuacjami życia
codziennego, zainteresowaniami, planami, pracą, zawierających często używane
sformułowania i słowa o znaczeniu międzynarodowym
umieć wyszukiwać konkretne informacje zawarte w prostych tekstach użytkowych
(ogłoszenia, reklamy, prospekty, karty dań, rozkłady jazdy)
rozumieć znane słowa oraz podstawowe wyrażenia związane ze sprawami codziennymi,
a także określenia ilości, czasu, ceny
rozumieć bardzo proste pytania, wskazówki i instrukcje
PISANIE
Uczący się powinni umieć:
PISANIE
(produkcja
i interakcja)
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
pisać proste wyrażenia i zdania oraz udzielać odpowiedzi na podstawowe pytania
pisać teksty składające się z prostych wyrażeń i zdań, np. listy, notatki, wiadomości
wypełniać formularze z danymi osobowymi oraz kwestionariusze dotyczące wykształcenia,
pracy, zainteresowań i umiejętności
dysponować słownictwem wystarczającym do opisu osoby, zdarzeń, czynności i sytuacji,
relacjonowania zdarzeń, opowiadania krótkich historii
porównywać przedmioty, ludzi i sytuacje
redagować proste teksty (np. opisy zdarzeń, przeżyć, planów, krótkie relacje z życia
codziennego, krótkie listy prywatne, notatki, wiadomości)
brać udział w konwersacji pisanej, polegającej na wymianie informacji na tematy dobrze znane,
zapytać o proste sprawy związane z życiem codziennym i odpowiadać na proste pytania
nawiązywać kontakty i uczestniczyć w rozmowach, nawet jeśli rozumienie jest na poziomie
niewystarczającym do podtrzymania rozmowy
wypowiadać się pisemnie na temat znanych miejsc, ludzi i sytuacji używając znanych im
wyrażeń i zadań
posługiwać się wzorami pism związanych z zatrudnieniem (ogłoszenie o pracę – szukanie pracy,
odpowiedź na ogłoszenie, CV, list motywacyjny, podanie itp.) do tworzenia własnych pism
3. CELE W ZAKRESIE ŚRODKÓW JĘZYKOWYCH (KOMPETENCJA LINGWISTYCZNA)
ŚRODKI JĘZYKOWE
Zasób słownictwa
i poprawność
leksykalna
POZIOM PODSTAWOWY (A1+A2)
•
•
•
dysponować słownictwem wystarczającym do wyrażania potrzeb komunikacyjnych
i uczestniczenia w rutynowej komunikacji na znane im tematy związane z życiem codziennym
poprawnie posługiwać się słownictwem przewidzianym dla poziomu podstawowego
czynnie operować około 2000 wyrazów
Poprawność
gramatyczna
•
•
rozpoznawać i stosować poprawne gramatycznie formy językowe, pozwalające na działania
językowe w zakresie określonym przez katalogi funkcji i pojęć językowych oraz katalogi zagadnień
gramatycznych i tematycznych
krytycznie oceniać poprawność swoich wypowiedzi pod względem gramatycznym, strukturalnym,
leksykalnym i semantycznym oraz odnosić te wypowiedzi do ich realizacji mówionych/miganych
(np. na podstawie nagrań wypowiedzi)
Błędy popełniane przez uczących się nie powinny uniemożliwiać zrozumienia formułowanych przez nich wypowiedzi,
zarówno ustnych, jak i pisemnych.
12
4. TREŚCI NAUCZANIA
4.1. Katalog tematyczny
Zakres materiału przewidziany na poziom podstawowy obejmuje słownictwo z 13 obszarów tematycznych o różnym stopniu
uszczegółowienia. Tematy mogą być poszerzane w zależności od
potrzeb uczących się, ich zainteresowań lub zaistniałej sytuacji,
np. bieżących wydarzeń w kraju i na świecie. Głównym tematem
1. Człowiek:
•
•
•
•
dane personalne: imię i nazwisko, adres, płeć, wiek,
miejsce ur., stan cywilny, przynależność narodowa,
znajomość języków, wykształcenie, zawód, zajęcie
wygląd zewnętrzny, ubranie
cechy charakteru
uczucia i emocje
jest kompetencja komunikacyjna pracownika. Kolejność realizacji
elementów poszczególnych bloków tematycznych jest dowolna,
ważne jest jednak, by wszystkie zostały uwzględnione w procesie
dydaktycznym.
2.Rodzina:
•
•
•
•
członkowie rodziny
wielkość rodziny
krewni
zawody i miejsca pracy członków rodziny
3. Życie codzienne:
4. Sposoby spędzania wolnego czasu:
5. Mieszkanie:
6. Miejsca:
7. Środki transportu:
8. Praca:
9. Edukacja:
10. Żywienie:
11.Zakupy i usługi:
12.Zdrowie i higiena osobista:
• rutyna dnia codziennego
• pory dnia
• przedmioty codziennego użytku
•
•
•
•
rodzaj, położenie i wielkość mieszkania
rodzaje pomieszczeń
wyposażenie mieszkania/domu
wynajmowanie mieszkania/domu
• środki komunikacji
• baza noclegowa
• ciekawe miejsca, obiekty
•
•
•
•
•
•
•
•
•
rodzaje szkół, kursów
nazwy przyborów szkolnych
nazwy przedmiotów i ocen szkolnych
sposoby dokształcania się
sklepy (rodzaje), punkty usługowe
towary (artykuły spożywcze, kosmetyki)
podstawowe jednostki miar i wag
pieniądze
punkty usługowe
• zainteresowania, hobby
• rozrywki
• sport
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
rodzaj, położenie i wielkość miejscowości
podstawowe instytucje użyteczności publicznej
(bank, poczta, dworzec...)
rodzaje budynków (blok, kościół, itp.)
plan przestrzenny (place, ulice, parki)
miejsca pracy
nazwy zawodów i czynności
czynności administracyjne związane z pracą
rodzaje pracy, czas pracy, urlop
płace i zarobki
artykuły spożywcze
posiłki, dania, napoje
nakrycia stołowe, przybory kuchenne
lokale gastronomiczne
samopoczucie
higiena osobista
części ciała
choroba, wizyta u lekarza
apteka
13.Środowisko naturalne:
• klimat, pory roku, pogoda, krajobrazy
• podstawowe nazwy roślin i zwierząt
13
4.2. Katalog zagadnień gramatyczno-syntaktycznych
Program przewidziany dla poziomu podstawowego zakłada wprowadzenie i utrwalenie znajomości nowopoznanych struktur:
ZAGADNIENIA BAZOWE SYSTEMU JĘZYKOWEGO
Części mowy
• podział na części mowy
• funkcje części mowy
• wyróżniki formalne części mowy w polszczyźnie i w PJM
Rodzaj gramatyczny
• rodzaj gramatyczny w polszczyźnie i w PJM
• konsekwencje istnienia rodzaju gramatycznego w polszczyźnie (wykładniki formalne)
• akomodacja
System przypadkowy
• funkcje systemu przypadkowego a systemy pozycyjne
• paradygmaty odmiany jako system wykładniczy
• podmiot jako podstawa semantyczna
FLEKSJA IMIENNA
KATEGORIA RODZAJU I LICZBY RZECZOWNIKA I PRZYMIOTNIKA
Odmiana rzeczowników przez wszystkie przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej
•
•
•
•
•
•
•
odmiana rzeczowników r.m. zakończonych na spółgłoskę
odmiana rzeczowników r.m. zakończonych na -a
odmiana rzeczowników r.ż. zakończonych na -a lub na -i
odmiana rzeczowników r.ż. zakończonych na spółgłoskę
odmiana rzeczowników rodzaju nijakiego zakończonych na -o lub na -e
odmiana rzeczowników rodzaju nijakiego zakończonych na -um
odmiana rzeczowników nieregularnych
Mechanizm odmiany rzeczowników
• temat i końcówka
• alternacje samogłoskowe i spółgłoskowe zachodzące w temacie
Odmiana zaimków przez przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej
• odmiana zaimków osobowych, wskazujących, dzierżawczych i pytajnych
• formy zaimków pytajnych który, która, które oraz czyj, czyja, czyje w mianowniku liczby pojedynczej,
w mianowniku i bierniku liczby mnogiej rodzaju męskoosobowego
Odmiana przymiotników przez wszystkie przypadki w l.p. i l.mn.
• odmiana przymiotników r.m. zakończonych na -y i na -i
• odmiana przymiotników r.ż. zakończonych na -a,
• odmiana przymiotników r.n. zakończonych na -e
Odmiana liczebników przez przypadki
• liczebniki główne w mianowniku
• odmiana przymiotnikowa liczebników porządkowych przez wszystkie przypadku w l.p. i l.mn.
14
Funkcje przypadków:
•
•
•
•
•
•
•
Mianownik (l.poj. i l.mn.): w funkcji podmiotu, w funkcji orzecznika w orzeczeniu imiennym
Dopełniacz (l.poj. i l.mn.): jako dopełnienie bliższe i dopełnienie bliższe po czasownikach zaprzeczonych, jako dopełnienie
dalsze, wyrażanie przynależności, określanie miar i ilości, w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach, po formach nie ma,
nie było, nie będzie, po liczebnikach nieokreślonych, w datach, po liczebnikach głównych
Celownik (l.poj. i l.mn.): zaimków osobowych, rzeczowników żywotnych jako dopełnienie dalsze
Biernik (l.poj. i l.mn.): jako dopełnienie bliższe po czasownikach przechodnich, w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach
Narzędnik (l.poj. i l.mn.): jako orzecznik wyrażony rzeczownikiem po czasownikach być, zostać,
jako dopełnienie dalsze oznaczające narzędzie lub środek transportu, w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach
Miejscownik (l.poj. i l.mn.): w wyrażeniach przyimkowych określających miejsce, czas czynności, określających obiekt,
o którym się myśli, mówi
Wołacz (l.poj. i l.mn.)
FLEKSJA CZASOWNIKA
Cechy znaczeniowo-gramatyczne czasownika
• formy bezokolicznika
• rekcja czasownika
• temat czasu teraźniejszego i przeszłego
Koniugacje
• -ę, -esz / -ę, -isz / -am, -asz/ -em, -esz
Aspekt
• czasowniki niedokonane i dokonane
Strona czynna i zwrotna (formy osobowe)
Tryb oznajmujący
• czas teraźniejszy czasowników niedokonanych
• czas przeszły czasowników dokonanych i niedokonanych
• czas przyszły czasowników niedokonanych i dokonanych
Tryb rozkazujący
Tryb przypuszczający
• formy trybu jako życzenie, prośba, złagodzony rozkaz
• zdania warunkowe w trybie przypuszczającym
Formy nieosobowe w czasie teraźniejszym, w trybie oznajmującym
Czasowniki ruchu
SŁOWOTWÓRSTWO
Stopniowanie przymiotników i użycie syntaktyczne stopni
Tworzenie i funkcje syntaktyczne przysłówków
• formy typu fatalny-fatalnie
Stopniowanie przysłówków i użycie syntaktyczne stopni
Nazwy mieszkańców krajów oraz przymiotniki tworzone od nazw krajów (funkcjonalnie)
Nazwy żeńskie, np. student – studentka
15
Program przewidziany dla poziomu podstawowego zakłada wprowadzenie i utrwalenie znajomości nowo poznanych struktur:
SKŁADNIA
Zdania pojedyncze
Zdania oznajmujące
Zdania pytające
• pytania o rozstrzygnięcie rozpoczynane partykułą
• możliwość opuszczania partykuły
• pytania o informację
Zdania rozkazujące
Wyrażanie części zdania pojedynczego
• orzeczenie, podmiot, dopełnienie, przydawka, okolicznik
Wyrażanie podmiotu
• podmiot wyrażony mianownikiem
• podmiot wyrażony dopełniaczem
• podmiot wielowyrazowy wyrażony przez połączenie liczebnika z rzeczownikiem
Wyrażanie orzeczenia
• orzeczenie czasownikowe
• orzeczenie imienne, imienne z orzecznikiem w mianowniku, imienne z orzecznikiem w narzędniku
Wyrażanie dopełnienia
• dopełnienie bliższe wyrażane biernikiem, dopełniaczem i dopełniaczem po czasownikach zaprzeczonych
• dopełnienie dalsze i dalsze z przyimkami
Przydawka jako określenie rzeczownika
• przydawka wyrażona przymiotnikiem,
• przydawka wyrażona rzeczownikiem w dopełniaczu lub rzeczownikiem z przyimkiem
Okolicznik jako określenie czasownika
• okolicznik wyrażony przysłówkiem, rzeczownikiem z przyimkiem lub czasownikiem
Negacja
• podwójna negacja w zdaniu pojedynczym
• szyk negacji i negacji podwójnej
Zdania złożone
Zdania złożone współrzędnie (ze spójnikami…)
Zdania złożone podrzędnie
• zdania połączone spójnikami ponieważ, bo, dlatego że, kiedyś, gdy
• zdania warunkowe z jeśli, gdyby
16
4.3. Katalog zagadnień stylistycznych
Uczący się powinni opanować umiejętność dopasowania form wypowiedzi do wieku i statusu rozmówców. Powinni umieć stosować odpowiednie konwencje socjokulturowe oraz posługiwać się oficjalną i nieoficjalną odmianą języka polskiego.
SKŁADNIA
Środki warunkujące spójność tekstu – spójniki, np. a, i, bo, ale, albo
STYL
Rodzaje stylu:
• styl formalny i nieformalny
Środki stylistyczne:
• elipsy, antonimy, epitety
• wyrazy bliskoznaczne
• synonimy
17
4.4. Katalog funkcjonalno-pojęciowy
Program zakłada, że uczący się na poziomie podstawowym opanują umiejętność dostosowania form wypowiedzi do wieku i statusu rozmówców oraz zachowywania się odpowiednio pod względem językowym, występując w różnych rolach komunikacyjnych.
KATALOG FUNKCJONALNO-POJĘCIOWY
1.Kontakty społeczne
(działanie oraz reakcja)
– zrytualizowane zwroty
grzecznościowe
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
2.Funkcje informacyjne
i mediacyjne
• informowanie:
– nazywanie, identyfikowanie
– przekazywanie informacji, w tym relacjonowanie przebiegu zdarzenia
• pytanie o informacje
• potwierdzenie informacji
• przeczenie (negacja) informacji
3.Funkcje działania
•
•
•
•
4.Funkcje modalne
• wyrażanie pewności/niepewności
• wyrażanie możliwości/niemożliwości
• wyrażanie potrzeby
5.Funkcje oceny
• wyrażanie opinii: pozytywnych, negatywnych, neutralnych
• wyrażanie preferencji/braku preferencji
• wyrażanie aprobaty/dezaprobaty
6.Funkcje ekspresywne
•
•
•
•
•
•
wyrażanie zadowolenia/niezadowolenia
wyrażanie upodobania, sympatii/antypatii
wyrażanie zaskoczenia/zdziwienia
wyrażanie pragnień, życzeń
wyrażanie potrzeby
wyrażanie radości
7.Wyrażanie pojęć
ogólnych
•
•
•
•
•
cechy
relacje posiadania i przynależności
relacje przestrzenne (miejsce i kierunek)
relacje czasowe
ilość, jakość
18
nawiązywanie kontaktu
powitania
pożegnania
pozdrawianie
przedstawianie się
przedstawianie kogoś
pytanie o samopoczucie
wyrażanie swojego samopoczucia
wznoszenie toastów
dziękowanie
przepraszanie
zapraszanie
składanie życzeń
wzywanie do działania oraz zgoda/odmowa
oferowanie (propozycja) zrobienia czegoś oraz przyjęcie/odrzucenie propozycji
wydawanie poleceń
prośba oraz zgoda/odmowa spełnienia prośby
4.5. Struktura i strategie wypowiedzi
STRUKTURA I STRATEGIE WYPOWIEDZI
1. Przebieg rozmowy
• rozpoczynanie rozmowy
• reagowanie na wypowiedzi rozmówcy
– prośba o powtórzenie, o wolniejsze mówienie
– sygnalizowanie nieporozumienia
– prośba o wyjaśnienie, przeliterowanie, podpowiedź
– upewnianie się, czy rozmówca zrozumiał treść
• kontrolowanie przebiegu rozmowy
• przerywanie rozmowy
• kończenie rozmowy
2. Struktura wypowiedzi
• planowanie wypowiedzi
• realizacja wypowiedzi (jasność): rozpoczynanie wypowiedzi, kończenie wypowiedzi
4.6. Katalog zagadnień socjolingwistycznych, socjokulturowych i realioznawczych
Treści zawarte w niniejszej propozycji programowej wypływają
z zawartości katalogu funkcjonalno-pojęciowego i tematycznego przeznaczonego dla poziomu podstawowego. Proponowane
zagadnienia socjolingwistyczne, socjokulturowe i materiał realio-
znawczy należy traktować jako program minimum. Trzeba być
jednak otwartym na potrzeby uczących się, które pojawiają się
spontanicznie podczas zajęć, a także przygotowanym do realizacji
tematów wykraczających poza niniejszy program.
A. KOMPETENCJA SOCJOLINGWISTYCZNA I SOCJOKULTUROWA
1. Nawiązywanie i podtrzymanie kontaktu:
•
•
•
•
•
•
•
•
bezpośrednie przedstawianie się w kontaktach oficjalnych i nieoficjalnych
przedstawianie osoby trzeciej w kontaktach oficjalnych i nieoficjalnych
kontakt w rozmowie telefonicznej (przez tłumacza): przedstawianie się w rozmowie telefonicznej,
prośba o przywołanie osoby trzeciej, prośba o przekazanie informacji, pory dzwonienia
zwracanie się do innych osób w sposób nieoficjalny/oficjalny, sposoby przechodzenia na ty
powitania, pożegnania – oficjalne, nieoficjalne
kontakty towarzyskie – umawianie się na spotkanie oraz akceptacja/odmowa spotkania
kontakt niewerbalny (język ciała, np. uścisk ręki, dystans między rozmówcami)
podstawowe zasady grzeczności na co dzień, komplementowanie
2.Rytuały społeczne:
• zachowanie przy stole: częstowanie (akceptacja i odmowa), pory posiłków, polskie potrawy
B. POLSKIE REALIA
1. Polska:
• podstawowe symbole państwowe i narodowe, podstawowe wiadomości z zakresu geografii
2.Nauka i praca
• relacje pracodawca – pracownik, zachowanie i ubiór w oficjalnych kontaktach
3.Sposoby spędzania wolnego czasu
• życie kulturalne i artystyczne, podróżowanie po Polsce
4.Elementy wiedzy o Polsce i kulturze polskiej:
• sławni Polacy – kilka sylwetek (imię, nazwisko, czym się zajmowali – podstawowe informacje)
• polskie pieśni
19
5. KONTROLA WYNIKÓW NAUCZANIA
6. POMOCE DYDAKTYCZNE
Kontrola wyników nauczania odbywa się na kilku poziomach:
1.Każdy rok kursu zaczyna się i kończy testem kwalifikacyjnym, pozwalającym ocenić obiektywnie poziom biegłości uczestników.
2.Każdy semestr kończy się testem osiągnięć, badającym przyswojenie przez uczestników treści programu.
3.Sprawdziany umiejętności odbywające się po kolejnych zjazdach, badające przyswojenie przez uczestników materiału
z ostatniego zjazdu.
4.Prace pisemne indywidualne:
a. Teksty
b. Ćwiczenia gramatyczne
c. Inne, zaproponowane przez lektorów.
Kontrola wyników powinna obejmować poszczególne partie
materiału oraz w sposób szczegółowy badać postęp w zakresie
sprawności: czytania, pisania, umiejętności komunikacyjnych,
wiedzy gramatycznej i automatyzacji posługiwania się nią. Systematyczność kontroli jest szczególnie wskazana w przypadku kursu
organizowanego w trybie czasowym niespecyficznym dla metod
nauczania języków (tryb zaoczny).
Formy testów, sprawdzianów, zadań domowych oraz kontroli
opanowania poszczególnych umiejętności dostosowane są do
bieżących przebiegów realizacji programu przygotowywane są
przez lektorów.
Program powyższy jest niezależny od jakiegokolwiek podręcznika,
co oznacza, że lektorzy operują kserokopiami materiałów wybranych przez siebie pomocy dydaktycznych, konstruując w ten sposób dostosowany do potrzeb grupy proces dydaktyczny. Oznacza
to przede wszystkim, że lektorzy muszą mieć swobodny dostęp
do kserokopiarki, a uczestnicy powinni posiadać segregatory,
w których gromadzone będą kolejne materiały.
Ponieważ na rynku nie ma podręczników dostosowanych do potrzeb niesłyszących, którzy uczą się JPJO, dla wsparcia procesu
dydaktycznego (szczególnie dla wsparcia nauki własnej i ćwiczeń
w domach w okresach między zajęciami) dla poziomu podstawowego proponuje się uzupełnienie wyposażenia uczestników kursu
w następujące pozycje służące nauce JPJO:
1.Pasieka M., 2001, Język polski dla cudzoziemców. Ćwiczenia dla
początkujących. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
2.Lipińska E., 2004, Z polskim na ty. Podręcznik do nauki języka
polskiego dla stopnia progowego, Universitas, Kraków
3.Gołkowski M., Kiermut A., Kuc M., Majewska-Meyers M., 2010,
Gdybym znał dobrze język polski. Wybór tekstów z ćwiczeniami
do nauki gramatyki polskiej dla cudzoziemców, Wydawnictwa
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa
PROGRAM DLA POZIOMU ŚREDNIOZAAWANSOWANEGO (B1)
1. OPIS PROGRAMU
Program opiera się na założeniu, że niesłyszący uczący się, którzy
rozpoczynają naukę na poziomie B1, znają już język polski w zakresie wyznaczonym przez ramy programowe poziomów niższych
(A1 i A2) ze szczególnym uwzględnieniem wiedzy gramatycznej
i świadomości funkcjonowania procesów gramatycznych. Uczący
się zatem to osoby z dwóch grup: ci, którzy przeszli kurs podstawowy (A1+A2) lub te osoby niedosłyszące, które w wyższym
stopniu osiągnęły biegłość w polszczyźnie w sposób natywny, ale
poprawność ich wypowiedzi wymaga pomocy. W grupie drugiej
wdrażany program wprowadzany jest od samego początku: od
wyjaśniania zasad systemu językowego, porządkowania wiedzy
20
uczących się o języku. Osoby po kursie podstawowym podlegają
koncentrycznemu układowi programu, tzn. rozszerzają uprzednio
zdobytą wiedzę i kompetencje. Na tym etapie uczestnicy kursu
rozwijają umiejętności i sprawności językowe oraz poszerzają
swoją wiedzę ogólną tak, by w rezultacie osiągnąć biegłość na
poziomie B1.
Program dla poziomu B1 dla niesłyszących został przystosowywany do specyficznych potrzeb uczących się. Modyfikacje te dotyczą
w głównej mierze uszczegółowienia, obszarów tematycznych,
doboru materiałów oraz metod pracy, a także sprawności, jakie
w tym zakresie mogą być nauczane.
2. CELE W ZAKRESIE SPRAWNOŚCI JĘZYKOWYCH (DZIAŁAŃ KOMUNIKACYJNYCH)
SPRAWNOŚCI
POZIOM ŚREDNIOZAAWANSOWANY B1
ROZUMIENIE
CZYTANIE
•
•
•
•
•
•
•
•
umieć określić temat czytanej wypowiedzi
umieć określić intencje wypowiedzi pisemnych
(takich jak: zaproszenia, zawiadomienia, ogłoszenia itp.)
rozumieć główne informacje zawarte w krótkich komunikatach
rozumieć główne wątki wypowiedzi traktujących o sprawach bieżących lub dotyczących
zakresu ich osobistych i/lub zawodowych zainteresowań
rozumieć główne informacje prostych tekstów prasowych z gazet codziennych i periodyków
interesujących ich prywatnie i/lub zawodowo, jeśli wypowiedzi są realizowane
w języku odpowiednim dla poziomu B1
rozumieć treść rozmów pisanych dotyczących znanych im tematów, związanych z pracą,
szkołą, czasem wolnym itp.
wyszukać i zrozumieć potrzebną, ogólną informację w tekstach użytkowych
rozpoznać główne przesłanie i argumenty w przejrzyście skonstruowanym tekście
argumentacyjnym, dotyczącym znanych im tematów
•
•
rozumieć temat (rozumienie globalne), główne myśli, intencje, a także konkretne informacje (rozumienie selektywne
i szczegółowe) zawarte w tekstach o przejrzystej strukturze, napisanych w standardowej odmianie języka
umieć stosować podstawowe strategie w sytuacji niepełnego rozumienia tekstu, wykorzystując ilustracje
towarzyszące tekstowi, jego tytuł, znaki interpunkcyjne, podobieństwo pisowni wyrazów w języku ojczystym,
a także własną, wiedzę ogólną
INTERAKCJA
•
•
•
•
•
rozpoczynać, podtrzymywać i kończyć rozmowę (np. pisaną) oraz włączać się do rozmowy innych osób
i brać w niej aktywny udział, jeśli dotyczy ona tematów związanych z prywatną, edukacyjną, zawodową
i społeczną sferą życia lub ich zainteresowaniami
zapytać o większość spraw związanych z życiem codziennym i funkcjonowaniem w swoim środowisku
prosić o szczegółowe wskazówki i stosować je w praktyce
reagować na większość pytań sformułowanych przez słuchaczy
wyrażać uczucia (zaskoczenie, smutek, zainteresowanie itp.) i reagować na wypowiedzi tego typu innych osób
PRODUKCJA
(wypowiedź
monologowa)
•
•
•
•
•
•
•
umieć udzielić informacji na swój temat oraz na tematy związane ze swoim otoczeniem
przedstawić opisy zdarzeń, czynności, swoich przeżyć, doświadczeń, reakcji
relacjonować zdarzenia, zachowując ich chronologię
opisywać szczegółowo życie codzienne
opisywać przedmioty, ludzi i sytuacje
porównywać przedmioty, ludzi i sytuacje
wyrażać swoje uczucia, opinie, wyjaśniać i uzasadniać swoje preferencje i swój punkt widzenia
PISANIE
•
•
•
realizować funkcje językowe oraz posługiwać się słownictwem i strukturami gramatycznymi w zakresie
przewidzianym przez katalogi dla poziomu B1
kontrolować przebieg rozmowy, wyrażać prośbę o powtórzenie, wyjaśnienie kluczowych słów lub przeliterowanie,
gdy zachodzi taka potrzeba oraz upewniać się, czy są oni właściwie rozumiani i czy używają odpowiednich słów i form
posługiwać się oficjalną lub nieoficjalną odmianą języka polskiego odpowiednio do sytuacji w sposób płynny,
nieutrudniający rozumienia
PISANIE
(produkcja
i interakcja)
• znać i stosować w praktyce formy pisemne przewidziane dla tego poziomu
• umieć pisać proste, spójne teksty na tematy objęte katalogiem
posługiwać się językiem precyzyjnie, dostosowując styl wypowiedzi do jej adresata
•
•
•
•
realizować funkcje językowe oraz posługiwać się słownictwem i strukturami gramatycznymi
w zakresie przewidzianym przez katalogi dla poziomu B1
stosować strategie kompensacyjne i korygujące, ułatwiające zrozumienie swojej wypowiedzi pisemnej
rozpoznawać i poprawiać swoje błędy, gdy zdają sobie z nich sprawę
posługiwać się oficjalną lub nieoficjalną odmianą języka polskiego, odpowiednio do sytuacji,
w sposób nieutrudniający rozumienia
21
3. CELE W ZAKRESIE ŚRODKÓW JĘZYKOWYCH (KOMPETENCJA LINGWISTYCZNA)
ŚRODKI JĘZYKOWE
Zasób słownictwa
i poprawność
leksykalna
POZIOM ŚREDNIOZAAWANSOWANY B1
•
•
•
wykazywać się znajomością słownictwa wystarczającą do odbioru i produkcji tekstów
w zakresie określonym przez katalog tematyczny oraz katalog funkcji i pojęć językowych
poprawnie posługiwać się słownictwem przewidzianym dla poziomu B1
czynnie opanować około 3000 wyrazów
Poprawność
gramatyczna
•
•
rozpoznawać i stosować poprawne gramatycznie formy językowe, pozwalające na działania
językowe w zakresie określonym przez katalogi funkcji i pojęć językowych
oraz katalog zagadnień gramatycznych i tematycznych
krytycznie oceniać poprawność gramatyczną swoich wypowiedzi
Błędy gramatyczne popełniane przez uczących się oraz pojawiające się w ich wypowiedziach wahania i omówienia spowodowane lukami
słownikowymi nie powinny mieć większego wpływu na skuteczność komunikacji.
Sposób artykulacji, błędy ortograficzne i interpunkcyjne nie powinny utrudniać zrozumienia treści i intencji ich wypowiedzi. Uczący się
powinni umieć poprawiać niektóre z popełnianych przez siebie błędów.
4. TREŚCI NAUCZANIA
4.1. Katalog tematyczny
Zakres materiału przewidziany na poziom B1 obejmuje słownictwo z 19 obszarów tematycznych o różnym stopniu uszczegółowienia. Tematy mogą być poszerzane w zależności od potrzeb
uczących się, ich zainteresowań, zaistniałej sytuacji lub bieżących
wydarzeń w kraju i na świecie.
Kolejność realizacji poszczególnych bloków tematycznych jest
dowolna, ważne jest jednak, by wszystkie zostały uwzględnione
w procesie dydaktycznym.
1. Człowiek:
2. Rodzina:
3. Życie codzienne:
4. Sposoby spędzania wolnego czasu:
5. Sport:
6. Mieszkanie:
•
•
•
•
•
•
•
•
dane personalne: imię i nazwisko, adres, płeć, wiek,
miejsce urodzenia, stan cywilny, przynależność narodowa/
państwowa; znajomość języków; wykształcenie,
zawód, zajęcie
wygląd zewnętrzny; ubranie
cechy charakteru
uczucia i emocje; upodobania
rutyna dnia codziennego
pory dnia
przedmioty codziennego użytku
życie towarzyskie
• podstawowe dyscypliny sportowe
• podstawowy sprzęt sportowy
• imprezy sportowe
22
•
•
•
•
•
•
członkowie rodziny
wielkość rodziny
historia rodziny
krewni
relacje rodzinne
uroczystości rodzinne;
zajęcia i sytuacja zawodowa członków rodziny
• zainteresowania (hobby)
• rozrywki
• relaks
•
•
•
•
rodzaj, położenie i wielkość mieszkania
rodzaje pomieszczeń
wyposażenie mieszkania/domu
wynajmowanie mieszkania/domu
7. Miejsca:
8. Podróże i środki transportu:
9. Praca:
10.Edukacja:
11.Żywienie:
12.Zakupy i usługi:
13.Zdrowie i higiena osobista:
14.Państwo i społeczeństwo:
15.Środowisko naturalne:
16.Media:
17.Nauka i technika:
18.Kultura
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
rodzaj, położenie i wielkość miejscowości
instytucje użyteczności publicznej
(bank, poczta, dworzec, biblioteka, administracja)
rodzaje budynków (blok, kościół, itp.)
plan przestrzenny (place, ulice, parki, itp.)
miasto a wieś
zabudowania miejskie
miejsce pracy
nazwy zawodów; rodzaje pracy
płace i zarobki
rynek pracy (poszukiwanie, oferty pracy)
prawo pracy (warunki, czas pracy, urlop)
artykuły spożywcze
posiłki, dania, napoje
nakrycia stołowe
przybory kuchenne
przygotowanie potraw, przepisy
lokale gastronomiczne
samopoczucie
higiena osobista
części ciała
stan zdrowia; choroby
wizyta u lekarza (specjalisty)
apteka
dieta, zdrowy styl życia
wypadki
klimat, pory roku, pogoda
krajobrazy
świat roślin i zwierząt
ochrona przyrody
• rozwój techniki – komputeryzacja
• odkrycia i wynalazki
•
•
•
•
•
•
środki komunikacji
baza noclegowa: hotel, motel, camping, pensjonat,
kwatery prywatne, pokoje gościnne
komunikacja miejska (połączenia, przesiadki)
wycieczki, biura podróży
dokumenty niezbędne w podróży
atrakcje turystyczne – ciekawe miejsca, regiony, obiekty
• system edukacji, rodzaje szkół, kierunki studiów
• sposoby dokształcania się – kompetencje i kwalifikacje
• oceny, egzaminy, testy
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
rodzaje sklepów
towary – skład i właściwości
informacja, promocja i reklama
miary, wagi, rozmiary
warsztaty i punkty usługowe
(fryzjer, pralnia, stacja benzynowa itp.)
sposoby płacenia (gotówka, karty)
organizacja państwa
uroczystości państwowe
sytuacja polityczna i gospodarcza
najważniejsze polskie partie polityczne
warunki życia; przestępczość
prasa
radio
telewizja
Internet
• dziedziny kultury (literatura, film, muzyka, taniec)
• wydarzenia kulturalne (premiery, festiwale, nagrody)
• wybitni twórcy kultury
19.Inne tematy budzące zainteresowanie
uczących się:
•
•
•
•
aktualne informacje
wydarzenia polityczno-społeczne
warunki życia, poziom życia
stereotypy
23
Program przewidziany dla poziomu B1 zakłada utrwalanie i poszerzanie znajomości form gramatycznych i konstrukcji składniowych oraz
formacji słowotwórczych poznanych w dotychczasowej nauce przy równoczesnym wprowadzaniu ich nowych funkcji syntaktycznych.
ZAGADNIENIA BAZOWE SYSTEMU JĘZYKOWEGO
Części mowy
• podział na części mowy
• funkcje części mowy
• wyróżniki formalne części mowy w polszczyźnie i w PJM
Rodzaj gramatyczny
• rodzaj gramatyczny w polszczyźnie i w PJM
• konsekwencje istnienia rodzaju gramatycznego w polszczyźnie (wykładniki formalne)
• akomodacja
System przypadkowy
• funkcje systemu przypadkowego a systemy pozycyjne
• paradygmaty odmiany jako system wykładniczy
• podmiot jako podstawa semantyczna
FLEKSJA IMIENNA
KATEGORIA RODZAJU I LICZBY RZECZOWNIKA I PRZYMIOTNIKA
Odmiana rzeczowników przez przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
odmiana rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na spółgłoskę
odmiana rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na -a
odmiana rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych na -a
odmiana rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych na spółgłoskę
odmiana rzeczowników rodzaju nijakiego zakończonych na -o lub na -e
odmiana rzeczowników rodzaju nijakiego zakończonych na -um
odmiana rzeczowników nieregularnych
odmiana imion zakończonych na -y, -i oraz nazwisk na -ski, -cki, -ska, -cka
odmiana przymiotników typu chory, znajomy
odmiana rzeczowników o rozszerzonym temacie typu imię i zwierzę (funkcjonalnie)
Mechanizm odmiany rzeczowników (powtórzenie i utrwalenie):
• temat i końcówka
• alternacje samogłoskowe i spółgłoskowe zachodzące w temacie
Odmiana zaimków przez przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej:
• odmiana zaimków osobowych, dzierżawczych i wskazujących
• odmiana zaimków pytajnych przez wszystkie przypadki
Odmiana przymiotników przez przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
• odmiana przymiotników rodzaju męskiego zakończonych na -y/-i
• odmiana przymiotników rodzaju żeńskiego zakończonych na -a
• odmiana przymiotników rodzaju nijakiego zakończonych na -e
Odmiana liczebników przez przypadki (powtórzenie i utrwalenie):
• liczebniki główne w mianowniku, (bez form męskoosobowych); odmiana przymiotnikowa liczebników porządkowych,
np. pierwszy, pierwsza, pierwsze, drugi, druga, drugie, dziesiąty, dziesiąta, dziesiąte
24
Funkcje przypadków (powtórzenie i utrwalenie).
Mianownik liczby pojedynczej i mnogiej:
• mianownik w funkcji podmiotu
• mianownik jako orzecznik w orzeczeniu imiennym
Dopełniacz liczby pojedynczej i mnogiej:
•
•
•
•
•
•
•
dopełniacz jako dopełnienie bliższe i bliższe po czasownikach zaprzeczonych
dopełniacz jako dopełnienie dalsze
dopełniacz wyrażający przynależność, dopełniacz po określeniu miary i ilości
dopełniacz po liczebnikach głównych (od 5 wzwyż) i nieokreślonych
dopełniacz w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach: u, z(e), dla, do, od(e), obok, bez(e)
dopełniacz w datach określających dzień, miesiąc i rok
dopełniacz po formach: nie ma, nie było, nie będzie, brak
Celownik liczby pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
• celownik zaimków osobowych
• celownik rzeczowników żywotnych jako dopełnienie dalsze
Biernik liczby pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
• biernik jako dopełnienie bliższe po czasownikach przechodnich
• biernik w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach: na, o, po, przez(e), w(e), za, itd.
Narzędnik liczby pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
narzędnik jako orzecznik wyrażony rzeczownikiem po czasownikach: być, zostać
narzędnik jako dopełnienie dalsze po czasownikach typu interesować się, zajmować się, opiekować się, martwić się
narzędnik jako dopełnienie dalsze, oznaczające narzędzie lub środek transportu
narzędnik w wyrażeniach przyimkowych po przyimkach: z(e), za, nad(e), pod(e), przed(e), między
Miejscownik liczby pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie):
• miejscownik w wyrażeniach przyimkowych określających miejsce po przyimkach: na, przy, w(e)
• miejscownik w wyrażeniach przyimkowych określających czas czynności po przyimkach: o, po, w(e)
• miejscownik w wyrażeniach przyimkowych określających obiekt, o którym się mówi, myśli
Wołacz liczby pojedynczej i mnogiej (powtórzenie i utrwalenie)
FLEKSJA IMIENNA
Cechy znaczeniowo-gramatyczne czasowników (powtórzenie i utrwalenie):
• formy bezokolicznika
• rekcja czasowników
• temat czasu teraźniejszego i temat czasu przeszłego
Koniugacje (utrwalenie):
-ę, -esz; -ę, -isz/-ysz; -am, -asz/-em, -esz:
Strona czynna i zwrotna (formy osobowe powtórzenie i utrwalenie).
Tryb oznajmujący:
• czas teraźniejszy czasowników niedokonanych
• czas przeszły czasowników dokonanych i niedokonanych
• czas przyszły czasowników niedokonanych i dokonanych
Tryb rozkazujący:
Tryb przypuszczający:
• formy trybu przypuszczającego jako życzenie, prośba, złagodzony rozkaz
• zdania warunkowe w trybie przypuszczającym
Formy nieosobowe:
formy typu: można, trzeba, wolno, warto, należy
Czasowniki ruchu (system oparty na opozycji znaczeniowej iść: jechać oraz powtarzalności czynności
iść: chodzić: pójść, jechać: jeździć: pojechać
25
SŁOWOTWÓRSTWO
Stopniowanie przymiotników i użycie syntaktyczne stopni:
• stopień równy i wyższy, stopień najwyższy
Tworzenie i funkcje syntaktyczne przysłówków:
• formy typu rewelacyjny – rewelacyjnie, np. Wyglądasz rewelacyjnie.
Stopniowanie przysłówków i użycie syntaktyczne stopni:
• stopień równy i wyższy, stopień najwyższy
Nazwy mieszkańców krajów oraz przymiotniki tworzone od nazw krajów (funkcjonalnie)
Nazwy żeńskie (funkcjonalnie)
Nazwy czynności (funkcjonalnie), np. czytać – czytanie, prać – pranie
SKŁADNIA
Zdania pojedyncze (powtórzenie i utrwalenie)
Zdania oznajmujące
Zdania pytające (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
pytania o rozstrzygnięcie rozpoczynane partykułą czy
możliwość opuszczania partykuły czy
pytania o informację
pytania w mowie niezależnej i zależnej
Zdania rozkazujące
Wyrażanie części zdania pojedynczego
Podmiot wyrażony mianownikiem:
•
•
•
•
podmiot wyrażony rzeczownikiem (powtórzenie i utrwalenie)
podmiot wyrażony przymiotnikiem
podmiot wyrażony zaimkiem
podmiot gramatyczny wyrażony liczebnikiem
Podmiot wyrażony dopełniaczem (powtórzenie i utrwalenie)
Wyrażanie orzeczenia (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
orzeczenie czasownikowe
orzeczenie imienne
orzeczenie imienne z orzecznikiem w mianowniku
orzeczenie imienne z orzecznikiem w narzędniku
Wyrażanie dopełnienia (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
•
•
26
dopełnienie bliższe wyrażane biernikiem
dopełnienie bliższe wyrażane dopełniaczem
dopełnienie bliższe wyrażane dopełniaczem po czasownikach zaprzeczonych
dopełnienie bliższe wyrażane narzędnikiem
dopełnienie dalsze
dopełnienie dalsze z przyimkami
Przydawka jako określenie rzeczownika (powtórzenie i utrwalenie):
•
•
•
•
•
przydawka wyrażona przymiotnikiem
przydawka wyrażona rzeczownikiem w dopełniaczu
przydawka wyrażona liczebnikiem
przydawka wyrażona rzeczownikiem z przyimkiem
szyk przydawki przymiotnej
Okolicznik jako określenie czasownika (powtórzenie i utrwalenie):
• okolicznik wyrażony przysłówkiem
• okolicznik wyrażony rzeczownikiem z przyimkiem
• okolicznik wyrażony czasownikiem
Negacja:
• podwójna negacja w zdaniu pojedynczym (powtórzenie i utrwalenie)
• negacja wielokrotna w zdaniu pojedynczym
• szyk negacji i negacji podwójnej
Funkcje zaimka się:
• funkcja zwrotna
• funkcja bezosobowa
Zdania złożone
Zdania złożone współrzędnie ze spójnikami i, a, ale, albo, lub, lecz, więc, jednak
Zdania złożone podrzędnie:
•
•
•
•
•
•
•
zdania podmiotowe
zdanie dopełnieniowe
zdania przydawkowe
zdania okolicznikowe czasu i miejsca
zdania okolicznikowe przyczyny
zdania okolicznikowe celu
zdania okolicznikowe warunkowe (powtórzenie i utrwalenie)
27
4.3. Katalog zagadnień stylistycznych
Uczący się powinni opanować umiejętność dopasowania form wypowiedzi do wieku i statusu rozmówców. Powinni umieć stosować popularne wyrażenia idiomatyczne, odpowiedni do sytuacji styl i konwencje socjokulturowe oraz posługiwać się oficjalną i nieoficjalną odmianą
języka polskiego.
SKŁADNIA
Środki warunkujące spójność tekstu:
• spójniki, np. więc, dlatego
• zaimki względne, np. który, jaki
Równoważniki zdań
STYL
Rodzaje stylu:
• styl formalny i nieformalny
• styl potoczny (mówiony, pisany)
Środki stylistyczne:
•
•
•
•
elipsy
antonimy, synonimy, wyrazy bliskoznaczne
epitety
porównania
ZWIĄZKI FRAZEOLOGICZNE
Frazeologizmy odwołujące się do zjawisk natury, świata roślin, zwierząt, życia człowieka, nazw części ciała, kolorów;
ich zakres na tym poziomie jest bardzo niewielki.
28
4.4. Katalog funkcjonalno-pojęciowy
Program zakłada, że uczący się na poziomie B1 opanują umiejętność dostosowania form wypowiedzi do wieku i statusu rozmówców oraz
zachowania się odpowiednio pod względem językowym, występując w różnych rolach komunikacyjnych.
1.Kontakty społeczne
(działanie oraz reakcja)
•
•
•
•
•
•
•
nawiązywanie kontaktu
powitania, pożegnania, pozdrawianie
przedstawianie się, przedstawianie kogoś
pytanie o samopoczucie, wyrażanie swojego samopoczucia
wznoszenie toastów
dziękowanie, przepraszanie, zapraszanie
składanie życzeń
2.Funkcje informacyjne
i mediacyjne
• informowanie:
– nazywanie
– identyfikowanie
– definiowanie
– opisywanie
– porównywanie
– przekazywanie informacji (mediacja), w tym:
– relacjonowanie przebiegu zdarzenia
– relacjonowanie wypowiedzi własnych i osób trzecich
– przekazywanie informacji uzyskanych od osób trzecich
• określanie celu, przeznaczenia
• pytanie o informacje
• potwierdzenie informacji
• przeczenie (negacja) informacji
3.Funkcje działania
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
wzywanie do działania oraz zgoda/odmowa
wyrażanie chęci działania
proponowanie działania oraz zgoda/odmowa
obiecywanie, zapewnianie
nakazywanie/zakazywanie
wydawanie poleceń; instruowanie
rada (doradzanie, odradzanie) oraz przyjęcie/odrzucenie rady
ostrzeganie
prośba – zgoda/odmowa
podziękowania
4.Funkcje modalne
•
•
•
•
wyrażanie pewności/niepewności
wyrażanie przypuszczenia
wyrażanie możliwości/niemożliwości
wyrażanie konieczności i potrzeby
5.Funkcje oceny
•
•
•
•
•
wyrażanie opinii: pozytywnych/neutralnych/negatywnych
wyrażanie pochwały
wyrażanie preferencji/braku preferencji
wyrażanie krytyki
wyrażanie aprobaty/dezaprobaty
29
6.Funkcje ekspresywne
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
wyrażanie zadowolenia/niezadowolenia
wyrażanie sympatii/antypatii
wyrażanie upodobania
wyrażanie zaskoczenia/zdziwienia
wyrażanie pragnień, życzeń
wyrażanie potrzeby
wyrażanie radości; zmartwienia; smutku, żalu; bólu
wyrażanie zdenerwowania
wyrażanie współczucia
wyrażanie nadziei
wyrażanie obawy
wyrażanie obojętności
wyrażanie rozczarowania
wyrażanie przykrości
7.Wyrażanie pojęć ogólnych
•
•
•
•
•
•
cechy, właściwości, stan
relacje posiadania i przynależności
relacje przestrzenne (miejsce i kierunek)
relacje czasowe
ilość, jakość
sposób, warunek i konsekwencja
4.5. Struktura i strategie wypowiedzi
STRUKTURA I STRATEGIE WYPOWIEDZI
1. Przebieg rozmowy
•
•
•
•
•
•
–
–
–
–
•
•
rozpoczynanie rozmowy
włączanie się do rozmowy
podtrzymywanie rozmowy
zwracanie się do różnych rozmówców
identyfikowanie intencji rozmówcy
reagowanie na wypowiedzi rozmówcy:
prośba o powtórzenie, prośba o wolniejsze mówienie
sygnalizowanie niezrozumienia
prośba o wyjaśnienie, przeliterowanie, podpowiedź
upewnianie się, czy rozmówca zrozumiał treść
kontrolowanie przebiegu rozmowy
przerywanie rozmowy, kończenie rozmowy
2. Struktura wypowiedzi
•
•
–
–
–
•
planowanie wypowiedzi
klarowność wypowiedzi (jasność):
rozpoczynanie wypowiedzi
podawanie przykładów
stosowanie autokorekty
kończenie wypowiedzi
30
4.6. Katalog zagadnień socjolingwistycznych, socjokulturowych i realioznawczych
A. KOMPETENCJA SOCJOLINGWISTYCZNA I SOCJOKULTUROWA
1.Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu:
•
•
•
–
–
–
•
•
•
•
•
•
–
–
•
–
–
–
–
•
bezpośrednie przedstawianie się w kontaktach oficjalnych i nieoficjalnych
przedstawianie osoby trzeciej w kontaktach oficjalnych i nieoficjalnych
kontakt w rozmowie telefonicznej:
przedstawianie się w rozmowie telefonicznej
prośba o przywołanie osoby trzeciej
prośba o przekazanie informacji
pory dzwonienia
zwracanie się do innych osób w sposób oficjalny/nieoficjalny (w zal. od stopnia zażyłości)
sposoby przechodzenia na ty
powitania – oficjalne i nieoficjalne
pożegnania – oficjalne i nieoficjalne
kontakty towarzyskie:
umawianie się na spotkanie oraz akceptacja, odmowa propozycji spotkania
zaproszenie do tańca
kontakt niewerbalny:
język ciała, np. uścisk ręki, całowanie kobiet w rękę
kontakt wzrokowy
dystans między rozmówcami
gesty i mimika
zasady grzeczności na co dzień, w tym komplementowanie
2.Rytuały społeczne:
• zachowanie przy stole:
– częstowanie – akceptacja i odmowa poczęstunku; podziękowanie
– toasty
B. POLSKIE REALIA
1.Polska:
•
•
•
•
•
•
granice państwa; sąsiedzi Polski
Polska w Unii Europejskiej
największe miasta (zabytki)
krainy geograficzne; najważniejsze regiony
morze, rzeki i jeziora
polskie symbole narodowe
2.Święta i obyczaje:
•
•
•
–
–
–
•
•
święta religijne: Wigilia, Boże Narodzenie, Wielkanoc, Wszystkich Świętych
święta państwowe: 11 Listopada, 3 Maja
etykieta i normy zachowania w miejscach kultu religijnego, użyteczności publicznej, podczas uroczystości państwowych:
wymogi zachowania powagi
zakaz jedzenia, picia i żucia gumy, używania telefonu komórkowego
adekwatność stroju
imieniny i urodziny
etykieta i normy zachowania podczas uroczystości rodzinnych, adekwatność stroju
31
B. POLSKIE REALIA
3.Życie codzienne Polaków:
•
•
–
–
–
–
•
–
–
miejsce spożywania posiłków
składanie wizyt:
pora wizyt i znaczenie punktualności
zasady przyjmowania gości
zachowanie gospodarzy i gości
zapraszanie do siebie
spotkania poza domem:
zwyczaje płacenia rachunków
adekwatność ubioru do miejsca spotkania
4.Nauka i praca:
• relacje profesor – student, nauczyciel – uczeń, przełożony – podwładny
• zachowanie i ubiór w miejscu pracy, na uczelni (np. na egzaminach), w szkole
• uroczystości oraz zwyczaje szkolne i uniwersyteckie: Dzień Nauczyciela, studniówka, juwenalia
5.Sposoby spędzania wolnego czasu:
• życie kulturalne i artystyczne
• podróżowanie po Polsce i Europie
6.Normy prowadzenia korespondencji w języku polskim.
7.Polska rodzina.
8.Elementy wiedzy o Polsce i kulturze polskiej:
• elementy historii
• sławni Polacy i ich dzieła
• polskie pieśni i piosenki
5. KONTROLA WYNIKÓW NAUCZANIA
6. POMOCE DYDAKTYCZNE
Kontrola wyników nauczania odbywa się na kilku poziomach:
1.Każdy rok kursu zaczyna się i kończy testem kwalifikacyjnym, pozwalającym ocenić obiektywnie poziom biegłości uczestników.
2.Każdy semestr kończy się testem osiągnięć, badającym przyswojenie przez uczestników treści programu.
3.Sprawdziany umiejętności odbywające się po kolejnych zjazdach, badające przyswojenie przez uczestników materiału
z ostatniego zjazdu.
4.Prace pisemne indywidualne:
a.Teksty
b.Ćwiczenia gramatyczne
c.Inne, zaproponowane przez lektorów.
Kontrola wyników powinna obejmować poszczególne partie
materiału oraz w sposób szczegółowy badać postęp w zakresie
sprawności: czytania, pisania, umiejętności komunikacyjnych,
wiedzy gramatycznej i automatyzacji posługiwania się nią. Systematyczność kontroli jest szczególnie wskazana w przypadku kursu
organizowanego w trybie czasowym niespecyficznym dla metod
nauczania języków (tryb zaoczny).
Formy testów, sprawdzianów, zadań domowych oraz kontroli
opanowania poszczególnych umiejętności dostosowane są do
bieżących przebiegów realizacji programu przygotowywane są
przez lektorów.
Program powyższy jest niezależny od jakiegokolwiek podręcznika,
co oznacza, że lektorzy operują kserokopiami materiałów w wybranych przez siebie pomocy dydaktycznych, konstruując w ten
sposób dostosowany do potrzeb grupy proces dydaktyczny. Oznacza to przede wszystkim, że lektorzy muszą mieć swobodny dostęp do kserokopiarki, a uczestnicy powinni posiadać segregatory,
w których gromadzone będą kolejne materiały.
32
Ponieważ na rynku nie ma podręczników dostosowanych do
potrzeb niesłyszących uczących się JPJO, dla wsparcia procesu
dydaktycznego (szczególnie dla wsparcia nauki własnej i ćwiczeń
w domach w okresach między zajęciami), dla poziomu podstawowego proponuje się uzupełnienie wyposażenia uczestników kursu
w następujące pozycje służące nauce JPJO:
1.Bajor E., Madej E., 2006, Wśród ludzi i ich spraw. Język polski
dla cudzoziemców. BESTOM-DENTOnet,
2.Bajor E., Sabela A., 2006, Zeszyt ćwiczeń do podręcznika
„Wśród ludzi i ich spraw. Język polski dla cudzoziemców”, BESTOM-DENTOnet,
3.Lipińska E., 2004, Z polskim na ty. Podręcznik do nauki języka
polskiego dla stopnia progowego, Universitas, Kraków.
AKTYWIZACJA
SPOŁECZNA
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
1. INFORMACJE PODSTAWOWE
czas:
36 godzin (spotkania w weekendy)
prowadzenie:
tandem: trener/ka + tłumacz/ka
grupa docelowa: niesłyszący (niedosłyszący i Głusi) szukający pracy
Szkolenie adresowane jest do osób niesłyszących wchodzących
na rynek pracy bądź już na nim funkcjonujących. Podstawowym
celem szkolenia jest wyposażenie jego uczestników w umiejętności i kompetencje zapewniające zwiększenie ich świadomości
i aktywności społecznej, a przez to także zawodowej. Najważniejszą wartością szkolenia jest prowadzenie go w polskim języku migowym (PJM) – naturalnym języku codziennej komunikacji
osób niesłyszących. Treści kursu podzielone zostały na trzy moduły. Pierwszym z nich jest kurs rozwoju osobistego skoncentrowany głównie na budowaniu silnych motywacji oraz umiejętności
kreowania własnej tożsamości zawodowej i jej autoprezentacji.
Moduł drugi to zajęcia z komunikacji w grupie i relacji społecznych, obejmujący zwłaszcza zasady pracy grupowej, zarządzanie
zespołem (team bilding, lidership) i role wewnątrzgrupowe. Moduł
trzeci poświęcony będzie tożsamości zawodowej, a zatem planowaniu własnej kariery zawodowej, gromadzeniu i wykorzystywaniu doświadczeń i zasadom funkcjonowania w międzykulturowym
środowisku w organizacji czy firmie.
2. W CZYM TKWI PROBLEM?
Osoby niesłyszące należą w Polsce do grup mniejszości wykluczonych społecznie i zawodowo. W pewnym stopniu za sytuację
taką odpowiada medyczne podejście do niesłyszących, które
każe postrzegać ich jak osoby niepełnosprawne, ograniczone poznawczo, komunikacyjnie, społecznie i zawodowo. Długotrwałe
w naszej kulturze postrzeganie wszystkich niesłyszących w kategoriach niepełnosprawności sprawia, że osoby takie zyskują
poczucie obniżonej wartości, są niesamodzielne, mało asertywne
i nieprzygotowane do aktywnego życia zawodowego na zasadach
konkurencyjności. Podejście medyczne (niesłyszący jako niepełnosprawni) coraz częściej spotyka się też z krytyką, a nawet
oporem ze strony społeczności polskich niesłyszących. Dzieje się
tak z powodu nasilających się w Polsce od kilkunastu lat ruchów
społecznych i kulturotwórczych spod znaku Deaf Pride. W tym
ujęciu – przeciwstawnym do medycznego – osoby niesłyszące
uznają swoją głuchotę lub niedosłuch za wartość stanowiącą wyznacznik ich odrębności, zatem także tradycji i kultury. Przejęcie
34
owego kulturowego sposobu myślenia niesłyszących jest wskazane w procesach aktywizacji społecznej i zawodowej tego środowiska. Postrzeganie osoby niesłyszącej w kategoriach Innego,
czyli członka mniejszości językowo-kulturowej, wywoła zmianę
postaw, potrzeb i oczekiwań tych osób wobec samych siebie, ale
też wobec społeczności słyszących. Nowa tożsamość społeczna
wymaga jednak wsparcia w postaci pełniejszych, wszechstronniejszych i bardziej zaawansowanych umiejętności i kompetencji
dotyczących rozwoju osobistego, zdolności komunikacyjnych
i autoprezentacyjnych oraz potencjału interakcji z grupą. Niniejszy
program szkolenia jest w dużej części odpowiedzią na to zapotrzebowanie (zwłaszcza w odniesieniu do kompetencji kluczowych).
3. INNOWACYJNOŚĆ OPRACOWANEGO
PROGRAMU
Proponowane tu szkolenie jest innowacyjne ze względu na sposób
komunikacji z uczestnikami. Szkolenie osób niesłyszących powinno być bowiem prowadzone w ich języku codziennym (w PJM).
Dotyczy to zwłaszcza budowania aktywnej postawy prospołecznej i prozawodowej oraz przekazywania wiedzy i kształtowania
umiejętności związanych z autoprezentacją, komunikacją w grupie i w pracy. Umiejętności tego typu powinny być przez głuchych
przyswajane w ich własnym języku, a dopiero potem utrwalane
i przenoszone do zachowań w języku polskim – dla niesłyszących
jest to język obcy (to w ramach innych szkoleń – językowych).
4. CELE SZKOLENIA
Główny cel ma charakter praktyczny. Chodzi o wszechstronne
przygotowanie osób niesłyszących (niedosłyszących oraz kulturowo Głuchych) do podejmowania aktywności społecznej, a przez to
także zawodowej. Mają temu służyć zwłaszcza praktyczne umiejętności z zakresu autoprezentacji, komunikacji interpersonalnej
i komunikacji w grupie. Osobny obszar wsparcia stanowią umiejętności wspierające tożsamość zawodową, takie jak planowanie
własnej edukacji i kariery zawodowej, profilowanie własnego
WPROWADZENIE
doświadczenia i dostosowanie siebie do konkretnych ofert oraz
radzenie sobie w sytuacjach trudności komunikacyjnych, ale też
napięć i konfliktów międzykulturowych w firmie czy organizacji.
Cele szczegółowe można podzielić ze względu na wiedzę, umiejętności i kompetencje.
1) W zakresie wiedzy celem szkolenia będzie:
• wprowadzenie w podstawy teorii inności, wykluczenia,
dyskryminacji i komunikacji międzykulturowej;
• przedstawienie aktualnej sytuacji językowo-kulturowej
głuchych na świecie w Polsce;
• przedstawienie osobom niesłyszącym stereotypów
na ich temat;
• zebranie autostereotypów osób niesłyszących
– co głusi myślą na swój temat;
• omówienie tożsamości zawodowej osób głuchych i sposobu
postrzegania własnych problemów na rynku pracy;
• omówienie sposobu postrzegania osób głuchych
i ich problemów zawodowych przez pracodawców.
2) W zakresie umiejętności
– celem szkolenia będzie przygotowanie uczestników do:
• identyfikacji sytuacji międzykulturowej
(zwłaszcza problemowej czy konfliktowej);
• komunikowania się z osobami słyszącymi za pomocą różnych
form kontaktu (pantomima, pismo, tłumacz, czytanie z ruchu
warg, język migowy itp.);
• autoprezentacji w języku migowym;
• występowania w grupie w roli lidera i w innych rolach
aktywnych;
• zarządzania własnym wizerunkiem;
• planowania edukacji i kariery zawodowej;
• przygotowania do rekrutacji zawodowej;
• rozwiązywania problemów zawodowych na rynku pracy
i w miejscu pracy.
3) W zakresie kompetencji społecznych i kulturowych – celem
szkolenia jest utrwalenie świadomości społecznej uczestników w zakresie dyskryminacji i wykluczenia osób niesłyszących, a także wytworzenie przeświadczenia o konieczności
zmiany podejścia słyszących do osób głuchych i wzmocnienia
własnej aktywności społecznej i zawodowej.
Szkolenie ma też cel metodologiczny. Jest nim przetestowanie
nowych narzędzi edukacji międzykulturowej i antydyskryminacyjnej z grupą wykluczonych, ale posługujących się innym niż grupa
dominująca językiem.
5. POTENCJALNI UCZESTNICY
Szkolenie adresowane jest zwłaszcza do:
• osób niesłyszących funkcjonujących na rynku pracy,
• osób niesłyszących na ostatnim etapie edukacji przed rozpoczęciem życia zawodowego,
• osób niesłyszących wchodzących na rynek pracy lub poszukujących pracy.
6. SYLWETKA ABSOLWENTA
Beneficjentami kursu będą osoby niesłyszące (niedosłyszące oraz
głuche) przygotowujące się do podjęcia pracy lub już funkcjonujące na rynku pracy, tzn. absolwenci szkół ponadgimnazjalnych,
studiów I i II stopnia, studiów podyplomowych oraz bezrobotni
i pracownicy chcący zmienić obecne miejsce zatrudnienia. Szkolenie pozwoli uczestnikom pogłębić wiedzę oraz świadomość
dotyczącą różnic kulturowych w komunikacji słyszących i niesłyszących, konieczność budowania ścieżki zawodowego rozwoju
oraz własnej tożsamości w kontekście zawodowym. Pozwoli
zrozumieć motywację postępowania słyszących pracodawców
oraz rozwinie umiejętności w zakresie autoprezentacji, komunikacji wewnątrzgrupowej i kierowania własną karierą. Absolwent
szkolenia to osoba świadoma własnej tożsamości społecznej
i kulturowej, wrażliwa na zjawiska dyskryminacji i wykluczenia
osób niesłyszących oraz otwarta na samorozwój lub inne formy
aktywizacji społecznej. Absolwent taki będzie precyzyjne oraz
konsekwentnie budował swój zawodowy wizerunek, będzie radził
sobie ze stresem oraz innymi typowymi problemami występującymi w procesie rekrutacji, każdorazowo będzie także dążył do jak
najefektywniejszej komunikacji na poziomie międzykulturowym.
Ponadto szkolenie pozwoli rozbudzić lub wzmocnić w uczestnikach postawę aktywną – włącznie z przygotowaniem do pełnienia
funkcji lidera społeczności lokalnej. Przyczyni się to do zmniejszenia zjawiska braku pracy w tej grupie społecznej oraz poprawy
jakości życia niesłyszących profesjonalistów, dyskryminowanych
ze względu na ubytek słuchu.
7. ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Na realizację programu przeznaczono 36 jednostek lekcyjnych,
czyli 6 dni szkoleniowych (po 6 godzin każdy), połączonych w 3
kolejne weekendy. Treści zostały podzielone łącznie na 3 moduły
(po jednym na każdy weekend szkolenia):
• rozwój osobisty,
• relacje społeczne i komunikacja w grupie,
• funkcjonowanie w pracy: w firmie/organizacji.
Program realizowany będzie w formie kursu tradycyjnego w języku migowym (PJM). Przewidziane metody to: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, dyskusja, burza mózgów, zadania
symulacyjne.
35
INFORMACJA OGÓLNA O SZKOLENIU
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza – uczestnik szkolenia posiada wiadomości z zakresu:
•
•
•
•
•
•
podstaw teorii inności, wykluczenia, dyskryminacji i komunikacji międzykulturowej
aktualnej sytuacji językowo-kulturowej głuchych na świecie i w Polsce
zewnętrznych stereotypów (heterostereotypów) na temat niesłyszących
stereotypów na swój temat (autostereotypów)
tożsamości zawodowej osób głuchych i sposobu postrzegania własnych problemów na rynku pracy
sposobu postrzegania osób głuchych i ich problemów zawodowych przez pracodawców
Umiejętności – absolwent szkolenia potrafi:
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
•
•
•
•
•
•
•
•
dokonać identyfikacji sytuacji międzykulturowej (zwłaszcza problemowej czy konfliktowej)
komunikować się z osobami słyszącymi za pomocą różnych form kontaktu
(pantomima, pismo, tłumacz, czytanie z ruchu warg, język migowy itp.)
dokonać autoprezentacji w języku migowym
występować w grupie w roli lidera i w innych rolach aktywnych
zarządzać własnym wizerunkiem
planować edukację i karierę zawodową
przygotować się do rekrutacji zawodowej
rozwiązywać problemy zawodowe na rynku pracy oraz w miejscu pracy
Kompetencje – uczestnik szkolenia:
• zwiększa poziom świadomości społecznej w zakresie dyskryminacji i wykluczenia osób niesłyszących
• wytwarza w sobie przeświadczenie o konieczności zmiany podejścia słyszących do osób głuchych
i wzmocnienia własnej aktywności społecznej i zawodowej
36
Grupa docelowa
• osoby niesłyszące na ostatnim etapie edukacji
• osoby niesłyszące wchodzące na rynek pracy lub poszukujące pracy
• osoby niesłyszące funkcjonujące na rynku pracy
Liczba godzin na 1
słuchacza
36 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Dobre Kadry. Centrum badawczo-szkoleniowe Sp. z o.o.
Autorzy programu
szkolenia
Tomasz Piekot
Ewelina Moroń
RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA
TYTUŁ BLOKU TEMATYCZNEGO
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
BLOK I Ja – rozwój osobisty
1. Ćwiczenia integracyjne („jedno pytanie”) – 1 h
2. Kim jestem? – autorefleksyjność i autoidentyfikacja – 3 h
– Stereotyp niesłyszącego
– Głuchy jako Inny w świecie słyszących
– Głusi jako mniejszość językowo-kulturowa
– Wyznaczniki Głuchoty (kulturowej)
3. Czego potrzebuję? – motywacja, asertywność, radzenie sobie ze stresem,
podejmowanie decyzji, kreatywne myślenie – 6 h
4. Jak siebie wyrażać? – sztuka autoprezentacji i wystąpień publicznych – 6 h
16
BLOK II Ja w grupie – tożsamość społeczna
1. Komunikacja grupowa, rywalizacja, teamwork – 2 h
2. Lider i inne role grupowe – 4 h
3. Komunikacja w grupie międzykulturowej (my/oni) – 2 h
8
BLOK III Ja w pracy – tożsamość zawodowa
1. Tożsamość zawodowa niesłyszących (wyniki badań) – 1 h
2. Planowanie „ścieżki kariery” i rozwój zawodowy (także na bazie porażek) – 1 h
3. Profilowanie własnej tożsamości do konkretnej oferty pracy (ćwiczenia praktyczne) – 3 h
4. Proces rekrutacji (struktura procesu, ćwiczenia do wszystkich etapów: od CV do AC) – 4 h
5. Życie w firmie (konflikty, komunikacja, delegowanie obowiązków, podleganie ocenie itp.) – 3 h
Suma godzin programu szkolenia
12
36
37
BLOK I
JA – ROZWÓJ OSOBISTY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Ćwiczenia integracyjne („jedno pytanie”)
2. Kim jestem? – autorefleksyjność i autoidentyfikacja
– Stereotyp niesłyszącego
– Głuchy jako Inny w świecie słyszących
– Głusi jako mniejszość językowo-kulturowa
– Wyznaczniki Głuchoty (kulturowej)
3 Czego potrzebuję? – motywacja, asertywność, radzenie sobie ze stresem,
podejmowanie decyzji, kreatywne myślenie
4. Jak siebie wyrażać? – sztuka autoprezentacji i wystąpień publicznych
LICZBA
GODZIN
16
EFEKTY KSZTAŁCENIA NA POZIOMIE BLOKU TEMATYCZNEGO
WIEDZA
•
•
•
•
•
•
•
podstawowe pojęcia z zakresu komunikacji międzykulturowej:
kategoria inności, wykluczenie, dyskryminacja, przemoc symboliczna
podstawy teorii stereotypów
znajomość stereotypów dotyczących osób niesłyszących
znajomość różnych podejść do głuchoty
znajomość sytuacji społeczności i kultury niesłyszących na świecie i w Polsce
znajomość pojęcia Deaf Pride
znajomość zasad efektywnej autoprezentacji przed grupą
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
mówienia o sobie w sytuacji publicznej
konstruktywnego i nieagresywnego krytykowania innych
tworzenia komunikatów zwrotnych
wyszukiwania i nazywania własnych atutów i słabych stron w kontekście funkcjonowania na rynku pracy
tworzenia komunikatów asertywnych
automotywacji
radzenia sobie ze stresem
występowania przed kamerą
przyjmowania publicznej krytyki i odpowiadania na nią
tworzenia wypowiedzi publicznych w różnych stylach i gatunkach
KOMPETENCJE
•
•
•
•
określania spójnej strategii do osiągnięcia wyznaczonego zadania
przyjmowania narzucanych publicznie lub dobrowolnie wybieranych ról i zadań
wytworzenie postawy personalnej charakteryzującej się aktywnością, pewnością siebie i asertywnością
wytworzenie potrzeby ustawicznego samorozwoju i samokształcenia
METODY PRACY
•
•
•
•
•
•
38
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
dyskusja
burza mózgów
ćwiczenia grupowe
zadanie symulacyjne
BLOK II
JA W GRUPIE – TOŻSAMOŚĆ SPOŁECZNA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Komunikacja i procesy grupowe, rywalizacja, teamwork
2. Zarządzanie grupą (lider) i inne role grupowe
3. Komunikacja w grupie międzykulturowej (my/oni)
8
Wiedza
• znajomość typów procesów grupowych
• znajomość różnych ról i odpowiadających im sposobów komunikacji
• znajomość wyznaczników sytuacji międzykulturowej i zasad komunikacji
Umiejętności
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
współpracy w grupie
kontroli procesu grupowego i identyfikacji jego etapu
zarządzania czasem i organizacji pracy
przyjmowania w grupie określonej roli
zarządzania grupą (przywództwa)
analizy sytuacji grupowej i identyfikacji ról pozostałych jej członków
tworzenia konstruktywnych i etycznych komunikatów zwrotnych
wygłaszania publicznych ocen i opinii na temat innych
ukierunkowywania relacji grupowych na współpracę (unikanie i zażegnywanie konfliktów)
mediacji wewnątrzgrupowej
identyfikowania u członków grupy języka negatywnego i agresywnego
delegowania zadań
technik wpływu społecznego i perswazji
budowania zespołów
Kompetencje
•
•
•
•
•
•
przyjmowanie określonych przez kontekst sytuacyjny ról społecznych
świadomość nieuchronności rywalizacji
umiejętność pracy grupowej i międzygrupowej
ocena własnych działań z perspektywy refleksyjnej
konstruowanie komunikatów nastawionych na ściśle określony cel komunikacyjny
planowanie działań z uwzględnieniem ograniczonego dostępu do zasobów
METODY PRACY
• wykład konwersatoryjny
• dyskusja
• zadania symulacyjne
39
BLOK III
JA W PRACY – TOŻSAMOŚĆ ZAWODOWA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Tożsamość zawodowa niesłyszących (wyniki badań)
2. Planowanie „ścieżki kariery” i rozwój zawodowy (także na bazie porażek)
3. Profilowanie własnej tożsamości do konkretnej oferty pracy (ćwiczenia praktyczne)
4. Proces rekrutacji (struktura procesu, ćwiczenia do wszystkich etapów: od CV do AC)
5. Życie w firmie (konflikty, komunikacja, delegowanie obowiązków, podleganie ocenie itp.)
LICZBA
GODZIN
12
Wiedza
•
•
•
•
znajomość pojęć tożsamości społecznej i zawodowej
znajomość wyników badań tożsamości zawodowej niesłyszących
znajomość zasad tworzenia wizerunku zawodowego
znajomość struktury (etapów) procesu rekrutacji (od CV do AC)
Umiejętności
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
identyfikowania i werbalizowania własnej tożsamości zawodowej
identyfikowania własnych możliwości i potrzeb zawodowych
planowania edukacji i kariery zawodowej
zarządzania doświadczeniem zawodowym
tworzenia historii życia zawodowego
współpracy z doradcą zawodowym
przygotowywania własnej oferty (aplikacji) na konkretne stanowisko
autoprezentacji zawodowej
identyfikacji sytuacji napięć i konfliktów w pracy wynikających z różnic komunikacyjnych lub kulturowych
podejmowania mediacji międzykulturowych
tworzenia w języku pozytywnym komunikatów zwrotnych do osób słyszących
i komunikatów metasytuacyjnych (np. o preferowanym sposobie komunikacji)
Kompetencje
•
•
•
•
•
świadomość potrzeby rozwoju tożsamości zawodowej
wytworzenie poczucia elastyczności w planowaniu kariery oraz doborze ofert pracy
współpraca w grupie, integracja z grupą, koegzystencja
wzbudzenie poczucia odpowiedzialności za pracę i bezpieczeństwo grupy
nastawienie na etyczne postępowanie w kontekście zawodowym
METODY PRACY
•
•
•
•
•
•
40
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
zadanie symulacyjne
dyskusja
burza mózgów
ćwiczenia grupowe
OPIS NIEZBĘDNY DO REALIZACJI TEMATÓW
UJĘTYCH W POSZCZEGÓLNYCH BLOKACH TEMATYCZNYCH
Szkolenie z zakresu aktywizacji społecznej i zawodowej powinno
obejmować przynajmniej trzy bloki treści kształcenia, każdy z nich
związany z osobnym zestawem umiejętności i kompetencji. Blok
pierwszy to warsztaty rozwoju osobistego, blok drugi – to warsztaty komunikacji społecznej i komunikacji w grupie, a blok trzeci
obejmuje zajęcia wyprofilowane zawodowo, tzn. dotyczące funkcjonowania osób niesłyszących na rynku pracy.
(z medycznego na kulturowy). Na obecnym etapie trening obejmował już będzie zmianę nastawienia i wykształcenie umiejętności związanych z aktywnym działaniem. W szczegółach warsztaty
obejmować będą trening motywacyjny, warsztaty z zachowań
asertywnych vs. pasywnych i agresywnych, krótki kurs rozpoznawania sygnałów stresu i radzenia sobie ze stresem, a także ćwiczenia w podejmowaniu decyzji i zajęcia z kreatywnego myślenia.
BLOK I „Ja” – rozwój osobisty
TEMAT 4.
Jak siebie wyrażać? – sztuka autoprezentacji
i wystąpień publicznych
Warsztaty rozwoju osobistego są niezwykle ważne z perspektywy aktywizacji osób niesłyszących, ponieważ celem szkolenia
jest zmiana u uczestników nastawienia do samego siebie i swoich
zawodowych możliwości.
TEMAT 1.
Integracja („jedno pytanie”)
Na początku szkolenia z kompetencji osobistych niezwykle istotne
jest przeprowadzenie pogłębionych zajęć integracyjnych. W tym
wypadku powinny one polegać na swobodnym przedstawianiu się
wszystkich uczestników szkolenia i trenerów według schematu
zaakceptowanego przez całą grupę. Pożądany efekt integracji powinno zapewnić ćwiczenie pt. „Jedno pytanie”.
TEMAT 2.
Kim jestem?
Kolejnym tematem warsztatów rozwoju osobistego jest cykl zajęć
z autorefleksyjności i autoidentyfikacji. Celem tego etapu szkolenia powinno być przywołanie u każdego uczestnika szkolenia tożsamości społeczno-kulturowej. Oznacza to, że z wielu tożsamości, którymi posługuje się każda jednostka, uczestnicy szkolenia
powinni myśleć o sobie w kategoriach swojej głuchoty i grupy
społecznej, którą reprezentują. Dla trenerów będzie to zaś część
diagnostyczna, tzn. w tej fazie zajęć ujawnią się różnice społeczne
i kulturowe między uczestnikami szkolenia. Szczegółowe treści
tego etapu obejmują wspólną analizę stereotypów osób niesłyszących, pogłębioną dyskusję nad własną Innością (Głuchy jako
Inny) i prezentację kulturowego podejścia do głuchoty, a zwłaszcza dyskusję nad zagadnieniem: głusi jako mniejszość językowo-kulturowa. Zwieńczeniem tej części szkolenia będzie wspólne
ustalanie wyznaczników Głuchoty (kulturowej) i porównanie ich
ze stanem polskich badań na ten temat.
TEMAT 3.
Czego potrzebuję?
Poprzednia faza warsztatów rozwoju osobistego nakierowana
była na zmianę sposobu myślenia osób niesłyszących o sobie
Najważniejszą część szkolenia na tym etapie stanowią warsztaty
autoprezentacji i wystąpień publicznych w PJM. Wprowadzone
zostaną na nich podstawowe techniki autoprezentacji i zasady
konstruowania własnego wizerunku oraz projektowania komunikacji na swój temat. Istotny będzie też udział wszystkich uczestników szkolenia w ćwiczeniach z występowania publicznego przed
kamerą i przemawiania w różnych sytuacjach. Materiał wideo
będzie następnie analizowany przez trenerów, a każdy uczestnik
otrzyma analizę i ocenę swoich kompetencji i możliwości autoprezentacyjnych.
BLOK II „Ja w grupie” – tożsamość społeczna
Drugi blok zajęć w trakcie szkolenia także powinien być w przeważającej części warsztatowy. Jego tematy bowiem związane
są z umiejętnościami radzenia sobie w relacjach społecznych,
a zwłaszcza w małej grupie. Zajęcia te z jednej strony powinny
przygotować osoby niesłyszące do funkcji liderów czy animatorów lokalnej społeczności, a z drugiej strony – do współdziałania
w grupie profesjonalnej w organizacji.
TEMAT 1.
Komunikacja grupowa, rywalizacja, teamwork
Pierwszy cykl warsztatów z komunikacji społecznej obejmować
będzie przedstawienie najważniejszych procesów grupowych, od
budowania zespołu, poprzez komunikację wertykalną i horyzontalną, aż do zjawisk takich jak negocjacje, rozwiązywanie konfliktów,
zarządzanie czasem. Szczególna uwaga poświęcona będzie zasadom organizacji pracy w grupie (teamwork) i technikom rozwiązywania zadań problemowych i kreatywnych.
TEMAT 2.
Lider i inne role grupowe
Kolejna grupa ćwiczeń dotyczyć będzie relacji wewnątrzgrupowych, a w szczególności predyspozycji wszystkich uczestników
szkolenia do przyjmowania określonych ról. Największa uwaga
41
OPIS NIEZBĘDNY DO REALIZACJI TEMATÓW
UJĘTYCH W POSZCZEGÓLNYCH BLOKACH TEMATYCZNYCH
poświęcona będzie roli lidera – zarówno w wymiarze społeczności lokalnej, jak i organizacji/firmy. Poza liderem wskazane zostaną
charakterystyki oraz cechy pozytywne i negatywne takich ról, jak:
organizator, sędzia, perfekcjonista, człowiek akcji i kozioł ofiarny.
miały okazję przedyskutowania, w jaki sposób mogą przygotować
się do podjęcia pracy (przez wybór odpowiednich kursów i szkoleń) oraz jakie błędy w zakresie zarządzania swoim doświadczeniem popełniali dotychczas.
TEMAT 3.
Komunikacja w grupie międzykulturowej (my/oni)
TEMAT 3.
Profilowanie własnej tożsamości do konkretnej
oferty pracy (ćwiczenia praktyczne)
Celem każdej komunikacji jest osiągnięcie względnej fortunności
komunikacyjnej, czyli interpersonalnego porozumienia. Cel ten
komplikuje się jednak w momencie komunikacyjnego spotkania
osób pochodzących z różnych kultur. Wówczas poza zwykłą treścią rozmowy trzeba mieć jeszcze na względzie odmienność języka (kodu komunikacji), a przede wszystkim różnice w obyczajach
i wartościach panujących w danym społeczeństwie (kod socjo-kulturowy).
Aby porozumiewać się w sytuacji międzykulturowej, konieczne są
niespotykane na co dzień umiejętności wypracowane na gruncie
wielu dyscyplin naukowych, zwłaszcza antropologii, studiów kulturowych, socjologii, językoznawstwa oraz psychologii. Od trenera wymagana jest więc interdyscyplinarna wiedza oraz umiejętność symulowania sytuacji na styku kultur.
BLOK III „Ja w pracy” – tożsamość zawodowa
TEMAT 1.
Tożsamość zawodowa niesłyszących
(wyniki badań)
Kolejna część szkolenia obejmować będzie temat tożsamości
zawodowej osób niesłyszących. Treści merytoryczne do tego
modułu pochodzą z badań zogniskowanych prowadzonych w Sokołowsku w kwietniu 2012 roku na grupie 15 niesłyszących (zob.
właściwy raport). W szczególności ważne będzie przedstawienie
osobom niesłyszącym pojęcia tożsamości zawodowej, a następnie ukazanie odmienności procesu jej kształtowania się u osób
słyszących i niesłyszących. Na koniec przedstawione zostaną
wyobrażenia osób niesłyszących o procesie edukacji zawodowej
i procesie poszukiwania pracy, a także lista problemów wskazanych przez niesłyszących, a doświadczonych przez nich na rynku
pracy w konkretnych sytuacjach zawodowych.
TEMAT 2.
Planowanie „ścieżki kariery” i rozwój zawodowy
(także na bazie porażek)
W tym miejscu uczestnicy szkolenia otrzymają możliwość analizy
oraz refleksji nad realizowaną ścieżką kariery. Szkolenie zakłada
omówienie sytuacji zawodowej z każdym z uczestników – dzięki personalizacji szkolenia osoby biorące udział w zajęciach będą
42
Kolejny etap szkolenia będzie symulacją przygotowywania autentycznej oferty zawodowej w odpowiedzi na ogłoszenie o pracę.
Ćwiczenia zostaną dostosowane do możliwości, wykształcenia
i zawodowego doświadczenia poszczególnych uczestników.
W zajęciach tych wykorzystana zostanie wiedza o projektowaniu własnego wizerunku (tu zawodowego) i komunikowaniu go
w sposób spójny i asertywny. Większość ćwiczeń dotyczyć będzie zawodowego życiorysu uczestników szkolenia i selekcji informacji o sobie.
TEMAT 4.
Proces rekrutacji (struktura procesu, ćwiczenia
do wszystkich etapów: od CV do AC)
Kolejny temat jest kontynuacją poprzedniego. Na przykładzie opracowanych ofert uczestnicy przejdą symulację rzeczywistej rekrutacji – od opracowania syntetycznego CV i pisanie listu motywacyjnego poprzez zachowania w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej
aż po specyfikę rekrutacji na wyższe stanowiska – zwłaszcza assessment cenre. Szczególną uwagę należy poświęcić sposobowi
prowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej z osobami niesłyszącymi.
Konieczne jest też wykształcenie u osób niesłyszących umiejętności formułowania metakomunikatów, czyli próśb i uwag korygujących lub naprowadzających słyszących na właściwy tryb komunikacji (kontakt wzrokowy, mówienie głośne, wolne itp.).
TEMAT 5.
Życie w firmie
Ostatni etap szkolenia odpowiadać będzie okresowi po znalezieniu pracy przez osobę niesłyszącą. W tym miejscu przedstawione
powinny zostać ćwiczenia zapoznające uczestników z wszelkimi
zjawiskami komunikacyjnymi, które pojawiają się w rzeczywistym
życiu zawodowym. Najważniejsze z owych zjawisk to różnorodne
typy konfliktów (np. uległość, rywalizacja), w tym konflikty międzykulturowe, a także zasady delegowania obowiązków i podleganie ocenie. Większość przykładów omawianych zjawisk dostarczą wywiady zogniskowane z osobami niesłyszącymi (zob. raport
z badań zogniskowanych z Sokołowska).
FLORYSTYKA
– DEKORACJE OD PODSTAW
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
W trakcie trwania szkolenia FLORYSTYKA – DEKORACJE OD
PODSTAW uczestnik będzie miał możliwość zapoznać się z podstawami florystyki, materiałem roślinnym – dla bardziej zainteresowanych tematem przygotowane są tematy z podstaw anatomii, fizjologii i biologii roślin. Uczestnicy szkolenia mogą poznać
i zgodnie z instruktażem – wykonywać dekoracje roślinne, dobrać
materiał roślinny do tworzenia dekoracji zależnie od stylu i rodzaju
wnętrza, okazji, sezonu oraz warunków otoczenia. W trakcie kolejnych bloków uczestnik szkolenia pozna technikę
wykonania dekoracji roślinnych różnego typu, nauczy się pielęgnacji roślin ciętych, doniczkowych. Uczestnik szkolenia pozna
również techniki zdobienia szerokiej gamy galanterii florystycznej.
Program szkolenia przewiduje zajęcia w formie wykładów (na
platformie umieszczone będą pliki z materiałami do zajęć) oraz
część zasadniczą – warsztaty (filmy instruktażowe zaopatrzone
komentarzem w PJM).
Innowacyjnością jest również możliwość płynnego – nieograniczonego przeglądania różnych części szkolenia (wybieranie przez
beneficjentów pojedynczych elementów – bloków szkolenia).
Dodatkowo, część bloków tematycznych opatrzona będzie zapisem „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?” – pozwalającym się chętnym zmierzyć z propozycjami szkolenia wybiórczo,
w celu zapoznania się z tematyką proponowanego szkolenia,
wypróbowaniem własnego potencjału, możliwościami bez tzw.
wstępu teoretycznego.
Kolejną innowacyjnością a zarazem cenną wskazówką dla uczestników szkolenia jest oszacowanie stopnia trudności proponowanego tematu w blokach tematycznych z komentarzem „CHCESZ
SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”.
• temat bardzo łatwy w wykonaniu,
• temat łatwy w wykonaniu,
• temat trudny w wykonaniu,
• temat bardzo trudny – dla zaawansowanych.
UCZESTNICY SZKOLENIA
Osoby niesłyszące, które chcą się nauczyć wykonywania dekoracji florystycznych.
SYLWETKA ABSOLWENTA SZKOLENIA
Szkolenie kierowane jest do osób niesłyszących stawiających
pierwsze kroki we florystyce lub mających niewielkie doświadczenie w branży. Część bloków to tematy dla bardziej wprawionych miłośników kwiatów. Zasadniczo każdy może znaleźć
w szkoleniu coś dla siebie. Korzyścią z uczestnictwa w szkoleniu jest wiedza teoretyczna i praktyczna z szerokiego spektrum
44
działalności florystycznej poparta instruktażem filmowym oraz
tłumaczeniem na PJM.
Wiedza taka jest niezbędna np. w kwiaciarni lub w różnych aktywnościach zawodowych związanych z dekorowaniem wnętrz,
urządzaniem przyjęć itp.
MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA
Floryści znajdą zatrudnienie w kwiaciarniach, pracowniach florystycznych i dekoratorskich, punktach i kioskach kwiaciarskich,
kwiaciarniach wysyłkowych, poczcie kwiatowej, hurtowniach
florystycznych, giełdach kwiatowych, nowoczesnych salonach
wyposażenia wnętrz, punktach sprzedaży dekoracji florystycznych, agencjach przygotowujących imprezy, hotelach i lokalach
gastronomicznych.
W związku z tym, iż florysta sam reguluje swój czas pracy, to praca może dawać mu wiele możliwości. Jeżeli wymaga tego zamówienie może pracować w różnych godzinach ale także w dni
ustawowo wolne od pracy. Największe obciążenie pracą związane jest z popularnymi świętami i uroczystościami, kiedy wzrasta
zapotrzebowanie na tego rodzaju usługi. Florysta ponosi odpowiedzialność majątkową za szkody wynikłe z niewłaściwego wykorzystania materiału roślinnego przy realizacji zamówienia – i z tym
musi się liczyć osoba próbująca swych sił w zawodzie.
Wymagania psychologiczne
Misją zawodu florysty jest kreowanie nowych trendów, zmiana
przyzwyczajeń oraz budowanie nowego spojrzenia na rośliny i ich
wykorzystania w stylizacji wnętrz.
Dlatego, od osoby wykonującej ten zawód wymaga się przede
wszystkim kreatywności, dokładności, wrażliwości na piękno
i estetykę, jak również rozwiniętych zdolności manualnych. Powinien on także posiadać uzdolnienia i wyobraźnię artystyczną
i przestrzenną, a także umiejętność twórczego myślenia potrzebnego do rysowania i projektowania kompozycji. Kolejne niezbędne
cechy w tym zawodzie to umiejętność pracy indywidualnej oraz
niekiedy zespołowej, odpowiedzialność, dyspozycyjność i odporność na stres. Zamiłowanie do ładu i porządku oraz dobra organizacja pracy jest także mile widziana. Zmieniające się trendy we
florystyce wymagają ciągłego samokształcenia, rozwijania wiedzy i umiejętności zawodowych.
Wymagania fizyczne i zdrowotne
Praca florysty określana jest w kategorii obciążenia fizycznego
za pracę lekką. Wymagana jest umiejętność rozróżniania barw,
wrażliwość węchowa i koncentracja uwagi. Florysta powinien
charakteryzować się dobrą sprawnością, prawidłową koncentracją wzrokowo-ruchową.
FLORYSTYKA – DEKORACJE OD PODSTAW
Pracę w zawodzie eliminują takie schorzenia jak: choroby ograniczające sprawność manualną, daltonizm, alergia na pyłki kwiatowe.
Nie ma przeciwwskazań do wykonywania tego zawodu przez
osoby niepełnosprawne o ile ich schorzenia nie dotyczą chorób
utrudniających pracę rąk, czy narządu wzroku.
W trakcie kolejnych bloków uczestnik szkolenia pozna technikę
wykonania dekoracji roślinnych różnego typu, nauczy się pielęgnacji roślin ciętych, doniczkowych.
Kolejny krok stanowią bloki szkoleniowe związane ze stylizacją
wnętrz materiałem roślinnym w hotelach, biurach, sklepach, kościołach, mieszkaniach itp.
Uczestnik szkolenia pozna również techniki zdobienia szerokiej
gamy galanterii florystycznej.
W trakcie szkolenia uczestnicy będą mogli między innymi:
• poznać rośliny i materiał niezbędny do wykonania kompozycji,
tj. gąbki i druty florystyczne, odpowiednie pojemniki i wazony
oraz wstążki i szarfy,
• planować i wykonywać projekty dekoracji roślinnych,
• dobierać materiał roślinny do tworzenia dekoracji roślinnej zależnie od stylu i rodzaju dekoracji, okazji, sezonu oraz warunków otoczenia,
• przygotowywać materiał roślinny, susz i sztuczne rośliny do
dekoracji,
• wykonywać dekoracje roślinne np. z roślin suszonych, doniczkowych lub kompozycji mieszanych,
• wykonywać kompozycje kwiatowe z kwiatów żywych
i suszonych oraz wiązanek okolicznościowych np. z okazji ślubu, komunii,
• utrwalać rośliny różnymi metodami,
• pielęgnować rośliny cięte, doniczkowe i gotowe dekoracje florystyczne,
• pakować i transportować gotowe kompozycje oraz rośliny cięte i doniczkowe,
• stylizować wnętrza materiałem roślinnym w hotelach, biurach,
sklepach, kościołach, mieszkaniach, stoiskach targowych,
konferencjach itp.,
• udzielać porad dotyczących roślin ciętych, doniczkowych i dekoracji florystycznych,
• stosować przepisów BHP, ochrony przeciwpożarowej i ochrony
środowiska w florystyce.
BLOKI TEMATYCZNE W SZKOLENIU „FLORYSTYKA – DEKORACJE OD PODSTAW”
1. Wstęp – botanika
2. Materiał roślinny
3. Materiałoznawstwo
4. Rodzaje i zasady tworzenia kompozycji
5. Bukiety
6. Dekoracje okolicznościowe
7. Dekoracje w naczyniach
8. Florystyka świąteczna
9. Florystyka żałobna
10. Galanteria florystyczna
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
3
6
4
9
7
7
7
12
6
9
70
45
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
Uczestnik:
• zna i nazywa rodzaje i gatunki roślin ozdobnych stosowanych we florystyce
• zna metody przygotowania roślin jako materiału florystycznego
• zna formy i style dekoracji roślinnych
• zna rodzaje kompozycji florystycznych
• potrafi scharakteryzować podstawowe i pomocnicze techniki florystyczne
• zna zastosowanie materiału roślinnego i środków technicznych
• zna sposoby wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych wyrobów i kompozycji florystycznych
• zna i rozróżnia metody i techniki przedłużania trwałości wyrobów florystycznych
• rozróżnia warunki przechowywania materiału roślinnego
• zna metody pakowania i transportu roślin, wyrobów florystycznych i środków technicznych
Umiejętności
Uczestnik umie:
• przygotowywać rośliny jako materiał florystyczny
• dobrać materiał roślinny, dekoracyjny i środki techniczne do wykonania określonych
kompozycji florystycznych
• dokonywać kompozycji i dekoracji roślinnych zgodnie z aktualnymi trendami florystycznymi
• ocenić jakość oraz przydatność materiału roślinnego i środków technicznych do wykonania
wyrobów i dekoracji
• dokonywać zabiegów pielęgnacyjnych wyrobów i kompozycji florystycznych
• wybrać i zastosować odpowiednie metody i techniki przedłużania trwałości wyrobów florystycznych
• planować i organizować działania w zakresie przechowywania materiału
• dobierać materiały do pakowania roślin i wyrobów florystycznych
Kompetencje
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego i odpowiedzialnego wykonywania zawodu florysty
• ma zdolność do samodzielnego układania i dekorowania bukietów, wykonywania florystycznych
dekoracji okolicznościowych, kompozycji w naczyniach, kompozycji świątecznych i okolicznościowych
• ma zdolność do odpowiedzialnego posługiwania się narzędziami florystycznymi
• ma zdolność do samodzielnego ustalania porządku i układu kompozycji
• wykazuje kreatywność i zaangażowanie w doborze materiału roślinnego i galanterii florystycznej
• wykazuje kreatywność i zaangażowanie w nadawaniu kształtu i formy wykonywanej
dekoracji florystycznej
• dba o szczegóły i estetykę wykonywanych kompozycji
• wykazuje odpowiedzialność w organizacji pracy
• przestrzega zasad kompozycji florystycznych okolicznościowych i świątecznych
• jest zorientowany na potrzeby klienta i dostosowuje charakter kompozycji do okoliczności i sytuacji
• jest otwarty na nowości w zawodzie florysty
• jest otwarty na poznawanie nowych odmian kwiatów i roślin wykorzystywanych we florystyce
• wykazuje dbałość w zabiegach czyszczenia, pielęgnacji i przygotowania roślin do obróbki florystycznej
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące
Liczba godzin na 1
słuchacza
70 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Marzena Frydrych
46
BLOK I
WSTĘP – BOTANIKA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Podstawowe wiadomości z anatomii, fizjologii i biologii roślin
2. Materiał roślinny stosowany we florystyce
3
WIEDZA
Uczestnik:
• zna budowę komórek roślinnych
• potrafi określić w komórce roślinnej część żywotną i martwą
• zna podział rośliny na tkanki twórcze – merystemy i tkanki stałe
• zna zagadnienia dotyczące fizjologii roślin zielonych
• zna zjawisko metabolizmu roślin, które wykorzystuje w pracy z roślinami
• zna systematykę roślin
• zna wymagania roślin – w celu poprawy ich żywotności
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• analizować i oceniać budowę komórki roślinnej
• wskazać część nadziemną i podziemną roślin
• wskazać i rozróżniać tkanki roślinne
• rozróżniać i wskazać: korzeń, pęd, liście, kwiat i owoc
– wykorzystuje ich cechy w trakcie pracy z roślinami
• rozmnażać rośliny
• dobrać i zastosować środki i zabiegi pielęgnacyjne poprawiające żywotność roślin
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność samodzielnej analizy i oceny anatomii i fizjologii roślin
• ma zdolność rozróżniania materiału roślinnego stosowanego we florystyce
• wykazuje gotowość do wykorzystywania wiedzy dotyczącej budowy roślin w praktyce
• jest otwarty na wiedzę dotyczącą świata roślin
METODY PRACY
Metody podające: wykład informacyjny służący do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany.
47
BLOK II
MATERIAŁ ROŚLINNY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Kwiaty cięte, rośliny uprawiane na zieleń ciętą, rośliny utrwalon
2. Czyszczenie, pielęgnacja i przygotowanie roślin do obróbki
3. Przedłużanie trwałości kwiatów ciętych
LICZBA
GODZIN
6
WIEDZA
Uczestnik:
• zna nazwy najpopularniejszych roślin ozdobnych stosowanych we florystyce
• rozróżnia cechy gatunkowe roślin ozdobnych
• rozróżnia rośliny ozdobne i dekoracyjne
• zna nazwy najpopularniejszych roślin stosowanych jako zieleń we florystyce
• zna cechy roślin stosowanych na bukiety suche
• wie, jak przedłużać żywotność roślin
• wie, jak czyścić, pielęgnować i przygotowywać materiał roślinny do obróbki
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• oceniać na podstawie cech roślin ich zastosowanie we florystyce
• planować, organizować i realizować działania w zakresie czyszczenia roślin i ich pielęgnacji
• wybrać i wykorzystać metody utrwalania roślin ozdobnych
• przygotować materiał z roślin ozdobnych
• zastosować metody przedłużania trwałości roślin ozdobnych
• organizować i segregować materiał roślinny
• przygotować materiał roślinny do obróbki
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• zachowuje otwartość na nowości w zawodzie florysty
• jest otwarty na poznawanie nowych odmian kwiatów i roślin wykorzystywanych we florystyce
• wykazuje dbałość w zabiegach czyszczenia, pielęgnacji i przygotowania roślin do obróbki
• wykazuje dbałość w procesie przedłużania trwałości kwiatów ciętych
• rozwija wrażliwość estetyczną
METODY PRACY
• metody podające: wykład informacyjny służący do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany
• metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe
• metody eksponujące: film
48
BLOK III
MATERIAŁOZNAWSTWO
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Narzędzia i urządzenia stosowane we florystyc
2. Materiały i dodatki dekoracyjne
4
WIEDZA
Uczestnik:
• zna podstawowe narzędzia potrzebne do pracy floryście
• rozróżnia i nazywa materiały pomocnicze i techniki florystyczne
• rozróżnia i nazywa materiały i dodatki stosowane we florystyce
• zna materiały służące do kondycjonowania roślin
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• posługiwać się narzędziami florystycznymi
• wybrać i zastosować odpowiednią metodę pracy: metoda drutowania, metoda skręcania,
dokładania elementów, wiązania w pęczki
• dokonać analizy, oceny i wyboru pracy w gąbce suchej i mokrej
• wybrać i wykorzystać w pracy: pinholdery, kenzan, różne materiały florystyczne
• dobrać materiał i dodatki do typu dekoracji
• ocenić i wybrać metodę przedłużania żywotności roślin ciętych
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• zachowuje otwartość na nowości w zawodzie florysty
• jest otwarty na poznawanie nowych narzędzi i urządzeń wykorzystywanych we florystyce
• jest otwarty na poznawanie nowych materiałów i dodatków dekoracyjnych wykorzystywanych we florystyce
• wykazuje dbałość w procesie przedłużania trwałości roślin ciętych
• rozwija wrażliwość estetyczną
METODY PRACY
• metody podające: wykład informacyjny służący do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany
• metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe
• metody eksponujące: film
49
BLOK IV
RODZAJE I ZASADY TWORZENIA KOMPOZYCJI
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Style i porządek w kompozycji
2. Układ roślin czyli linie w kompozycji
3. Punkt wzrostu
4. Zasada zachowania proporcji i równowagi
5. Struktura i faktura w kompozycjach
6. Kolorystyka – dobór barw
LICZBA
GODZIN
9
WIEDZA
Uczestnik:
• rozróżnia style w kompozycjach roślinnych
• zna linie w kompozycjach
• wie, gdzie powinien znajdować się punkt wzrostu w kompozycjach i zna jego istotę
• zna zasady kompozycji
• nazywa i rozróżnia formy wolne i konstruktywne
• rozróżnia struktury i fakturę kompozycji florystycznych
• wie, na czym polega dobór barw
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• ocenić i wskazać linie w kompozycjach florystycznych (poziomą, pionową i ukośną) oraz linie pokrewne
(główną, towarzysząca, przeciwdziałającą)
• dokonać klasyfikacji pokroju roślin (strzelisty, wzniesiony, wzniesiony z silnym akcentem na szczycie pędu,
łukowaty, rozłożysty, powyginany, nieregularny, zwisający)
• analizować zasady kolorystyki w pracy i dobierać kolory w dekoracjach
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnej oceny stylu kompozycji
• ma zdolność do samodzielnego ustalania porządku i układu kompozycji
• wykazuje zaangażowanie w przestrzeganiu zasad zachowania proporcji i równowagi kompozycji
• jest wrażliwy na estetykę kompozycji florystycznych
• ma zdolność doboru kolorów do kompozycji
METODY PRACY
•
•
•
50
metody podające: wykład informacyjny służący do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany;
opis, objaśnienie i wyjaśnienie
metody praktyczne: pokaz, symulacja
metody eksponujące: film
BLOK V
BUKIETY „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Bukiet spiralny układany w ręku
2. Bukiet na kryzie
3. Bukiet paralelny
4. Dekoracje jednego kwiatu
7
WIEDZA
Uczestnik:
• zna materiał florystyczny do zastosowania w bukiecie
• zna technikę układu bukietu w zależności do przeznaczenia bukietu
• zna gatunki roślin, galanterii stosowanej w pracy nad bukietem
• posługuje się słownictwem zawodowym (zna nazwy materiału roślinnego, narzędzia, nazwy czynności)
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• dobrać odpowiedni materiał florystyczny do zastosowania w bukiecie
• zaproponować materiał roślinny do zastosowania w pracy przy realizacji bukietów
• zaplanować materiał roślinny i galanterię florystyczną
• dobrać odpowiednie narzędzia stosowane we florystyce
• zaprojektować i wykonać kompozycje kwiatowe w formie bukietu układanego w ręku, na kryzie,
paralelnego i w formie dekoracji jednego kwiatu
• dobrać materiał florystyczny i umiejętnie obchodzić się z roślinami
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego układania i dekorowania bukietów
• dba o estetykę wykonywanych bukietów
• przestrzega zasad kompozycji bukietowych
• jest zorientowany na potrzeby klienta i dostosowuje charakter bukietu do okoliczności i sytuacji
METODY PRACY
•
•
•
metody podające: wykład informacyjny służący do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany,
metody praktyczne: pokaz, symulacja, ćwiczenia przedmiotowe
51
BLOK VI
DEKORACJE OKOLICZNOŚCIOWE „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Wiązanka okrągła
2. Wiązanka spływająca
3. Stroik do włosów
LICZBA
GODZIN
7
WIEDZA
Uczestnik:
• nazywa i rozróżnia typy wiązanek
• zna materiał roślinny i dekoracje adekwatne do typu wiązanek
• zna zasady komponowania wiązanek okolicznościowych
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• dobrać odpowiedni materiał roślinny, jak i dekoracje do wykonywanej kompozycji
• wykonać różne typy wiązanek w zależności od materiału roślinnego, charakteru wiązanki
oraz jej przeznaczenia
• dokonać wyboru wiązanki do okoliczności
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania florystycznych dekoracji okolicznościowych
• dba o estetykę wykonywanych wiązanek
• przestrzega zasad kompozycji wiązanek
• jest zorientowany na potrzeby klienta i dostosowuje charakter dekoracji florystycznej
do okoliczności i sytuacji
METODY PRACY
•
•
•
52
BLOK VII
DEKORACJE W NACZYNIACH „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Kompozycja z roślin doniczkowych
2. Kompozycja w naczyniu z gąbką na mokro
3. Kompozycja w naczyniu z gąbką na sucho
7
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zastosowanie roślin doniczkowych
• nazywa i rozróżnia rośliny doniczkowe
• nazywa i rozróżnia typy kompozycji roślinnych w naczyniach
• zna cechy morfologiczne roślin wykorzystywanych w kompozycji w naczyniach
• zna narzędzia i technikę florystyczną
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• przeanalizować i wyeksponować cechy dekoracyjne roślin w kompozycjach w naczyniach
• wybrać sposób i ułożyć różne kompozycje roślinne w naczyniach
• ocenić i dobrać materiał kwiatowy w zależności od przeznaczenia kompozycji, bazy na której układana
jest kompozycja, otoczenia w którym dekoracja ma być eksponowana
• ocenić i dobrać dodatki florystyczne
• dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i przybory florystyczne
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania kompozycji florystycznych w naczyniach
• wykazuje kreatywność i zaangażowanie w nadawaniu kształtu i formy wykonywanej dekoracji florystycznej
• dba o estetykę wykonywanych kompozycji
• przestrzega zasad kompozycji w naczyniach
METODY PRACY
•
•
•
53
BLOK VIII
FLORYSTYKA ŚWIĄTECZNA „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Stroik wielkanocny
2. Wianek adwentowy
3. Dekoracje świec
4. Stroik bożonarodzeniowy
5. Dekoracje choinki
6. Ozdoby świąteczne
12
WIEDZA
Uczestnik:
• zna materiał florystyczny do zastosowania we florystyce świątecznej – bożonarodzeniowej
• wie, jak wykonać projekt dekoracji świątecznych
• zna cechy morfologiczne materiału florystycznego stosowanego w okresie świąt bożego narodzenia
• potrafi dobrać odpowiedni materiał i dodatki florystyczne nawiązujące do okresu bożonarodzeniowego
• zna właściwości biologiczne oraz wymagania środowiskowe roślin stosowanych w dekoracjach
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• dobrać materiał roślinny do różnego typu wiązanek w zależności od ich charakteru i przeznaczenia
• dobrać materiał florystyczny i wykonać wiązanki i dekoracje florystyczne
• zaprojektować i wykonać dekorację świecy, choinki, ozdób świątecznych
• dopasować dekoracje do okoliczności
• potrafi oszacować koszty materiałów zastosowanych w dekoracji florystycznej
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania świątecznych kompozycji florystycznych
• przestrzega zasad florystyki świątecznej
METODY PRACY
•
•
•
54
BLOK IX
FLORYSTYKA ŻAŁOBNA „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Wiązanka we florecie
2. Wianek
3. Stylizowana kompozycja na grób
6
WIEDZA
Uczestnik:
• zna materiały stosowane we florystyce
• wie, jak przygotować projekt dekoracji roślinnych i jak go zrealizować
• nazywa i rozróżnia materiał roślinny stosowany w dekoracjach
• zna cechy roślin stosowanych w dekoracjach
• rozróżnia typy dekoracji w zależności od okoliczności i przeznaczenia wiązanki
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• zaplanować czynności w trakcie wykonywania dekoracji roślinnych
• zaprojektować i wykonać stylizowaną wiązankę na grób, wiązankę we florecie, wieniec,
dekorację pogrzebową (krzyży, urn)
• dobrać stosowny materiał florystyczny oraz dodatki dekoracyjne
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania żałobnych kompozycji florystycznych
• przestrzega zasad żałobnych kompozycji florystycznych
METODY PRACY
•
•
•
55
BLOK X
GALANTERIA FLORYSTYCZNA „CHCESZ SPRÓBOWAĆ… DEKOROWAĆ?”
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Kartka okolicznościowa
2. Bilecik florystyczny
3. Zdobienie naczyń – decoupage
4. Biżuteria florystyczna
5. Plecionki
LICZBA
GODZIN
9
WIEDZA
Uczestnik:
• nazywa i rozróżnia dekoracje florystyczne należące do galanterii
• zna materiał do wykonywania dekoracji florystycznych
• zna materiały stosowane do wykonywania zdobień metodą degupage
• nazywa i rozróżnia materiały dekoracyjne we florystyce
• zna techniki skrobingu, dequpagu
• wie, jak korzystać z narzędzi służących do wykonywania galanterii florystycznych
(dziurkacze, wykrojniki, linijki, pieczątki, naklejki, zdrapki itp.)
• zna cechy materiałów stosowanych w trakcie pracy
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• projektować, komponować i wykonywać dekoracje okolicznościowe
• analizować i dobierać właściwe materiały do wykonywanych dekoracji
• projektować i wykonywać galanterię florystyczna
• ocenić i dobrać odpowiednią technikę zdobień florystycznych
• analizować i dokonywać wyboru różnorodnego materiału florystycznego
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego tworzenia kompozycji z wykorzystaniem galanterii florystycznej
• wykazuje kreatywność i zaangażowanie w doborze materiału galanterii
• dba o szczegóły i estetykę wykonywanych kompozycji
• jest otwarty na nowe pomysły
METODY PRACY
•
•
•
Całe szkolenie FLORYSTYKA – DEKORACJE OD PODSTAW zawiera w sumie X bloków tematycznych ujętych w 37 tematów,
na które przewidziano w sumie 70 godzin pracy na platformie.
56
Jednocześnie uczestnik szkolenia może wybrać poziom i zakres
tematyczny dla siebie indywidualnie, dostosowując proponowany
materiał szkolenia.
KOSMETYKA
UPIĘKSZAJĄCA
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Kosmetyka w ostatnich dziesięcioleciach przeżywa swój renesans. Wzrost świadomości społeczeństwa, zmiany społeczno-ekonomiczne, wzrost stopy życiowej, otwarcie na świat sprzyja
zainteresowaniu estetyką wyglądu zewnętrznego, dbaniem o dobre samopoczucie, kondycję fizyczną oraz potrzebie kreowania
własnego wizerunku. Branża kosmetyczna korzysta z najnowszych osiągnieć z zakresu medycyny i techniki co pozwala na
świadczenie usług kosmetycznych na coraz wyższym poziomie.
Zwiększone zapotrzebowanie na tego typu usługi stwarza uczestnikom szkoleń szansę na uzyskanie pasjonującego zawodu, dobrej
pracy oraz stabilizacji finansowej.
Uczestnicy szkolenia mają możliwość podjęcia działań zmierzających do samorealizacji zawodowej i rozwoju osobistego.
Program szkolenia w dziedzinie kosmetyki upiększającej został
opracowany z myślą o aktywizacji zawodowej osób niesłyszących
o określonych predyspozycjach i zdolnościach osobistych, gotowych do podejmowania nowych wyzwań, zdobywania wiedzy
i nowych umiejętności.
POTENCJALNI UCZESTNICY
INNOWACYJNOŚĆ PROGRAMU
Sytuacja osób niesłyszących na rynku pracy zawsze była trudna,
a możliwość integracji ze środowiskiem ludzi słyszących dosyć
ograniczona. Stąd potrzeba opracowania programu dającego
możliwość zaistnienia tych osób na trudnym przecież rynku pracy.
Innowacyjny program szkolenia ma na celu zorientowanie uczestników na nową formę działania i aktywizacji zawodowej. Nie jest
to szkolenie stricte zawodowe, daje natomiast możliwość dalszego kształcenia w zawodzie, ogólną wiedzę i podstawowe umiejętności praktyczne. Samokształcenie i samorealizacja mają niebagatelne znaczenie w procesie integracji i podniesienia poczucia
własnej wartości uczestników szkolenia.
Uczestnicy szkolenia/absolwenci mogą być zatrudnieni jako asystenci i wykonawcy zadań w gabinetach kosmetycznych, drogeriach, na pokazach i prezentacjach (makijaż, stylizacja paznokci).
Umiejętności osobiste oraz zdobyta wiedza i chęć dalszego kształcenia stwarzają uczestnikom możliwość własnej działalności
i świadczenia usług również dla społeczności osób niesłyszących.
Ze względu na specyfikę grupy docelowej (osoby niesłyszące),
gdzie utrudniony jest kontakt werbalny z odbiorcą usług, szkolenie winno obejmować jedynie te działy kosmetyki gdzie wzajemność kontaktów słownych jest minimalna. Niemniej jednak ogólna
wiedza o kosmetyce jest wiedzą pożądaną; uzupełnianie wiedzy
i ustawiczne samokształcenie jest bardzo ważne dla rozwoju osobistego i zawodowego uczestnika.
CEL SZKOLENIA
Celem szkolenia jest wyposażenie uczestników w wiedzę teoretyczną i poprzez ćwiczenie własne zastosowanie jej w praktycznym rozwiązaniu zadań.
Ukierunkowanie uczestników na nowy rodzaj działania stwarza
szansę na zmianę ścieżki kariery osobistej i zawodowej. Uczestnicy wyposażeni w wiedzę teoretyczną, umiejętności praktyczne
oraz kompetencje mają szansę na integrację ze środowiskiem ludzi słyszących.
Celem nadrzędnym programu jest zniesienie barier środowiskowych i zawodowych co daje uczestnikom możliwość działania
w sferze do tej pory będącą domeną ludzi słyszących.
58
W szkoleniu winny brać udział osoby: kreatywne, posiadające
zdolności manualne, zdolności plastyczne oraz wyobraźnię i smak
artystyczny. W środowisku ludzi niesłyszących nie brak osób
o takich cechach, brak było natomiast programu stworzonego
specjalnie dla nich, który dałby im możliwość kształcenia i podnoszenia kwalifikacji w tak ważnej dziedzinie jaką jest kosmetyka
upiększająca.
SYLWETKA ABSOLWENTA
Uczestnik szkolenia winien wykazywać się cierpliwością, taktem,
poczuciem estetyki, miłą powierzchownością, dbałością o własny
wygląd, czystość i higienę. Uczestnik winien posiadać zdolności
przyswajania wiedzy w krótkim czasie, jak również być otwartym
na nowe wyzwania.
KOSMETYKA UPIĘKSZAJĄCA
1.Upiększanie i pielęgnacja oprawy oczu
Sprawdzenie wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych:
2.Stylizacja paznokci kończyn górnych i dolnych:
a)manicure,
b)pedicure,
c)nail-art zdobnictwo paznokci.
• forma krótkiego testu dotyczącego każdego bloku tematycznego – test pisemny określający poziom opanowania wiedzy
teoretycznej,
• forma egzaminu praktycznego – uczestnik otrzyma zadania do
wykonania (np.: manicure, makijaż), który wykaże zdolności
łączenia zdobytej wiedzy z praktyką,
• ocena umiejętności praktycznych uczestnika:
– obserwacja pracy uczestnika podczas zajęć warsztatowych,
– prezentacja pracy uczestnika i omówienie efektów w ramach
grupy uczestników.
3.Makijaż:
a)wiadomości ogólne,
b)przygotowanie do wykonania makijażu,
c)rodzaje makijażu,
d)dobór kolorów,
e)charakterystyka typów kolorystycznych.
1. Pielęgnacja i upiększanie oprawy oczu
2. Stylizacja paznokci kończyn górnych i dolnych
3. Makijaż
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
10
20
30
60
59
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
Uczestnik:
• rozpoznaje narzędzia w zakresie kosmetyki upiększającej i potrafi je dobrać zgodnie z potrzebą zabiegu
• rozumie i zna podstawowe zasady upiększania oprawy oczu
• wie, jak wykonać farbowanie brwi i rzęs oraz jak wykonać regulację łuku brwiowego
• zna metody przedłużania i zagęszczania rzęs
• zna specyfikę budowy paznokcia
• potrafi wykonać manicure, pedicure
• zna techniki stylizacji paznokci, nail-artu
• rozróżnia typy urody i rozpoznaje kształt twarzy w celu prawidłowego określenia łuku brwiowego
i korekty owalu twarzy
• zna zasady wykonania makijażu okazjonalnego
• zna zasady dobierania kolorów w zależności od karnacji skóry
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Uczestnik umie:
• analizować rodzaje twarzy, paznokci, łuków brwiowych
• oceniać potrzeby wykonania zabiegu upiększającego
• dobrać odpowiednie narzędzia do potrzeb zabiegów
• wykonać zabiegi upiększania i pielęgnacji oprawy oczu
• wykonać zabiegi stylizacji paznokci kończyn dolnych i górnych
• dobrać kolorystykę kosmetyków i wykonać makijaż
Kompetencje
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania podstawowych zabiegów
w zakresie kosmetyki upiększającej
• ma umiejętność i wykazuje chęć pracy zespołowej
• przywiązuje wagę do walorów estetycznych wyglądu zewnętrznego
• chętnie podejmuje się samodzielnych praktyk w zakresie poznanych zabiegów
kosmetyki upiększającej
• dąży do rozwoju i samorealizacji
• pracuje samodzielnie w zakresie wypracowania własnego stylu pracy
• wykazuje się własną inwencją twórczą i kreatywnością w zakresie makijażu
i zdobienia paznokci
• rozwija zdolności manualne i smak artystyczny
60
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące o określonych predyspozycjach psycho-fizycznych
Liczba godzin na 1
słuchacza
60 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Bogusława Chrobak
BLOK I
PIELĘGNACJA I UPIĘKSZANIE OPRAWY OCZU
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Higiena okolic oczu
2. Farbowanie brwi i rzęs
3. Regulacja łuku brwiowego
4. Sztuczne rzęsy – metody przedłużania i zagęszczania rzęs
5. Technika wykonania zabiegów
6. Wykaz materiałów i sprzętu
LICZBA
GODZIN
10
WIEDZA
Uczestnik:
• rozpoznaje narzędzia w zakresie pielęgnacji i upiększania oprawy oczu
• potrafi dobrać odpowiednie narzędzia i zna zasady ich używania
• rozumie i zna podstawowe zasady pielęgnacji i upiększania oprawy oczu
• wie, jak wykonać farbowanie brwi i rzęs
• potrafi określić kształt łuku brwiowego i wykonać jego regulację
• zna metody przedłużania i zagęszczania rzęs
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• analizować rodzaje twarzy i łuków brwiowych
• oceniać potrzeby i zakres/ zasięg wykonania zabiegu upiększającego
• dobrać odpowiednie narzędzia do potrzeb zabiegu
• dobrać odpowiednie produkty kosmetyczne do wykonania zabiegu
• wykonać zabiegi upiększania i pielęgnacji oprawy oczu: wykonanie henny,
regulacja łuku brwiowego, przedłużanie rzęs
KOMPETENCJE
Uczestnik:
w zakresie upiększania i pielęgnacji oprawy oczu
• chętnie podejmuje się samodzielnych praktyk w zakresie poznanych zabiegów kosmetyki upiększającej
• wykazuje się starannością, rozwija zdolności manualne
METODY PRACY
Wykłady
• szczegółowe omówienie poszczególnych produktów bloku tematycznego
Prezentacje
• demonstracja zabiegów
• przykłady wykonania zabiegów
Warsztaty
• praca własna uczestnika
• ćwiczenie na modelu
61
BLOK II
STYLIZACJA PAZNOKCI KOŃCZYN GÓRNYCH I DOLNYCH
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Budowa paznokcia.
2. Manicure i pedicure:
• kolejność wykonywania czynności
• omówienie materiałów i sprzętu niezbędnych do wykonania zabiegów
• przeciwskazania wykonania zabiegów
• prezentacja zabiegów
• higiena zabiegów, środki odkażania sprzętu
3. Sztuczne paznokcie:
• tipsy
• przedłużanie paznokci za pomocą żelu UV
• omówienie technik wykonania zabiegów
• wyposażenie i sprzęt
• prezentacja zabiegów
• warsztaty
• ćwiczenia we własnym zakresie
• nail-art – zdobnictwo paznokci
20
WIEDZA
Uczestnik:
• rozpoznaje narzędzia w zakresie stylizacji paznokci i potrafi je dobrać zgodnie z potrzebą zabiegu
• rozumie i zna podstawowe zasady stylizacji paznokci
• zna specyfikę budowy paznokcia
• potrafi wykonać manicure, pedicure
• zna techniki stylizacji paznokci, nail-artu
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• analizować rodzaje paznokci
• oceniać potrzeby i zakres wykonania zabiegu stylizacji paznokci
• dobrać odpowiednie narzędzia do potrzeb zabiegów
• wykonać zabiegi manicure i pedicure, wykonać zabiegi stylizacji paznokci kończyn dolnych i górnych
• nałożyć sztuczne paznokcie (tipsy)
• przedłużyć paznokcie za pomocą żelu UV
• pomalować paznokcie i ozdobić zgodnie z obecnymi trendami w zdobnictwie
KOMPETENCJE
Uczestnik:
w zakresie stylizacji paznokci kończyn górnych i dolnych
• pracuje samodzielnie w zakresie wypracowania własnego stylu pracy i stylu zdobienia paznokci
• wykazuje się własną inwencją twórczą i kreatywnością w zakresie zdobienia paznokci
METODY PRACY
62
Wykłady
• szczegółowe omówienie punktów bloku tematycznego
• przedstawienie zabiegów „krok po kroku” w celu dokładnego zapoznanie uczestników
z regułami postępowania przy ich wykonywaniu
Prezentacje
• pokaz wykonywania zabiegów w kolejności wykonania poszczególnych czynności
Warsztaty
• ćwiczenia na modelach
• praca własna uczestników
BLOK III
PIELĘGNACJA I UPIĘKSZANIE OPRAWY OCZU
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Wprowadzenie – wiadomości ogólne o makijażu
2. Podstawowe produkty i sprzęt do wykonania makijażu
3. Przygotowanie do wykonania makijażu:
• rozpoznania kształtu twarzy
• określenie prawidłowego łuku brwiowego oraz ustalenie symetrii twarzy
• korekta owalu twarzy z użyciem odpowiednich produktów (podkłady, korektory, pudry)
• rodzaje makijażu (dzienny, wieczorowy, ślubny, fantazyjny)
4. Warsztaty makijażu:
• sztuka dobierania kolorów w zależności od karnacji skóry
• charakterystyka typów kolorystycznych
• wykorzystanie poznanych technik w ćwiczeniach na modelach
• pokaz wykonania makijażu w odniesieniu do typu kolorystycznego modelu
30
WIEDZA
Uczestnik:
• rozpoznaje narzędzia i produkty w zakresie kosmetyki kolorowej
i potrafi je dobrać zgodnie z potrzebą makijażu
• rozróżnia typy urody i rozpoznaje kształt twarzy w celu prawidłowego określenia łuku brwiowego
i korekty owalu twarzy
• zna zasady wykonania makijażu okazjonalnego
• zna zasady dobierania kolorów w zależności od karnacji skóry
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• analizować i rozpoznawać rodzaje twarzy, łuków brwiowych, kolorystykę skóry, symetrię twarzy
• oceniać potrzeby i zakres wykonania makijażu
• dobrać odpowiednie produkty i narzędzia do potrzeb makijażu
• wykonać korektę owalu twarzy
• wykonać korektę łuku brwiowego
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania makijażu na różne okazje
• pracuje samodzielnie w zakresie wypracowania własnego stylu pracy
• wykazuje się własną inwencją twórczą i kreatywnością w zakresie makijażu
63
PIELĘGNACJA OGRODÓW
I WYSTRÓJ WNĘTRZ
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Osoby niesłyszące w obecnym, szybko zmieniającym się świecie
mają trudności w realizacji swoich wyzwań. Osoby niesłyszące
objęte programem, które są sprawne fizycznie, wrażliwe, o wyczulonej estetyce z niesamowitym poczuciem piękna są wyjątkowo kreatywne. Założeniem programu jest konieczność wsparcia
i wykorzystanie posiadanego przez nie wrodzonego potencjału
artystycznego. Osoby ze znajomością podstawowych zasad botaniki, osoby przeciętne, zwyczajne, są w stanie wykorzystać swój
wewnętrzny potencjał do stworzenia własnej firmy pielęgnacji
ogrodów i świadczenia usługi wystroju wnętrz. Prowadzenie własnej działalności świadczenia usług zgodnie z założeniem programu
jest możliwe na szerokim rynku potrzeb. Nabyte doświadczenie
z czasem pozwoli pójść dalej i rozszerzyć powyższą usługę o projektowanie małych ogrodów, rekonstrukcję i aktualizację starych
przydomowych ogrodów. Pozwoli również osobom niesłyszącym
bardziej kreatywnym prowadzić obsługę zieleni zewnętrznej przy
firmach z możliwością obsługi i pielęgnacji roślin wewnątrz firmy
(kwiatów doniczkowych, kompozycji kwiatowych). Nabyte przez
nich doświadczenie w pielęgnacji roślin wewnątrz firmy mogą
wykorzystać proponując modernizacje wystroju wnętrz w firmie
wyposażając w nowe rośliny doniczkowe.
OGÓLNY CEL PROGRAMU
Celem programu jest wykształcenie (przygotowanie) osoby niesłyszącej, sprawnej fizycznie, o szczególnej wrażliwości do prowadzenia własnej firmy. Profesjonalnym przygotowaniem osoby
niesłyszącej do prowadzenia usługi w zakresie programu, a tym
samym wyrównania szans na rynku świadczonych usług. Celem
programu jest wykorzystanie szczególnej wrażliwości osoby niesłyszącej, osoby innej do wykonania zadań artystycznych – wykorzystujących tę szczególną ich cechę. Celem tego programu
jest również stworzenie u osoby niesłyszącej wrażliwej na piękno
pomysłu na samorealizację siebie w programie.
CELE SZCZEGÓŁOWE
Osoby niesłyszące
• Samodzielny pracownik potrafi prowadzić własna firmę.
• Prowadzić własną działalność świadcząc usługi w zakresie
pielęgnacji ogrodów przydomowych, ogródków rekreacyjnych.
• Prowadzić pielęgnację, rekonstrukcję terenów zielonych
przy firmach.
• Jest kompetentny do pielęgnacji zieleni wewnątrz firmy.
• Jest kompetentny w świadczeniu usługi w zakresie dekoracji
wnętrz dla firm i osób fizycznych.
• Wykorzystuje nabytą wiedzę do rekonstrukcji i projektowania
nowych małych ogródków, wykorzystując przy tym swoją
szczególną wrażliwość na piękno.
65
W ODNIESIENIU DO OSÓB NIESŁYSZĄCYCH
Pomimo wielu ustaw, obecna sytuacja osób niepełnosprawnych
jest trudna na rynku pracy. Współczynnik aktywności zawodowej
osób niesłyszących jest mały. Opracowany projekt pozwoli zmienić w części powyższą sytuację, wyjść naprzeciw potrzebom.
Samorealizacja osób niesłyszących, zaangażowanie w zadania
twórcze. Przedstawiony program jest opracowaniem prostym, nie
wymagającym na początku dużych nakładów finansowych do rozpoczęcia własnej działalności. Przedstawiony dodatkowo w wersji poglądowej pozwoli lepiej przyswoić podstawową wiedzę. Do
postawienia pierwszego kroku wystarczy wewnętrzna kreatywność i proste narzędzia ogrodnicze. Wystarczy mały artyzm, a do
wystroju wnętrz materiał zdobyty przy pielęgnacji ogrodów – korzenie, gałęzie itp..
W programie powinny wziąć udział osoby niesłyszące, przeciętne,
zwyczajne mające chęć do pracy fizycznej i deklarujące gotowość
do aktywizacji zawodowej. Zaczynając od prostych zadań do zadań większych i bardziej profesjonalnych. Osoby o szczególnej
wrażliwości na piękno, które są kreatywne, dyspozycyjne, cierpliwe, tolerancyjne i mające duży dystans do napotykanych trudności, mogą pokonać własna niedyspozycję i poczuć się potrzebne.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
ABSOLWENT SZKOLENIA BĘDZIE POSIADAŁ
• Ogólną wiedzę w zakresie podstaw pielęgnacji ogrodów.
• Ogólną wiedzę w zakresie technicznej obsługi urządzeń, narzędzi potrzebnych.
• Ogólną wiedzę w zakresie podstawowych zasad wykonywania
konstrukcji dużych i małych służących do dekoracji wnętrz.
• Będzie posiadał podstawową wiedzę o roślinach.
• Dzięki audiowizualnej części programu absolwent będzie posiadał wiedzę w zakresie podstawowych czynności zastosowanych przy pielęgnacji ogrodów.
• Praktyczną wiedzę w różnorodności wykonywanych kompozycji do dekoracji wnętrz.
• Absolwent będzie posiadał wiedzę praktyczną w zaopatrywaniu ogrodów w wysokiej klasy sadzonki roślin – drzew, bylin,
krzewów.
• W częściach audiowizualnych zdobędzie umiejętność poszerzenia swej wiedzy, a tym samym wykonywanie bardziej
skomplikowanych zadań potrzebnych w rekonstrukcjach zaniedbanych, starych ogrodów.
• Zdobędzie umiejętność do wykonywania zadań trudniejszych
przez praktyczne wykonanie projektu w terenie.
PIELĘGNACJA OGRODÓW I WYSTRÓJ WNĘTRZ
MOŻLIWOŚĆ ZATRUDNIENIA ABSOLWENTA
SZKOLENIA
Absolwent szkolenia – osoba niesłysząca – właściciel swojej małej
firmy będzie świadczył usługi w zakresie szkolenia osobom fizycznym, firmom, hotelom. Obecnie na rynku istnieje duże zapotrzebowanie na usługi pielęgnacji ogrodów, działek rekreacyjnych. Istnieje możliwość świadczenia usługi pielęgnacji trawników dla firm.
Dużym powodzeniem cieszy się usługa dekoracji wnętrz oraz pielęgnacja całoroczna nagrobków na cmentarzach. Osoba niesłysząca
sprawna fizycznie, obdarzona szczególną wrażliwością, kreatywna
– może być konkurencyjna na rynku świadczonych usług dla dużych firm ogrodniczych. Znaczna większość ludzi niesłyszących ma
rozbudowany inny zmysł – wyjątkową wrażliwość na piękno, czy
kreatywność – te cechy zostaną w tym programie wykorzystane
i to da szanse zaistnieć na rynku pracy każdej sprawnej fizycznie
osobie niesłyszącej. Chęć wzięcia sprawy we własne ręce i małymi kroczkami zaczynając od ogrodu sąsiada czy znajomych może
wykreować siebie na profesjonalistę w tej dziedzinie.
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
1. Podstawowe wiadomości o drzewach, krzewach, bylinach, sposoby zaopatrzenia w sadzonki
i elementy dekoracji ogrodów
2. Podstawowe zasady świadczenia usług
3. Pielęgnacja ogrodów
4. Podstawowe zasady świadczenia usług dekoracyjnych
5. Praktyczne sposoby wykonania kompozycji do dekoracji
10
5
35
5
35
90
66
PIELĘGNACJA OGRODÓW I DEKORACJA WNĘTRZ
Program przygotowujący osobę niesłyszącą do założenia własnej firmy
i świadczenia usług w ramach programu.
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Uczestnik:
• posiada wiedzę podstawową w zakresie botaniki i podstawowych zasad pielęgnacji roślin:
bylin, krzewów, drzew oraz nasadzeń jednorocznych
• zna zasady i metody pielęgnacji trawników
• wymienia i rozpoznaje podstawowe czynności stosowane przy pielęgnacji ogrodów
• w zakresie podstawowej pielęgnacji roślin zna zagrożenia ze strony szkodników
i podstawowych chorób roślin
• zna urządzenia i narzędzia potrzebne do pielęgnacji zieleni
• posiada wiedzę dotyczącą tworzenia dużych i małych konstrukcji roślinnych służących
do dekoracji wnętrz
Umiejętności
Uczestnik umie:
• analizować, oceniać rośliny i dobierać wysokiej jakości sadzonki (drzewa, krzewy, byliny)
do potrzeb ogrodów
• zastosować odpowiednie metody pielęgnacji i renowacji roślinności ogrodowej, w tym trawników
• wybrać i zastosować odpowiednie środki zaradcze w przypadku wystąpienia szkodników
lub/i chorób roślin
• obsługiwać urządzenia i narzędzia do pielęgnacji i renowacji roślin
• zaprojektować i wykonać konstrukcje roślinne do dekoracji wnętrz
Kompetencje
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego i odpowiedzialnego prowadzenia firmy
w zakresie pielęgnacji ogrodów przydomowych i ogródków rekreacyjnych oraz wystroju wnętrz
• ma zdolność do obsługi zieleni zewnętrznej w zakresie pielęgnacji i rekonstrukcji terenów zielonych
• ma zdolność projektowania i pielęgnacji zieleni wewnętrznej
(kwiatów doniczkowych, kompozycji kwiatowych)
• zachowuje otwartość w zakresie świadczenia usługi dekoracji wnętrz dla firm i osób fizycznych
• wykazuje gotowość do rozwoju w zakresie projektowania małych ogrodów, rekonstrukcji
i aktualizacji starych ogrodów
• angażuje się w projekty modernizacji wystroju wnętrz poprzez dobór roślin doniczkowych
67
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące
Liczba godzin na 1
słuchacza
90 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Wiesława Mirek
BLOK I
PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O DRZEWACH, KRZEWACH, BYLINACH.
SPOSOBY ZAOPATRYWANIA W SADZONKI I ELEMENTY OGRODÓW
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Wiedza o krzewach, drzewach i bylinach
2. Choroby i szkodniki
3. Zasady pielęgnacji trawników
4. Zaopatrzenie w sadzonki
10
WIEDZA
Uczestnik:
• zna i rozróżnia rośliny
• zna podstawy dotyczące szkodników i chorób roślin
• zna zasady pielęgnowania roślin
• zna sposób zaopatrzenia ogrodu w sadzonki
• zna podstawowe zasady pielęgnacji trawników
• zna sposoby odchwaszczania działki
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• oceniać potrzeby i przeprowadzić pielęgnację roślin (przycinanie, formowanie, zasilanie)
• rozpoznać przyczyny złej kondycji roślin, zaproponować środki zaradcze i usuwać zagrożenia
• analizować i oceniać rośliny pod względem ich jakości
• prowadzić pielęgnację trawników
• wybrać sposób i przeprowadzić prace odchwaszczania ogrodów
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do obsługi zieleni zewnętrznej w zakresie pielęgnacji i rekonstrukcji terenów zielonych
• wykazuje dbałość i wrażliwość estetyczną w ocenie jakości roślin
• wykazuje gotowość do pogłębiania wiedzy w zakresie botaniki i pielęgnacji roślin
• wykazuje gotowość do rozwoju w zakresie projektowania małych ogrodów
rekonstrukcji i aktualizacji starych ogrodów
METODY PRACY
•
•
•
•
•
wykład
warsztaty
dyskusja problemowa
prezentacja filmu
studium tekstu podręcznika
68
BLOK II
PODSTAWOWE ZASADY ŚWIADCZENIA USŁUG W ZAKRESIE PIELĘGNACJI OGRODÓW
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Ocena sytuacji – stan aktualny ogrodu
2. Wymagania klienta (właściciela ogrodu, usługi)
3. Inwentaryzacja stanu istniejącego ogrodu, zakres świadczonej usługi
4. Ocena stanu trawnika, zakres wymaganych prac
5 Ocena stanu architektury towarzyszącej ogrodu i zakres świadczonej usługi
LICZBA
GODZIN
5
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zasady oceny stanu istniejącego ogrodu
• zna zasady oceny wymagań właściciela ogrodu
• zna zasady oceny stanu trawnika
• zna zasady oceny stanu technicznego architektury ogrodowej
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• przeanalizować i ocenić stan aktualny ogrodu
• ocenić wymagania właściciela ogrodu, co do zmian
• ocenić zakres usługi pielęgnacji roślin i zaproponować rozwiązania
• ocenić zakres prac przy pielęgnacji trawnika
• ocenić zakres prac przy rekonstrukcji i pielęgnacji architektury towarzyszącej w ogrodzie
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolność do samodzielnej i odpowiedzialnej oceny wymagań w zakresie usługi pielęgnacji ogrodu
• ma zdolność oceny potrzeby i zakresu usług pielęgnacji ogrodu
• ma zdolność przygotowania i pielęgnacji roślin, w tym trawnika
• ma zdolność pielęgnacji architektury ogrodowej
• wykazuje wrażliwość na potrzeby klienta
• wykazuje gotowość do współdziałania z klientem
METODY PRACY
•
•
•
•
69
pokazy i wystawy
wykład
dyskusja problemowa
studium tekstu (podręcznika)
BLOK III
PRAKTYCZNA PIELĘGNACJA OGRODU REKREACYJNEGO
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Ocena stanu istniejącego (inwentaryzacja)
2. Wymagania klienta/usługodawcy
3. Wykonanie planu działania
4. Przygotowanie narzędzi
5. Przygotowanie środków do pielęgnacji roślin
6. Przygotowanie elementów do pielęgnacji architektury ogrodowej
7. Wykonanie przycinki drzew, krzewów
8. Wykonanie odchwaszczenia działki
9. Wykonanie pielęgnacji trawnika
10. Wykonanie oprysku roślin
11. Wykonanie nawożenia roślin
12. Wykonanie regeneracji architektury ogrodowej
13. Zagospodarowanie odpadów
35
WIEDZA
Uczestnik:
• wie, jak przeprowadzić inwentaryzację stanu istniejącego ogrodu rekreacyjnego
• zna zasady wykonania planu pielęgnacji ogrodu
• zna i rozpoznaje środki ochrony roślin, środki do nawożenia roślin i środki odchwaszczające
• zna zasady przycinania drzew i krzewów oraz narzędzia do tego niezbędne
• zna metody i środki do pielęgnacji trawnika
• zna zasady, metody i środki regeneracji architektury ogrodowej
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• przeanalizować i ocenić zakres przeprowadzonych prac pielęgnacji ogrodu rekreacyjnego
• zaplanować pielęgnację ogrodu
• dobrać i zastosować środki ochrony roślin i środki do nawożenia roślin
• ocenić potrzebę i wykonać przycinkę drzew i krzewów w porze wiosennej
• dobrać i zastosować metody i środki do pielęgnacji trawnika
• dobrać i wykorzystać elementy do rekonstrukcji architektury ogrodowej
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolność do samodzielnej inwentaryzacji ogrodu rekreacyjnego i ustalenia planu pielęgnacji
• posiada zdolność doboru i zastosowania środków do pielęgnacji ogrodu
w tym trawnika i architektury ogrodowej
• wykazuje zaangażowanie w pracach pielęgnacyjnych ogrodu
• samodzielnie planuje, organizuje i wykonuje prace pielęgnacji, nawożenia i ochrony roślin
METODY PRACY
•
•
•
•
•
wykład
prezentacja filmu
warsztaty
pokazy, wystawy
studium tekstu (podręcznika)
70
BLOK IV
PODSTAWOWE ZASADY ŚWIADCZENIA USŁUGI DEKORACJI WNĘTRZ
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Kreatywność w doborze wielkości dekoracji
2. Podstawowe zasady tworzenia konstrukcji
3. Rodzaje konstrukcji do montażu dekoracji
4. Rodzaj zastosowanego materiału
5 Informacja o sposobie zaopatrzenia w materiały
LICZBA
GODZIN
5
WIEDZA
Uczestnik:
• zna i rozumie sposoby doboru i zaopatrzenia w materiał do wykonania dekoracji roślinnych
• zna zasady tworzenia dekoracji roślinnych
• zna zasady doboru wielkości dekoracji do wnętrza
• zna materiały do tworzenia konstrukcji roślinnych
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• przeanalizować, ocenić obiekt do dekoracji i dobrać odpowiednią kompozycję roślinną
• dokonać wyboru materiału w zależności od wykonywanej kompozycji
• ocenić dobór zastosowanej dekoracji
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolność do samodzielnego i odpowiedzialnego świadczenia usług planowania dekoracji wnętrz
• ma zdolność do samodzielnego planowania i organizowania działań w zakresie dekoracji wnętrz
kompozycją roślinną
• wykazuje zaangażowanie w doborze roślin do kompozycji we wnętrzu
• wykazuje zmysł artystyczny, estetyczny i kreatywność w doborze kompozycji
METODY PRACY
•
•
•
•
71
wykład
warsztaty
dyskusja problemowa
studium tekstu (katalogu)
BLOK V
PRAKTYCZNY SPOSÓB WYKONANIA KOMPOZYCJI DO DEKORACJI WNĘTRZ
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Technika montażu dekoracji na konstrukcjach z korzeni, gałęzi i kory
2. Technika wykonania dekoracji w szkle
3. Technika wykonania dekoracji w naczyniach ceramicznych
4. Technika wykonania dekoracji na gotowych elementach – półproduktach
5. Technika wykonania dekoracji powielanych
35
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zasady wykonania dekoracji roślinnej małej i dużej
• zna zasady wykonania dekoracji powielonej
• zna materiały i sposób ich zastosowania w zależności od wybranej techniki wykonanej dekoracji
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• ocenić oraz dokonać wyboru rodzaju zastosowanej dekoracji do zleconego wnętrza
• ocenić oraz dokonać wyboru konstrukcji do wykonania dekoracji
• zaplanować działania, zorganizować materiały i wykonać dekoracje różnymi technikami
• ocenić możliwości i dokonać montażu dekoracji
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego i odpowiedzialnego wykonania kompozycji roślinnej
do dekoracji wnętrz różną techniką
• przestrzega zasad tworzenia i montażu dekoracji
• wykazuje zaangażowanie w doborze roślin do kompozycji we wnętrzu
• wykazuje zmysł artystyczny, estetyczny i kreatywność w wykonywanej kompozycji
METODY PRACY
•
•
•
•
•
•
•
wykład
pogadanka tematyczna
dyskusja tematyczna
studium tekstu (katalogi i publikacje)
warsztaty
prezentacja filmu
pokazy plenerowe
72
GRAFIK – PROJEKTANT
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Jeden obraz wart jest tysiąca słów
Przysłowie chińskie
Ludzie, którzy nie słyszą, mogą wszystko – z wyjątkiem słyszenia.
Irving King Jordan
Współczesna cywilizacja staje się w coraz większym stopniu cywilizacją obrazu. Otacza nas coraz więcej nośników informacji,
w których ogromną rolę odgrywa strona wizualna. Wobec powszechnego dostępu do programów komputerowych, pozwalających bez trudu stworzyć i opublikować – bądź w przestrzeni internetu, bądź w postaci materialnej, np. wydruku – dowolny rodzaj
graficznego komunikatu, często skomponowany w nieumiejętny
sposób, dojmującą staje się potrzeba wykształcenia jak największego grona specjalistów, którzy będą potrafili ubierać przekaz
w formę graficzną i w profesjonalny sposób łączyć tekst z ilustracją. Obok ewidentnej wartości estetycznej, jaką niosą umiejętnie stworzony plakat, ulotka czy logotyp, równie ważna (a dla
zleceniodawcy często ważniejsza) jest ich funkcja informacyjna.
To, w jakim stopniu dotrze ona do odbiorcy, zależy od wielu czynników, które będą mogli poznać uczestnicy niniejszego szkolenia.
W ciągu 60 godzin zaznajomią się oni z kanonami kompozycji i łączenia barw oraz zasadami typografii. Poznają najważniejsze funkcje programów graficznych, które pozwolą im obrabiać cyfrowe
obrazy, tworzyć własne ilustracje, projektować, składać i przygotowywać do druku lub dystrybucji elektronicznej podstawowe rodzaje publikacji. Realizacja tego programu wyposaży jego uczestników w kompetencje niezbędne do pracy w charakterze grafika
komputerowego lub operatora DTP, a także pozwoli wykorzystać
specyficzne zdolności i cechy osobowości osób niesłyszących,
które, jako szczególnie wyczulone na jasność i czytelność przekazu wizualnego, mogą być doskonałymi projektantami grafiki.
CEL OGÓLNY PROGRAMU
CELE SZCZEGÓŁOWE GRAFIK – PROJEKTANT
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
• Wzmocnienie samooceny uczestników kursu poprzez pokazanie im, że mogą wykonywać twórczą i wartościową pracę
równie dobrze, jak słyszący pracownicy.
• Wyczulenie uczestników na estetyczny aspekt ich przyszłej pracy.
• Zapoznanie z zasadami projektowania graficznego, czyli kompozycją, łączeniem barw, typografią.
• Zaznajomienie z narzędziami graficznymi, które umożliwiają
tworzenie i modyfikowanie grafiki komputerowej oraz skład
i przygotowanie do druku typowych publikacji.
• Zapoznanie ze specyfiką branży poligraficzno-wydawniczej.
• Wykształcenie pracowników, którzy będą umieli łączyć komputerowe projektowanie grafiki z profesjonalnym przygotowaniem publikacji do druku oraz do dystrybucji elektronicznej.
74
zna zasady kompozycji i komunikacji wizualnej,
potrafi analizować kompozycję i ocenić spójność przekazu
wizualnego,
dobiera odpowiednie narzędzia (programy graficzne) do zamierzonego celu pracy twórczej,
zna standardowe formaty arkuszy papieru i sposoby
komponowania tekstu na stronie oraz łączenia go
z obiektami graficznymi,
zna przeznaczenie różnych krojów czcionek i potrafi zastosować krój odpowiedni do przekazu,
projektuje wizytówkę i papeterię,
zna pojęcie logotypu i piktogramu oraz zasady ich tworzenia,
zna przestrzenie kolorów, ich ekspresję i funkcjonalność,
zna metody tworzenia kształtów wektorowych,
umie zaprojektować logotyp i piktogram,
zna tematykę fotografii wizerunkowej i reklamowej,
potrafi wykonać komputerową obróbkę fotografii i innych grafik bitmapowych,
zna zasady projektowania druków użytkowych, takich jak plakat, reklama, ulotka,
potrafi tworzyć strukturę oraz elementy takich druków,
obsługuje skaner i drukarkę,
umie przygotować portfolio lub prezentację,
zna standardy formatów papieru,
rozpoznaje gatunki i gramatury papieru,
potrafi przygotować projekty do druku na różnych urządzeniach i podłożach,
komunikuje się z wykonawcami druków.
W ODNIESIENIU
DO OSÓB NIESŁYSZĄCYCH
Program został opracowany z myślą o aktywizacji zawodowej
i podniesieniu kompetencji osób niesłyszących, które często kończą edukację, nie uzyskując konkretnych zawodowych umiejętności. Ze względu na swoją niepełnosprawność mają one utrudniony
dostęp do tradycyjnych form kształcenia, co ogranicza szanse ich
przyszłego zatrudnienia, zwłaszcza w branżach związanych z wykorzystaniem zaawansowanych technologii. E-learning, dzięki
WROWADZENIE
zastosowaniu form przekazu odpowiednich dla percepcji osób
niesłyszących i możliwości dopasowania tempa pracy do indywidualnych potrzeb uczestnika, wydaje się idealnym narzędziem,
które pomoże zapełnić tę edukacyjną lukę. Wielu niesłyszących
ma problemy z rozumieniem pisanego języka polskiego – dlatego
część tekstowa jest wsparta bogatym materiałem ilustracyjnym,
który wspomaga pojmowanie i uczenie się oraz wyjaśnia ewentualne wątpliwości, pojawiające się przy interpretacji słowa pisanego. Stopniowe zwiększanie trudności ćwiczeń, a także widoczne od razu efekty pracy, pozytywnie wpłyną na samoocenę
uczestnika programu. Realizacja całego programu stwarza okazję
do opracowania profesjonalnego portfolio, które w branży projektowej i poligraficznej jest jednym z podstawowych kryteriów przy
zatrudnianiu nowego pracownika. Szkolenie zwraca też uwagę
na proces komunikacji zleceniodawcy z pracownikiem. Może on
w całości odbywać się w sposób pisemny, drogą e-mailową lub
np. na forum internetowym.
U podstaw projektu leży założenie, iż osoby niesłyszące w żadnym wypadku nie są pozbawione możliwości zdobycia wysokich
kwalifikacji zawodowych – kluczem do tego jest dobranie jedynie odpowiedniej formy edukacyjnej, a taką szansę z pewnością
stwarza e-learning. Wypracowanie odpowiednich metod oraz
wykorzystanie naturalnych predyspozycji tych osób, dla których
kontakt z kształtem, kolorem i znakiem graficznym odgrywa w codziennym życiu bardzo ważną rolę, pozwoli im na pełną integrację
społeczną i zawodową w dynamicznie zmieniającym się świecie.
Program wykorzystuje specyficzną wiedzę osób niesłyszących
– np. przy projektowaniu systemów identyfikacji i komunikacji
wizualnej. Niepełnosprawni uczestnicy wiedzą z doświadczenia,
jakie elementy i jaka ich hierarchia pozwala uzyskać maksymalną
efektywność przekazu.
W dobie rozwoju nowoczesnych metod nauczania, kierowanych
do coraz szerszego kręgu uczniów i studentów (niezależnie od
ich wieku), nie sposób pominąć grupy osób niesłyszących, która ze względu na problemy związane z bezpośrednim udziałem
w zajęciach dydaktycznych musi zostać objęta kompleksowym
i efektywnym systemem edukacji. Szczególnej szansy upatrywać
możemy w e-learningu, który w tym przypadku może skupić się na
kanale przekazu dostępnym dla niesłyszących, rezygnując całkowicie z warstwy dźwiękowej.
Niniejsze szkolenie skierowane jest do osób niesłyszących, które w grafice komputerowej i tzw. małej poligrafii widzą szansę
na swój rozwój zawodowy, a zarazem na przekroczenie bariery
oddzielającej ich od świata ludzi w pełni sprawnych. Ukończenie
tego szkolenia pozwoli im zaistnieć w środowisku projektantów
grafiki komputerowej. W dużej części słyszącego społeczeństwa
do dziś pokutuje pogląd, że osoby niepełnosprawne słuchowo
mogą wykonywać tylko niezbyt skomplikowane prace fizyczne.
Tę opinię podziela, niestety, również wielu niesłyszących. Tymczasem, dzięki stosownym formom edukacji i odpowiedniemu
wsparciu, mogą oni rozwinąć swoje talenty oraz zainteresowania
i zajmować się wieloma profesjami, nierzadko uchodzącymi za
prestiżowe. Budowanie takich pozytywnych wzorców jest ważne
dla całej społeczności ludzi niepełnosprawnych słuchowo.
Uczestnicy powinni posiadać elementarną znajomość obsługi
komputera, która umożliwi im wykonywanie ćwiczeń zawartych
w programie szkolenia. Kwestie związane z tematyką projektowania graficznego będą wyjaśniane od podstaw.
– EFEKTY KSZTAŁCENIA
KOMPETENCJE W NASTĘPUJĄCYCH OBSZARACH:
• idee i wartości projektowania graficznego,
• zasady percepcji wizualnej oraz projektowania obrazów,
• dobór narzędzi projektowych do zamierzonego celu pracy
twórczej,
• planowanie pracy nad projektem,
• przestrzenie kolorów, ekspresja zestawień kolorystycznych,
• typografia:
− dobór krojów pisma odpowiednich do przekazu
i stylu graficznego,
− organizacja tekstu na stronie,
• grafika wektorowa:
− tworzenie i modyfikacja kształtów wektorowych,
− projektowanie logotypu,
− projektowanie piktogramów,
• grafika bitmapowa:
− tematyka zdjęcia i jego ocena,
− korekta i retusz obrazu,
− osadzenie obrazu bitmapowego w projekcie graficznym,
• zasady projektowania druków o funkcji informacyjnej
(plakat, reklama, ulotka),
• obsługa skanera i drukarki,
• przygotowanie portfolio prac,
• przygotowanie do druku na różnych urządzeniach i podłożach,
• formaty papierów, gatunki i gramatury papieru,
• komunikacja ze zleceniodawcą i podwykonawcą.
75
MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA ABSOLWENTA
SZKOLENIA
Po ukończeniu szkolenia absolwent będzie mógł pracować w firmach związanych z projektowaniem graficznym lub poligrafią
(agencje reklamowe, studia projektowe, wydawnictwa, drukarnie) oraz w odpowiednich działach różnych firm (dział promocji,
marketingu, graficzny). W każdej branży potrzebne są osoby, które
umieją przełożyć komunikaty werbalne na język znaków i symboli
graficznych oraz przeprowadzić projekt przez fazę produkcji. Obecnie już prawie wszyscy pracodawcy zdają sobie sprawę z konieczności reklamowania swoich firm i ich produktów, a coraz częściej
uświadamiają sobie wagę spójnego graficznie systemu identyfikacji wizualnej.
Popularną formą działalności w tej branży jest freelancing, czyli wykonywanie zleconych projektów na własnym sprzęcie lub
w biurach coworkingowych. Takie zlecenia można znaleźć przede
wszystkim w Internecie, np. na profesjonalnych portalach społecznościowych typu LinkedIn, Goldenline lub na stronach oferujących pracę zdalną (oferia.pl, artserwis.pl, getak.pl itd.). Odpowiadając na takie ogłoszenia, grafik może zbudować swoje
portfolio, które pomoże mu starać się o stałą pracę, jeżeli zajdzie
taka potrzeba. Freelancing jest też często uzupełnieniem pracy na
etacie lub wstępem do założenia i rozwinięcia własnej działalności
gospodarczej.
76
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
1. Każdy jest designerem
2. Typografia
3. Grafika wektorowa
4. Grafika bitmapowa
5. Projektowanie i DTP
4
8
14
10
24
60
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
Uczestnik:
• zna wartości i zasady projektowania graficznego
• zna narzędzia projektowe i zasady projektowania
• zna sposoby komponowania tekstu na stronie oraz łączenia go z obiektami graficznymi
• zna zasady projektowania druków użytkowych, takich jak plakat, reklama, ulotka
• zna pojęcie logotypu i piktogramu oraz zasady ich tworzenia
• zna tematykę fotografii wizerunkowej i reklamowej
• zna specyfikę branży poligraficzno-wydawniczej
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Uczestnik umie:
• zaprojektować grafikę 2d
• analizować kompozycję i ocenić spójność przekazu wizualnego
• dobierać odpowiednie narzędzia (programy graficzne) do zamierzonego celu pracy twórczej
• wykonać komputerową obróbkę fotografii i innych grafik bitmapowych
• przygotować projekty do druku na różnych urządzeniach i podłożach
• obsługiwać skaner i drukarkę
• zaprojektować wizytówkę i papeterię
• zaprojektować logotyp i piktogram
• przygotować portfolio lub prezentację
• utworzyć strukturę oraz elementy takich druków jak plakat, reklama, ulotka
Kompetencje
Uczestnik:
• posiada zdolność do samodzielnej i odpowiedzialnej pracy związanej z projektowaniem graficznym
lub/i poligrafią
• posiada zdolności graficzne w zakresie projektowania graficznego 2d
składu i przygotowania publikacji do druku
• posiada zdolności projektowania i tworzenia wizytówek, papeterii, logotypów, piktogramów,
portfolio, ulotek, reklam i plakatów
• ma zdolności graficzne, które umożliwiają tworzenie i modyfikowanie grafiki komputerowej
oraz skład i przygotowanie do druku typowych publikacji
• jest otwarty na uczenie się
• chętnie angażuje się w projekty
• komunikuje się z wykonawcami druków
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące
Liczba godzin na 1
słuchacza
60 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Maria Potężny-Jakubowicz
Hanna Parylak
77
BLOK I
KAŻDY JEST DESIGNEREM
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Projektowanie w zgodzie z naturą
2. Narzędzia pracy twórczej
3. Każdy jest designerem
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zasady kompozycji tekstu z obrazem i obiektami graficznymi
• zna etapy powstawania projektu graficznego
• zna narzędzia pracy grafika
• zna zasady komunikacji wizualnej
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• odróżniać obrazy bitmapowe od wektorowych
• analizować i oceniać kompozycję obiektów wizualnych
• oceniać spójność komunikatu wizualnego
• planować pracę nad projektem graficznym
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada podstawowe zdolności do samodzielnego i odpowiedzialnego kreowania projektu graficznego
• posiada zdolności graficzne w zakresie doboru narzędzi (oprogramowania komputerowego)
• do zamierzonego celu pracy twórczej
METODY PRACY
• wykład, interpretacja z analizą i syntezą, ćwiczenia
78
4
BLOK II
TYPOGRAFIA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Typograficzny wzór listu.
2. Projekt wizytówki.
3. Projekt papeterii.
LICZBA
GODZIN
8
WIEDZA
Uczestnik:
• zna formaty papeterii
• zna sposoby organizacji tekstu na stronie
• zna przeznaczenie i zastosowania różnych krojów czcionek
• rozumie etapy planowania projektu wizytówek i papeterii
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• zaprojektować system typograficznej identyfikacji wizualnej
• zaprojektować papeterię
• ocenić i dobrać odpowiedni do przekazu i stylu graficznego krój czcionki
• zorganizować tekst na stronie
• zaplanować etapy projektu tworzenia wizytówek i papeterii
• pozycjonować informację na stronie
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolności do samodzielnego i odpowiedzialnego projektowania i tworzenia wizytówek i papeterii
• posiada zdolności graficzne w zakresie projektowania systemu typograficznej identyfikacji wizualnej
METODY PRACY
79
BLOK III
GRAFIKA WEKTOROWA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Projekt logotypu
2. Projekt piktogramu
14
WIEDZA
Uczestnik:
• wie, co to jest logotyp i piktogram
• zna zastosowania logotypu w identyfikacji wizualnej firmy
• zna zasady tworzenia logotypu
• zna zasady komunikacji kształtów
• zna ekspresję zestawień i kombinacji kolorystycznych
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• zaprojektować logotyp
• przedstawić analizę strukturalną logotypu
• projektować piktogram i ocenić jego oddziaływanie
• projektować zbiór piktogramów spójnych wizualnie i stylistycznie
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolności projektowania i tworzenia logotypów i piktogramów
• posiada kompetencje graficzne w zakresie projektowania logotypu
– integralnego elementu identyfikacji wizualnej firmy
• posiada kompetencje w zakresie projektowania piktogramów na potrzeby tworzenia logotypu
METODY PRACY
80
LICZBA
GODZIN
BLOK IV
GRAFIKA BITMAPOWA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Jakościowa ocena zdjęcia
2. Formatowanie zdjęcia
3. Wycinanie obiektów
4. Stylizacja i retusz
5. Od skanera do drukarki
10
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zakres tematów fotografii wizerunkowej i reklamowej
• zna wizualne formy obrazowania fotograficznego zorientowanego na estetykę
• zna działanie skanera
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik:
• potrafi dokonać estetycznej oceny zdjęcia ze względu na zastosowane w nim jakości formalne
• potrafi wykonać korektę ekspozycji zdjęcia
• potrafi wykonać retusz zdjęcia
• potrafi wycinać obiekty z tła, zmieniać ich zakresy tonalne i skalować
• potrafi zeskanować obraz
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolności do samodzielnego i odpowiedzialnego wykonania komputerowej obróbki fotografii
i innych grafik bitmapowych
• posiada kompetencje graficzne w zakresie obróbki fotografii i przygotowania do aplikacji
w projekcie graficznym
• jest nastawiony na estetykę, dokładność i spójny obraz artystyczny
METODY PRACY
81
BLOK V
PROJEKTOWANIE I DTP
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Projekt plakatu
2. Projekt reklamy
3. Projekt portfolio
4. Projekt ulotki
5. Przygotowanie do druku
24
WIEDZA
Uczestnik:
• zna zastosowania kompozycji do projektowania układu strony
• zna metody porządkowania obrazów i tekstu w projekcie
• zna znormalizowane standardy formatów papieru
• rozróżnia gatunki i gramatury papieru
• zna modele kolorów CMYK, RGB, Pantone
• zna metody wizualizacji i opisów projektów w portfolio
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• ocenić i zestawiać tekst z obrazem w projekcie
• projektować kontrast wizualny lub równowagę wizualną
• ustalać i oceniać relację obiektów z tłem
• przygotować portfolio lub prezentację
• przygotować projekt do druku na różnych urządzeniach i podłożach
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• posiada zdolności do samodzielnego i odpowiedzialnego projektowania i tworzenia portfolio,
ulotek, reklam i plakatów
• posiada kompetencje graficzne w zakresie projektowania i DTP
(przygotowywania dokumentów do publikacji w postaci elektronicznej)
METODY PRACY
• wykład
• interpretacja z analizą i syntezą
• ćwiczenia
82
LICZBA
GODZIN
FRYZJERSTWO
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Program szkolenia został opracowany z myślą o aktywności zawodowej osób niesłyszących i słabosłyszących w celu zdobycia kwalifikacji-umiejętności świadczenia usług w zakresie fryzjerstwa
przez te osoby. Opracowanie charakteryzuje się prostotą i czytelnością przekazu, co ma priorytetowe znaczenie ze względu na
osoby, do których kierowany jest program szkolenia. W nauczaniu osób niesłyszących i słabosłyszących kładziony powinien być
ogromny nacisk na tworzenie powiązań między spostrzeganymi
przedmiotami a obrazem słowa określającego przedmiot (osoba
jednocześnie odczytuje obraz słowa z ust mówiącego)1.
Niesłyszący i słabosłyszący to osoby, w odniesieniu do których
niezbędnym, a wręcz koniecznym jest stosowanie głównie technik pokazowych. Osoby te mają znacznie rozwinięty zmysł wzroku, dzięki któremu uczą się, zapamiętują i wprowadzają w życie
wiedzę uzyskaną w sposób praktyczny. Zmysł wzroku zastępuje
niejako zmysł słuchu, co powoduje, że osoby niesłyszące i słabosłyszące mają lepszą zdolność obserwacji niż osoby słyszące,
zatem podstawowym źródłem przekazania wiedzy i realizacji zajęć powinna być głównie technika pokazu, ćwiczeń i zadań praktycznych, co zostało w sposób szczególny opisane w przypadku
niniejszego programu szkolenia.
INNOWACYJNOŚĆ OPRACOWANEGO
PROGRAMU
Innowacyjność programu polega na przygotowaniu uczestników
szkolenia, którymi są osoby niesłyszące i słabosłyszące, do podjęcia pracy w zakresie fryzjerstwa. Umożliwienie tym osobom
uczestnictwa w szkoleniu spowoduje ich zaangażowanie na równi
z osobami słyszącymi w działania na rzecz aktywizacji zawodowej. Szkolenie stanowi innowacyjne narzędzie, które będzie mogło być wykorzystywane w praktycznej edukacji i rozwoju zawodowym osób niesłyszących i słabosłyszących, a także umożliwi
im samodzielne podejmowanie decyzji dotyczących podjęcia pracy zgodnie ze zdobytymi kwalifikacjami.
Program szkolenia stanowi skuteczną pomoc w przełamywaniu
specyficznych problemów obejmujących tę grupę osób, dla których zmysł wzroku staje się głównym narzędziem poznawania
otaczającej rzeczywistości. Dlatego program szkolenia kładzie nacisk na wyraźne ale jednocześnie proste określenia użyte w opisie
danego tematu szkoleniowego. Opracowane i przygotowane dla
każdego z bloków tematycznych materiały zostały opatrzone opisami i wyjaśnieniami tak, aby były zrozumiałe i przyswajalne przez
osoby niesłyszące i słabosłyszące.
Dla skutecznej realizacji szkolenia kierowanego do wskazanej grupy osób pominięto wiele szczegółowych opisów, które mogłyby
być powodem błędnego rozumienia mowy tłumacza języka migowego. Opisane w programie szkolenia metody pracy zostały tak
84
przedstawione, by zapewniały osiągnięcie zamierzonych efektów
przy uwzględnieniu specyfiki osób niesłyszących i słabosłyszących. Wdrożenie programu pozwala jednocześnie na samorealizację i rozwój tej grupy, obejmujący wiedzę, umiejętności i kompetencje.
Program „Umiejętność świadczenia usług w zakresie fryzjerstwa
przez osoby niesłyszące i słabosłyszące” wyróżnia się tym, że pomaga uczestnikom szkolenia w podjęciu decyzji o ich przyszłości
zawodowej. Pozwala na dokonanie świadomego wyboru drogi
rozwoju zawodowego w oparciu o zdobytą wiedzę, a co najistotniejsze – aktywizuje uczestników szkolenia psychicznie i fizycznie,
przy wykorzystaniu przez te osoby własnych pasji i umiejętności
do podjęcia pracy bądź stworzenia samodzielnego miejsca pracy
w zakresie fryzjerstwa.
CEL SZKOLENIA
Celem szkolenia jest przygotowanie uczestników do samodzielnego wykonywania usług związanych z fryzjerstwem, poprzez
przekazanie tematów z poszczególnych bloków tematycznych,
za pośrednictwem tłumacza języka migowego, pozwalających na
uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych bądź
na możliwość przekwalifikowania zawodowego.
Celem nadrzędnym szkolenia jest zdobycie kwalifikacji zawodowych przez osoby niesłyszące i słabosłyszące prowadzących
w efekcie do podjęcia pracy w sektorze fryzjerstwa.
Cele szczegółowe projektu obejmują wzrost integracji społecznej
osób niesłyszących i słabosłyszących, wzrost motywacji i samooceny, a także przełamanie przez te osoby barier osobistych:
trudność w nawiązywaniu kontaktów, rezygnacja, niechęć do podejmowania działań na rynku pracy.
Potencjalnymi uczestnikami mogącymi brać udział w szkoleniu są
osoby niesłyszące i słabosłyszące, w tym m.in.:
• osoby powyżej 18 roku życia,
• osoby długotrwale bezrobotne lub poszukujące pracy,
• osoby z własnej inicjatywy zainteresowane nabyciem,
uzupełnieniem lub podwyższeniem kwalifikacji i umiejętności.
Grupa docelowa została określona w związku z niską aktywnością
zawodową osób niesłyszących i słabosłyszących oraz niechęcią
pracodawców do zatrudniania tych osób.
1
Monika Kieżun „Główne problemy rozwojowe i życiowe przeżywane przez
osoby niesłyszące” (źródło: www.slaboslyszacy.pl)
SYLWETKA ABSOLWENTA
Uczestnicy szkolenia to osoby niesłyszące i słabosłyszące, które
mają lepszą zdolność obserwacji, organizacji, reprodukcji schematów ruchu niż osoby słyszące, które nabędą umiejętność samodzielnego modelowania, farbowania i wykonywania trwałej
ondulacji włosów. Absolwent wykonując usługę w zakresie fryzjerstwa będzie przygotowany do dokonania właściwego doboru
usługi i właściwego materiału do jej wykonania przy uwzględnieniu potrzeb poszczególnych klientów.
Absolwenta powinna cechować spostrzegawczość i podzielność
uwagi, wrażliwość estetyczna, a także precyzja i poczucie odpowiedzialności w pracy.
Ukończenie szkolenia może stanowić solidne podstawy do dalszego doskonalenia i kształcenia w zakresie fryzjerstwa.
Zrealizowanie tematyki szkolenia daje absolwentowi możliwość
znalezienia pracy, co w przypadku osób niesłyszących i słabosłyszących, dyskwalifikowanych z różnych powodów na rynku pracy,
ma szczególne znaczenie, bowiem pozwala na przełamanie przez
te osoby poczucia wyizolowania, ograniczenia zdolności adaptacji
społecznej, frustracji i poczucia mniejszej wartości.
MOŻLIWOŚĆ ZATRUDNIENIA W PRZYSZŁOŚCI
ABSOLWENTA SZKOLENIA
Absolwent szkolenia może znaleźć zatrudnienie w zakładach i salonach fryzjerskich, oraz świadczyć usługi u klienta w domu, jak
i również uczestniczyć w tworzeniu fryzur dla potrzeb filmu, teatru
i opery.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Na realizację programu przeznacza się 60 godzin. Realizacja programu będzie miała charakter głównie w formie e-lerningowej.
Do skutecznej realizacji szkolenia niezbędna jest pomoc tłumacza
języka migowego.
1. Bezpieczeństwo i higiena pracy
2. Relacje z klientem
3. Budowa i pielęgnacja włosa
4. Czesanie i stylizacja fryzur
5. Wykonywanie zabiegów trwałej ondulacji
6. Farbowanie włosów
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
5
5
5
15
15
15
60
85
FRYZJERSTWO
UMIEJĘTNOŚĆ ŚWIADCZENIA USŁUG W ZAKRESIE FRYZJERSTWA
PRZEZ OSOBY NIESŁYSZĄCE I SŁABOSŁYSZĄCE
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
Uczestnik:
• zna specyfikę modelowania, farbowania i trwałej ondulacji włosów
• zna i rozumie etapy usług fryzjerskich
• rozpoznaje i rozróżnia narzędzia, materiały i technologie usług fryzjerskich
• zna budowę włosa i podstawy pielęgnacji skóry głowy i włosów
• wie, jak korzystać z podstawowych technik fryzjerskich
• zna zasady organizacji stanowiska pracy
• zna przepisy BHP, ergonomii i ochrony przeciwpożarowej
• zna zasady budowania relacji z klientem
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Uczestnik umie:
• wykonać modelowanie, farbowanie i trwałą ondulację włosów
• zrealizować etapy obsługi klienta w usługach fryzjerskich
• dokonać właściwego doboru usługi i właściwego materiału do jej wykonania
przy uwzględnieniu potrzeb poszczególnych klientów
• dokonać właściwego wyboru urządzeń fryzjerskich i sprawnie się nimi posługiwać
• przygotować stanowisko pracy
• wykorzystać wiedzę z zakresu przepisów BHP
Kompetencje
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania usług związanych z fryzjerstwem
• chętnie i odpowiedzialnie podejmuje się właściwego doboru usługi i właściwego materiału
do jej wykonania
• samodzielnie i odpowiedzialnie wykonuje powierzoną usługę fryzjerską
• przestrzega ładu i porządku na stanowisku pracy
• umiejętnie komunikuje się z klientami i współpracownikami
• przejawia wzrost integracji społecznej
• przejawia wzrost motywacji i samooceny
• wykazuje gotowość do przełamywania barier osobistych
86
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące i słabosłyszące: powyżej 18 roku życia, osoby nieaktywne zawodowo,
preferowane osoby sprawnie fizyczne
Liczba godzin na 1
słuchacza
60 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Marta Niedźwiedzińska
FRYZJERSTWO
BLOK I
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Higiena pracy
2. Higiena osobista
3. Higiena najbliższego otoczenia
4. Organizacja stanowiska pracy
5
WIEDZA
Uczestnik:
• zna przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ergonomii, ochrony przeciwpożarowej
• zna zasady oczyszczania, konserwacji i przechowywania sprzętu
• zna podstawy stosowania zasady higieny osobistej w usługach fryzjerskich
• zna podstawy organizacji stanowiska pracy
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• stosować zasady i przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ergonomii, ochrony przeciwpożarowej
i ochrony środowiska na swoim stanowisku pracy
• zachowywać ład i porządek na stanowisku pracy
• organizować własne stanowisko pracy
• stosować w usługach fryzjerskich zasady higieny osobistej
• stosować zasady oczyszczania, konserwacji i przechowywania sprzętu
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• wykazuje ostrożność na stanowisku pracy przestrzegając zasad BHP, ergonomii,
ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska
• wykazuje gotowość w zakresie aktualizacji i uzupełnienia wiedzy i umiejętności
z zakresu przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy
• ma zdolność analizy i oceny zagrożeń na stanowisku pracy oraz metod oceny ryzyka związanego
z tymi zagrożeniami
• ma zdolność organizacji i kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy
• przestrzega ładu i porządku na stanowisku pracy
METODY PRACY
• wykład
• pokaz aktywny (plansze, instrukcje)
87
FRYZJERSTWO
BLOK II
RELACJE Z KLIENTEM
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Etapy obsługi klienta
2. Wytworzenie więzi emocjonalnej i poczucia bezpieczeństwa klienta
3. Wpływ atmosfery pomiędzy pracownikami na jakość obsługi klienta
WIEDZA
Uczestnik:
• zna sposoby na polepszenie komunikacji z klientem
• wie na czym polega profesjonalna obsługa klienta
• wie, jak budować wizerunek salonu
• zna zasady obsługi reklamacji i sytuacji konfliktowych
• zna zasady budowania relacji z klientem
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• dostosować oferty usług fryzjerskich do indywidualnych potrzeb klienta
• rozpoznawać potrzeby klienta
• reagować na zastrzeżenia i personalne ataki ze strony klienta
• budować pozytywne relacje z klientem
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• przejawia inicjatywę w celu podnoszenia jakości obsługi klienta
• wykazuje gotowość radzenia sobie z „trudnym” klientem
• przejawia wzrost integracji społecznej
• przejawia wzrost motywacji i samooceny
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia
• pokaz aktywny
88
LICZBA
GODZIN
5
FRYZJERSTWO
BLOK III
BUDOWA I PIELĘGNACJA WŁOSÓW
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Budowa włosa
2. Higiena i pielęgnacja skóry głowy i włosów
3. Rodzaje włosów
5
WIEDZA
Uczestnik:
• zna budowę i rodzaje włosów
• zna rodzaje zabiegów pielęgnacyjnych na włosy i skórę głowy
• zna profesjonalne kosmetyki i preparaty do pielęgnacji włosów
• wie, jakie mogą wystąpić zaburzenia skóry głowy
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• dokonać oceny stanu włosów
• zdiagnozować skórę głowy
• doradzić i zastosować odpowiedni zabieg pielęgnacyjny w zależności od gatunku i stanu włosów
• dobrać fryzurę do rodzaju włosów
• dobrać odpowiednie środki do pielęgnacji włosów
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnej oceny gatunku i stanu włosów
• jest gotowy i przejawia chęć uzupełniania wiedzy na temat nowych kosmetyków i preparatów
do pielęgnacji włosów
• chętnie i odpowiedzialnie podejmuje się właściwego doboru zabiegu i właściwego materiału
do pielęgnacji włosów
• samodzielnie i odpowiedzialnie wykonuje pielęgnację włosów
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia
• pokaz aktywny
89
FRYZJERSTWO
BLOK IV
CZESANIE I STYLIZACJA FRYZUR
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Metody i techniki mycia i czesania włosów
2. Środki do stylizacji fryzur
3. Dobór fryzury do kształtu twarzy
WIEDZA
Uczestnik:
• zna metody i techniki mycia i czesania włosów
• zna zasady stylizacji włosów
• zna środki i preparaty do stylingu
• zna zasady doboru uczesania do kształtu twarzy i typu urody klienta
• zna techniki modelowania włosów
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• wykonać mycie skóry głowy i włosów wybraną techniką
• dobierać i wykorzystywać metody i techniki czesania włosów
• wybrać i zastosować odpowiednie środki do stylizacji fryzur
• dokonać analizy typu urody i dobrać fryzurę do kształtu twarzy klienta
• wybrać i zastosować odpowiednią technikę modelowania
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego mycia włosów i stylizacji fryzur
• ma zdolność analizy doboru fryzury do kształtu twarzy
• chętnie i odpowiedzialnie podejmuje się wyboru preparatu do stylingu fryzur
• jest gotowy do rozwoju w zakresie znanych sobie i nowych technik modelowania
• samodzielnie i odpowiedzialnie wykonuje stylizację fryzur
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia
• pokaz aktywny
90
LICZBA
GODZIN
15
FRYZJERSTWO
BLOK V
WYKONYWANIE ZABIEGÓW TRWAŁEJ ONDULACJI
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Techniki wykonywania trwałej ondulacji
2. Nawijanie włosów na wałki różnymi technikami
3. Czas i kontrola trwałej ondulacji
15
WIEDZA
Uczestnik:
• zna techniki wykonania trwałej ondulacji
• posiada wiedzę na temat rodzajów preparatów do trwałej ondulacji
• zna techniki nawijania włosów na wałki
• posiada wiedzę związaną z procesem technologicznym trwałej ondulacji
• zna środki chemiczne oraz narzędzia i przybory do trwałej ondulacji
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• wybrać i zastosować odpowiednią technikę wykonania trwałej ondulacji
• ocenić przeciwwskazania do wykonania trwałej ondulacji
• kontrolować czas i efektywność zabiegu
• zastosować odpowiednie preparaty oraz narzędzia i przybory do wykonania trwałej ondulacji
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania usługi trwałej ondulacji
• odpowiedzialnie podejmuje się właściwego doboru preparatów do trwałej ondulacji
• przestrzega zasad i reguł związanych z kontrolowaniem czasu i efektywności wykonywanego
zabiegu trwałej ondulacji
• samodzielnie i odpowiedzialnie wykonuje usługę trwałej ondulacji
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia
• pokaz aktywny
91
FRYZJERSTWO
BLOK VI
CZESANIE I STYLIZACJA FRYZUR
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Metody i techniki koloryzacji włosów: farbowanie
2. Dobór farby do koloru włosów i życzeń klienta
3. Przygotowanie emulsji farbującej
4. Czas i kontrola farbowania
WIEDZA
Uczestnik:
• zna podstawy koloryzacji, w tym metody i techniki farbowania
• zna preparaty do koloryzacji włosów
• zna podstawowe reakcje chemiczne zachodzące podczas koloryzacji
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• przeprowadzić koloryzację włosów z zastosowaniem odpowiedniej techniki jej wykonania
• dokonać doboru koloru farby do koloru włosów i życzeń klienta
• wybrać i zastosować odpowiednie preparaty oraz narzędzia do wykonania koloryzacji
• ocenić przeciwwskazania do wykonania koloryzacji włosów
• kontrolować czas i efektywność koloryzacji
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego wykonywania usług koloryzacji włosów
• odpowiedzialnie podejmuje się doboru odpowiedniej techniki koloryzacji i preparatów do koloryzacji
• odpowiedzialnie wykonuje powierzoną usługę koloryzacji
• przestrzega zasad i reguł związanych z kontrolowaniem czasu i efektywności wykonywanego
zabiegu koloryzacji
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia
• pokaz aktywny
92
LICZBA
GODZIN
15
FOTOGRAFIA
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Osoby niesłyszące i niedosłyszące są marginalizowane, jeśli chodzi o zatrudnienie. Przyczynami takiego stanu rzeczy kolejno są:
• stereotypowy negatywny wizerunek osób niepełnosprawnych
w społeczeństwie,
• niedostosowanie miejsc pracy,
• właściwości osób niepełnosprawnych, to jest ich gorsze przystosowanie do wykonywania czynności zawodowych, mniejsze kompetencje i umiejętności,
• ogólnie zła sytuacja na rynku pracy, bezrobocie,
• niejasne przepisy dotyczące zatrudnienia osób niepełnosprawnych i niechęć pracodawców,
• bariera w komunikacji – PJM,
• czynniki zdrowotne.
Poniższy program ma przede wszystkim na celu podniesienie
kompetencji osób niesłyszących i niedosłyszących w dziedzinie
fotografii. Program ma za zadanie podnieść wiedzę i umiejętności
niezbędne dla zawodów, w których głównym narzędziem pracy
jest aparat fotograficzny.
PROGRAMU W ODNIESIENIU DO OSÓB
NIESŁYSZĄCYCH
•
•
•
•
poznanie podstaw fotografii cyfrowej,
zapoznanie z aparatem cyfrowym i jego funkcjami
oraz przeznaczeniem,
zapoznanie ze sprzętem fotograficznym,
wykształcenie wiedzy i umiejętności niezbędnych dla fotografa i opanowanie podstawowego warsztatu fotograficznego,
• nabycie umiejętności wykorzystania warsztatu fotograficznego w praktyce.
KOMPETENCJE W OBSZARZE:
• budowy i obsługi aparatu fotograficznego typu lustrzanka
cyfrowa,
• znajomości sprzętu fotograficznego i jego obsługi,
• fotografowania w praktyce,
• kompozycji obrazu fotograficznego,
• podstawowej obróbki zdjęcia.
CELE SZCZEGÓŁOWE SZKOLENIA
FOTOGRAF
MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA W PRZYSZŁOŚCI
• wie jak zbudowany jest aparat fotograficzny,
• wie, co to jest: korpus, migawka, układ celowniczy, obiektyw,
matryca, karta pamięci, ostrość, przysłona,
• umie wykorzystać aparat i sprzęt fotograficzny w praktyce,
• wie jak korzystać ze sprzętu fotograficznego i jak o niego
zadbać,
• zna funkcje aparatu: tryby, czułość, ustawienia ekspozycji, pomiar światła, balans bieli,
• wie od czego zależy głębia ostrości oraz posiada podstawową
wiedzę o kompozycji obrazu fotograficznego,
• umie pracować na pliku cyfrowym – zdjęcia w komputerze
i programie graficznym,
• zna podstawy obróbki zdjęcia, retuszu, czyli potrafi edytować
zdjęcia.
94
Kurs kompleksowo omawia podstawowe i zaawansowane aspekty techniczne, dotyczące aparatu fotograficznego i fotografowania w technologii cyfrowej. Jest to pierwszy taki kurs dla osób
niesłyszących. Forma kursu e-learningowego jest dostosowana
do odbioru przez osoby niesłyszące, a ponadto odbiorca kursu
zawsze może wrócić do danego bloku tematycznego w każdym
momencie i powtarzać wiedzę oraz treść w nim zawartą. Kurs
ten jest również bazą wyjściową do indywidualnego zdobywania
wiedzy, a także ćwiczenia się w dziedzinie fotografii.
Osoby niesłyszące chcące wykonywać zawód fotografa.
Po ukończeniu szkolenia słuchacz będzie mógł rozwijać dalej kompetencje fotografa i pracować jako fotograf. Fotograf jest osobą,
która zawodowo zajmuje się wykonywaniem wszelkiego rodzaju
zdjęć, ich wywoływaniem oraz obróbką. Wykonuje zdjęcia do dokumentów (legitymacyjne, paszportowe, do dowodu osobistego,
do prawa jazdy), zdjęcia okolicznościowe (śluby, chrzciny, komunie, fotografie szkolne), zdjęcia portretowe, reklamowe czy reportażowe. Fotograf zatrudniony w studio lub labie fotograficznym
obok robienia zdjęć, zajmuje się także ich wywoływaniem i robieniem odbitek z materiałów dostarczonych przez klientów, różnego
rodzaju obróbką zdjęć (retuszem) oraz dodatkowo sprzedażą materiałów związanych z branżą fotograficzną (filmy, karty pamięci,
środki do konserwacji aparatów, albumy na zdjęcia).
Wielu fotografów wybiera jedną dziedzinę fotografii, w której pracuje i rozwija się.
FOTOGRAFIA
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
1. Podstawy fotografii cyfrowej
2. Funkcje aparatów
3. Kompozycja i plastyka fotografii
4. Dodatkowy sprzęt fotograficzny
5. Fotografia w praktyce
6. Ciemnia cyfrowa
6
6
6
6
12
6
TYTUŁ SZKOLENIA
42
KURS FOTOGRAFII CYFROWEJ
Wiedza
Uczestnik:
• wie, jak jest zbudowany aparat i jak działa lustrzanka cyfrowa
• wie, co to jest obiektyw i zna rodzaje obiektywów
• zna pojęcie ostrości i przysłony
• wie, jakie są formaty zapisu obrazu
• zna dodatkowe akcesoria i osprzęt fotograficzny – umie je nazwać i wykorzystać
• wie, jak wygląda studio fotograficzne i zna zasady jego funkcjonowania
• zna programy komputerowe do obróbki i zarządzania zdjęciami
• zna dziedziny fotografii
• zna i rozumie specyfikę tematów fotograficznych
• zna podstawy edycji zdjęcia
(zmiana wielkości obrazu, kadrowanie zdjęć, korekta ekspozycji i koloru, retusz)
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Uczestnik umie:
• obsługiwać lustrzankę cyfrową
• rozpoznać rodzaj obiektywu i go zastosować
• wykorzystać funkcje automatyczne i zaawansowane aparatu fotograficznego
• świadomie komponować obraz fotograficzny za pomocą środków,
jakie dostarcza aparat fotograficzny (czas naświetlania, głębia ostrości)
• rozpoznać akcesoria i osprzęt fotograficzny i dobrać je zgodnie z potrzebami
• nazwać i wykorzystać sprzęt w studiu fotograficznym
• rozpoznać i wskazać dziedziny fotografii
• analizować i oceniać dany temat fotograficzny
• planować, organizować i realizować działania w zakresie fotografii portretowej, krajobrazowej i innej
• wykorzystywać oprogramowanie komputerowe do katalogowania i obróbki zdjęć
• analizować i oceniać zdjęcie pod kątem jego obróbki
• edytować zdjęcie
Kompetencje
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnej pracy fotografa studyjnego, jak i fotoreportera
• praktycznie i świadomie wykorzystuje fotografię
95
FOTOGRAFIA
TYTUŁ SZKOLENIA
KURS FOTOGRAFII CYFROWEJ
•
•
•
•
•
Grupa docelowa
chętnie podejmuje się fotografii, dąży w tej dziedzinie do rozwoju i samorealizacji
wykazuje kreatywność w pracy fotografa
zachowuje otwartość na nowinki w świecie fotografii
wykazuje zaangażowanie w zakresie fotografii cyfrowej
wykazuje odpowiedzialność w zakresie korzystania z lustrzanki cyfrowej, sprzętu i obiektywów
Osoby niesłyszące
Liczba godzin na 1
słuchacza
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
42 godziny
Piotr Szafraniec
BLOK I
PODSTAWY FOTOGRAFII CYFROWEJ
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Typy aparatów
2. Budowa aparatu
3. Światło i ekspozycja
4. Obiektywy
5. Ostrość i przysłona
6. Matryca
7. Karty pamięci i złącza
8. Jak dbać o sprzęt i obiektywy
6
WIEDZA
Uczestnik:
• wie, jak zbudowany jest aparat fotograficzny
• wie, co to jest: korpus, migawka, układ celowniczy, matryca, karta pamięci
• wie, co to jest obiektyw, zna rodzaje obiektywów, wie od czego zależą kąty widzenia obiektywów,
zna pojęcie ogniskowej
• zna pojęcie ostrości i przysłony
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• obsługiwać lustrzankę cyfrową
• rozpoznać rodzaj obiektywu i go zastosować
• ustawić ostrość i przysłonę
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność obsługi lustrzanki cyfrowej
• wykazuje zaangażowanie w zakresie fotografii cyfrowej
• wykazuje odpowiedzialność w zakresie korzystania z lustrzanki cyfrowej, sprzętu i obiektywów
• pracuje samodzielnie rozwijając swoją wiedzę o fotografii cyfrowej
• pracuje w zespole ucząc się przez obserwację
METODY PRACY
• wykład i prezentacja w postaci filmu szkoleniowego nagrany w studio lub/i w plenerze
96
LICZBA
GODZIN
FOTOGRAFIA
BLOK II
FUNKCJE APARATÓW
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Tryby tematyczne – automatyczne funkcje fotografowania
2. Program, priorytet przysłony, priorytet migawki, tryb manualny
– zaawansowane funkcje fotografowania
3. Nastawianie ostrości
4. Pomiar światła
5. Wyzwalanie migawki
6. Czułość ISO
7. Jakość zapisywania obrazów
8. Przestrzeń kolorów i balans bieli
6
WIEDZA
Uczestnik:
• wie, jak działa aparat fotograficzny
• zna funkcje i możliwości aparatu fotograficznego
• wie do czego służą odpowiednie parametry w aparacie fotograficznym
• zna tryby aparatu fotograficznego
• wie, jakie są formaty zapisu obrazu
• wie co to jest czułość, balans bieli i jak aparat mierzy światło
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• wykorzystać funkcje automatyczne i zaawansowane aparatu fotograficznego
• ustawić czułość matrycy i balans bieli
• ręcznie ustawić ostrość i wybierać punkty ostrości
• ustawić tryby wyzwalania migawki
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnej obsługi i wykorzystania lustrzanki cyfrowej
• świadomie korzysta z aparatu fotograficznego
• wykorzystuje świadomie funkcje automatyczne, jak i zaawansowane aparatu fotograficznego
METODY PRACY
97
FOTOGRAFIA
BLOK III
KOMPOZYCJA I PLASTYKA FOTOGRAFII
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Ruch a czas naświetlania
2. Głębia ostrości
3. Kompozycja (zasada trójpodziału, układ aparatu, punkty widzenia, perspektywa,
linia horyzontu, tło i szczegóły)
6
WIEDZA
Uczestnik:
• wie, czym jest kompozycja i głębia ostrości
• wie, jaki wpływ na plastykę obrazu fotograficznego ma przysłona i czas naświetlania
• zna podstawowe aspekty kompozycji obrazu, przede wszystkim fotograficznego
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• ocenić relację ruchu a czasu naświetlania
• ocenić głębię ostrości
• świadomie komponować obraz fotograficzny za pomocą środków, jakie dostarcza aparat fotograficzny
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do wykorzystywania funkcji i możliwości aparatu fotograficznego w komponowaniu obrazu
• dba o kompozycję i plastykę fotografii
METODY PRACY
98
FOTOGRAFIA
BLOK IV
DODATKOWY SPRZĘT FOTOGRAFICZNY
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Akcesoria fotograficzne
2. Obiektywy, lampy błyskowe, statywy, filtry fotograficzne, torby i plecaki
3. Sprzęt studyjny
4. Komputer i oprogramowanie
5. Ciemnia cyfrowa
6
WIEDZA
Uczestnik:
• zna dodatkowe akcesoria i osprzęt fotograficzny – umie je nazwać i wykorzystać
• wie, jak wygląda studio fotograficzne i zna zasady jego funkcjonowania
• zna programy komputerowe do pracy z wykonanymi zdjęciami
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• rozpoznać akcesoria i osprzęt fotograficzny i dobrać je zgodnie z potrzebami
• nazwać i wykorzystać sprzęt w studiu fotograficznych
• dobrać odpowiedni program komputerowy do obróbki zdjęć
• korzystać z ciemni cyfrowej
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnego i odpowiedzialnego korzystania z osprzętu fotograficznego
w studiu fotograficznym
• świadomie używa akcesoriów i osprzętu fotograficznego
METODY PRACY
99
FOTOGRAFIA
BLOK V
FOTOGRAFIA W PRAKTYCE
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Ludzie i portret
2. Krajobraz i natura
3. Martwa natura
4. Reportaż
5. Fotografia studyjna
12
WIEDZA
Uczestnik:
• zna dziedziny fotografii
• zna i rozumie specyfikę tematów fotograficznych
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• rozpoznać i wskazać dziedziny fotografii
• analizować i oceniać dany temat fotograficzny
• organizować i realizować działania w zakresie fotografii portretowej, krajobrazowej i innej
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do pracy fotoreportera, fotografa portretowego, a także studyjnego
• jest zaangażowany w różnorodne tematy fotograficzne
• wykazuje gotowość do rozwoju w wybranej, lub wszystkich podstawowych, dziedzinach fotografii
• wykorzystuje świadomie funkcje automatyczne, jak i zaawansowane aparatu fotograficznego
METODY PRACY
100 Spróbujmy się zrozumieć
LICZBA
GODZIN
FOTOGRAFIA
BLOK VI
CIEMNIA CYFROWA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Ciemnia cyfrowa
2. Foldery i pliki
3. Przenoszenie plików z aparatu do komputera
4. Zarządzanie zdjęciami
5. Podstawy edycji zdjęcia:
– zmiana wielkości obrazu
– kadrowanie zdjęć
– korekcja ekspozycji
– korekcja koloru
– retusz
6
WIEDZA
Uczestnik:
• zna pojęcie ciemni cyfrowej
• wie, jak się tworzy pliki i foldery ze zdjęciami
• wie, jak zarządzać zdjęciami w ramach utworzonych katalogów
• zna podstawy edycji zdjęcia (zmiana wielkości obrazu, kadrowanie zdjęć, korekta ekspozycji i koloru, retusz)
UMIEJĘTNOŚCI
Uczestnik umie:
• wykorzystać ciemnię cyfrową
• wykorzystywać oprogramowanie komputerowe do katalogowania zdjęć
• analizować i oceniać zdjęcie pod kątem jego obróbki
• edytować zdjęcie
KOMPETENCJE
Uczestnik:
• ma zdolność do samodzielnej obsługi komputerowych programów graficznych do obróbki zdjęć
• wykazuje gotowość do rozwoju w zakresie obróbki zdjęć
METODY PRACY
Spróbujmy się zrozumieć 101
TWORZENIE
RĘKODZIEŁA
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Program szkolenia został opracowany z myślą o aktywności zawodowej osób niesłyszących i słabosłyszących w celu zdobycia
umiejętności z zakresu tworzenia rękodzieła. Ma on bardzo prosty
i zwięzły przekaz gdyż jego zadaniem jest poinformowanie o treściach programowych i zasygnalizowanie poruszanych technik.
Opracowanie zostanie poszerzone o dodatkowe informacje stanowiące skompresowany zbiór praktycznych informacji dotyczących
poszczególnych bloków tak, aby uczestnik zajęć wychodząc z nich
z wiedzą praktyczną posiadał również kompendium, do którego
w razie potrzeby będzie mógł zajrzeć przy samodzielnej pracy.
INNOWACYJNOŚĆ OPRACOWANIA
Innowacyjność programu polega na przygotowaniu uczestników
szkolenia, którymi są osoby niesłyszące i słabosłyszące, do samodzielnej pracy w zakresie tworzenia rękodzieła. Prowadzone
zajęcia mają w większości charakter praktyczny, co sprawia, iż
rola słów w przekazie zostaje znacznie zmniejszona. Niesłyszący
i słabosłyszący to osoby, w odniesieniu do których niezbędnym,
a wręcz koniecznym jest stosowanie głównie technik pokazowych. Osoby te mają znacznie rozwinięty zmysł wzroku, dzięki
któremu uczą się, zapamiętują i wprowadzają w życie wiedzę
uzyskaną w sposób praktyczny. Uczestnicy programu mają lepszą
zdolność obserwacji niż osoby słyszące, zatem podstawowym
źródłem przekazania powinna być głównie technika pokazu, ćwiczeń i zadań praktycznych, co zostało w sposób szczególny opisane w przypadku niniejszego programu szkolenia.
Warsztaty sprawiają, iż każdy z uczestników sam, jednak pod
okiem trenera, odkrywa techniki tworzenia rękodzieła. Prowadzący jest tu osobą wprowadzającą i przedstawiającą dane zagadnienie, jednakże to uczestnik poprzez próby tworzenia i podejmowane fizyczne działanie uczy się.
Do każdego bloku ćwiczeń zostało przygotowane opracowanie
zawierające podstawowe informacje na temat poruszanej techniki. Materiały zostały opatrzone opisami i wyjaśnieniami tak, aby
były zrozumiałe i przyswajalne przez osoby niesłyszące i słabosłyszące. Dodatkowo materiał został wzbogacony o rysunki, zdjęcia
i schematy, które ułatwią uczestnikom zrozumienie danych czynności.
Program został przygotowany w taki sposób, aby każdy z jego
uczestników, po zakończeniu kursu, mógł samodzielnie rozwijać
pozyskaną wiedzę, umiejętności i kompetencje.
CEL SZKOLENIA
Celem szkolenia jest przede wszystkim zapoznanie uczestników
z różnorodnymi technikami tworzenia rękodzieła, przekazanie pod-
stawowej wiedzy na temat ich wytwarzania i przygotowanie do
samodzielnego wyrobu produktów oraz:
• kształtowanie i realizowanie indywidualnych zdolności,
• rozwijanie wyobraźni i aktywności twórczej,
• usprawnienie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• doskonalenie analizy syntezy wzrokowo-ruchowej,
• podnoszenie sprawności grafomotorycznej,
• wydłużenie koncentracji uwagi,
• stymulowanie procesów wyobrażeń i twórczego działania,
• zdobywanie umiejętności posługiwania się wyszukanymi
środkami plastyki,
• poznanie różnych technik plastycznych,
• wyrabianie wrażliwości estetycznej,
• przygotowanie do odbioru sztuki,
• udoskonalanie współpracy w grupie,
• rozwijanie pomysłowości, samodzielności i refleksyjności,
• rozwijanie i wspieranie poczucia własnej wartości,
• eksperymentowanie i doświadczanie z wykorzystaniem różnorodnego materiału plastycznego.
Celem nadrzędnym szkolenia jest zdobycie kwalifikacji zawodowych przez osoby niesłyszące i słabosłyszące prowadzących
w efekcie do podjęcia pracy przy wyrobie rękodzieła.
POTENCIALNI UCZESTNICY
Potencjalnym uczestnikiem programu może być każda osoba niesłysząca i słabosłysząca. Jednakże preferowanymi uczestnikami
zajęć są osoby ze zdolnościami manualnymi i poczuciem estetyki.
Płeć, jak i wiek uczestnika nie jest czynnikiem określającym możliwość przystąpienia do projektu. Mile widziane są osoby długotrwale bezrobotne lub poszukujące pracy oraz uczestnicy, którzy
z własnej inicjatywy zainteresowani są nabyciem, uzupełnieniem
lub podwyższeniem kwalifikacji i umiejętności.
SYLWETKA UCZESTNIKA
Uczestnicy projektu będą przygotowywani do samodzielnego
tworzenia produktów z zakresu rękodzieła artystycznego. Jednakże, nie wszystkich zdolności można nauczyć się podczas kilkudziesięciu godzin kursu. Każdy z nas ma pewne predyspozycje: wrażliwość estetyczną, zdolności manualne, zainteresowania. Osoby
związane ze sztuką czy posiadające duże poczucie piękna lepiej
odnajdą się na zajęciach. Będą również lepiej przyswajały, a raczej
poszerzały już posiadaną wiedzę oraz czerpały dużą przyjemność
związaną z uczestnictwem w projekcie. Z doświadczenia wiem, iż
z satysfakcją tworzenia idzie w parze pozyskiwanie umiejętności
i kompetencji. Tworzyć rękodzieło może każdy, kto czuje w sobie
choć cień artystycznej duszy, gdyż poczucie piękna i możliwości
jego wyrażania nie są ściśle związane ze zmysłem słuchu.
Ukończenie szkolenia może stanowić solidne podstawy do dalszego doskonalenia i kształcenia w zakresie rękodzieła. Zrealizowanie
tematyki szkolenia daje absolwentowi możliwość zarobkowego
tworzenia rękodzieła artystycznego.
Ukończenie kursu daje uczestnikowi wiele możliwości. Posiadana
rozległa wiedza na temat wytwarzania przedmiotów użytku codziennego pozwala absolwentowi na samodzielną ich produkcję
w zaciszu domowym. Poszerzenie wrażliwości estetycznej w połączeniu z podstawową wiedzą na temat rękodzieła artystycznego
umożliwia podjęcie pracy w zakładach związanych z produkcją czy
sprzedażą biżuterii artystycznej.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Na realizację programu przeznaczonych zostało 60 godzin. Realizacja projektu będzie miała charakter głównie praktycznych
warsztatów tworzenia rękodzieła.
Do przedstawienia i poprowadzenia każdego z bloków zostali zaproszeni trenerzy, na co dzień zajmujący się prowadzeniem
warsztatów oraz tworzeniem przedmiotów z zakresu rękodzieła
artystycznego. Nowy blok warsztatów otwiera prezentacja techniki wzbogacona w zdjęcia, schematy oraz pokazowe przedmioty
wykonane daną techniką.
Dla każdego z uczestników zostaną przygotowane dodatkowe materiały pomagające zrozumieć i zapamiętać uzyskaną na zajęciach
wiedzę.
TWORZENIE RĘKODZIEŁA
TWORZENIE RĘKODZIEŁA ARTYSTYCZNEGO
PRZEZ OSOBY NIESŁYSZĄCE I SŁABOSŁYSZĄCE
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
1. Zna specyfikę przedmiotową i metodyczną w zakresie tworzenia rękodzieła artystycznego,
w szczególności dotyczącą narzędzi do produkcji, materiałów do produkcji i - technik produkcji
2. Zna elementarną terminologię z zakresu tworzenia rękodzieła artystycznego
3. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w konkretnych obszarach tworzenia rękodzieła artystycznego
4. Ma wiedzę w obszarze zasad organizacji stanowiska pracy
5. Ma wiedzę w zakresie różnych technik plastycznych
6. Zna możliwości eksperymentowania i doświadczania z wykorzystaniem różnorodnego
materiału plastycznego
7. Posiada wiedzę w zakresie dopasowywania materiałów, kolorów, harmonii barw
8. Zna podstawowe zasady BHP
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
1. Potrafi samodzielnie tworzyć przedmioty w poznanych technikach
2. Potrafi wykorzystać zwiększoną sprawność grafomotoryczną
3. Potrafi wykazać się umiejętnością posługiwania się wyszukanymi środkami plastyki
4. Potrafi odróżnić techniki produkcji rękodzieła oraz wykorzystywane materiały
5. Potrafi kształtować i realizować indywidualne zdolności
6. Potrafi wykorzystać usprawnioną koordynację wzrokowo-ruchową, wydłużoną koncentrację
uwagi oraz wrażliwość estetyczną
7. Wykazuje przygotowanie do odbioru sztuki
8. Potrafi wykorzystać rozwiniętą pomysłowość, samodzielność, refleksyjność
i poczucie własnej wartości
9. Potrafi zastosować zasady BHP
Kompetencje
1. Ma świadomość istotności udoskonalania współpracy
2. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania związaną z pracą zespołową
3. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii tworzenia rękodzieła
4. Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji osobistych i społecznych w zakresie tworzenia rękodzieła
5. Ma świadomość istotności zachowywania się w sposób profesjonalny
i przestrzegania zasad etyki zawodowej
Grupa docelowa
• Osoby niesłyszące i słabosłyszące: osoby nieaktywne zawodowo,
preferowane osoby sprawne fizycznie ze zdolnościami manualnymi i zainteresowane sztuką
Liczba godzin na 1
słuchacza
60 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Małgorzata Bożek
1. Wprowadzenie w świat rękodzieła i podstawowe zasady BHP
2. Igła i nitka
3. Sutasz
4. Decoupage
5. Filcowanie
6. Szydełkowanie
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
5
5
10
15
15
10
60
BLOK I
WPROWADZENIE W ŚWIAT RĘKODZIEŁA I PODSTAWOWE ZASADY BHP
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Zapoznanie z rękodziełem
2. Opis technik rękodzieła
3. Zapoznanie ze sprzętem i materiałami
4. Przedstawienie możliwości samokształcenia
5. Od pomysłu do wykonania
6. Prezentacja prac, zobrazowanie efektów warsztatów
7. Organizacja stanowiska pracy
5
WIEDZA
1. Uczestnik zna techniki wytwarzania rękodzieła
2. Zna podstawowe kategorie pojęciowe związane z rękodziełem
3. Posiada wiedzę w zakresie materiałów i narzędzi wykorzystywanych w rękodziele
4. Ma wiedzę w obszarze prezentowania prac i obrazowania efektów warsztatów
5. Zna podstawy organizacji stanowiska pracy
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi odróżnić oraz zastosować materiały i narzędzia
2. Potrafi odróżnić techniki wykonywania rękodzieła
3. Umie samodzielnie pozyskiwać informacje na temat rękodzieła i pozyskiwania materiałów
4. Potrafi wykazać się umiejętnością prezentowania praz i obrazowania efektów warsztatów
5. Potrafi zachować ład i porządek na stanowisku pracy
6. Umie samodzielnie przygotować stanowisko pracy
7. Potrafi zorganizować i kształtować bezpieczne i higieniczne warunki pracy
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość konieczności aktualizacji i poszerzania wiedzy
2. Przejawia motywację do samodzielnego pogłębiania wiedzy w zakresie tworzenia rękodzieła
3. Rozumie potrzebę udoskonalania współpracy w grupie
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania związane z pracą zespołową
5. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii tworzenia rękodzieła
6. Ma świadomość istotności zachowywania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad
etyki zawodowej
METODY PRACY
• wykład (plansze, zdjęcia, prezentacja)
• prezentacja prac
BLOK II
IGŁA I NITKA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Zapoznanie z techniką, prezentacja podstawowych ściegów i materiałów
2. Prezentacja prac wykonanych daną techniką
3. Ćwiczenia ściegów
4. Ozdobne wszywanie drobnych przedmiotów
5. Wykrojenie formy
6. Wykonanie pierwszych prac za pomocą igły i nitki, koralików i guzików
(pokrowiec na telefon, broszka)
WIEDZA
1. Uczestnik posiada wiedzę w zakresie dobierania materiału do wytwarzanego produktu
2. Zna podstawowe ściegi i rodzaje materiałów
3. Ma wiedzę w obszarze zasad szycia
4. Zna zasady ozdobnego wszywania drobnych przedmiotów
5. Zna zasady wykrajania formy
6. Posiada wiedzę w zakresie przygotowania i pozyskania materiałów do wytworzenia produktu
7. Zna zasady wykonania podstawowych prac za pomocą igły, nitki, koralików i guzików
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi dobrać materiał do wytwarzanego produktu
2. Potrafi zastosować ściegi i rodzaje materiałów (szyć ręcznie)
3. Umie ozdobnie wszywać drobne przedmioty
4. Potrafi wykazać się umiejętnością wykrajania formy
5. Potrafi wykonać podstawowe prace za pomocą igły, nitki, koralików i guzików
6. Potrafi wykorzystać techniki do realizacji własnych projektów
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość konieczności aktualizacji i poszerzania wiedzy w obszarze wykonywania
prac za pomocą igły i nitki
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii wykonywania prac za pomocą igły i nitki
etyki zawodowej
METODY PRACY
• wykład (plansze, zdjęcia, prezentacja, filmy)
• ćwiczenia, warsztaty pod okiem trenera
LICZBA
GODZIN
5
BLOK III
SUTASZ
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Zapoznanie z techniką haftu sutasz, historia i rodzaje
3. Omówienie materiałów i narzędzi potrzebnych do wyrobów techniką sutasz
4. Kolor i harmonia
5. Ćwiczenia praktyczne z zakresu wykonania pierwszego prostego elementu sutaszowego
6. Ćwiczenia praktyczne obejmujące samodzielne wykonanie zawieszki lub broszki sutaszowej
10
WIEDZA
1. Uczestnik ma wiedzę z zakresu podstaw techniki haftu sutasz
2. Posiada wiedzę w obszarze materiałów i narzędzi potrzebnych do wykonania elementów sutasz
3. Zna zasady dobierania kolorów i utrzymania harmonii
4. Ma wiedzę w zakresie historii i pochodzenia techniki haftu sutasz
5. Zna podstawy niezbędne do wykonania prostych elementów sutaszowych takich jak zawieszka
lub broszka sutaszowa
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi wykorzystywać techniki haftu sutasz
2. Potrafi wykorzystać odpowiednie materiały i narzędzia potrzebne do wykonania elementów sutasz
3. Potrafi wykazać się umiejętnością doboru kolorów i utrzymania harmonii
4. Potrafi samodzielnie wykonać podstawowe formy biżuteryjne takie jak zawieszka lub broszka sutaszowa
5. Potrafi wykorzystać odpowiednie techniki do realizacji własnych projektów
6. Umie uszyć przy zastosowaniu haftu sutasz
KOMPETENCJE
prac za pomocą haftu sutasz
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii wykonywania prac za pomocą haftu sutasz
5. Ma świadomość istotności zachowywania się w sposób profesjonalny i przestrzegania
zasad etyki zawodowej
METODY PRACY
BLOK IV
DECOUPAGE
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Zapoznanie z techniką zdobienia decoupage, historia i rodzaje
3. Omówienie materiałów i narzędzi potrzebnych do zdobienia decoupage
4. Ćwiczenia praktyczne z zakresu nakładania farb i lakierów
5. Ćwiczenia praktyczne z zakresu zdobienia techniką decoupage
6. Ćwiczenia praktyczne obejmujące samodzielne wykonanie biżuterii techniką decoupage
WIEDZA
1. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie doboru materiału do zdobienia decoupage produktu
2. Zna techniki prezentacji prac wykonanych techniką decoupage
3. Ma wiedzę w obszarze podstawowych technik decoupage
4. Posiada wiedzę o historii zdobień decoupage
5. Zna zasady zdobienia techniką decoupage
6. Ma wiedzę dotyczącą podstaw samodzielnego wykonania biżuterii techniką decoupage
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi przygotować produkt do zdobienia
2. Potrafi przygotować zdobienia
3. Potrafi wykazać się umiejętnością doboru materiału do zdobienia decoupage produktu
4. Umie zastosować poznane techniki decoupage
5. Potrafi prawidłowo wykorzystać zasady zdobienia techniką decoupage
6. Potrafi samodzielnie zdobić produkty techniką decoupage
7. Potrafi wykorzystywać techniki do realizacji własnych projektów
KOMPETENCJE
prac za pomocą techniki decoupage
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii wykonywania prac za pomocą techniki decoupage
METODY PRACY
LICZBA
GODZIN
15
BLOK V
FILCOWANIE
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Zapoznanie z techniką filcowania na mokro i na sucho
3. Omówienie materiałów i narzędzi potrzebnych do wyrobów z filcu
4. Ćwiczenia z zakresu filcowania na sucho
5. Ćwiczenia z zakresu filcowania na mokro
6. Ćwiczenie z zakresu wykonania kwiatka metodą filcowania na mokro
z wykończeniem metodą na sucho
15
WIEDZA
1. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie filcowania na mokro
2. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie filcowania na sucho
3. Posiada wiedzę w obszarze materiałów i narzędzi potrzebnych do wyrobów z filcu
4. Zna techniki filcowania
5. Ma wiedzę o zasadach filcowania
6. Posiada wiedzę o możliwościach łączenia filcu z innymi materiałami
7. Ma wiedzę niezbędną do wykonania wyrobów metodą filcowania, takich jak przykładowo kwiatek
wykonany metodą filcowania na mokro z wykończeniem metodą na sucho
8. Posiada wiedzę o sposobach prezentacji wykonanych prac metodą filcowania
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi zastosować filcowanie na sucho
2. Potrafi zastosować filcowanie na mokro
3. Potrafi wykorzystać wiedzę o materiałach (na przykład wełnie czesankowej)
i narzędziach potrzebnych do wyrobów z filcu
4. Umie zastosować zasady oraz techniki filcowania
5. Potrafi wykazać się umiejętnością łączenia filcu z innymi materiałami
6. Potrafi samodzielnie wykonywać proste formy metodą filcowania, takie jak przykładowo
kwiatek wykonany metodą filcowania na mokro z wykończeniem metodą na sucho
7. Potrafi wykorzystać i dobrać poznane techniki do realizacji własnych projektów
8. Potrafi zaprezentować prace wykonane daną techniką filcowania
KOMPETENCJE
prac za pomocą techniki filcowania
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii wykonywania prac za pomocą techniki filcowania
METODY PRACY
BLOK VI
SZYDEŁKOWANIE
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Zapoznanie z techniką szydełkowania
3. Omówienie materiałów i narzędzi potrzebnych do szydełkowania
4. Ćwiczenia z zakresu szydełkowania
5. Ćwiczenie z zakresu wykonania zakładki do książki metodą szydełkowania
WIEDZA
1. Posiada ugruntowaną wiedzą w zakresie techniki szydełkowania
2. Ma wiedzę w obszarze materiałów i narzędzi służących do szydełkowania
3. Zna podstawowe wzory wykorzystywane w szydełkowaniu
4. Ma elementarną wiedzę niezbędną do wykonania metodą szydełkowania takich przedmiotów
jak przykładowo zakładka do książki
5. Posiada wiedzę o sposobach prezentacji wykonanych prac metodą szydełkowania
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi stosować techniki szydełkowania
2. Potrafi wykorzystywać podstawowe wzory
3. Umie łączyć różne wzory
4. Potrafi zastosować i dobrać odpowiednio materiały i narzędzia służące do szydełkowania
5. Potrafi wykazać się umiejętnością samodzielnego wykonania produktów techniką szydełkowania
takich jak przykładowo zakładka do książki
6. Potrafi wykorzystywać techniki szydełkowania do realizacji własnych projektów
7. Potrafi zaprezentować prace wykonane daną techniką szydełkowania
KOMPETENCJE
prac za pomocą techniki szydełkowania
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii wykonywania prac za pomocą techniki szydełkowania
METODY PRACY
111
LICZBA
GODZIN
10
PODSTAWOWA OBSŁUGA KOMPUTERA
I KORZYSTANIE Z INTERNETU
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Komputeryzacja wkracza w coraz większym zakresie w różne sfery życia. Nasilenie tego zjawiska można zaobserwować w produkcji, usługach, handlu, transporcie, administracji, prawie wszędzie.
W obecnym świecie nie można pozostać obojętnym na korzyści
płynące z wykorzystania techniki informacyjnych.
Edukacja informatyczna w tak skomputeryzowanych czasach,
w czasach rewolucji informatycznej i technologicznej staje się
bardzo ważna, a nawet niezbędna, szczególnie w kontekście osób
niepełnosprawnych. Świadome osoby niepełnosprawne zdają sobie sprawę z tego, iż znajomość technik informacyjnych jest bardzo ważna i z wielką determinacją i motywacją przełamują bariery
komunikacyjne w dążeniu do wiedzy.
Osoby niepełnosprawne za pomocą Internetu przełamują bariery
w porozumiewaniu się z otoczeniem, społecznie stają się bardziej
aktywne i czują się akceptowane przez społeczeństwo.
Współczesny rynek pracy wymaga od pracowników umiejętności
związanych z obsługą komputera. Celem kursu jest doskonalenie
i rozwijanie umiejętności z zakresu bezpiecznego użytkowania
komputerów i stosowania podstawowych aplikacji komputerowych, w tym korzystania z usług sieci internetowej.
Znajomość obsługi komputera jest niezbędna nie tylko w znalezieniu pracy, lecz przydaje się także w codziennym korzystaniu
z tego urządzenia. Szkolenie ma na celu upowszechnienie wśród
osób niesłyszących możliwości płynących ze znajomości obsługi
komputera i możliwości, które daje sieć internetowa.
• zapoznanie uczestników z podstawową obsługą komputera,
• zapoznanie uczestników z budową zewnętrzną i wewnętrzną
komputera,
• przygotowanie uczestników do korzystania z sieci Internet,
• wprowadzenie do ergonomicznego i bezpiecznego korzystania
z komputera,
• kompletowanie komputera oraz podłączanie i odłączanie urządzenia.
CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU
•
•
•
•
•
•
•
Poznanie komputera i do czego służy
Poznanie budowy zewnętrznej i wewnętrznej komputera
Poznanie słownictwa informatycznego
Poznanie typów komputerów
Poznanie rodzajów systemów operacyjnych
Poznanie jak jest zbudowany system Windows
Poznanie sposobów zmieniania ustawień systemowych i personalizowania komputera
• Poznanie sposobów podłączania komputera do Internetu
• Poznanie popularnych przeglądarek i sposobów korzystania
z nich
• Poznanie sposobów zakładania poczty elektronicznej i sposobów korzystania z niej
• Poznanie sposobów korzystania z portali społecznościowych
i forum internetowych
• Poznanie sposobów zabezpieczania komputera przed wirusami
NIESŁYSZĄCYCH
Na dzisiejszym rynku edukacyjnym oferta kursów dotyczących
podstawowej obsługi komputera jest bardzo obszerna, lecz przygotowana dla osób pełnosprawnych. Deficyty osób niesłyszących
związanych z komunikacją wykluczają uczestnictwo w proponowanych formach. Trudności komunikacyjne osób niesłyszących
wymagają wprowadzania innowacji w formach i metodach edukacyjnych. Podstawową i najważniejszą innowacją tego programu
jest przygotowanie całości treści programowych kursu w Polskim
Języku Migowym i przygotowanie słowniczka informatycznego
do każdego bloku tematycznego. Nowoczesna forma kursu oraz
umieszczenie go na platformie internetowej daje osobom niesłyszącym ciągły i nieograniczony dostęp do treści programowych.
Szkolenie skierowane jest do osób niesłyszących i słabosłyszących, które w stopniu podstawowym chcą nauczyć się obsługi
komputera. Kurs przeznaczony jest dla osób, które nie mają dużego doświadczenie w zakresie korzystania z komputera lub nie
mają go wcale, a dostrzegają korzyści z umiejętności obsługi komputera i sieci Internet.
Osoba, która ukończy szkolenie będzie posiadać kompetencje
w następujących obszarach:
•
•
•
•
•
•
ogólna wiedza o budowie komputera i jego oprzyrządowania,
samodzielna praca przy komputerze w systemie Windows,
korzystanie z zasobów oraz możliwości systemu Windows,
praca na plikach i folderach,
swobodne poruszanie się po Internecie,
umiejętne korzystanie z poczty elektronicznej,
PODSTAWOWA OBSŁUGA KOMPUTERA I KORZYSTANIE Z INTERNETU
W PRZYSZŁOŚCI ABSOLWENTA KURSU
•
•
•
•
•
•
•
przechowywanie i zarządzanie danymi utworzonymi
w czasie pracy,
zapisywanie danych na nośnikach zewnętrznych,
zarządzanie zasobami dysków twardych takich
jak pliki systemowe,
kompresja i dekompresja danych,
użytkowanie oprogramowania antywirusowego,
bezpieczeństwo i higiena pracy na stanowisku komputerowym,
dobór i wykorzystanie sprzętu komputerowego oraz oprogramowania zgodnie z przeznaczeniem.
Żyjemy w czasach rewolucji technologiczno-informatycznej i obsługa komputera staje się podstawową umiejętnością wykorzystywaną w niemal każdej dziedzinie życia. Bardzo wysoki stopień
komputeryzacji nie pozwala na pozostanie obojętnym na nowe
technologie. Absolwent kursu uzyska kompetencje z zakresu obsługi i budowy komputera oraz korzystania z Internetu, co będzie
pomocne w szukaniu zatrudnienia i wpłynie na aktywizację zawodową. Umiejętność obsługi komputera wraz z kompetencjami
zawodowymi zwiększa możliwość zatrudnienia w wybranym zawodzie.
1. Podstawowe słownictwo komputerowe. Budowa komputera wewnętrzna i zewnętrzna
2. Obsługa komputera
3. Korzystanie z Internetu
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
12
13
15
40
PODSTAWOWA OBSŁUGA KOMPUTERA
PROGRAM PRZYGOTOWUJĄCY DO PRACY Z KOMPUTEREM
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
1. Zna specyfikę przedmiotową i metodyczną w zakresie budowy i działania komputera
oraz podstawowej jego obsługi
2. Zna elementarną terminologię z zakresu budowy komputera, jego obsługi i poruszania się
po sieci internetowej
3. Posiada podstawową wiedzę na temat możliwości obsługi komputera i poruszania się
4. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w konkretnych obszarach obsługi komputera
i poruszania się po sieci internetowej
5. Posiada podstawową wiedzę na temat możliwości praktycznego zastosowania technik
obsługi komputera i poruszania się po sieci internetowej
6. Zna podstawowe pakiety oprogramowania użytkowego w zakresie pozwalającym
na ich stosowanie w życiu codziennym
7. Ma wiedzę ogólną o aktualnych kierunkach rozwoju możliwości obsługi komputera i poruszania się
8. Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
9. Ma podstawową wiedzę dotyczącą transferu technologii
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
1. Posiada umiejętność stosowania podstawowych technik sprawnej i szybkiej obsługi komputera
2. Potrafi korzystać z podstawowych pakietów oprogramowania
3. Potrafi określić kierunki niezbędnego dalszego uczenia się
4. Potrafi wykazać się umiejętnością bezpiecznego sposobu korzystania z zasobów sieci internetowej
Kompetencje
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie podstawowej obsługi komputera
2. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych w zakresie
podstawowej obsługi komputera
3. Ma świadomość i zrozumienie społecznych aspektów praktycznego stosowania zdobytej wiedzy
i umiejętności oraz związanej z tym odpowiedzialności
4. Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny i przestrzegania
5. Rozumie potrzebę przekazywania informacji
6. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania,
związane z pracą zespołową w zakresie podstawowej obsługi komputera
7. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii obsługi komputera i poruszania się po sieci internetowej
8. Wykazuje ostrożność i krytycyzm w formułowaniu opinii
9. Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych
10.Przeprowadza obiektywną autoocenę własnej pracy w zakresie podstawowej obsługi komputera
11.Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działań, w tym ich
wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
12.Ma świadomość społecznych uwarunkowań pracy zespołowej
Grupa docelowa
Niesłyszące osoby, nieaktywne zawodowo
Liczba godzin na 1
słuchacza
40 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Wojciech Dobrowolski
115
BLOK I
PODSTAWOWE SŁOWNICTWO KOMPUTEROWE. BUDOWA KOMPUTERA WEWNĘTRZNA I ZEWNĘTRZNA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
•
•
•
•
•
•
Co to jest komputer?
Trudne słowa związane z budową i obsługą komputera
Budowa zewnętrzna komputera
Budowa wewnętrzna komputera
Co to jest „pulpit” i z jakich elementów się składa?
Charakterystyka typów komputerów, dobór komputera do konkretnych zastosowań
12
WIEDZA
1. Uczestnik wie, co to jest komputer
2. Ma wiedzę z zakresu zastosowań komputera
3. Zna podstawowe kategorie pojęciowe z zakresu budowy komputera
4. Zna pojęcie ‘pulpit’ oraz jego elementy
5. Posiada wiedzę na temat części zewnętrznych składających się na komputer
6. Zna budowę wewnętrzną komputera
7. Zna budowę pulpitu systemu Windows
8. Zna typy komputerów i ma wiedzę na temat doboru komputera do konkretnych zastosowań
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi posługiwać się terminologią związaną z budową komputera (płyta główna, karta graficzna,
pamięć ROM, pamięć operacyjna RAM itd.)
2. Potrafi posługiwać się terminologią związaną z obsługą komputera (interfejs, pamięć operacyjna RAM,
bit, bajt, gigabajt, port szeregowy itd.)
3. Potrafi zastosować komputer w różnych dziedzinach aktywności
4. Potrafi wykazać się umiejętnością podłączania i odłączania w poprawny sposób urządzenia wejścia
i wyjścia do komputera
5. Potrafi podłączyć i odłączyć w poprawny sposób części wewnętrzne komputera
6. Umie płynnie poruszać się po pulpicie komputera.
7. Potrafi dobrać komputer do konkretnej czynności
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie budowy komputera
2. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych w zakresie
budowy komputera
3. Rozumie potrzebę przekazywania informacji
4. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii budowy komputera
6. Ma świadomość społecznych uwarunkowań pracy zespołowej
METODY PRACY
• wykład
• pokaz
• ćwiczenia indywidualne (metoda aktywizująca)
BLOK II
OBSŁUGA KOMPUTERA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Rodzaje systemów operacyjnych oraz podstawowe pojęcia związane z pracą
z danym systemem operacyjnym
2. Trudne słownictwo związane z obsługą komputera
3. Uruchamianie komputera, obsługa myszki komputerowej, pasek zadań pulpitu, różne sposoby
uruchamiania aplikacji, wykorzystanie katalogu „Mój komputer” do przeglądania zasobów
komputera, zamykanie komputera
4. Tworzenie katalogów i plików, operacje na plikach i katalogach.
Kompresja i dekompresja danych. Katalogowanie danych w komputerze.
5. Praca z „koszem”. Tworzenie skrótów na pulpicie
6. Korzystanie z opcji URUCHOM. Praca z programami z grupy AKCESORIA ze szczególnym
uwzględnieniem narzędzi systemowych
7. Personalizacja komputera
8. Ustawienia i panel sterowania. Instalowanie i odinstalowywanie aplikacji na komputerze.
9. Praca z zewnętrznymi nośnikami danych
13
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
117
1. Zna rodzaje systemów operacyjnych
2. Zna terminologię związaną z obsługą komputera
3. Ma wiedzę w zakresie zastosowania myszki komputerowej, używania lewego i prawego przycisku myszy
4. Zna prawidłowe sposoby zamykania i uruchamiania komputera
5. Posiada wiedzę w obszarze zastosowania katalogu „Mój komputer” do przeglądania zasobów komputera
6. Zna różne sposoby uruchamiania programów
7. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie zasad tworzenia katalogów i plików, operacji możliwych
na katalogach i plikach, katalogowania, kompresowania i dekompresowania danych
8. Zna możliwości i zastosowania katalogu systemowego - ”kosz”
9. Zna możliwości i zastosowania opcji „URUCHOM”
10.Zna układ programów w grupie „Akcesoria”
11.Ma wiedzę o narzędziach systemowych z grupy „Akcesoria”
12.Posiada wiedzę z zakresu sposobów personalizacji komputera
13.Zna układ panelu sterowania
14.Posiada wiedzę o podstawowych ustawieniach systemowych
15.Ma wiedzę w zakresie możliwości instalowania i odinstalowania aplikacji
16.Zna zewnętrzny nośnik danych oraz sposoby jego podłączania
1. Potrafi korzystać z różnych rodzajów systemów operacyjnych
2. Potrafi korzystać z myszki komputerowej
3. Umie korzystać z katalogu „Mój komputer” w celu przeglądania zasobów komputera
4. Potrafi wykazać się umiejętnością uruchamiania na różne sposoby programów zainstalowanych
na komputerze
5. Zna zasady tworzenia katalogów i plików
6. Potrafi katalogować dane
7. Umie korzystać z aplikacji do kompresji i dekompresji danych
8. Potrafi usuwać i przywracać dane na komputerze
9. Potrafi korzystać z opcji „URUCHOM”
10.Potrafi korzystać z narzędzi systemowych z grupy „Akcesoria”
UMIEJĘTNOŚCI
11.Potrafi zmieniać w dowolny sposób ustawienia interfejsu użytkownika
12.Potrafi zmieniać ustawienia systemowe oraz instalować i odistalowywać aplikacje
w systemie operacyjnym
13.Zna zasady podłączania i odłączania zewnętrznego nośnika danych
14.Potrafi sformatować zewnętrzny nośnik danych
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie obsługi komputera
2. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych
w obszarze obsługi komputera
i umiejętności w zakresie obsługi komputera oraz związanej z tym odpowiedzialności
4. Ma świadomość ważności zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej
5. Rozumie potrzebę przekazywania informacji dotyczących obsługi komputera
6. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związane z pracą zespołową
7. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii obsługi komputera
10.Przeprowadza obiektywną autoocenę własnej pracy
11.Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działań,
w tym ich wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
12.Ma świadomość społecznych uwarunkowań pracy zespołowej
METODY PRACY
• wykład
• pokaz
• ćwiczenia indywidualne (metoda aktywizująca)
118
BLOK III
PODSTAWOWE SŁOWNICTWO KOMPUTEROWE. BUDOWA KOMPUTERA WEWNĘTRZNA I ZEWNĘTRZNA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Trudne słownictwo związane z siecią internetową
2. Sposoby łączenia się z siecią internetową
3. Przeglądarki internetowe
4. Obsługa przeglądarek internetowych
5. Wyszukiwanie rzetelnych informacji w Internecie
6. Najpopularniejsze informacyjne portale internetowe
7. Zakładanie adresu mailowego
8. Wysyłanie i odbieranie poczty z załącznikami, zarządzanie pocztą
9. Komunikatory internetowe
10. Portale społecznościowe, tworzenie i obsługa kont
11. Fora internetowe
12. Aplikacje antywirusowe
LICZBA
GODZIN
15
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
119
1. Zna kategorie pojęciowe związane z siecią internetową
2. Zna zasady łączenia się z siecią internetową
3. Zna pojęcia typu Wi-Fi oraz WLAN
4. Ma wiedzę na temat 3 najbardziej popularnych rodzajów przeglądarek internetowych
5. Posiada wiedzę w obszarze obsługiwania przeglądarek internetowych
6. Zna podstawowe wyszukiwarki internetowe oraz posiada wiedzę o źródłach kompetentnych informacji
7. Zna najbardziej popularne portale informacyjne (Onet, WP,itd.)
8. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie zakładania poczty internetowej oraz zarządzania nią
(personalizacja, zmiana ustawień)
9. Zna sposoby wysyłania maila z załącznikami
10.Zna popularne komunikatory internetowe (ooVoo, Skype, gadu-gadu itd.)
11.Wie, co to jest forum internetowe
12.Zna sposoby logowania się oraz dodawania komentarzy i zapytań
13.Zna systemy antywirusowe oraz zasady instalowania ich na komputerze
1. Potrafi podłączyć dowolny komputer do sieci internetowej
2. Potrafi połączyć komputer z siecią internetową poprzez różne rodzaje modemów, routerów Wi-Fi
3. Potrafi korzystać z przeglądarek internetowych
4. Umie wyszukiwać informacje w Internecie
5. Potrafi korzystać z portali informacyjnych (Onet, WP,itd.)
6. Potrafi wybrać portal i samodzielnie założyć na nim pocztę mailową
7. Potrafi obsługiwać pocztę mailową oraz założyć konto w komunikatorach i korzystać z nich
8. Potrafi założyć konto na portalach społecznościowych oraz obsługiwać dostępne na nich opcje
9. Umie odnaleźć forum o konkretnej tematyce
10.Potrafi zarejestrować i zalogować się na forum
11.Potrafi dobrać program antywirusowy do określonych potrzeb
12.Potrafi obsługiwać programy antywirusowe
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie korzystania z sieci Internet
w obszarze korzystania z sieci internetowej
i umiejętności w zakresie korzystania z sieci Internet oraz związanej z tym odpowiedzialności
4. Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej
5. Rozumie potrzebę przekazywania informacji dotyczących korzystania z sieci Internet
6. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związane z pracą zespołową
7. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii korzystania z sieci Internet
10. Przeprowadza obiektywną autoocenę własnej pracy
11. Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działań,
w tym ich wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
METODY PRACY
• wykład, pokaz, ćwiczenia indywidualne (metoda aktywizująca)
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE
PAKIETU OFFICE
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Oprogramowanie MS Office 2007 jest jednym z najpopularniejszych programów komputerowych. Przeznaczony jest do pracy
dla każdego, znajomość podstawowych funkcji jest niezbędna we
współczesnym świecie.
Najbardziej znane programy pakietu to edytor tekstu Microsoft
Office Word, Microsoft Office Excel i Microsoft PowerPoint.
Obsługa wymienionych wyżej produktów jest wymagana zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i zawodowej. Umożliwia konstruowanie i redagowanie tekstu, obsługę arkusza kalkulacyjnego
oraz tworzenie prezentacji (tzw. pokaz slajdów).
Celem programu jest przygotowanie uczestników do samodzielnej
obsługi programu Office.
W XXI wieku komputer stanowi nieodzowne narzędzie pracy.
Wszyscy żyjemy w globalnej wiosce, w której jednym z nośników jest właśnie komputer. Bez podstawowej jego obsługi, tracimy szansę porozumiewania się. W świecie komputerowym nie
mamy ograniczeń, możemy przesyłać sobie dowolne informacje,
tworzyć je, zmieniać, zapisywać – wszystko, co chcemy. To jest
dzisiejszy świat, warto z niego skorzystać.
W programie znaczną część zajmie edytor tekstu Word. Jest to
podstawowy program, który ma najistotniejsze znaczenie w pracy
z komputerem. Jego jak najszersza znajomość jest niewątpliwie
wskazana potrzebami rynku. Programy typu Excel i PowerPoint
zostaną przedstawione celem poznania elementarnych możliwości tych programów.
• zapoznanie uczestnika z oprogramowaniem MS Office,
• poszerzenie kompetencji zawodowych poprzez inwestycję
w siebie, w nowe umiejętności, tak ważne w teraźniejszych
czasach,
• rozwijanie praktycznej pracy w edytorze tekstu poprzez
jego edycję,
• poznanie elementarnej wiedzy w obsłudze arkusza kalkulacyjnego Excel i tworzenia prezentacji w PowerPoint.
CELE SZCZEGÓŁOWE, UCZESTNIK POTRAFI
•
•
•
•
•
•
•
Zainstalowanie programu,
Obsługiwanie menu edytora Word 2007,
Zmienianie czcionki, jej koloru, wielkości, kształtu,
Edytowanie pisanego tekstu
(kopiowanie, wycinanie, wklejanie),
Wstawianie numerów stron,
Wyrównywanie pisanego tekstu,
Stworzenie dowolnej tabeli,
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Pisanie w kolumnach, dołączanie zdjęć,
Korzystanie z autokształtów,
Wstawianie obrazów z pliku,
Wstawianie obrazów z Internetu,
Wstawianie obiektów ClipArt oraz ich modyfikowanie,
Stworzenie dowolnego wykresu,
Zmienianie punktorów,
Stworzenie prezentacji w PowerPoint również z animacjami,
Wstawianie zdjęć, tabel i tekstu w programie PowerPoint.
PROGRAMU
Program na zasadzie e-learning’u skierowany jest do osób z zaburzonym narządem słuchu. Zawiera w sobie kompendium wiedzy
związane z pakietem Office, w szczególności edytor tekstu Word.
Program dzięki lektorowi posługującym się językiem migowym,
a także obrazowi wideo przedstawiającym praktyczne zastosowanie omawianego zagadnienia, jest idealnym narzędziem do spopularyzowania oprogramowania Office. Ten sam tekst będzie również
czytany przez lektora, to znacznie zwiększa atrakcyjność projektu.
Jednocześnie uczestnik kursu, sam może wybrać interesujący go
dział. Program jest skierowany do uczestników początkujących
i średniozaawansowanych. W przystępny sposób wyjaśni uczestnikowi meandry języka komputerowego dzisiejszych czasów.
Uczestnik szkolenia nie ma jednoznacznego kryterium wieku, płci,
wykształcenia. Program podzielony będzie na działy, aby uczestnik początkowy mógł od postaw podnosić swój warsztat informatyczny. Uczestnik znający pakiet Office, będzie mógł wybrać sobie
ze spisu treści interesujące go zagadnienie.
Potencjalnym uczestnikiem kursu jest każdy, kto ma wolę i chęć
poznania lub rozszerzenia swojej wiedzy na temat oprogramowania Office.
– EFEKTY KSZTAŁCENIA
KOMPETENCJE W OBSZARZE:
• Instalacji pakietu Office,
• Tworzenia i edycji tekstu,
• Tworzenia i edycji grafiki,
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE PAKIETU OFFICE
•
•
•
•
•
•
•
Tworzenia i edycji tabeli,
Tworzenia i edycji wykresów,
Tworzenia figur geometrycznych,
Wstawiania obiektu WordArt,
Napisania podania, listu motywacyjnego itd.,
Sprawdzenia napisanego tekstu,
Opracowania prezentacji PowerPoint,
•
•
•
•
•
•
Opracowania podstawowego arkusza kalkulacyjnego,
Tworzenia i edycji autokształtów,
Wstawiania obrazów z Clip Gallery,
Obramowania i cieniowania,
Wstawiania obrazów,
Znajomości tworzenia punktorów.
1. Instalacja pakietu Office
2. Pierwsze kroki z edytorem tekstu Word
3. Formatowanie tekstu
4. Tabele i układ kolumnowy
5. Grafika i tekst
6. Word Art
7. Wykresy
8. Punktory
9. Microsoft PowerPoint
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
2
5
4
5
5
3
4
2
10
40
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
1. Zna specyfikę przedmiotową i metodyczną w zakresie praktycznego zastosowania
Pakietu Office 2007
2. Zna elementarną terminologię z zakresu Pakiet Office 2007
3. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w konkretnych obszarach Pakietu Office 2007
4. Posiada podstawową wiedzę na temat możliwości praktycznego zastosowania Pakietu Office
(Word, PowerPoint, Excel)
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
1. Potrafi wykazać się umiejętnością samodzielnego kreowania elementów pakietu
2. Umie wykonywać edycję elementów pakietu
3. Zna zasady modyfikowania, dokonywania korekty oraz estetycznej poprawy obiektów
4. Posiada zdolność stosowania elementów pakietu
Kompetencje
2. Potrafi formułować opinie dotyczące kwestii praktycznego zastosowania Pakietu Office 2007
3. Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji osobistych i społecznych
4. Ma świadomość społecznych aspektów praktycznego zastosowania Pakietu Office 2007
Grupa docelowa
Nieaktywni i aktywni zawodowo 15+
Liczba godzin na 1
słuchacza
40 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Michał Gułowski
Krzysztof Sobucki
BLOK I
INSTALACJA PAKIETU OFFICE
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Instalacja pakietu Office 2007
2
WIEDZA
1. Uczestnik ma wiedzę na temat instalacji pakietu Office z płyty instalacyjnej z programu
2. Uczestnik ma wiedzę na temat instalacji pakietu Office uruchamiając program ściągnięty z Internetu
3. Zna wymagania systemowe dla pakietu Office 2007
4. Ma wiedzę na temat weryfikacji instalacji pakietu Office 2007
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi wykazać się umiejętnością instalacji pakietu Office z płyty instalacyjnej z programu
2. Potrafi wykazać się umiejętnością instalacji pakietu Office uruchamiając program ściągnięty z Internetu
3. Potrafi uruchomić program
4. Potrafi zweryfikować instalację pakietu Office 2007
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze instalacji oprogramowania
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze
instalacji oprogramowania
3. Potrafi formułować opinie dotyczące poprawności instalacji pakietu Office 2007
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze instalacji
pakietu Office 2007
METODY PRACY
• pokazowa
• praktycznego działania
BLOK II
PIERWSZE KROKI Z EDYTOREM TEKSTU WORD
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Ekran programu Word 2007
2. Menu kontekstowe (prawy przycisk myszki)
3. Otwieranie, zapisywanie, drukowanie dokumentów
4. Podział dokumentów na strony
LICZBA
GODZIN
5
WIEDZA
1. Uczestnik zna sposoby poruszania się w edytorze tekstu Word 2007
2. Uczestnik zna główne menu programu Word 2007
3. Uczestnik zna sposoby poruszania się po ekranie programu Word 2007
4. Posiada wiedzę na temat menu kontekstowego
5. Ma uporządkowaną wiedzę na temat otwierania, zapisywania i drukowania dokumentów
6. Zna możliwość podziału dokumentów na strony i numerowania stron
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi poruszać się w edytorze tekstu Word 2007
2. Potrafi wykorzystać główne menu programu Word 2007
3. Potrafi zmienić czcionkę, kolor i jej styl
4. Potrafi za pomocą menu kontekstowego wyciąć, skopiować usunąć dany tekst
5. Potrafi otwierać, zapisywać zmiany oraz wydrukować wybrany dokument
6. Potrafi dokonać podziału dokumentu na strony
7. Umie podpisać numery stron w dokumencie
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze edycji tekstu
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze edycji tekstu
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze edytora tekstu Word 2007
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze edytora tekstu Word 2007
METODY PRACY
• pokazowa
BLOK III
FORMATOWANIE TEKSTU
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Główne klawisze edytorskie
2. Najbardziej znane klawisze niedrukowalne
3. Akapit i jego możliwości wyrównania
4. Odstępy między akapitami
5. Wyróżnienie edytowanego tekstu (pogrubienie, kursywa, podkreślenie tekstu)
6. Tworzenie przypisów
4
WIEDZA
1. Uczestnik posiada wiedzę na temat formatowania tekstu
2. Zna podstawowe możliwości programu umożliwiające redagowanie napisanego tekstu
3. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie obsługi klawiszy edytorskich i klawiszy niedrukowalnych
4. Zna pojęcie ‘akapit’, sposoby tworzenia akapitów, odstępów między nimi i ich wyrównywania
5. Ma świadomość znaczenia odstępów między wierszami
6. Posiada wiedzę na temat wyróżniania edytowanego tekstu jako narzędzia wyeksponowania
estetycznych walorów dokumentu
7. Zna możliwości tworzenia przypisów
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik kursu potrafi napisać tekst z małej i wielkiej litery
2. Potrafi kasować tekst
3. Zna zasady poruszania się po tekście
4. Potrafi dostosować pisany tekst do wykonywanych czynności
5. Umie tworzyć przypis
6. Potrafi tworzyć akapity, odstępy między nimi oraz dokonywać ich wyrównywania
7. Potrafi wykazać się umiejętnością wyróżniania edytowanego tekstu
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze formatowania tekstu
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze formatowania tekstu
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze formatowania tekstu
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze formatowania tekstu
METODY PRACY
• pokazowa
BLOK IV
TABELE I UKŁAD KOLUMNOWY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Tworzenie tabeli
2. Obramowanie i cieniowanie tabeli
3. Poznajemy menu kontekstowe w tabeli
4. Zapoznanie z trybem gazetowym
WIEDZA
1. Uczestnik ma wiedzę w zakresie tworzenia tabeli i układu kolumnowego
2. Wykazuje wiedzę w zakresie modyfikowania tabeli, w szczególności jej obramowania i cieniowania
3. Zna menu kontekstowe w tabeli
4. Posiada wiedzę w zakresie trybu gazetowego
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi stworzyć tabelę
2. Potrafi edytować dowolną tabelę, w szczególności dokonać obramowania
i cieniowania wybranych komórek tabeli
3. Potrafi stosować menu kontekstowe w tabeli
4. Umie wycinać, kopiować i usuwać wybrane komórki tabeli
5. Potrafi napisać artykuł z podziałem na kolumny i zdjęciem
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze konstruowania i edytowania tabel
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze konstruowania
i edytowania tabel
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze konstruowania i edytowania tabel
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze konstruowania
i edytowania tabel
METODY PRACY
• pokazowa
5
BLOK V
GRAFIKA I TEKST
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Wklejanie grafiki ze schowka Windows
2. Otwieranie gotowych plików graficznych
3. Edytor graficzny programu Word
5
WIEDZA
1. Uczestnik ma uporządkowaną wiedzę w zakresie graficznego poprawiania napisanego tekstu
2. Zna sposoby otwierania gotowych plików graficznych
3. Posiada wiedzę na temat edytora graficznego programu Word
4. Zna możliwości edytowania plików graficznych
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi graficznie poprawiać napisany tekst
2. Umie otwierać gotowe pliki graficzne
3. Potrafi edytować pliki graficzne
4. Zna zasady i potrafi wklejać dowolną grafikę z Internetu lub z dysku komputera
5. Potrafi wykorzystać gotowe obiekty, kształty
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze grafiki
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze grafiki
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze grafiki
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze grafiki
METODY PRACY
• pokazowa
BLOK VI
WORD ART
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Wstawianie obiektu Word Art
2. Edytowanie obiektu Word Art
3. Galeria Word Art
4. Menu kontekstowe obiektu Word Art
5. Formatowanie obiektu Word Art
6. Tekst poziomy, tekst pionowy
7. Ręczne odkształcanie obiektu Word Art
WIEDZA
1. Uczestnik ma wiedzę w zakresie edytowania strony tytułowej
2. Zna możliwe zastosowania różnorodnych kształtów z galerii poprawiających estetykę pracy
3. Zna zasady wstawiania obiektu Word Art
4. Zna możliwości edytowania obiektu Word Art
5. Ma wiedzę w zakresie wykorzystywania galerii Word Art
6. Zna menu kontekstowe obiektu Word Art
7. Ma wiedzę w obszarze formatowania obiektu Word Art
8. Zna możliwości tworzenia tekstu poziomego oraz tekstu pionowego
9. Zna możliwości ręcznego odkształcania obiektu Word Art
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi wstawiać obiekty Word Art
2. Potrafi edytować obiekty Word Art
3. Umie wykorzystywać galerię Word Art
4. Potrafi stosować menu kontekstowe obiektu Word Art
5. Potrafi formatować obiekt Word Art
6. Potrafi tworzyć tekst poziomy oraz tekst pionowy
7. Potrafi wykazać się umiejętnością ręcznego odkształcania obiektu Word Art
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze Word Art
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze Word Art
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze Word Art
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze Word Art
METODY PRACY
• pokazowa
LICZBA
GODZIN
3
BLOK VII
WYKRESY
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Kopiowanie wykresu z Excela
2. Tworzenie wykresu w Excelu
3. Standardowe typy wykresów
4. Niestandardowe typy wykresów
5. Opcje wykresów
4
WIEDZA
1. Uczestnik ma wiedzę w zakresie standardowych typów wykresu
2. Uczestnik ma wiedzę w zakresie niestandardowych typów wykresów
3. Uczestnik wie, jak należy wykonać wykres w Excelu
4. Zna zasady kopiowania wykresu z Excela do edytora tekstu Word
5. Posiada wiedzę na temat opcji wykresów
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik kursu swobodnie przedstawia dane na podstawie wykresów
2. Potrafi wybrać odpowiedni wykres dla swojego dokumentu
3. Potrafi prawidłowo podpisać wykres
4. Umie edytować wartości wykresu
5. Potrafi kopiować wykres z Excela do edytora tekstu Word
6. Potrafi wykorzystywać różne opcje wykresów
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze tworzenia, edytowania,
kopiowania i wykorzystywania wykresów
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze tworzenia,
edytowania, kopiowania i wykorzystywania wykresów
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze tworzenia, edytowania,
kopiowania i wykorzystywania wykresów
4. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania w obszarze tworzenia,
edytowania, kopiowania i wykorzystywania wykresów
METODY PRACY
• pokazowa
BLOK VIII
PUNKTORY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Wybór punktora
2. Dostosowanie listy punktowanej
3. Wybór czcionki punktora
4. Symbol jako punktor
5. Import obrazu punktora
LICZBA
GODZIN
5
WIEDZA
1. Uczestnik wie, jak modyfikować punktory
2. Zna możliwości edycji punktorów
3. Zna zasady wyboru punktora
4. Zna możliwości dostosowania listy punktowanej
5. Posiada wiedzę w obszarze stosowania symboli jako punktorów
6. Ma wiedzę w zakresie importu obrazu punktora
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi zastosować punktory
2. Uczestnik potrafi dokonać zmian w tworzeniu punktora umieszczonego przed tekstem w celu wyróżnienia
3. Potrafi dostosować listę punktowaną
4. Umie zastosować symbole jako punktory
5. Potrafi zaimportować obraz punktora
KOMPETENCJE
1. Przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnej pracy w obszarze tworzenia,
edytowania, kopiowania i wykorzystywania punktorów
2. Wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze tworzenia,
edytowania, kopiowania i wykorzystywania punktorów
3. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze tworzenia, edytowania
i wykorzystywania punktorów
edytowania i wykorzystywania punktorów
METODY PRACY
• pokazowa
BLOK IX
MICROSOFT POWERPOINT
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Co to jest prezentacja komputerowa? Tworzymy prezentację
2. Poznanie możliwości sortowania slajdów
3. Zapisywanie i otwieranie prezentacji
4. Drukowanie prezentacji
5. Dodawanie nowej strony w prezentacji
6. Szablony układów stron (slajdu prezentacji)
7. Formatowanie elementów slajdu
8. Dodawanie animacji do prezentacji
10
WIEDZA
1. Uczestnik wie, jakie podstawowe funkcje oferuje Power Point 2007
2. Wie, co to jest prezentacja komputerowa
3. Zna zasady tworzenia prezentacji
4. Zna możliwości sortowania slajdów
5. Ma wiedzę w zakresie zapisywania i otwierania prezentacji
6. Posiada wiedzę w obszarze drukowania prezentacji
7. Zna możliwości dodawania nowej strony w prezentacji
8. Zna szablony układów stron
9. Zna zasady formatowania elementów slajdu
10.Ma wiedzę w zakresie dodawania animacji do prezentacji
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi stworzyć prezentację
2. Potrafi ustawić kolejność slajdów
3. Umie zapisać oraz otworzyć prezentację
4. Potrafi dodawać animacje, wykresy, tabele, zdjęcia
5. Potrafi edytować stronę graficzną prezentacji
6. Potrafi wykazać się umiejętnością drukowania prezentacji
7. Umie wykorzystać szablony układów stron
8. Potrafi formatować elementy slajdu
9. Umie dodawać nowe strony w prezentacji
KOMPETENCJE
1. Potrafi formułować opinie dotyczące aktywności w obszarze tworzenia, edytowania
i wykorzystywania prezentacji Power Point 2007
edytowania i wykorzystywania prezentacji Power Point 2007
3. Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji osobistych i społecznych w obszarze stosowania
prezentacji Power Point 2007
4. Ma świadomość społecznych aspektów praktycznego zastosowania Power Point 2007
zasad etyki zawodowej przy stosowaniu prezentacji Power Point 2007
METODY PRACY
• pokazowa
WYJAZDY ZAGRANICZNE
I POSZUKIWANIE PRACY
KURS JĘZYKA ANGIELSKIEGO I NIEMIECKIEGO
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
W świetle rosnącego wciąż bezrobocia i nikłych perspektyw rozwoju zawodowego polski rynek pracy jest, dla osób niesłyszących,
szczególnie nieatrakcyjny. Zawodów dostępnych dla niesłyszących i odpowiadających ich kwalifikacjom i umiejętnościom jest
niewiele, a oferowane warunki zatrudnienia często nie osiągają
poziomu wymagań potencjalnych pracowników. Trwającej od dekady tendencji emigracyjnej ulega bardzo wiele grup społecznych
– w tym niesłyszący. Ogromną przeszkodą w podjęciu pracy za
granicą okazuje się bariera językowa. Środowisko niesłyszących
wskazało znajomość języków obcych jako kluczową i niezbędną
do zwiększenia swych szans na rynku pracy.
Niedostateczna znajomość języka obcego uzależnia osoby niesłyszące od innych. Poszukiwanie pracy i nawiązywanie kontaktu
z potencjalnym pracodawcą ma charakter stricte językowy. Kontakt z osobami niesłyszącymi pracującymi za granicą pozwolił
autorowi dostrzec istotę wspomnianej bariery językowej. Bezpośredni kontakt z pracodawcą, wydawanie poleceń etc. często nie
wymaga od pracownika znajomości języka obcego. Kontakt ten
może być intuicyjny i bazować przede wszystkim na kodzie wizualnym. Trudniejszy okazuje się dla niesłyszących kontakt pośredni –
przede wszystkim e-mailowy oraz sam etap poszukiwania pracy.
Te aspekty, w połączeniu z podstawowym słownictwem związanym z podróżą i słownictwem ogólnym, stały się główną materią
niniejszego szkolenia.
Odbycie kursu nie gwarantuje zdobycia pracy, ale daje wiedzę,
umiejętności i kompetencje niezbędne do samodzielnego poszukiwania i rozpoczęcia pracy za granicą.
•
•
•
zwiększenie aktywności zawodowej niesłyszących,
umożliwienie niesłyszącym samodzielnego
poszukiwania i zdobywania pracy za granicą,
zwiększenie konkurencyjności i atrakcyjności niesłyszących
jako potencjalnych pracowników na zagranicznym rynku pracy,
• wyposażenie niesłyszących w nowe umiejętności i kompetencje interpersonalne.
• Wyposażenie w narzędzia umożliwiające nawiązanie kontaktu
z pracodawcą i zaprezentowanie swojej oferty. Przygotowanie
formularza kontaktowego oraz wzoru CV w językach: angielskim i niemieckim.
• Wyposażenie w kompetencje interpersonalne i komunikacyjne.
• Zwiększenie samodzielności i autonomiczności osób niesłyszących na polu aktywności zawodowej.
W STOSUNKU DO OSÓB NIESŁYSZĄCYCH
Innowacyjność przygotowanego kursu językowego dotyczy zarówno formy jak i treści prezentowanego programu. Aktywizacja
zawodowa niesłyszących musi podlegać stałej ewolucji i dostosowywać się do ich potrzeb oraz uwarunkowań rynkowych.
Racjonalizacja podejścia do edukacji niesłyszących przejawia się
już w całościowym ujęciu projektu. Platforma e-learningowa dla
niesłyszących stwarza możliwości autonomicznego rozwoju wiedzy, umiejętności i kompetencji dostosowanych do indywidualnych potrzeb i możliwości. Absolwenci szkół dla niesłyszących,
pozbawieni często kontaktu ze swoim środowiskiem, mają niewiele możliwości dokształcania i aktywizacji zawodowej. Zdalny
system e-learningowy pozwala na odbycie kompletnego szkolenia
kształtującego kompetencje zawodowe lub kluczowe.
Realizowany w ramach projektu program kursu językowego wpisuje się w znacznym stopniu i wspiera modernizację edukacji
niesłyszących. Nauczanie języków obcych w szkołach dla niesłyszących stało się powszechne dopiero po roku 2000, a realizacja
podstawy programowej nie wspiera bezpośrednio aktywizacji
zawodowej.
Oryginalność e-learningowego kursu języka angielskiego i niemieckiego zawiera się w następujących aspektach:
• powszechna dostępność kursu i jego nowoczesna forma,
• oparcie szkolenia na przekazie w Polskim Języku Migowym,
• forma szkolenia mającego przede wszystkim charakter rozmówek i gotowych rozwiązań komunikacyjnych,
• tematyka szkolenia, skoncentrowana wokół poszukiwania pracy i wyjazdu za granicę, sprzyja aktywizacji zawodowej.
• Wyposażenie w podstawową wiedzę słownikową i gramatyczną z języka angielskiego i niemieckiego (podstawowe części mowy i ich odmiana).
• Wyposażenie w umiejętności leksykalne i komunikacyjne z zakresu podróżowania za granicę, poszukiwania pracy, nawiązywania kontaktu, funkcjonowania w przestrzeni publicznej,
samodzielnego załatwiania podstawowych spraw.
POTENCJALNI UCZESTNICY SZKOLENIA
Szkolenie jest skierowane do osób niesłyszących, poszukujących
pracy za granicą.
WYJAZDY ZAGRANICZNE I POSZUKIWANIE PRACY
Absolwent szkolenia będzie posiadał podstawową wiedzę słownikową z języków: angielskiego i niemieckiego, niezbędną przy
poszukiwaniu pracy za granicą, przeglądaniu angielskojęzycznych
i niemieckojęzycznych ofert zatrudnienia. Zdobyta wiedza pozwoli także absolwentowi uzyskiwać informacje oraz funkcjonować
w obcojęzycznym świecie.
Absolwent zyska umiejętności i kompetencje interpersonalne
znacznie zwiększające jego szanse na znalezienie i podjęcie pracy
za granicą. Kurs językowy wpłynie pozytywnie na konkurencyjność i atrakcyjność absolwenta na rynku pracy, a także na jego
niezależność i samodzielność w aspekcie pracy za granicą.
ROLA KOMPETENCJI KLUCZOWYCH
W ZWIĘKSZENIU MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA
ABSOLWENTÓW SZKOLENIA
Zdobyte podczas szkolenia kompetencje językowe pozwolą
zwiększyć możliwości zatrudnienia niesłyszących za granicą.
Podstawowa znajomość języka obcego umożliwia podjęcie pracy w zawodach niewymagających stałej komunikacji werbalnej.
Osoba, która ukończy kurs uzyska łatwość przede wszystkim
w poszukiwaniu i selekcjonowaniu zagranicznych ofert pracy oraz
w ogólnym funkcjonowaniu za granicą. Zawody, które absolwent
mógłby wykonywać, muszą odpowiadać jego kwalifikacjom.
WYJAZDY ZAGRANICZNE I POSZUKIWANIE PRACY.
KURS JĘZYKA ANGIELSKIEGO I NIEMIECKIEGO DLA NIESŁYSZĄCYCH
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
1. Uczestnik ma wiedzę w zakresie podstaw gramatyki języka angielskiego i języka niemieckiego
2. Zna podstawowe słownictwo w językach angielskim i niemieckim z rożnych obszarów tematycznych (praca, poszukiwanie pracy, wyjazd zagraniczny)
3. Posiada wiedzę z zakresu aplikowania o pracę za granicą oraz samodzielnego wyjazdu za granicę
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
1. Potrafi wykazać się umiejętnością samodzielnego znalezienia zagranicznej oferty pracy
i nawiązania kontaktu z pracodawcą używając języka angielskiego i niemieckiego
2. Potrafi aplikować o pracę i uzyskać wyczerpujące informacje odnośnie oferty
używając języka angielskiego i niemieckiego
3. Potrafi samodzielnie wyszukać i wybrać interesującą ofertę pracy w języku angielskim i niemieckim
4. Potrafi prowadzić elektroniczną korespondencję (e-maile) w języku angielskim i niemieckim
5. Potrafi korzystać ze środków transportu komunikacji oraz funkcjonować w przestrzeni miejskiej
za granicą używając języka angielskiego i niemieckiego
Kompetencje
1. Rozwija kompetencje interpersonalne umożliwiające kontakt i samodzielne funkcjonowanie za granicą
2. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie wykorzystania
języka angielskiego i niemieckiego w poszukiwaniu pracy i w przypadku wyjazdu zagranicznego
w zakresie wykorzystania języka angielskiego i niemieckiego
4. Ma świadomość i rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy
5. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związane z pracą
zespołową podejmowaną na określonym poszukiwanym stanowisku pracy
6. Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych umiejętności w zakresie wykorzystania
znajomości języka angielskiego i niemieckiego
Grupa docelowa
Liczba godzin na 1
słuchacza
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
Osoby niesłyszące, poszukujące pracy za granicą
46 godzin
Juliusz Kur
1. Wprowadzenie do języka angielskiego
2. Podstawowe pojęcia i zwroty w języku angielskim
3. Język angielski w sytuacjach codziennych
4. Poszukiwanie pracy za granicą. Język angielski
5. Wyjazd za granicę. Język angielski
6. Wprowadzenie do języka niemieckiego
7. Podstawowe pojęcia i zwroty w języku niemieckim
8. Język niemiecki w sytuacjach codziennych
9. Poszukiwanie pracy za granicą. Język niemiecki
10. Wyjazd za granicę. Język niemiecki
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
3
5
6
6
3
3
5
6
6
3
46
BLOK I
WPROWADZENIE DO JĘZYKA ANGIELSKIEGO
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Odmiana zaimków osobowych i zaimków dzierżawczych
2. Odmiana czasowników
3. Liczba mnoga
4. Przyimki
5. Liczebniki
3
WIEDZA
1. Uczestnik zna podstawowe zasady funkcjonowania języka angielskiego na poziomie gramatyki.
2. Ma wiedzę w zakresie odmiany zaimków osobowych i dzierżawczych:
ja (I), ty (you), on (He), ona (she), ono (it), my (we), wy (you), oni (they); mój (my/mine), twój (your),
jego (his), jej (her/hers), jego (its), nasz (our/ours), wasz (your/yours), ich (their/theirs)
3. Zna podstawowe zasady koniugacji w języku angielskim oraz odmiany czasowników być i mieć:
ja jestem (I am/I’m), ty jesteś (you are), on jest (he is), ona jest (she is), ono jest (it is),
my jesteśmy (we are) wy jesteście (you are), oni są (they are);
ja mam (I have), ty masz (you have), on ma (he has), ona ma (she has), ono ma (it has),
my mamy (we have), wy macie (you have), oni mają (they have); przykłady zdań
4. Posiada wiedzę w zakresie reguł tworzenia liczby mnogiej poprzez dodanie sufiksu s na podstawie
reguł wyjaśnianych egzemplarycznie; poznane słowa: dom (house), samochód (car), drzewo (tree);
5. Ma wiedzę w zakresie przyimków w języku angielskim:
w (in), na (on), nad (over), pod (under), przed (in front of), za (behind), obok (next to),
między (between), z (with),
Zna liczebniki w języku angielskim:
1 (one), 2 (two), 3 (three), 4 (four), 5 (five), 6 (six), 7 (seven), 8 (eight), 9 (nine), 10 (ten), 11 (eleven), 12
(twelve), 13 (thriteen), 14 (fourteen), 15 (fifteen), 16 (sixteen), 17 (seventeen), 18 (eighteen), 19 (nineteen),
20 (twenty), 30 (thirty), 40 (fourty), 50 (fifty), 60 (sixty), 70 (seventy), 80 (eighty), 90 (ninety) 100 (hundred),
1000 (thousand), 1000000 (million)
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi wykorzystać podstawowe zasady funkcjonowania języka angielskiego na poziomie gramatyki
2. Potrafi zastosować odmianę zaimków osobowych i dzierżawczych w formułowaniu zdań
3. Potrafi zastosować w zdaniach podstawowe zasady koniugacji w języku angielskim
oraz odmiany czasowników być i mieć
4. Umie zastosować liczbę mnogą w zdaniach
5. Potrafi zastosować przyimki w języku angielskim
6. Potrafi zaprezentować przykładowe liczby w języku angielskim i zastosować je w zdaniu
7. Potrafi wykazać się umiejętnością konstruowania prostych wypowiedzi w oparciu o poznane reguły
przy wykorzystaniu materiałów słownikowych
KOMPETENCJE
1. Wyraża gotowość do nauki języka angielskiego w kolejnych etapach
2. Rozwija kompetencje interpersonalne umożliwiające kontakt w języku angielskim
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie wykorzystania podstaw
języka angielskiego
w zakresie wykorzystania języka angielskiego
6. Ma świadomość istotności praktyki zdobytej wiedzy w kontaktach międzyludzkich
podstaw języka angielskiego
METODY PRACY
• filmy instruktażowe wraz z planszami informacyjnymi/podpisami w języku angielskim
• wykorzystanie efektów wizualnych do prezentowania i wyjaśniania reguł gramatycznych
• warsztatowe ćwiczenia utrwalające i sprawdzające wiedzę
BLOK II
PODSTAWOWE POJĘCIA I ZWROTY W JĘZYKU ANGIELSKIM
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Nawiązanie kontaktu, zwroty grzecznościowe, przedstawianie się
2. Uzyskiwanie informacji
3. Nazwy dni tygodnia, pór dnia i miesięcy
LICZBA
GODZIN
5
WIEDZA
1.Uczestnik ma wiedzę w zakresie podstawowych zwrotów służących nawiązaniu kontaktu w języku angielskim: tak (yes), nie (no), cześć (hi/hello), dzień dobry - rano (good morning), dzień dobry – po południu (good
afternoon), dobry wieczór (good evening), dobranoc (good night), witam (welcome), do widzenia (good bye),
proszę (please), dziękuję (thank you/thanks), bardzo dziękuję (thank you very much), przepraszam (I’m sorry),
proszę (please), nazywam się.. (my name is...), jestem Niesłyszący (I’m deaf), znam język angielski tylko w
piśmie (I can only write in english), pochodzę z polski (I come from Poland), mieszkam w... (I live in...), jak się
pan/pani nazywa? (what is your name?), to mój przyjaciel (this is my friend), to mój kolega (this is my mate),
rodzina (family), matka (mother/mom), ojciec (father/dad), brat (brother), siostra (sister), krewny (relative),
2.Ma wiedzę w obszarze słownictwa i zwrotów służących uzyskiwaniu informacji: czy może mi pan pomóc?
(can you help me?), jak dojdę do...? (how can I get to...?), gdzie znajdę...? (where can i find...?), przepraszam,
gdzie jest ulica...? (I’m sorry, where is the street...?), czy może mi to pan pokazać na mapie? (can you show it
on the map?), czy to daleko? (is it far away?), zgubiłem się (I’m lost), musi pan/pani... (you have to...), skręcić
w prawo (turn right), skręcić w lewo (turn left), wrócić (go back), iść prosto (go straight), co to jest? (what is
this?), kiedy? (when?), gdzie? (where?), ile (how much? / how many?), gdzie jest? (where is?);
3.Zna nazwy dni tygodnia, pór dnia i miesięcy: poniedziałek (Monday), wtorek (Tuesday), środa (Wednesday),
czwartek (Thursday), piątek (Friday), sobota (Saturday), niedziela (Sunday), weekend (weekend), w poniedziałek (on Monday); rano (in the morning), po południu (in the afternoon), wieczorem (in the evening), w nocy
(at night), w poniedziałkowy ranek (on monday morning); styczeń (January), luty (february), marzec (March),
kwiecień (April), maj (May), czerwiec (June), lipiec (July), sierpień (August), wrzesień (September), październik
(October), listopad (November), grudzień (December), w lipcu (in July);
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi zwrócić na siebie uwagę i nawiązać pierwszy kontakt z osobą anglojęzyczną
2. Potrafi wykazać się umiejętnością uzyskania podstawowych informacji nt. miejsca, czasu, ilości i odległości
3. Potrafi posługiwać się określeniami czasu
4. Potrafi wykorzystać wiedzę leksykalną w podstawowej komunikacji
KOMPETENCJE
1. Rozwija podstawowe kompetencje interpersonalne
2. Ma świadomość konieczności ciągłego rozwijania znajomości języka angielskiego poprzez wykorzystanie
zwrotów i formuł zawartych w szkoleniu i łączenie ich z nowym materiałem słownikowym
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie wykorzystania podstaw języka angielskiego
podstawowych pojęć i zwrotów języka angielskiego
METODY PRACY
• filmy instruktażowe wraz z planszami informacyjnymi/podpisami w języku angielskim
BLOK III
JĘZYK ANGIELSKI W SYTUACJACH CODZIENNYCH
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
• Sklepy i inne punkty usługowe
• Napisy i szyldy
• Zakwaterowanie: wynajem mieszkania, hotel
6
WIEDZA
1.Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie znajomości angielskich nazw sklepów i punktów usługowych:
sklep (shop/store), centrum handlowe (shopping centre), sklep spożywczy (grocery store/groceries), drogeria
(drugstore), apteka (pharmacy), sklep papierniczy (stationer’s), księgarnia (bookstore), napoje (drink), alkohole
(alcohol), naprawy (repair/service), kantor (exchange), targ (market), kiosk (kiosk), kwiaciarnia (florist/flowers),
poczta (post office), bank (bank), urząd (office/bureau);
2.Ma wiedzę w obszarze znajomości znaczenia najczęściej pojawiających się napisów i szyldów: wyjście (exit),
wejście (entrance), panowie (men/gentelmen), panie (women/ladies), uwaga (attention), najlepiej spożyć
przed (best before), czynne (open), nieczynne (closed/out of order), wyprzedaż (sale), promocja (special offer),
obniżka (lower price), darmowe (free), zakaz kąpieli (no swimming), przystanek na żądanie (request stop),
zajęte (occupied/taken), wolne (free), wstęp wolny (free admission), wstęp wzbroniony (no entry/keep out),
szatnia (cloakroom), otwarte (open), zamknięte (closed), tylko dla dorosłych (adult only), nie dotykać (don’t
touch), zakaz palenia (no smoking), wyjście awaryjne (emergency exit), godziny otwarcia (opening hours),
zarezerwowane (reserved), poczekalnia (waiting room), do wynajęcia (for rent), wolne pokoje (free rooms);
3.Zna słownictwo i zwroty niezbędne przy poszukiwaniu zakwaterowania: hotel (hotel), hostel (hostel), pole
namiotowe (campsite), pokoje gościnne (guest rooms), apartament (suite), pokój z łazienką (room with a bathroom), recepcja (reception), rezerwować (reserve), ile kosztuje pokój? (how much is for a room?), ile kosztuje
nocleg? (how much is for a night?), pokój jednoosobowy (single room), dwuosobowy (double room), pokój
dla... osób (room for... persons), czynsz (rent), dodatkowe opłaty (other charges/fees), Chciałbym wynająć
pokój od... do... (I would like to rent a room from... til...),Witam, przyjeżdżam do...... dnia...... szukam zakwaterowania. (Hello, I’m comming to... at... I’m looking for a room.) Czy mają Państwo pokój do wynajęcia? (Do you
have a room for rent?) Chcę tu zostać... dni (I would like to stay here ... days), Ile kosztują posiłki? (How much
are the meals?), śniadanie (breakfast), obiad (dinner), kolacja (supper);
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi samodzielnie odnajdywać i rozpoznawać miejsca, obiekty i punkty usługowe
2. Potrafi wykazać się umiejętnością poruszania się po miejscach publicznych zgodnie
z wymogami i oznakowaniem
3. Potrafi nawiązać kontakt w celu wynajęcia mieszkania, pokoju itp.
KOMPETENCJE
1. Rozwija samodzielność w codziennych sytuacjach towarzyszących pobytowi za granicą
2. Rozwija nowe kompetencje interpersonalne
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem angielskim
w sytuacjach codziennych
4. Ma świadomość i rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy i umiejętności
oraz związanej z tym odpowiedzialności
6. Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem angielskim w sytuacjach codziennych
METODY PRACY
• Filmy instruktażowe wraz z planszami informacyjnymi / podpisami w języku angielskim.
• Warsztatowe ćwiczenia utrwalające i sprawdzające wiedzę.
BLOK IV
POSZUKIWANIE PRACY ZA GRANICĄ JĘZYK ANGIELSKI
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Stworzenie CV w języku angielskim
2. Poszukiwanie ofert pracy
3. Kontakt z pracodawcą – pierwsze kroki
4. Korespondencja mailowa
LICZBA
GODZIN
6
WIEDZA
1.Uczestnik posiada wiedzę w zakresie podstawowych zwrotów i sformułowań w języku angielskim stosowanych przy tworzeniu CV: dane osobowe (personal data), imię (name), nazwisko (surname), data urodzenia
(date of birth), miejsce urodzenia (birthplace), adres (address), numer telefonu (phone number), e – mail
(e-mail), wykształcenie (education), szkoła średnia (high school), szkoła zawodowa (vocational school), szkoła
dla Niesłyszących (school for Deaf), kurs (course), studia (studies), specjalność (specialization), krawiectwo
(tailoring), introligator (bookbinder), stolarz (carpenter), kucharz (cook), kosmetyczka (beautician), fryzjer (barber, hairdresser, stylist), doświadczenie zawodowe (professional experience), dodatkowe umiejętności (other
skills), prawo jazdy (drving licence), uprawnienia (licence), kwalifikacje (qualifications), znajomość obsługi
komputera, (computer skills), zainteresowania (hobby), język obcy (foreign language), angielski (English),
niemiecki (German);
2.Zna uniwersalny układ treści przyjęty w CV;
3.Posiada wiedzę w obszarze charakteru funkcjonowania portali pośrednictwa pracy za granicą oraz ma ogólne pojęcie o ich funkcjonowaniu i zasadach poruszania się po takich portalach;
4.Ma wiedzę w obszarze słów i zwrotów w języku angielskim dotyczących nazw branż i zawodów, warunków
pracy, wynagrodzenia, czasu pracy, charakteru umowy o pracę: słownictwo kluczowe: branża (branch,
trade), kategoria (category), praca (Job, work), zawód (profession, occupation), zatrudnienie (employment),
praca fizyczna (labour, physical labour), budownictwo (building), kamieniarz (stone mason, stone cutter),
szlifierz (grinder, polisher), rzeźbiarz (sculptor), ślusarz (metal-worker, locksmith), mechanik (mechanic), murarz
(bricklayer), monter (fitter), budowlaniec (builder), serwisant (serviceman), brukarz (paver), dekarz (roofer),
pomocnik (helper, assistant), glazurnik/kafelkarz (tiler), hydraulik (plumber), kładzenie podłogi/posadzki (floor
laying, floor fitting), malarz/ lakiernik (painter), gastronomia (gastronomy), pomoc w kuchni (kitchen help), kucharz/kucharka (cook), ogrodnictwo (gardening, horticulture), rolnictwo (agriculture), rolnik (farmer), ogrodnik
(gardener), opieka nad zwierzętami (animal care), kształtowanie krajobrazu (landscaping), pracownik (worker),
opiekun (carer), leśnik (forster), usługi porządkowe (cleaning services), gospodarz (host, householder), pomoc
domowa (domestic help), pomoc osobom starszym (assistance for the elderly), czyszczenie (clearing), sprzątanie (housework, clearing), maszyny (machines), budynki (buildings), hotel (hotel), pokojówka (maid, housemaid), sprzątanie pokoi (housekeeping), dozorca (caretaker, doorkeeper), kosmetyka (cosmetology), fryzjerstwo
(hairdressing), fryzjer (barber, hairdresser, stylist), stylista (stylist), kosmetyczka (beautician), manikiurzystka
(manicurist), słownictwo pomocnicze: zakwaterowanie (accommodation), wynagrodzenie/wypłata (salary, pay,
payment), dzienne (daily), tygodniowe (weekely), miesięczne (monthly), stawka godzinowa (hourly rate), praca
na akord (piecework), umowa o pracę (contract), praca stała (full employment), praca sezonowa (seasonal
work), praca czasowa (temporary work), pełny etat (full time job), pół etatu (part time job), nie określono (not
specified), do uzgodnienia (to agree), doświadczenie (experience), kwalifikacje (qualifications), wymagane
(required), niewymagane (not required), oferty pracy (jobs offer), szukać (seek), aplikować (apply), wysłać e –
mail (send an e-mail);
WIEDZA
5.Posiada wiedzę w obszarze podstawowych zwrotów w języku angielskim służących nawiązaniu kontaktu z
potencjalnym pracodawcą
6.Zna podstawowe zasady komunikacji mailowej
7.Ma wiedzę w zakresie uniwersalnego komunikatu w języku angielskim wyrażającego zainteresowanie ofertą
pracodawcy
8.Posiada uporządkowaną wiedzę w obszarze zastosowania poznanego dotychczas słownictwa w tworzeniu
formularza kontaktowego dla pracodawcy
UMIEJĘTNOŚCI
1.Potrafi tłumaczyć informacje zawarte w CV na język angielski oraz ułożyć je w odpowiedniej
formie graficznej
2.Potrafi poruszać się po polskich i zagranicznych portalach pośrednictwa pracy
3.Potrafi wykazać się umiejętnością wyszukiwania ofert pracy posługując się przyswojonym
słownictwem kluczowym
4.Potrafi wykazać się umiejętnością rozpoznawania podstawowych informacji zawartych w ofercie na bazie
poznanego słownictwa pomocniczego
5.Potrafi pisać e-maile
6.Potrafi redagować wiadomości do pracodawcy oraz tworzyć formularz kontaktowy
7.Potrafi samodzielnie stworzyć własne CV w języku angielskim
KOMPETENCJE
1.Potrafi samodzielnie nawiązać kontakt z potencjalnym pracodawcą i uzyskać szczegółowe
informacje na temat oferty
2.Rozwija nowe kompetencje interpersonalne
3.Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem angielskim w poszukiwaniu pracy zagranicą
4.Ma świadomość i rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy i umiejętności
5.Ma świadomość istotności praktyki zdobytej wiedzy w kontaktach z innymi
6.Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem angielskim w poszukiwaniu pracy zagranicą
METODY PRACY
•
•
•
•
•
filmy instruktażowe z udziałem lektorów prezentujące treści w PJM; każdy temat poprzedzony
jest filmem wprowadzającym
nauka słów i zwrotów, połączenie filmów z planszami prezentującymi treści w języku angielskim; lektor
miga w PJM poszczególne słowa i zwroty, które pojawiają się kolejno w formie graficznej na planszach
prezentacja pokazująca etapy tworzenia CV – poznane słowa są utrwalane: lektor miga zwroty zawarte
w CV, które kolejno pojawiają się w odpowiednim układzie graficznym na formularzu CV
film połączony z prezentacją wprowadzający w tematykę poszukiwania pracy; omówienie zasad
działania portali pośrednictwa pracy, pokazanie przykładowych układów graficznych i sformułowań
zawartych w wyszukiwarkach ofert pracy
filmy omawiające nawiązanie kontaktu z pracodawcą: komentarz lektora oraz plansza z gotową
wiadomością do pracodawcy oraz wzorem formularza kontaktowego
BLOK V
WYJAZD ZA GRANICĘ JĘZYK ANGIELSKI
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Komunikacja lotnicza
2. Komunikacja kolejowa
3. Komunikacja samochodowa
4. Komunikacja autobusowa
5. Komunikacja miejska
6. Rezerwacja i kupno biletu
LICZBA
GODZIN
3
WIEDZA
1.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie ogólnego słownictwa i zwrotów w języku angielskim z zakresu
podróżowania i wyjazdu za granicę: gdzie jest? (where is?), przepraszam, jak dojść do...? (I’m sorry, how can
i get to...?), przepraszam, gdzie jest ulica...? (I’m sorry, where is the street...?), czy może mi to pan pokazać
na mapie? (can you show it on the map?), czy to daleko? (is it far away?), zgubiłem się (I’m lost), musi pan/
pani... (you have to...), skręcić w prawo (turn right), skręcić w lewo (turn left), wrócić (go back), iść prosto (go
straight), rezerwacja biletów (ticket booking), zakup biletów (purchase of tickets, tickets buying), kasa (cash),
bilet (ticket), początek trasy (beginning of the route, from), koniec trasy (end of the route, to), z przesiadkami (with changes), bez przesiadek (no changes), szukać (seek, search), wcześniej (earlier), później (later),
kalendarz (calendar), trasa (route), wyszukiwać połączenia (search for connections), bagaż (luggage, baggale),
dopuszczalna waga bagażu (permissible weight of luggage), dopuszczalny rozmiar bagażu (permissible size of
luggage), bagaż podręczny (hand-luggage);
2.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku angielskim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją lotniczą: Lotnisko (airport), terminal (terminal), odloty (departures),
przyloty (arrivals), odprawa paszportowa (clearance, check-in), kontrola paszportów (passport control);
Komunikacja kolejowa: dworzec kolejowy (railway stadion), pociąg (train), peron (platform), tor (track), wagon
(carriage), bagaż (baggage, luggage), przechowalnia bagażu (baggage room, locker), informacja (information),
rezerwacja miejsc (place reservation), odjazdy (departures), przyjazdy (arrivals), odwołany (canceled), opóźniony (delayed), wolne miejsca (free places), nie ma wolnych miejsc (no places), gdzie można kupić bilety?
(where can I buy the tickets?), jeden bilet do... (one ticket to...), ile kosztuje bilet do...? (how much is the ticket
to...?), bilet w jedną stronę (one way ticket), bilet w dwie strony (return ticket), czy ten pociąg jedzie do...? (is
this train going to...?);
3.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku angielskim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją samochodową: Samochód (car, vehicle), autostrada (highway),
taksówka (taxi, cab), proszę jechać do... (please go to...), wypożyczalnia samochodów (car rental), ile kosztuje
wypożyczenie samochodu na 1 dobę? (how much it costs to rent a car for one day?) , stacja benzynowa
(gas station), popsuł mi się samochód (my car is broken), zabrakło mi benzyny (I have no gas), złapałem gumę
(I caught a flat tire);
4.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku angielskim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją autobusową / miejską: autobus (bus), bilet (ticket), bilet ulgowy
(reduced ticket), przystanek autobusowy (bus stop), przesiadka (change), dworzec autobusowy (bus station),
metro (subway), stacja metra (subway station), automat biletowy (ticket machine), bilet miesięczny (monthly
pass, season ticket), bilet jednorazowy (throwaway ticket), bilet czasowy (temporary ticket), dzień powszedni
(weekday, workday), dzień świąteczny (holiday), czy ten autobus jedzie do...? (is this bus going to...?), konduktor (conductor), trasa (line, route), rozkład jazdy (timetable, schedule), następny przystanek (next stop);
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi stosować słownictwo z zakresu komunikacji różnymi środkami transportu
2. Potrafi wyszukiwać połączenia (kolejowe, lotnicze, autobusowe itp.) w języku angielskim
3. Umie rezerwować i zakupić bilety w języku angielskim
4. Potrafi wykazać się umiejętnością zdobywania informacji niezbędnych podczas podróży za granicę
(informacje o odjazdach, przyjazdach, przylotach, odlotach, opóźnieniach, połączeniach)
5. Potrafi samodzielnie zorganizować wyjazd zagraniczny
KOMPETENCJE
1. Jest świadomy pewności siebie i niezależności przy organizacji wyjazdu do pracy za granicę
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem angielskim
w trakcie wyjazdu za granicę
5. Ma świadomość istotności praktyki zdobytej wiedzy w kontaktach z innymi
językiem angielskim w trakcie wyjazdu za granicę
METODY PRACY
•
•
nauka słów i zwrotów połączenie filmów z planszami prezentującymi treści w języku angielskim;
lektor miga w PJM poszczególne słowa i zwroty, które pojawiają się kolejno w formie graficznej
na planszach
BLOK VI
WPROWADZENIE DO JĘZYKA NIEMIECKIEGO
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Odmiana zaimków osobowych i zaimków dzierżawczych
2. Istnienie i rola rodzajników
3. Liczba mnoga
4. Przyimki
5. Liczebniki
3
WIEDZA
1.Posiada wiedzę w zakresie podstawowych zasad funkcjonowania języka niemieckiego
na poziomie gramatyki
2.Ma wiedzę w obszarze odmiany zaimków osobowych i dzierżawczych: ja (ich), ty (du), on (er), ona (sie), ono
(es), my (wir), wy (ihr), oni (sie); mój (meine), twój (deine), jego (seine), jej (ihre), jego (seine), nasz (unser),
wasz (euer), ich (ihre)
3.Zna podstawowe zasady koniugacji w języku niemieckim oraz odmiany czasowników być i mieć: ja jestem
(ich bin), ty jesteś (du bist), on jest (er ist), ona jest (sie ist), ono jest (es ist), my jesteśmy (wir sind) wy jesteście (ihr seid), oni są (sie sind); ja mam (ich habe), ty masz (du hast), on ma (er hat), ona ma (sie hat), ono ma
(es hat), my mamy (wir haben), wy macie (ihr habt), oni mają (się haben)
4.Posiada wiedzę w zakresie reguł tworzenia liczby mnogiej poprzez dodanie sufiksu en lub s (reguła wyjaśniana egzemplarycznie, poznane słowa: samochód (das Auto), szkoła (die Schule))
5.Ma wiedzę o istnieniu i roli rodzajników w języku niemieckim ten (der), ta (die), to (das)
6.Zna przyimki w języku niemieckim: w (in), na (auf), nad (über), pod (unter), przed (vor), za (hinter), obok
(neben), między (zwischen), z (mit)
7.Posiada wiedzę o liczebnikach w język niemieckim: 1 (ein), 2 (zwei), 3 (drei), 4 (vier), 5 (fünf), 6 (sechs),
7 (sieben), 8 (acht), 9 (neun), 10 (zehn), 11 (elf), 12 (zwölf), 13 (dreizehn), 14 (vierzehn), 15 (fünfzehn), 16
(sechzehn), 17 (siebzehn), 18 (achtzehn), 19 (neunzehn), 20 (zwanzig), 30 (dreizig), 40 (vierzig), 50 (fünfzig),
60 (sechzig), 70 (siebzig), 80 (achtzig), 90 (neunzig) 100 (hundert), 1000 (tausend), 1000000 (milion)
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi wykorzystać podstawowe zasady funkcjonowania języka niemieckiego na poziomie gramatyki
2. Potrafi zastosować odmianę zaimków osobowych i dzierżawczych w formułowaniu zdań
3. Potrafi zastosować w zdaniach podstawowe zasady koniugacji w języku niemieckim oraz odmiany
czasowników być i mieć
4. Umie zastosować liczbę mnogą w zdaniach
5. Potrafi zastosować podstawowe rodzajniki
6. Potrafi zastosować przyimki w języku niemieckim
7. Potrafi zaprezentować przykładowe liczby w języku niemieckim i zastosować je w zdaniu
8. Potrafi wykazać się umiejętnością konstruowania prostych wypowiedzi w oparciu o poznane reguły,
przy wykorzystaniu materiałów słownikowych
KOMPETENCJE
1. Wyraża gotowość do nauki języka niemieckiego w kolejnych etapach
2. Rozwija kompetencje interpersonalne umożliwiające kontakt w języku niemieckim
języka niemieckiego
w zakresie wykorzystania języka niemieckiego
7. Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych umiejętności w zakresie wykorzystania podstaw
METODY PRACY
• filmy instruktażowe wraz z planszami informacyjnymi/podpisami w języku niemieckim
• wykorzystanie efektów wizualnych do prezentowania i wyjaśniania reguł gramatycznych
BLOK VII
PODSTAWOWE POJĘCIA I ZWROTY W JĘZYKU NIEMIECKIM
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Nawiązanie kontaktu, zwroty grzecznościowe, przedstawianie się
2. Uzyskiwanie informacji
3. Nazwy dni tygodnia, pór dnia i miesięcy
5
WIEDZA
1. Posiada wiedzę w obszarze podstawowych słów i zwrotów służących nawiązaniu kontaktu w języku
niemieckim: tak (ja), nie (nein), cześć (hallo), dzień dobry - rano (guten Morgen), dzień dobry – po południu
(guten Tag), dobry wieczór (guten Abend), dobranoc (gute Nacht), witam (willkommen), do widzenia (auf
Wiedersehen), proszę (bitte), dziękuję (danke), bardzo dziękuję (danke schön), przepraszam (entschuldigung),
nazywam się.. (Ich heiße….), jestem Niesłyszący (Ich bin taub/ gehörlos), znam język niemiecki tylko w piśmie
(Ich kann nur schreiben auf Deutsch), pochodzę z polski (Ich komme aus Polen), mieszkam w... (I wohne
in...), jak się pan/pani nazywa? (Wie heißen Sie?), to mój przyjaciel (das ist mein Freund), to mój kolega (das
ist mein Kollege), rodzina (die Familie), matka (die Mutter), ojciec (der Father), brat (der Bruder), siostra (die
Schwester), krewny (der Verwandte);
2. Ma wiedzę w zakresie słownictwa i zwrotów służących uzyskiwaniu informacji: czy może mi pan pomóc?
(Können Się mir helfen?), jak dojdę do...? (wie komme ich zu...?), gdzie znajdę...? (wo finde ich...?), przepraszam,
gdzie jest ulica...? (entschuldigung, wo ist die Strasse...?), czy może mi to pan pokazać na mapie? (Können Si
emir das auf der Karte zeigen?), czy to daleko? (is das weit?), zgubiłem się (ich bin verloren), musi pan/pani...
(się sollten...), skręcić w prawo (rechst biegen), skręcić w lewo (links biegen), wrócić (zurückgehen), iść prosto
(geradeaus gehen), co to jest? (was ist das?), kiedy? (wann?), gdzie? (wo?), ile (wieviel?), gdzie jest? (wo ist?);
3. Zna nazwy dni tygodnia, pór dnia i miesięcy: poniedziałek (Montag), wtorek (Dienstag), środa (Mittwoch),
czwartek (Donnerstag), piątek (Freitag), sobota (Samstag), niedziela (Sonntag), weekend (die Wochenende),
w poniedziałek (Am Montag); rano (morgen), po południu (am Nachmittag), wieczorem (am Abend), w nocy
(in der Nacht), w poniedziałkowy ranek; styczeń (Januar), luty (Februar), marzec (März), kwiecień (April), maj
(Mai), czerwiec (Juni), lipiec (Juli), sierpień (August), wrzesień (September), październik (Oktober), listopad
(November), grudzień (Dezember), w lipcu (im Juli);
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi zwrócić na siebie uwagę i nawiązać pierwszy kontakt z osobą niemieckojęzyczną
2. Potrafi wykazać się umiejętnością uzyskania podstawowych informacji nt. miejsca, czasu, ilości i odległości
3. Potrafi posługiwać się określeniami czasu
4. Potrafi wykorzystać wiedzę leksykalną w podstawowej komunikacji
KOMPETENCJE
1. Rozwija podstawowe kompetencje interpersonalne
2. Ma świadomość konieczności ciągłego rozwijania znajomości języka niemieckiego poprzez
wykorzystanie zwrotów i formuł zawartych w szkoleniu i łączenie ich z nowym materiałem słownikowym
podstawowych pojęć i zwrotów języka niemieckiego
METODY PRACY
BLOK VIII
JĘZYK NIEMIECKI W SYTAUCJACH CODZIENNYCH
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
• Sklepy i inne punkty usługowe
• Napisy i szyldy
• Zakwaterowanie: wynajem mieszkania, hotel
6
WIEDZA
1.Ma wiedzę w obszarze niemieckich nazw sklepów i punktów usługowych: sklep (der Laden/das Geschäft),
centrum handlowe (das Einkaufszentrum), sklep spożywczy (Lebensmitteln), drogeria (der Drogeriemarkt),
apteka (die Apotheke), sklep papierniczy (das Papiergeschäft), księgarnia (die Buchhandlung), napoje (die
Getränke), alkohole (der Alkohol), naprawy (die Reparatur), kantor (die Wechselstube), targ (der Markt), kiosk
(der Kiosk), kwiaciarnia (das Blumengeschäft)), poczta (die Post), bank (die Bank), urząd (das Amt);
2.Posiada wiedzę w zakresie najczęściej pojawiających się napisów i szyldów: wyjście (der Ausgang), wejście
(der Eingang), panowie (die Herren), panie (die Fraunen), uwaga (die Achtung), najlepiej spożyć przed (mindestens haltbar bis…), czynne (geöffnet), nieczynne (geschlossen), wyprzedaż (der Ausverkauf), promocja (das
Sondernangebot), obniżka (die Senkung), darmowe (frei), zakaz kąpieli (schwimmen verboten), przystanek na
żądanie (der Bedarfhaltestelle), zajęte (besetzt), wolne (frei), wstęp wolny (Eintritt frei), wstęp wzbroniony
(Betretten verboten), szatnia (die Garderobe), otwarte (geöffnet), zamknięte (geschlossen), tylko dla dorosłych
(nur füf Erwachsene), nie dotykać (Berühren verboten), zakaz palenia (Rauchen verboten), wyjście awaryjne
(das Notausgang), godziny otwarcia (die Öffnungszeit), zarezerwowane (belegt/reserviert), poczekalnia (der
Wartesaal), do wynajęcia (zu vermieten), wolne pokoje (Zimmer frei);
3.Zna słownictwo i zwroty niezbędne przy poszukiwaniu zakwaterowania: hotel (das Hotel), hostel (das
Hostel), pole namiotowe (der Zeltplatz), pokoje gościnne (die Gästezimmern), apartament (das Apartment),
pokój z łazienką (Zimmer mit dem Bad), recepcja (die Rezeption), rezerwować (reservieren), ile kosztuje pokój?
(Wieviel kostet ein Zimmer?), ile kosztuje nocleg? (Wieviel kostet eine Übernachtung?), pokój jednoosobowy (das Einzelzimmer), dwuosobowy (das Doppelzimmer), pokój dla... osób (ein Zimmer für … Personen),
czynsz (die Miete), dodatkowe opłaty (andere Gebühren), Chciałbym wynająć pokój od... do... (Ich möchte
ein Zimmer von… bis… vermieten),Witam, przyjeżdżam do...... dnia...... szukam zakwaterowania. (Hallo,ich
komme nach… am… ich suche nach einer Unterkunft.) Czy mają Państwo pokój do wynajęcia? (Haben Się
ein Zimmer zu vermieten?) Chcę tu zostać... dni (Ich möchte hier… Tage bleiben), Ile kosztują posiłki? (Wieviel
kosten die Mahlzeiten?), śniadanie (das Frühstück), obiad (das Mittagessen), kolacja (das Abendbrot);
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi samodzielnie odnajdywać i rozpoznawać miejsca, obiekty i punkty usługowe
2. Potrafi wykazać się umiejętnością poruszania się po miejscach publicznych zgodnie z wymogami
i oznakowaniem
3. Potrafi nawiązać kontakt w celu wynajęcia mieszkania, pokoju itp. Umiejętność samodzielnego
odnajdywania i rozpoznawania miejsc, obiektów i punktów usługowych
KOMPETENCJE
1. Rozwija samodzielność w codziennych sytuacjach towarzyszących pobytowi za granicą
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem niemieckim w sytuacjach codziennych
językiem niemieckim w sytuacjach codziennych
METODY PRACY
BLOK IX
POSZUKIWANIE PRACY ZA GRANICĄ JĘZYK NIEMIECKI
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
•
•
•
•
Stworzenie CV w języku angielskim
Poszukiwanie ofert pracy
Kontakt z pracodawcą – pierwsze kroki
Korespondencja mailowa
LICZBA
GODZIN
6
WIEDZA
1.Uczestnik zna podstawowe zwroty i sformułowania w języku niemieckim stosowane przy tworzeniu CV:
dane osobowe (die Personalien), imię (die Name), nazwisko (die Nachname), data urodzenia (das Geburtsdatum), miejsce urodzenia (der Geburtsort), adres (die Adresse), numer telefonu (die Telefonnummer), e – mail
(e-mail), wykształcenie (die Ausbildung), szkoła średnia (die Oberschule), szkoła zawodowa (die Fachschule
für die Gehörlosen), szkoła dla Niesłyszących (school for Deaf), kurs (der Kurs), studia (das Studium), specjalność (as Fachgebiet), krawiectwo (die Schneiderei) , introligator (der Buchbinder), stolarz (der Tischler),
kucharz (der Koch), kucharka (die Köchin), kosmetyczka (die Kosmetikerin), fryzjer (der Friseur), fryzjerka (die
Friseurin), doświadczenie zawodowe (die Berufserfahrung), dodatkowe umiejętności (andere Fertigkeiten),
prawo jazdy (der Führerschein), uprawnienia (das Patent), kwalifikacje (die Qualifikation), znajomość obsługi
komputera, (gute Computerbedinung), zainteresowania (die Hobbys), język obcy (die Fremdsprache), angielski
(English), niemiecki (Deutsch);
2.Zna uniwersalny układ treści przyjęty w CV
3.Posiada wiedzę w zakresie charakteru funkcjonowania portali pośrednictwa pracy za granicą
oraz ma ogólne pojęcie o ich funkcjonowaniu i zasadach poruszania się po nich
4.Ma wiedzę w obszarze słów i zwrotów w języku niemieckim dotyczących nazw branż i zawodów oraz
warunków pracy, wynagrodzenia, czasu pracy, charakteru umowy o pracę: słownictwo kluczowe:
branża (die Branche), kategoria (die Kategorie), praca (die Arbeit/der Job), zawód (der Beruf), zatrudnienie
(die Beschäftigung), praca fizyczna (die Handarbeit), budownictwo (die Bauindustrie), kamieniarz (der Steinmetz), szlifierz (der Schleifer), rzeźbiarz (der Bildhauer), ślusarz (der Schlosser), mechanik (der Mechaniker),
murarz (der Maurer), monter (der Monteur), budowlaniec (der Bauarbeiter), serwisant (der Servicearbeiter),
brukarz (der Strassenpflasterer), dekarz (der Dachdecker), pomocnik (der Helfer), glazurnik/kafelkarz (der Fliesenleger), hydraulik (der Klempner), kładzenie podłogi/posadzki (den Fußboden legen), malarz/ lakiernik (der
Maler/der Lakierer), gastronomia (die Gastronomie), pomoc w kuchni (die Küchenhilfe), kucharz (der Koch)
kucharka (die Köchin), ogrodnictwo (der Gartenbau/die Gärtnerei), rolnictwo (die Landwirtschaft), rolnik (der
Buer), ogrodnik (der Gärtner), opieka nad zwierzętami (die Tierenpflege), kształtowanie krajobrazu (der Landschaftsgärtner), pracownik (der Arbiter/der Mitarbeiter), opiekun (die Betreuung), leśnik (der Forstwirt), usługi
porządkowe (das Reinigungs-Service), gospodarz (der Hauswirtschafter), pomoc domowa (die Haushalthilfe),
pomoc osobom starszym (der Altersassistent/die Altenpflege), czyszczenie (die Reinigung), sprzątanie (das
Putzen), maszyny (die Maschinen), budynki (die Gebäude), hotel (das Hotel), pokojówka (das Zimmermädchen), sprzątanie pokoi (das Zimmerservice), dozorca (der Hausmeister), kosmetyka (die Kosmetik/die Schöncheitspflege), fryzjerstwo (der Friseurberuf), fryzjer (der Friseur), fryzjerka (die Friseurin) stylista (der Stylist),
kosmetyczka (die Kosmetikerin), manikiurzystka (die Maniküre); słownictwo pomocnicze: zakwaterowanie (die
Unterkunft), wynagrodzenie/wypłata (die Bezahlung, das Auszahl), dzienne (täglich), tygodniowe (wöchentlich), miesięczne (Monatschlohn), stawka godzinowa (dier Stundenlohn), praca na akord (die Stückarbeit),
umowa o pracę (der Arbeitsvertrag), praca stała (die feste Stelle), praca sezonowa (die Saisonarbeit), praca
czasowa (die Zeitarbeit), pełny etat (Die Vollzeit/die Vollzeitstelle), pół etatu (die Teilzeitstelle), nie określono
(nich angegeben), do uzgodnienia (zu vereinbaren), doświadczenie (die Erfahrung), kwalifikacje (die Qualifikationen), wymagane (erforderlich), niewymagane (nicht erforderlich), oferty pracy (das Stellenangebot), szukać
(suchen), aplikować (anwenden), wysłać e – mail (ein E-mail senden/schicken);
WIEDZA
5.Zna podstawowe zwroty w języku niemieckim służące nawiązaniu kontaktu z potencjalnym pracodawcą
6.Posiada wiedzę w zakresie podstawowych zasad komunikacji mailowej
7.Ma uporządkowaną wiedzę w obszarze przyswojenia uniwersalnego komunikatu
w języku niemieckim wyrażającego zainteresowanie ofertą pracodawcy
8.Posiada wiedzę potrzebną do zastosowania poznanego dotychczas słownictwa w tworzeniu formularza
kontaktowego dla pracodawcy
UMIEJĘTNOŚCI
1.Potrafi tłumaczyć informacje zawarte w CV na język niemiecki oraz ułożyć je
w odpowiedniej formie graficznej
2.Potrafi poruszać się po polskich i zagranicznych portalach pośrednictwa pracy
3.Potrafi wykazać się umiejętnością wyszukiwania ofert pracy posługując się przyswojonym
słownictwem kluczowym
4.Potrafi wykazać się umiejętnością rozpoznawania podstawowych informacji zawartych
w ofercie na bazie poznanego słownictwa pomocniczego
5.Potrafi pisać e-maile
6.Potrafi redagować wiadomości do pracodawcy oraz tworzyć formularz kontaktowy
7.Potrafi samodzielnie stworzyć własne CV w języku niemieckim
KOMPETENCJE
1.Potrafi samodzielnie nawiązać kontakt z potencjalnym pracodawcą i uzyskać szczegółowe
informacje na temat oferty
2.Rozwija nowe kompetencje interpersonalne
3.Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem niemieckim w poszukiwaniu pracy zagranicą
4.Ma świadomość i rozumie społeczne aspekty praktycznego stosowania zdobytej wiedzy
5.Ma świadomość istotności praktyki zdobytej wiedzy w kontaktach z innymi
6.Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych umiejętności w zakresie posługiwania się
językiem niemieckim w poszukiwaniu pracy zagranicą
METODY PRACY
•
•
•
•
•
nauka słów i zwrotów; połączenie filmów z planszami prezentującymi treści w języku niemieckim; lektor
prezentacja pokazująca etapy tworzenia CV – poznane słowa są utrwalane: lektor miga zwroty zawarte
w CV, które kolejno pojawiają się w odpowiednim układzie graficznym na formularzu CV
film połączony z prezentacją wprowadzający w tematykę poszukiwania pracy; omówienie zasad działania
portali pośrednictwa pracy, pokazanie przykładowych układów graficznych i sformułowań zawartych
w wyszukiwarkach ofert pracy
filmy omawiające nawiązanie kontaktu z pracodawcą: komentarz lektora oraz plansza z gotową
wiadomością do pracodawcy oraz wzorem formularza kontaktowego
BLOK X
WYJAZD ZA GRANICĘ JĘZYK NIEMIECKI
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Komunikacja lotnicza
2. Komunikacja kolejowa
3. Komunikacja samochodowa
4. Komunikacja autobusowa
5. Komunikacja miejska
6. Rezerwacja i kupno biletu
LICZBA
GODZIN
3
WIEDZA
1.Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie słownictwa i zwrotów w języku niemieckim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę
2.Ma kompleksową wiedzę językową związaną z podróżą za granicę konkretnym środkiem transportu, kupując
lub rezerwując bilet, przebywając na dworcach, lotniskach itp.: słownictwo ogólne: gdzie jest? (wo ist?), przepraszam, jak dojść do...? (entschuldigung, wie komme ich zu...?), przepraszam, gdzie jest ulica...? (entschuldigung, wo is die Strasse… czy może mi to pan pokazać na mapie? (Können Si emir das auf der Karte zeigen?),
czy to daleko? (is das weit?), zgubiłem się (ich bin verloren), musi pan/pani... (się sollten...), skręcić w prawo
(rechst biegen), skręcić w lewo (links biegen), wrócić (zurückgehen), iść prosto (geradeaus gehen),, rezerwacja biletów (die Reservierung), zakup biletów (Tickets/Fahrkarten kaufen), kasa (die Kasse), bilet (die Fakrkarte/
das Ticket/die Karte), początek trasy (Anfang der Route), koniec trasy (Schluss der Route), z przesiadkami (mit
Umsteigen), bez przesiadek (uhne Umsteigen), szukać (suchen), wcześniej (frührer), później (später), kalendarz
(der Kalender), trasa (die Route), wyszukiwać połączenia (suchen nach Verbindungen), bagaż (das Gepäck),
dopuszczalna waga bagażu (die Freigranze für Gepäck), dopuszczalny rozmiar bagażu (die Freigranze für
Gepäck), bagaż podręczny (Handgepäck );
3.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku niemieckim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją lotniczą: Lotnisko (der Flughafen), terminal (der Terminal), odloty
(die Abflüge), przyloty (die Ankünfte), odprawa paszportowa (die Abfertigung), kontrola paszportów
(die Passkontrolle);
4.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku niemieckim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją kolejową: dworzec kolejowy (der Banhof), pociąg (der Zug),
peron (der Bahnsteig), tor (das Gleis), wagon (der Wagen), bagaż (das Gepäck), przechowalnia bagażu (die
Gepäckaufbewahrung), informacja (die Information), rezerwacja miejsc (die Platzreservierung), odjazdy (die
Abfahrten), przyjazdy (die Ankünfte), odwołany (abgesagt), opóźniony (verspätet), wolne miejsca (freie Plätze),
nie ma wolnych miejsc (keine freie Plätze), gdzie można kupić bilety? (Wo kann ich die Fahrkarten kaufen?),
jeden bilet do... (eine Karte nach....), ile kosztuje bilet do...? (Wieviel kostet eine Fahrkarte nach...?), bilet w
jedną stronę (die einfache Fahrkarte), bilet w dwie strony (die Hin- und Rückfahrkarte), czy ten pociąg jedzie
do...? (fährt der Zug nach...?);
5.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku niemieckim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją samochodową: Samochód (das Auto, der Wagen), autostrada (die
Autobahn), taksówka (das Taxi), proszę jechać do... (Fahren Sie bitte nach...) wypożyczalnia samochodów
(der Autoverlieh), ile kosztuje wypożyczenie samochodu na 1 dobę? (Wieviel kostet der Autoverliehung für ein
Tag?), stacja benzynowa (die Tankestelle), popsuł mi się samochód (Mein Auto ist kaputt), zabrakło mi benzyny
(ich habe kein Benzin), złapałem gumę (ich habe eine Panne);
WIEDZA
6.Posiada uporządkowaną wiedzą w zakresie słownictwa i zwrotów w języku niemieckim z zakresu podróżowania i wyjazdu za granicę komunikacją autobusową/miejską: autobus (der Bus), bilet (die Fahrkarte), bilet
ulgowy (ermäßigte Fahrkarte), przystanek autobusowy (bus stop), przesiadka (change), dworzec autobusowy
(die Bushaltestelle), metro (die U-Bahn), stacja metra (die U-Bahnstation), automat biletowy (der Fahrkartenautomat), bilet miesięczny (die Monatskarte), bilet jednorazowy (die Wegwerfkarte), bilet czasowy (die
Zeitfahrkarte), dzień powszedni (der Alltag/der Werktag), dzień świąteczny (der Feiertag), czy ten autobus
jedzie do...? (fährt der Bus nach...?), konduktor (der Schaffner), trasa (die Route), rozkład jazdy (der Fahrplan),
następny przystanek (nächste Haltestelle).
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi stosować słownictwo z zakresu komunikacji różnymi środkami transportu
2. Potrafi wyszukiwać połączenia (kolejowe, lotnicze, autobusowe itp.) w języku niemieckim
3. Umie rezerwować i zakupić bilety w języku niemieckim
4. Potrafi wykazać się umiejętnością zdobywania informacji niezbędnych podczas podróży za granicę
(informacje o odjazdach, przyjazdach, przylotach, odlotach, opóźnieniach, połączeniach)
5. Potrafi samodzielnie zorganizować wyjazd zagraniczny
KOMPETENCJE
1. Jest świadomy pewności siebie i niezależności przy organizacji wyjazdu do pracy za granicę
3. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem niemieckim
w trakcie wyjazdu za granicę
5. Ma świadomość istotności praktyki zdobytej wiedzy w kontaktach z innymi
językiem niemieckim w trakcie wyjazdu za granicę
METODY PRACY
•
•
filmy instruktażowe z udziałem lektorów prezentujące treści w PJM
każdy temat poprzedzony jest filmem wprowadzającym
nauka słów i zwrotów; połączenie filmów z planszami prezentującymi treści w języku niemieckim; lektor
CHCĘ PRACOWAĆ
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Zaspokojenie podstawowych potrzeb człowieka, wymaga niestety środków materialnych. Praca stanowi więc niezwykle ważny
składnik naszej egzystencji. Posiadanie pracy daje nam poczucie
bezpieczeństwa, pozwala cieszyć się z samodzielności, umożliwia
realizację marzeń i pozwala samemu decydować o sobie. Bezrobotny jest zależny od innych. Każdy człowiek odczuwa to jako
utratę znaczenia w społeczeństwie.
Osoby niesłyszące i niedosłyszące to grupa narażona bardziej od
innych na bierność zawodową. Dominującym problemem jest
bariera komunikacyjna. Lęk przed porozumiewaniem się, nieznajomość specyfiki funkcjonowania niesłyszących powodują,
że codziennie napotykają oni szereg problemów w kontaktach
z osobami słyszącymi. Zmagają się z ignorancją, dyskryminacją,
odrzuceniem, co przekłada się na brak więzi ze środowiskiem słyszących, a nawet na izolację. Bezrobocie wynikające z przemian
gospodarczych, niejasne przepisy zatrudniania niepełnosprawnych, niechęć pracodawców, bariera komunikacyjna zmniejszają
szanse osób z wadą słuchu na zatrudnienie. Natomiast świadomość tych wszystkich przeszkód rodzi u niesłyszących przekonanie o małej szansie zatrudnienia, braku wiary we własne możliwości oraz wpływa na obniżenie motywacji w poszukiwaniu pracy,
czy też w działaniach przygotowujących do tych poszukiwań.
Praca daje poczucie bezpieczeństwa, stabilności i możliwości rozwoju. Szukanie pracy to trudne zajęcie. Wymaga zaangażowania
i pochłania dużo czasu. Celem programu „Chcę pracować” jest
wsparcie i pomoc osobom niesłyszącym w przygotowaniu się do
poszukiwania upragnionej pracy, a więc aktywizacji zawodowej
i społecznej. Realizacja programu umożliwi im zaplanowanie działań w procesie poszukiwania pracy i rozwinie świadomość w tym
zakresie.
Świadomość i ocena własnego potencjału to jednocześnie rozwój
wiary we własne możliwości. Dobre przygotowanie do rozmowy
kwalifikacyjnej, rozumienie pojęć wpływa na pewność siebie,
a więc umożliwia wykreowanie pozytywnego wizerunku. Podstawowym elementem szkolenia jest upowszechnienie wśród osób
z wadą słuchu wiedzy z zakresu autoprezentacji oraz aktywizacja
osób niesłyszących w zakresie poszukiwania pracy.
Program podzielony jest na bloki tematyczne, których kolejność
realizacji wyposaży uczestnika w wiedzę i umiejętności pozwalające na sprawne poruszanie się po rynku pracy i właściwe kreowanie swojego wizerunku.
Celem szkolenia z zakresu umiejętności poszukiwania pracy jest
wykształcenie u bezrobotnych osób niesłyszących, niezbędnych
umiejętności, które mogą wykorzystać w trakcie poszukiwania
pracy. Główne cele stanowią:
• poznanie podstawowych zagadnień dotyczących rynku pracy
i mechanizmów, które nim rządzą,
• określenie swojej sylwetki zawodowej,
• sporządzenie dokumentów niezbędnych w poszukiwaniu pracy: życiorys i list motywacyjny,
• nabycie wiedzy z zakresu autoprezentacji, technik i metod poszukiwania pracy oraz przekonanie się o potrzebie ich stosowania oraz skuteczności.
CELE SZCZEGÓŁOWE
• wiedza na temat zarządzania własnym wizerunkiem,
• rozumienie pojęć występujących w dokumentach,
• wiedza z zakresu autoprezentacji, rozmowy kwalifikacyjnej,
dokumentów aplikacyjnych, podstaw kodeksu pracy, rodzajów
umów,
• kontrolowanie ciała i umysłu w celu wykreowania pozytywnego wizerunku,
• prezentowanie swoich umiejętności i doświadczeń,
• przygotowanie dokumentów aplikacyjnych,
• wykorzystanie technologi komputerowo – informacyjnej
w prezentacji oraz strategii poszukiwania pracy,
• zdolność do samodzielnego poruszania się po rynku pracy oraz
planowania swoich działań w poszukiwaniu pracy,
• umiejętność prezentowania się,
• posługiwanie się technologią informacyjno-komunikacyjną
• ocena konsekwencji swoich działań,
• zdolności organizacyjne w przygotowaniu się do poszukiwania
pracy,
• rozumienie podejmowanych czynności,
• świadome i aktywne działanie w poszukiwaniu pracy.
NIESŁYSZĄCYCH
Obecnie sytuacja na rynku pracy jest bardzo trudna, szczególnie
dla osób z niepełnosprawnością. Szereg zaniedbań i marginalizowanie potrzeby aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych
sprawiły, że mają one poważny problem ze znalezieniem pracy.
Obecny stan zatrudnienia osób niepełnosprawnych w Polsce jest
zdominowany przez zatrudnienie chronione. Niepełnosprawni
chcieliby jednak funkcjonować na otwartym rynku pracy. Nie chcą
pracować w zakładach pracy chronionej, gdyż pogłębia to izolację, a także utwierdza negatywny obraz osoby niepełnosprawnej.
Brak dostatecznej wiedzy oraz zainteresowania ze strony pracodawców są podstawowymi barierami w zatrudnianiu niepełno-
WPROWADZENIE
sprawnych. Bardzo często pracodawcy boją się zatrudniać osoby,
z którymi utrudniona jest komunikacja np. z osobami niesłyszącymi. Świadomość tych wszystkich barier i problemów wpływa na
bierną postawę osób niesłyszących w poszukiwaniu pracy, a także skutkuje brakiem przygotowania się ich do procesu rekrutacji.
Program został opracowany, aby przygotować niesłyszących do
skutecznego radzenia sobie na rynku pracy oraz aktywnego poszukiwania pracy. Innowacyjność programu polega na dotarciu do
grupy pomijanej i wykluczanej, na aktywizacji niesłyszących, na
wyposażeniu ich w psychiczne i fizyczne umiejętności przydatne
w strategii szukania pracy. Szkolenie przewiduje zajęcia w formie
wykładów oraz filmów instruktażowych wyposażonych w komentarz w PJM. Dostęp i możliwość ciągłego powtarzania służyć będzie utrwaleniu wiedzy i umiejętności, co jest podstawą metodyki
nauczania osób niesłyszących.
Szkolenie skierowane jest do osób niesłyszących i niedosłyszących, którzy kończą edukację, którzy są bezrobotni lub poszukują
pracy, a także do tych, którzy z rożnych względów chcą ją zmienić.
Bezrobocie jest stresującym doświadczeniem. Osoby z dysfunkcją
słuchu mają ponadto duże problemy z odnalezieniem się na otwartym rynku pracy ze względu na bariery komunikacyjne i społeczne.
Niedostateczna wiedza środowiska słyszących na temat kultury
głuchych jest powodem występowania wielu niesłusznych uprzedzeń i krzywdzących opinii. Stereotypowe traktowanie głuchych,
jako upośledzonych, postrzeganie ich przez pryzmat błędów językowych, które popełniają obniża poczucie wartości osób niesłyszących. Bariera komunikacyjna z potencjalnymi pracodawcami
stanowi duży problem. Brak tolerancji, strach przed niezrozumieniem, albo i lenistwo w podjęciu wysiłku komunikacyjnego przez
osoby słyszące prowadzą do blokady komunikacyjnej. Niesłyszący
czują się zagubieni, niepotrzebni. Taka sytuacja powoduje, iż osoby te często rezygnują z prób poszukiwania pracy.
Praca w życiu każdego człowieka jest bardzo ważna. Osoby niesłyszące mają odrębną kulturę i język, ale te same potrzeby, co
ludzie słyszący. Niepełnosprawni podejmując aktywność zawodową wchodzą w relacje z otoczeniem zawodowym, co stanowi
dla nich możliwość zdobycia kompetencji społecznych i przełamania obaw przed kontaktami ze środowiskiem słyszących. Dzięki
szkoleniu uczestnicy mają szansę na zmianę podejścia w poszukiwaniu pracy. Swobodne posługiwanie się wiedzą i umiejętnościami zdobytymi w trakcie realizacji programu poprawią samoocenę,
pewność siebie, co zwiększy szanse odniesienia sukcesu w rozmowach kwalifikacyjnych.
Osoba, która ukończy szkolenie będzie posiadała kompetencje
w obszarach:
• ogólna wiedza z zakresu autoprezentacji, rozmowy kwalifikacyjnej, dokumentów aplikacyjnych, podstaw kodeksu pracy,
rodzajów umów,
• przygotowanie do wejścia na rynek pracy,
• przygotowanie autoprezentacji,
• właściwe kreowanie pierwszego wrażenia,
• zdolności interpersonalne,
• zarządzanie własnym wizerunkiem,
• panowanie nad mową ciała,
• rozpoznawanie i radzenie sobie ze stresem i tremą,
• zasady „savoir-vivre”,
• sposoby nawiązywania konstruktywnych relacji z nowo poznanymi osobami,
• rozumienie podejmowanych działań – kształtowanie umiejętności świadomego i aktywnego działania w poszukiwaniu pracy,
• określanie swojej sylwetki zawodowej,
• ocena własnego potencjału,
• diagnoza predyspozycji zawodowych,
• tworzenie dokumentów aplikacyjnych – CV, list motywacyjny,
• metody poszukiwania pracy,
• przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych,
• trening rozmowy kwalifikacyjnej,
• poszukiwanie ogłoszeń i ich weryfikacji ze swoimi zainteresowaniami i możliwościami,
• zdolności nawiązywania kontaktów pomocnych w znalezieniu
zatrudnienia,
• kształtowanie przekonania o tym, że mogą być dobrymi pracownikami,
• zdolności współdziałania w grupie,
• zdolności organizacyjne w przygotowaniu się do poszukiwania
pracy,
• strategia szukania pracy,
• posługiwanie się technologią komunikacyjno-informacyjną,
• wiedza o prawach osób niesłyszących w miejscu zatrudnienia,
• wzbudzanie potrzeby aktywności zawodowej.
MOŻLIWOŚĆ ZATRUDNIENIA W PRZYSZŁOŚCI
ABSOLWENTA SZKOLENIA
Dynamika zmian zachodzących we współczesnym świecie oraz
konkurencja na rynku pracy wymagają od człowieka ciągłego
dostosowywania się i uczenia. Umiejętności, wiedza i informacja
to nasze bogactwo. Sprawność w korzystaniu z nich to warunek,
który musimy spełnić, żeby znaleźć pracę.
CHCĘ PRACOWAĆ
Uczestnik szkolenia po analizie swoich cech osobowościowych,
zainteresowań, kwalifikacji będzie umiał określić rodzaj pracy, która go interesuje. Wiedza i umiejętności potrzebne do właściwej
prezentacji siebie, znajomość potrzebnych dokumentów i ogólnie
procesu rekrutacji wpłynie pozytywnie na pewność siebie, zlikwiduje lęk przed nieznanym, a więc i poprawi wizerunek. Poszerzenie kompetencji osób niesłyszących oraz aktywność edukacyjna
w wyżej wymienionym zakresie poprawi ich start na rynku pracy.
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
1. Poznaję siebie
2. Autoprezentacja
3. Dokumentacja
4. Kontakt z pracodawcą
5. Poszukiwanie pracy
6. Prawo pracy
8
6
7
7
7
5
40
CHCĘ PRACOWAĆ
CHCĘ PRACOWAĆ
PROGRAM PRZYGOTOWUJĄCY DO POSZUKIWANIA PRACY
TYTUŁ SZKOLENIA
Wiedza
1. Zna specyfikę przedmiotową i metodyczną w zakresie technik poznawania siebie,
autoprezentacji, sporządzania dokumentacji, kontaktu z pracodawcą, prawa pracy
2. Zna elementarną terminologię z zakresu technik poznawania siebie, autoprezentacji,
sporządzania dokumentacji, kontaktu z pracodawcą, prawa pracy
3. Posiada podstawową wiedzę na temat możliwości poszukiwania pracy
4. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w konkretnych obszarach poszukiwania pracy
5. Ma wiedzę ogólną o aktualnych kierunkach rozwoju możliwości poszukiwania pracy
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
Grupa docelowa
Liczba godzin na 1
słuchacza
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
1. Posiada umiejętność stosowania technik poznawania siebie
2. Potrafi korzystać z narzędzi i technik autoprezentacji
3. Potrafi sporządzać dokumentację związaną z poszukiwaniem pracy
4. Potrafi wykazać się umiejętnością efektywnego kontaktowania się z pracodawcą
5. Potrafi wykazać się znajomością prawa pracy
6. Potrafi określić kierunki niezbędnego dalszego uczenia się
Kompetencje
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie technik poznawania siebie,
w zakresie technik poznawania siebie, autoprezentacji, sporządzania dokumentacji,
kontaktu z pracodawcą, prawa pracy
5. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związane
z pracą zespołową podejmowaną na określonym poszukiwanym stanowisku pracy
7. Przeprowadza obiektywną autoocenę własnych aktywności w zakresie technik poznawania siebie,
Niesłyszące osoby, nieaktywne zawodowo
40 godzin
Agata Bieleń, Aleksandra Lenart
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK I
POZNAJĘ SIEBIE
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Rozwijanie umiejętności mówienia o sobie
2. Mocne i słabe strony
3. Moje kwalifikacje
4. Bilans umiejętności i mocnych stron
5. Nawiązywanie kontaktu z innymi ludźmi
6. Współdziałanie w grupie
7. Stres
8. Sposoby radzenia sobie ze stresem
WIEDZA
1. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie technik rozwijania umiejętności mówienia o sobie
oraz poznawania swoich mocnych i słabych stron
2. Posiada wiedzę w zakresie rozwijania kwalifikacji
3. Zna metody dokonywania bilansu umiejętności i mocnych stron
4. Posiada wiedzę o narzędziach nawiązywanie kontaktu z innymi ludźmi oraz współdziałania w grupie
5. Zna pojęcie stresu, ma świadomość reakcji organizmu na sytuacje stresowe oraz ma wiedzę
w obszarze sposobów radzenia sobie z nim
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi mówić o sobie oraz określić własne cechy osobowościowe
2. Umie określić swoje mocne i słabe strony
3. Potrafi określić oraz rozwijać swoje kwalifikacje zawodowe
4. Umie nawiązać pozytywną relację z drugim człowiekiem i współdziałać w grupie
5. Potrafi kontrolować reakcje organizmu na sytuacje stresowe
KOMPETENCJE
1. Rozwija możliwość autoanalizy i oceny własnych możliwości
w zakresie poznawania siebie
METODY PRACY
• wykład
• ćwiczenia indywidualne
• filmy instruktażowe
LICZBA
GODZIN
8
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK II
AUTOPREZENTACJA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Czym jest autoprezentacja? Podstawowe elementy prezentacji
2. Efekt pierwszego wrażenia – jak wypaść dobrze
3. Typowe błędy w autoprezentacji
4. Podstawowe kanały komunikacji międzyludzkiej – jak właściwie odczytywać język ciała
5. Rola wizerunku w życiu zawodowym i osobistym
6
WIEDZA
1. Uczestnik wie, czym jest autoprezentacja
2. Ma wiedzę w zakresie istotności efektu pierwszego wrażenia
3. Posiada wiedzę w zakresie błędów, których powinno się unikać w autoprezentacji
4. Zna podstawowe kanały komunikacji międzyludzkiej oraz ma wiedzę w obszarze odczytywania języka ciała
5. Zna i rozumie znaczenie wizerunku w życiu zawodowym i osobistym
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi rozwijać umiejętność promowania siebie
2. Potrafi dokonać pozytywnego efektu pierwszego wrażenia
3. Zna zasady unikania błędów w autoprezentacji
4. Potrafi wykorzystywać kanały komunikacji międzyludzkiej oraz odczytywać mowę ciała
5. Potrafi zarządzać swoim wizerunkiem
KOMPETENCJE
1. Rozwija możliwość autoanalizy i oceny własnych możliwości w zakresie autoprezentacji
3. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych w zakresie autoprezentacji
METODY PRACY
•
•
•
•
•
wykład
pokaz
ćwiczenia indywidualne
symulacja
film dydaktyczny
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK III
DOKUMENTACJA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Dokumenty aplikacyjne – wyjaśnienie pojęć
2. Ogólne zasady przygotowania dokumentów
3. Ładny dokument – edytor tekstu Word
4. Redagowanie listu motywacyjnego
5. Konstruowanie życiorysu zawodowego (CV)
6. Najczęściej popełniane błędy podczas pisania CV i listu motywacyjnego
7. Przygotowanie listu motywacyjnego i CV w odpowiedzi na ogłoszenie prasowe
8. Nowe trendy – wideo CV
WIEDZA
1. Zna elementarną terminologię dotyczącą dokumentów aplikacyjnych
2. Zna zasady przygotowywania dokumentacji potrzebnej do ubiegania się o pracę
3. Ma wiedzę w zakresie możliwości redagowania listu motywacyjnego i konstruowania CV
4. Ma świadomość najczęściej popełnianych błędów w przygotowywaniu listu motywacyjnego i CV
5. Zna podstawowe funkcje aplikacji Word
6. Posiada wiedzę w obszarze odpowiadania na ogłoszenie prasowe
7. Zna trendy w przygotowywaniu aplikacji
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi posługiwać się terminologią występującą w dokumentach aplikacyjnych
2. Wykorzystuje poznane zasady w opracowaniu dokumentacji aplikacyjnej
3. Potrafi samodzielnie zredagować list motywacyjny
4. Potrafi unikać popełniania błędów w przygotowywaniu listu motywacyjnego i CV
5. Umie wykorzystywać funkcje aplikacji Word w przygotowaniu dokumentów
6. Umie samodzielnie skonstruować list motywacyjny i życiorys zawodowy
7. Potrafi odpowiadać na ogłoszenia prasowe
8. Potrafi wykorzystywać kierunki rozwoju technik i narzędzi przygotowywania aplikacji
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie wykorzystywania
i zarządzania dokumentacją aplikacyjną
w zakresie wykorzystywania i zarządzania dokumentacją aplikacyjną
etyki zawodowej w zakresie wykorzystywania i zarządzania dokumentacji aplikacyjnej
METODY PRACY
• wykład
• pokaz
LICZBA
GODZIN
7
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK IV
KONTAKT Z PRACODAWCĄ
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Wygląd zewnętrzny podczas rozmowy kwalifikacyjnej – porady dla pań i panów
2. Zasady „savoir vivre”
3. Poznanie zasad komunikacji interpersonalnej
4. Przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej
5. Rozmowa kwalifikacyjna
6. Spotkanie z pracodawcą
7. Dlaczego nie dostałem pracy?
7
WIEDZA
1. Zna sposoby przygotowywania się do rozmowy kwalifikacyjnej
2. Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie etapów rozmowy kwalifikacyjnej
3. Posiada wiedzę w obszarze podstawowych błędów popełnianych przez kandydata
w czasie rozmowy kwalifikacyjnej
4. Zna zasady „savoir vivre”
5. Posiada wiedzę w zakresie zasad komunikacji interpersonalnej
6. Ma pogłębioną wiedzę na temat sposobu zachowania się na rozmowie kwalifikacyjnej
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej
2. Potrafi odpowiedzieć na rozmowie kwalifikacyjnej na najczęściej zadawane pytania
3. Potrafi przewidzieć etapy rozmowy kwalifikacyjnej
4. Potrafi uniknąć podstawowych błędów popełnianych w czasie rozmowy kwalifikacyjnej
5. Potrafi wykazać się umiejętnością zastosowania zasad „savoir vivre”
6. Umie wykorzystać zasady komunikacji interpersonalnej podczas rozmowy kwalifikacyjnej
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie kontaktu z pracodawcą
2. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych w zakresie kontaktu z pracodawcą
i przestrzegania zasad etyki w kontakcie z pracodawcą
5. Przeprowadza obiektywną autoocenę kontaktu z pracodawcą
METODY PRACY
•
•
•
•
•
wykład
pokaz
ćwiczenia indywidualne
prezentacja multimedialna
symulacja
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK V
POSZUKIWANIE PRACY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Urząd Pracy
2. Firmy doradztwa zawodowego i Biura Pośrednictwa Pracy
3. Internetowe serwisy pracy
4. Inne formy poszukiwania pracy
5. Rola portali społecznościowych w poszukiwaniu pracy
6. Redagowanie swojego ogłoszenia
7. Własna strona internetowa
WIEDZA
1. Uczestnik kursu zna sposoby szukania pracy
2. Ma wiedzę o źródłach poszukiwania pracy
3. Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie różnych form szukania pracy
4. Ma świadomość znaczenia portali społecznościowych w poszukiwaniu pracy
5. Ma wiedzę w zakresie redagowania własnego ogłoszenia oraz tworzenia
i zarządzania własną stroną internetową
UMIEJĘTNOŚCI
1. Uczestnik potrafi wykorzystywać różne sposoby szukania pracy
2. Umie wykorzystywać znajomość różnych źródeł poszukiwania pracy
3. Potrafi wykorzystywać portale społecznościowe w poszukiwaniu pracy
4. Potrafi wybrać najdogodniejszy sposób poszukiwania pracy
5. Potrafi wykazać się umiejętnością redagowania własnego ogłoszenia oraz tworzenia
i zarządzania własną stroną internetową
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie poszukiwania pracy
w zakresie poszukiwania pracy
i przestrzegania zasad etyki w poszukiwaniu pracy
5. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związaną
z pracą zespołową podejmowaną na określonym poszukiwanym stanowisku pracy
6. Przeprowadza obiektywną autoocenę poszukiwania pracy
METODY PRACY
• wykład
• pokaz
LICZBA
GODZIN
7
CHCĘ PRACOWAĆ
BLOK VI
PRAWO PRACY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Prawa osoby niepełnosprawnej
2. Alternatywne formy zatrudnienia
3. Kodeks Pracy
4. Rodzaje umów
5. Warunki zatrudnienia
6. Konsekwencje pracy „na czarno”
5
WIEDZA
1. Uczestnik zna prawa osoby niepełnosprawnej
2. Ma wiedzę w zakresie rodzajów umów o pracę
3. Posiada wiedzę w obszarze alternatywnych form zatrudnienia
4. Zna przepisy Kodeksu Pracy
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafi korzystać z Kodeksu Pracy
2. Potrafi określić korzystne warunki zatrudnienia
3. Potrafi wykorzystać znajomość praw osoby niepełnosprawnej
4. Potrafi zastosować wiedzę o alternatywnych formach zatrudnienia
KOMPETENCJE
1. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie prawa pracy
2. Rozumie potrzebę dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie prawa pracy
METODY PRACY
• wykład
• pokaz
ZAKŁADANIE
I PROWADZENIE FIRMY
Opracowanie:
Zespół projektowy
Wrocław 2014
WPROWADZENIE
Osoba niesłysząca napotyka w swoim życiu na szereg problemów, nieznanych zupełnie i trudnych do wyobrażenia dla osób
słyszących. Upośledzenie jednego z głównych narządów zmysłowych powoduje u tej grupy osób przeszkody w poznawaniu przedmiotów i zjawisk, realizacji części działań praktycznych, doświadczaniu przeżyć estetycznych związanych z muzyką, poruszaniu
się w przestrzeni publicznej, a przede wszystkim z komunikacją
interpersonalną. Powoduje to pewne „odizolowywanie się” tych
osób od reszty społeczeństwa.
Sytuację pogarsza dodatkowo odbiór społeczny osób niesłyszących, który jest nacechowany wieloma fałszywymi i krzywdzącymi mitami. Osoby słyszące postrzegają niesłyszących jako
zdezorientowanych, niekomunikatywnych, „odciętych od świata”
i mylnie utożsamiają tę dysfunkcję z upośledzeniem umysłowym.
To wszystko powoduje, że sytuacja osób niesłyszących na rynku
pracy jest niezwykle trudna. Pracodawcy bowiem niechętnie zatrudniają takie osoby, mylnie zakładając, że są one mniej sprawne
umysłowo od osób słyszących. Dlatego też często jedynym sposobem na realizację swoich celów zawodowych jest dla osoby
niesłyszącej otwarcie i prowadzenie własnej działalności gospodarczej. Decyzja ta jednak wydaje im się bardzo trudna, gdyż
nie mają zwykle wystarczającego doświadczenia i kompetencji.
Bardzo istotnego znaczenia nabiera zatem przekonanie osób
niesłyszących, że są w pełni zdolne do prowadzenia własnego
przedsiębiorstwa. Realizacja niniejszego programu umożliwi im
więc zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie niezbędnym do
realizacji przedsięwzięcia biznesowego oraz wskaże potencjalne
możliwości założenia i rozwijania własnej firmy.
Celem szkolenia jest przygotowanie uczestników do założenia
i prowadzenia działalności gospodarczej, indywidualnie lub zespołowo (np. w formie spółki osobowej). Po ukończeniu kursu uczestnik posiada podstawową wiedzę na temat przedsiębiorczości
i prowadzenia własnej firmy, potrafi analizować otoczenie, identyfikować szanse i zagrożenia, przejść przez procedurę rejestracji
firmy oraz podejmować podstawowe decyzje związane z marketingiem, aspektami organizacyjnymi, personalnymi i finansowymi.
W ramach wymienionych obszarów, uczestnik nabywa szeroko
rozumiane kompetencje menedżerskie opisane w formie efektów kształcenia (wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne).
Potrafi również formułować długookresowe cele i sporządzić poprawny pod względem merytorycznym i metodycznym biznesplan
własnej działalności.
• zapoznanie z korzyściami wynikającymi z założenia i prowadzenia własnej firmy,
• przekonanie uczestników kursu, że stosując się do zbioru prostych procedur i zasad, można z powodzeniem realizować się
jako przedsiębiorca,
• rozwój myślenia strategicznego i wykorzystywania narzędzi
analizy strategicznej,
• przekazanie niezbędnej wiedzy z zakresu prawa, organizacji
oraz zarządzania, umożliwiającej otwarcie i poprowadzenie
własnego biznesu,
• wykształcenie u uczestników umiejętności i kompetencji, które
służą skutecznemu prowadzeniu własnego przedsiębiorstwa,
• rozwój świadomości ekonomicznej i rynkowej uczestników,
doskonalenie kompetencji w obszarze marketingu – głównie
poszukiwania i przekazywania informacji rynkowych,
• dostarczenie wiedzy na temat źródeł finansowania własnej
działalności i rozwój umiejętności ich pozyskania,
• rozwój praktycznych umiejętności związanych z opracowaniem i prezentacją biznesplanu.
INNOWACYJNOŚĆ I UKŁAD PROGRAMU
Program szkolenia uwzględnia specyfikę i potrzeby grupy docelowej – osób niesłyszących. W wyniku barier komunikacyjnych,
osoby niesłyszące, mimo dużego potencjału, często cechują się
brakiem wiary w sukces i własne możliwości, zewnętrznym poczuciem lokalizacji kontroli (locus of control), zewnętrzną atrybucją sukcesów, obniżoną samooceną oraz brakiem „przebojowości”
i odwagi do rozpoczęcia własnego biznesu. Jest to o tyle błędne,
że przecież dzisiejsza technologia informacyjno-komunikacyjna
opiera się, w przeważającej mierze, na słowie pisanym (e-maile,
smsy, itp.). Program ukierunkowany jest więc przede wszystkim
na to, aby przekonać osoby niesłyszące, że mogą z powodzeniem
realizować przedsięwzięcia biznesowe. Innowacją programu jest
wyjątkowy układ prezentowanych treści, odmienny od przyjętych
w tym obszarze tematycznym standardów, które nie uwzględniają
wspomnianych cech osób niesłyszących.
Dlatego też szkolenie rozpoczyna się od przedstawienia korzyści
wynikających z założenia i prowadzenia własnej firmy. Temat ten
zwykle ujmowany jest na końcu szkoleń z zakresu przedsiębiorczości (lub w ogóle jest pomijany). Celem tego bloku jest zmiana
postrzegania i postaw uczestników, zwiększenie ich motywacji do
działania oraz pobudzenie inicjatywy. Głównymi metodami dydaktycznymi są: prezentacja przykładów sukcesów znanych przedsiębiorców i firm, analiza nietypowych przypadków, wykorzystanie
technik półkulowych, itp.
WPROWADZENIE
Drugi blok tematyczny dotyczy analizy otoczenia dalszego oraz
analizy rynku i konkurencji. Jego celem jest ułatwienie poszukiwania szans rynkowych, identyfikacji nisz i wyboru obszaru działalności dla własnej firmy.
Trzeci moduł poświęcony jest zakładaniu własnej firmy. Syntetycznie przedstawione są najbardziej powszechne formy prawno-organizacyjne i konsekwencje ich wyboru, a także procedura
zakładania firmy, wraz z kryteriami wyboru formy opodatkowania.
Kolejne bloki tematyczne dotyczą prowadzenia małej firmy, obejmując aspekty organizacyjne (podział zadań i odpowiedzialności,
wymagana dokumentacja organizacyjna), personalne (określanie
wymagań kwalifikacyjnych dla pracowników, dobór kandydatów,
formy zatrudnienia i koszty pracy, kierowanie ludźmi) i finansowe
(źródła finansowania, sprawozdawczość i podatki).
Ważną częścią kursu jest blok poświęcony tematyce e-biznesu.
Rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych i globalizacja
gospodarki powodują stały wzrost znaczenia tej formy prowadzenia działalności gospodarczej. Jest ona dogodna dla osób niesłyszących, bowiem komunikacja, obsługa klienta i większość procesów wewnętrznych odbywa się za pośrednictwem ICT (forma
pisana, graficzna, itd.).
Kurs zamyka moduł dotyczący tworzenia biznesplanu. Oprócz
przybliżenia celów i metod opracowywania biznesplanu, moduł
ten ma formę podsumowania. Wszystkie treści prezentowane we
wcześniejszych blokach programowych są bowiem składowymi
kompletnego i poprawnie sformułowanego biznesplanu.
Drugą innowacją w programie jest, oprócz odmiennego układu
treści szkoleniowych, wykorzystanie aktywizujących metod dydaktycznych, którymi są m.in. nauka przez działanie (learning by
doing) i nauka przez przykłady (learning by examples).
niniejszy kurs, który pokaże im, że prowadzenie własnego biznesu
nie jest działaniem leżącym poza sferą ich możliwości.
Szkolenie adresowane jest do odbiorców zróżnicowanych pod
względem wieku, płci, wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Ze względu na specyficzną formę, jaką jest kurs e-learningowy, jedynym wymogiem wstępnym jest posiadanie podstawowej
znajomości obsługi komputera.
Uczestnik otrzymuje podstawową, a zarazem kluczową wiedzę
i umiejętności, przygotowujące do prowadzenia małej firmy, której
obszar działania może obejmować np.:
• fotografię i fotografikę, wraz z udostępnianiem zdjęć
w internecie,
• sprzedaż internetową (sklep internetowy),
• marketing internetowy,
• tworzenie stron internetowych i administrowanie nimi,
• przetwarzanie tekstu (copywriting, skład i łamanie,
oprawa graficzna),
• florystykę,
• drobną poligrafię,
• wzornictwo artystyczne,
• produkcję i sprzedaż elementów dekoracji wnętrz,
• wytwarzanie i sprzedaż biżuterii.
Powyższa lista nie wyczerpuje, rzecz jasna, wszystkich potencjalnych możliwości prowadzenia własnego biznesu przez uczestników szkolenia, którzy sami wybiorą sobie w jakim obszarze działalności gospodarczej chcą realizować swoje życiowe pasje.
POTENCJALNI UCZESTNICY SZKOLENIA
I JEGO EFEKTY
Adresatami kursu są osoby niesłyszące, których potencjał nie jest
wykorzystywany przez rynek pracy lub też nie może on zaoferować im tego, co pozwoliłoby im na realizację celów zawodowych.
Najczęściej są to ludzie energiczni, dynamiczni, wewnętrznie
umotywowani do działania, którzy są jednak hamowani przez lęk
i poczucie odsunięcia na margines życia społecznego. Czasem te
negatywne odczucia mogą wręcz blokować im uświadomienie
sobie potencjału, który posiadają. Brak aktywności zawodowej,
którego niesłusznie doświadczają, powoduje u nich poczucie
zniechęcenia, wywiera negatywny wpływ na poziom samooceny i poczucie własnej wartości. Dlatego potrzebują oni zachęty,
bodźca aktywizującego ich do wejścia na drogę realizacji życiowych celów, która prowadzić może przez założenie i rozwijanie
własnego przedsiębiorstwa. Takim bodźcem może być właśnie
INFORMACJE OGÓLNE O SZKOLENIU
TYTUŁ SZKOLENIA
ZAKŁADANIE I PROWADZENIE WŁASNEJ FIRMY
Wiedza
•
•
•
•
•
•
•
•
zna korzyści wynikające z prowadzenia własnej firmy
posiada wiedzę o głównych uwarunkowaniach rozwoju przedsiębiorczości
na poziomie indywidualnym
zna podstawowe regulacje prawne dotyczące zakładania i prowadzenia własnej firmy
posiada podstawową wiedzę dotyczącą analizy rynku i działań marketingowych,
także w przestrzeni internetowej
posiada wiedzę o metodach analizy strategicznej, rodzajach strategii w małych firmach
zna główne źródła finansowania działalności i rozwoju małych przedsiębiorstw
ma wiedzę o specyfice i wymaganiach prowadzenia różnych form e-biznesu
oraz podstawowych narzędziach informatycznych
ma wiedzę w obszarze tworzenia biznesplanu
Umiejętności
Efekty szkolenia
na poziomie całego
programu
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
potrafi wykorzystać korzyści wynikające z prowadzeni własnej firmy
potrafi wykazać się umiejętnością rozwijania przedsiębiorczości na poziomie indywidualnym
umie wykorzystać regulacje prawne w zakładaniu i prowadzeniu własnej firmy
potrafi analizować otoczenie dalsze i konkurencyjne wykorzystując metody
i narzędzia analizy strategicznej
potrafi identyfikować i wykorzystywać szanse rynkowe
potrafi wykorzystać zasady formułowania i wprowadzania w życie strategie rozwoju firmy
wykorzystuje narzędzia marketingowe
potrafi analizować, porównywać i wybierać najkorzystniejsze formy finansowania
umie obsługiwać wybrane narzędzia informatyczne związane z prowadzeniem e-biznesu
potrafi sporządzić biznesplan działalności na potrzeby własne i podmiotów zewnętrznych
(np. banku, instytucji finansującej, itd.)
potrafi skutecznie pokonywać przeszkody związane z zakładaniem i prowadzeniem własnej firmy
potrafi formułować cele i zadania w horyzoncie krótko i długookresowym
Kompetencje
•
•
•
•
•
•
przejawia inicjatywę i postawy proinnowacyjne
jest przygotowany do aktywnego uczestniczenia w grupach (zespołach) i organizacjach
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji
w obszarze zakładania i prowadzenia własnej firmy
potrafi komunikować się z otoczeniem i przekazywać podstawową wiedzę
ma świadomość znaczenia zachowywania się w sposób profesjonalny i etyczny
potrafi brać odpowiedzialność za powierzone mu zadania
Grupa docelowa
Osoby niesłyszące
Liczba godzin na 1
słuchacza
60 godzin
Miejsce/organizator
szkolenia
Autorzy programu
szkolenia
dr Janusz Marek Lichtarski
dr Krzysztof Ćwik
LICZBA GODZIN
W BLOKU TEMATYCZNYM
1. „Jestem swoim szefem” – korzyści z posiadania własnej firmy
2. Analiza strategiczna
3. Zakładanie firmy – wymogi i procedura
4. Prawne aspekty funkcjonowania
5. Marketing w małym przedsiębiorstwie
6. Strategia i rozwój firmy
7. Źródła finansowania działalności i rozwoju małej firmy
8. Podstawy e-biznesu
9. Biznesplan w praktyce
4
8
6
4
8
8
6
8
8
60
BLOK I
JESTEM SWOIM SZEFEM – KORZYŚCI Z POSIADANIA WŁASNEJ FIRMY
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Dlaczego własna firma? Motywy założenia i prowadzenia własnego biznesu
2. Przykłady sukcesów na arenie światowej i w kraju
3. Dlaczego nie ja?
4
WIEDZA
• zna korzyści wynikające z prowadzenia własnej firmy
• ma wiedzę w zakresie przykładów przedsiębiorców, którzy odnieśli sukces
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
potrafi wyciągać wnioski z poznanych przykładów i potrafi odnieść je do swojej sytuacji
potrafi identyfikować źródła sukcesu i czerpać inspirację z przykładów znanych przedsiębiorców
potrafi identyfikować swoje mocne strony w kontekście założenia i prowadzenia własnej firmy
potrafi rozwijać swoją przedsiębiorczość
KOMPETENCJE
• jest otwarty na poszukiwanie nowych możliwości i dokonanie zmian w życiu zawodowym
• prezentuje postawę aktywną i wewnętrzną motywację do działania
• jest przygotowany do aktywnego uczestniczenia w grupach (zespołach) i organizacjach
METODY PRACY
•
•
•
•
•
prezentacja multimedialna on-line
analiza przykładów znanych przedsiębiorców
praca własna z tekstem (literatura zalecana)
samodzielne poszukiwanie informacji i przygotowanie mini-projektu nt.
„Odniosę sukces w biznesie ponieważ...”
dyskusja zogniskowana na forum internetowym z innymi uczestnikami szkolenia nt. zalet
i możliwości prowadzenia własnej firmy
BLOK II
ANALIZA STRATEGICZNA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Analiza otoczenia dalszego z wykorzystaniem metody PEST i modelu 5 sił Portera
2. Kluczowe czynniki sukcesu
3. Analiza SWOT
8
WIEDZA
•
•
•
•
•
•
posiada podstawową wiedzę o procesie zarządzania, zarządzaniu strategicznym i analizie strategicznej
posiada wiedzę w obszarze podstawowych kategorii pojęciowych analizy strategicznej
zna cele, istotę i możliwości zastosowania podstawowych metod analizy otoczenia dalszego
(np. PEST, SWOT)
zna cele, istotę i możliwości zastosowania podstawowych metod analizy otoczenia bliższego
(np. 5 sił Portera)
zna cele, istotę i możliwości zastosowania podstawowych metod analizy przedsiębiorstwa (np. KCS)
ma wiedzę w zakresie ograniczeń i słabości poznanych metod i narzędzi
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
•
•
swobodnie i ze zrozumieniem posługuje się podstawową terminologią analizy strategicznej
potrafi analizować otoczenie dalsze z wykorzystaniem poznanych metod i narzędzi
potrafi analizować otoczenie konkurencyjne z wykorzystaniem poznanych metod i narzędzi
potrafi analizować wnętrze firmy z wykorzystaniem poznanych metod i narzędzi
umie wskazać możliwości zastosowania poznanych metod w otaczającej rzeczywistości
(w organizacjach do których należy, własnym pomyśle na biznes, itd.)
potrafi dostosować poznane metody do własnych potrzeb (tworzyć własne kryteria oceny, rangi, skale, itd.)
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
•
•
dostrzega i rozumie potrzebę obserwacji i analizy otoczenia oraz wykorzystania
do tego poznanych metod i narzędzi
sumiennie i kompleksowo realizuje zadania związane z analizą strategiczną organizacji,
samodzielnie poszukując informacji o rynku, sektorze i jego uczestnikach
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze prowadzenia
analiz strategicznych
potrafi komunikować się z otoczeniem
METODY PRACY
• prezentacja multimedialna on-line
• ćwiczenia polegające na wykonaniu analizy przy wykorzystaniu poznanych metod (cztery zadania)
• samodzielne poszukiwanie danych statystycznych i informacji rynkowych do analiz
BLOK III
ZAKŁADANIE FIRMY – WYMOGI I PROCEDURA
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Procedura rejestracji działalności gospodarczej
2. Wybór formy opodatkowania podatkiem dochodowym
6
WIEDZA
•
•
•
wie w jakiej formie i gdzie należy rejestrować działalność gospodarczą
ma wiedzę w zakresie rodzajów działalności gospodarczej wymagających koncesji lub zezwolenia
zna możliwe formy opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem dochodowym
i zna podstawowe regulacje w tym obszarze
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
potrafi wypełnić formularz rejestracji działalności gospodarczej CEIDG-1
potrafi posługuiwać się pojęciami NIP, REGON, karta podatkowa, ryczałt ewidencjonowany,
podatek liniowy, podatek na zasadach ogólnych wg progresywnych stawek podatkowych,
książka przychodów i rozchodów, pełna ewidencja księgowa
potrafi posługiwać się podstawowymi kategoriami finansów przedsiębiorstw:
koszt, wydatek, przychód, dochód, zysk
umie wskazać optymalną formę opodatkowania podatkiem dochodowym w zależności od uwarunkowań
prowadzonej działalności gospodarczej
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
•
samodzielnie wskazuje najlepszy sposób złożenia wniosku rejestracyjnego
sprawnie posługuje się kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności i rozumie ich znaczenie formalne
i praktyczne przy rejestracji działalności gospodarczej
wykazuje gotowość i motywację do przeprowadzenia rejestracji firmy
samodzielnie analizuje warunki funkcjonowania danej działalności gospodarczej
i wybiera na tej podstawie optymalną formę opodatkowania podatkiem dochodowym
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze wymogów
i procedur zakładania i prowadzenia własnej firmy
METODY PRACY
•
•
•
ćwiczenie polegające na samodzielnym wypełnianiu formularza CEIDG-1 dla hipotetycznej działalności
ćwiczenia polegające na analizowaniu sytuacji hipotetycznej firmy i dostosowywaniu do niej optymalnej
formy opodatkowania podatkiem dochodowym
BLOK IV
PRAWNE ASPEKTY FUNKCJONOWANIA
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Podstawy prawne prowadzenia działalności gospodarczej
2. Formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw
WIEDZA
•
•
•
•
wie jakie akty prawne regulują prowadzenie działalności gospodarczej
zna pojęcia i znaczenia pojęć firma, przedsiębiorstwo i przedsiębiorca
wie jakie są podstawowe formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw
ma wiedzę w obszarze zalet i wad prowadzenia działalności gospodarczej
w danej formie organizacyjno-prawnej
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
potrafi samodzielnie wyszukiwać regulacji prawnych, dotyczących podstawowych aspektów
prowadzenia działalności gospodarczej i właściwie je interpretować
rozumie na czym polega prowadzenie przedsiębiorstwa w formie jednoosobowej
działalności gospodarczej, spółki osobowej i spółki kapitałowej
potrafi wskazać wady i zalety założenia i prowadzenia przedsiębiorstwa w danej formie organizacyjno-prawnej i wybrać odpowiednią formę organizacyjno-prawną dla swojej planowanej działalności
potrafi przewidywać możliwe pozytywne i negatywne skutki prowadzenia swojej działalności
gospodarczej w danej formie organizacyjno-prawnej
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
samodzielnie monitoruje i analizuje aktualny stan prawny
ma świadomość znaczenia prawnych aspektów prowadzenia firmy i konsekwencji zaniedbań
w tym zakresie
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze prawnych
aspektów funkcjonowania przedsiębiorstwa
METODY PRACY
•
•
•
•
ćwiczenie, polegające na samodzielnym odszukiwaniu regulacji prawnych na zadany temat
ćwiczenia ilustrujące znaczenie wyboru odpowiedniej formy organizacyjno-prawnej w zależności
od hipotetycznej sytuacji
samodzielne zaprojektowanie podstaw działalności gospodarczej i dobór odpowiedniej
formy organizacyjno-prawnej
4
BLOK V
MARKETING W MAŁYM PRZEDSIĘBIORSTWIE
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Istota i elementy marketingu (marketing mix): produkt, cena, promocja, dystrybucja
2. Badania rynkowe jako podstawa dotarcia do klienta
3. Kształtowanie marki i wizerunku
8
WIEDZA
•
•
•
•
zna zadania i elementy składowe marketingu
ma wiedzę w obszarze prowadzenia badań rynkowych i korzystania z ich wyników
zna podstawowe sposoby „dotarcia” do potencjalnego klienta
posiada uporządkowaną wiedze w zakresie podstawowych rodzajów strategii marketingowych
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
•
potrafi wyszukiwać i wykorzystywać dane wtórne oraz samodzielnie przygotować
i przeprowadzić proste badanie rynkowe (internetowo)
umie scharakteryzować cechy dobrego przekazu marketingowego
potrafi zidentyfikować stosowane przez innych strategie marketingowe
potrafi dostosować strategie marketingowe do proponowanej działalności gospodarczej
potrafi wykazać się umiejętnością dokonywania segmentacji rynku i wskazać segment,
w którym można oczekiwać największej liczby potencjalnych klientów
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
•
•
•
dostrzega potrzebę prowadzenia działań marketingowych i ma świadomość ich znaczenia dla sukcesu firmy
jest otwarty na poszukiwanie benchmarków i dobrych praktyk w obszarze działań marketingowych
ma świadomość znaczenia siły marki produktu i wizerunku firmy
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze prowadzenia
badań marketingowych
METODY PRACY
•
•
•
analiza przypadków stosowania rozmaitych strategii marketingowych, ze szczególnym uwzględnieniem
sukcesów małych firm
ćwiczenie polegające na zaproponowaniu strategii marketingowej małej firmy
BLOK VI
STRATEGIA I ROZWÓJ FIRMY
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
LICZBA
GODZIN
1. Model organizacji
2. Podstawowe funkcje i procesy w małej firmie
3. Cykl życia organizacji
4. Strategie małych firm
5. Franchising
8
WIEDZA
•
•
•
•
•
•
zna podstawowe składniki organizacji i powiązania między nimi
ma wiedzę w obszarze poszczególnych funkcji przedsiębiorstwa: działalność podstawowa, kadry,
sprzedaż i marketing, księgowość i finanse, itd. i ich znaczenia dla przetrwania i rozwoju małej firmy
zna istotę, wady i zalety outsourcingu
posiada wiedzę w zakresie cyklu życia organizacji i poszczególnych jego etapach
posiada wiedzę o rodzajach strategii stosowanych przez małe przedsiębiorstwa,
rozróżniając strategie konkurencji, kooperacji i koopetycji
ma uporządkowaną wiedzę w obszarze franchisingu (jego istoty, zalet i słabych stron)
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
•
•
potrafi identyfikować podstawowe składniki organizacji i powiązania między nimi
potrafi diagnozować poszczególne obszary funkcjonalne oraz identyfikować te, w których pojawiają się
problemy i odnajdywać przyczyny tych problemów z wykorzystaniem diagramu Ishikawy
potrafi wykorzystać zalety i wady outsourcingu, podjąć decyzję o realizacji danej funkcji
lub zleceniu jej podmiotowi zewnętrznemu
potrafi wykazać się umiejętnością rozpoznania, na jakim etapie rozwoju znajduje się firma
i potrafi przewidzieć czekające ją zjawiska
potrafi identyfikować strategie stosowane przez podmioty w otoczeniu i dostosować swoje działania
do uwarunkowań zewnętrznych
potrafi wykorzystać wiedzę o franchisingu
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
•
•
•
przejawia całościowe spojrzenie na organizację, traktując ją w kategoriach systemowych
jest świadomy wpływu otoczenia na firmę i rozumie potrzebę dostosowania działań do sytuacji rynkowej
dostrzega konieczność ciągłych zmian w firmie i jest przygotowany do ich przeprowadzania
jest otwarty na możliwości współpracy w ramach układu sieciowego, umowy franchisingowej,
umowy outsourcingowej (jako outsourcingodawca) i klastra
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze strategii
i rozwoju własnej firmy
METODY PRACY
•
•
•
•
ćwiczenie polegające na analizie i doskonaleniu poszczególnych obszarów funkcjonalnych
z wykorzystaniem diagramu Ishikawy i reguły Pareto
analiza rozwoju firmy z wykorzystaniem modelu Greinera
poszukiwanie przykładów, analiza i porównywanie przypadków skutecznych strategii małych firm
BLOK VII
ŹRÓDŁA FINANSOWANIA DZIAŁALNOŚCI I ROZWOJU MAŁEJ FIRMY
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Kapitał własny i kredyt bankowy
2. Leasing i faktoring
3. Fundusze unijne na założenie i rozwój własnej firmy
6
WIEDZA
•
•
•
•
zna rodzaje źródeł finansowania nowo zakładanej działalności gospodarczej
umie wskazać rodzaje dostępnych nowo zakładanym firmom kredytów bankowych
ma wiedzę w obszarze pojęć i zasad działania leasingu i faktoringu, wie jak z nich skorzystać
zna formy dofinansowywania ze środków funduszy unijnych nowo zakładanych działalności gospodarczych
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
potrafi wskazać wady i zalety poszczególnych form finansowania działalności przedsiębiorstwa
potrafi oszacować koszty rozpoczęcia działalności gospodarczej i określić strukturę finansowania
umie wykorzystać możliwości uzyskania dotacji unijnej na rozpoczęcie nowej działalności gospodarczej
potrafi dokonać kalkulacji opłacalności prowadzenia firmy z wykorzystaniem poznanych źródeł finansowania
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
rozumie potrzebę właściwego ukształtowania struktury kapitału firmy
ma świadomość korzyści i zagrożeń związanych z wykorzystaniem kapitału zewnętrznego
samodzielnie analizuje możliwości skorzystania z finansowania unijnego
przy projektowaniu działalności gospodarczej
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze finansowania
działalności gospodarczej
METODY PRACY
• prezentacja multimedialna on-line
• symulacja polegająca na porównywaniu różnych źródeł finansowania działalności i rozwoju firmy
• samodzielne poszukiwanie różnych form sfinansowania rozpoczęcia działalności gospodarczej
BLOK VIII
PODSTAWY E-BIZNESU
BLOK
TEMATYCZNY
TEMATY
1. Istota i rozwój e-biznesu. Ograniczenia i słabości działalności w sieci
2. Modele e-biznesu i skuteczne rozwiązania B2B, B2C, C2C
3. Strona internetowa jako wizytówka firmy
4. Specyfika i narzędzia obrotu gospodarczego w internecie
LICZBA
GODZIN
8
WIEDZA
•
•
•
•
•
•
zna podstawowe pojęcia z zakresu e-biznesu
ma wiedze w obszarze narzędzia e-biznesu
posiada wiedzę w zakresie szans i ograniczeń działalności w sieci
zna specyfikę i rodzaje działalności internetowej: e-commerce, społeczności pośrednictwa informacji, itd.
zna wymogi i możliwości techniczne zakładania witryn internetowych
posiada wiedzę na temat obrotu gospodarczego w internecie: prowadzenia sklepu internetowego,
aukcji internetowych
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
•
potrafi swobodnie poruszać się w środowisku wirtualnym
potrafi wyszukiwać odpowiednie oprogramowanie do tworzenia stron internetowych i prowadzenia e-sklepu
potrafi w stopniu podstawowym obsługiwać narzędzia do tworzenia stron internetowych
i sklepu internetowego
potrafi wykorzystać szanse i ograniczenia działalności w sieci
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
pokonuje wewnętrzne obawy i opory związane z wykorzystaniem technologii informacyjnych w biznesie
dostrzega możliwości e-biznesu i wykorzystuje własny potencjał w rozwoju działalności internetowej
jest otwarty na samodzielną kontynuację nauki obsługi programów do e-biznesu
METODY PRACY
•
•
•
•
analiza przykładów różnych form e-biznesu (przykładów ciekawych stron internetowych,
sklepów internetowych, bibliotek mediów, aukcji internetowych, itp.)
zadania polegające na zaprojektowaniu i wykonaniu podstawowej strony internetowej,
założeniu hipotetycznego e-sklepu, z wykorzystaniem darmowego oprogramowania (freeware)
dyskusja na forum internetowym nt. zalet i słabości, niezbędnych warunków
i doświadczeń biznesu elektronicznego
BLOK IX
BIZNESPLAN W PRAKTYCE
BLOK
TEMATYCZNY
LICZBA
GODZIN
TEMATY
1. Pomysł na biznes
2. Biznesplan – jego rola, zadania i struktura
3. Opracowanie biznesplanu
6
WIEDZA
•
•
•
•
wie czym powinien charakteryzować się dobry pomysł na działalność gospodarczą
zna rolę biznesplanu w rozpoczynaniu działalności gospodarczej
zna zadania, które powinien spełniać w firmie dobrze sformułowany biznesplan
ma wiedzę w obszarze składowych biznesplanu i jego struktury
UMIEJĘTNOŚCI
•
•
•
potrafi wskazać podstawowe czynniki, warunkujące rozpoczynanie nowej działalności gospodarczej
potrafi identyfikować podstawowe przyczyny sukcesów i niepowodzeń nowo zakładanych przedsiębiorstw
umie opracować podstawową wersję biznesplanu dla konkretnej działalności biznesowej
wykorzystując wiedzę w obszarze struktury biznesplanu
KOMPETENCJE
•
•
•
•
•
•
rozumie znaczenie wstępnego planowania podstawowych aspektów funkcjonowania
nowozakładanego przedsiębiorstwa
samodzielnie analizuje sytuację w otoczeniu i na podstawie tej analizy przygotowuje własny biznesplan
przejawia inicjatywę i motywację do samodzielnego planowania rozpoczęcia własnego biznesu
wykazuje chęci rozwoju i samodzielnego aktualizowania kompetencji w obszarze
przygotowywania biznesplanów
METODY PRACY
•
•
•
•
•
ćwiczenie polegające na krytycznej analizie pomysłów na rozpoczęcie działalności gospodarczej
dyskusja na forum internetowym
ćwiczenie polegające na analizie hipotetycznego biznesplanu
samodzielne przygotowanie podstawowego biznesplanu dla planowanej działalności gospodarczej
BIBLIOGRAFIA
1. Piekot T., Biskupska K., 2012, Tożsamość zawodowa niesłyszących i ich problemy na rynku pracy – raport z badań zogniskowanych przeprowadzonych
w ramach projektu „Spróbujmy się zrozumieć”, Wrocław.
2. Świdziński M., Gałkowski T. [red.], 2003, Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących, Warszawa.
3. Twardowska E. [red.], 2008, Stan badań nad polskim językiem migowym, Łódź.
4. Woźnicka E., [red.], 2007, Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych, Łódź.
5. Wrona S., Pałys K., Pałys M., 2012, Raport ze spotkań fokusowych przeprowadzonych w ramach projektu „Spróbujmy się zrozumieć”, Wrocław.
FLORYSTYKA – DEKORACJE OD PODSTAW // PROPONOWANA LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Jacqueline Goss, Jane Wighton, Sztuka układania. Kwiatów bukiety okolicznościowe, wiązanki ślubne, kompozycje, dekoracje, Warszawa 2010
2. Gundel Granow, Układanie i wiązanie kompozycji roślinnych podstawowy kurs florystyki, Warszawa 2005
3. Anna Nizińska, ABC Florystyki, Warszawa 2008
4. Anna Nizińska, Bukieciarstwo i dekoracje roślinne, Warszawa 2004
5. Paula Pryke, Kompozycje kwiatowe na stół, Warszawa 2009
6. Paula Pryke, Szkoła układania kwiatów, Warszawa 2006
7. Magdalena Rączka, Kompozycje kwiatowe na śluby i komunie przewodnik florystyczny, Kraków 2009
8. Cindy Smith, Kompozycje roślinne na każdą okazję, Warszawa 2009
9. Ed Smith Stroiki, Wiankowe na różne okazje, Warszawa 2005
PROGRAM SZKOLENIA OSÓB NIESŁYSZĄCYCH W DZIEDZINIE KOSMETYKI UPIĘKSZAJĄCEJ
1. Dylewska-Grelakowska Joanna, Kosmetyka stosowana
2. Owczarczyk van Oyen Jadwiga, Zarys nowoczesnej kosmetyki
CZASOPISMA:
1. Le Nouvelle Estetique
2. Kosmetyka i kosmetologia
3. Salon i Elegancja
4. Beauty Form
5. Beauty Form „Nailpro”
PIELĘGNACJA OGRODÓW I WYSTRÓJ WNĘTRZ. PROGRAM PRZYGOTOWUJĄCY OSOBĘ NIESŁYSZĄCĄ DO PROWADZENIA USŁUGI PIELĘGNACJI OGRODÓW
I WYSTROJU WNĘTRZ
1. Polski Związek Szkółkarzy, Katalog bylin, praca zbiorcza 2005
2. Polski Związek Szkółkarzy, Katalog roślin, drzew, krzewy, byliny, praca zbiorcza 2005
3. Brigitte Röde, Zaprojektuj ogród swoich marzeń
4. Andrew Mclndoe, Krzewy ozdobne, 2005
5. Działkowiec 2010 – wydanie specjalne
6. Andrew Wilson, 140 projektów małych ogrodów, 2011
7. Mój piękny ogród – czasopismo (miesięcznik)
8. Ogrody – czasopismo
9. Działkowiec – czasopismo
10.Mój piękny ogród – wydanie specjalne (cięcie krzewów), 1/2012
11. Philippe Bensley, Rośliny pnące, 2006
12.Jean Yres Prat, Denis Retonmard, Cięcie drzew i krzewów ozdobnych. Gatunek po gatunku, Wydawnictwo DELTA
UMIEJĘTNOŚĆ ŚWIADCZENIA USŁUG W ZAKRESIE FRYZJERSTWA PRZEZ OSOBY NIESŁYSZĄCE I SŁABOSŁYSZĄCE
1. Monika Kieżun, Główne problemy rozwojowe i życiowe przeżywane przez osoby niesłyszące, (źródło: www.slaboslyszacy.pl)
2. http://www.handsomemen.pl/wlosy,wlosy,budowa _ wlosa.html
3. Zuzanna Sumirska, Bezpieczeństwo i higiena pracy w zawodzie fryzjer
4. http://www.sciaga.pl/tekst/30400-31-budowa _ rodzaje _ i _ pielegnacja _ wlosow/
5. http://www.yaacool-uroda.pl/index.php?article=2234
6. http://www.zuzann.pl/Porady%20Fryzjerskie.htm
7. http://www.fryzury.friko.pl/Porady _ fryzjerskie/Stylizacja
8. www.zniewalajaca.pl
9. Fryzjerstwo, technologia – podręcznik, zasadnicza szkoła zawodowa – Zbigniew Marek
BIBLIOGRAFIA
1. Gavin Ambrose, Paul Harris, Layout. Zasady. Kompozycja. Zastosowanie, Warszawa 2012
2. Timothy Samara, Kroje i kolory pisma. Przewodnik dla grafików, PWN, Warszawa 2012
3. Gavin Ambrose, Paul Harris, Pre-press. Poradnik dla grafików, PWN, Warszawa 2012
4. Von Glitschka, Grafika wektorowa. Szkolenie podstawowe, Helion, 2012
5. Gareth Hardy, Podręcznik projektantów LOGO. Smashing Magazine, Helion, 2012
6. Aleksander Kwaśny, Od skanera do drukarki, Helion, 2001
7. Anna Benicewicz-Miazga, Grafika w biznesie. Projektowanie elementów tożsamości wizualnej – logotypy, wizytówki oraz papier firmowy, Helion, 2004
8. Robin Williams, DTP od podstaw. Projekty z klasą, Helion, 2011
9. Bann David, Poligrafia. Praktyczny przewodnik, ABE Dom Wydawniczy, 2008
10.Opracowanie zbiorowe. Plakat i reklama. Przewodnik, MUZA S.A., 2012
FOTOGRAFIA
1. Michael Freeman, Fotografia studyjna
2. Boris von Brauchitsch, Mała historia fotografii
3. Adobe Photoshop CS5/CS5 PL. Oficjalny podręcznik
4. John Hedgecoe, Fotografia. Jak lepiej fotografować radzi
RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA PODSTAWOWA OBSŁUGA KOMPUTERA I KORZYSTANIE Z INTERNETU
1. Maria Sokół, Podstawy obsługi komputera. Ilustrowany przewodnik. Wydanie II, 2007/05
2. Piotr Wróblewski, ABC komputera. Wydanie VII, 2010/06
3. Adam Józefiok, Pierwszy komputer. Poskromienie peceta, 2007/08
4. Piotr Adamczewski, Słownik informatyczny, 2005/05
RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE PAKIETU OFFICE
1. Bremer Aleksander, Kula Roman, ABC użytkownika Microsoft Office 2007, VIDEOGRAF EDUKACJA 2010
2. Chris Grover, Nieoficjalny podręcznik Office 2007 PL, Helion, tłumaczenie Wita Łukasz 2007
3. Górny Teresa, Microsoft Office PowerPoint, Videograf Edukacja 2008
4. Jaronicki Adam, Abc Ms Office 2007, Helion
WYJAZDY ZAGRANICZNE I POSZUKIWANIE PRACY. KURS JĘZYKA ANGIELSKIEGO I NIEMIECKIEGO DLA NIESŁYSZĄCYCH
1. Duży Słownik Angielsko-Polski, Polsko-Angielski, wyd. LektorKlett, Poznań 2010
2. Cook Alan. Głogowska Małgorzata, Rozmówki polsko-angielskie, wyd. REA, Warszawa 2001
3. Duży Słownik Niemiecko-Polski, Polsko Niemiecki, wyd. LektorKlett, Poznań 2010
4. Borysiuk Ingeborg, Rozmówki polsko-niemieckie, wyd. REA, Warszawa 2003
CHCĘ PRACOWAĆ
1. Luiza Kulczycka, Jak najlepiej zaprezentować się podczas rozmowy kwalifikacyjnej?, Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business, 2007
2. Anna Owczarz, Jak wykorzystać internet w poszukiwaniu pracy?, Gliwice: Helion, 2005.
3. Max Eggert, przeł. Monika Rozwarzewska, Doskonałe CV: wszystko, czego potrzebujesz, aby udało ci się za pierwszym razem, Poznań: Rebis, 2001.
4. Edie West, przeł. Dorota Wąsik Przełamywanie pierwszych lodów, integracja i aktywizacja grupy: materiały szkoleniowe: 201 ćwiczeń i gier
Kraków: ABC a Wolters Kluwer business, 2007.
5. Pang Li Kin, tł. Dariusz Bakałarz, Profesjonalny wizerunek: droga do sukcesu: podróż ku poprawie kariery i pozycji społecznej poprzez profesjonalizm wyglądu,
brzemienia oraz postępowania, Warszawa: Flashbook.pl, cop. 2010.
TWORZENIE RĘKODZIEŁA PRZEZ OSOBY NIESŁYSZĄCE I SŁABOSŁYSZĄCE
1. Jadwiga Turska, Igłą malowane, Warszawa 1980
2. Jadwiga Turska, Ściegi Makramowe, Warszawa 1984
3. Milina Dichonova, Haftujemy, Warszawa 1998
4. Teresa Otkałło, Ściegi szydełkowe, Warszawa 1988
5. Stanisława Podgórska, Roboty i robótki na zimowe wieczory, Warszawa 1979
6. Marisa Lupatto, Roboty i robótki na zimowe wieczory, Warszawa 2010

język polski jako obcy dla głuchych

Transkrypt

Podobne dokumenty

Plan pracy wychowawczej szkoły