autoreferat - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

AUTOREFERAT
Marcin T. Górecki
Zakład Zoologii, Instytut Zoologii
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Poznao 2015
1
Spis treści
1. INFORMACJE O POSIADANYCH STOPNIACH I DOTYCHCZASOWYM ZATRUDNIENIU…………..3
2. DZIAŁALNOŚD NAUKOWA ………………………………………………………………………………………..……….4
2.1. Prace stanowiące osiągnięcie naukowe pod tytułem „Zachowania społeczne owiec
utrzymywanych w chowie alkierzowym”…………………….…………………………………………………………4
2.2. Pozostałe osiągnięcia naukowe………………………………………………………………………….…………10
3. DZIAŁALNOŚD DYDAKTYCZNA………………………………………………………………………………….........19
4. DZIAŁALNOŚD ORGANIZACYJNA……………………………………………………………………………...........22
2
1. INFORMACJE O POSIADANYCH STOPNIACH I DOTYCHCZASOWYM ZATRUDNIENIU
13.06.1997 stopieo magistra biologii uzyskany na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama
Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy magisterskiej pt. „Nietoperze (Chiroptera) okolic
Skierniewic”, której promotorem była prof. dr hab. Klara Bartkowska
1.10.1997 doktorant w Katedrze Hodowli i Produkcji Owiec Wydziału Hodowli i Biologii
Zwierząt Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu
1.02.2000 asystent (1/2 etatu) w Katedrze Hodowli Owiec i Kóz Wydziału Hodowli i Biologii
Zwierząt Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu
22.02.2002 stopieo doktora nauk rolniczych w zakresie zootechniki nadany przez Radę
Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego
w Poznaniu na podstawie pracy doktorskiej pt. „Zachowania społeczne samic kozy domowej
(Capra hircus Linnaeus, 1758) utrzymywanych w chowie alkierzowym”, której promotorem
był dr hab. Jacek Wójtowski
1.05.2002 adiunkt w Katedrze Hodowli Owiec i Kóz Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt
Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu
1.07.2010 adiunkt w Zakładzie Zoologii Instytutu Zoologii Wydziału Hodowli i Biologii
Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
3
2. DZIAŁALNOŚD NAUKOWA
2.1. Prace stanowiące osiągnięcie naukowe pod tytułem „Zachowania społeczne
owiec utrzymywanych w chowie alkierzowym”
Górecki, M.T., Andrzejewska, I., Steppa, R.(2008) Is order of voluntarily entrance to
milking parlour related to Toxoplasma gondii infection in sheep-A brief note. Applied
Animal Behaviour Science 110 (3-4) , pp. 392-396 (35 punktów, IF 2008 = 1,823)
Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na opracowaniu koncepcji badao,
zaplanowaniu badao, udziale w zbieraniu danych (pobieraniu krwi), zbieraniu
literatury, przeprowadzeniu obliczeo, interpretacji wyników, napisaniu publikacji oraz
przygotowywaniu odpowiedzi na recenzje. Oświadczenia o udziale pozostałych
autorów w załączeniu.
Górecki, M.T., Kiełtyka, A. (2012) Does breed affect sexual play in preweaning lambs?
Small Ruminant Research 106 (2-3) , pp. 103-104 (30 punktów, IF 2012 = 1,124)
Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na opracowaniu koncepcji badao
i metodyki, zbieraniu literatury, przeprowadzeniu części obliczeo, udziale
w interpretacji wyników, napisaniu całej publikacji oraz przygotowywaniu odpowiedzi
na recenzje. Oświadczenie drugiej autorki w załączeniu.
Górecki, M.T., Dziwioska N. (2014) Determinants of dominance, resting place and
neighbour preferences in Wrzosówka Polska ewes kept indoors. Annals of Animal
Science 14 (2), pp. 363-375 (20 punktów, IF = 0,613)
Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na opracowaniu koncepcji badao
i metodyki, zbieraniu literatury, przeprowadzeniu częśdi obliczeo, udziale
w interpretacji wyników, napisaniu całej publikacji oraz przygotowywaniu odpowiedzi
na recenzje. Oświadczenie drugiej autorki w załączeniu.
Kiełtyka-Kurc, A., Górecki, M.T. (2015) Social behavior in preweaning lambs and their
preferences in social interactions. Animal Science Journal 86, pp. 221-224
(25 punktów, IF 2014 = 0,96)
Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na opracowaniu koncepcji badao i
metodyki, zbieraniu literatury, przeprowadzeniu części obliczeo, udziale w
interpretacji wyników i pisaniu pracy oraz przygotowywaniu odpowiedzi na recenzje.
Oświadczenie pierwszej autorki w załączeniu.
Jestem autorem korespondencyjnym wszystkich w/w prac.
Łączna punktacja prac wchodzących w skład cyklu: 110 punktów
Sumaryczny IF prac wchodzących w skład cyklu: 4,52
4
Pierwsza publikacja dotyczy potencjalnego wpływu Toxoplasma gondii na kolejnośd
wchodzenia owiec do hali udojowej. T.gondii jest obligatoryjnym pasożytem znanym
z wpływania na zachowanie swych żywicieli. Pasożyt wpływa na behawior osobników
w utajonej fazie toksoplazmozy, które nie wykazują jej klinicznych objawów.
Zarażone gryzonie (myszy domowe i szczury wędrowne) zachowują się w sposób
ułatwiający ich upolowanie przez kota, jednego z żywicieli ostatecznych T.gondii.
Pasożyt ten wpływa również na zachowanie ludzi. Nie badano natomiast wpływu na
zachowanie owiec, a ekstensywnośd inwazji w stadzie owiec domowych może byd
bardzo wysoka. Dobrowolna kolejnośd wchodzenia do doju przeżuwaczy (bydła, kóz
i owiec domowych) nie jest przypadkowa.
Celem pracy było sprawdzenie, czy istnieje związek miedzy inwazją pasożytniczego
pierwotniaka, a kolejnością wchodzenia owiec do doju.
Badanie przeprowadzono na 41 maciorkach linii mlecznej 05 (w wieku od dwóch do
ośmiu lat) utrzymywanych w chowie alkierzowym. Owce były dojone dwa razy
dziennie (ca godziny 7-mej i 17-tej) w hali udojowej typu „bok w bok” z czternastoma
stanowiskami po tej samej stronie. Kolejnośd wchodzenia zwierząt do doju nie była
ustalana przez dojarza, owce wchodziły do hali udojowej w dobrowolnej kolejności.
Kolejnośd wchodzenia do doju notowano przy obydwu dojach przez 7 kolejnych dni.
Próby krwi owiec pobrano ca miesiąca po notowaniu kolejności wchodzenia do doju.
W celu wykrycia przeciwciał (IgG i IgM) zastosowano test immunofluorescencji
pośredniej. Za pozytywne uznano rozcieoczenie surowicy w mianie ≥ 8.
Kolejnośd wchodzenia owiec do doju nie była przypadkowa. Wszystkie sekwencje (14)
były ze sobą istotnie skorelowane (p<0,01), w 82% były to korelacje silne (r≥0,6).
Przeciwciała IgG stwierdzono u 22 owiec (53,65%), natomiast przeciwciał IgM nie
stwierdzono u żadnej maciorki. Brak przeciwciał z klasy IgM oznacza, że w momencie
pobierania krwi u owiec nie było inwazji czynnej, niskie miana IgG (<64 u 12 owiec)
świadczą o tym, że zarażenie nastąpiło dawno. Owce zarażone wchodziły do hali
udojowej istotnie (p<0,01) później (średnia pozycja 24,89±2,11) niż niezarażone
(16,4±1,94). Stwierdzono zależnośd między wiekiem owiec a obecnością przeciwciał
na poziomie p=0,06, jednak miano przeciwciał nie było istotnie skorelowane
z wiekiem. Zarażenie T. gondii nie wpływało na mlecznośd owiec. Nie stwierdzono też
istotnej zależności między wiekiem zwierząt i wydajnością mleka a kolejnością
wchodzenia do doju.
Nasze wyniki są zgodne z wcześniejszymi doniesieniami o stałości kolejności dojonych
przeżuwaczy, przynajmniej w krótkim okresie czasu. Jednakże wiek i mlecznośd nie
wpływały na kolejnośd wchodzenia obserwowanych owiec do doju.
Ani wiek, ani mlecznośd nie były związane jednocześnie z inwazją pasożyta oraz
kolejnością wchodzenia do doju. Wnioskujemy zatem, że może istnied zależnośd
między inwazją T. gondii a kolejnością wchodzenia do doju. Jak dotąd zależności
5
między zarażeniem T. gondii a zachowaniem stwierdzano u szczurów wędrownych,
myszy domowych i człowieka.
Manipulacja zachowaniem przeżuwacza byłaby korzystna dla pasożyta, gdyż
w naturze przeżuwacze (również dzikie owce) są ofiarami kotowatych, żywicieli
ostatecznych T. gondii . Jednakże trudno odnieśd cechę „pozycja przy doju” do ryzyka
drapieżnictwa, zatem nie jest jasne czy zależnośd między zarażeniem T. gondii
a kolejnością wchodzenia do doju ma znaczenie adaptacyjne dla pasożyta.
Druga praca z cyklu dotyczy seksualnych zabaw jagniąt. Niedojrzałe płciowo jagnięta
obojga płci (nawet w pierwszych dniach życia) wykazują zachowania płciowe typowe
dla tryków. Zachowania te nazywa się zabawami płciowymi (seksualnymi), jak
również zachowaniami pseudopłciowymi. Nie badano międzyrasowych różnic
dotyczących tego behawioru, w przeciwieostwie do szeregu innych zachowao, gdzie
różnice międzyrasowe zostały opisane (dotyczyły m.in. behawioru macierzyoskiego
i płciowego behawioru tryków). Celem pracy było zatem porównanie zabaw
płciowych wykazywanych przez jagnięta dwóch ras reprezentujących różne typy
użytkowe: mleczny i mięsny.
Obserwowano 30 jagniąt: 16 mlecznych (polska owca mleczna 05; 10 tryczków i 6
maciorek) i 14 mięsnych (białogłowa owca mięsna; 7 samców i 7 samic). Wśród
obserwowanych jagniąt było 10 par bliźniąt (2 pary tryczków, 3 pary maciorek i 5 par
różnopłciowych) oraz 10 jagniąt z miotów pojedynczych (8 tryczków i 2 maciorki).
Jagnięta były utrzymywane z matkami i oddzielone od pozostałych zwierząt
w owczarni. Jagnięta zostały oznakowane numerami na wełnie. Obserwacje
prowadzono od 1. lutego do 16. marca; średni wiek jagnięcia (± odchylenie
standardowe) na początku obserwacji wynosił 17,2±4,5, natomiast ostatniego dnia
obserwacji 45,2±4,5 dnia. Ta sama osoba przeprowadziła 113 h 30 min. obserwacji
bezpośredniej, stosując ciągły zapis i rejestrowanie wszystkich wystąpieo określonych
zachowao. Zaobserwowano szereg form zachowao pseudopłciowych: podążanie,
low-stretch, flehmen, obwąchiwanie, żucie i lizanie wełny, wspięcia, ruchy
kopulacyjne i erekcje. 98% stanowiły wspięcia albo inne w/w formy zachowao
towarzyszące wspięciom. Jedynie wspięcia (399 wspięd na jagnię, 9 wspięd na
maciorkę nie uwzględniono) zostały poddane analizie statystycznej.
Samcze zachowania płciowe były wykazywane przez jagnięta obojga płci, samiczych
zachowao płciowych nie obserwowano. Trzy maciorki nie wspinały się na inne
jagnięta. Większośd jagniąt unikała dalszych prób wspięd: uciekały, walczyły albo
próbowały odepchnąd wspinające się jagnię. Płed i rasa wpływały na zachowania
płciowe (p<0,01), natomiast wiek nie miał nao wpływu (p>0,05).Samce wspinały się
częściej niż samice, a jagnięta rasy mlecznej częściej niż mięsnej. Nie stwierdzono
preferencji w stosunku do jednej z płci ani u samic, ani u samców. Natomiast
stwierdzono preferencję w stosunku do własnej rasy u jagniąt obydwu ras, tj. jagnięta
rasy mlecznej częściej wspinały się na jagnięta rasy mlecznej, natomiast jagnięta rasy
mięsnej częściej wspinały się na jagnięta rasy mięsnej.
6
Najważniejsze wyniki pracy to stwierdzenie międzyrasowych różnic dotyczących
seksualnych zabaw jagniąt (jagnięta rasy mlecznej były bardziej aktywne od jagniąt
rasy mięsnej) oraz preferowania własnej rasy w tych zabawach przez jagnięta obydwu
ras.
Trzecia praca dotyczy maciorek wrzosówki polskiej, ich dominacji społecznej oraz
preferencji miejsca i sąsiada. Samice owcy domowej są uważane za stosunkowo
mało agresywne, w porównaniu z samicami innych przeżuwaczy. Hierarchia w stadzie
jest często trudna do rozpoznania. Z drugiej strony, opublikowano prace dotyczące
dominacji społecznej i zachowao agonistycznych u maciorek, które pozwalały
rozpoznad hierarchię w grupie. Jednakże prac analizujących wpływ cech maciorki na
jej pozycję społeczną jest bardzo mało. Celem pracy było zbadanie tego zagadnienia u
wrzosówki polskiej, rasy o żywym temperamencie, bardziej zbliżonej do owiec dzikich
niż rasy typowo wełniste bądź mięsne. Ponadto zbadano preferencje miejsca i
sąsiedztwa maciorek wrzosówki.
Obserwowano 22 maciorki w drugim (9 owiec) i trzecim (13 owiec) roku życia.
Zwierzęta były utrzymywane w owczarni i miały dostęp do okólnika o powierzchni
ca 0,5 ha. Obserwowane owce były utrzymywane razem od ca 1,5 roku (z krótkimi
przerwami). Tegoroczne jagnięta zostały odsadzone od obserwowanych maciorek
kilka dni przed rozpoczęciem obserwacji. Maciorki zostały oznakowane numerami na
wełnie. W lipcu i sierpniu przeprowadzono 156 h obserwacji bezpośrednich, stosując
ciągły zapis i rejestrowanie wszystkich wystąpieo zachowao społecznych, zarówno
agonistycznych (trykanie, uderzanie głowa, przepychanie, kopanie, pochylanie głowy,
tupanie, urynacja, ustępowanie), jak i afiliacyjnych (leżenie razem, pocieranie,
chwytanie wełny). Ponadto, lokalizacja maciorek była rejestrowana przynajmniej raz
dziennie (sporządzono 26 rysunków z rozmieszczeniem owiec). Zagrodę w owczarni
podzielono na 4 wirtualne kwadraty o zbliżonej powierzchni. Notowano też leżenie
przy ścianie owczarni i paśnikach. Na podstawie zachowao agonistycznych dla
każdego osobnika policzono indeks dominacji, będący ilorazem liczby osobników nad
którymi dany osobnik dominuje oraz sumy tej liczby i liczby osobników nad nim
dominujących. Na podstawie zachowao afiliacyjnych (leżenia przy sobie) dla każdej
pary policzono indeks preferencji towarzystwa (dwukrotnie, gdyż preferencja nie
musi byd odwzajemniona).
Pozycja społeczna (wyrażona jako indeks dominacji) była istotnie skorelowana
z wiekiem (r=0,688; p<0,01), masą ciała (r=0,623; p<0,01) i długością rogów (dla
rogatych maciorek: r=0,532; p<0,05; po włączeniu dwóch bezrożnych owiec r=0,42;
p=0,065). Wyniki modelu wieloczynnikowego potwierdziły statystycznie istotny
wpływ wszystkich trzech w/w cech na indeks dominacji. Pozycja społeczna była też
pozytywnie skorelowana z wykazywaniem zachowao agresywnych, była natomiast
ujemnie skorelowana z ustępowaniem oraz byciem obiektem zachowao
agresywnych. Większośd owiec (63,6%) znajdowała się najczęściej w jednym
z wirtualnych kwadratów (p<0,05). Ponad 70% obserwacji owiec przypadło na
7
kwadraty przytykające do ściany owczarni. Nie znaleziono istotnego związku między
pozycją społeczną oraz preferowanym kwadratem, natomiast indeks dominacji był
skorelowany (r=0,425) z leżeniem przy ścianach i paśnikach na poziomie p=0,062.
Owce, które częściej tam leżały były tez bardziej agresywne(r=0,55; p<0,01) i częściej
leżały dotykając innych owiec (r=0,571; p<0,01). Z obliczonych indeksów preferencji
wynika, że każda owca miała 1-4 preferowanych sąsiadek. Owce nie wybierały na
sąsiadki swoich krewnych. Preferencja w stosunku do osobników urodzonych w tym
samym roku wystąpiła jedynie u owiec starszych (tj. w trzecim roku życia). Natomiast
agresja i indeks dominacji sąsiadek były skorelowane.
Podsumowując: hierarchia społeczna maciorek wrzosówki polskiej była
zdeterminowana przez ich wiek, masę ciała i długośd rogów. Interakcje społeczne
istotnie wpływały na wykorzystanie przestrzeni i sąsiedztwo owiec.
Czwarta praca dotyczy zachowao społecznych jagniąt przed odsadzeniem oraz ich
preferencji w interakcjach społecznych. Celem pracy było zbadanie wpływu płci i rasy
na zachowania i preferencje społeczne. Podstawą do napisania tej pracy były te same
zwierzęta (30 jagniąt w pierwszych dwóch miesiącach życia, 16 rasy mlecznej i 14 rasy
mięsnej, 17 tryczków i 13 maciorek) i obserwacje (113h 30 min.), na podstawie
których powstała praca druga (dotycząca seksualnych zabaw jagniąt). Obserwowane
zachowania społeczne zostały podzielone na 3 kategorie: afiliacyjne (chwytanie wełny
i uszu, ocieranie się, kontakt fizyczny, kładzenie głowy na innego osobnika, łącznie
1063 obserwacje), agonistyczne (grożenie, walka, ucieczka, urynacja, łącznie 677
obserwacji) oraz zabawy płciowe (została im poświęcona wyżej opisana publikacja).
Dla każdej pary jagniąt z grupy dwukrotnie policzono indeks preferencji
w zachowaniach afiliacyjnych, jednokierunkowych zachowaniach agresywnych
i walce. Płed jagniąt wpływała na wykazywanie przez nie zachowao afiliacyjnych,
jednokierunkowych zachowao agresywnych i walk (samce walczyły ponad
dwukrotnie częściej), natomiast rasa nie wpływała istotnie na wykazywanie
zachowao społecznych. Tryczki zachowywały się agresywnie i walczyły częściej
z tryczkami niż z maciorkami. Jagnięta obydwu ras częściej wykazywały zachowania
afiliacyjne względem osobników własnej rasy. Analiza na poziomie par wykazała, że
większośd jagniąt ma jednego preferowanego partnera w zachowaniach społecznych
(zarówno afiliacyjnych, jak i agresywnych i walce). Najwyższe indeksy preferencji
w zachowaniach afiliacyjnych policzono dla bliźniąt. Natomiast stwierdzono tylko
2 ataki i jedną walkę miedzy bliźniętami.
Podsumowując: nie stwierdziliśmy międzyrasowych różnic w częstości wykazywania
zachowao społecznych, natomiast różnice międzypłciowe były istotne statystycznie,
a tryczki okazały się bardziej aktywne zarówno w zachowaniach afiliacyjnych, jak
i agresywnych. Ponadto tryczki preferowały osobniki własnej płci w interakcjach
agresywnych. Jagnięta obydwu ras preferowały osobniki własnej rasy w interakcjach
afiliacyjnych. Płed i rasa mogą wpływad na preferencje społeczne jagniąt przed
odsadzeniem.
8
Podsumowanie
Owca domowa to jedno z najwcześniej udomowionych zwierząt, gdyż jej
udomowienie nastąpiło ponad 10 000 lat temu. Jest też jednym z najważniejszych
zwierząt domowych, dostarczając mięso, mleko, wełnę i skóry. Owce utrzymywane są
w bardzo różnych warunkach środowiskowych, od gorących obszarów półpustynnych
po
tereny
zimne
i
wilgotne.
Owce
były
selekcjonowane
w różnych kierunkach. Powstały rasy typowo wełniste, mięsne, mleczne, kożuchowe;
istnieją też rasy o użytkowości kombinowanej. Obecnie istnieją setki ras owiec
domowych (według niektórych źródeł 2000), różniących się znacznie budową,
użytkowością i przystosowaniami do środowiska.
Prace o zachowaniach owiec publikowano już w pierwszej połowie dwudziestego
wieku. Obecnie literatura przedmiotu jest obszerna i ciągle publikowane są nowe
prace o behawiorze owiec. Spektrum badanych zagadnieo jest szerokie i się
powiększa: od pobierania pokarmu na pastwisku i zachowao okołoporodowych do
zagadnieo związanych z dobrostanem i zdolnościami poznawczymi.
Owce domowa jest zwierzęciem społecznym, zatem o tak istotnym aspekcie
behawioru gatunku, jakim jest zachowanie społeczne, napisano wiele publikacji
(np. praca Scotta „Social behavior, organization and leadership in a small flock of
domestic sheep” z roku 1945). Jednakże niektóre aspekty społecznych zachowao
owiec domowych są nadal mało poznane. Publikacje stanowiące osiągnięcie dotyczą
kilku mało znanych aspektów behawioru społecznego owiec utrzymywanych
w chowie alkierzowym, w którym owce utrzymywane są w warunkach mniej
zbliżonych do naturalnych, w porównaniu z owcami wypasanymi. Warunki chowu
alkierzowego wpływają istotnie na zachowania społeczne, gdyż zwierzęta
utrzymywane są na stosunkowo małej powierzchni, również pokarm dostępny jest
tylko w określonych miejscach (paśnikach), co różni się bardzo od sytuacji na
pastwisku.
W pierwszej pracy wykazano, że Toxoplasma gondii może wpływad na zachowanie
owiec mlecznych, a konkretnie kolejnośd wchodzenia do doju. Jest to pierwsza
i jedyna znana autorowi praca dotycząca potencjalnego wpływu tego pasożyta na
behawior owiec. W dwóch pracach przedstawiono wzajemne interakcje jagniąt w
okresie przed odsadzeniem od matek. Skwantyfikowano ich zachowania
pseudoseksualne, afiliacyjne i agonistyczne. Zweryfikowano też potencjalny wpływ
płci i rasy (były to jagnięta polskiej owcy mlecznej 05 i białogłowej owcy mięsnej) na
wykazywanie wyżej wymienionych zachowao oraz preferencje w wyborze osobników
– obiektów tych zachowao. Kolejnym zagadnieniem, przedstawionym w jednej
publikacji, była hierarchia maciorek wrzosówki polskiej i czynniki na nią wpływające.
Po raz pierwszy wykazano wpływ długości rogów na pozycję społeczną maciorki owcy
domowej. W pracy sprawdzono też, czy interakcje społeczne wpływają na
wykorzystanie przestrzeni i preferencje towarzystwa.
9
Zachowania społeczne owiec mogą zależed od szeregu czynników. Może na nie
wpływad inwazja pasożyta - Toxoplasma gondii. Tryczki, już w okresie przed
odsadzeniem od matek, były bardziej aktywne od maciorek we wszystkich
interakcjach międzyosobniczych. Jagnięta owcy mlecznej wykazywały więcej
zachowao pseudopłciowych niż jagnięta mięsne. Tryczki preferowały tryczki jako
obiekty zachowao agresywnych; jagnięta obydwu ras preferowały osobniki własnej
rasy w zabawach seksualnych. Na pozycję społeczną maciorek wrzosówek wpływały
wiek, masa ciała i długośd rogów. Pozycja społeczna była też skorelowana
z agresywnością. Z kolei agresywne wrzosówki częściej korzystały z atrakcyjnych
miejsc odpoczynku, tj. przy ścianach i paśnikach. Ponadto wrzosówki odpoczywały
dotykając owiec o podobnej agresywności i pozycji społecznej. Wbrew poglądowi
prezentowanemu przez niektórych autorów, że trudno jest rozpoznad hierarchię
w grupie maciorek owcy domowej, udało się to zrobid w grupie wrzosówek (co
wynika prawdopodobnie z ich żywego temperamentu). Zachowania agonistyczne
wpływały też na wykorzystanie przestrzeni i preferencje towarzystwa.
Autor ma nadzieję, że prace wchodzące w skład cyklu są cegiełką dodaną do wiedzy
na temat zachowao społecznych owcy domowej i czynników nao wpływających.
1.2. Pozostałe osiągnięcia naukowe
A. Oryginalne prace twórcze
A.1. w czasopismach posiadających IF
A.1.1.Górecki, M.T., Kościoski, K. (2003) Offspring sex ratio in domestic goat (Capra
hircus). Archiv für Tierzucht 46 (3) , pp. 277-284 (15 punktów, IF 2003 = 0,267 )
A.1.2.Górecki, M.T., Wójtowski, J. (2004) Stability of milking order in goat over a long
period (short communication). Archiv für Tierzucht 47 (2) , pp. 203-208 (15 punktów,
IF 2004 = 0,477)
A.1.3.Górecki, M.T., Andrzejewska, I., Steppa, R. (2005) Ekstensywnośd inwazji
Toxoplasma gondii u owiec i kóz utrzymywanych w tym samym gospodarstwie.
Medycyna Weterynaryjna 61 (1), pp. 98-99 (15 punktów, IF 2005 = 0,259)
A.1.4. Kościoski, K., Kozłowska-Rajewicz, A., Górecki, M.T., Kamyczek, M., Rózycki, M.
(2009) Month-of-birth effect on further body size in a pig model. HOMO - Journal of
Comparative Human Biology 60 (2) , pp. 159-183 (25 punktów, IF 2009 = 0,958)
A.1.5. Górecki, R.S., Górecki, M.T. (2010) Utilization of waste wool as substrate
amendment in pot cultivation of tomato, sweet pepper, and eggplant. Polish Journal
of Environmental Studies 19 (5) , pp. 1083-1087 (15 punktów, IF 2010 = 0,543)
10
A.1.6.Górecki, M.T., Galbas, M., Szwed, K., Przysiecki, P., Dullin, P., Nowicki, S. (2012)
Prevalence of Toxoplasma gondii infection diagnosed by PCR in farmed red foxes,
arctic foxes and raccoon dogs. Folia Biologica-Kraków 60 (1-2) , pp. 61-64 (15
punktów, IF 2012 = 0,889)
A.1.7.Górecki, M.T., Juszkiewicz, A., Graclik, A., Kala, B. (2012) Exposure to humans
and activity pattern of European souslik (Spermophilus citellus) in zoo conditions. Zoo
Biology 31 (2) , pp. 249-254 (25 punktów, IF 2012 = 1,136)
A.1.8.Górecki, M.T., Nowaczewski, S., Kontecka, H.(2012) Body weight and some
biometrical traits of ring-necked pheasants (Phasianus colchicus) at different ages.
Folia Biologica-Kraków 60 (1-2) , pp. 79-84 (15 punktów, IF 2012 = 0,889)
A.1.9. Kiełtyka-Kurc, A., Rydel-Gigauri, J., Górecki, M.T. (2013) Circadian activity of
dairy ewes kept indoors. Annals of Animal Science 13 (1) , pp. 55-62 (20 punktów, IF
2013 = 0,419)
A.2. w czasopismach nieposiadających IF
A.2.1.Górecki , M.T. (1998) Nietoperze Chiroptera okolic Skierniewic. Przegląd
Przyrodniczy 9 (3), pp. 101-108 (2 punkty)
A.2.2. Wójtowski, J., Gut, A., Górecki, M.T. (1998) Poziom użytkowości wełnistej
owiec linii syntetycznych użytkowanych mlecznie. Zeszyty Naukowe SGGW w
Warszawie 2, pp. 30-34. (8? punktów, nie wliczyłem ich do łącznej punktacji)
A.2.3. Wójtowski, J., Danków, R., Nowak, K.W., Matylla, P., Górecki, M.T. (2000)
Wpływ cyklu rujowego na poziom progesteronu i 17β-estradiolu oraz cechy
jakościowe mleka koziego. Roczniki Naukowe Zootechniki supl., z.5, pp. 183-186
(0 punktów)
A.2.4.Górecki, M.T. (2003) Sex ratio in litters of domestic pig (Sus scrofa f. domestica
Linnaeus, 1758). Biological Letters 40, pp. 111-118 (8 punktów)
A.2.5.Górecki, M.T. (2004) Hierarchy in a group of domestic goat (Capra hircus)
females. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities, Biology 7(2)
(7 punktów)
11
A.2.6.Górecki, M.T., Ślósarz P., Rogozioska E., Rodziejczak A. (2004) Wstępne wyniki
badao nad ustalaniem się przodowania płodów owczych. Zeszyty Naukowe Przeglądu
Hodowlanego 72, pp. 33-36 (0 punktów)
A.2.7.Górecki, M.T.,Wójtowski, J., Kaczmarek, P., Danków, R., Cais-Sokolioska, D.,
Nowak, K.W. (2004) Concentrations of progesterone and 17β-estradiol in blood and
milk and those of natural inhibitors in milk of goats in various physiological stages.
Archiv für Tierzucht 47 (SPEC.ISS.) , pp. 90-96 (0 punktów)
A.2.8.Górecki, M.T. (2005) Zachowania afiliacyjne samic kozy domowej. Roczniki
Naukowe PTZ 1, Supl. 1, pp. 69-73 (0 punktów)
A.2.9. Wójtowski, J., Danków, R., Skrzypek, R., Górecki, M.T., Bielioska, S. (2005)
Mikrobiologiczna jakośd mleka koziego w zależności od pory roku, wielkości stada
i metody schładzania. Roczniki Naukowe Zootechnikisupl.,z.21 pp. 135-138
(0 punktów)
A.2.10.Górecki, M.T., Andrzejewska, I., Steppa, R. (2006) Prevalence of agglutinating
antibodies against Listeria monocytogenes in sheep kept at one farm. Scientific
Papers of Agricultural University of Poznao, Animal Science 8, pp. 83-86 (0 punktów)
A.2.11. Nowaczewski, S., Kolanos, B., Krystianiak, S., Kontecka, H., Gorecki, M.T.
(2014) ) Body weight and some biometrical traits of grey partridges (Perdix perdix) at
different ages. Bulgarian Journal of Agricultural Science 20 (4), pp. 962-966
(10 punktów)
A.2.12.Solarczyk, P.,Majewska, A.C., Jędrzejewski, S., Górecki, M.T., Nowicki, S.,
Przysiecki, P. (w druku) First record of Giardia assemblage D infection in farmed
raccoon dogs (Nyctereutes procyonoides). Annals of Agricultural and Environmental
Medicine (10 punktów)
B. Naukowy artykuł przeglądowy
B.1. Śliwowska J. H., Górecki M. T., Tryjanowski P. (2012) Wprowadzenie do
neuroekologii - czyli czy znajomośd układu nerwowego zwierząt pozwala zrozumied
ich relacje ze środowiskiem? Kosmos 61, pp. 195-211 (4 punkty)
C. Artykuły popularno-zawodowe
Górecki M.T. ( 1998) Nietoperze trzeba chronid. Poradnik Gospodarski (1), p35
(0 punktów)
12
Górecki M.T.(1998) Kozy w Indiach. Poradnik Gospodarski (7-8), p45(0 punktów)
Górecki M.T.(1998) Bawół domowy. Poradnik Gospodarski (9), p53 (0 punktów)
Górecki M. (1999) Europejska Wystawa Drobnego Inwentarza – Brno’98.Poradnik
Gospodarski (2), p37 (0 punktów)
Publikacje niewchodzące w skład szczególnego osiągnięcia można pogrupowad na
kilka nurtów:
1. Zachowania społeczne kóz
Pierwsza praca z tego cyklu (A.2.5) dotyczy hierarchii w grupach samic kozy
domowej. Na podstawie zachowao agonistycznych dla każdego osobnika
policzono indeks dominacji, będący ilorazem liczby osobników nad którymi dany
osobnik dominuje oraz sumy tej liczby i liczby osobników nad nim dominujących.
Kozy były obserwowane w grupach, które powstawały na skutek łączenia bądź
dzielenia uprzednio istniejących grup. Pomimo tego, że pozycja społeczna
osobników zmieniała się (zwłaszcza z powodu zmian składu grup), w większości
przypadków (74%) indeksy dominacji w grupach były istotnie skorelowane (r>0,6;
p<0,05).Czynnikami wpływającymi na pozycję społeczną kóz okazały się byd
rożnośd, masa ciała i wiek.
Druga praca (A.1.2)poświęcona jest kolejności wchodzenia kóz do hali udojowej.
Kolejnośd ta okazała się nie byd przypadkowa. W dwóch kolejnych latach była
bardzo podobna (r>0,8; p<0,01). Z rozpatrywanych czynników (rasa, rożnośd,
wiek, masa ciała, pozycja społeczna oraz wydajnośd mleka) mlecznośd najlepiej
wyjaśnia kolejnośd wchodzenia do doju (kozy wytwarzające więcej mleka
wchodziły do doju wcześniej). Powyższe dane sugerują, że mlecznośd jest
najlepszym predyktorem kolejności wchodzenia do doju. Jednakże
przyzwyczajenie zwierząt zdaje się wpływad na tę kolejnośd silniej niż ich cechy.
W ostatniej pracy z tego nurtu (A.2.8) opisano zachowania afiliacyjne samic kozy
domowej. Kozy wykazują szereg zachowao afiliacyjnych (m.in. dotykanie
i pocieranie pyskiem, przebywanie blisko drugiego osobnika i odpoczynek
połączony z kontaktem fizycznym). Zaobserwowano pary kóz tworzących więzi
(często wykazujących względem siebie zachowania afiliacyjne), które jednak nie
wykluczają zachowao agresywnych w stosunku do drugiego osobnika.
2. Rozród i rozwój kóz, owiec i świo domowych
Dwie publikacje (A.2.3 i A.2.7) dotyczą wpływu stanu fizjologicznego kóz na
poziom progesteronu i 17-βestradiolu w krwi i mleku oraz skład mleka,
a zwłaszcza obecnośd w nim naturalnych substancji hamujących. Zastosowano
synchronizację rui. Próby pobierano jedenastokrotnie, w dniach (licząc od
momentu owulacji): -47, -19, -2, 0, 2, 6, 18, 21, 40, 66 i 100 (w pierwszej pracy
13
podano wyniki dotyczące jedynie części badao). W przypadku obydwu hormonów
stwierdzono bardzo silną i wysoce istotną korelację między poziomem we krwi
i mleku (r>0,9; p<0,01). Poziom progesteronu we krwi podniósł się znacząco po
owulacji, natomiast poziom estradiolu osiągnął najwyższą wartośd 2 dni przed
owulacją, drastycznie opadł, a od 6. dnia po owulacji podnosił się ponownie.
Zatem poziomy badanych hormonów nie były wzajemnie skorelowane. Obecnośd
substancji hamujących stwierdzono jedynie w trzech terminach: drugiego dnia po
owulacji wyniki były wątpliwe we wszystkich próbach mleka, 6. dnia po owulacji
mleko wyniki były pozytywne dla wszystkich kóz, 18. dnia po owulacji nie było
wyników jednoznacznie pozytywnych, a jedynie 4 wątpliwe. Porównując terminy
najwyższych zawartości progesteronu i 17-βestradiolu z terminem występowania
naturalnych inhibitorów, należy stwierdzid, że substancje hamujące wykryte
w mleku nie są badanymi hormonami.
Jedna praca (A.2.6) dotyczy ustalania się przodowania płodów owczych.
Przodowanie (główkowe albo pośladkowe) stwierdzano ultrasonograficznie
siedmiokrotnie od 92 do 146 dnia ciąży, następnie obserwowano wykoty. We
wszystkich okresach stwierdzono przewagę przodowania główkowego (63-87%).
Do 133. dnia ciąży większośd płodów (63%) przyjęła przodowanie ostateczne.
Dwie prace dotyczą proporcji płci potomstwa. W pierwszej z nich (A.1.1)
analizowano mioty kozy domowej. Najciekawszym wynikiem było stwierdzenie,
że kozy rogate rodziły statystycznie więcej potomstwa męskiego niż kozy
bezrożne. Druga praca (A.2.4) dotyczy świni domowej. Czynnikami wpływającymi
na proporcję płci potomstwa okazały się byd rasa ojca, miesiąc urodzenia matki
oraz wielkośd miotu. Więcej samców rodziły lochy urodzone w miesiącach
wrzesieo-luty; w mniejszych miotach stwierdzono wyższy udział samców.
W ostatniej pracy tego nurtu (A.1.4) podjęto zagadnienie wpływu miesiąca
urodzenia na dalszy wzrost. Materiałem badawczym były dane dotyczące mas
świo w wieku ca dwóch i sześciu miesięcy. Ze względu na szereg podobieostw
świnia domowa posłużyła jako model do rozważao na temat człowieka. W wieku
2 miesięcy najcięższe były osobniki urodzone w maju, natomiast w wieku
6 miesięcy najwyższe masy ciała osiągały osobniki urodzone w lutym. Model
matematyczny pozwolił na oddzielenie długofalowego wpływu miesiąca
urodzenia i krótkofalowego efektu czynników sezonowych wpływających na
tempo wzrostu. Nie stwierdzono istotnego efektu długofalowego, lecz jedynie
krótkofalowy. Wyjaśnia on wyżej wymienione różnice między świniami
urodzonymi w różnych miesiącach w wieku dwóch i sześciu miesięcy. Przyrosty
miesięczne wzrastają wraz z wiekiem, a najkorzystniejszym okresem dla wzrostu
świo był się maj-czerwiec, zatem najwyższe masy w wieku 6 miesięcy osiągały
zwierzęta urodzone w lutym, gdyż ich okres najszybszego wzrostu przypadał
w optymalnym czasie, natomiast w wieku dwóch miesięcy najcięższe były
osobniki urodzone miesiąc albo dwa przed okresem najkorzystniejszym dla
14
wzrostu świo. Brak długofalowego wpływu miesiąca urodzenia na wzrost świo
może wskazywad na kulturowy charakter czynników odpowiedzialnych za
zależnośd między miesiącem urodzenia człowieka a jego późniejszym wzrostem.
3. Pasożyty (patogeny) fermowych przeżuwaczy i psowatych
Dwie prace reprezentujące ten nurt dotyczą ekstensywności inwazji Toxoplasma
gondii u zwierząt różnych gatunków utrzymywanych w tym samym
gospodarstwie. W pierwszej pracy (A.1.3) badano owce i kozy za pomocą testu
immunofluorescencji pośredniej. Obecnośd przeciwciał skierowanych przeciwko
T.gondii stwierdzono u 53,65% badanych owiec, natomiast wszystkie kozy okazały
się seronegatywne. Nie stwierdzono zależności między wiekiem i masą ciała
owiec a inwazją pasożyta. W drugiej pracy (A.1.6) badano lisy pospolite i polarne
oraz jenoty za pomocą metody PCR (badano wymazy odbytnicze oraz – jedynie w
przypadku lisów pospolitych – mięśnie). Nie stwierdzono inwazji T. gondii u lisów
polarnych, pasożyta stwierdzono u 60% jenotów wynosiła, natomiast u lisów
pospolitych ekstensywnośd inwazji T. gondii była pośrednia.
Kolejna praca (A.2.10) dotyczy ekstensywności inwazji Listeria monocytogenes
u zdrowych owiec i kóz utrzymywanych w jednym gospodarstwie. Przeciwciała
anty-Listeria monocytogenes stwierdzono u wszystkich kóz i 82,92% owiec. Wynik
ten może sugerowad, że w niektórych polskich gospodarstwach utrzymujących
owce i kozy, zwłaszcza w chowie alkierzowym, większośd zwierząt może byd
zarażonych Listeria monocytogenes, co należałoby uwzględnid przy przerobie
mleka.
Ostatnia praca z tej grupy (A.2.12) dotyczy występowania Giardia dudenalis
u jenotów i lisów pospolitych utrzymywanych na jednej fermie. Pasożyt został
stwierdzony jedynie u jenotów. W obydwu próbach stwierdzono Giardia
dudenalis ze zbioru D – typowego dla psowatych, natomiast niewystępującego
u człowieka. Jest to pierwsza praca określająca genotyp Giardia duodenalis
występującej u jenota.
4. Użytkowanie wełniste owiec i zastosowanie wełny owczej
Pierwsza praca z tego nurtu (A.2.2) dotyczy poziomu użytkowości wełnistej owiec
użytkowanych mlecznie. Stwierdzono istotny wpływ genotypu, wieku i roku
badao na poziom użytkowości wełnistej, natomiast maciorki dojone okazały się
nie różnid istotnie pod względem ilości wytwarzanej wełny potnej od maciorek,
które nie były dojone. Powyższy wynik pozwala wnioskowad, że przy zapewnieniu
odpowiedniego poziomu żywienia, intensywne użytkowanie mleczne maciorek
nie obniża produkcji wełny.
Druga praca (A.1.5) dotyczy użycia wełny jako dodatku do podłoża służącego do
uprawy warzyw z rodziny psiankowatych (pomidora, papryki i oberżyny).
Stwierdzono, że dodatek wełny spowodował podwyższenie plonu nawet do 33%,
15
zwłaszcza w przypadku pomidora i papryki. Wełna może zatem służyd jako
wartościowy oraz przyjazny środowisku składnik podłoża.
5. Biometria kuraków
Dwie publikacje reprezentujące ten nurt (A.1.8 i A.2.11) zostały napisane według
bardzo podobnego schematu. Badano młode bażanty łowne i kuropatwy
(w wieku od trzech do szesnastu/piętnastu tygodni) utrzymywane w niewoli,
kilkukrotnie mierząc szereg cech: masę ciała, długośd skoku, długośd skrzydła
i rozpiętośd skrzydeł (w przypadku kuropatw również długośd trzeciego palca). Na
podstawie wyżej wymienionych pomiarów obliczono przyrosty. Samce bażantów
okazały się cięższe od samic we wszystkich terminach pomiarów, natomiast nie
stwierdzono istotnych międzypłciowych różnic masy ciała kuropatw w żadnym
wieku. Podobnie było w przypadku rozpiętości skrzydeł, tzn. samce i samice
bażantów różniły się pod względem tej cechy w każdym rozpatrywanym wieku,
natomiast kuropatwy nie różniły się w żadnym.
Wykazano również, że wartości masy ciała i niektórych cech biometrycznych
bażantów i kuropatw w trzecim tygodniu życia były istotnie i pozytywnie
skorelowane ze wszystkimi późniejszymi wartościami tych cech. Zatem pomiary
w trzecim tygodniu życia mogą służyd do prognozowania masy ciała (i innych cech
biometrycznych) ptaków w wieku 15-16 tygodni.
6. Pozostałe prace oryginalne
Pierwsza praca (A.2.1) opisuje chiropterofaunę okolic Skierniewic. Na badanym
terenie stwierdzono 9 gatunków nietoperzy.
Druga publikacja (A.2.9) dotyczy mikrobiologicznej jakości mleka koziego. Badano
wpływ pory roku, wielkości stada oraz metody schładzania na w/w cechę.
Najwyższej jakości mikrobiologicznej mleko pozyskiwano w gospodarstwach
utrzymujących powyżej 100 kóz mlecznych, posiadających nowoczesne
urządzenia do schładzania mleka.
Trzecia praca (A.1.7) opisuje wpływ obecności ludzi na zachowanie susłów
moręgowanych utrzymywanych w ogrodzie zoologicznym. Susły utrzymywane
w wolierach, które znajdują się w części zoo dostępnej dla zwiedzających spędzały
więcej czasu poza norami oraz jadły i biegały częściej niż susły utrzymywane w
części ogrodu zamkniętej dla zwiedzających. We wszystkich wolierach więcej
osobników wychodziło z nor, gdy w pobliżu nie było ludzi. Zatem susły
eksponowane na ciągłą obecnośd ludzi przyzwyczaiły się i stały się mniej czujne,
jednak się nie oswoiły.
Czwarta publikacja (A.1.9) dotyczy aktywności dobowej owiec mlecznych
utrzymywanych w chowie alkierzowym. Została oparta na obserwacjach
przeprowadzanych o każdej porze doby. Owce odpoczywały przez większą częśd
doby. Ich aktywnośd wzrastała o świcie, w czasie doju (i karmienia) oraz po
16
popołudniowym podaniu zielonki. Owce spały głównie w pozycji leżącej, po doju
i nocą. Zaobserwowano fazę snu REM. Części doby różniły się statystycznie
istotnie pod względem występowania różnych form zachowao. Wzorzec
aktywności dobowej obserwowanych owiec przypominał wzorzec aktywności
wypasanych przeżuwaczy, jednak silnie wpływała nao również obsługa
gospodarstwa.
7. Praca przeglądowa
W pracy przeglądowej (B.1) przedstawiono przykłady badao z zakresu
neuroekologii – rozwijającej się dziedziny naukowej zajmującej się relacjami
miedzy neurobiologią a ekologią. Omówione zostały m.in. zagadnienia związane
z rolą podwzgórza i hipokampu, neurogenezą, percepcją węchową i uczeniem się
z jej wykorzystaniem, pamięcią, chowaniem pokarmu, śpiewem ptaków oraz
wpływem pasożyta na zachowanie żywiciela. Zaprezentowano kilka kierunków
potencjalnego rozwoju badao neuroekologicznych.
Łączna punktacja publikacji niewchodzących w skład osiągnięcia habilitacyjnego: 201
punktów
Rodzaj publikacji
Przed
uzyskaniem
stopnia dra
Po
uzyskaniu
stopnia
dra
Sumaryczny
IF
Punkty
MNiSzW
2014/15*
1-szy
autor (nie
korespondencyjny)
Autor
korespondencyjny
1-szy
2-gi i
autor
dalszy
autor
Pozostałe
publikacje
0
9
5,837
160
2
4
1
2
3
9
-
37
1
6
1
4
4
4,52
110
0
3
1
0
3
4
22
0
10,357
-
307
0
3
0
13
4
3
0
6
0
Artykuły
przeglądowe
0
1
0
4
0
0
0
1
Doniesienia na
konferencje
krajowe
1
9
0
Doniesienia na
konferencje
międzynarodowe
1
3
0
Oryginalne prace
twórcze:
W czasopismach z
IF
W czasopismach
bez IF
Szczególne
osiągnięcie (tylko
prace w
czasopismach z IF)
RAZEM
Artykuły
popularnozawodowe
Prace
1
1
0
konferencyjne
*Punktacja wg listy z grudnia 2014 i uzupełnienia (dot. części B) z marca 2015
17
Liczba cytacji wszystkich publikacji wg WoS: 26
Indeks Hirscha: 3
Całościowy IF = 10,357
W roku 2013 otrzymałem nagrodę zespołową I stopnia za osiągnięcia naukowe
udokumentowane publikacjami przyznaną przez JM rektora Uniwersytetu Przyrodniczego
w Poznaniu.
Jestem współautorem czterech sekwencji nukleotydów Giardia intestinalis zamieszczonych
w GenBanku (Solarczyk P., Gorecki M., Majewska A.C.: HQ536708, HQ538709, HQ538710,
HQ538711)
Recenzowałem trzy publikacje nadesłane do Biological Letters, dwie prace nadesłane do
Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research oraz dwa artykuły
przesłane do Opuscula Musealia.
18
3. DZIAŁALNOŚD DYDAKTYCZNA
Prowadziłem seminaria, wykłady i dwiczenia z szeregu przedmiotów dla studentów
wszystkich kierunków macierzystego wydziału (Hodowla Zwierząt, Weterynaria, Biologia,
Agroturystyka – potem Turystyka i Rekreacja) oraz studentów Wydziału Rolnictwa.
Pełniłem funkcję kierownika przedmiotów, opracowałem programy i sylabusy
przedmiotów. Poniżej przedstawiam listę wybranych przedmiotów, w których brałem
udział :
„Hodowla i użytkowanie owiec i kóz”
„Chów i hodowla zwierząt futerkowych”
„Kynologia”
„Biologia”
„Zoologia z ekologią”
„Etologia”
„Seminarium inżynierskie”
„Repetytorium z zootechniki po angielsku”
„Repetytorium z biologii po angielsku”
„Behaviour of domestic animals”
Oprócz prowadzenia zajęd dla studentów w ramach przedmiotów na studiach pierwszego
i drugiego stopnia, promowałem prace dyplomowe; wypromowałem 13 prac inżynierskich
i 13 prac magisterskich. Dwie z w/w prac magisterskich otrzymały wyróżnienia a dwie
nagrody (pierwszą i trzecią) na Konkursie na najlepszą pracę magisterską z zakresu nauk
zootechnicznych, organizowanym przez Polskie Towarzystwo Zootechniczne im. Michała
Oczapowskiego. Recenzowałem prace dyplomowe promowane przez innych nauczycieli:
5 prac inżynierskich i jedną magisterską. Byłem członkiem komisji przeprowadzającej
egzaminy inżynierskie i egzaminy z praktyk.
W roku 2013 odbyłem krajowy dwutygodniowy staż naukowo-dydaktyczny (UKSW
Warszawie), a w roku 2014 odbyłem zagraniczny dwutygodniowy staż naukowo-dydaktyczny
(Uniwersytet Preszowski w Preszowie).
Przedstawiłem albo byłem współautorem szeregu referatów popularyzujących wiedzę
o przyrodzie i kulturze prezentowanych dla bardzo zróżnicowanej publiczności: począwszy od
uczniów po spotkania towarzystw naukowych. Poniżej zamieszczam listę w/w wystąpieo.
Górecki M.T. „Zachowania społeczne samic kozy domowej”, posiedzenie Polskiego
Towarzystwa Etologicznego, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego,
Warszawa, X 2004
Górecki M.T. „Kiedy ofiara szuka drapieżcy czyli o manipulacji zachowaniem żywiciela przez
pasożyta”, seminarium Centrum Badao Ekologicznych PAN, Dziekanów Leśny, I 2007
19
Górecki M. „Związki pomiędzy zachowaniem żywiciela a inwazją Toxoplasma gondii ( i vice
versa)”, XLIV Warsztaty Biologii Ewolucyjnej , Warszawa , III 2008.
Solarczyk P., Majewska A.C., Jędrzejewski S., Luty T., Górecki M., Nowosad P., Nowicki S.,
Przysiecki P. „Genotypy Giardia u psowatych : implikacje epidemiologiczne (Giardia
genotypes in canids: epidemiological implications)”, konferencja „Interdyscyplinarnośd
w parazytologii molekularnej”, Poznao, VI 2008
Górecki M.T. „Kiedy ofiara szuka drapieżcy czyli o manipulacji zachowaniem żywiciela przez
pasożyta”,
posiedzenie Polskiego Towarzystwa Etologicznego, Instytut Biologii
Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, Warszawa, X 2008
Górecki M.T.„Kiedy ofiara szuka drapieżcy czyli o manipulacji zachowaniem żywiciela przez
pasożyta”, zebranie Sekcji Nauk Behawioralnych KNZiB UP, UP, Poznao, XII 2010
Górecki, M.T. „Obrazki z podróży po Meksyku”, zebranie Sekcji Nauk Behawioralnych KNZiB
UP, UP, Poznao, V 2011
Wandycz A., Górecki M., Hromada M., Tryjanowski P. „DR vs hand dexterity”,Digit Ratio
Seminar, Prešov, IX 2011
Górecki, M.T., Podsiedlik, M., Górecka, K.M. „Przyrodnicze i kulturowe wrażenia z podróży
po Gruzji i Armenii”, Ogród Botaniczny UAM, Poznao, XI 2011
Podsiedlik M., Górecki M. „Interesujące gatunki roślin naczyniowych Gruzji”,seminarium
Katedry Botaniki UP, UP, Poznao, XII 2011
Górecki M.T., Górecka, K.M., Kowalski, T. „Wrażenia przyrodnicze i kulturowe z podróży po
Norwegii”, zebranie Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Nauk
Ogrodniczych, Instytut Ogrodnictwa, Skierniewice, V 2012
Górecki M.T., Górecka K.M. „Zwierzęta Etiopii”, zebranie
Leśników UP, Poznao, I 2013
Sekcji Ornitologicznej Koła
Górecki M. „Kiedy ofiara szuka drapieżcy czyli o wpływie pasożyta na zachowanie żywiciela”,
Uniwersytet Otwarty AGH, Kraków, I 2013
Górecki M.T., Górecka K.M. „Etiopia – kraina tefu i injery”, zebranie Polskiego Towarzystwa
Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, Instytut Ogrodnictwa,
Skierniewice, IV 2013
Górecki M. „Sygnały i komunikacja w świecie zwierząt”, Konferencja Pro Hipico Bono,
Sieraków, X 2013
Górecki M.T. „Obrazki z
Poznao, X 2013
Etiopii”, spotkanie Duszpasterstwa Akademickiego Morasko,
20
Górecki M. „Etiopia . Relacja z podróży”, Biblioteka Główna UP, Poznao, I 2014
Górecki M.T. „Armenia i Gruzja – wrażenia przyrodnicze i kulturowe”, zebranie Polskiego
Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, Instytut
Ogrodnictwa, Skierniewice, II 2014
Górecki M.T. "Podróż po Zakaukaziu (Gruzja, Armenia)", spotkanie Duszpasterstwa
Akademickiego Morasko ,Poznao, III 2014
Górecki M.T. „Budowle zwierząt”, szkoła podstawowa w Łuszczanowie, VI 2014
Górecki M.T. „Atrakcje turystyczne Wietnamu”, gimnazjum w Łuszczanowie, VI 2014
Górecki M.T. „Pałace, wyspy i makaron czyli o zwiedzaniu Wietnamu, Kambodży i Laosu”,
spotkanie Duszpasterstwa Akademickiego Morasko, Poznao, X 2014
Górecki R.S., Górecka K, Górecki M.T., Górecka K.M. „Islandia - wrażenia przyrodnicze”,
zebranie Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych,
Instytut Ogrodnictwa, Skierniewice, XII 2014
Górecka K., Górecki R.S., Górecka K.M., Górecki M.T. „Islandia - wrażenia przyrodnicze.
cz.II”, zebranie Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Nauk
Ogrodniczych, Instytut Ogrodnictwa, Skierniewice, II 2015
21
4. DZIAŁALNOŚD ORGANIZACYJNA
Byłem członkiem Komitetu Organizacyjnego międzynarodowego sympozjum „Breeding and
husbandry of small ruminants in terms of national production potential and market requirements”,
która odbyła się w Warszawie w XI 2004. roku.
Przez dwie kadencje (czyli od IX 2006 do XII 2014) byłem członkiem Zarządu Głównego Polskiego
Towarzystwa Etologicznego.
Od roku 2013 jestem członkiem Zespołu ds. Jakości Kształcenia na macierzystym wydziale.
Byłem członkiem Komitetu Naukowego oraz Komisji Konkursowej na I Konferencji im. Prof. dr. hab.
Leszka Bergera (Poznao, III 2013). Trzykrotnie zasiadałem w jury na konferencjach studenckich kół
naukowych działających na macierzystym wydziale i uczelni (Sympozjum Koła Naukowego
Zootechników i Biologów, IV 2013; Konferencja Kół Naukowych UP w Poznaniu, V 2013; Sympozjum
Koła Naukowego Zootechników i Biologów, IV 2015).
W XI 2015 zostałem wydelegowany na trzydniowy wyjazd do Padwy; jako przedstawiciel wydziału
brałem udział w rozmowach z pracownikami Uniwersytetu Padewskiego odpowiedzialnymi za
kształcenie na wszystkich trzech poziomach oraz internacjonalizację studiów.
22