Tajemnica Bożej Opatrzności
Transkrypt
Tajemnica Bożej Opatrzności
Konspekt katechezy do szkół ponadgimnazjalnych TEMAT: TAJEMNICA BOŻEJ OPATRZNOŚCI. Cel ogólny: Zapoznanie uczniów z pojęciem i właściwym rozumieniem Bożej Opatrzności. Cele szczegółowe: Uczeń: • poda dwa różne poglądy na temat działania Boga w świecie i wyjaśni je; • wyjaśni, co to jest Boża Opatrzność; • wskaże jakie konsekwencje w życiu człowieka rodzi wiara i zaufanie Bożej Opatrzności oraz do czego prowadzi człowieka brak takiej wiary. • wyjaśni, na czym polega współpraca z Bogiem w kształtowaniu własnego życia. Metody i formy pracy: pogadanka, praca z tekstem, dyskusja. Pomoce i środki dydaktyczne: fragment Kazania na górze z Ewangelii św. Mateusza o zbytnich troskach (Mt 6,25-34). Czynności katechety, czynności uczniów, przebieg katechezy Modlitwa na rozpoczęcie katechezy. Metody i formy pracy modlitwa I.WPROWADZENIE Podanie i zapis tematu. Przypomnienie wiadomości z lekcji o stworzeniu świata i naukowych teoriach na temat początku Wszechświata (Wielki wybuch). Postawienie problemu: w świecie nauki przyjmuje się istnienie Boga jako Pierwszej Przyczyny, bez której nie da się wyjaśnić początku i powstania Wszechświata. Istnieją jednak duże rozbieżności, gdy zapytamy o to: Czy Bóg interesuje się nadal stworzonym przez siebie światem, czy też pozostawił go samemu sobie? II.ROZWINIĘCIE Katecheta wskazuje, że odpowiedź na to pytanie ma daleko idące konsekwencje w naszym życiu. Zachęca więc uczniów do uważnego przyjrzenia się temu problemowi. Zapisuje problem na tablicy: Działanie Boga w świecie. Uczniowie zapisują w zeszycie treści z tablicy. Następnie katecheta podaje dwa skrajne poglądy na postawione wcześniej pytanie. - Bóg interesuje się światem i działa w nim - Bóg nie interesuje się światem. Po stworzeniu zostawił go samemu sobie. Kto ma rację? Jak jest naprawdę? Na początku uczniowie zapoznają się z fragmentem przypowieści Jezusa o zbytnich troskach. Na podstawie tekstu mają wyciągnąć wniosek, że Bóg nie tylko interesuje się światem, ale z ogromną troską czuwa nad każdym stworzeniem. Katecheta wyjaśnia, że tę Bożą opiekę nazywamy Bożą Opatrznością. Następnie zachęca uczniów, aby wskazali, co daje człowiekowi wiara w Bożą opiekę, jakie postawy w nim kształtuje? Wnioski zapisujemy na tablicy i w zeszycie: Wiara w Bożą Opatrzność pozwala człowiekowi z nadzieją patrzeć w przyszłość i nie załamać się w cierpieniu. Teraz, w analogiczny sposób rozpatrujemy drugi pogląd: Bóg nie interesuje się światem (Deizm). Katecheta zadaje pytanie: Jeśli Bóg nie interesuje się światem, to, co rządzi światem? Co kieruje naszym życiem? Od kogo i od czego zależą losy ludzi i świata? W dyskusji zostają wyprowadzone wnioski, że przyjmując deizm, zaczynamy wierzyć, że światem i losem człowieka rządzi ślepy los, fatum lub przeznaczenie. Taki pogląd prowadzi człowieka do poczucia bezsensu, lęku i braku nadziei. Hamuje w nim motywację do rozwoju i czynienia dobra. Człowiek zaczyna wierzyć w przepowiednie, horoskopy, otwiera się na okultyzm. W tym świetle ukazuje się głęboki sens naszej wiary i jej wpływu na życie i rozwój człowieka. Katecheta stawia kolejny problem: Skoro przyjmujemy, że Bóg czuwa nad nami, to możemy nic nie robić? Czy to zwalnia nas z podejmowania wysiłku własnego rozwoju? Od kogo zależy jakość mojego życia – czy tylko od Boga? W dyskusji z uczniami katecheta wskazuje na dar wolności, który zobowiązuje nas do współpracy z Bogiem przez pracę nad sobą i troskę o innych. Jesteśmy odpowiedzialni za kształt i jakość swojego życia. III.ZAKOŃCZENIE Podsumowując pracę i wypowiedzi uczniów, katecheta wskazuje, że: - Wiara w Opatrzność Bożą uwalnia człowieka od myślenia fatalistycznego - Jesteśmy zobowiązani do współpracy z Bogiem i odpowiedzialni za nasze życie i rozwój danych nam przez Niego darów. Modlitwa na zakończenie lekcji. pogadanka praca z tekstem pogadanka dyskusja modlitwa Opr. s. Urszula Antonina Żubrowska