ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO

3 grudnia 2016r. - Sobota
ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO
(Wyznawcy)
S. Francisci Xaverii Confessoris - III classis
Commemoratio: Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
3 grudnia - Sobota - kolor szat: biały - Św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy; (3. kl). Msza wł., Gloria, we wszystkich
Mszach 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja
zwykła.
Albo: [Biała] Msza wotywna Rorate (wolno odprawić jedną Mszę) – Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego
Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Albo: [Biała] Msza wotywna Adeamus o Niepokalanym Sercu Najśw. Maryi Panny (1. sobota miesiąca, wolno odprawić
jedną Mszę w związku ze specjalnymi modlitwami na cześć tegoż Niepokalanego Serca NMP) – Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), we Mszy czytanej 3. modlitwa: Wspomnienie św.
Franciszka Ksawerego, Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Święty Franciszek Ksawery jest uważany za największego misjonarza świata. Urodził się 7 IV 1506 r. w Hiszpanii,
w kraju Basków na zamku Xavier /Nawarra/. Był synem doktora uniwersytetu w Bolonii, prezydenta Rady Królewskiej,
Juana de Jasu i Marii.
Po skończeniu szkoły elementarnej wyjechał Franciszek na Uniwersytet Paryski. Po uzyskaniu dyplomu i stopnia magistra przez krótki czas wykładał w College Domans-Beauvias, gdzie zapoznał się z bł. Piotrem Favre oraz ze św. Ignacym
Loyolą. Wkrótce wszyscy zamieszkali w jednej celi, w której rozmawiali o swoich ideałach i zamierzeniach. Równocześnie z
wykładami Franciszek rozpoczął na Sorbonie studia teologiczne, gdyż miał zamiar poświęcić się służbie Bożej. 15 VIII
1534 r. na Montmartre w kaplicy Męczenników wszyscy trzej przyjaciele oraz czterech innych kolegów złożyli śluby zakonne, poprzedzone ćwiczeniami duchowymi pod kierunkiem św. Ignacego. Dwa lata później wszyscy udali się do Wenecji
i drogą morską mieli udać się do Ziemi Świętej. W oczekiwaniu na statek usługiwali w szpitalach i przytułkach. Wyjazd do
Ziemi Świętej przedłużał się, gdyż Turcja nacierała na kraje Europy, a w jej rękach była ziemia Chrystusa.
W tym czasie przychodziły do św. Ignacego petycje od króla portugalskiego Jana III, by wysłał do Indii grupę kapłanów
z Szymonem Rodriguezem na czele. Lecz Szymon rozchorował się i zrezygnował z wyjazdu. Wówczas w jego miejsce zgłosił
się Franciszek Ksawery. 15 III 1540 r. Franciszek wraz z małą grupą towarzyszy opuścił Rzym i udał się do Lizbony, by tam
załatwić formalności związane z wyjazdem, równocześnie w wolnych chwilach głosząc słowo Boże. 7 IV 1541 r. opuścił Europą i udał się do Indii w charakterze legata papieskiego i wysłannika królewskiego. Po długiej i bardzo ciężkiej podróży
przybył do Mozambiku w Afryce, skąd wyruszył dalej do Wyspy Sokoty. Po roku i miesiącu podróży 6 V 1542 r. św. Franciszek przybył do Goa, kolonii portugalskiej w Indiach. Święty od razu zajął się katechizacją dzieci i dorosłych, spowiedzią,
odwiedzinami ubogich i chorych oraz kazaniami dla całego ludu. Po pewnym czasie zostawił w Goa kapłana - towarzysza,
a sam wyruszył na tzw. Wybrzeże Rybackie, gdzie głosił naukę 20.000 tubylcom - rybakom. Pracował wśród nich dwa lata.
Dzięki pomocy św. Ignacego otworzył w Goa seminarium wyższe, duchowne, by mieć nowy dopływ kapłanów z ludności
miejscowej. Po tych dokonaniach św. Franciszek udał się do Malakki oraz na wyspy Moluki. Nawiedził też, głosząc Słowo
Boże, przylądek Komóryn, Trawarkon, Ceylon, wyspę Ambon. Wszędzie nauczał i nawracał ludzi do Boga, gdyż byli oni
całkowicie pozbawieni wsparcia chrześcijańskiego. W 1549 r. św. Franciszek zdecydował się na podróż do Japonii, by tam
zanieść światło wiary i przybył do Kagoshimy. Pozyskał dla wiary ok. 1000 Japończyków zostawiając im dwóch kapłanów
dla rozwijania dalszej pracy, a sam powrócił do Indii.
Wkrótce wyruszył do Chin. Bardzo trudna i ciężka podróż oraz zabójczy klimat spowodował, że Święty rozchorował się
na wyspie Sancian i w nocy z 2 na 3 XII 1552 r. oddał Bogu ducha w 46 roku życia.
3 klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Ps 118,46-47
Świadczyłem o Twej prawdzie wobec królów, a nie Loquébar de testimóniis tuis in conspéctu rewstydziłem się, i rozważałem Twoją naukę, bo bardzo gum, et non confundébar: et meditábar in manją pokochałem.
dátis tuis, quæ diléxi nimis
Ps 110,1-2
Ps. Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Laudáte Dóminum, omnes gentes, laudáte eum,
Go, wszystkie ludy; bo miłosierdzie Jego nad nami omnes pópuli: quóniam confirmáta est super
utwierdzone, a wierność Pańska trwa na wieki. nos misericórdia eius, et véritas Dómini manet
V. Chwała Ojcu.
in ætérnum. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, któryś raczył przyłączyć do Twego Kościoła na- Deus, qui Indiárum gentes beáti Francísci
rody Indii dzięki nauczaniu i cudom świętego Fran- prædicatióne et miráculis Ecclésiæ tuæ
ciszka, spraw łaskawie, abyśmy czcząc jego chwalebne aggregáre voluísti: concéde propítius; ut, cuius
zasługi, naśladowali również przykłady jego cnót. gloriósa mérita venerámur, virtútum quoque
Przez Pana.
imitémur exémpla. Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę Twoją i przybądź! Excita, quaesumus, Dómine, poténtiam tuam, et
Oto grozi nam niebezpieczeństwo wskutek grzechów veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrónaszych. Ty nas od niego obroń i wyrwij, Ty nas zbaw rum perículis, te mereámur protegénte éripi, te
przez wyzwolenie swoje. Który żyjesz i królujesz.
liberánte salvári: Qui vivis.
LECTIO:
Rz 10,10-18
Bracia: Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do uspra- Fratres: Corde enim créditur ad iustítiam: ore
wiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. autem conféssio fit ad salútem. Dicit enim
Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie Scriptúra: Omnis, qui credit in illum, non conbędzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem fundétur. Non enim est distínctio Iudaei et
a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to
rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego,
będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego,
w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego,
którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt
nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali
posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych,
którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali
posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż
uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi
się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ
tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce
świata ich słowa.
GRADUALE:
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak
cedr na Libanie w domu Pańskim.
V. By głosić z rana miłosierdzie Twoje, a wierność
Twoją nocami.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który
zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec
żywota. Alleluja.
EVANGELIUM:
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie
chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk,
i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić.
Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».
OFFERTORIUM:
Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu
moc jego wzrośnie.
SECRETA:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, spraw, aby nasza
ofiara, którą Ci w pokorze składamy ku czci Twoich
Świętych, była Tobie miła i oczyściła nasze ciała i dusze. Przez Pana.
Græci: nam idem Dóminus ómnium, dives in
omnes, qui ínvocant illum. Omnis enim, quicúmque invocáverit nomen Dómini, salvus erit.
Quómodo ergo invocábunt, in quem non credidérunt? Aut quómodo credent ei, quem non audiérunt?
Quómodo
autem
áudient
sine
prædicánte? Quómodo vero prædicábunt, nisi
mittántur? sicut scriptum est: Quam speciósi
pedes evangelizántium pacem, evangelizántium
bona! Sed non omnes oboediunt Evangélio. Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro? Ergo fides ex audítu, audítus autem per
verbum Christi. Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
Ps 91,13-14
Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
multiplicábitur in domo Dómini.
Ps 91,3
Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, et
veritátem tuam per noctem.
Ps 1,12
Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert tentatiónem: quóniam, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitæ. Allelúia.
Mk 16,15-18
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Eúntes
in
mundum
univérsum,
prædicáte
Evangélium omni creatúra. Qui crediderit, et
baptizátus fúerit, salvus erit: qui vero non crediderit, condemnábitur. Signa autem eos, qui
crediderint, hæc sequántur: In nómine meo
dæmónia eiícient: linguis loquántur novis:
serpéntes tollent: et si mortíferum quid bíberint,
non eis nocébit: super ægros manus impónent,
et bene habébunt.
Ps 88,25
Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in
nómine meo exaltábitur cornu eius.
Præsta nobis, quaesumus, omnípotens Deus: ut
nostræ humilitátis oblátio, et pro tuórum tibi
grata sit honóre Sanctórum, et nos córpore páriter et mente puríficet. Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Potężna moc tych darów poświęconych niech obmyje Hæc sacra nos, Dómine, poténti virtúte
nas, Panie, i doprowadzi z czystszym sercem do Cie- mundátos ad suum fáciant purióres veníre
bie, który źródłem ich jesteś. Przez Pana.
princípium.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawien- Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
ne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dzięk- nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
czynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wiecz- sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
ny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Christum, Dóminum nostrum. Per quem maTwój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, iestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominaz lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz tiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają rado- Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
ści. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
w pokornym uwielbieniu:
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Mt 24,46-47
COMMUNIO:.
Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy znaj- Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus,
dzie czuwającego: zaprawdę, powiadam wam, że postawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby pokarm niebieski, któryś my przyjęli, chronił nas od wszelkich przeciwności za wstawiennictwem świętego Franciszka,
Twojego Wyznawcy. Przez Pana.
invénerit vigilántem: amen, dico vobis, super
ómnia bona sua constítuet eum.
Quaesumus, omnípotens Deus: ut, qui coeléstia
aliménta
percépimus,
intercedénte
beáto
Francísco Confessóre tuo, per hæc contra ómnia
advérsa muniámur. Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Daj nam, Panie, uzyskać miłosierdzie Twoje pośrodku Suscipiámus, Dómine, misericórdiam tuam in
świątyni Twojej, abyśmy z należytą czcią uprzedzali médio templi tui: ut reparatiónis nostræ
nadchodzącą uroczystość naszego Odkupienia. Przez ventúra
sollémnia
cóngruis
honóribus
Pana.
præcedámus.