Ministerstwo Sportu i Turystyki Rzeczypospolitej Polskiej

Ministerstwo Sportu i Turystyki
Rzeczypospolitej Polskiej
10. Konferencja Ministrów ds. Sportu, Budapeszt 14-15 października 2004
2008-12-21
Rezolucja I – W sprawie zasad dobrego zarządzania w sporcie
Rezolucja II – W sprawie Postępów w UNESCO w zakresie przygotowania nowego
międzynarodowego instrumentu przeciwko dopingowi w sporcie; Kwestii dotyczących
Światowej Agencji Antydopingowej (WADA)
Rezolucja III – W sprawie europejskiej współpracy w dziedzinie sportu w latach 2004-2008
Rezolucja I
W sprawie zasad dobrego zarządzania w sporcie
Europejscy ministrowie ds. sportu, podczas swojej 10-tej Konferencji odbywającej się w
dniach 14-15 października 2004 roku w Budapeszcie:
W przekonaniu, że zachodzi potrzeba wskazania podstawowych zasad, jakie należy
uwzględnić w całościowej polityce dotyczącej sportu i dobrego zarządzania;
Świadomi istotnej pracy wykonanej wcześniej przez Komitet na rzecz rozwoju sportu w
zakresie przygotowania strategii, które mają na celu promowanie zasad dobrego zarządzania
w sporcie;
Z zadowoleniem witając publikację opracowania A-N Chakera na temat dobrego zarządzania
w sporcie (przegląd europejski);
Uznając, że pozarządowe organizacje sportowe stanowią niezbywalną podstawę dla rozwoju
i dalszego funkcjonowania demokratycznego sportu, jak również przyczyniają się w sposób
niepowtarzalny do rozwoju społeczeństw opartych na zasadach prawa, pluralistycznej
demokracji i poszanowania praw człowieka – które są zasadami przewodnimi Rady Europy;
Pamiętając, że “Podstawowe zasady dotyczące statusu organizacji pozarządowych w
Europie” z dnia 13 listopada 2002 roku stwarzają solidną podstawę dla określania statusu
organizacji pozarządowych w Europie;
Pamiętając o zaleceniu Europejskich Pozarządowych Organizacji Sportowych (ENGSO) w
sprawie przejrzystości i wiarygodności w organizacjach sportowych;
Potwierdzając swoje przywiązanie do zasad dobrego zarządzania w sporcie oraz zgadzając
się, że wdrażanie tych zasad, takich jak demokracja, rozliczalność, uczciwość, solidarność i
przejrzystość, ma kluczowe znaczenie dla popularyzacji sportu i wzmocnienia pozycji
sportowych organizacji pozarządowych w społeczeństwie obywatelskim;
Pamiętając o opinii Grupy państw Rady Europy przeciwko korupcji (GRECO) dotyczącej
korupcji w sporcie;
Pamiętając również o Deklaracji końcowej drugiego szczytu szefów państw i rządów Rady
Europy (Strasburg, 10-11 października 1997 roku), w której przedstawiono rolę Rady Europy
w zakresie wyznaczania standardów, aby w szczególności poszukiwać wspólnych odpowiedzi
na wyzwania związane z rozwojem korupcji;
Podkreślając swoje przekonanie, że konsekwentne stosowanie zasad dobrego zarządzania w
sporcie będzie istotnym czynnikiem wspomagającym wykorzenienie korupcji w sporcie;
Postanawiają:
Zachęcać wszystkie instytucje, organizacje pozarządowe i inne grupy zainteresowane
sportem do opracowania, realizacji, wzmacniania i wspierania inicjatyw opartych na zasadach
dobrego zarządzania w sporcie, w tym przynajmniej:
· Demokratycznych struktur opartych na jasnych zasadach wyboru otwartych dla członków
· Profesjonalnej organizacji i zarządzania, wraz z odpowiednim kodeksem etyki i procedurami
rozwiązywania konfliktów interesów;
· Rozliczalności i przejrzystości procesu decyzyjnego i operacji finansowych;
· Uczciwego postępowania wobec członków oraz solidarności;
· Podstawy dla ustanowienia równoprawnego partnerstwa pomiędzy władzami publicznymi a
ruchem sportowym.
Zagwarantować, by te zasady dobrego zarządzania zostały włączone w polityki i praktyki
dotyczące sportu na szczeblu narodowym, a także zagwarantować, by były one skutecznie
monitorowane;
Przekonani, że udane wdrożenie przez sportowe organizacje pozarządowe skutecznych
polityk w zakresie dobrego zarządzania w tych organizacjach pomoże wzmocnić ich
samorządność i autonomię w kwestiach dotyczących sportu, a ponadto wzmocni ich pozycję
w stosunku do władz publicznych, przy zachowaniu wzajemnego szacunku i zaufania;
Zaprosić wszystkie sektory – sportowe organizacje pozarządowe, grupy społeczeństwa
obywatelskiego i instytucje oparte na wolontariacie – do ścisłej współpracy z władzami
narodowymi w celu przyjęcia i wdrożenia zasad niniejszej rezolucji;
Podkreślać korzyści, jakie mogą wynikać z dobrego zarządzania w sporcie w zakresie
promocji uczciwej rywalizacji, powszechności sportu, oraz ich kluczową rolę w zapobieganiu
korupcji;
Potwierdzić, że sport – oparty na uczciwej równoprawnej rywalizacji ze swej natury wymaga,
aby zdecydowanie i skutecznie przeciwdziałać w jego obrębie wszelkim nieetycznym
praktykom i zachowaniom;
Zwrócić się do Komitetu ministrów Rady Europy, aby poprosił państwa członkowskie o zajęcie
się tym problemem na szczeblu narodowym oraz podjęcie konkretnych działań w celu
ograniczenia możliwości występowania karygodnych działań w sporcie.
Zauważyć, że przychody z loterii i zakładów stanowią dla sportu znaczące źródło dochodów w
większości krajów europejskich, a także podkreślić prawo rządów do określania narodowych
polityk w zakresie loterii i zakładów.
Rezolucja II
w sprawie
a) Postępów w UNESCO w zakresie przygotowania nowego międzynarodowego
instrumentu przeciwko dopingowi w sporcie;
b) Kwestii dotyczących Światowej Agencji Antydopingowej (WADA)
Europejscy ministrowie ds. Sportu, na swojej 10-tej Konferencji odbywającej się w dniach 14 i
15 października 2004 roku w Budapeszcie:
W odniesieniu do UNESCO:
Potwierdzając swe pragnienie szybkiej realizacji ważnych zobowiązań politycznych, jakie
podjęli podpisując Deklarację kopenhaską w sprawie zwalczania dopingu w sporcie;
Dziękując Radzie Europy za jej istotny wkład w zakresie pomocy rządom w spełnieniu tych
zobowiązań i innych celów w zakresie walki z dopingiem;
Odnotowując z zadowoleniem postępy poczynione dotąd przez rządy i organizacje sportowe
w zakresie zwalczania dopingu, a w szczególności w zakresie uznania, kierowania i
finansowania Światowej Agencji Antydopingowej, przyjęcia Światowego kodeksu
antydopingowego, opracowania i wdrożenia Konwencji Rady Europy w sprawie zwalczania
dopingu (ETS 135) oraz Protokołu dodatkowego do niej (ETS 188), a także innej współpracy
międzyrządowej w dziedzinie zwalczania dopingu;
Dostrzegając postępy dokonane w UNESCO w zakresie przygotowania nowego
międzynarodowego instrumentu przeciwko dopingowi w sporcie, który powinien znacznie
większej liczbie rządów na całym świecie umożliwić zaangażowanie się w działania
przeciwko dopingowi zgodnie z powszechnie przyjętymi zasadami opartymi na Światowym
Kodeksie Antydopingowym;
Uznając, że nowy międzynarodowy instrument przeciwko dopingowi w sporcie powinien
obejmować skuteczny system monitorowania;
Podkreślając, że nowy instrument międzynarodowy powinien zostać wprowadzony przed
zimowymi igrzyskami olimpijskimi w Turynie w lutym 2006 roku;
W odniesieniu do WADA:
Wyrażając swoje zadowolenie z kierunku rozwoju Światowej Agencji Antydopingowej (WADA)
od czasu jej utworzenia w końcu 1999 roku;
Podkreślając znaczenie zgodnie z partnerskim charakterem WADA osiągnięcia równowagi
pomiędzy przedstawicielami władz publicznych a przedstawicielami ruchu olimpijskiego na
kierowniczych stanowiskach w WADA;
Postanawiają:
1.1 Ściśle współpracować w sprawie projektu nowego instrumentu międzynarodowego
przeciwko dopingowi w sporcie na IV Konferencji UNESCO MINEPS w Atenach (6-8 grudnia);
1.2 Podejmować starania w celu zagwarantowania, by standardy określone w nowym
instrumencie międzynarodowym były zgodne z celami Światowego Kodeksu
Antydopingowego;
1.3 Podejmować starania w celu zagwarantowania, by zobowiązania w ramach projektu
nowego instrumentu międzynarodowego były jak najbardziej zbliżone do zobowiązań
podjętych w dotychczasowych instrumentach, aby wspierać zbieżność pomiędzy tymi dwoma
zbiorami zobowiązań i honorować dotychczasowe zobowiązania;
1.4 Zagwarantować, aby sekretariat projektowanego nowego instrumentu został włączony do
jego nadrzędnej organizacji;
1.5 Wspierać realizację zintegrowanego rozwiązania na rzecz monitorowania zobowiązań
wynikających z dotychczasowych instrumentów i przyszłego instrumentu;
1.7 Podkreślać w tym kontekście wagę dobrej współpracy pomiędzy Radą Europy a
UNESCO;
1.7 Wyjaśnić relacje pomiędzy projektowanym instrumentem i jego załącznikami a
Światowym Kodeksem Antydopingowym i jego standardami międzynarodowymi.
2. Podejmować starania – przy konsultacjach i współpracy z innymi regionami – w celu
opracowania polityki określania wymagań, które umożliwiłyby władzom publicznym
wysunięcie we właściwym czasie uzgodnionego kandydata na stanowisko przewodniczącego
Rady założycielskiej WADA;
Zatwierdzają:
1. Wysunięcie ministra B. Mikkelsena (Dania), który jest przedstawicielem władz publicznych,
jako kandydata na stanowisko tymczasowego wiceprzewodniczącego Rady założycielskiej (i
Komitetu wykonawczego) WADA;
2. Wysunięcie ministra J.F. Lamoura (Francja) jako przedstawiciela Europy w Komitecie
wykonawczym WADA.
Odnotowują:
Wysunięcie ministra B. Mikkelsen (Dania) jako przedstawiciela Europy w Radzie
założycielskiej WADA na okres do końca 2005 roku.
Rezolucja III
w sprawie europejskiej współpracy w dziedzinie sportu w latach 2004-2008
Europejscy ministrowie ds. sportu, na swojej 10-tej Konferencji odbywającej się w dniach 1415 października 2004 roku w Budapeszcie:
Pamiętając, że konferencja ta odbywa się w 50-tą rocznicę Europejskiej Konwencji
Kulturalnej, na której podstawie Rada Europy stanowiła platformę współpracy
międzyrządowej w kwestiach dotyczących sportu;
Uznając, że współpraca ta, obejmująca cały kontynent, doprowadziła do przyjęcia
dokumentów o kluczowym znaczeniu dla narodowej i międzynarodowej polityki w dziedzinie
sportu, w tym trzech traktatów oraz Europejskiej Karty Sportu, a także wielu tekstów
ukazujących znaczenie sportu dla współczesnego społeczeństwa;
Zgadzając się, że ten dorobek stanowi solidną podstawę dla rozwoju przyszłych programów
współpracy w dziedzinie sportu w ramach rady Europy;
Uznając, że trzeci szczyt Rady Europy będzie właściwą okazją do przyjęcia takich
programów;
Z przyjemnością odnotowując niedawne poszerzenie Unii Europejskiej oraz przyjęcie projektu
Traktatu konstytucyjnego, a w szczególności jego artykułu III-282, dotyczącego edukacji,
młodzieży, sportu i kształcenia zawodowego, który stwarza ramy dla promocji wartości
sportowych oraz edukacji i potencjału społecznego sportu we współpracy z Radą Europy;
Potwierdzając w tym kontekście znaczenie dla przyszłej europejskiej współpracy w dziedzinie
sportu bliskich więzi pomiędzy Unią Europejską a Radą Europy;
Podkreślając wagę i znaczenie sportu we współczesnym społeczeństwie, zwłaszcza w
perspektywie politycznej, społecznej, kulturalnej i ekonomicznej;
Z zadowoleniem przyjmując współpracę Unii Europejskiej i Rady Europy w dziedzinie sportu,
a w szczególności projekt Europejskie rozstaje – Sport jako drzwi do demokracji, którego
celem jest uczczenie europejskiego roku edukacji poprzez sport (EYES 2004);
Pamiętając o Deklaracji końcowej drugiego szczytu szefów państw i rządów Rady Europy
(Strasburg, 10-11 października 1997 roku), która ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje
rozwój współpracy z innymi organizacjami europejskimi, a zwłaszcza z Unią Europejską;
Podkreślając znaczenie unikania powielania działań w programach roboczych Unii
Europejskiej i Radzie Europy w dziedzinie sportu;
Przekonani, że zachodzi potrzeba określenia ewentualnych nowych sposobów współpracy
pomiędzy tymi dwiema instytucjami w dziedzinie sportu.
Postanawiają:
Zagwarantować promocję komplementarnych działań w dziedzinie sportu pomiędzy Unią
Europejską a Radą Europy;
Uznać, że szczególna rola Rady Europy w ogólnoeuropejskiej współpracy w dziedzinie sportu
wiąże się z zasadniczymi wartościami Rady Europy (prawa człowieka, demokracja
parlamentarna oraz rządy prawa) oraz że przyszłe działania w dziedzinie sportu powinny
silniej wyeksponować ten związek; przykłady takich działań to zwalczanie rasizmu,
ksenofobii, dyskryminacji ze względu na płeć, a także promowanie równych szans dla osób
niepełnosprawnych;
Zachęcić Unię Europejską i Radę Europy do opracowania odpowiednich porozumień
partnerskich w dziedzinie sportu;
Zachęcić Komitet ministrów – w kontekście trzeciego szczytu i pamiętając o artykuleIII-282
Konstytucji Europejskiej – do zagwarantowania, aby Rada Europy nadal należycie wspierała i
finansowała jego prace w dziedzinie sportu, dla dobra Europejczyków i rządów państw
członkowskich, w zgodzie z ich wartościami i misją;
Przyjąć uprzejmą ofertę rządu Federacji Rosyjskiej organizacji 17-tego nieoficjalnego
spotkania ministrów sportu, które mogłoby odbyć się w Moskwie w końcu 2005 roku lub w
2006 roku i dotyczyć rozwoju sytuacji w sporcie międzynarodowym.