Ponownie spotykamy się na konferencji

S O B O T N I A S E S J A P O R A N N A | 2 k w i e t ni a 20 1 1 r.
Prezydent Thomas S. Monson
Ponownie spotykamy
się na konferencji
Dziękuję wam za waszą wiarę i oddanie ewangelii,
za miłość i troskę, jaką okazujecie sobie nawzajem
oraz za służbę, którą pełnicie.
K
iedy planowaliśmy wzniesienie
tego budynku, wydawało nam
się, że nigdy go nie zapełnimy.
A teraz spójrzcie.
Moi ukochani bracia i siostry, jak do­
brze jest znowu być razem, kiedy roz­
poczynamy 181. Wiosenną Konferencję
Generalną Kościoła Jezusa Chrystusa
Świętych w Dniach Ostatnich.
Wydaje się, że ostatnie sześć mie­
sięcy minęły bardzo szybko, kiedy
byłem zajęty wieloma obowiązkami.
Jednym ze wspaniałych błogosła­
wieństw, jakie miały miejsce w tym
okresie, było ponowne poświęcenie
pięknej Świątyni Laie na Hawajach,
która przez ostatnie niemalże dwa lata
poddawana była zakrojonej na szeroką
skalę renowacji. Towarzyszyli mi
Prezydent Henry B. Eyring wraz z mał­
żonką, Starszy Quentin L. Cook z żoną
i Starszy William R. Walker także ze
swoją żoną. Wieczorem przed ponow­
nym poświęceniem, które odbyło się
w listopadzie, oglądaliśmy w budynku
Cannon Activities Center na kampusie
BYU–Hawaje przedstawienie przygo­
towane dla nas przez 2.000 młodych
osób z dystryktu świątynnego, które
wypełniły cały budynek. Przedsta­
wienie było zatytułowane „Miejsce
4
Liahona
zgromadzenia” i w bardzo kreatywny
i mistrzowski sposób opowiadało o
wydarzeniach z miejscowej historii
Kościoła oraz o historii tamtejszej świą­
tyni. Jakże to był cudowny wieczór!
Następny dzień był duchową
ucztą, kiedy to świątynia została po­
nownie poświęcona podczas trzech
sesji. Bardzo silnie odczuwaliśmy
Ducha Pana.
Nadal budujemy świątynie. Tego
poranka mam przywilej zapowiedzieć
budowę trzech kolejnych świątyń, pod
których budowę zakupujemy tereny
i które, w ciągu najbliższych miesięcy
i lat, będą budowane w następują­
cych miejscach: Fort Collins w stanie
Colorado, Meridian w stanie Idaho
oraz Winnipeg w prowincji Manitoba,
w Kanadzie. Z pewnością będą one
błogosławieństwem dla tamtejszych
członków.
Każdego roku w świątyniach doko­
nuje się milionów obrzędów. Obyśmy
nadal byli wierni w wykonywaniu
obrzędów, nie tylko dla siebie samych,
ale także za naszych bliskich zmar­
łych, którzy nie mogą dokonać ich
sami dla siebie.
Kościół bez przerwy zapewnia
pomoc humanitarną w czasach klęsk
żywiołowych. Całkiem niedawno, po
niszczycielskim trzęsieniu ziemi, tsu­
nami i w obliczu wynikających z nich
problemów nuklearnych, nasze serca
zwróciły się ku Japonii i tam popły­
nęła nasza pomoc. Rozprowadziliśmy
ponad 70 ton zaopatrzenia, w tym po­
żywienie, wodę, koce, pościel, środki
M a j 2 0 1 1 r.
5
higieny, odzież i paliwo. Nasi młodzi
dorośli stanu wolnego poświęcili swój
czas na poszukiwanie zaginionych
członków, korzystając z Internetu, por­
tali społecznościowych oraz innych
nowoczesnych środków komunikacji.
Na terenach, do których nie można
dotrzeć samochodem, członkowie
niosą pomoc na dostarczonych przez
Kościół skuterach. W wielu palikach
i okręgach w Tokio, Nagoi i Osace
organizowane są projekty służby pole­
gające na przygotowywaniu zestawów
ze środkami higieny. Do dziś ponad
4.000 wolontariuszy przepracowało
już przeszło 40.000 godzin. Nasza
pomoc nadal będzie skupiać się na
Japonii oraz wszystkich innych miej­
scach, gdzie zaistnieje taka potrzeba.
Moi bracia i siostry, dziękuję wam
za waszą wiarę i oddanie ewangelii,
za miłość i troskę, jaką okazujecie
sobie nawzajem oraz za służbę, którą
pełnicie w swoich okręgach, gminach,
palikach i dystryktach. Dziękuję wam
także za waszą wierność w płaceniu
dziesięciny i datków oraz za waszą
hojność w przekazywaniu swych środ­
ków na inne fundusze Kościoła.
Na koniec 2010 roku na całym
świecie służyło 52.225 misjonarzy w
340 misjach. Praca misjonarska jest siłą
napędową królestwa. Pozwólcie, iż za­
sugeruję, abyście rozważyli, na miarę
waszych możliwości, ofiarowanie
datku na Ogólny Fundusz Misjonarski
Kościoła.
A teraz, moi bracia i siostry, z nie­
cierpliwością oczekujemy na przesła­
nia, które będą przekazane nam w
ciągu tych dwóch dni. Ci, którzy będą
do nas przemawiać, prosili niebiosa o
pomoc i kierownictwo, gdy je przygo­
towywali. Modlę się, aby napełnił nas
Duch Pana, byśmy byli pokrzepieni
i natchnieni, słuchając i ucząc się
podczas konferencji. W imię Jezusa
Chrystusa, amen. ◼
6
Liahona
Starszy L. Tom Perry
Kworum Dwunastu Apostołów
Sabat i sakrament
Niech wasza rodzina będzie przepełniona miłością w miarę,
jak przestrzegacie Sabatu przez cały dzień i doświadczacie
jego duchowych błogosławieństw przez cały tydzień.
M
oi bracia i siostry, tego ranka
na całym świecie zebraliśmy
się, aby słuchać głosu pro­
roka. Świadczę, że głos, który właśnie
słyszeliśmy, jest głosem żyjącego
proroka Boga na ziemi w dzisiejszych
czasach, Prezydenta Thomasa S. Mon­
sona. Jakże jesteśmy błogosławieni,
mając jego nauki i przykład!
W tym roku wszyscy mamy okazję
studiować słowa proroków Nowego
Testamentu podczas lekcji w Szkole
Niedzielnej. Podczas gdy Stary Testa­
ment opisuje życie proroków i ludu,
Nowy Testament skupia się na życiu
i wpływie jedynego Człowieka, który
rozpoczął życie ziemskie, mając po­
dwójne obywatelstwo — w niebie i na
ziemi — naszego Zbawiciela i Odku­
piciela, Jezusa Chrystusa.
Dzisiejszy świat jest tak przesiąk­
nięty doktrynami ludzkimi, że łatwo
jest zapomnieć i stracić wiarę w ten
najważniejszy opis życia i służby
Zbawiciela — Nowy Testament. Ta
święta księga jest sednem historii
spisanej w pismach świętych, tak jak
sam Zbawiciel powinien być sednem
naszego życia. Musimy zobowiązać się
do studiowania jej i doceniania!
Znajdziemy bezcenne skarby
wiedzy podczas studiowania Nowego
Testamentu. Zawsze znajduję radość
w czytaniu zapisów Pawła na temat
jego podróży i organizowania Kościoła
Zbawiciela, a w szczególności cenię
jego rady dla Tymoteusza. W czwar­
tym rozdziale Listu Pawła do Tymote­
usza czytamy: „To głoś i tego nauczaj.
[…] Bądź dla wierzących wzorem w
postępowaniu, w miłości, w wierze, w
czystości” 1. Nie przychodzi mi na myśl
żaden lepszy sposób rozpoczęcia i
ciągłego bycia dla wierzących wzorem
niż przestrzeganie dnia Sabatu.
Poczynając od stworzenia świata,
jeden dzień różnił się od innych. „I
pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i po­
święcił go” 2. Nawet Bóg odpoczął od
Swoich prac tego dnia i oczekuje od
Swoich dzieci, by czyniły podobnie.
Dzieciom Izraela dał przykazanie:
„Pamiętaj o dniu sabatu, aby go
święcić.
Sześć dni będziesz pracował i wy­
konywał wszelką swoją pracę,
ale siódmego dnia jest sabat Pana,
Boga twego. […]
Dlatego Pan pobłogosławił dzień
sabatu i poświęcił go” 3.
Wzorzec przestrzegania dnia Sabatu
musi zawsze zakładać oddawanie czci.
Po tym, jak Adam i Ewa wkroczyli w
stan śmiertelności, przykazano im,
„aby czcili Pana, swego Boga, i składali
mu w ofierze pierwszy przychówek