Więcej

P R E Z E N TA C J E
Dynamiczne grzejniki
Chcielibyśmy zwrócić uwagę praktyków i użytkowników na interesujący produkt obecny na naszym
grzejnikowym rynku: miedziano-aluminiowe grzejniki firmy Regulus®-system.
Grzejniki Regulus (na rynku przyjęła się potoczna nazwa „regulusy”) sprawiają pewien kłopot
specjalistom z branży, gdyż nie mieszczą się w tradycyjnej nomenklaturze grzejników.
Nie są one ani żeberkami, ani panelami, nie są też konwektorami z definicji. Co prawda w budowie
zbliżone są do konwektorów, lecz już w sposobie pracy są zdecydowanie bliższe grzejnikom płytowym.
Tak jednoznacznie wynika z badań
przeprowadzonych przez ITGiS w Radomiu:
charakterystyka cieplna grzejników
Regulus®-system, jest charakterystyką
typową dla grzejników radiacyjnych.
Wszelkie definicje opisują konwektor
jako: „grzejnik składający się z użebrowanych stalowych lub miedzianych
rur (i tu formalne podobieństwo do
regulusów się kończy), umieszczonych
w obudowie blaszanej. Obudowa taka
jest zimna, wskutek zupełnego braku
kontaktu z układem grzejnym.
Tymczasem w regulusach użebrowanie rur stanowi jednocześnie ich
powierzchnię czołową i tylną. Fakt ten
sprawia, że w procesie wymiany ciepła,
intensywny udział ma wielka w rozwinięciu powierzchnia zewnętrzna. Nawet po
całkowitym przesłonięciu przepływu powietrza przez wnętrze grzejnika, grzeje
on nadal swą powierzchnią boczną i to
grzeje mocno.
Duża wytrzymałość regulusów na
zmienne, wysokie ciśnienia oraz temperaturę sprawia, że mają one wyjątkowo
szerokie, uniwersalne zastosowanie
w ogrzewnictwie.
Inne cechy wyróżniające te grzejniki takie jak: mała masa całkowita
(grzejnik wraz z wodą) regulusów,
duża powierzchnia całkowita kontaktu
z ogrzewanym powietrzem, relatywnie
44
N R 4 / 2 0 0 7 I N S TA L A C J E
duża wskutek pofalowania, powierzchnia
czołowa zwrócona na pomieszczenie,
sprawiają, że regulusy cechuje unikalnie wysoka dynamika pracy przy każdej
temperaturze czynnika grzewczego.
Regulusy radzą sobie bez problemu,
zarówno w instalacji niskotemperaturowej jak i przy ogrzewaniu parowym.
Parametr I
- powierzchnia
wymiany ciepła
Gdy uszereguje się różne sposoby
ogrzewania porównując parametr - powierzchnię wymiany ciepła z otoczeniem,
wówczas otrzymamy taką kolejność:
ogrzewanie podłogowe, ogrzewanie
ścienne, grzejniki Regulus-system,
grzejniki żeberkowe, grzejniki panelowe
z konwektorem, grzejniki panelowe, na
końcu zaś konwektory.
Im większa jest powierzchnia wymiany ciepła tym w niższych parametrach
temperaturowych pracy instalacji c.o.
jest możliwe skuteczne osiągnięcie
celu grzewczego. W czasach kotłów
kondensacyjnych czy pomp ciepła w połączeniu z dobrym ociepleniem obiektów możliwość niskotemperaturowego
ogrzewania ma znaczenie priorytetowe.
A wśród grzejników to właśnie omawiane
regulusy mają bezapelacyjnie najwięk-
szą efektywną powierzchnię wymiany
ciepła. Ogrzewanie podłogowe, z racji
swej największej powierzchni wymiany,
może sprostać potrzebom grzewczym
przy najniższej temperaturze pracy.
Jednakże wadą „podłogówki” jest długi
czas nagrzewania czyli długi czas startu oraz równie długi czas hamowania
grzania. Podłogówka jest ogrzewaniem
mało dynamicznym w przeciwieństwie
do również niskotemperaturowych lecz
bez porównania bardziej dynamicznych
regulusów.
Mała dynamika pracy oraz duża inercyjność podłogówki wynika z jej potężnej masy całkowitej, drugiego istotnego
kryterium porównawczego dla różnych
systemów ogrzewania.
Parametr II
- masa całkowita
układu c.o.
Im mniejsza masa układu oddawania
ciepła, tym układ szybciej osiągnie swoją
pełną moc nominalną, szybciej też wypełni swoją funkcję grzewczą czyli jest
układem bardziej dynamicznym.
Układ grzewczy o małej masie całkowitej z nieporównanie mniejszym początkowym wydatkiem energii oraz znacznie,
znacznie szybciej można podgrzać do
temperatury pracy efektywnej.
Gdy układ grzewczy jest już w fazie
grzania ciągłego, wówczas szybkość ta
ma nadal znaczenie jedynie przy kotłach
pracujących cyklicznie.
O ile konwektory elektryczne „startują”
natychmiast po włączeniu, ogrzewanie
podłogowe potrzebuje wielu godzin by
się „naładować”. W okresach przejściowych musi to spowodować nieoptymalne gospodarowanie energią. Duża
masa całkowita układu oddawania
ciepła skutkuje dużą bezwładnością
cieplną. Przegrzewanie pomieszczeń
nawet niewielkiego stopnia jest zawsze nieekonomiczne, gdyż im wyższa
temperatura wewnątrz, tym rośnie dT
wobec otoczenia i następuje większa
utrata ciepła. Moment efektywnego
grzania grzejników o dużej masie następuje po długim czasie i trwa nadal,
mimo że zadane parametry temperatury zostały już osiągnięte. Elektronika
P R E Z E N TA C J E
sterująca, mająca za cel niwelowanie
negatywnych ekonomicznych skutków
dużej bezwładności układu, w wypadku
układu o małej masie całkowitej jest
najczęściej zbyteczna. Układ grzewczy
o małej masie całkowitej umożliwia nie
tylko szybki dostęp użytkownika do
dynamicznie mu podanego ciepła lecz
również uzyskanie ciepła w dokładnie
pożądanej ilości. Układ o małej masie
służyć może praktycznie przez cały rok,
gdyż użytkownik nie ma ekonomicznych,
finansowych rozterek przy jego uruchomieniu na kilkanaście, kilkadziesiąt minut w celu dowolnego stopnia korekty
temperatury.
Ponownie szeregując tym razem
według masy całkowitej wymiennika
ciepła, sposoby ogrzewania, otrzymamy
następujące uporządkowanie: konwektory, grzejniki Regulus-system, panele
stalowe, żeberka aluminiowe, panele
stalowe z konwektorem, ogrzewanie
ścienne, ogrzewanie podłogowe.
Oznacza to, że to właśnie grzejniki
Regulus przodują w dynamice procesu ogrzewania w grupie wymienników
wodnych.
Grzejniki Regulus
- współpraca z kotłami
stałopaliwowymi
Są producenci kotłów stałopaliwowych
i kominków z płaszczem wodnym, dla
których zamontowanie w układzie z kotłem stałopaliwowym regulusów, nie
stanowi żadnego błędu i nie stanowi problemu dla pracy kotła. Dają regulusom
pełną rekomendację. Ich argumentacja
jest prosta: jaka jest różnica pomiędzy
1 kW mocy w regulusach a 1 kW mocy
w innych grzejnikach?..... Żadna.
Kocioł musi mieć zawsze możliwość
pracy ze zmienną mocą w zależności
od zapotrzebowania na ciepło lub musi
być chroniony buforowym zbiornikiem
ciepła. W przypadku braku takiego bufora, zdecydowanym błędem jest nawet
niewielkiego stopnia przewymiarowanie
mocy kotła stałopaliwowego w stosunku
do realnych potrzeb.
Stosowanie dużych grzejników, o dużej masie całkowitej, mających za cel
chronić kocioł przed przegrzaniem jest
nieporozumieniem, zarówno z uwagi
na przepłacenie samych grzejników
jak następnie wskutek nieoptymalnej
i nieekonomicznej ich pracy. Z wielu
powodów najlepszym rozwiązaniem jest
bufor ciepła wodny skojarzony z lekkim,
dynamicznym układem grzejnikowym.
Wówczas kocioł, niezależnie od temperatury zewnętrznej, pracuje w optymalnych parametrach swej najwyższej
sprawności, kaloryczność zużytego
opału jest w 100% wykorzystana, nie
wykraplają się szkodliwe kwasy niszczące komin oraz sam kocioł.
W układzie z buforem ciepła, zysk ze
zmagazynowania nadwyżki uzyskanego
ciepła zostanie zmarnotrawiony z grzejnikami o dużej masie, dużej bezwładności cieplnej. Masa bufora wodnego jest
niepotrzebnie dublowana.
Po co pobierać ciepło z akumulatora
ciepła na rzecz kolejnego akumulatora
ciepła?
Bufor można ładować w każdym
sprzyjającym dla użytkownika momencie, również z użyciem kilku źródeł
ciepła. Ciepło to, przy współpracy ze
sterownikami temperatury wnętrza,
będzie powoli i precyzyjnie dawkowane
tylko poprzez grzejniki o małej masie
całkowitej, pracujące zawsze skutecznie,
nawet przy stałym, stopniowym spadku
temperatury wody w buforze w miarę
jego rozładowywania.
Optymalny komfort cieplny, optymalny wymiar ekonomiczny procesu grzania
- podwójnie pozytywny efekt możliwy jest
wyłącznie z dynamicznymi grzejnikami.
„REGULUS-system”®
Spółka jawna
ul. Dworkowa 2
43-300 Bielsko-Biała
Telefony kontaktowe/faksy:
+48 33 812 36 69
+48 33 815 10 25
www.regulus.com.pl
E-mail: [email protected]
N R 4 / 2 0 0 7 I N S TA L A C J E
45