Układanie szklanych płytek {APP:TITLE}

Układanie szklanych płytek {APP:TITLE}

Układanie szklanych płytek
Autor: Ceresit
Korzystają z nich nie tylko profesjonalni projektanci, lecz także indywidualni inwestorzy, dlatego warto
zapoznać się z ich specyfikacją i techniką poprawnego montażu.
Różnorodność kształtów, praktycznie nieograniczona paleta barw oraz możliwość komponowania
szklanych elementów z innymi materiałami, takimi jak ceramika, drewno czy kamień naturalny,
sprawiają, że są one coraz częściej brane pod uwagę podczas wyboru materiałów do wykańczania
wnętrz.
Płytki szklane – głównym składnikiem wykorzystywanym do produkcji płytek szklanych jest szkło float.
Mogą one być gładkie lub dekorowane. Płytki te najczęściej stosowane są jako elementy dekoracyjne
ścian, podłóg i drzwi.
Panele szklane – świetnie sprawdzą się podczas wykańczania łazienek czy kuchni, gdzie stanowią
alternatywę dla tradycyjnych płytek ceramicznych. W kuchni najczęściej stosuje się je do wykończenia
powierzchni pomiędzy szafkami stojącymi i wiszącymi. Są odporne na wilgoć i wysokie temperatury,
mogą być zatem stosowane w pomieszczeniach stale narażonych na działanie wilgoci oraz
zabrudzenia. Dodatkową dekorację można wybrać spośród wielu wzorów dostępnych u producenta,
skorzystać z zasobów internetowych banków zdjęć bądź zdecydować się na bardziej oryginalną wersję
– z własnym zdjęciem.
Mozaika szklana – może być wytwarzana kilkoma metodami: poprzez wycięcie ze szklanej tafli,
a następnie barwienie i obtapianie krawędzi w wysokiej temperaturze; stopienie ze sobą dwóch
warstw szkła (tzw. proces fusingu), pomiędzy którymi umieszcza się farbę; tą techniką produkowana
jest także mozaika z 24-karatowym złotem – każda kostka składa się z plasterka złota znajdującego
się między dwoma szkiełkami; formowanie i stapianie vitromas w wysokiej temperaturze w formach
ceramicznych. Na rynku funkcjonują elementy różniące się kolorem, kształtem i fakturą. Oferowane są
elementy błyszczące, matowe, perłowe czy z dodatkiem połyskujących metali. W zależności od ich
właściwości fizycznych (przezroczystość, zdolność odbijania światła) oraz koloru zastosowanych
zapraw klejących i fug można uzyskać różne efekty. Mozaiki szklane optycznie powiększają
i rozświetlają pomieszczenia. Mogą tworzyć oryginalne kompozycje, zarówno jako mały dekor, jak
i artystyczna dekoracja przedstawiająca konkretny obraz. Dostępne są w arkuszach zbliżonych do
30/30 cm oraz grubości 4–8 mm.
Układanie mozaiki szklanej
Przed przystąpieniem do układania mozaiki szklanej należy dokładnie zaplanować jej rozmieszczenie.
Jeżeli mozaikę trzeba będzie dopasować, siatkę, na której jest zamocowana, można bez problemu
dociąć nożyczkami, a szklane kafelki przyciąć szlifierką kątową (z diamentową tarczą) lub obcęgami
z kółkiem do cięcia szkła.
Układając mozaikę na siatce, nie ma problemów z szerokością fugi pomiędzy kafelkami, ponieważ jest
ona narzucona przez producenta mozaiki (w zależności od wymiarów kostki, fugi mają szerokość od 1
do 3 mm). Należy zwrócić szczególną uwagę na szerokość fugi pomiędzy poszczególnymi plastrami –
musi być ona taka jak pomiędzy poszczególnymi kostkami, aby finalny efekt nie wskazywał
widocznych podziałów.
Przygotowanie podłoża
Podłoże powinno być suche, gładkie i oczyszczone, odporne na odkształcenia, nie może również
zawierać żadnych substancji osłabiających przyczepność. Przed przystąpieniem do klejenia
powierzchnię należy zagruntować, np. preparatem CT 17, który wyrówna chłonność podłoża oraz
poprawi przyczepność zaprawy klejącej. Ze względu na małe rozmiary mozaiki niemożliwe jest
poziomowanie i wyrównywanie poszczególnych elementów. Dlatego tak ważne jest zapewnienie
gładkiej powierzchni montażowej. Większe nierówności odsłonią wszelkie mankamenty mozaiki
i spowodują jej wybrzuszenie – elementy nie będą idealnie równe względem siebie, co znacząco
wpłynie na wygląd gotowej okładziny.
Aby temu zapobiec, warto użyć kleju elastycznego – świetnie sprawdzi się tu klej Ceresit CM 22, który
ma zdolność do wyrównywania podłoża do 20 mm.
Dobór odpowiednich materiałów
Mozaika szklana charakteryzuje się małą porowatością i bardzo niską nasiąkliwością, w związku z tym
zaprawy klejowe stosowane do jej przyklejania powinny charakteryzować się wysoką przyczepnością.
Należy więc wybierać produkty
z grupy zapraw cementowych klasy C2 (np. Ceresit CM 22) bądź klejów na bazie żywic reaktywnych
klasy R2 (Ceresit CM 77). Elementy w ciemnych kolorach, np. czarnym czy brązowym, można
przytwierdzać na zaprawach o barwie szarej. Natomiast do klejenia jasnej mozaiki szklanej
rekomendowane są białe zaprawy klejące – tu zastosowanie znajdzie klej na bazie białych cementów
Ceresit CM 15. Zaprawa do spoinowania mozaiki szklanej powinna charakteryzować się dużą
wytrzymałością, a także wysoką przyczepnością do materiałów niechłonnych, takich jak szkło.
Wybierając kolor fugi, należy pamiętać, że te ciemniejsze spowodują zwiększenie kontrastu mozaiki i
doprowadzą do efektu przyciemnienia całej kompozycji. Zastosowanie jasnej zaprawy do spoinowania
zmniejszy kontrast i rozjaśni ją.
Pod względem parametrów technicznych sprawdzą się zaprawy cementowe klasy CG2 lub zaprawy na
bazie żywic epoksydowych klasy RG. Prace związane ze spoinowaniem mozaiki należy rozpocząć od
usunięcia folii lub papieru
z powierzchni. Prawidłowo można to wykonać dopiero po całkowitym związaniu zaprawy klejącej,
najwcześniej po 24 godzinach po przyklejeniu mozaiki do podłoża. Z przestrzeni pomiędzy
poszczególnymi fragmentami mozaiki należy usunąć pozostałości zaprawy klejącej, a następnie
dokładnie je odkurzyć i przemyć wilgotną gąbką w celu zwiększenia przyczepności zaprawy
spoinującej. Fugę można kłaść równo z powierzchnią mozaiki, należy ją dokładnie rozprowadzić
gumową pacą, a powierzchnię wygładzić, np. wilgotną szmatką. Fugi można również układać jedynie
w szczelinach, co odkreśli wypukły kształt i formę elementów. Proces zmywania powinniśmy
rozpocząć w momencie, gdy zaprawa staje się matowa. Ponieważ mozaika wykonana jest z
niechłonnego materiału, czas ten będzie zdecydowanie dłuższy niż na standardowej okładzinie
ceramicznej. Wszystkie wewnętrzne połączenia ścian oraz ścian z posadzką zawsze wypełniamy
elastycznymi uszczelniaczami silikonowymi (np. silikonem sanitarnym Ceresit CS 25) bądź tymi na
bazie poliuretanu.
Konserwacja i czyszczenie
Ochrona mozaiki szklanej przed uszkodzeniami oraz jej właściwa pielęgnacja nie są zbyt
skomplikowane. Należy używać środków przeznaczonych do powierzchni szklanych oraz delikatnego
mleczka czyszczącego. Elementy przecieramy gładkim, nierysującym płytek materiałem.
© 2013 Henkel Polska sp. z o.o.