instytut matki i dziecka kaplica św. rodziny

Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać
Twemu Imieniu (Ps 92)
Uzupełnij: 1. Siewcą jest Chrystus, każdy,
kto Go ... będzie żył na wieki. 2. Kiedy
ziarnko gorczycy wsiewa się w ziemię, jest …
ze wszystkich nasion 3. … jest słowo Boże.
4. Gdy plon … pora na żniwo. 5. … kiełkuje i
rośnie we dnie i w nocy. 6. Jezus porównał Królestwo
Boże do … gorczycy
7. Jezus głosił naukę w
przypowieściach, aby słuchacze mogli ją … 8. Nasienie
wyrasta i wypuszcza wielkie … 9. Jezus wyjaśnił w … jak
dzieje się z Królestwem Bożym 10. Ziarnko wsiane
wyrasta i staje się większe od … 11. Czy siewca śpi czy
… nasienie kiełkuje. 12. Jezus osobno objaśniał
wszystko swoim … 13. Kto znajdzie ... będzie żył na
wieki. 14. Ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego … 15.
Ziemia sama z siebie … plon.
x
x
x
1
Z
J
Z
E x
2
N
J
I
J
E x
x
x
x
x
3
Z
A
N
M x
x
x
x
4
D
R
E
E x
x
x
x
x
5
N
I
N
E
x
x
x
x
6
Z
A
K A x
x
x
x
7
Z
O
U
I
Ć
x
x
x
x
x
8
G
Ł
Z
E
9
P
Y
O
I
Ś
I
x
x
x
x
x
x
10
J
R
N
x
x
x
x
x
x
11
C
U
A x
x
x
x
x
12
U
Z
M x
x
x
13
C
Y
T
A x
x
x
x
x
x
14
C
E
U x
x
x
x
x
x
15
W Y
E x
Jan Paweł II - Modlić się, znaczy dać trochę swojego
czasu Chrystusowi, zawierzyć Mu, pozostawać w
milczącym słuchaniu Jego Słowa, pozwalać mu
odbić się echem w sercu. [Rzym - 15. 08.2000]
Benedykt XVI – Nie zapominajmy nigdy, że «gdy
w Kościele czyta się Pismo Święte, sam Bóg
przemawia do swego ludu, a Chrystus, obecny w
swoim słowie, zwiastuje Ewangelię»… Chrystus
nie przemawia w przeszłości, ale w naszej
teraźniejszości, jako Ten, który jest obecny w
czynności liturgicznej. [Adh. Apost. Sacramentum Caritatis.
45].
Stefan Kardynał Wyszyński – … Kościół od
nas tak mało wymaga, iż niektórzy mędrcy, teologowie, i
mistycy doszli do przekonania, że wystarczy
polecenie: "Miłuj i czyń, co chcesz!" W Kościele
ten, kto miłuje, nie ma kłopotu z żadnymi
prawami, przepisami i kodeksami karnymi …
- W poznaniu woli Bożej znajdujemy pełny i całkowity
spokój. Wola Boża jest zawsze powiązana z miłością,
dobrocią i miłosierdziem, z mądrością i wszechwiedzą
Boga, który patrzy na początek i kres naszego życia. On
jeden jest nieomylny w układaniu planów… (z rozważań
INSTYTUT MATKI I DZIECKA
.
ul. Kasprzaka 17
KAPLICA ŚW. RODZINY
(OBOK IZBY PRZYJĘĆ)
o modlitwie "Ojcze Nasz")
Jezus budził świadomość istnienia Boga i duszy, która
przeżyje słabnące ciało, uczył miłości większej od
zakochania się. Uczył odpowiedzialności za drugiego
człowieka, miłości, która trwa do końca życia. Jeśli ktoś
lubi kogoś tylko do pewnego czasu, to właściwie jest dla
niego niedobry. - Ciekawe, że Jezus pragnie dla nas i
przez nas uczyć miłości. Pragnie poprzez nas kochać
wszystkich, ale przede wszystkim tych, którzy sami do
niego nie mogą trafić. - Rozmaicie działamy na ludzi.
Niektórych odpychamy, denerwujemy, dla niektórych
jesteśmy obojętni jak zeszłoroczny śnieg. Są jednak tacy,
którzy garną się do nas, choćbyśmy byli jak straszydła i
stale wyskakiwały nam bąble na nosie. Stale chcą z nami
rozmawiać i nasze słowo, które po innych spływa jak
woda po gęsi, do nich dociera głęboko i dotyka dna. Czy
właśnie wtedy Bóg nie wybiera nas dla kogoś, aby w nas
spotkał się z Nim, z Bogiem, z którym bez nas nie potrafi
się spotkać? - Doświadczając ludzkiej dobroci, miłości i
zaufania, możemy stawać się próżni, zbierać kwiaty dla
samych siebie. A przecież czasem mamy być dla innych
jedyną drogą do Pana Boga. - "Nie wierzę - skarżył się
ktoś - bo nie spotkałem Boga w żadnym człowieku, a
poza człowiekiem Bóg jest dla mnie nierealny, nieżywy
jak obrazek w książce”. - Jeśli ktoś zgubi Boga dla siebie
i dla drugich- stracił swoje powołanie. - Czy kochać Boga
i bliźniego to nie to samo, co pozwolić Bogu spotkać się
w nas z naszym bliźnim? - [x Jan Twardowski].
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma,
rozrośnie się jak cedr na Libanie. (Ps 92)
MOJE POSTANOWIENIE: W pokornej modlitwie będę
prosił(a) Pana, aby moje życie było pełne owoców Bożej
łaski, aby było oparciem i schronieniem dla innych, aby
było chwałą samego Boga …
Kapelan IMiDz- x. Proboszcz A. Wójtowicz - 22 632 38 00
e-mail : [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/
Parafia Św. Stanisława BM-01-244 Warszawa; ul.Bema73/75
[gazetka do użytku wewnętrznego Instytutu]
Spowiedź pół godziny
przed i po Mszy Św.
oraz na prośbę.
Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest
Chrystus, każdy, kto Go znajdzie, będzie żył
na wieki
Mk 4,26-34
Jezus powiedział do tłumów: Z królestwem Bożym dzieje
się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi,
czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie,
on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon,
najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w
kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza
się sierp, bo pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym
porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je
przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je
wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion
na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od
jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki
powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu. W wielu takich
przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli [ją]
rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich.
Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Gdy przychodzimy po całym tygodniu pracy w
niedzielę na Mszę świętą, Bóg chciałby ten czas
wykorzystać, dając nam jak najwięcej. To właśnie tutaj
On, Siewca, będzie chciał siać swoje słowo w naszych
sercach. On wie, że niektórzy z nas są jak gleba żyzna,
niektórzy jak gleba piaszczysta, a inni to po prostu
kamienie. Jednak Boski Siewca się nie męczy, sieje
swoje ziarno we wszystkich i oczekuje, że wydamy plony.
Stawajmy się przed Nim najlepszą glebą, na jaką nas
stać, pozwólmy, żeby zasiane dzisiaj słowo mogło w nas
przynosić jak najbogatsze plony. [ks. Adam Rybicki,
„Oremus” czerwiec 2006, s. 89]
Ktoś usnął, nie wiedział co się dzieje, a tymczasem
wszystko bez niego działo się jak najlepiej. Od źdźbła po
żniwa … Za mało mówimy o dobru, jakie jest wokół nas.
Najczęściej widzimy samo zło. Jest jeszcze to wielkie
dobro, jak Najświętszy Sakrament, Eucharystia, komunia
święta na co dzień. - Jesteśmy tak zagłuszani złem, o
którym nam stale mówią, że nie dostrzegamy dobra,
które rośnie, choć tego nie widzimy. Dobro w nas,
chociaż uważamy siebie za nienajlepszych, dobro w
sąsiadach, których uważamy często za najgorszych,
dobro w świecie, o którym mówimy, że jest ponurakiem.
Tyle jest poświęceń, powołań, tyle krwi rozdawanej
ludziom przez ludzi, by ich ratować, tyle modlitw…
Dobro jest nieśmiertelne, bo powstało z Boga i powraca
do Boga. Dobro zawsze w nas będzie. - Częsta komunia
święta jest ziarnem, które wpada w nasze zycie, a potem
jest wielkością naszego wzrostu k Panu Bogu.
[x. J.T.]
MODLITWA WIERNYCH
1. Módlmy się za Kościół Boży, aby rzucał ziarna
Ewangelii w ludzkie serca - Ciebie prosimy...
2. Módlmy się za rolników, aby Bóg błogosławił ich pracy
i dał im obfite plony - Ciebie prosimy...
3. Módlmy się za wszystkie dzieci z naszego Instytutu,
ich rodziny, lekarzy, pielęgniarki i wszystkich
pracowników aby Bóg napełnił ich serca Duchem
Świętym i uczynił swoimi dziećmi - Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za nas, zgromadzonych na Eucharystii abyśmy
za
otrzymane
dobra
składali
Bogu
dziękczynienie - Ciebie prosimy ...
Kontempluj Ewangelię według Lectio Divina;
I – Lectio - Przeczytaj w skupieniu, kilka razy święty
tekst Pisma Świętego, jak gdyby dyktował Go dla
ciebie Duch Święty.
. - To mówi Pan Bóg: „Ja
także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i zasadzę,
u najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją
na górze wyniosłej i wysokiej. Na wysokiej górze
izraelskiej ją zasadzę. Ona wypuści gałązki i wyda owoc,
i stanie się cedrem wspaniałym. Wszystko ptactwo pod
nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate zamieszkają
w cieniu jego gałęzi. I wszystkie drzewa polne poznają,
że Ja jestem Panem, który poniża drzewo wysokie, który
drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo
zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu.
Ja, Pan, rzekłem i to uczynię”. (Ez 17,22-24)
II - Meditatio –.Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst.
Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?" W czasie
niewoli babilońskiej naród wybrany na wygnaniu,
podobny był do uschniętego drzewa. Pan przez proroka
Ezechiela ... zapowiada jego odrodzenie. Jak drzewo
zasadzone na wysokiej górze naród powróci do swych
siedzib, także tej, która znajduje się na górze Syjon. Tak
jak drzewo staje się miejscem bytowania ptaków
skrzydlatych, tak Izrael stanie się na nowo miejscem
zamieszkania dla tych, którzy powrócą po niewoli.
Drzewa polne czyli narody ościenne będą zdumione
ponownym wyniesieniem i odrodzeniem Izraela. Dokona
tego Pan, który ma moc i może z drzewa pozbawionego
zieleni uczynić drzewo posiadające ją w obfitości i
odwrotnie. … Uwieńczeniem tego procesu odrodzenia
będzie pojawienie się osoby Mesjasza, Pomazańca
Pańskiego. W Jezusie Chrystusie, Synu Bożym wypełniła
się ta prorocza zapowiedź … - Jakie są moje aktualne
niewole, zniewolenia? - Czy wierzę, że Pan może mnie z
nich wyprowadzić, uwolnić, przywrócić pełną wolność? Czy tego pragnę? - Czy … podejmuję ścisłą współpracę
z Bożą łaską? - Czy też … przyzwyczaiłem się do moich
zniewoleń, jest mi z nimi dobrze i dlatego specjalnie
nie tęsknię za wolnością, o nią się nie staram, o nią
nie zabiegam? - Co bardziej aktualnie przypomina
moje życie, czy uschnięte drzewo bez życia, czy
drzewo pełne owoców i zieleni? - Czy ludzie z zewnątrz
obserwując moje życie, jego stały rozwój mogą
podziwiać obecnego i działającego z mocą w nim Pana
Boga? Czy chwalą Pana, za to co widzą, czy tylko mnie?
Czy jestem dla innych jak drzewo dla istot skrzydlatych,
miejscem schronienia, życiowego oparcia, poczucia
bezpieczeństwa? Czy dziękuję Panu za tych, ze strony
których sam tego doświadczam? - Czy sam tego
codziennie szukam w Jezusie Chrystusie? -Jak często
można mnie spotkać ukrytego w „cieniu” Najświętszego
Sakramentu, zanurzonego w pokornej adoracji?
III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem
serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie
słowo. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
On Opoką moją i nie ma w Nim nieprawości (Ps 92)
IV – Contemplatio: Trwaj przed Bogiem ... To czas
bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu.
Powtarzaj w różnych porach dnia: Dobrze jest śpiewać,
Tobie, Panie Boże (Ps 92)
[opr. x Ryszard Stankiewicz SDS, www.Katolik]
KALENDARIUM
18 VI – pn – św. Adam Chmielowski – ur. się w
Igołomi pod Krakowem w 1845 r. Wziął udział w
Powstaniu Styczniowym, w którym stracił nogę. Po
ukończeniu studiów malarskich rozpoczął pracę
artystyczną. W pełni sił twórczych porzucił malarstwo
i oddał się służbie ubogim, a następnie założył
Zgromadzenia Braci i Sióstr Posługujących Ubogim.
Zmarł w Krakowie w roku 1916. W dniu 22.VI. 1983, w
Krakowie, papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet
błogosławionych, a w 1989 r. w poczet świętych
19 VI – wt – św. Romuald (opat) – ur. się w Rawennie
około połowy X wieku. Prowadził życie pustelnicze,
przez wiele lat wędrował szukając samotności i
zakładając małe klasztory. Występował przeciw złym
obyczajom współczesnych mu mnichów; sam wiódł życie
cnotliwe i dążył do doskonałości. Zmarł ok. 1027r.
21 VI – czw – Św. Alojzy Gonzaga, zakonnik - ur. się
w 1568 r. koło Mantui w Longobardii jako najstarszy
syn Ferdynanda di Castiglione. Pobożnie wychowany
przez matkę, skłaniał się do życia duchowego. Prawo
do księstwa przekazał bratu i wstąpił do zakonu
Jezuitów w Rzymie. Podczas pielęgnowania chorych
zaraził się i zmarł w 1591 r.
[http://www.brewiarz.katolik.pl/vi_12] .