Panie, który uzdrawiasz skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU Z BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM CHORYCH
Podczas adoracji można posłużyć się tekstami modlitw podanymi poniżej.
WEZWANIA DO CHRYSTUSA
Panie, który uzdrawiasz skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami.
W.: Zmiłuj się nad nami.
Panie, który uzdrawiasz wszystkie niemoce nasze,
Panie, który uzdrowiłeś sługę setnika z Kafarnaum,
Panie, który niewidomym wzrok przywracałeś,
Panie, który głuchym słuch przywracałeś, a niemym otwierałeś usta,
Panie, który pokrzepiasz wszystkich pracujących, obciążonych i źle się mających,
Panie, który wdowie wskrzesiłeś jedynego syna,
Panie, którego dobroć niepojęta pragnie wszystkich zbawić,
Panie, Boże, wspomożycielu i obrońco nasz.
Od bezużytecznych skarg zachowaj nas, Panie.
W.: Zachowaj nas, Panie.
Od wspomnień budzących niepokój
Od lęków zwątpienia
Od nagłej i niespodziewanej śmierci
Od śmierci, bez przyjęcia w pełnej świadomości świętych sakramentów.
Przez nadzieję naszego zmartwychwstania, przemień nas, Panie.
W.: Przez nadzieję naszego zmartwychwstania, przemień nas, Panie.
OFIAROWANIE BOGU SIEBIE W CIERPIENIU I CHOROBIE
Panie i Boże mój. W cierpieniach swoich uznaję, uwielbiam i miłuję zrządzenie
ojcowskiej Twej Opatrzności i Twoje sprawiedliwe wyroki. Przyjmuję je z pokorą i
poddaniem się, i ofiaruję na intencję przybliżenia królestwa Twego. Spraw, Jezu, abym
przez cierpienia i ja sam stał się godny tego królestwa.
Wśród tych cierpień raczyłeś, Panie, powołać mnie do apostolstwa chorych. Spraw,
abym odpowiedział wezwaniu i godnie to apostolstwo sprawował. Dzieło odkupienia i
chwały, rozpoczęte przez Ciebie, chcę prowadzić dalej i dopełniać w mych cierpieniach.
Panie, Jezu, Ciebie, cierpiącego, chcę uwielbiać we mnie, abym i ja cierpiący był
uwielbiony w Tobie. Z Tobą razem mówię: Ojcze, jeśli nie może ten kielich cierpień
mnie ominąć, niech się nie moja, ale Twoja dzieje wola.
Boże nieskończonego miłosierdzia, wejrzyj na oblicze Chrystusa, który we mnie żyje i
cierpi, aż do głębi przenikaj me cierpienia, abym napełniony Twym miłosierdziem,
wzbogacony Twą łaską, mógł ubłagać łaski i miłosierdzie dla innych, jak prawdziwy
apostoł Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
MODLITWA CHORYCH ZA MISJE
Boże, prosimy Cię, pozwól nam, złożonym chorobą, łączyć się z cierpieniami, które Twój
Syn za nas znosił. Pozwól nam za Jego przykładem z wiarą przyjąć na siebie wszystkie
cierpienia i trudy, które nas spotkają. Jezu, Chryste, mój Panie i Zbawicielu, przez
Twego świętego Apostoła pouczyłeś mnie, że ludzkie cierpienie przyczynia się do
udoskonalenia Twego mistycznego Ciała, którym jest Kościół.
W zjednoczeniu z wszystkimi chorymi braćmi i siostrami całego świata, zgodnie z
intencją Ojca Świętego ofiaruję Ci wszystkie cierpienia za rozwój dzieła misyjnego.
Wylej swą łaskę na wszystkie narody żyjące jeszcze z dala od Ciebie. Spraw, aby
otworzyły swe serca na Twoje światło. Poślij do nich więcej misjonarzy. Daj swoim
posłańcom wiary dość siły do spełnienia swojej służby. A w serca wszystkich wiernych
złóż pragnienie, aby z jeszcze większą wspaniałomyślnością współpracowali w dziele
zbawienia świata i wszystkich narodów. Amen.
MODLITWA DO MATKI BOŻEJ ZA CHORYCH
Maryjo, nasza najlepsza Matko, bądź obecna przy łóżkach wszystkich chorych świata:
W.: Przyjdź im z pomocą.
Tym, którzy w tej chwili stracili świadomość i zbliża się ich śmierć,
Tym, którzy zaczynają swoją agonię,
Tym, którzy stracili wszelką szansę wyzdrowienia,
Tym, którzy jęczą i płaczą z bólu,
Tym, którzy nie mogli leczyć się z braku pieniędzy,
Tym, którzy tak bardzo pragną chodzić, a są unieruchomieni,
Tym, którzy powinni lepiej się odżywiać, aby mieć siłę do pracy,
Tym, którzy na próżno szukają w swoich łóżkach wygodniejszej pozycji,
Tym, którzy w ciągu długich nocy nie mogą zasnąć,
Tym, którzy muszą wyrzec się swoich najbardziej upragnionych projektów,
Tym, których dręczą troski i obawy o rodzinę,
Tym zwłaszcza, którzy nie wierzą w lepsze życie,
Tym, którzy nie wiedzą, że i Chrystus cierpiał jak oni.
MODLITWA LUDZI STARYCH
Ojcze, któryś jest w niebie, jesteśmy starzy i zmęczeni. Życie jest dla nas często udręką.
Zdaje się nam, że jesteśmy niepotrzebni. Często nie rozumiemy dzisiejszych ludzi i
wśród nich czujemy się osamotnieni. A przecież nasze serca pragną jeszcze innym
udzielać miłości, niczego innego już nie posiadamy. Chcielibyśmy już być u Ciebie i z
naszymi ukochanymi, którzy już są z Tobą. Chcemy jednak mocno wierzyć w to, że
nasze życie ma jeszcze jakiś sens, ponieważ Ty nam je przedłużasz. Stale spoglądamy na
krzyż naszego Zbawiciela, Pana Jezusa, i z niego czerpiemy wszelką siłę.
ŻYCIE WSPÓLNOTY PARAFIALNEJ
Panie, Jezu, gdy wśród niewypowiedzianych cierpień wisiałeś na krzyżu, to i Ty nie
mogłeś już więcej działać. Nie mogłeś pójść do ludzi, by im pomagać, by chorych
uzdrawiać, a tylko krew płynęła z Twoich ran. Sam powiedziałeś, jak jest ciężko i
gorzko, jeśli ludzie kogoś nie chcą. A jednak właśnie na krzyżu i z krzyża dałeś nam to,
co najważniejsze i najcenniejsze: z dzieci zatracenia staliśmy się dziećmi Bożymi.
Dlatego też i my chcemy wierzyć, że właśnie teraz możemy zebrać największe zasługi,
jeśli nasze udręki, ubóstwo, osamotnienie połączymy z Twoim cierpieniem i w ten
sposób z krzyżem naszego życia poniesiemy je do Ojca w niebie, aby wielu ludziom
udzielił bogactwa swego błogosławieństwa. Amen.
AKT POŚWIĘCENIA SIĘ CHORYCH MATCE BOŻEJ BOLESNEJ
Matko łaskawa i dobra, której serce przeniknął miecz boleści (por. Łk 2,35), oto my, biedni
i chorzy, stajemy wraz z Tobą na Kalwarii obok Jezusa. Powołani do wzniosłej łaski
cierpienia, pragniemy dopełnić w nas tego, czego nie dostaje cierpieniom Chrystusa, za
Jego Ciało, którym jest Kościół (por. Kol 1,24). Poświęcamy Tobie nas samych i nasze
cierpienia, żebyś nas położyła na ołtarzu krzyża Twojego Boskiego Syna, jako pokorne
ofiary przebłagalne za zbawienie nasze i naszych braci. Przyjmij, Matko Bolesna, to
nasze poświęcenie i ofiarowanie. Wzmocnij w naszych sercach wielką nadzieję, abyśmy,
jak teraz uczestniczymy w cierpieniach Jezusa, tak mogli kiedyś z Nim razem być w
radości wiecznego szczęścia. Amen.
Pius XII
Adoracja kończy się błogosławieństwem eucharystycznym, którego można dokonać na sposób praktykowany w
Lourdes (używa się tylko 1 monstrancji)
Kapłan po okadzeniu Najświętszego Sakramentu i modlitwie przed błogosławieństwem zwraca się do chorych:
Najmilsi bracia i siostry, wspólną adoracją Jezusa Chrystusa, obecnego w Najświętszym
Sakramencie, kończymy zwykle błogosławieństwem Hostią w monstrancji, udzielonym
wszystkim razem zebranym na modlitwie.
Dzisiaj jednak ci spośród was, którzy niosą za Chrystusem krzyż choroby czy
podeszłego wieku, otrzymają błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, każdy
oddzielnie. Chrystus bowiem o każdym z was, najmilsi, pamięta, widzi was oddzielnie,
zna dobrze cierpienia i udręki każdego i każdemu błogosławi, byście za Nim i razem z
Nim szli królewską drogą krzyża, która prowadzi do zwycięstwa, do życia wiecznego, do
zmartwychwstania.
Nie jesteście zagubieni w tłumie i zapomniani. Pamiętajcie o tym, gdy za chwilę
Chrystus, niesiony w Najświętszym Sakramencie, podejdzie do każdego z was.
Pamiętajcie o tym, gdy z Jego błogosławieństwem powrócicie do swoich mieszkań.
A teraz otwórzcie swoje serca i przyjmijcie Chrystusa, który jest naszą drogą, światłem i
życiem. A my wszyscy łączyć się będziemy z wami w modlitwie, wzywając Zbawiciela
słowami litanii do Najświętszego Imienia Jezus, i prosząc Go, by udzielił wam zdrowia,
swego światła i łaski wytrwania.
Następnie kapłan okryty welonem, bierze monstrancję i podchodzi do chorych i każdego z nich błogosławi
Najświętszym Sakramentem.
W tym czasie można śpiewać eucharystyczne pieśni lub np. Litanię do NSPJ
Po udzieleniu chorym błogosławieństwa kapłan wraca do ołtarza i jak zwykle wszystkim obecnym udziela
błogosławieństwa.