PDF 1.1 MB - Instytut Budownictwa

Transkrypt

Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Instytut Budownictwa
Program kształcenia – kierunek: Budownictwo III stopień
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA
1
PAKIET INFORMACYJNY
KIERUNEK BUDOWNICTWO
STUDIA III STOPNIA
ROK AKADEMICKI 2012/2013
EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW
1
Zawartość
1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH .............................................................................. 4
1.1.
Ogólna charakterystyka studiów........................................................................................ 5
1.2.
Opis zakładanych efektów kształcenia .............................................................................. 7
1.3.
Program studiów .............................................................................................................. 10
2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW ............................................................................ 12
1.
WARTOŚCIOWANIE PRAC NAUKOWO-BADAWCZYCH ........................................ 13
2.
FIZYCZNIE NIELINIOWE ZAGADNIENIA KONSTRUKCJI ŻELBETOWYCH ........... 15
Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 15
Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 16
3.
MODELOWANIE SYMBOLICZNE I ANALITYCZNE W BUDOWNICTWIE ................ 18
Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 19
4.
METODY KOMPUTEROWE ....................................................................................... 21
5.
ELEMENTY MECHANIKI CIAŁA STAŁEGO ............................................................... 24
6.
TEORIA APROKSYMACJI .......................................................................................... 26
7.
MODELOWANIE ZAGADNIEŃ POLIOPTYMALIZACJI W BUDOWNICTWIE ........... 29
8.
STATYSTYKA W BADANIACH NAUKOWYCH ....................................................... 32
9.
TEORIA SYSTEMÓW ................................................................................................. 35
10.
MODELE KONSTYTUTYWNE GRUNTÓW ............................................................ 37
11.
STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI ........................................................................... 40
12.
ORGANIZACJAPROCESÓW BUDOWLANYCH .................................................... 44
13.
BADANIE KONSTRUKCJI ...................................................................................... 47
14.
BUDOWA MOSTOW W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH .................................... 50
15.
WYTRZYMAŁOŚĆ EKSPLOATACYJNA KONSTRUKCJI MOSTOWYCH ............ 52
16.
SZTUCZNE SIECI NEURONOWE .......................................................................... 55
2
2
17.
MECHANIKA USZKODZEŃ .................................................................................... 58
18.
ZAAWANSOWANE MATERIAŁOZNAWSTWO MOSTOWE I DROGOWE ........... 60
19.
MODELOWANIE NUMERYCZNE ZAGADNIEŃ NIELINIOWYCH ........................ 63
3
3
1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH
4
4
1.1.
Nazwa kierunku studiów: Budownictwo.
Poziom kształcenia: - trzeci stopień kształcenia.
Profil kształcenia: - ogólno akademicki.
Forma studiów: – stacjonarne (4 lata- 8 semestrów, 58 p. ECTS),
Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: nauki techniczne.
Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do
których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku:
budownictwo, inżynieria sanitarna, mechanika, architektura, geologia, geodezja.
Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:prowadzenie badań.
Wymagania wstępne: ukończony drugi stopień kształcenia na kierunku budownictwo.
Zasady rekrutacji NA ROK AKADEMICKI 2012/2013
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
1.
Informacje podstawowe









2.
Ogólna charakterystyka studiów
Studia doktoranckie prowadzone są w dyscyplinach: budownictwo, inżynieria
środowiska.
Studia trwają 4 lata i polegają na prowadzeniu samodzielnych badań
naukowych, poszerzaniu wiedzy oraz aktywnym udziale w życiu naukowym
Wydziału.
Każdy Doktorant wybiera indywidualnego opiekuna naukowego spośród
profesorów
i doktorów habilitowanych Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska UZ.
Studia przebiegają wg programu ramowego (ustalonego przez Radę Wydziału)
oraz indywidualnego planu studiów (opracowanego przez doktoranta w
porozumieniu
z opiekunem naukowym).
Program studiów obejmuje wykłady na poziomie zaawansowanym
(obowiązkowe oraz obieralne), zajęcia z języka obcego oraz udział w
seminariach naukowych.
Każdy semestr studiów zaliczany jest przez Kierownika Studiów Doktoranckich
na podstawie pisemnego sprawozdania doktoranta i opinii opiekuna
naukowego.
Nie później niż pod koniec drugiego roku studiów powinno nastąpić otwarcie
przewodu doktorskiego.
Przed upływem czterech lat studiów doktorant musi przygotować rozprawę
naukową zawierającą oryginalny przyczynek do wiedzy, kwalifikującą się do
publikacji w uznanym wydawnictwie naukowym.
Doktorant jest zobligowany do prowadzenia zajęć dydaktycznych w wymiarze
60 godzin rocznie ( w ramach praktyki).
Zasady rekrutacji
O przyjęcie na studia doktoranckie może ubiegać się osoba, która spełnia następujące
warunki:

posiada tytuł zawodowy magistra inżyniera,
5
5

uzyskała zgodę na opiekę naukową od jednego z profesorów lub doktorów
habilitowanych Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska UZ,

uzyskała pozytywny wynik w postępowaniu kwalifikacyjnym, tzn. co najmniej
20 z 30 możliwych punktów .
Kwalifikacja na studia doktoranckie odbywa się w oparciu o:



ocenę ukończenia studiów magisterskich,
ocenę końcową z języka obcego,
wyniki rozmowy kwalifikacyjnej.
Postępowanie obejmuje:
 ocenę końcową z języka obcego wpisaną do indeksu (jeżeli w okresie studiów
prowadzone były dwa języki obce, do kwalifikacji przyjmuje się ocenę
najwyższą) lub certyfikat państwowy z języka obcego i równoważny. Stosowana
będzie następująca punktacja:
ocena 3,0 (dostateczny)
1 pkt
ocena 3,5 (dostateczny plus)
2 pkt
ocena 4,0 (dobry)
3 pkt
ocena 4,5 (dobry plus)
4 pkt
ocena 5,0 (bardzo dobry)
i (celujący), certyfikat
5 pkt
 rozmowę kwalifikacyjną z kandydatem”, rozmowa jest oceniana w skali od 0-10
pkt.,
-
 ocenę ukończenia studiów magisterskich. Stosowana będzie następująca
punktacja:
ocena 5,0 (bardzo dobry)
i celujący
15 pkt
ocena 4,5 (dobry plus)
12 pkt
ocena 4,0 (dobry)
9 pkt
ocena 3,5 (dostateczny plus)
6 pkt
ocena 3,0 (dostateczny)
3 pkt
Aby zostać przyjętym na studia należy uzyskać co najmniej 20 pkt. z 30 pkt. możliwych do
zdobycia.
LICZBA MIEJSC:


budownictwo
inżynieria środowiska
5 osób,
5 osób.
W przypadku niewypełnienia limitu studia nie zostaną uruchomione.
WYMAGANE DOKUMENTY:
Warunkiem dopuszczenia do postępowania kwalifikacyjnego jest rejestracja kandydata na
podstawie złożonego kompletu dokumentów. Są to:


podanie http://rekrutacja.uz.zgora.pl wraz z kwestionariuszem osobowym,
ewentualny wniosek o:
przyznanie stypendium doktoranckiego,
6
6
świadczeń pomocy materialnej,
miejsca w domu studenckim,

odpis dyplomu ukończenia szkoły wyższej, z ewentualnym zaświadczeniem
o nostryfikacji lub wnioskiem o zwolnienie z postępowania nostryfikacyjnego
i zaświadczeniem, że dyplom uprawnia do ubiegania się o przyjęcie na studia
doktoranckie w państwie jego uzyskania,

trzy fotografie,

życiorys z danymi o osiągnięciach naukowych,

opinię o przydatności do pracy naukowej opracowaną przez osobę posiadającą tytuł
naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego,

pisemną zgodę potencjalnego opiekuna naukowego kandydata,

dowód uiszczenia opłaty rekrutacyjnej,

pisemne oświadczenie, że kandydat nie ma wszczętego przewodu doktorskiego, nie
otrzymuje stypendium doktoranckiego i znane są mu przepisy dotyczące studiów
doktoranckich określone w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym z dn. 27 lipca 2005
r.,

indeks,

dodatkowe dokumenty określone przez radę jednostki w szczegółowych zasadach
rekrutacji.
Termin złożenia dokumentów:
17.09.2012
Termin rozmowy kwalifikacyjnej: 21.09.2012
Miejsce rozmowy: Sala Rady Wydziału budynek A-8 pokój 124
Ogłoszenie list przyjętych:
24.09.2012
10. Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach
i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni:
- nie ma zastosowania.
1.2.
Opis zakładanych efektów kształcenia
Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk
technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura,
urbanistyka, inżynieria sanitarna.
Objaśnienie oznaczeń:
K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia
T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych
3— studia drugiego stopnia
A - profil ogólno akademicki
W — kategoria wiedzy
U — kategoria umiejętności
K - kategoria kompetencji społecznych
01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia
Symbol
Efekty kształcenia dla kierunku studiów
budownictwo III stopnia.
Odniesienie
do efektów
kształcenia
w obszarze
kształcenia
w zakresie nauk
technicznych
WIEDZA
7
7
K_W01 Ma
K_W02
K_W03
K_W04
K_W05
K_W06
K_W07
uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą
metodologii badań oraz organizacji i zarządzania, w
szczególności z obszaru budownictwa lądowego.
Nabywa wiedzę w zakresie: rozumienia oraz
formułowania zagadnień dla procesów dynamiki w
budownictwie i metod rozwiązania symbolicznego
zagadnień niezawodności.
Nabywa wiedzę w zakresie: rozumienia zasad
działania zaawansowanych metod komputerowych
oraz formułowania zadań w postaci dogodnej do
obliczeń za pomocą komputera
formułowania zagadnień aproksymacji i interpolacji
funkcji.
formułowania
zagadnień
polioptymalizacji
w
budownictwie i metod rozwiązania zagadnień
polioptymalizacji.
Zna
metody
prezentacji
danych
i
umie
zaprezentować dane
Zna metody zasady i metody statystyki
matematycznej
8
K_W08 Ma przygotowanie do twórczego rozwiązywania
problemów w ujęciu systemowym.
K_W09 Ma dobrze podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą
modelowania zachowania gruntu pod obciążeniem. Zna
zaawansowane techniki badań podłoża.
K_W10 Pełna wiedza na temat zjawiska utraty stateczności
K_W11
K_W12
K_W13
K_W14
konstrukcji i konsekwencji z jego zaistnienia.
Zdobywa wiedzę teoretyczną o genezie czynników
kształtujących
proces
budowlany
oraz
mechanizmach.
Wiedza z zakresu planowania eksperymentu,
doboru
aparatury
pomiarowej
oraz
oceny
systematycznych
i
przypadkowych
błędów
pomiarowych.
Ma pogłębioną wiedzę z zakresu złożonych
zagadnień wytrzymałości eksploatacyjnej konstrukcji
mostowych
Ma podstawową wiedzę z zakresu sztucznych sieci
neuronowych
8
K_W15 Ma pogłębioną wiedzę w zakresie nowoczesnych
rozwiązań materiałowych
K_W16 Ma wiedzę z zakresu poprawnego modelowania
problemów fizycznie i geometrycznie nieliniowych.
K_W17 Wiedza na temat fizycznie nieliniowych zagadnień
konstrukcji żelbetowych
UMIEJĘTNOŚCI
K_U01 Potrafi
K_U02
K_U03
K_U04
K_U05
K_U06
K_U07
K_U08
K_U09
K_U10
K_U11
K_U12
zastosować właściwe metody (techniki,
narzędzia) badawcze oraz planowania budowy i
harmonogramowania przedsięwzięć inżynieryjnych,
a w szczególności opracowania projektów
technologiczno-organizacyjnych
z
zakresu
budownictwa lądowego.
Nabywa praktyczne umiejętności rozwiązywania
układów
równań
liniowych
i zadań programowania liniowego za pomocą
komputera i metodą tradycyjną.
Nabywa praktyczne umiejętności wyznaczania
funkcji aproksymujących oraz interpolujących.
Nabywa praktyczne umiejętności statystycznej
analizy danych.
Potrafi
dokonać
identyfikacji
parametrów
nieliniowych modeli konstytutywnych i krytycznej
oceny rezultatów badań.
Umiejętności wyznaczania obciążeń krytycznych w
konstrukcjach prętowych, płytowych i powłokowych.
Potrafi dokonać identyfikacji składników procesu
budowlanego i sterować nimi.
9
Umiejętność obsługi wybranych jednostek aparatury
pomiarowej oraz umiejętność opracowania wyników
pomiarów
Potrafi ocenić przydatność przedstawionych mu
metod i narzędzi niezbędnych do oceny
wytrzymałości eksploatacyjnej
Posiada umiejętności w zakresie projektowania
prostych struktur sieci neuronowych
Umiejętności w zakresie: numerycznego
modelowania problemów fizycznie i geometrycznie
nieliniowych
Potrafi wykonać obliczenia dla zagadnień statycznie
niewyznaczalnych zarysowanych konstrukcji
żelbetowych.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
9
K_K01 Potrafi myśleć i działać w sposób profesjonalny
K_K02 Ma świadomość odpowiedzialności za pracę
K_K03
K_K04
K_K05
K_K06
K_K07
1.3.
badawczą
Rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania
się i podnoszenia kompetencji zawodowych.
Potrafi myśleć i działać logicznie w sposób
samodzielny
Czuje się odpowiedzialny za szeroko rozumiany
proces badawczy i jest w stanie modyfikować go.
W prawidłowy sposób rozpoznaje i rozstrzyga
problemy związane z prowadzeniem badań.
Potrafi działać w sposób kreatywny
10
Program studiów
1) Forma studiów : stacjonarne.
2) Liczba semestrów i liczbę punktów ECTS koniecznych dla uzyskania
kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów:
stacjonarne – 8 semestrów i 58 punktów ECTS,
3) Moduły kształcenia — zajęcia lub grupy zajęć — wraz z przypisaniem do
każdego modułu zakładanych efektów kształcenia oraz liczby punktów ECTS:
-
4) Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
wg. kart przedmiotu.
5) Plan studiów
plany wg osobnych kart,
charakterystyka wg kart przedmiotu
10
.lp
1.1
1.2
1.3
2.1
2.2
2.3
2.4
3.1
3.2.A
3.2.B
3.3
4.1
4.2
4.3
5.1
5.2
5.3
6.1
6.2
6.3
7.1
nazwa przedmiotu
Wartościowanie prac naukowo-badawczych
Modelowanie symboliczne i analityczne w budownictwie
Metody komputerowe
Elementy mechaniki ciała stałego
Teoria aproksymacji
Modelowanie zagadnień polioptymalizacji w budownictwie
Statystyka w badaniach naukowych
Teoria systemów
Modele konstytutywne gruntów
Stateczność konstrukcji
Organizacja procesów budowlanych
Badanie konstrukcji
Budowa mostów w sytuacjach kryzysowych
Wytrzymałość eksploatacyjna konstrukcji mostowych
Sztuczne sieci neuronowe
Mechanika uszkodzeń
Zaawansowane materiałoznawstwo mostowe i drogowe
Modelowanie numeryczne zagadnień nieliniowych
Fizycznie nieliniowe zagadnienia konstrukcji żelbetowych
Seminarium językowe
Seminarium doktoranckie
RAZEM ECTS
Razem godzin
Ogółem
Egzamin
Kierunek: Budownictwo
ECTS
2
2
4
2
2
2
2
2
4
2
4
2
2
2
4
2
4
2
2
10
58
liczba godzin
prowadzący
W Ć L P S
15
J. Szelka
15
P. Alyavdin
15
15
M. Kuczma
15
R. Świtka
15
M. Kuczma
15
P. Alyavdin
A. Karczewska
15
(WMIiE)
15
T. Biliński
15
15
W. Szajna11
J. Marcinowski
15
J. Przybylski
15
15
J. Marcinowski
15
J. Szelka
15
A. Wysokowski
15
J.Gil, M.Mrówczyńska
15
15
M. Kuczma
15
A. Wysokowski
30
J. Marcinowski
15
J. Wranik
15
60
255 0
420
105 0 60
I
15
15
30
II
III
semestr
IV
V
VI
VII
VIII
15
15
15
15
15
30
15
30
15
15
15
30
15
30
15
15
8
60
8
60
8
60
8
60
8
60
8
68
1
1
1
1
1
1
30
5
30
30
5
30
2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW
DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO
STUDIA III STOPNIA
12
1. WARTOŚCIOWANIE PRAC NAUKOWO-BADAWCZYCH
K od p r ze dm io tu : 14.8-WILŚ- BUD- WBN - BUD3
T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy
W ym agan i a ws tę p ne :
Metodyka i metodologia badań,Organizacja
badań i ocena prac naukowych.Erystyka..
J ę z yk n auc za n i a : polski
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ
13
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
10
1
5
1
Zaliczenie
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
1
Seminarium
Zaliczenie na ocenę
W ar s zt a t y
Projekt
3
Studia niestacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład
Rola,funkcje i cele pracy doktorskiej.Typologia prac promocyjnych.Rozprawa doktorska jako
dzieło.Wymagania stawiane pracom doktorskim.Uwarunkowania metodologiczne pracy
doktorskiej.
Seminarium
Sytuacja problemowa i mapa problemu.Przykładowa koncepcja pracy doktorskiej.Dyskusja
w grupie na wybrany temat dziedzinowy,rozwiązywanie podejmowanych problemów
badawczych,próba odpowiedzi.Diagram koncepcji pracy doktorskiej.
EFEKTY KSZTAŁCENIA:
Wiedza
Doktorant ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą metodologii badań oraz
organizacji i zarządzania, w szczególności z obszaru budownictwa lądowego.
K_W01
Umiejętności
Doktorant potrafi zastosować właściwe metody(techniki,narzędzia)badawcze oraz
planowania budowy i harmonogramowania przedsięwzięć inżynieryjnych, a w
szczególności opracowania projektów technologiczno-organizacyjnych z zakresu
K_U01
Kompetencje społeczne
Doktorant potrafi myśleć i działać w sposób profesjonalny.
K_K01
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład i seminarium-zaliczenie na ocenę.
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bieniok, H. i zespół: Metody sprawnego zarządzania. Planowanie, motywowanie,
organizowanie, kontrola. Wydawnictwo PLACET, Warszawa 2004.
2. Bielec E. i J.,Podręcznik pisania prac.Kraków 2000.
3. Izdebski, K.: Modelowanie i symulacja procesów technologicznych montażu.
Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2002.
4. Jaworski, K.M.: Podstawy organizacji budowy. PWN, Warszawa 2004.
5. Kasprowicz, T.: Inżynieria przedsięwzięć budowlanych. WAT, Warszawa 2002.
6. Lindsay D.,Dobre rady dla piszących teksty naukowe.Oficyna Wydawnicza
PWr.,Wrocław 1995.
7.Stachowiak Z.,Metodyka i metodologia pisania prac naukowych.AON,Warszawa 2001.
8.Szelka J.,Poradnik wykonywania prac dyplomowych.WSOWL,Wrocław 2006.
14
2. FIZYCZNIE NIELINIOWE ZAGADNIENIA KONSTRUKCJI
ŻELBETOWYCH
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- FNZ- BUD6.2
T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy
J ę z yk n auc za n i a : Polski lub Niemiecki
Zakład Konstrukcji Budowlanych
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inż. Józef Wranik, emer. prof. UZ
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Józef Wranik, emer. prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
15
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
VI
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z metodą analizy nieliniowo-sprężystej w zastosowaniu
do obliczania sił wewnętrznych w statycznie niewyznaczalnych zarysowanych konstrukcjach
żelbetowych w oparciu o model materiału nieliniowego sprężystego, ze szczególnym uwzględnieniem
oddziaływań pośrednich.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Kursy I i II stopnia kształcenia.
Wykład
Podstawy zagadnień liniowych konstrukcji żelbetowych, ze szczególnym uwzględnieniem
oddziaływań pośrednich. Własności mechaniczne betonu i stali zbrojeniowej pod kątem
zagadnień nieliniowych. Związki σ-ε dla nieliniowej analizy konstrukcji prętów ściskanych,
rozciąganych i zginanych. Zagadnienia nieliniowe w ujęciu przepisów normowych
Eurokodu 2. Założenia i podstawy fizycznie nieliniowej teorii sprężystości. Równania
nieliniowej teorii sprężystości. Rozwiązanie równań nieliniowej teorii sprężystości.
Sztywności belki żelbetowej przy rozciąganiu, ściskaniu i zginaniu. Zmiany sztywności
belki w kolejnych krokach iteracyjnych. Zagadnienia nieliniowe płyt i tarcz. Przykłady.
16
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: wykład konwencjonalny.
Wiedza
Podstawowa wiedza na temat fizycznie nieliniowych zagadnień konstrukcji żelbetowych
umożliwiająca prowadzenie badań naukowych i rozwijanie tych zagadnień.K_W17
Umiejętności
Umiejętność wykonania obliczeń dla prostych zagadnień statycznie
niewyznaczalnych zarysowanych konstrukcji żelbetowych. Możliwość oszacowania
wpływu obciążeń pośrednich na wartości sił wewnętrznych w zarysowanych
konstrukcjach żelbetowych i świadomego korzystania z zapisów normowych
dotyczących zagadnień nieliniowości konstrukcji żelbetowych. K_U12
Student potrafi myśleć i działać logicznie w sposób samodzielny, potrafi pracować w
grupie, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w
normach budowlanych, literaturze, a także w internecie. K_K04
WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład
Ocena z kolokwium:
50% - 60% poprawnych odpowiedzi
61% - 70%
71% - 80%
81% - 90%
91% - 100%
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
dst,
dst plus,
db,
db+,
bdb.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Wranik J.: Obliczanie konstrukcji żelbetowych w oparciu o model materiału
nieliniowo-sprężystego. Uniwersytet Zielonogórski 2003.
Czkwianianc A., Kamińska M.: Metoda nieliniowej analizy żelbetowych
elementów prętowych. PAN, KILiW. IPPT. Warszawa 1993
Elinghausen R., Fabritius E.: Grenzen der Anwendung nichtlineares
Rechenverfahren bei Stabtragwerken und einachsig gespannten Platten.
DAfSt, Heft 484, Beuth Verlag GmbH, Berlin 1997
König G., Pommerening D., Tue N. V.: Nichtlineares Last-Verformungsverfahren von
Stahlbeton und Spannbetonbauteilen, Verformungsvermögen und Schnittgrössenermittlung. DAfStB, Heft 492, Beuth Verlag GmbH Berlin 1999.
Noakowski P., Schäfer H G.: Die Schrittgrößen in Stahlbetontragwerken. Einfach
und richtig Bemessen. Beton und Stahlbetonbau 6, 2001.
PN-EN 1992-1-1 Wrzesień 2008. Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu.
Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
17
3. MODELOWANIE SYMBOLICZNE I ANALITYCZNE W
BUDOWNICTWIE
K od p r ze dm io tu : 11.8-WILŚ- BUD- MSA - BUD3
J ę z yk n auc za n i a : Polski
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot :
prof., dr hab. inż. Petr Alyavdin
18
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: prof., dr hab. inż. Petr Alyavdin
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zasad modelowania symbolicznego procesów dynamiki oraz
zagadnień niezawodności w budownictwie przy zastosowaniu programów komputerowych..
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Przykłady modelowania symbolicznego zagadnień w budownictwie. Pojęcja o
możliwościach programów komputerowych MATHEMATICA, MAPLE i innych.
Analityczne rozwiązania zagadnień analizy i optymalizacji w budownictwie.
Wyprowadzwenie i przekształcenie wzorów. Analityczne i numeryczne całkowanie i
różniczkowanie. Liniowe i nieliniowe równania i nierówności algebraiczne i różniczkowe.
Przykłady zagadnień dynamiki, stateczności i niezawodności konstrukcji.
Wykład
- wykład konwersatoryjny.
Wiedza
Słuchacz nabywa wiedzę w zakresie: rozumienia oraz formułowania zagadnień dla
procesów dynamiki w budownictwie i metod rozwiązania symbolicznego zagadnień
niezawodności. K_W02
Umiejętności
Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną..
Wykład
Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst,
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Zaliczenie przedmiotu:
Ocena z egzaminu.
1. Grzymkowski R., Kapusta A., Kuboszek T., Słota D. Mathematica 6, Pracownia
Komputerowa JS, 2008, 711 s.
2.
Bhatti M. Asghar. Practical Optimization Methods With Mathematica Applications,
Springer-Verlag New York, Inc., 2000.
3.
Moretti Christopher A Brief Introduction to Mathematica, Southeastern Oklahoma State
University, 2007.
19
4.
Cap Ferdinand E. Mathematical methods in physics and engineering with
Mathematica, CHAPMAN & HALL/CRC, A CRC Press Company, Boca Raton London
NewYork Washington, D.C., 2003, 338 p.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Richard H. Enns and George C. McGuire. Nonlinear physics with Mathematica for
scientists and engineers, 2008.
2. Aliawdin P.W. Limit analysis of structures under variable loads. Minsk, UP
«Technoprint», 2005, 284 p.
UWAGI:
20
4. METODY KOMPUTEROWE
K od p r ze dm io tu : 11.3-WILŚ- BUD- MK- BUD3
J ę z yk n a uc za n i a : polski
Zakład Mechaniki Budowli
dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
21
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
15
1
z oceną
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
3
W yk ł a d
15
1
15
1
z oceną
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zaawansowanych metod komputerowych stosowanych do
rozwiązywania problemów występujących w budownictwie.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Uwagi ogólne o modelowaniu i aproksymacji skończenie wymiarowej zagadnień
brzegowych metodą elementów skończonych i optymalizacyjnych w budownictwie.
Metody rozwiązywania zagadnień równowagowych w postaci układu równań liniowych –
metoda Gaussa, metoda Gaussa-Jordana, metody iteracyjne Jacobiego i GaussaSeidela. Metoda gradientów sprzężonych i metoda Newtona. Uwarunkowanie układu
równań liniowych a dokładność metod bezpośrednich i szybkość zbieżności metod
iteracyjnych. Zadania programowania liniowego i metody ich rozwiązywania. Algorytm
metody sympleksów. Rozwiązywanie zadania programowania liniowego za pomocą
arkusza kalkulacyjnego Excel. Przykłady liczbowe i ich analiza.
22
Wykład
Laboratorium
- wykład konwersatoryjny
- ćwiczenia w laboratorium komputerowym
Wiedza
Słuchacz nabywa wiedzę w zakresie: rozumienia zasad działania zaawansowanych metod
komputerowych oraz formułowania zadań w postaci dogodnej do obliczeń za pomocą
komputera K_W03.
Umiejętności
Słuchacz nabywa praktyczne umiejętności rozwiązywania układów równań liniowych
i zadań programowania liniowego za pomocą komputera i metodą tradycyjną K_U02.
Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną K_K02.
Wykład
Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
- ocena kolokwium z wykładu;
- ocena kolokwium na laboratorium (60%) i wykonanego
ćwiczenia (40%).
5. Bjoerck A., Dahlquist G.: Numerical Methods in Scientific Computing, vol. II, SIAM,
Philadelphia 2008
6.
7.
8.
9.
Denardo E. V.: Linear Programming and Generalizations. A Problem-based
Introduction with Spreadsheets. Springer, New York 2011.
Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. Warszawa 2001.
Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa 2006.
Kuczma M.: Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu.
Modelowanie i numeryka. OW UZ, Zielona Góra 2010.
1. Dahlquist G., Bjoerck A.: Numerical Methods in Scientific Computing, vol. I,
SIAM, Philadelphia 2008.
23
UWAGI:
5. ELEMENTY MECHANIKI CIAŁA STAŁEGO
K od p r ze dm io tu : 6.4-WILŚ- BUD- EMC - BUD3
W ym agan i a ws tę p ne : Kursy I i II stopnia kształcenia
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Prof. hab. inż. Romuald Świtka
24
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: Prof. hab. inż. Romuald Świtka
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Zaliczenie
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
2
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
3
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
Wykład
Zapis tensorowy. Analiza na polach tensorowych. Materialny i przestrzenny opis ruchu
ośrodka ciągłego. Tensory odkształcenia. Analiza stanu odkształcenia. Tensory naprężenia.
Analiza stanu naprężenia. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu i energii
mechanicznej. Twierdzenie o minimum energii potencjalnej. Podstawy termodynamiki.
Bilans entropii. Prawo Fouriera. Równanie przewodnictwa ciepła. Równania konstytutywne:
sprężystość. Procesy odwracalne i nieodwracalne: plastyczność. Ciała lepkosprężyste.
Równania liniowej termosprężystości
Wiedza
Zapoznanie się z podstawami teoretycznymi mechaniki ciała stałego.
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład -zaliczenie na ocenę.
1. Nowacki Witold: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970
2. Fung Y. C: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa 1969
3. Rymarz Cz., Mechanika ośrodków ciągłych, PWN, Warszawa 1993
4. Ostrowska-Maciejewska J., Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994
5. Mase G.E., Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., New York,... 1970
6. Ziman J. M., Principles of the Theory of Solids, Cambridge at the University Press, 1972
25
6. TEORIA APROKSYMACJI
K od p r ze dm io tu : 11.3-WILŚ- BUD- TA- BUD3
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zasad i sposobów aproksymacji i interpolacji funkcji
znanych lub wyznaczanych doświadczalnie (pomierzone wartości w punktach).
WYMAGANIA WSTĘPNE:
26
Wykład
Ogólne sformułowanie zagadnienia aproksymacji (przybliżania) funkcji w terminach
analizy funkcjonalnej. Metoda najmniejszych kwadratów. Twierdzenie Weierstrassa o
istnieniu wielomianu aproksymującego funkcję ciągłą na przedziale domkniętym.
Wielomian interpolacyjny Lagrange’a. Zjawisko Rungego. Wielomiany Czebyszewa.
Interpolacja funkcjami sklejanymi. Twierdzenie o rzutowaniu na podzbiór wypukły
przestrzeni liniowej Hilberta (nierówność wariacyjna). Własności aproksymacyjne metody
elementów skończonych. Przykłady liczbowe i ich analiza.
Wykład
27
Wiedza
Słuchacz nabywa wiedzę w zakresie:
aproksymacji i interpolacji funkcji K_W04.
rozumienia
oraz formułowania
zagadnień
Umiejętności
Słuchacz nabywa praktyczne umiejętności wyznaczania funkcji aproksymujących oraz
interpolujących K_U03.
Wykład
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Ocena z kolokwium.
Kontakt z prowadzącym
15W+6K
Przygotowanie do wykładu
Łącznie
20+31
ECTS na przedmiot
51/25 = 2.04
21 h
30 h
51 h
2 ECTS.
2. Achiezer N.I.: Teoria aproksymacji. PWN, Warszawa 1957.
3.
4.
5.
Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. Warszawa 2001.
Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa 2006.
Kuczma M.: Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu.
Modelowanie i numeryka. (369 str.), OW UZ, Zielona Góra 2010.
3. Dahlquist G., Bjoerck A.: Numerical Methods in Scientific Computing, vol. I,
4. Bjoerck A., Dahlquist G.: Numerical Methods in Scientific Computing, vol. II,
28
UWAGI:
7. MODELOWANIE ZAGADNIEŃ POLIOPTYMALIZACJI W
BUDOWNICTWIE
K od p r ze dm io tu : 11.3-WILŚ- BUD- MZP- BUD-2-3
prof., dr hab. inż. Petr Alyavdin
29
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: prof., dr hab. inż. Petr Alyavdin
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zasad modelowania procesów oraz formułowanie zagadnień
polioptymalizacji .
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Przykłady modelowania procesów oraz formułowanie zagadnień polioptymalizacji w
budownictwie. Funkcja celu i ijej zastosowanie w optymalizacji skalarnej i wektorowej.
Optimum Pareto i skalaryzacja zagadnień polioptymalizacji.
Określenie zmiennych projektowych i stanu. Równania stanu układu. Ograniczenia stanu
układu polioptymalizacji oraz zmiennych. Analiza zagadnień optymalizacji, ich
nieliniowości i niegładkości. Wrażliwość zagadnień. Metody rozwiązania zagadnień
polioptymalizacji.
Kody numeryczne dla liniowego, kwadratowego oraz nieliniowego programowania, dla
minimaksu i niegładkiej optymalizacji. Przykłady rozwiązań i ich analiza. Identyfikacja
modeli obliczeniowych dla statycznych i dynamicznych zagadnień dotyczących
konstrukcji budowlanych. Dyagnostyka w budownictwie.
Wykład
Wiedza
Słuchacz nabywa wiedzę w zakresie: rozumienia oraz formułowania zagadnień
polioptymalizacji w budownictwie i metod rozwiązania zagadnień polioptymalizacji K_W05.
Umiejętności
Wykład
Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Ocena z egzaminu.
6. Vanderbei Robert J. Linear Programming: Foundations and Extensions, Second
Edition, Princeton University, Princeton, 2001. 450 p.
7.
8.
Tarnowski W. Optymalizacja i polioptymalizacja w mechatronice. Koszalin, 2009.
Chong E. K. P., Żak S. H., An introduction to optimization, 3rd ed., Canada, 2008.
30
9.
Gabriele Eichfelder. Adaptive scalarization methods in multiobjective optimization,
Springer, 2008.
10. Tikhonov A.N., Goncharsky A., Stepanov V.V., Yagola A.G. Numerical methods for the
solution of ill-posed problems, Springer, 2011.
11. Friswell M., Mottershead J.E. Finite element model updating in structural dynamics,
Springer, 2011.
5. Jeyakumar V., Rubinov Alexander M. Continuous optimization, Springer, 2010.
6. Aliawdin P.W. Limit analysis of structures under variable loads. Minsk, UP
«Technoprint», 2005, 284 p.
31
UWAGI:
8. STATYSTYKA W BADANIACH NAUKOWYCH
K od p r ze dm io tu : [11.1-WILŚ- BUD- SBN- BUD3-2-4]
T yp pr ze dm i ot u : [ obowiązkowy ]
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. Anna Karczewska, prof. UZ
Pr o wa d ząc y: Dr hab. Anna Karczewska, prof. UZ
Forma
zajęć
Liczb
a
godzi
n
w sem
estrze
Liczb
a
godzi Seme
n
str
w t yg
odniu
Forma
zaliczenia
32
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
2
1
Ć wi c ze n i a
I
CEL PRZEDMIOTU:
Przekazanie studentom umiejętności stosowania metod statystycznych do prezentacji oraz interpretacji
danych statystycznych w badaniach naukowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy matematyki oraz podstawy statystyki.
WYKŁAD
Prezentacja danych statystycznych
Etapy badania statystycznego. Szeregi i tablice statystyczne, metody graficznej prezentacji danych.
Zmienna losowa
Zmienna losowa typu dyskretnego, jej rozkład prawdopodobieństwa i dystrybuanta. Zmienna losowa
typu ciągłego, jej gęstość rozkładu i dystrybuanta. Wartość oczekiwana, wariancja i odchylenie
standardowe, momenty wyższych rzędów dla zmiennych losowych. Niezależność zmiennych
losowych. Rozkłady: dwumianowy, jednostajny, normalny, chi-kwadrat oraz rozkład t-Studenta.
Próba losowa, estymacja punktowa
Podstawowe charakterystyki z próby. Estymacja wskaźnika struktury, estymacja wartości oczekiwanej
i wariancji w rozkładzie normalnym. Własności estymatorów.
Estymacja przedziałowa
Pojęcie przedziału ufności i poziomu ufności. Przedział ufności dla średniej oraz wariancji i odchylenia
standardowego w populacji gdy cecha ma rozkład normalny.
Testowanie hipotez statystycznych
Idea wnioskowania statystycznego. Pojęcie błędu I i II rodzaju. Poziom istotności testu i jego obszar
krytyczny. Testy dla średniej i testy dla wariancji.
Niepewności w pomiarach oraz ich analiza
Niepewności w pomiarach bezpośrednich. Błędy przypadkowe i systematyczne.
Problem odrzucania danych.
Wykład problemowy oraz konwersatoryjny.
33
1.
Doktorant zna metody prezentacji danych i umie zaprezentować dane. KW06
2.
Student zna i rozumie pojęcie zmiennej losowej oraz pojęcia kilku rozkładów teoretycznych.
(KW07)
3.
Potrafi obliczyć momenty zmiennej losowej o wybranych rozkładach. (KU04)
4.
Student zna i rozumie pojęcie próby losowej oraz zna podstawy estymacji punktowej. (KW07)
5.
Potrafi estymować średnią i wariancję rozkładu badanej zmiennej losowej w populacji
generalnej.(KW07)
6.
Zna i rozumie pojęcie estymacji przedziałowej, w szczególności przedział ufności dla średniej i
wariancji. (KW07)
7.
Potrafi skonstruować przedziały ufności dla średniej oraz wariancji i odchylenia standardowego
badanej cechy o rozkładzie normalnym w populacji generalnej. (KU04)
8.
Student rozumie weryfikację (testowanie) hipotez statystycznych. (KW07)
9.
Student potrafi przedyskutować problem niepewności w pomiarach. (KU04)
1.
2.
3.
Sprawdzanie przygotowania studentów w trakcie spotkań.
Raport przygotowany przez studentów na ocenę.
Na stopień z przedmiotu składać się będzie ocena ze spotkań oraz ocena z raportu.
Godziny kontaktowe:
wykład - 15 godzin
konsultacje - 3 godziny
Razem: 18 godzin
Praca samodzielna:
przygotowanie do wykładu - 5 godzin
przygotowanie raportu - 10 godzin
Razem: 15 godzin
J. Koronacki, J. Mielniczuk, Statystyka dla studentów kierunków technicznych i
przyrodniczych, Wyd. Naukowo-Techniczne, 2001.
J. Taylor , Wstęp do analizy błędu pomiarowego, PWN, 2011.
W. Kordecki, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna, Oficyna
Wydawnicza GiS, 2002.
1. A. Zeliaś, Metody statystyczne, PWE, 2000.
UWAGI:
Wykład będzie ilustrowany licznymi przykładami, by studenci mogli lepiej zrozumieć omawiane
partie materiału.
34
9. TEORIA SYSTEMÓW
K od p r ze dm io tu : 11.8-WILŚ- BUD- TES - BUD3
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Biliński
Zakład Budownictwa Ogólnego
Pr o wa d ząc y: Prof. dr hab. inż. Tadeusz Biliński
Forma
zaliczenia
35
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
zaliczenie na ocenę
1
Ć wi c ze n i a
2
Laboratorium
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
2
Laboratorium
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Przedstawienie podstaw systemowego ujęcia z: procesów i złożonych zagadnień.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy cybernetyki i heurystyki.
Wykład
Pojęcie inżynierii systemów. System i jego otoczenie. Zasady działania systemów.
Metody algorytmiczne i heurystyczne. Zasady myślenia systemowego. Analiza
wartości. Wdrażanie nowych efektywnych technik.
Wykład
- wykład konwencjonalny
Wiedza
Ogólne przygotowanie do twórczego rozwiązywania problemów w ujęciu
systemowym K_W08.
Umiejętności
Wykład
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu
końcowego z progami punktowymi:
50 % - 60 % pozytywnych odpowiedzi
- dst.
- dst. plus
- db
- db plus
91 % - 100 % pozytywnych odpowiedzi - bdb
Bojarski W.: Podstawy analizy i inżynierii systemów, PWN, Warszawa 1984.
Gąsiorek E.: Podstawy projektowania inżynierskiego: Wydawnictwo Akademii
Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław 2006.
1. Cempel Cz.: Teoria i inżynieria systemów - zasady i zastosowania myślenia
systemowego: dla studentów wydziałów politechnicznych,: Wydawnictwo
Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB, Radom 2008.
2. Szałek B.Z.: Zarys heurystyki logistycznej, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin
1994.
36
MODELE KONSTYTUTYWNE GRUNTÓW
10.
K od p r ze dm io tu : 07.4-WILŚ- BUD- MKG- BUD-3-2A
T yp pr ze dm i ot u : obieralny
dr inż. Waldemar Szajna,
Zakład Geotechniki i Geodezji
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr inż. Waldemar Szajna
Forma
zaliczenia
37
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
2
W yk ł a d
10
1
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie problematyki modelowania konstytutywnego gruntów oraz badania podłoża i identyfikacji
parametrów modeli nieliniowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Mechanika gruntów; Podstawy mechaniki ciał odkształcalnych; Metoda elementów skończonych w
zagadnieniach nieliniowych.
Wykład
Doświadczalne podstawy konstytutywnego modelowania gruntów. Ścieżki naprężenia w badaniach
laboratoryjnych. Nieliniowość gruntu w zakresie małych odkształceń. Elementarne modele
sprężysto-plastyczne i modele stanu krytycznego o wzmocnieniu gęstościowym.
Charakterystyczne powierzchnie stanu. Przykład modelu stanu krytycznego Modified Cam Clay.
Współczesne badania gruntów in-situ: badania sejsmiczne, sondowania statyczne, badania
dylatometryczne i presjometryczne – metodyka prowadzenia badań i interpretacji wyników.
Laboratorium
Identyfikacja parametrów modelu Modified Cam Clay (MCC) na podstawie badań trójosiowych.
Analiza numeryczna problemu z wykorzystaniem modelu MCC.
Badania i interpretacja wyników sondowania CPTu oraz wyników badania dylatometrem
Marchettiego (badania terenowe i interpretacja wyników badania).
Wykład
Laboratorium
- wykład konwencjonalny,
- praca indywidualna i praca w grupie.
Wiedza
Doktorant ma dobrze podbudowana teoretycznie wiedzę dotyczącą modelowania zachowania gruntu
pod obciążeniem. Zna zaawansowane techniki badań podłoża K_W09.
Umiejętności
Potrafi dokonać identyfikacji parametrów nieliniowych modeli konstytutywnych gruntu i krytycznej
oceny rezultatów badań. Potrafi wykonać symulację numeryczną eksperymentu lub zadania
projektowego z wykorzystaniem zaawansowanych modeli konstytutywnych gruntu. Potrafi pozyskiwać
specjalistyczne informacje z angielskojęzycznej literatury naukowej K_U05 .
Doktorant rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się i podnoszenia kompetencji
zawodowych oraz śledzenia i analizowania osiągnięć związanych z prowadzonymi badaniami K_K03.
Wykład
Sprawdzian pisemny z progami punktowymi.
Laboratorium
Warunkiem zaliczenia jest poprawne wykonanie ćwiczeń laboratoryjnych.
Kryteria oceny sprawdzianów pisemnych:
91-100% poprawnych odpowiedzi
81-90 % poprawnych odpowiedzi
ocena 5,0
ocena 4,5
ocena 4,0
ocena 3,5
ocena 3,0
ocena 2,0
Zajęcia zorganizowane
Wykład – praca własna
Projekt – praca własna
Razem
15W + 15L =
30 + 20 + 10 =
30 h
20 h
10 h
60 h
38
ECTS na przedmiot
60 / 30 =
2 ECTS
12. Clayton C.R.I., Matthews M.C., Simons N.E.: Site investigations, Dep. of Civ. Eng.
Univ. of Surrey 2005.
13. Desai C.S., Siriwardane H.J.: Constitutive laws for engineering materials, Prentice-Hall
Inc., New Jersey, 1984.
14. Gryczmański M.: Wprowadzenie do opisu sprężysto-plastycznych modeli gruntów,
PAN, IPPT, Warszawa 1995.
15. Sikora Z.: Sondowanie statyczne. Metody i zastosowanie w geoinżynierii, WNT,
Warszawa 2006.
16. Wood D.M.: Geotechnical modelling, Spon Press, Londyn 2004.
1. Chen W.F., Mizuno E.: Nonlinear analysis in soil mechanics. Theory and
implementation, Elsevier, Amsterdam 1990.
2.
Helwany S.: Applied soil mechanics with ABAQUS applications, J. Wiley & Sons, New
Jersey 2007.
3.
Potts D.M., Zdravković L.: Finite element analysis in geotechnical engineering. Theory,
Thomas Telford Ltd., London 1999.
UWAGI:
[ Kliknij i wpisz inne istotne informacje, które nie znalazły się wyżej! ]
39
STATECZNOŚĆ KONSTRUKCJI
11.
K od p r ze dm io tu : 06.0-WILŚ- BUD- STK- BUD3-2-B
dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ
40
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
2
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z generalnymi prawami rządzącymi statecznością
sprężystą konstrukcji inżynierskich oraz z metodami prowadzenia analizy stateczności ze szczególnym
uwzględnieniem metod analitycznych i numerycznych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Pojęcie zjawiska utraty stateczności. Podstawowe kryteria stateczności. Metoda
statyczna, metoda energetyczna oraz metoda dynamiczna wyznaczania obciążenia
krytycznego. Punkty krytyczne: stateczny punkt bifurkacji, niestateczny punkt bifurkacji,
punkt graniczny. Wpływ imperfekcji obciążeniowych i geometrycznych na stateczność.
Stateczność giętna, stateczność skrętna, stateczność giętnoskrętna elementów
prętowych. Zwichrzenie elementów zginanych. Stateczność płyt ściskanych i stateczność
płyt ścinanych. Stateczność powłok. Stateczność początkowa a stateczność nieliniowa.
Uwzględnienie nieliniowości geometrycznych oraz nieliniowości fizycznych. Problemy
niekonserwatywne. Stateczność a teoria II-go rzędu. Stateczność konstrukcji w ujęciu
przepisów normowych: konstrukcje metalowe, konstrukcje drewniane, konstrukcje
żelbetowe. Zastosowanie komercyjnych programów do wyznaczanie obciążeń
krytycznych.
Projekt
Analityczne rozwiązanie problemu stateczności układu dyskretnego o jednym stopniu
swobody. Zastosowanie energetycznego kryterium Timoszenki do wyznaczania
obciążenia krytycznego prętów ściskanych oraz płyt (rozwiązanie analityczne ze
wspomaganiem MathCADem). Weryfikacja z wykorzystaniem programów komercyjnych
(Robot, Cosmos/M).
Projekt: indywidualna praca nad projektami zgodnie ze wskazówkami prowadzącego.
Wiedza
Pełna wiedza na temat zjawiska utraty stateczności konstrukcji i konsekwencji z jego
zaistnienia. Świadomość dodatkowych zagrożeń wynikających z obecności imperfekcji
geometrycznych i obciążeniowych K_W10.
Umiejętności
Umiejętność praktycznego zastosowania twierdzeń o stateczności konstrukcji ze
szczególnym wyeksponowaniem energetycznego kryterium Timoszenki.
Umiejętności wyznaczania obciążeń krytycznych w konstrukcjach prętowych, płytowych i
powłokowych, świadomego korzystania z zapisów normowych dotyczących stateczności
konstrukcji metalowych, żelbetowych i drewnianych. Umiejętność wykorzystania
przykładowych programów do przekształceń symbolicznych K_U06.
Doktorant potrafi myśleć i działać logicznie w sposób samodzielny, potrafi pracować w
grupie, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w
normach budowlanych, literaturze, a także Internecie K_K04.
Wykład
Ocena z kolokwium:
61% - 70%
71% - 80%
81% - 90%
dst,
dst plus,
db,
db+,
41
Projekt:
91% - 100%
Ocena za wykonane prace indywidualne:
50% - 60% poprawności zadań
61% - 70%
71% - 80%
81% - 90%
91% - 100%
bdb.
dst,
dst plus,
db,
db+,
bdb.
42
7. Timoszenko S. K., Gere J. M., Teoria stateczności sprężystej. Wydawnictwo
Arkady, 1963.
8. Ziegler H., Principles of structural stability, Blaisdell Publishing Company, Waltham,
1968.
9. Gerard G., Introduction to structural stability theory, McGraw-Hill Book Company,
Inc. New York 1962.
10. Thompson J. M. T., Hunt G. W., A general theory of elastic stability, John
Wiley&Sons, London, 1973.
11. Naleszkiewicz J., Zagadnienia stateczności sprężystej, PWN Warszawa, 1958.
12. Bleich F., Buckling strength of metal structures, McGraw-Hill Book Company, Inc.
New York, 1952.
13. Galambos, T. V., Guide to Stability Design Criteria for Metal Structures, John Wiley,
New York, 1988.
14. Brush, D. O. and Almroth, B. O., Buckling of Bars, Plates and Shell, McGraw HillKogakusha, Tokyo, 1975.
15. Britvec S. J., The stability of elastic systems, Pergamon Press Inc., New York,
1973.
16. Brezina W., Stateczność prętów konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 1996.
17. Dym C. L., Stability theory and its applications to structural mechanics, Norrdhoff
International Publishing, Leyden, 1974.
18. Huseyin K., Multiple parameter stability theory and its applications, Oxford
University Press, New York, 1986.
19. Huseyin, K., Nonlinear Theory of Elastic Stability, Noordhoff Int., Leyden, 1975.
20. Pignataro M., Rizzi N., Luongo A., Stability, bifurcation and postcritical behaviour of
elastic structures, Elsevier, Amsterdam, 1991.
21. Simitses G. J., An introduction to the elastic stability of structures, Prentice-Hall Inc.,
Englewood Cliffs, 1976.
22. Weiss S., Giżejowski M., Stateczność konstrukcji metalowych. Układy prętowe.
Arkady, Warszawa, 1991.
23. PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
1. Wolmir A. S., Ustojcziwost dieformurijemych sistiem (po rosyjsku), Nauka, Moskwa,
1992.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Ałfutow N. A., Osnowy razsczeta na ustojcziwost uprugich sistiem (po rosyjsku),
Maszinostrojenije, Moskawa 1978.
Esslinger M., Geier B., Postbuckling behavior of structures, Springer Verlag, Wien,
1975.
Marcinowski J., Nieliniowa stateczność powłok sprężystych, Wydawnictwa
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000.
Simitses, G., Dynamic Stability of Suddenly Loaded Structures, Springer-Verlag,
New York, 1990.
Waszczyszyn, Z., Cichoń, C., Radwańska, M., Stability of Structures by Finite
Element Methods, Elsevier, Amsterdam, 1994.
Thompson J. M. T., Hunt G. W., Instabilties and catastrophes in Science and
Engineering, John Wiley&Sons, Chichester, 1982.
Romanów F., Stricker L., Teisseyre J., Stateczność konstrukcji przekładkowych,
Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1972.
UWAGI:
43
12.
ORGANIZACJAPROCESÓW BUDOWLANYCH
K od p r ze dm io tu : 14.8-WILŚ- BUD- OPB - BUD3
dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Zakład Technologii i Organizacji
Budownictwa
44
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjona rne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Wprowadzenie doktoranta w pełną problematykę organizacji procesów inwestycyjno-budowlanych od
fazy wstępnej i projektowej aż po przekazanie do eksploatacji.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość ekonomiki budownictwa wraz z technologią budowy i umiejętnością jej prowadzenia.
Wykład
Optymalizacja logistyki budowy. Dobór urządzeń i maszyn. Drogi montażowe i docelowe. Aspekt
nakładów w ujęciu wielokryterialnym. Proces budowlany w obrębie działki roboczej i poza nią –
cztery etapy tego procesu. Ciągi synergiczne w powiązaniu z etapami budowy. Inżynieria wartości
jako podejście optymalizujące proces budowlany i przyczynek minimalizujący nakłady sensu largo.
Wykład
45
- wykład konwencjonalny.
Wiedza
Doktorant zdobywa wiedzę teoretyczną o genezie czynników kształtujących proces budowlany oraz
mechanizmach kształtujących go K_W11.
Umiejętności
Doktorant potrafi dokonać identyfikacji składników procesu budowlanego i sterować nimi K_U07.
Doktorant czuje się odpowiedzialny za szeroko rozumiany proces budowlany i jest w stanie
modyfikować go w sensie optymalizacji formy i minimalizacji nakładów K_K05.
Wykład
Sprawdzian pisemny.
Kryteria oceny sprawdzianów pisemnych:
91-100% poprawnych odpowiedzi
ocena 5,0
ocena 4,5
ocena 4,0
ocena 3,5
ocena 3,0
ocena 2,0
Wykład – praca własna
Razem
ECTS na przedmiot
20 h
2 ECTS
17. Cieszyński K. “Zarządzanie w budownictwie”, FEMB, Warszawa 2006.
18. Jaworski K. Lenkiewicz W. „Organizacja i planowanie w budownictwie”, wyd.
Politechniki Warszawaskiej, Warszawa 1992.
19. Jerzak M. „Optymalizacja i ekonomika wykonawstwa budowlano-montażowego”, PWN,
Warszawa 1990.
20. Kalabiński B. „Optymalizacja pełnych cykli inwestycyjnych”, PWN, Warszawa 1997.
6. Dyżewski A. “Technologia I organizacja budowy”, Arkady, Warszawa 1990.
7. Markiewicz P. „Vademecum projektanta”, Arkady, Warszawa 2001.
46
13.
BADANIE KONSTRUKCJI
K od p r ze dm io tu : 06.0-WILŚ- BUD- BAK- BUD-4-1
47
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
2
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z zasadami prowadzenia badań eksperymentalnych ze
szczególnym uwzględnieniem jednostek aparaturowych znajdujących się na wyposażeniu laboratorium
Instytutu Budownictwa.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Planowanie eksperymentu. Dobór aparatury pomiarowej. Nieniszczące badanie
materiałów. Metoda emisji akustycznej. Metoda ultradźwiękowa. Podstawy teoretyczne
metody elastooptycznej. Polaryskop. Wyznaczanie odkształceń i naprężeń w materiałach
optycznie czynnych. Pomiary przemieszczeń z wykorzystaniem czujników indukcyjnych i
transformatorowych. Tensometria elektrooporowa. Wyznaczanie odkształceń za pomocą
tensometrów elektrooporowych. Automatyzacja pomiarów. Karty analogowo cyfrowe.
Akcelerometr. Rejestracja przyspieszeń, prędkości i przemieszczeń elementów
drgających. Błędy pomiarowe. Oszacowanie dokładności wyznaczenia wielkości
pomierzonych.
Laboratorium
48
Pomiary emisji akustycznej w elementach żelbetowych zginanych. Przykładowe badania
ultradźwiękowe. Obserwacje koncentracji naprężeń w badaniach elastooptycznych.
Pomiary odkształceń za pomocą tensometrów elektrooporowych. Pomiary drgań.
Laboratorium: opracowanie sprawozdań ze zrealizowanych pomiarów.
Wiedza
Wiedza z zakresu planowania eksperymentu, doboru aparatury pomiarowej oraz oceny
systematycznych i przypadkowych błędów pomiarowych K_W12.
Umiejętności
Umiejętność obsługi wybranych jednostek aparatury pomiarowej oraz umiejętność
opracowania wyników pomiarów K_U08.
Potrafi myśleć i działać logicznie w sposób samodzielny, potrafi pracować w grupie, umie
wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w normach
budowlanych, literaturze, a także Internecie K_K04.
Wykład
Ocena z kolokwium:
61% - 70%
71% - 80%
81% - 90%
91% - 100%
Laboratorium:
Ocena za wykonane sprawozdania:
50% - 60% poprawności
61% - 70%
71% - 80%
dst,
dst plus,
db,
db+,
bdb.
dst,
dst plus,
db,
81% - 90%
91% - 100%
db+,
bdb.
24. Jakowluk A., Mechanika techniczna o ośrodków ciągłych. Ćwiczenia laboratoryjne.
PWN, Warszawa, 1963.
25. Durelli A.J., Riley W. F., Introduction to photomechanics, Prentice-Hall Inc. 1965.
26. Marcinowski J., Wójcik S., Wytrzymałość materiałów w badaniach doświadczalnych
Wrocław : Dolnośląskie Wydaw. Edukacyjne, 1996.
27. Roliński Z., Zarys elektrycznej tensometrii oporowej, WNT, Warszawa 1966.
9. Pindera J. T., Reologiczne właściwości materiałów modelowych, WNT, Warszawa
1962.
10. Będziński R., Chomiak Ł., Dudek K., Pomiary naprężeń metodą elastooptyczną,
Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1975.
UWAGI:
49
14.
BUDOWA MOSTOW W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH
K od p r ze dm io tu : 07.4-WILŚ- BUD- MKG- BUD-4-2
Zarządzanie kryzysowe,infrastruktura
W ym agan i a ws tę p ne : drogowa,technologia i organizacja
wykonania zadań drogowo-mostowych.
50
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
5
1
Zaliczenie
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
1
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
3
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
Wykład
Zarządzanie kryzysowe infrastrukturą transportową.Inżynieria eksploatacji infrastruktury
drogowej w sytuacjach kryzysowych.Organizacja użytkowania infrastruktury drogowej w
sytuacjach kryzysowych.Wrażliwość obiektów mostowych w sytuacjach kryzysowych.
Konstrukcje i technologie wykonania tymczasowych przepraw mostowych.Przykłady
budowy mostów objazdowychi technologicznych.Metodyka planowania i organizacji
wykonania zadań drogowo-mostowych w sytuacjach kryzysowych.Uproszczone .metody
projektowania i oceny nośności mostów z konstrukcji składanych w sytuacjach
kryzysowych.
Seminarium
Sytuacja kryzysowa i mapa problemu związanego z uszkodzeniem mostu.Przykładowa
koncepcja odbudowy obiektu mostowego w storej i nowej osi.Schemat technicznoorganizacyjny mostu tymczasowego(objazdowego,technologicznego.Harmonogram
budowy(odbudowy)mostu..Dyskusja w grupie do przedstawionych koncepcji.
Wiedza
Doktorant ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą metodyki prac związanych z
eksploatacją infrastruktury drogowej w sytuacjach kryzysowych oraz organizacji i
zarządzania z obszaru budownictwa lądowego.
K_W11
Umiejętności
Doktorant potrafi zastosować właściwe metody(techniki,narzędzia)badawcze oraz
planowania budowy i harmonogramowania przedsięwzięć inżynieryjnych, a w
szczególności opracowania projektów technologiczno-organizacyjnych z zakresu
K_U01
Doktorant potrafi myśleć i działać w sposób profesjonalny.
K_K01
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład i seminarium-zaliczenie na ocenę.
1. Ficoń K.:Inżynieria zarządzania kryzysowego.Podejście systemowe,Wyd.BEL Studio
Sp.zo.o.,Warszawa 2007.
2. Jarzyna J.R.i inni.:Inżynieria eksploatacji infrastruktury drogowej w sytuacjach
kryzysowych,WAT iGDDKiA,Warszawa 2009.
3. Jarzyna J.R.,Piwowarczyk R.:Infrastruktura transportowa kraju.Mat.z Sympozjum N-T
„Wojskowy system przeładunków i transportu”,WAT,Warszawa-Rynia 2000.
4. Jaworski, K.M.: Podstawy organizacji budowy. PWN, Warszawa 2004.
5. Kasprowicz, T.: Inżynieria przedsięwzięć budowlanych. WAT, Warszawa 2002.
6 Majewski G.:Zagrożenia niemilitarne-próba klasyfikacji.Bellona,MON,Warszawa 2008.
7. Marcinkowski R. i inni.:Osłona techniczna infrastruktury drogowej.WAT,warszawa
2006.
8. Praca zbiorowa,Nowoczesne systemy zarządzania kryzysowego.Z.3,Wyd.IOiZ WAT,
Warszawa 2008.
9. Szelka J.:Obiektowy zapis wiedzy w systemach eksperckich wspomagających budowę
mostów wojskowych.WAT,Warszawa 2000.
10. Szelka J.,Kamyk Z.:Problemy osłony technicznej mostów zagrożonych powodzią na
przykładzie Wrocławia.Konferencja N-T”Powódż 97 Koleje-Drogi-Mosty”,Wisła 1998.
11.Szelka J.:Konstrukcje składane w mostownictwie.PAN,Warszawa 2010.
51
15.
WYTRZYMAŁOŚĆ EKSPLOATACYJNA KONSTRUKCJI
MOSTOWYCH
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- WMKM- BUD-4-3
Zakład Dróg i Mostów
dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ
52
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
IV
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
IV
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zagadnień wytrzymałości eksploatacyjnej konstrukcji mostowych i
zasad jej oceny.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wykład
Omówienie istoty wytrzymałości eksploatacyjnej konstrukcji mostowych. Szczegółowe
przedstawienie czynników wpływających na tę wytrzymałość (obciążenia eksploatacyjne,
specyfika wytrzymałości eksploatacyjnej dla konstrukcji nośnych wykonanych z różnych
materiałów, wpływ imperfekcji wykonawczych, itp.). Zjawisko zmęczenia. Omówienie
zagadnień jakościowych i ilościowych. Metody badań. Mechanika pękania. Metody
komputerowe. Zasady wyznaczania. Aspekty normowe. Wpływ utrzymania na
wytrzymałość eksploatacyjną konstrukcji mostowych. Najnowsze tendencje światowe w
dziedzinie badań i analiz w przedmiotowej dziedzinie.
Wykład
Wiedza
Słuchacz ma pogłębioną wiedzę z zakresu złożonych zagadnień wytrzymałości
eksploatacyjnej konstrukcji mostowych. Zna metody oceny elementów wpływających na to
zjawisko i umie im przeciwdziałać. Posiada wiedzę o trendach rozwojowych w tym zakresie
(K_W13).
Umiejętności
Potrafi ocenić przydatność przedstawionych mu metod i narzędzi niezbędnych do oceny
wytrzymałości eksploatacyjnej, tak aby przeciwdziałać negatywnym zjawiskom (K_U09).
Ma świadomość odpowiedzialności za podejmowane decyzje dotyczące przedmiotu. W
prawidłowy sposób rozpoznaje i rozstrzyga problemy związane z przedmiotem (K_K06).
Wykład:
Warunkiem zaliczenia jest regularne uczęszczanie na wykłady oraz uzyskanie
pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego.
Obciążenie Pracą studenta:
15w+5kons.
Praca własna słuchacza
Studia literaturowe
Przygotowaniem do kolokwium
Łącznie
20+15+10+15
ECTS na przedmiot
60/30
20h,
15h,
10h,
15 h,
60 h,
2 ECTS.
1. Karlikowski J., Madaj A., Wołowicki W., Mostowe konstrukcje zespolone stalowobetonowe. WKiŁ 2007r
2. Czudek H., Wysokowski A., Trwałość mostów drogowych. Wyd. WKiŁ Warszawa 2005r
3. Zobel H., Alkhafaji T., Mosty drewniane. WKiŁ, Warszawa 2006r
4. Madaj A., Wołowicki W., Budowa i utrzymanie mostów. WKiŁ Warszawa 2007r
53
5. Czarnecki L., Emmons P.H. Naprawa i ochrona konstrukcji betonowych Kraków
2002
6. Praca zbiorowa., Mosty składane, projektowanie budowa i eksploatacja. GDDKiA,
Warszawa
2005r
7. Janusz L., Madaj A., Obiekty inżynierskie z blach falistych. Projektowanie
i
wykonawstwo. WKiŁ Warszawa 2007r
8. Klasztorny
M.,
Dynamika
mostów
belkowych
obciążonych
pociągami
szybkobieżnymi.Wydawnictwo WNT, 2005r
9. Furtak K., Radomski W., Obiekty mostowe - naprawy i remonty, Politechnika
Krakowska, 2006r
10. Czerepak A., Czudek H., Pryga A., Wysokowski A.: Metoda szacowania wpływu korozji
na nośność konstrukcji stalowych mostów drogowych. Zalecenia GDDKiA,
Wydawnictwa IBDiM, Żmigród, 2003.
11. Janas l., Jarominiak A., Michalak E.: Instrukcje przeprowadzania przeglądów
drogowych obiektów inżynierskich. GDDKiA, Warszawa 2005. Załącznik do
Zarządzenia nr 14 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 7 lipca
2005r.
1. Sędek P., Łagoda M., Radoń A., Zalecenia w sprawie wykonywania połączeń
spawanych mostów w czasie ich eksploatacji. Wydawnictwo IBDiM, Warszawa 1998.
2. Dupré J., Bridges. A history of the most famous and important spans. Könemann 1997r
3. Wysokowski A. Trwałość mostów stalowych w funkcji zjawisk zmęczeniowych i
korozyjnych. Studia i materiały zeszyt 53. IBDiM Warszawa 2001r
4. Królikowska A.: Zalecenia do wykonywania i odbioru antykorozyjnych zabezpieczeń
konstrukcji stalowych drogowych obiektów mostowych. Nowelizacja w 2006 r. GDDKiA,
Warszawa, 2006. Załącznik do Zarządzenia Nr 15 Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad z dnia 8 marca 2006 r.
5. Moczko A. Rajski O. Tłustochowski J. Wysokowski A. Zalecenia dotyczące oceny
jakości betonu in-situ w istniejących konstrukcjach obiektów mostowych. GDDP-IBDiM
Żmigród 1998
6. Aktualna prasa naukowo-techniczna.
54
16.
SZTUCZNE SIECI NEURONOWE
K od p r ze dm io tu : 11.3-WILŚ- BUD- SSN- BUD-5-1
Pr o wa d ząc y:
Forma
zajęć
Liczb
a
godzi
n
w sem
estrze
Zakład Geotechniki i Geodezji
prof. dr hab. inż. Józef Gil
55
prof. dr hab. inż. Józef Gil
dr inż. Maria Mrówczyńska
Liczb
a
godzi Seme
n
str
w t yg
odniu
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
V
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
V
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z dziedziny sztucznej inteligencji. Rozwiązywanie
prostych zadań z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy matematyki, postawy statystki, podstawy teorii aproksymacji.
Wykład
Modele neuronów i metody ich uczenia. Sieci jednokierunkowe wielowarstwowe typu
sigmoidalnego. Problemy praktycznego wykorzystania sieci neuronowych. Sieci
neuronowe radialne. Przykłady zastosowania sieci radialnej w aproksymacji. Sieci
rekurencyjne. Podstawy matematyczne systemów rozmytych.
56
Wykład
- wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny
Wiedza
Ma podstawową wiedzę z zakresu sztucznych sieci neuronowych, systemów neuronowo
rozmytych oraz ich zastosowania do rozwiązywania problemów optymalizacyjnych
K_W14.
Umiejętności
Student posiada umiejętności w zakresie projektowania prostych struktur sieci
neuronowych sigmoidalnych i radialnych. Student potrafi dobrać metodę uczenia sieci
neuronowych oraz architekturę sieci i ich rodzaj w zależności od rozwiązywanego
problemu K_U10.
Student potrafi określić priorytety służące do realizacji prostych zadań z zastosowaniem
gradientowych metod optymalizacji.
Wykład
Egzamin pisemny. Progi punktowe przedstawiają się następująco::
50% - 60% możliwej do uzyskania liczby punktów – dst,
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Ocena z egzaminu.
Przygotowanie do wykładu
Łącznie
15w+2k
ECTS na przedmiot
47/25 = 1.9
17+30
17 h.
30 h
47 h
2 ECTS.
2. Osowski S., Sieci neuronowe do przetwarzania informacji. Warszawa 2006
3. Praca zbiorowa., Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna. Sieci neuronowe.
Warszawa 2000
4. Kosiński R.A., Sztuczne sieci neuronowe. Dynamika nieliniowa i chaos. Warszawa
2002
5. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji. Warszawa 2006
4. Gil J., Przykłady zastosowań sieci neuronowych w geodezji. Zielona Góra
2006
5. Łęski J., Systemy neuronowo – rozmyte. Warszawa 2008
6. Korbicz J. i inni, Sztuczne sieci neuronowe. Podstawy i zastosowania.,
Warszawa 1994
UWAGI:
57
MECHANIKA USZKODZEŃ
17.
K od p r ze dm io t u : 06.4-WILŚ- BUD- MU- BUD3
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
15
1
z oceną
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
z oceną
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
3
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie podstaw mechaniki w zakresie modelowania procesu
powstawania i rozwoju uszkodzeń (mikropęknięć, rys, szczelin, trwałych odkształceń) w
materiałach konstrukcyjnych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
58
Wykład
O fizycznych podstawach zniszczenia materiału i istocie mechaniki uszkodzenia.
Matematyczny opis uszkodzenia i typy stosowanych zmiennych wewnętrznych. Skalarny
opis uszkodzeń w warunkach pełzania jednoosiowego i w złożonym stanie naprężenia.
Zasady termodynamiki procesów nieodwracalnych, potencjał dyssypacji, równania
ewolucji zmiennych wewnętrznych i termodynamiczne modele mechaniki uszkodzeń.
Tensorowa miara uszkodzenia. Macierzowa postać konstytutywnych równań wybranych
materiałów z uszkodzeniami.
Wykład
Laboratorium
59
- wykład konwersatoryjny
- ćwiczenia w laboratorium komputerowym
Wiedza
Słuchacz nabywa wiedzę w zakresie rozumienia zasad modelowania procesów
uszkodzenia (deterioracji) materiałów konstrukcyjnych i formułowania modeli mechaniki
uszkodzeń(KW_15, KW_16).
Umiejętności
Słuchacz nabywa praktyczne umiejętności formułowania modeli mechaniki uszkodzeń
i ich zastosowania w obliczeniach prostych przypadków metodą tradycyjną i złożonych
zadań za pomocą komputera (K_U05).
Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną (K_K02).
Wykład
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
- ocena kolokwium z wykładu;
- ocena kolokwium na laboratorium (60%) i wykonanego
ćwiczenia (40%).
15W+15L+10K
Przygotowanie do zajęć
40 h
40 h
Łącznie
ECTS na przedmiot
40+40
80/25 = 3,20
80 h
3 ECTS.
21. Skrzypek J.: Podstawy mechaniki uszkodzeń. Wyd. Politechniki Krakowskiej,
Kraków 2006.
22. Lemaitre J.: A Course on Damage Mechanics. Springer –Verlag, Berlin 1996.
7. Lemaitre J., Desmorat R.: Engineering Damage Mechanics. Springer –Verlag, Berlin
2005.
UWAGI:
18.
ZAAWANSOWANE MATERIAŁOZNAWSTWO MOSTOWE I
DROGOWE
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZMMD- BUD-5-3
O d po wi e d zi a l n y za pr z e dm i ot :
Zakład Dróg i Mostów
dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
V
Seminarium
2
W ar s zt a t y
Projekt
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
15
z oceną
1
V
60
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest pogłębienie wiedzy na temat materiałoznawstwa drogowo-mostowego.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
61
Wykład
Ogólne przedstawienie zakresu zastosowań nowoczesnych materiałów w dostosowaniu
do specyfiki konstrukcji drogowych i mostowych. Szczegółowe omówienie cech
technicznych, wytrzymałościowych i trwałościowych poszczególnych zaawansowanych
materiałów. Omówienie obszarów zastosowań zaawansowanych materiałów w
konstruowaniu i utrzymaniu dróg i obiektów inżynierskich. Przedstawienie technologii ich
zastosowań. Przyszłościowe tendencje materiałowo-technologiczne ich rozwoju i
wdrożeń.
Wykład
Wiedza
Słuchacz ma pogłębioną wiedzę w zakresie nowoczesnych rozwiązań materiałowych i
obszaru ich zastosowań do budowy i utrzymania dróg i mostów. Ma wiedzę o trendach
rozwojowych w przedmiotowym zakresie (K_W15).
Umiejętności
Słuchacz potrafi pozyskiwać informacje z dostęp, odpowiednio je oceniać a następnie
stosować je w praktyce w budownictwie drogowo-mostowym Potrafi ocenić przydatność
nowych materiałów i technologii do budowy i utrzymania dróg i mostów.
Słuchacz potrafi działać w sposób kreatywny. Potrafi prawidłowo identyfikować i rozstrzygać
problemy możliwości zastosowania zaawansowanych materiałów w projektowaniu, budowie
i utrzymaniu dróg i mostów (K_K07).
Wykład:
Warunkiem zaliczenia jest regularne uczęszczanie na wykłady oraz uzyskanie
pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego.
1. Edel. R., Odwodnienie dróg. WKiŁ 2004
2. Furtak., J. Śliwiński., Materiały budowlane w mostownictwie. WKiŁ 2004r
3. Praca zbiorowa. Podbudowy drogowe. Zeszyt 59. Wydawnictwo IBDiM, 2007r
4. Praca zbiorowa. Zalecenia dotyczące doboru mostowych urządzeń dylatacyjnych oraz
ich wbudowywania i odbioru. Wydawnictwo IBDiM, 2007r
5. Furtak, W. Wołowicki, Rusztowania mostowe. WKiŁ, 2005.
6. Piłat J., Radziszewski P., Nawierzchnie asfaltowe. WKiŁ Warszawa 2004r.
7. Szydło A., Nawierzchnie z betonu cementowego. Polski Cement Sp. z o.o.
8. Błażejowski K., Styk S., Technologia warstw asfaltowych. WKiŁ Warszawa 2004r
Szwabowski J., Gołaszewski J. Technologia betonu samozagęszczalnego. Wydawnictwo
Polski Cement, Kraków 2011r
10. Kurdowski W. Chemia cementu i betonu. Wydawnictwo Polski Cement, Kraków 2010r
11. Jasiczak J., Wadowska A., Rudnicki T. Betony ultrawysokowartościowe – właściwości,
technologie, zastosowania. Wydawnictwo Polski Cement, Kraków 2008r
12. Nocuń-Wczelik W. Pył krzemionkowy– właściwości i zastosowanie w betonie. Wydawnictwo
Polski Cement, Kraków 2005r
9.
1. Madaj A., Wołowicki W., Budowa i utrzymanie mostów. WKiŁ 1995, 2001r
2. Karlikowski J., Madaj A., Wołowicki W.., Mostowe konstrukcje zespolone stalowobetonowe. WKiŁ 2007r
3. Janusz L., Madaj A., Obiekty inżynierskie z blach falistych. Projektowanie
i
wykonawstwo. WKiŁ Warszawa 2007r
4. Nita P., Budowa i utrzymanie nawierzchni lotniskowych. WKiŁ Warszawa,
5. Błażejewski K., Styk S., Technologia warstw bitumicznych. WKiŁ Warszawa 2000r
6. Łukowski P. Domieszki do zapraw i betonów. Wydawnictwo Polski Cement, Kraków
2003r
7. Rusin Z. Technologia betonów mrozoodpornych. Wydawnictwo Polski Cement,
Kraków 2002r
62
19.
MODELOWANIE NUMERYCZNE
ZAGADNIEŃ NIELINIOWYCH
K od p r ze dm io tu : 11.4-WILŚ- BUD- MZNL- BUD-6-1
63
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
30
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zasad numerycznego modelowania problemów fizycznie i
geometrycznie nieliniowych za pomocą systemu COSMOS/M.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Problemy fizycznie nieliniowe. Nieliniowe modele materiałów. Warunki plastyczności.
Modele plastycznego płynięcia. Numeryczne modelowanie wybranych problemów
sprężysto-plastycznych z uwzględnieniem dużych odkształceń. Analiza przyrostowa.
Testowanie różnych sposobów śledzenia nieliniowych ścieżek równowagi. (10 godzin).
Problemy fizycznie i geometrycznie nieliniowe. Wyznaczanie ścieżek równowagi
konstrukcji wrażliwych na utratę stateczności. Punkty graniczne. Punkty bifurkacji.
Wyznaczanie ścieżek podstawowych oraz ścieżek bifurkacyjnych. Uwzględnienie
imperfekcji geometrycznych. Wpływ naprężeń residualnych na nośność elementów
konstrukcji. (10 godzin).
Zagadnienia kontaktowe. Definiowanie potencjalnych miejsc kontaktu. Wybrane problemy
z zakresu zagadnień kontaktowych. (5 godzin).
Problemy lepkosprężyste. Modele materiałów. Numeryczne modelowanie wybranych
problemów z zakresu lepkosprężystości. (5 godzin).
Laboratorium komputerowe: indywidualna praca z systemem COSMOS/M, zgodnie ze wskazówkami
prowadzącego. .
Wiedza
Uczestnik zajęć posiądzie wiedzę z zakresu poprawnego modelowania problemów
fizycznie i geometrycznie nieliniowych, problemów jakie mogą wystąpić w
doktoratach z dyscypliny budownictwo.K_W16
Efektem kształcenia jest również dogłębne rozpoznanie możliwości systemu COSMOS/M
z zakresu numerycznego modelowania problemów fizycznie i geometrycznie nieliniowych.
Umiejętności
Umiejętności i kompetencje w zakresie: numerycznego modelowania problemów fizycznie i
geometrycznie nieliniowych z wykorzystaniem programu COSMOS/M.K_U11
Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną.K_K02
Laboratorium
Ocena za wykonane prace indywidualne:
50% - 60% poprawności wykonanych prac
61% - 70%
71% - 80%
81% - 90%
91% - 100%
– dst,
dst plus,
db,
db+,
bdb.
30l+7k
37 h.
64
Przygotowanie do zajęć
Łącznie
ECTS na przedmiot
37+13
50/25 = 2
13 h
50 h
2 ECTS.
11. Sawczuk A., Wprowadzenie do mechaniki konstrukcji plastycznych, PWN, Warszawa,
1982 r.
12. Sawczuk A., Izbicki R. J., Podstawy mechaniki ośrodków plastycznych, Wydawn. Polit.
Wrocł., Wrocław 1984 r.
13. Woźniak Cz., Kleiber M., Nieliniowa mechanika konstrukcji, PWN, Warszawa, 1982 r.
14. Marcinowski J., Nieliniowa stateczność powłok sprężystych, Wydawnictwa Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław, 2000.
15. Waszczyszyn, Z., Cichoń, C., Radwańska, M., Stability of Structures by Finite Element
Methods, Elsevier, Amsterdam, 1994.
16. Mechanika budowli z elementami ujęcia komputerowego. Cz. 1 i 2. Praca zbiorowa
pod. red. G. Rakowskiego, Arkady, Warszawa, 1984.
17. Rusiński E., Metoda elementów skończonych: system COSMOS/M, WKiŁ, Warszawa,
1994.
18. COSMOS/M – Instrukcja obsługi.
1. Huseyin K., Multiple parameter stability theory and its applications, Oxford University
Press, New York, 1986.
2. Huseyin, K., Nonlinear Theory of Elastic Stability, Noordhoff Int., Leyden, 1975.
3. Kisiel I., Reologia, Wydawn. Polit. Wrocł., Wrocław 1987 r.
4. Kisiel I., Podstawy reologii liniowej, Wydawn. Polit. Wrocł., Wrocław 1971 r.
UWAGI:
65

PDF 1.1 MB - Instytut Budownictwa

Transkrypt

Podobne dokumenty

Jozef Tvrdoň (red.), Trh nehnuteľností (recenzja)

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY rok akademicki 2015/2016

Temat rozmowy kwalifikacyjnej może dotyczyć zagadnień ujętych w

PRZYKŁADY BUDOWNICTWO DREWNIANE

Gilewski Wojciech - Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska

Laboratorium Inżynierii Elektrycznej i

EIFFAGE BUDOWNICTWO MITEX

Tematy do opracowania - dr inż. Tomasz Bakoń

WH.IHS-0196 - Instytut Historii Sztuki UJ