kiedy warto z dzieckiem przyjsc do psychologa

KIEDY WARTO Z DZIECKIEM PRZYJŚĆ DO PSYCHOLOGA
Należy pamiętać o tym, że dziecko samo do psychologa nie pójdzie- to dorosły podejmuje taką
decyzję i przyprowadza dziecko do specjalisty. Decyzja o wizycie u psychologa dziecięcego zwykle nie jest
łatwa dla rodzica. Wciąż jest to traktowane, zupełnie niesłusznie, jako przyznanie się do pewnego rodzaju
porażki. „Nie potrafię poradzić sobie z własnym dzieckiem” – myślimy – „Nie daję rady”, „Jestem złą
matką/ojcem”. Zdarza się również, że zachowanie naszego dziecka jest dla nas niezrozumiałe,
niepokojące, zastanawiamy się wtedy, czy rozwija się ono prawidłowo, czy jest „normalne”. Obserwujemy
inne dzieci i ich zachowanie, rozmawiamy z innymi mamami, przeszukujemy Internet i tam pragniemy
znaleźć odpowiedź na nurtujące nas pytania.
Co powinno skłonić ciebie do wizyty u psychologa dziecięcego?
Jeżeli zauważyłaś nagłą zmianę w zachowaniu twojego dziecka, stało się apatyczne, przygnębione,
unika kontaktu z wami lub protestuje przeciwko chodzeniu do szkoły – jest to sygnał, że w jego życiu dzieje
się coś, z czym sobie nie radzi. Powodem do niepokoju może być również agresja lub autoagresja, lęki
oraz utrzymujące się jakiś czas moczenie. Zdarza się, że dziecko zaczyna zachowywać się w zupełnie
niespotykany dla siebie sposób – np. zauważyłaś regres w jego rozwoju. Każdy problem musi być
potraktowany poważnie. W większości przypadków rodzic jest w stanie sam dotrzeć do źródła trudności
dziecka i pomóc mu, dzięki swojej troskliwości i wsparciu. Zdarzają się jednak także sytuacje gdy czujemy,
że nie potrafimy dotrzeć do dziecka i pomóc mu – wtedy wizyta u specjalisty staje się nieoceniona. Są
również pewne symptomy, które zawsze powinny wzbudzić twoją czujność. Problemy w relacjach
społecznych, dziwaczne, powtarzane często zachowania, brak mowy i jakiejkolwiek komunikacji z wami –
są powodem do wizyty u psychologa. Dzięki odpowiednio dobranym narzędziom specjalista oceni poziom
rozwoju psychoruchowego twojego dziecka i zaproponuje odpowiednią formę leczenia. Ważnym kryterium,
które należy wziąć pod uwagę rozważając pójście z dzieckiem do psychologa, jest częstotliwość pojawiania
się niepokojących zachowań.
Zwróć więc uwagę na to, czy występują one sporadycznie czy często oraz kiedy dziecko zaczęło je
przejawiać.
Jak wygląda wizyta ?
Przed spotkaniem dobrze jest zasięgnąć opinii na temat przebiegu spotkania. Psycholog
z pewnością przeprowadzi z tobą wywiad na temat dziecka, poprosi o opisanie problemu, zapyta również
o przebieg ciąży, porodu oraz o rozwój dziecka. Wszystkie informacje na temat dziecka a także na temat
rodziców, ich relacji, atmosfery w domu oraz stosowanych metod wychowawczych, są bardzo istotne dla
późniejszej diagnozy. Badanie nigdy nie jest nieprzyjemne dla dziecka, opiera się głównie na zabawie.
Uczestniczą w niej również rodzice, ponieważ dla psychologa bardzo ważne są relacje w rodzinie oraz ich
sposób komunikacji. W zależności od wieku dziecka i problemu, z jakim przychodzi do psychologa dobiera
on odpowiednie metody. Zwykle potrzebnych jest kilka spotkań, podczas których psycholog poznaje
dziecko i jego rodzinę. Na wizytę u psychologa nie łatwo jest się zdecydować. Może ona również budzić
w tobie stres oraz lęk przed oceną. Ważne jest więc aby trafić do specjalisty któremu zaufasz, pamiętaj, że
twój spokój udzieli się dziecku. Waszym wspólnym celem jest przezwyciężenie trudności, a zrobienie
pierwszego kroku, jakim jest poszukiwanie pomocy, jest już połową sukcesu.
Często informacja o niepokojącym zachowaniu naszego dziecka dociera do nas od osoby, która na co
dzień ma z nim kontakt, np. od nauczycieli w szkole. W natłoku codziennych spraw możemy nie zauważyć
pewnych symptomów, tłumaczyć je złym samopoczuciem dziecka, zmęczeniem lub nadmiarem wrażeń.
Tym bardziej czujemy się winni, że nie zobaczyliśmy nic niepokojącego, że nie zareagowaliśmy
odpowiednio wcześnie. Dlatego wielu rodziców zwleka z wizytą u psychologa, podejmując samodzielne
próby poradzenia sobie z problemem. Boimy się również, że zostaniemy poddani ocenie, krytyce, że nasze
dziecko będzie badane. Uczucia te są całkowicie zrozumiałe i wiążą się z lękiem przed nieznanym.
Przede wszystkim, drogi rodzicu, pamiętaj, że psycholog nie jest od oceniania i wartościowania
twoich metod wychowawczych i rodzicielskich kompetencji. Jest osobą, która obiektywnie spojrzy na
zachowanie dziecka, wasze relacje oraz sposoby komunikowania się i wspólnie z wami poszuka źródła
problemów. Może okazać się, że w ostatnim czasie wydarzyło się coś, co dziecko bardzo przeżywa.
Problem może dotyczyć zarówno szkoły, jak i rodzinnego domu. Rozwód lub separacja rodziców, kłótnie,
śmierć członka rodziny lub pojawienie się drugiego maluszka może być powodem do zmiany zachowania
twojego dziecka. Zdarzają się w naszym życiu sytuacje na tyle trudne, że tracimy nasze adaptacyjne
możliwości i zwyczajnie potrzebujemy wsparcia, dzieci tym bardziej więc potrzebują go jeszcze mocniej.
Psycholog, dzięki rozmowie, obserwacji dziecka i kontakcie z nim, wysunie pewne hipotezy, które mogą
okazać się bardzo pomocne w rozwiązaniu problemu. Spotkanie z psychologiem może mieć charakter
jednorazowej wizyty-porady, w innych wypadkach mogą być potrzebne systematyczne spotkania czy
terapia.