Prognoza oddzialywania na srodowisko_k-kozle

Transkrypt

PRACOWNIA URBANISTYCZNO - ARCHITEKTONICZNA
ALICJA ŚLUSARCZYK
UL. ROSPONTOWA 17/55, 32 - 500 CHRZANÓW
PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA
NA ŚRODOWISKO
DLA
PROJEKTU MIEJSCOWEGO PLANU
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
GMINY KĘDZIERZYN – KOŹLE W REJONIE
UL. KRÓLOWEJ JADWIGI I KANAŁU
GLIWICKIEGO
AUTOR:
mgr inż. arch. Bartłomiej Stawarz
wpisany na listę członków Południowej Okręgowej Izby Urbanistów z siedzibą w Katowicach, KT-434
CHRZANÓW, LUTY 2012
PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO DLA PROJEKTU MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘDZIERZYN –
KOŹLE W REJONIE UL. KRÓLOWEJ JADWIGI I KANAŁU GLIWICKIEGO
SPIS TREŚCI
WSTĘP
5
1
PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA
5
2
CEL OPRACOWANIA
6
3
ZAWARTOŚĆ I CELE PROJEKTU PLANU MIEJSCOWEGO ORAZ JEGO POWIĄZANIE Z
INNYMI DOKUMETAMI
7
4
METODY ZASTOSOWANE PRZY SPORZĄDZANIU PROGNOZY
9
5
CHARAKTERYSTYKA ŚRODOWISKA
9
5.1
LOKALIZACJA
9
5.2
AKTUALNE ZAGOSPODAROWANIE TERENU
9
5.3
POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
9
5.4
WARUNKI ŚRODOWISKOWE
10
5.4.1
UKSZTAŁTOWANIE TERENU
10
5.4.2
WARUNKI KLIMATYCZNE I TOPOKLIMATYCZNE
10
5.4.3
BUDOWA GEOLOGICZNA
10
5.4.4
OBSZARY OSUWISKOWE
11
5.4.5
HYDROLOGIA I HYDROGEOLOGIA
11
5.4.6
WARUNKI GLEBOWO – ROLNICZE
12
5.4.7
SUROWCE MINERALNE
12
5.4.8
SZATA ROŚLINNA
12
5.4.9
ŚWIAT ZWIERZĄT
12
5.4.10 WALORY PRZYRODNICZO – KRAJOBRAZOWE
6
12
5.5
OBSZARY PODLEGAJĄCYCH OCHRONIE NA PODSTAWIE USTAWY O OCHRONIE
PRZYRODY
13
5.6
DZIEDZICTWO KULTUROWE
13
OCENA SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCA Z USTALEŃ
PLANU MIEJSCOWEGO
13
6.1
6.2
ZAGROŻENIE JAKOŚCI POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO
13
6.1.1
OCENA SKUTKÓW PROJEKTOWANYCH USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO 14
6.1.2
ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE LUB OGRANICZAJĄCE NEGATYWNE
UCIĄŻLIWOŚCI
ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA EMISJĄ HAŁASU
15
15
6.2.1
6.2.2
UCIĄŻLIWOŚCI
16
6.3
ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA WIBRACJAMI
16
6.4
ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA EMISJĄ NIEJONIZUJĄCEGO PROMIENIOWANIA
ELEKTROMAGNETYCZNEGO
17
6.4.1
2
6.4.2
6.5
6.6
6.7
UCIĄŻLIWOŚCI
ZAGROŻENIE POWIERZCHNI ZIEMI I POKRYWY GLEBOWEJ
17
17
6.5.1
6.5.2
UCIĄŻLIWOŚCI
EMISJA ODPADÓW
17
17
6.6.1
6.6.2
UCIĄŻLIWOŚCI
EMISJA ŚCIEKÓW
18
18
6.7.1
6.7.2
UCIĄŻLIWOŚCI
18
6.8
ZAGROŻENIA KOPALIN
19
6.9
ZAGROŻENIA WÓD POWIERZCHNIOWYCH
19
6.9.1
6.9.2
UCIĄŻLIWOŚCI
6.10 ZAGROŻENIA WÓD PODZIEMNYCH
19
19
6.10.1 OCENA SKUTKÓW PROJEKTOWANYCH USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO 20
6.10.2 ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE LUB OGRANICZAJĄCE NEGATYWNE
UCIĄŻLIWOŚCI
6.11 ZAGROŻENIA TOPOKLIMATU
20
20
UCIĄŻLIWOŚCI
6.12 ZAGROŻENIA PRZYRODY I KRAJOBRAZU
20
20
UCIĄŻLIWOŚCI
7
8
22
6.13 SKUTKI REALIZACJI USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO NA KOMPONENTY
ŚRODOWISKA
22
6.14 ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA W SYTUACJI WYSTĄPIENIA NIEBEZPIECZNYCH
AWARII
24
6.15 ZAGROŻENIA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
25
STAN ŚRODOWISKA NA OBSZARACH OBJĘTYCH PRZEWIDYWANYM ZNACZĄCYM
ODDZIAŁYWANIEM
25
PROPOZYCJE USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO UWZGLĘDNIAJĄCE CELE OCHRONY
ŚRODOWISKA, PRZYRODY I ZDROWIA LUDZI
25
3
9
OCENA ODPORNOŚCI NA DEGRADACJĘ I ZDOLNOŚCI DO REGENERACJI
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO - JEGO ZASOBÓW, WYNIKAJĄCA Z REALIZACJI
USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO
28
10
OCENA POTENCJALNYCH ZMIAN W ŚRODOWISKU W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI
29
11
OCENA USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO Z PUNKTU WIDZENIA ZGODNOŚCI Z
PRZEPISAMI PRAWA DOTYCZĄCYMI OCHRONY ŚRODOWISKA
29
PROPOZYCJE DOTYCZĄCE PRZEWIDYWANYCH METOD ANALIZ SKUTKÓW
REALIZACJI USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO ORAZ CZĘSTOTLIWOŚCI JEJ
PRZEPROWADZANIA
29
INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU
NA ŚRODOWISKO
30
PODSUMOWANIE – STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
30
12
13
14
ŹRÓDŁA INFORMACJI
31
ZAŁĄCZNIKI
31
4
WSTĘP
Potrzeba opracowania prognozy oddziaływania na środowisko dla projektu miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego gminy Kędzierzyn – Koźle w rejonie ul. Królowej Jadwigi i Kanału
Gliwickiego, zwanego dalej „planem miejscowym”, wynika z wymogów ustawy o udostępnieniu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko.
Formalną podstawą do opracowania planu miejscowego jest uchwała Nr LXII/681/10 Rady Miasta
Kędzierzyn – Koźle z dnia 28 października 2010 roku w sprawie przystąpienia do sporządzenia
zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Kędzierzyn – Koźle w rejonie ul.
Królowej Jadwigi i Kanału Gliwickiego.
Opracowanie planu miejscowego dotyczy fragmentu obszaru Miasta Kędzierzyn – Koźle, o
powierzchni 11,33 ha, którego granice pokazane zostały na załączniku graficznym do ww. uchwały.
1
PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA
Opracowanie to powstało na podstawie ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnieniu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz.U 2008 nr 199 poz. 1227 z późn. zm.).
Wymagany zakres i stopnień szczegółowości informacji zawartych w prognozie uzgodniony został
z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Opolu (pismo z dnia 27 stycznia 2012 r., znak:
WOOŚ.411.1.2012.ER) oraz Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym w KędzierzynieKoźlu (uzgodnienie z dnia 3 stycznia 2012 roku, znak: NZ/JP-4321-01-2/12).
Niniejsze opracowanie uwzględnia
rozporządzeń wykonawczych:
regulacje
wynikające
z
następujących
ustaw
oraz
-
ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz.U. 2008 nr 25
poz. 150 z późniejszymi zmianami);
-
ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (tekst jednolity: Dz.U. 2009 nr 151 poz.
1220);
-
ustawa z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr
80, poz. 717 z późniejszymi zmianami),
-
ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2010 nr 243 poz. 1623 z
późniejszymi zmianami),
-
ustawa z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (tekst jednolity: Dz.U. 2005 nr 239 poz. 2019 z
późniejszymi zmianami);
-
ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach (tekst jednolity: Dz.U. 2010 nr 185 poz. 1243 z
późniejszymi zmianami);
-
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2010 nr 213 poz. 1397);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 roku w sprawie standardów jakości
gleby oraz standardów jakości ziemi (Dz.U. 2002 nr 165 poz. 1359);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 sierpnia 2001 roku w sprawie określenia rodzajów
siedlisk przyrodniczych podlegających ochronie (Dz.U. 2001 nr 92 poz. 1029);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych
substancji w powietrzu (Dz.U. 2008 nr 47 poz. 281);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia
dla niektórych substancji w powietrzu (Dz.U. 2010 nr 16 poz. 87);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 roku w sprawie warunków, jakie należy
spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie
szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz.U. 2006 nr 137 poz. 984);
-
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie komunalnych osadów
5
ściekowych (Dz.U. 2010 nr 137 poz. 924);
-
2
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych
poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. 2007 nr 120 poz. 826).
CEL OPRACOWANIA
Celem prognozy jest analiza środowiska i identyfikacja zagrożeń oraz potencjalnych konfliktów,
wskazanie zmian w środowisku mogących zajść podczas realizacji ustaleń planu miejscowego oraz
sformułowanie alternatywnych rozwiązań.
Analizę środowiska naturalnego przeprowadzono na podstawie dostępnych materiałów i
opracowań oraz wizji terenowej.
Sporządzony dokument, spełnia wymogi zawarte w ustawie z dnia 3 października 2008 roku o
udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U 2008 nr 199 poz. 1227 z późn. zm.) tj.:
•
•
art. 51 ust. 2 pkt 1) cyt. ustawy – zawiera:
−
informacje o zawartości, głównych
powiązaniach z innymi dokumentami,
−
informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy,
−
propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji postanowień
projektowanego dokumentu oraz częstotliwości jej przeprowadzania,
−
informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko,
−
streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym,
celach
projektowanego
dokumentu
oraz jego
art. 51 ust. 2 pkt 2) cyt. ustawy – określa, analizuje i ocenia:
−
istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji
projektowanego dokumentu,
−
stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem,
−
istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia realizacji projektowanego
dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie na podstawie
ustawy o ochronie przyrody,
−
cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i
krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te
cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu,
−
przewidywane oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne,
skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz
pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru NATURA 2000 oraz
integralność tego obszaru, a także na środowisko, a w szczególności na:
— różnorodność biologiczną,
— ludzi,
— zwierzęta,
— rośliny,
— wodę,
— powietrze,
— powierzchnię ziemi,
— krajobraz,
— klimat,
— zasoby naturalne,
— zabytki,
— dobra materialne
6
— z uwzględnieniem zależności między tymi elementami środowiska i między
oddziaływaniami na te elementy.
•
3
art. 51 ust. 2 pkt 3) cyt. ustawy – przedstawia:
−
rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji
projektowanego dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszarów
NATURA 2000 oraz integralność tego obszaru,
−
biorąc pod uwagę cele i geograficzny zasięg dokumentu oraz cele i przedmiot ochrony
obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru – rozwiązania alternatywne do
rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz
opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru albo wyjaśnienie braku rozwiązań
alternatywnych, w tym wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków
techniki lub luk we współczesnej wiedzy.
ZAWARTOŚĆ I CELE PROJEKTU PLANU MIEJSCOWEGO ORAZ JEGO POWIĄZANIE Z
INNYMI DOKUMETAMI
W celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia
sposobów ich zagospodarowania i zabudowy rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do
sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego.
W planie miejscowym określa się obowiązkowo:
1)
przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych
zasadach zagospodarowania;
2)
zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
3)
zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
4)
zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
5)
wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
6)
zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i
minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w
odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni
biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość
zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i
gabaryty obiektów;
7)
granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,
ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także
narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych;
8)
szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem
miejscowym;
9)
szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym
zakaz zabudowy;
10) zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
11) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;
12) stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę planistyczną.
W planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb:
1)
granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości;
2)
granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;
3)
granice obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji;
4)
granice terenów pod budowę urządzeń, wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii,
oraz granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie,
7
zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych
urządzeń na środowisko;
2
5)
granice terenów pod budowę obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 400 m ;
6)
granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
7)
granice terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, umieszczonych w
planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub w ostatecznych decyzjach o
lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej o znaczeniu
państwowym, lotniska użytku
8)
publicznego, inwestycji w zakresie terminalu lub przedsięwzięcia Euro 2012;
9)
granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez
masowych;
10) granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące
prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja
1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;
11) granice terenów zamkniętych, i granice stref ochronnych terenów zamkniętych;
12) sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie
dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów budowlanych
oraz pokrycie dachów;
13) zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz
ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich
mogą być wykonane;
14) minimalną powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.
Wejście w życie planu miejscowego umożliwi realizację następujących funkcji, oznaczonych
symbolami identyfikacyjnymi:
•
U/P
– tereny zabudowy usługowo-produkcyjnej,
•
G
– tereny infrastruktury technicznej-gazownictwo,
•
KW
– tereny komunikacji wodnej, szlaki wodne,
•
ZL
– tereny lasów,
•
KD-Z
– tereny dróg publicznych-drogi zbiorcze,
•
KDW
– tereny dróg wewnętrznych.
Głównym celem planu miejscowego jest umożliwienie realizacji inwestycji celu publicznego o
znaczeniu lokalnym tj. modernizacja gazociągu wysokiego ciśnienia DN 500 relacji Sobieszowice –
Blachownia z budową odgałęzienia do Stacji Redukcyjno Pomiarowej „Kędzierzyn-Koźle os. Piastów”.
Zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenia studium
są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych, a zgodnie z art. 20 ust. 1 plan
miejscowy nie może naruszać ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy.
Na terenie gminy obowiązuje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego Miasta Kędzierzyn-Koźle przyjęte uchwałą Nr LII/610/10 Rady Miasta Kędzierzyn
Koźle z dnia 31 marca 2010 roku.
Studium wskazuje tereny objęte planem jako:
•
tereny zabudowy usługowej (U),
•
drogi publiczne klasy zbiorczej (KZ),
•
tereny komunikacji wodnej (KW),
•
tereny lasów (ZL).
Ustalenia planu miejscowego formułowano w oparciu o ustalenia studium zgodnie z przytoczonymi
wytycznymi.
8
Rysunek planu zawiera wyrys ze studium co pozwala na porównanie obu dokumentów. Należy w
tym miejscu wyjaśnić, że studium dopuszcza realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej w
terenach ZL, a więc projektowana trasa gazociągu w tych terenach nie narusza jego ustaleń.
4
METODY ZASTOSOWANE PRZY SPORZĄDZANIU PROGNOZY
Prognoza została wykonana jako element procesu sporządzania planu miejscowego, a informacje
zawarte w opracowaniu dotyczą następujących zagadnień:
− analizy i oceny ustaleń planu miejscowego,
− analizy i oceny środowiska przyrodniczego, kulturowego i krajobrazu na obszarze planu
miejscowego i w jego otoczeniu,
− prognozy skutków realizacji ustaleń planu miejscowego w środowisku przyrodniczym,
kulturowym i w krajobrazie, z uwzględnieniem:
•
wpływu ustaleń planu miejscowego na podstawowe elementy środowiska (np. klimat
lokalny, powierzchnię ziemi, wody powierzchniowe i podziemne, roślinność), a także na
jakość życia i zdrowie ludzi,
•
podatności poszczególnych obszarów na degradację,
•
ochrony terenów pełniących szczególne funkcje ekologiczne,
•
prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody,
•
ochrony terenów o wysokich walorach kulturowych i historycznych,
•
infrastruktury technicznej i obsługi komunikacyjnej.
Przy sporządzaniu prognozy posłużono się głównie metodami analitycznymi, waloryzacyjnymi oraz
badaniami wybranych elementów środowiska.
W zakresie prognozowania wielkości oddziaływania na środowisko wykorzystano metody analogii
oraz prognozowania eksperckiego.
Na podstawie powyższych danych i zastosowanych metod, sformułowane zostaną wnioski
odnośnie rozwiązań przyjętych w planie, w aspekcie ich wpływu na środowisko oraz sprecyzowane
zalecenia odnośnie sposobów minimalizacji negatywnych skutków.
5
5.1
CHARAKTERYSTYKA ŚRODOWISKA
LOKALIZACJA
Obszar objęty planem miejscowym znajduje się w centralnej części Miasta Kędzierzyn – Koźle, w
całości w jego granicach administracyjnych.
Od północy obszar objęty planem miejscowym graniczy z Kanałem Gliwickim (znajduje się na jego
lewym brzegu) oraz z terenami usługowymi i użytkowanymi jako ogrody działkowe.
Od zachodu obszar planu miejscowego ograniczony jest drogą powiatową, ul. Królowej Jadwigi.
Od wschodu i południa granice planu miejscowego przebiegają po terenach leśnych w
przeważającej części stanowiących własność Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Kędzierzyn.
5.2
AKTUALNE ZAGOSPODAROWANIE TERENU
Obecnie obszar planu miejscowego, w przeważającej części (ok. 8,9 ha), stanowią lasy.
Pozostała część obszaru to tereny zabudowane budynkami mieszkalno-usługowymi oraz
niezagospodarowane (łąki, nieużytki).
Przez obszar planu przebiega linia wysokiego napięcia 220 kV oraz kilka gazociągów
wysokoprężnych i średnioprężnych.
5.3
POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
Obszar objęty planem miejscowym w całości leży w środkowej części mezoregionu Kotlina
Raciborska. Kotlina Raciborska (318.59) jest najdalej, wzdłuż biegu Odry, wysuniętą na południe
9
częścią Niziny Śląskiej (318.5). Od wschodu sąsiaduje z Płaskowyżem Rybnickim, Wyżyną Katowicką
i Garbem Tarnogórskim, od zachodu z Płaskowyżem Głubczyckim.
5.4
WARUNKI ŚRODOWISKOWE
5.4.1
UKSZTAŁTOWANIE TERENU
Obszar objęty planem miejscowym charakteryzuje się niewielkim zróżnicowaniem ukształtowania
terenu – w najwyższym punkcie to około 185 m n.p.m., a w najniższym ok. 179 m n.p.m.
Teren jest praktycznie płaski – najwyższe miejsce to fragment nasypu odgradzającego Kanał
Gliwicki w północnej części obszaru.
5.4.2
WARUNKI KLIMATYCZNE I TOPOKLIMATYCZNE
Subregion kędzierzyńsko-kozielski położony jest w obrębie jednej z ośmiu wyznaczonych krain
tworzących razem śląsko – wielkopolski region klimatyczny. Kraina ma klimat łagodny, zaliczany do
najcieplejszych w Polsce, charakteryzujący się następującymi parametrami (danymi średnimi):
1. Temperatura powietrza w styczniu: -2,0°C;
2. Temperatura powietrza w lipcu: +18,2°C;
3. Temperatura średnia roczna: +8,3°C;
4. Opady roczne średnie: 650 mm;
5. Czas trwania lata: 90 dni;
6. Okres wegetacyjny powyżej 220 dni i zaczyna się w końcu marca;
7. Czas trwania zimy: 70 dni;
8. Średnio w roku 65 dni z szatą śnieżną;
9. Średnio w roku 55 dni pogodnych i 115 dni pochmurnych.
Dominują wiatry z kierunku zachodniego - 19,4%, południowo-zachodniego - 18% oraz
południowego - 15,4%, a struktura róży wiatrów wskazuje, że w okresie pomiędzy październikiem, a
lutym należy spodziewać się zwiększonego napływu zanieczyszczonego powietrza z rejonu
ostrawskiego. Charakterystyczny jest duży procent cisz i bardzo słabych wiatrów - 66,5%. Wiatry silne
(7 m/s) występują w 3,5% ogółu obserwacji i notowane są najczęściej przy wiatrach zachodnich,
północno-zachodnich oraz południowych.
Przedstawione dane wskazują na przewagę wpływów oceanicznych w krainie klimatycznej, w
obrębie, której znajduje się Kędzierzyn – Koźle. Wiosna i lato (stosunkowo długie) są wczesne i
ciepłe, a zima łagodna i krótka, z nietrwałą pokrywą śnieżną. Opady atmosferyczne kształtują się na
poziomie nieco poniżej średniej krajowej.
5.4.3
BUDOWA GEOLOGICZNA
Rów tektoniczny, w którego obrębie leży Miasto Kędzierzyn-Koźle ma głębokość 400 – 500 m.
Jego dno stanowią skały kredy, triasu i karbonu. Rów wypełniony jest osadami trzeciorzędu, na które
składają się iły pochodzenia morskiego – dolny i środkowy miocen, przykryte grubą serią iłów i piasków
lądowych górnego miocenu i pliocenu.
Najstarsze ogniowo serii trzeciorzędowej wypełniającej rów to należące do środkowego miocenu
warstwy kłodnickie. Są to iły szare, nieco piaszczyste lub margliste przechodzące w drobnoziarniste
piaski z wkładkami martwic wapiennych, a następnie w iły piaszczyste z wkładkami węgli brunatnych.
Miąższość warstw osiąga 100-120 m.
Leżące powyżej warstwy skawińskie to seria iłów szarych. Następnym ogniwem morskich osadów
miocenu jest tzw. poziom gipsowy. Serię morskich osadów środkowego miocenu kończy poziom iłów
grabowieckich (iły szare i zielone).
Powyżej osadów morskich występuje kompleks określany mianem serii poznańskiej (warstwy
kędzierzyńskie). Jest to gruba seria iłów plastycznych lub zwięzłych z wkładkami iłów węglistych i węgli
brunatnych.
10
Na podłożu trzeciorzędowym zalega miąższa, od około 100 do 180 m, pokrywa utworów
czwartorzędowych. Ze względu na dolinne położenie zachodniej części gminy, duży udział mają tu
f
najmłodsze, holoceńskie utwory rzeczne, jak muły i piaski rzeczne ( H) i namuły (nH).
f
W brzegowych częściach dolin pojawiają się neoplejstoceńskie mułki, piaski i żwiry rzeczne ( B), a
fg
w głębi terenu piaski i żwiry wodnolodowcowe ( Śl), w wyższych położeniach pojawiają się piaski,
g l
żwiry, gliny i głazy lodowcowe ( Ś ), a sporadycznie gliny zwałowe (gzŚ').
5.4.4
OBSZARY OSUWISKOWE
Na obszarze objętym planem miejscowym nie występują obszary osuwiskowe.
5.4.5
HYDROLOGIA I HYDROGEOLOGIA
Wody powierzchniowe
Cały obszar objęty planem miejscowym należy do zlewni rzeki Odry, przepływającej z południa na
północ przez zachodnią część miasta, po zachodniej stronie opracowania. Obszar planu miejscowego
odwadniany jest przez Kanał Gliwicki.
Pod względem zasilania wody powierzchniowe należą do ustroju deszczowo - śnieżnego.
Zaznacza się dwudzielność faz spływu roztopowego lub roztopowo-deszczowego na wiosnę oraz
deszczowego w lecie, rozdzielonych okresem obniżonych stanów wody.
Wody podziemne
W regionie tym występują dwa zasadnicze poziomy wodonośne: trzeciorzędowy i czwartorzędowy.
Trzeciorzędowy poziom wodonośny w piaskach drobnych odznacza się bardzo dużą wydajnością i
stanowi podstawę zaopatrzenia aglomeracji w wodę pitną i przemysłową.
Zwierciadło wody w osadach trzeciorzędowych ma charakter naporowy, stabilizując się na
głębokościach odpowiadającym rzędnym 130 - 150 m n.p.m. Spływ wody następuje w kierunku ujęć
wodociągowych w Kędzierzynie – Koźlu. Zasilanie trzeciorzędowego zbiornika wodonośnego odbywa
się bezpośrednio z opadów atmosferycznych na wychodniach sarmatu występujących na wschód od
Blachowni oraz pośrednio przez czwartorzędową rynnę erozyjną i na kontaktach tektonicznych ze
skałami starszego podłoża.
Czwartorzędowy poziom wodonośny związany jest z piaszczysto – żwirowymi osadami akumulacji
rzeki Kłodnicy. Posiada zwierciadło swobodne stabilizujące się na głębokościach 2,0 - 5,0 m ppt
uzależnionych od morfologii terenu, nasilenia opadów oraz kontaktów z wodami powierzchniowymi Kanałem Gliwickim i rzeką Kłodnicą. Generalny spływ wód poziomu czwartorzędowego następuje na
północny-zachód, do doliny rzeki Kłodnicy stanowiącej główną oś drenażu wód podziemnych w
omawianym rejonie.
Odmienne, warunki hydrogeologiczne występują w utworach czwartorzędowych doliny kopalnej
Odry. Dolina kopalna Odry to głęboko wcięta struktura wypełniona glinami, iłami zastoiskowymi oraz
wodonośnymi warstwami piasków i żwirów. W jej obrębie wyróżnia się dwa poziomy wodonośne
czwartorzędu. Bardzo dobre parametry hydrauliczne doliny kopalnej Odry pozwalają uznać ją za
perspektywiczne źródło dużych ilości dobrych jakościowo wód podziemnych mogących służyć jako
baza zaopatrzenia inwestycji przemysłowych i komunalnych tego rejonu. Pierwszy poziom wód
podziemnych
(gruntowych)
związany
jest
z
warstwami
piaszczystymi
pochodzenia
wodnolodowcowego i lodowcowego poza dolinami rzek oraz aluwialnymi w dolinie rzeki Odry (a także
Kłodnicy).
Zwierciadło wód pierwszego poziomu wodonośnego występuje na głębokości od 0 do 2 m p.p.t w
dolinach rzek oraz 2-5 m p.p.t na pozostałym terenie miasta.
Zbiornikowi trzeciorzędowemu nadano rangę Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 332
Subniecka Kędzierzyńsko – Głubczycka. Jest to zbiornik trzeciorzędowy mający na obszarze objętym
planem miejscowym status wysokiej ochrony (OWO).
Zagrożenia powodzią
Na obszarze objętym planem miejscowym nie występują obszary szczególnego zagrożenia
powodzią.
11
5.4.6
WARUNKI GLEBOWO – ROLNICZE
Pokrywa glebowa
zróżnicowaniem.
na
obszarze
opracowania
charakteryzuje
się
stosunkowo
słabym
Przeważającą część obszaru (ok. 75%) pokrywają lasy. Pozostałe tereny stanowią w większości
grunty zainwestowane (budynki, powierzchnie utwardzone).
Na terenie opracowania nie występują gleby w klasie bonitacyjnej I, II i III. Na terenie objętym
planem miejscowym występują użytki rolne klas bonitacyjnych IV, V i VI oraz leśne klasy IV i V.
W lasach przeważają gleby bielicowe.
5.4.7
SUROWCE MINERALNE
Na obszarze opracowania brak jest udokumentowanych złóż surowców mineralnych.
5.4.8
SZATA ROŚLINNA
W obszarach leśnych panują sprzyjające warunki występowania specyficznej flory i fauny.
Dominują gatunki pospolite, takie jak drzewiaste: sosna, świerk, modrzew, dab (szypułkowy i
czerwony), lipa, klon (zwyczajny i jawor), jesion, olcha, topola (czarna i osika), wierzba (różne
gatunki), brzoza.
Występują krzewy i krzewinki: bez czarny, głóg, czeremcha, róża, jeżyna, borówka, jemioła,
kruszyna pospolita.
Zielne: trawy, turzyce, sity, jeżogłówki w tym tworzące szuwar trzciny, tatarak i pałki, bylica,
komosa, krwawnik, nawłoć, starzec, jasnota, rdest, czosnek niedźwiedzi, paproć.
Całość terenów leśnych w została zaliczona do lasów ochronnych. Ogólny stan zdrowotny lasów
ulega od lat osiemdziesiątych systematycznej poprawie. Świadczy o tym zmniejszająca się ilość
drzew wycinanych w ramach cięć sanitarnych.
Zmienia się również niekorzystna struktura gatunkowa lasów, w których jeszcze kilka lat temu
dominowały drzewostany sosnowe (65%). Zatem stan sanitarny drzewostanu sukcesywnie się
polepsza. Zmniejszyły się wyraźnie ilości posuszu, którego producentem były szkodniki drzew.
Niekorzystnym przejawem staje się jednak fakt, iż od kilku lat notuje się silną gradację szkodników
pierwotnych (zwójki, miernikowce).
Lasy w mieście są terenami łatwopalnymi (III − najwyższa strefa zagrożenia pożarowego).
Składają się na to: silny porost traw (trzcinnik) oraz dość intensywna penetracja terenów przez
ludność miejscową – dotyczy zwłaszcza lasów podmiejskich.
Dominują bory mieszane (70% powierzchni) oraz lasy mieszane.
5.4.9
ŚWIAT ZWIERZĄT
Z obserwowanych gatunków zwierząt na obszarze opracowania oraz w jego bezpośrednim
sąsiedztwie wymienić można: jelenie, sarny i dziki. Mniej licznie występują daniele, lisy, zające, kuny.
Ptaki to w głównej mierze gatunki związane ze środowiskiem leśnym: grzywacz, turkawka, zięba,
sikora, sójka, dzięcioł, kruk.
5.4.10 WALORY PRZYRODNICZO – KRAJOBRAZOWE
Dominującą formą krajobrazową w obszarze opracowania są lasy. Tereny leśne w obrębie miasta
stanowią formę pośrednia miedzy krajobrazami naturalnymi, a antropogenicznymi. Szczególna cecha
tutejszych lasów jest okolenie ich poszczególnych kompleksów lub pojedynczych oddziałów pasami,
zwykle rodzimych, gatunków liściastych. Chociaż geneza takiego rozmieszczenia drzew wynika
zapewne z typowej dla polskich lasów prewencji pożarowej, to jego konsekwencją jest wywarcie na
zewnętrznym obserwatorze wrażenia naturalnego lasu liściastego lub mieszanego. Zabieg
„kamuflażu” odkrywa sie dopiero po wejściu w las i zejściu z głównych leśnych duktów. W głębi
12
oddziałów dominuje zwykle nadal sosna. Drzewostan ten, hoc niemal równowiekowy, robi wrażenie
naturalnego zasiewu na jakimś odłogowanym lub nie w pełni zrekultywowanym terenie.
5.5
OBSZARY PODLEGAJĄCYCH OCHRONIE NA PODSTAWIE USTAWY O OCHRONIE
PRZYRODY
W obszarze objętym planem miejscowym brak jest terenów objętych formami ochrony przyrody
ustanowionych na podstawie przepisów o ochronie przyrody (parki narodowe i krajobrazowe oraz
rezerwaty przyrody wraz z otulinami, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, obszary chronionego
krajobrazu, projektowane oraz ustanowione obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowiska
dokumentacyjne, użytki ekologiczne).
W lasach należących do Nadleśnictwa Kędzierzyn występuje kruszyna pospolita oraz czosnek
niedźwiedzi – gatunki objętą częściową ochroną gatunkową. Występujące w lasach patki (turkawka,
zięba, sikora, sójka, dzięcioł, kruk) także znajdują się pod ochroną.
5.6
DZIEDZICTWO KULTUROWE
Na obszarze opracowania brak jest obiektów zabytkowych oraz stanowisk archeologicznych.
6
OCENA SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCA Z USTALEŃ
PLANU MIEJSCOWEGO
Na terenie gminy obowiązuje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego Miasta Kędzierzyn-Koźle przyjęte uchwałą Nr LII/610/10 Rady Miasta Kędzierzyn
Koźle z dnia 31 marca 2010 roku.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wskazuje tereny
objęte planem jako:
•
tereny zabudowy usługowej (U),
•
drogi publiczne klasy zbiorczej (KZ),
•
tereny komunikacji wodnej (KW),
•
tereny lasów (ZL).
Sytuację braku realizacji ustaleń planu miejscowego, należy analizować dwupłaszczyznowo:
1. Brak realizacji poszczególnych ustaleń planu miejscowego (np. Przestrzegania wskazanych
ustaleń w zakresie odprowadzania ścieków), przy, wprowadzonej na zasadach tegoż
dokumentu zabudowie,
2. Brak w ogóle opracowania planu miejscowego.
6.1
ZAGROŻENIE JAKOŚCI POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO
Podstawowymi źródłami wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza w obszarze objętym
opracowaniem jest emisja związana z ogrzewaniem budynków oraz przygotowaniem c.w.u., jak
również emisja ze źródeł komunikacyjnych (KD-Z, KDW), związana z terenami przeznaczonymi na
cele usługowe i produkcyjne (U/P).
Na stan sanitarny powietrza atmosferycznego ma także wpływ imisja (przy znacznym udziale
warunków meteorologicznych) znad obszarów przyległych (Zakłady Azotowe Kędzierzyn, Holding
Blachownia).
Emisje do powietrza na terenie miasta Kędzierzyn - Koźle
Substancja
Jednostka
Rok
1998
2004
Pyły
tyś. ton
2,9
1,8
Gazy (łącznie z CO2)
tyś. ton
1942
1583
13
Dwutlenek siarki
tyś. ton
7,7
4,1
Dwutlenek azotu
tyś. ton
4,2
3,4
Wartości stężeń zanieczyszczeń z terenu Kędzierzyna-Koźla w 2011 roku
Miesiąc
Parametr
Jednostka
Średnia1
Norma
I
II
III
IV
V
VI
VII
8
18
12
8
6
7
8
6
4
2
1
2
9
20
5
18
15
14
11
11
20
28
10
0.71
0.64
0.65
1.03
0.67
49
55
60
27
21
34
59
18
69
61
30
39
88
30
40
Dwutlenek siarki
(SO2)
ug/m3
Tlenek azotu (NO)
ug/m
Dwutlenek azotu
(NO2)
ug/m3
Tlenek węgla (CO)
ug/m
Ozon (O3)
ug/m3
Tlenki azotu (NOX)
ug/m3
30
Pyl zawieszony
(PM10)
ug/m3
40
Pyl zawieszony
(PM2,5)
ug/m3
55
59
Prędkość wiatru
(WS)
m/s
0.5
Kierunek wiatru
(WD)
°(stopnie)
Ciśnienie
atmosferyczne
(PH)
20
3
40
3
X
XI
XII
13
9
0.72
58
45
34
18
13
15
39
28
21
51
17
12
10
0.2
0.2
0.2
0.1
0.4
0.4
0.3
0.2
0.3
0.4
1.1
3
206
140
201
268
187
234
235
199
215
198
167
211
208
hPa
994
995
997
992
994
990
985
990
992
996
100
0
988
993
Temperatura (TP)
°C
-2.7
-4.4
2.1
8.1
11.8
16.1
15.6
17.3
13.4
7.1
0.8
0.1
72
Wilgotność (RH)
%
99
95
91
91
86
90
87
88
92
95
97
99
93
Ilość opadu (RF)
mm
6.5
0
0
0
4.9
4.9
19.8
0
0.6
0.4
0
0
371
Radiacja całkowita
(RAD)
W/m2
30
78
147
157
281
227
181
238
180
86
53
23
140
Benzen (C6H6)
ug/m3
9
17
26
13
6
3
7
7
32
12
12
Ksylen (C8H10)
ug/m3
0
0
1
1
0
0
0
1
1
0
1
Toluen (C7H8)
ug/m3
4
6
10
7
3
3
4
7
11
3
6
M-P-Ksylen (C8H10)
ug/m3
2
2
5
3
1
1
1
3
5
1
2
5
0.71
IX
0.38
6.1.1
0.66
VIII
19
24
9
OCENA SKUTKÓW PROJEKTOWANYCH USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO
Prognozuje się niewielki wzrost emisji gazów i pyłów do powietrza w obszarze objętym
opracowaniem. Emisja ta związana będzie z ogrzewaniem budynków oraz przygotowaniem c.w.u., w
odniesieniu do projektowanych terenów przeznaczonych na cele usługowe i produkcyjne (U/P).
Tereny przeznaczone pod zabudowę mogą być zaopatrywane także w oparciu o zbiorowe źródła
ciepła, co jest uwarunkowaniem korzystnym - zaopatrywania obiektów z źródeł grupowych jest
bardziej ekonomiczna oraz ogranicza wielkość emisji pyłów i gazów do atmosfery.
1
Wartość średnioroczna jest obliczana jeśli ilość wyników jest większa lub równa 8 (75% roku).
14
Zanieczyszczenia pochodzić będą także ze źródeł komunikacyjnych – droga powiatowa.
Projekt planu utrzymuje istniejący system komunikacji z możliwością jego modernizacji. Nie
projektuje się nowych tras o klasie, które mogłaby znacząco zwiększyć emisje zanieczyszczeń.
Na analizowanym obszarze projektu planu istnieją korzystne warunki dla rozpraszania się
zanieczyszczeń (przewietrzanie i nasłonecznienie).
6.1.2
ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE LUB OGRANICZAJĄCE NEGATYWNE UCIĄŻLIWOŚCI
Celem ograniczenia zagrożeń dla powietrza atmosferycznego, projekt planu miejscowego
wprowadza następujące ustalenia:
1. Nakaz stosowania proekologicznych systemów grzewczych: realizacja źródeł ciepła na
paliwo ekologiczne (np. gaz, biomasa, ekogroszek, lekki olej opałowy, elektryczność),
2. Nakaz aby sprawność cieplna kotłów wynosiła co najmniej 80%,
3. Nakaz zachowania standardu przyjętego wskaźnika stosunku terenów biologicznie
czynnych do terenów zabudowy,
4. Dopuszczenie stosowania urządzeń do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych.
Proponowane rozwiązania alternatywne: zaopatrzenie obiektów tylko w energię cieplną przez
stosowanie czystych nośników energii: elektrycznych, gazowych lub olejowych.
Ustalenia projektu planu porządkują stan przyszłego zagospodarowania terenów, w szczególności
o funkcji usługowej i produkcyjnej, co powinno wpłynąć na ograniczenie źródeł emisji punktowej.
6.2
ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA EMISJĄ HAŁASU
Hałas pochodzenia antropogenicznego występujący w środowisku na terenie opracowania planu
miejscowego podzielić można na dwie podstawowe kategorie: hałas komunikacyjny i komunalnobytowy.
Hałas komunikacyjny
Gwałtowny rozwój motoryzacji w latach 90. spowodował zmiany klimatu akustycznego, który tak
jak w całym województwie opolskim również na terenie Miasta Kędzierzyn – Koźle ulega
postępującemu pogorszeniu. W obszarze opracowania dotyczy to szczególnie drogi powiatowej.
Hałas komunalno-bytowy
Hałas ten występuje na terenach zabudowy mieszkaniowej. Jego poziom zależy od intensywności i
charakteru zabudowy oraz obecności zakładów rzemieślniczych, punktów gastronomicznorozrywkowych, urządzeń do produkcji rolnej, środków transportowych itp.
Obecnie obowiązującym aktem prawnym w zakresie ochrony przed hałasem jest Rozporządzenie
Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w
środowisku (Dz.U. 2007 nr 120 poz. 826).
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu
powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyrażone wskaźnikami
LAeq D i LAeq N, które to wskaźniki mają zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu
do jednej doby
Lp.
Dopuszczalny poziom hałasu w [dB]
Rodzaj terenu
Pozostałe obiekty i działalność będąca
źródłem hałasu
LAeq D
L Aeq N
LAeq D
L Aeq N
przedział czasu
przedział czasu
przedział czasu
przedział czasu
odniesienia równy
odniesienia
odniesienia równy 8 odniesienia równy
16 godzinom
równy 8
najmniej korzystnym
1 najmniej
godzinom
godzinom dnia
korzystnej
kolejno po sobie
godzinie nocy
następującym
Drogi lub linie kolejowe1)
1
a)
Strefa ochronna „A” uzdrowiska
b)
Tereny szpitali poza miastem
50
45
45
40
15
2
a) Tereny zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej
55
50
50
40
60
50
55
45
65
55
55
45
b) Tereny zabudowy związanej ze
stałym lub czasowym pobytem dzieci i
młodzieży2)
c)
3
Tereny domów opieki społecznej
d) Tereny szpitali w miastach
a) Tereny zabudowy mieszkaniowej
wielorodzinnej i zamieszkania
zbiorowego
b)
Tereny zabudowy zagrodowej
c) Tereny rekreacyjnowypoczynkowe2)
d)
4
Tereny mieszkaniowo-usługowe
Tereny w strefie śródmiejskiej miast
powyżej 100 tys. mieszkańców3)
Objaśnienia:
1)
Wartości określone dla dróg i linii kolejowych stosuje się także dla torowisk tramwajowych poza pasem drogowym i kolei
linowych.
2)
W przypadku niewykorzystywania tych terenów, zgodnie z ich funkcją, w porze nocy, nie obowiązuje na nich dopuszczalny
poziom hałasu w porze nocy.
3)
Strefa śródmiejska miast powyżej 100 tys. mieszkańców to teren zwartej zabudowy mieszkaniowej z koncentracją obiektów
administracyjnych, handlowych i usługowych. W przypadku miast, w których występują dzielnice o liczbie mieszkańców
pow. 100 tys., można wyznaczyć w tych dzielnicach strefę śródmiejską, jeżeli charakteryzuje się ona zwartą zabudową
mieszkaniową z koncentracją obiektów administracyjnych, handlowych i usługowych.
6.2.1
W odniesieniu do projektowanych terenów przeznaczonych na cele mieszkaniowe spodziewane
jest niewielkie pogorszenie klimatu akustycznego w stosunku do stanu obecnego.
Źródłami emisji hałasu na analizowanym obszarze będą emitory punktowe związane z
funkcjonowaniem w/w terenów oraz emitory liniowe w odniesieniu do dróg.
Oddziaływania w odcinkach dróg przebiegających między zabudową, koncentrują się w obrębie
ciągu drogowego i jego bliskiego otoczenia w granicach linii zabudowy.
Przyjmuje się, że przeciętny zasięg oddziaływań mogących powodować istotne przekroczenia
dopuszczalnych norm hałasu, mierzony od krawędzi jezdni, wynosi wzdłuż dróg zbiorczych (KZ) do 30
m.
6.2.2
Celem ograniczenia zagrożeń klimatu akustycznego, w planie miejscowym zakwalifikowano
poszczególne tereny do kategorii ochrony przed hałasem zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo
ochrony środowiska.
Proponowane rozwiązania alternatywne:
1. Wprowadzenie szpalerów zieleni izolacyjnej,
2. Spowolnienie ruchu samochodowego na drogach wewnętrznych,
3. Stosowanie odpowiedniej nawierzchni dróg.
6.3
ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA WIBRACJAMI
Obecne zagospodarowanie obszaru planu nie stwarza zagrożenie dla środowiska wibracjami w
odniesieniu do obszarów znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie dróg powiatowych.
Ustalenia planu miejscowego nie spowodują zwiększenia zagrożenia dla środowiska wibracjami.
16
6.4
ZAGROŻENIE
ŚRODOWISKA
ELEKTROMAGNETYCZNEGO
EMISJĄ
NIEJONIZUJĄCEGO
PROMIENIOWANIA
Na obszarze opracowania znajduje się napowietrzna linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia
(220 kV).
Linie te, a także niskiego napięcia, stwarzają potencjalne zagrożenie środowiska emisją
niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego.
6.4.1
Uciążliwość bądź szkodliwość sieci oraz urządzeń elektroenergetycznych, nadajników radiowych
oraz stacji bazowych telefonii komórkowej dotyczy ludzi, którzy przebywają w strefach wpływu pola
elektromagnetycznego.
Przy przestrzeganiu obowiązujących norm dla urządzeń i linii elektroenergetycznych oraz urządzeń
radiokomunikacyjnych, radiolokacyjnych i radionawigacyjnych oraz przy uwzględnieniu przy
zagospodarowaniu przestrzennym odpowiednich stref bezpieczeństwa od tych urządzeń i linii, nie
przewiduje się powstania zagrożeń związanych z elektromagnetycznym promieniowaniem
niejonizującym.
6.4.2
Celem ograniczenia ujemnego wpływu pola elektromagnetycznego wykluczono możliwość
lokalizacji zabudowy przeznaczonej na stały pobyt ludzi w strefach technicznych linii wysokiego
napięcia.
6.5
ZAGROŻENIE POWIERZCHNI ZIEMI I POKRYWY GLEBOWEJ
Tereny zabudowy usługowo-produkcyjnej stanowią niewielkie źródło zanieczyszczeń gleb na
obszarze zainwestowania i w jego najbliższym otoczeniu.
Z uwagi na planowane poszerzenie terenów przeznaczonych do zabudowy w stosunku do
obszarów wyznaczonych w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,
realizacja obecnie przyjętych założeń planu spowoduje nieznaczne przekształcenia terenu. Budowa
nowych obiektów kubaturowych i liniowych, tj. zabudowy mieszkaniowej czy dojazdów, spowoduje
zajęcie terenu i przekształcenia powierzchni ziemi łącznie z glebą, które wynikać będą z koniecznych
prac ziemnych dla potrzeb posadowienia nowoprojektowanych budynków, zapewnienia odpowiedniej
obsługi komunikacyjnej oraz wyposażenia terenów w niezbędną infrastrukturę techniczną. Zabudowa
dotychczasowych terenów otwartych spowoduje naruszenie naturalnej struktury glebowej oraz
przynajmniej częściowo trwałe wykluczenie gleb z biologicznego użytkowania.
6.5.1
Pogorszenie jakości gleb związane będzie głównie z czynnikami antropogenicznymi (skażenie
substancjami ropopochodnymi, wycieki ze zbiorników na ścieki). Zanieczyszczenie gleb będzie
obejmowało najbliższe sąsiedztwo źródła zanieczyszczenia.
Realizacja ustaleń planu miejscowego, obejmująca powstawanie nowych obiektów kubaturowych i
infrastrukturalnych, będzie wiązała się z trudno odwracalnymi zmianami powierzchni terenu (przyrost
powierzchni nieprzepuszczalnych, przemieszczanie mas ziemnych) oraz trwałego ubytku pokrywy
glebowej i powierzchni biologicznie czynnej.
6.5.2
Celem ograniczenia uciążliwości skierowanej na powierzchnię ziemi i pokrywę glebową plan
miejscowy wprowadza nakaz zachowania standardu przyjętego wskaźnika stosunku terenów
biologicznie czynnych do terenów zabudowy.
6.6
EMISJA ODPADÓW
Istniejące zagospodarowanie obszaru planu powoduje powstawanie odpadów związanych z
funkcjonowaniem budynków usługowo-produkcyjnych, a także związanych z gospodarką leśną.
17
6.6.1
Realizacja ustaleń zawartych w planie miejscowym spowoduje
odpadów w stosunku do stanu obecnego.
wzrost ilości wytwarzanych
Z uwagi na charakter zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, można wyróżnić dwie
charakterystyczne grupy odpadów.
Pierwsza grupa to odpady socjalno-bytowe związane z terenami usługowymi oraz produkcyjnymi.
Zagospodarowanie ich będzie następowało według Planu Gospodarki Odpadami dla Miasta
Kędzierzyn-Koźle, który został opracowany zgodnie z ustawami: Prawo ochrony środowiska oraz o
odpadach. Dokumentem nadrzędnym wobec Planu Gospodarki Odpadami dla Miasta KędzierzynKoźle jest oraz Wojewódzki Plan Gospodarki Odpadami dla Województwa Opolskiego.
Druga grupa to odpady charakterystyczne dla terenów zieleni urządzonej oraz lasów i stanowi je
przede wszystkim biomasa. Odpady zielone z terenów niepublicznych zasadniczo będą poddawane
procesowi kompostowania w miejscu wytworzenia.
Przy właściwym postępowaniu z wszystkimi odpadami - w tym uwzględniającym zakaz
składowania jakichkolwiek odpadów na całym terenie, utrzymanie segregacji odpadów i ich regularne
wywożenie przez służby gminne, przekazywanie odpowiednio gromadzonych odpadów
niebezpiecznych jednostkom upoważnionym - nie przewiduje się istotnych zagrożeń dla wód oraz
powierzchni ziemi związanych z gospodarką odpadami.
6.6.2
Celem ograniczenia emisji odpadów projekt planu wprowadza nakaz odbioru odpadów zgodnie z
Planem Gospodarki Odpadami oraz Regulaminem utrzymania czystości i porządku na terenie gminy
oraz innymi obowiązującymi w tym zakresie przepisami odrębnymi.
Proponowane rozwiązanie alternatywne: podnoszenie świadomości ekologicznej mieszkańców
gminy, szczególnie w zakresie selektywnego gromadzenia odpadów oraz odpadów niebezpiecznych.
6.7
EMISJA ŚCIEKÓW
Na terenie miasta funkcjonuje zbiorcza kanalizacja sanitarna.
Istniejąca zabudowa podłączona jest do sieci kanalizacji sanitarnej.
6.7.1
W wyniku realizacji ustaleń projektu planu będą powstawać ścieki komunalne, a także wody
deszczowe, spływające z powierzchni utwardzonych.
Część wód opadowych może być zanieczyszczona - szczególnie z terenów dróg.
Niezorganizowany spływ wód deszczowych może ponadto powodować zmiany stosunków wodnych.
Prognozuje się, że w przypadku wprowadzania nowej zabudowy na podstawie ustaleń projektu
planu, a braku realizacji ustaleń w zakresie gospodarki ściekami, emisja ścieków będzie miała
niekorzystny wpływ na jakość środowiska, obniży komfort miejsca zamieszkania oraz w najbliższym
sąsiedztwie źródła zanieczyszczenia i stworzy zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego.
Przy prawidłowym zaprojektowaniu, a następnie wykonaniu i użytkowaniu wszystkich urządzeń
służących do odprowadzania oraz oczyszczania wszystkich ścieków, nie przewiduje się powstawania
zagrożenia związanego z zanieczyszczeniem środowiska gruntowo-wodnego.
6.7.2
Celem ograniczenia emisji ścieków, projekt planu miejscowego wprowadza następujące ustalenia:
1. Nakaz przyłączenia budynków do miejskiego systemu kanalizacji sanitarnej;
2. Zakaz użytkowania szczelnych bezodpływowych zbiorników;
3. Zakaz realizacji dołów chłonnych i osadników gnilnych mających odpływ do gruntu i rowów
melioracyjnych.
Proponowane rozwiązanie alternatywne: stosowanie przydomowych oczyszczalni ścieków.
18
6.8
ZAGROŻENIA KOPALIN
Na terenie opracowania nie występują udokumentowane złoża kopalin.
6.9
ZAGROŻENIA WÓD POWIERZCHNIOWYCH
Obecne zagospodarowania obszaru planu miejscowego stwarza niewielkie zagrożenie dla wód
powierzchniowych, tj. Kanału Gliwickiego, jak:
−
spływ zanieczyszczonych wód opadowych, pochodzących z powierzchni nieprzepuszczalnych,
−
wycieki substancji szkodliwych pochodzących z awarii,
−
wycieki substancji ropopochodnych związane z eksploatacją dróg.
6.9.1
Realizacja ustaleń planu miejscowego w odniesieniu do terenów zabudowy usługowej i
produkcyjnej, infrastruktury technicznej oraz komunikacyjnej spowoduje niewielki wzrost ilości ścieków
sanitarnych i deszczowych w stosunku do stanu obecnego.
Ścieki te mogą być przyczyną zanieczyszczenia wód powierzchniowych, jednak
prawdopodobieństwo zanieczyszczenia jest marginalne, szczególnie zważywszy na fakt, że teren
objęty planem miejscowym jest kompleksowo wyposażony w sieć kanalizacji sanitarnej i deszczowej –
nowe źródła zanieczyszczenia, będą miały charakter lokalny i nie przyczynią się do
ponadnormatywnego skażenia wód powierzchniowych.
6.9.2
Celem ograniczenia zagrożenia wód powierzchniowych, plan miejscowy wprowadza następujące
ustalenia:
1. W
a)
b)
c)
zakresie odprowadzania ścieków:
Ustala się nakaz przyłączenia budynków do kanalizacji sanitarnej;
Ustala się zakaz realizacji i użytkowania szczelnych bezodpływowych zbiorników;
Ustala się zakaz realizacji dołów chłonnych i osadników gnilnych mających odpływ do gruntu
i rowów melioracyjnych.
2. W zakresie odprowadzania wód opadowych:
a) Ustala się nakaz odprowadzania wód opadowych do kanalizacji deszczowej lub
ogólnospławnej;
b) Ustala się nakaz podczyszczenia wód z terenów utwardzonych (dróg, placów i parkingów
publicznych) z zawiesin i substancji ropopochodnych.
Proponowane rozwiązania alternatywne:
1. Stosowanie przydomowych oraz lokalnych oczyszczalni ścieków,
2. Wprowadzenie nakazu aby miejsca składowania środków chemicznych posiadały szczelną
nawierzchnię uniemożliwiającą infiltrację wycieków do gleby.
6.10 ZAGROŻENIA WÓD PODZIEMNYCH
Obecne zagospodarowanie obszaru sporządzania planu miejscowego, stwarza niewielkie
zagrożenie dla wód podziemnych, takie jak:
−
przenikanie zanieczyszczonych wód opadowych do wód podziemnych (pochodzących z
powierzchni nieprzepuszczalnych, zanieczyszczenia spowodowane emisjami pyłowo-gazowymi
oraz odprowadzanych nielegalnie, nieoczyszczonych ścieków),
−
zmniejszenie zdolności infiltracyjnej gruntu w wyniku intensywnych, antropogenicznych
przekształceń terenu (zabudowa),
−
lokalne zanieczyszczenia związane ze składowaniem różnego rodzaju odpadów.
19
6.10.1 OCENA SKUTKÓW PROJEKTOWANYCH USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO
Realizacja funkcji mieszkaniowej, na terenach dotychczas wolnych od zabudowy, w niewielkim
stopniu będą negatywnie oddziaływać na jakość wód podziemnych.
Wraz z przyrostem terenów zainwestowanych nastąpi:
−
nieznaczne obniżenie się jakości wód podziemnych na skutek przenikania zanieczyszczonych
wód opadowych (nieszczelnej sieci kanalizacji, zanieczyszczeń spowodowanych emisjami
pyłowo-gazowymi oraz odprowadzanych nielegalnie, nieoczyszczonych ścieków),
−
zmniejszenie zdolności infiltracyjnej gruntu w wyniku przekształceń terenu (zabudowa),
−
zwiększenie ilości wycieków substancji ropopochodnych z terenów obsługi komunikacyjnej i
dróg, awarii i kolizji samochodów.
6.10.2 ROZWIĄZANIA ELIMINUJĄCE LUB OGRANICZAJĄCE NEGATYWNE UCIĄŻLIWOŚCI
Celem ograniczenia zagrożenia wód podziemnych, plan miejscowy wprowadza następujące
ustalenia:
1. W
a)
b)
c)
zakresie odprowadzania ścieków:
Ustala się nakaz przyłączenia budynków do kanalizacji sanitarnej;
Ustala się zakaz realizacji i użytkowania szczelnych bezodpływowych zbiorników;
Ustala się zakaz realizacji dołów chłonnych i osadników gnilnych mających odpływ do gruntu
i rowów melioracyjnych.
ogólnospławnej;
6.11 ZAGROŻENIA TOPOKLIMATU
Obecne zagospodarowanie obszaru objętego planem stwarza niewielkie zagrożenie dla
topoklimatu, spowodowane postępującym zainwestowaniem terenów dotychczas wolnych od
zabudowy, a wyznaczanych do zainwestowania na podstawie obowiązującego planu miejscowego
(przyrost powierzchni pokrytych materiałami nieprzepuszczalnymi, pogorszenie warunków
przewietrzania przez wprowadzaną zabudowę).
Wprowadzenie obiektów kubaturowych na tereny dotychczas wolne, częściowo uszczupli wielkość
biologicznie czynnych powierzchni, wprowadzając jednocześnie elementy dodatnie w postaci zieleni
towarzyszącej obiektom budowlanym. W wyniku wprowadzenia obiektów kubaturowych zwiększona
zostanie szorstkość podłoża, co w niewielki sposób pogorszy warunki przewietrzania obszaru.
Przyrost powierzchni pokrytych materiałami nieprzepuszczalnymi wpłynie na zwiększenie tempa
spływu powierzchniowego (lokalne obniżenie wilgotności powietrza).
Realizacja funkcji mieszkaniowej kosztem uszczuplenia terenów użytkowanych rolniczo i
nieużytków, w niewielkim stopniu wpłyną na zmianę topoklimatu na analizowanym obszarze.
W celu ograniczenia zagrożeń topoklimatu plan miejscowy wprowadza nakaz zachowania
przyjętych standardów odnośnie terenów biologicznie czynnych przy planowanej zabudowie.
6.12 ZAGROŻENIA PRZYRODY I KRAJOBRAZU
Zagrożenia dla przyrody i krajobrazu wynikają przede wszystkim z czynników antropogenicznych:
1. Tereny przeznaczone pod zabudowę:
1) Degradacja wód powierzchniowych,
20
2) Postępujące pogorszenie się jakości wód podziemnych tych poziomów wodonośnych, które
są słabo izolowane przez warstwy nadległe,
3) Zanieczyszczanie gleb ściekami i odpadami,
4) Zanieczyszczanie powietrza ze źródeł niskiej emisji (głównie paleniska domowe),
5) Uszczuplanie powierzchni biologicznie czynnej,
6) Przerywanie i zawężanie ciągów ekologicznych,
7) Degradacja fizjonomii krajobrazu poprzez rozpraszanie zabudowy,
8) Zasłanianie ciągów, punktów i przedpoli widokowych.
2. Elektroenergetyczne linie przesyłowe wysokich, średnich i niskich napięć oraz wieże telefonii
komórkowej (budowle te stanowią elementy dysharmonijne dla krajobrazu).
3. Komunikacja (drogi powiatowe):
1) Zanieczyszczenia powietrza emisjami pyłowo-gazowymi,
2) Hałas.
Obecnie planowane zagospodarowanie generalnie nawiązuje do stanu istniejącego
zatwierdzonego w obecnie obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W
niewielkim stopniu poszerzeniu ulegną tereny przeznaczone pod zabudowę usługowo-produkcyjną
oraz usankcjonowane zostaną tereny obsługi technicznej miasta (gazociągi).
Zagrożeniem dla walorów krajobrazowych mogą też być niewłaściwie ustalone wymogi dotyczące
formy i gabarytów nowej i modernizowanej zabudowy, rażąco odbiegając od standardów architektury
na terenie miasta.
Zmiana
krajobrazu
obszarów
osiedleńczych
uzależniona
będzie
od
sposobu
zabudowy i zagospodarowania terenu. Ustalenia dotyczące formy architektonicznej i intensywności
zabudowy, ograniczają możliwość powstania obiektów o wybitnie niekorzystnym wpływie na krajobraz,
dominujących w kategorii panoram krajobrazu
jak i na przestrzeń kształtowanych wnętrz
architektonicznych.
Biorąc pod uwagę, że:
-
dopuszczalna wysokość zabudowy uniemożliwi przekroczenie skali istniejącej zabudowy,
-
wyznaczone w projekcie planu obszary zabudowy to tereny o jej niskiej intensywności (co ułatwi
kształtowanie zieleni wysokiej na działkach),
zmiany krajobrazu spowodowane przez nową zabudowę mieszkaniową będą mieć w dużej mierze
charakter porządkujący istniejące zespoły przestrzenne.
Projekt planu wprowadza także ścisłe regulacje odnośnie wydzielania nowych działek w terenach
przeznaczonych do zainwestowania. Wprowadzone standardy wielkości przyczynia się do
zachowania odpowiedniego rozplanowania przestrzennego nowopowstającej zabudowy.
Realizacja inwestycji celu publicznego w postaci modernizacji gazociągu wysokiego ciśnienia DN
500 relacji Sobieszowice – Blachownia z budową odgałęzienia do Stacji Redukcyjno Pomiarowej
„Kędzierzyn-Koźle os. Piastów” pociąga za sobą konieczność uzyskania zgody na zmianę
przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne Ministra Środowiska (grunty należące do Skarbu
Państwa) lub Marszałka Województwa (pozostałe grunty). Trasę projektowanego gazociągu
poprowadzono skrajem lasu, z wykorzystanie drogi leśnej oraz gruntów pozbawionych drzewostanu,
okrążając maksymalnie jego zasadniczą część.
Obszary wymagające zmiany przeznaczenia obejmują tylko niezbędny teren dla prawidłowej
realizacji gazociągu wraz z jego strefą kontrolowaną (3 m od osi gazociągu po obu jego stronach), a
także pas montażowy o szerokości 2 m, który będzie czasowo wyłączony z produkcji leśnej. W sumie
do zmiany przeznaczenia wnioskowane będzie 0,7146 ha gruntów leśnych w tym 0,6106 ha gruntów
należących do Skarbu Państwa (w zarządzie Nadleśnictwa Kędzierzyn) oraz 0,1040 ha pozostałych
gruntów.
21
W odniesieniu do gatunków roślin objętych ochroną częściową (kruszyna pospolita, czosnek
niedźwiedzi) nie prognozuje się negatywnego oddziaływania na nie. Głównym zagrożeniem dla tych
gatunków, wynikającym z planu miejscowego, jest realizacja ww. gazociągu wysokoprężnego oraz
utrzymanie istniejących gazociągów i związanych z tym robotami (wykopy, dostęp). Podczas wizji
lokalnej stwierdzono, że projektowana trasa gazociągu przebiega po terenach co prawda leśnych, ale
w dużej mierze pozbawionych drzewostanu i podszycia. Realizacja nowego gazociągu oraz
utrzymanie już istniejących pociągnie za sobą niewielkie zmiany w obecnym zagospodarowania jak
usuwanie drzew czy podszycia lasu i nie powinno wpłynąć negatywnie na siedliska gatunków roślin
objętych częściową ochroną, szczególności, że obrzeże lasu jest poddawane znaczącej antropopresji
z przylegających osiedli mieszkaniowych.
W swych ustaleniach plan miejscowy dopuszcza realizację urządzeń do pozyskiwania energii ze
źródeł odnawialnych: kolektorów słonecznych oraz pomp ciepła. Realizacja tych urządzeń nie będzie
miała negatywnego wpływu zarówno na krajobraz jak i przyrodę (brak emisji pyłów, gazów, hałasu i
innych negatywnych oddziaływań).
W celu ograniczenia zagrożeń przyrody i krajobrazu, projekt planu miejscowego wprowadza
następujące ustalenia:
1. Nakaz przyłączenia budynków do gminnego systemu kanalizacji sanitarnej;
2. Zakaz użytkowania szczelnych bezodpływowych zbiorników;
melioracyjnych.
ogólnospławnej;
5. Nakaz stosowania proekologicznych systemów grzewczych: realizacja źródeł ciepła na paliwo
ekologiczne (np. gaz, biomasa, ekogroszek, lekki olej opałowy, elektryczność),
7. Dopuszczenie stosowania urządzeń do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych,
8. Ustalenia dotyczące maksymalnej wysokości zabudowy (zapobiegające przekroczeniu skali
zabudowy w krajobrazie),
9. Nakaz zachowania standardu przyjętego wskaźnika stosunku terenów biologicznie czynnych do
terenów zabudowy oraz intensywności zabudowy,
10. Określenie minimalnej powierzchni nowo wydzielanych działek,
11. Projektowany teren pod gazociąg wysokoprężny ograniczono do niezbędnego minimum
zapewniającego jego prawidłową realizację, analogicznie postąpiono w przypadku ujęcia
istniejących gazociągów wysokiego ciśnienia.
6.13 SKUTKI REALIZACJI
ŚRODOWISKA
USTALEŃ
PLANU
MIEJSCOWEGO
NA
KOMPONENTY
Uwzględniając lokalizację nowych obiektów oraz projektowane rozwiązania, oddziaływania na
środowisko wynikające z etapu budowy i eksploatacji przedsięwzięcia będą miały charakter określony
w poniższej tabeli:
Typ
Etap budowy
oddziaływań
−
bezpośrednie
−
wzrost poziomu hałasu związanego z pracami
budowlanymi (zabudowa kubaturowa, drogi –
infrastruktura techniczna itp.),
pylenie z powierzchni odkrytych, miejsc
składowania materiałów sypkich i obiektów w
budowie,
Etap eksploatacji
−
−
−
−
−
generowanie ruchu pojazdów na terenach
nowo zainwestowanych,
wzrost ilości odprowadzanych ścieków
opadowych z powierzchni szczelnych,
wzrost ilości wytwarzanych odpadów,
rozszerzenie strefy oddziaływania hałasu
22
−
komunikacyjnego oraz „komunalno-bytowego”
zanieczyszczenie powietrza spalinami,
− zmniejszenie powierzchni biologicznie czynnej
− nie występują lub brak znaczących oddziaływań
pośrednie
−
−
generowanie ruchu pojazdów na terenach
sąsiadujących z terenami nowo
zainwestowanymi,
poprawienie jakości wód oraz gleb po
wprowadzeniu systemu kanalizacji miejskiej
na obszarach południowych
wtórne
− nie występują lub brak znaczących
skumulowane
− nie występują lub brak znaczących
oddziaływań
−
krótkoterminowe −
długoterminowe
stałe
chwilowe
hałas budowlany,
zanieczyszczenie powietrza,
−
oddziaływań
nie występują lub brak znaczących
oddziaływań w stosunku do stanu aktualnego
− odpady budowlane
− zagospodarowania
−
−
zmniejszenie powierzchni biologicznie czynnej,
lokalne zmiany jakości krajobrazu,
− zmniejszenie powierzchni obszarów rolniczych
− zmiany fizykochemiczne gleb
− zmiany ukształtowania powierzchni terenu
− powstawanie odpadów „budowlanych” oraz
− niewielka zmiana klimatu lokalnego
gruntu z wykopów
− zwiększenie natężenia ruchu
komunikacyjnego
W odniesieniu do poszczególnych elementów środowiska, oddziaływania planu miejscowego
przedstawiać się będą następująco:
•
•
•
•
•
człowiek:
−
na etapie realizacji planu miejscowego oddziaływania, ze względu na przeważnie
nieznaczną odległość terenu budowy od istniejącej zabudowy mieszkaniowej, wystąpią
lokalnie oddziaływania dla mieszkańców i okresowe pogorszenie warunków życia (hałas,
wzrost zanieczyszczenie powietrza itp.),
−
na etapie po zrealizowaniu głównych założeń planu miejscowego (stan docelowy)
oddziaływania będą pośrednie, trwałe, tj. bez istotnych zmian w stosunku do stanu
istniejącego;
świat zwierząt:
−
na etapie realizacji planu miejscowego oddziaływania będą bezpośrednie, krótkookresowe,
stosunkowo mało znaczące, w większości odwracalne,
−
oddziaływania będą pośrednie, stałe, o średnim stopniu oddziaływania i określonym tylko
do niektórych gatunków zwierząt;
rośliny:
−
w większości nieodwracalne,
−
oddziaływania będą pośrednie, stałe, o bardzo małym stopniu oddziaływania;
powierzchnia ziemi i warunki gruntowo-wodne:
−
na etapie realizacji planu miejscowego oddziaływania będą znaczące, bezpośrednie,
krótkotrwałe i nieodwracalne w obszarze zainwestowanym,
−
oddziaływania będą pośrednie, stałe i o małym stopniu oddziaływania;
wody:
−
na etapie realizacji planu miejscowego oddziaływania będą pośrednie, krótkookresowe,
odwracalne i o bardzo małym stopniu oddziaływania,
−
oddziaływania będą pośrednie, stałe;
23
•
•
•
powietrze:
−
odwracalne, znaczące, lecz ograniczone do terenów przeznaczonych pod zabudowę i
bezpośrednio w jej otoczeniu,
−
oddziaływania będą bezpośrednie, stałe, o bardzo małym stopniu oddziaływania;
hałas i wibracje:
−
odwracalne,
−
oddziaływania będą bezpośrednie, zmienne w zależności od natężenia ruchu
komunikacyjnego;
promieniowanie elektromagnetyczne:
−
•
zabytki i dobra kultury:
−
•
na etapie realizacji planu miejscowego i eksploatacji brak ponadnormatywnych
oddziaływań na środowisko i zdrowie człowieka;
na etapie realizacji planu miejscowego i eksploatacji brak istotnych oddziaływań;
krajobraz:
−
na etapie realizacji planu miejscowego oddziaływania będą bezpośrednie, nieodwracalne,
krótkookresowe,
−
oddziaływania będą pośrednie, nieodwracalne, długookresowe lub stałe.
6.14 ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA W SYTUACJI WYSTĄPIENIA NIEBEZPIECZNYCH AWARII
Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska przez poważną awarię rozumie się takie zdarzenie,
w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie procesu przemysłowego,
magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej niebezpiecznych substancji,
prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska albo
powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem.
Według informacji podawanych przez Państwowa Inspekcję Ochrony Środowiska najwięcej
poważnych awarii zdarza się w transporcie (ponad połowa wszystkich tego typu zdarzeń), gdzie
zagrożeniem mogą być wypadki i kolizje drogowe, w których biorą udział samochody przewożące
materiały toksyczne, wybuchowe, łatwo palne i inne niebezpieczne. Około 30 % poważnych awarii
odnotowuje się też w zakładach przemysłowych czy obiektach, gdzie zagrożenie mogą stanowić np.
instalacje zawierające zbiorniki do przechowywania substancji niebezpiecznych.
Zgodnie z art. 73 ust. 3 ustawy Prawo ochrony środowiska w granicach administracyjnych miast
oraz w obrębie zwartej zabudowy wsi nie należy lokalizować zakładów stwarzających zagrożenie dla
życia lub zdrowia ludzi, a w szczególności zagrożenie wystąpienia poważnych awarii (z wyjątkiem
obszarów określanych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego jako tereny
produkcyjne, magazynowe lub składowe, jeśli w dyspozycjach planów brak ograniczeń dotyczących
tych zakładów). Zakłady te winny być sytuowane w bezpiecznej odległości od terenów
mieszkaniowych i użyteczności publicznej, a także od obszarów chronionych przyrodniczo oraz stref
ochronnych ujęć wód i obszarów ochronnych wód podziemnych. W przypadku zakładów istniejących
ich rozbudowa jest dopuszczalna pod warunkiem, że doprowadzi ona do ograniczenia zagrożenia dla
zdrowia ludzi, w tym wystąpienia poważnych awarii.
Lista rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o
zaliczeniu do zakładu o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii, określona jest w
rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 9 kwietnia 2002 roku w sprawie rodzajów i ilości substancji
niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o
zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz.U.
Nr 58, poz. 535).
24
Biorąc pod uwagę istniejące i planowane zagospodarowanie obszaru objętego planem można
stwierdzić, iż istnieje potencjalne zagrożenie powstania poważnych awarii, choć z uwagi na
ogólnokrajową niewielką liczbę zdarzeń stwarzających zagrożenie (średnio ok. 200 rocznie),
prawdopodobieństwo powstania ich właśnie w obszarze planu jest nikłe.
Nadzwyczajne zagrożenia środowiska związane są z możliwością wystąpienia awarii bądź
wypadków z udziałem substancji niebezpiecznych. Nadzwyczajne zagrożenia środowiska to:
1. Bezpośrednie skażenie środowiska, związane z wylaniem substancji do: – gleby, wód
powierzchniowych, infiltracji do wód podziemnych. Skażenie to ma zazwyczaj charakter lokalny.
Skażenia wód powierzchniowych czy podziemnych może stwarzać zagrożenie dla większych
obszarów środowiska oraz zdrowia i życia ludzi,
2. Pośrednie skażenie środowiska, wywołane wybuchem lub pożarem substancji niebezpiecznej
związane z katastrofą lub wypadkiem z udziałem pojazdu przewożącego substancje
niebezpieczne powodujące wybuch lub pożar.
Ewentualne niebezpieczeństwo bezpośredniego skażenia środowiska (skażenie gleby, wód
powierzchniowych lub podziemnych) substancjami niebezpiecznymi będzie miało zasięg lokalny lub
obszarowy (skażenie wód podziemnych) oraz pośredni – wybuchy, pożary substancji
niebezpiecznych.
6.15 ZAGROŻENIA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Na obszarze objętym planem nie występują obiekty zabytkowe oraz zabytki archeologiczne.
7
STAN ŚRODOWISKA NA OBSZARACH OBJĘTYCH PRZEWIDYWANYM ZNACZĄCYM
ODDZIAŁYWANIEM
Po analizie ustaleń planu miejscowego nie stwierdzono możliwości wystąpienia znaczących
negatywnych oddziaływań na środowisko, których źródło wypływałoby bezpośrednio z jego ustaleń.
W związku z powyższym bezprzedmiotowej jest opisywanie stanu środowiska na obszarach
objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem.
Charakterystykę środowiska dla całego obszaru planu miejscowego zawarto w pkt 4 niniejszej
prognozy.
8
PROPOZYCJE USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO UWZGLĘDNIAJĄCE CELE OCHRONY
ŚRODOWISKA, PRZYRODY I ZDROWIA LUDZI
Przepisy Unii Europejskiej dotyczące ochrony środowiska są niezwykle rozbudowane i dotyczą
praktycznie wszystkich dziedzin życia społeczno-gospodarczego. Aktualnie proces dostosowywania
do prawa polskiego poprzez wprowadzenie ustaw i rozporządzeń jest na ukończeniu. Proces ten
będzie jednak kontynuowany, ponieważ prawo unijne zmienia się i jest dostosowywane do bieżących
uwarunkowań i potrzeb.
Zobowiązania w zakresie wdrażania Dyrektyw Unii Europejskiej wynikają z członkostwa Polski w
Unii Europejskiej. Polska wypełnia zobowiązania podjęte w czasie ubiegania się o członkostwo jak
również realizuje zadania, nakładane obecnie na państwa Wspólnoty.
Ze względu na rozbudowany charakter nowych regulacji administracja samorządowa powinna
podejmować szerokie i różnorodne działania mające na celu ich praktyczną realizację. Szczególną
uwagę należy zwrócić na następujące dziedziny:
•
udział społeczny i udzielanie informacji o stanie środowiska i jego ochronie;
•
nowe przepisy dotyczące gospodarki wodno-ściekowej;
•
gospodarkę odpadami.
Prawo Unii Europejskiej regulujące ochronę środowiska powstawało na przestrzeni ostatnich 30
lat. Obecnie liczy około 300 aktów prawnych, obejmujących dyrektywy, rozporządzenia, decyzje i
zalecenia.
Eksperci unijni zajmujący się ochroną środowiska ustalili 11 zasad, których przestrzegać powinny
wszystkie państwa będące w Unii:
25
1. Lepiej zapobiegać, niż leczyć.
2. Należy uwzględniać skutki oddziaływania na środowisko w możliwie najwcześniejszym
stadium podejmowania decyzji.
3. Trzeba unikać eksploatowania przyrody powodującego znaczne naruszenie równowagi
ekologicznej.
4. Należy podnieść poziom wiedzy naukowej, by umożliwić podejmowanie właściwych
działań.
5. Koszty zapobiegania i usuwania szkód ekologicznych powinien ponosić sprawca
zanieczyszczenia.
6. Działania w jednym państwie członkowskim nie powinny powodować pogorszenia stanu
środowiska w innym.
7. Polityka ekologiczna państw członkowskich w zakresie ochrony środowiska musi
uwzględniać interesy państw rozwijających się.
8. Państwa Unii Europejskiej powinny wspierać ochronę środowiska w skali międzynarodowej
i globalnej.
9. Ochrona środowiska jest obowiązkiem każdego, zatem konieczna jest edukacja w tym
zakresie.
10. Środki ochrony środowiska powinny być stosowane odpowiednio do rodzaju
zanieczyszczenia, potrzebnego działania oraz obszaru geograficznego, który mają chronić.
11. Krajowe programy dotyczące środowiska powinny być koordynowane na podstawie
wspólnych długoterminowych programów, a krajowa polityka ekologiczna –
harmonizowana w ramach Wspólnot Europejskich.
Obecnie najważniejszym programem społeczno-gospodarczym Unii Europejskiej jest Strategia
Lizbońska przyjęta w marcu 2000 r. Jej głównym celem jest stworzenie w Europie do roku 2010
najbardziej konkurencyjnej gospodarki na świecie, zdolnej do utrzymania zrównoważonego wzrostu
gospodarczego, stworzenia większej liczby miejsc pracy oraz zachowania spójności społecznej.
Strategia składa się z trzech filarów: ekonomicznego, społecznego i ekologicznego (dodanego na
szczycie w Goteborgu w czerwcu 2001).
Dokument ten wyróżnia cztery obszary priorytetowe:
•
zmiany klimatyczne, a zwłaszcza spowolnienie zużycia paliw kopalnych w celu opóźnienia lub
odwrócenia efektu cieplarnianego,
•
opanowanie presji na środowisko ze strony transportu,
•
poprawa zdrowia publicznego,
•
zachowanie zasobów naturalnych.
Ochrona środowiska w Polsce wynika bezpośrednio z Konstytucji RP, uchwał i rezolucji
sejmowych, ustaw i rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie ustaw.
Przepisy prawa stanowione w celu ochrony środowiska, nawiązują do dokumentów określających
zasady polityki państwa w dziedzinie przestrzennego zagospodarowania kraju oraz jego ekologii.
Fundamentalne znaczenie w tej kwestii mają:
•
Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030
Warszawa, grudzień 2012,
•
Polityka ekologiczna państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016
Uchwała Sejmu RP z dnia 22 maja 2009 r. (Monitor Polski 2009 Nr 34 poz. 501),
•
Krajowa strategia ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z
Programem Działań na lata 2007-2013
Załącznik do Uchwały Nr 270/2007 Rady Ministrów z dnia 26 października 2007 roku.
Nadrzędną zasadą przedstawioną w Polityce ekologicznej państwa jest zasada zrównoważonego
rozwoju. Rozwój zrównoważony jest definiowany jako taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym
następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem
równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu
26
zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub
obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.
Rozwój zrównoważony oznacza więc taką filozofię rozwoju globalnego, regionalnego i lokalnego,
która przeciwstawia się ekspansji opartej wyłącznie o wzrost gospodarczy.
Ustawy Prawo ochrony środowiska oraz o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko określają
zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów, z uwzględnieniem wymagań
zrównoważonego rozwoju, a w szczególności określają zasady ustalania:
•
warunków ochrony zasobów środowiska,
•
warunków wprowadzania substancji lub energii do środowiska,
•
kosztów korzystania ze środowiska,
•
udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie,
•
udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska,
•
obowiązki organów administracji,
•
odpowiedzialność i sankcje.
Ustawa o ochronie przyrody określa cele, zasady i formy ochrony przyrody ożywionej i
nieożywionej oraz krajobrazu. Ma za zadanie zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie
zasobów przyrody i jej składników, a w szczególności:
•
utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,
•
zachowanie różnorodności biologicznej,
•
zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego,
•
zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z ich siedliskami,
przez ich utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony,
•
ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień,
•
utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a także
pozostałych zasobów, tworów i składników przyrody,
•
kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez edukację, informowanie i
promocję w dziedzinie ochrony przyrody.
Na szczeblu samorządu gminnego istotnym dokumentem określającym cele i działania w
dziedzinie ochrony środowiska jest Program Ochrony Środowiska dla Miasta Kędzierzyn – Koźle
na lata 2008-2011 z perspektywą na lata 2012-2015.
W POŚ dla Miasta Kędzierzyn – Koźle określono cele strategiczne oraz zadania w horyzoncie
4 lat wraz z harmonogramem realizacji i niezbędnymi środkami.
Cele z zakresu ochrony środowiska i zdrowia ludzi:
•
środowisko dla
ekologicznego,
zdrowia
–
dalsza
poprawa
jakości
•
wzmocnienie systemu zarządzania środowiskiem oraz podniesienie świadomości ekologicznej
społeczeństwa,
•
ochrona dziedzictwa przyrodniczego i racjonalne wykorzystanie zasobów przyrody,
•
zrównoważone wykorzystanie materiałów, wody i energii,
•
osiągnięcie dobrego stanu wód powierzchniowych i podziemnych,
•
zahamowanie powstawania środowiskowych zagrożeń zdrowia,
•
wyposażenie w zbiorcze systemy kanalizacji sanitarnej i oczyszczanie ścieków,
•
Gospodarowanie odpadami z uwzględnieniem zapobiegania powstawania odpadów,
minimalizacji ich ilości, zapewnienia zgodnego z zasadami ochrony środowiska odzysku i
bezpiecznego dla środowiska ich unieszkodliwiania,
•
usuwanie wyrobów zawierających azbest z terenu miasta i gminy,
•
zmniejszenie ilości wszystkich odpadów kierowanych na składowiska odpadów,
środowiska
i
bezpieczeństwa
27
•
Ochrona mieszkańców miasta i gminy Kędzierzyn-Koźle przed hałasem zagrażającym
zdrowiu lub jakości życia,
•
Ochrona mieszkańców Gminy Kędzierzyn-Koźle przed szkodliwym oddziaływaniem pól
elektromagnetycznych,
•
zmniejszanie ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej,
•
upowszechnianie i wspieranie wdrażania systemów zarządzania środowiskowego,
•
kształtowanie nawyków kultury ekologicznej mieszkańców Gminy Kędzierzyn-Koźle.
Projekt planu wnosi następujące ustalenia uwzględniające ochronę środowiska, przyrody,
krajobrazu, wartości kulturowych, życia i zdrowia ludzi w kontekście ww. dokumentów:
1. Nakaz respektowania dopuszczalnych poziomów hałasu dla terenów zabudowy mieszkaniowej,
określonych w rozporządzeniu w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku,
2. Ograniczenie lokalizacji zabudowy przeznaczonej na stały pobyt ludzi w strefach technicznych
linii wysokiego i średniego napięcia,
3. Nakaz przyłączenia budynków do gminnego systemu kanalizacji sanitarnej,
4. Zakaz użytkowania szczelnych bezodpływowych zbiorników,
melioracyjnych,
ogólnospławnej;
8. Dopuszczenie stosowania urządzeń do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych,
9. Ustalenia dotyczące maksymalnej wysokości zabudowy (zapobiegające przekroczeniu skali
zabudowy w krajobrazie),
10. Nakaz zachowania standardu przyjętego wskaźnika stosunku terenów biologicznie czynnych
do terenów zabudowy oraz intensywności zabudowy,
11. Określenie minimalnej powierzchni nowo wydzielanych działek.
9
OCENA ODPORNOŚCI NA DEGRADACJĘ I ZDOLNOŚCI DO REGENERACJI ŚRODOWISKA
PRZYRODNICZEGO - JEGO ZASOBÓW, WYNIKAJĄCA Z REALIZACJI USTALEŃ PLANU
MIEJSCOWEGO
Obecna bioróżnorodność w znacznym stopniu ukształtowała się pod wpływem wielowiekowej
działalności człowieka. Niezwykle istotna dla bioróżnorodności jest zwarta struktura przestrzenna
różnych typów lasów oraz łąk śródleśnych. Zbiorowiska nieleśne, które przeważnie mają półnaturalny
charakter, powstały i utrzymują się w wyniku użytkowania gospodarczego.
Dla ochrony bioróżnorodności najistotniejszym zagadnieniem jest zachowanie możliwie
największej liczby zbiorowisk roślinnych, zwłaszcza tych, które odznaczają się dużym bogactwem
gatunkowym. Drugim ważnym zagadnieniem dla zachowania bioróżnorodności jest utrzymanie
zwartych układów przestrzennych zbiorowisk oraz drobno-powierzchniowej struktury łąk śródleśnych.
Realizacja zabudowy usługowo-produkcyjnej, infrastruktury technicznej oraz komunikacyjnej na
obszarze objętym planem miejscowym niesie za sobą nieodwracalne skutki: degradację gleb oraz
powierzchni ziemi, zwiększenie zagrożenia zachwiania przepływu materii i informacji biologicznej oraz
stanowi zagrożenie dla występowania bioróżnorodności.
Odporność na degradację i zdolność środowiska do regeneracji jest wysoka ze względu na bogate
zasoby przyrodnicze i ich różnorodność – przede wszystkim w bezpośrednim i dalszym sąsiedztwie
obszaru objętego projektem planu.
28
10
OCENA POTENCJALNYCH ZMIAN W ŚRODOWISKU W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI
Prognozowanie zmian zachodzących w środowisku, czyli określenie kierunków i możliwej
intensywności przekształceń i degradacji środowiska, które może powodować dotychczasowe
zagospodarowanie i użytkowanie terenu, jest sprawą skomplikowaną, gdyż na przemiany wywołane
antropopresją nakładają się przemiany środowiska wywołane naturalnymi trendami rozwoju przyrody.
Analizując dotychczasowe zmiany zachodzące w środowisku można jednak wstępnie
prognozować, iż występujące w przyszłości przekształcenia środowiska wywołane obecnym
sposobem użytkowania i zagospodarowania terenu objętego planem miejscowym będą miały
ograniczoną intensywność i niewielki, lokalny zasięg.
Uchwalenie planu miejscowego jest niezbędne w celu określenia jasnych zasad kształtowania ładu
przestrzennego, regulacji możliwości inwestowania oraz wprowadzenia warunków służących ochronie
poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego.
11
OCENA USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO Z PUNKTU WIDZENIA ZGODNOŚCI Z
PRZEPISAMI PRAWA DOTYCZĄCYMI OCHRONY ŚRODOWISKA
Ze względu na miejski charakter obszary opracowania planu miejscowego, ochronie podlega
przyroda, krajobraz, wody podziemne, powierzchniowe oraz gleby. Ustalenia planu miejscowego mają
na uwadze ochronę występujących na terenie gminy zwierząt i roślin chronionych, wód podziemnych,
powierzchniowych oraz krajobrazu.
Plan miejscowy nakazuje prowadzenie gospodarki wodno – ściekowej i gospodarki odpadami, tak
by uwzględniały potrzeby ochrony środowiska przyrodniczego oraz ochrony zdrowia i życia ludzi.
Ustalenia planu miejscowego, uwzględniające zmiany zaproponowane w prognozie oraz przy
zastosowaniu rozwiązań eliminujących lub minimalizujących negatywne oddziaływanie na środowisko,
będą zgodne z przepisami prawa dotyczącymi ochrony środowiska.
12
PROPOZYCJE DOTYCZĄCE PRZEWIDYWANYCH METOD ANALIZ SKUTKÓW REALIZACJI
USTALEŃ PLANU MIEJSCOWEGO ORAZ CZĘSTOTLIWOŚCI JEJ PRZEPROWADZANIA
Biorąc pod uwagę podstawowe cele sporządzanego planu, specyfikę, odporność i stan środowiska
przyrodniczego obszaru opracowania oraz możliwy wpływ ustaleń planu na komponenty środowiska,
proponuje się objąć analizą skutków realizacji postanowień planu i monitoringiem (zgodnie z art. 55
ust. 3 pkt 5 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko): powierzchnię biologicznie czynną
oraz działania w terenach leśnych w kontekście realizacji projektowanego gazociągu – zgodnie z
poniższą tabelą.
Lp.
Przedmiot analizy
Metoda/źródła informacji
Częstotliwość
1.
powierzchnia biologicznie
czynna
pomiar ze zdjęć lotniczych
co 5 lat
2.
realizacja gazociągu
dokumentacja techniczna
jednokrotnie po realizacji
inwestycji
3.
tereny leśne
plan urządzenia lasu
co 5 lat
W zaproponowanych metodach stosowany powinien być monitoring implementacyjny (kontrola
realizacji inwestycji i porównanie prac konstrukcyjnych z ustaleniami zawartymi w wydanych
pozwoleniach i zatwierdzonej dokumentacji projektowej) jak i monitoring oddziaływań (pomiar
wielkości i intensywności oddziaływań, związanych z realizacją i funkcjonowaniem inwestycji).
Przedstawiona propozycja monitoringu wpływu na środowisko, może zostać wykonywana
indywidualnie dla opracowywanego dokumentu lub korzystać z istniejących systemów monitoringu w
celu uniknięcia powielania monitoringu.
29
13
INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO
Możliwość zaistnienia transgranicznego oddziaływania na środowisko nie dotyczy projektu
analizowanego dokumentu.
Obszar objęty projektem planu miejscowego położony jest w odległości ponad 40 km od najbliższej
granicy Państwa, a projektowane przeznaczenia nie będą miały ponadlokalnego zasięgu
oddziaływania.
14
PODSUMOWANIE – STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy Kędzierzyn – Koźle w rejonie ul. Królowej Jadwigi i Kanału Gliwickiego.
Obszar objęty planem miejscowym znajduje się w centralnej części Miasta Kędzierzyn – Koźle, w
całości w jego granicach administracyjnych. Od północy obszar objęty planem miejscowym graniczy z
Kanałem Gliwickim (znajduje się na jego lewym brzegu) oraz z terenami usługowymi i użytkowanymi
jako ogrody działkowe. Od zachodu obszar planu miejscowego ograniczony jest drogą powiatową, ul.
Królowej Jadwigi. Od wschodu i południa granice planu miejscowego przebiegają po terenach leśnych
w przeważającej części stanowiących własność Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa
Kędzierzyn.
Obecnie obszar planu miejscowego, w przeważającej części (ok. 8,9 ha), stanowią lasy.
Pozostała część obszaru to tereny ogródków działkowych, zabudowane budynkami mieszkalnousługowymi oraz niezagospodarowane (łąki, nieużytki).
Przez obszar planu przebiega linia wysokiego napięcia 220 kV oraz kilka gazociągów
wysokoprężnych.
Celem niniejszego opracowania jest:
−
analiza środowiska,
−
identyfikacja zagrożeń i potencjalnych konfliktów,
−
prognoza zmian w środowisku mogących zajść podczas realizacji ustaleń planu miejscowego,
−
sformułowanie alternatywnych rozwiązań ograniczających zagrożenie dla środowiska.
Obecne zagospodarowanie obszaru objętego planem stwarza niewielkie zagrożenie dla
środowiska naturalnego. Z przedmiotowego terenu emituje się do środowiska odpady, ścieki i hałas w
niewielkich ilościach.
Utrwalenie funkcji zabudowy usługowej, produkcyjnej, infrastruktury technicznej i komunikacyjnej w
niewielkim stopniu wpłynie na pogorszenie stanu sanitarnego powietrza, wód podziemnych
i powierzchniowych, jakości gleb czy klimatu akustycznego, w stosunku do stanu obecnego wręcz
przeciwnie pozwoli na modernizację zabudowań na podstawie ustaleń planu miejscowego.
Ww. funkcje będą stanowiły niewielkie lokalne źródło zanieczyszczeń środowiska oraz zagrożeń
dla życia i zdrowia ludzi - obniżenie standardów sanitarnych, głównie w zakresie emisji
zanieczyszczeń, uciążliwych zapachów oraz rozprzestrzeniania się hałasów komunikacyjnych.
Zmiana funkcji terenu otwartego i jego trwałe zainwestowanie spowoduje przekształcenia
powierzchni ziemi, zmieni stosunki wodne (przy uszczelnieniu podłoża zmniejszona zostanie zdolność
do gromadzenia zasobów wodnych i przetrzymywania ich przez dłuższy czas).
Przestrzeganie ustaleń planu miejscowego, rozwiązań zaproponowanych w prognozie,
indywidualnych rozwiązań projektowych dla poszczególnych inwestycji, a przede wszystkim zasad
ochrony środowiska to warunki konieczne by wyeliminować lub ograniczyć lokalne ujemne zmiany w
środowisku naturalnym.
Na podstawie analizy ustaleń zawartych w projekcie planu miejscowego nie stwierdzono
możliwości wystąpienia znaczących negatywnych oddziaływań na środowisko, których źródło
wypływałoby bezpośrednio z jego ustaleń.
Niniejsza prognoza, łącznie z projektem planu miejscowego była przedmiotem opiniowania przez
właściwe organy administracji państwowej, sanitarnej oraz społeczności miejscowej na etapie
publicznej dyskusji nad rozwiązaniami projektu planu miejscowego.
30
ŹRÓDŁA INFORMACJI
•
Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Opolskiego;
•
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Kędzierzyn - Koźle;
•
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Miasta Kędzierzyn - Koźle;
•
Opracowanie ekofizjograficzne dla gminy Kędzierzyn – Koźle, WERONA Sp. z o. o. Pracownia
Ochrony Środowiska, Katowice 2006;
•
Program Ochrony Środowiska Miasta Kędzierzyn-Koźle na lata 2008-2011 z perspektywą na lata
2012-2015;
•
Plan Gospodarki Odpadami dla Gminy Kędzierzyn-Koźle na lata 2008 – 2011 z uwzględnieniem
perspektywy na lata 2012 – 2015;
•
Mapa sozologiczna w skali 1:50 000 z komentarzem Głównego Geodety Kraju;
•
Raport o stanie środowiska w woj. opolskim w 2010 roku, WIOŚ, Opole 2011;
•
Mapa sozologiczna w skali 1:50 000 z komentarzem Głównego Geodety Kraju;
•
Mapa geologiczno - gospodarcza Polski w skali 1:50 000;
•
Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000;
•
Mapa obszarów głównych zbiorników wód podziemnych w Polsce wymagających szczególnej
ochrony w skali 1: 500 000;
•
Geografia regionalna Polski, J. Kondracki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 r.;
•
Geomorfologia Polski. Tom 1. Polska Południowa Góry i Wyżyny, praca zbiorowa pod redakcją M.
Klimaszewskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972;
•
Klimat Polski, A. Woś, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999;
•
Wprowadzenie do fizjografii osadnictwa, R. Racinowski, PWN, Warszawa 1987;
•
Fizjografia urbanistyczna, A. Szponar, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003;
•
www.wikimapia.org
•
www.geoportal.gov.pl
ZAŁĄCZNIKI
Załącznik nr 1
Mapa, prognoza oddziaływania na środowisko dla projektu miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy Kędzierzyn – Koźle w rejonie ul. Królowej Jadwigi i Kanału Gliwickiego
Skala 1:1000
31

Prognoza oddzialywania na srodowisko_k-kozle

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wycieczka autokarowa jednodniowa – Wdzydze dn 25 marca 2015r

Model przepisów przestrzennych – mat. do debaty

( Dz.U.Woj.Doln.Nr 86, poz.990 z dnia 30 marca 2007r.) Uchwała Nr

GGR-04_1_ Wniosek o zatwierdzenie projektu podziału

Uchwała Nr XVII/183/08 Rady Miejskiej w Trzebnicy z dnia 19

UZASADNIENIE DO UCHWAŁY NR XXXVI/607/VII/2016 RADY