Tabela skutków niewłaściwie pobranej próbki moczu oraz

Transkrypt

Tabela skutków niewłaściwie pobranej próbki moczu oraz
Tabela skutków niewłaściwie pobranej próbki moczu oraz możliwości przeciwdziałania tym następstwom
(tabela opracowana wg wytycznych Krajowego Konsultanta ds. Mikrobiologii).
1
2
3
4
Błędy
Niewłaściwe przygotowanie pacjenta do pobrania próbki materiału,
np. niewłaściwe umycie się lub zaniechanie mycia;
Wytarcie się ręcznikiem;
Pobranie niewłaściwej partii moczu do badania – pobranie próbki
moczu z pierwszego strumienia.
Użycie niejałowego pojemnika do pobrania próbki moczu lub
niewłaściwe postępowanie z jałowym pojemnikiem.
Niewłaściwe przechowywanie materiału przed dostarczeniem go
do laboratorium przez:
- przechowywanie w temperaturze pokojowej;
- zbyt długi czas transportu materiału do laboratorium.
Niewłaściwe obchodzenie się z materiałem otrzymanym od
pacjenta przez osobę odpowiedzialną za przekazanie próbki do
badania bakteriologicznego.
Skutek
Przeciwdziałanie błędom
Wynik: mocz pobrany niejałowo,
konieczność wykonania ponownego badania.
Dostosowanie się pacjenta do instrukcji
pobrania moczu.
Wynik: mocz pobrany niejałowo,
konieczność wykonania ponownego badania.
Dostosowanie się pacjenta do instrukcji
pobrania moczu.
Wynik fałszywie dodatni lub niejałowy w
skutek namnożenia się niskiego miana
drobnoustrojów (miana nieistotnego
klinicznie) do wielkości uznawanej za
bakteriurię ponieważ mocz jest bardzo dobrą
pożywką bakteryjną.
Przestrzeganie prawidłowych zasad
dotyczących warunków, czasu
i sposobu transportu. Zalecane schłodzenie
materiału w 4°C do czasu dostarczenia do
laboratorium. Dostarczenie materiału do
laboratorium w ciągu 2h od momentu
pobrania.
Wynik fałszywie dodatni lub niejałowy w
skutek namnożenia się niskiego miana
drobnoustrojów (miana nieistotnego
klinicznie) do wielkości uznawanej za
bakteriurię ponieważ mocz jest bardzo dobrą
pożywką bakteryjną.
Szkolenie personelu lub bezpośrednie
dostarczenie próbki materiału do
laboratorium (ominięcie etapu
pośredniego).
Mocz przeznaczony do badania
bakteriologicznego, do momentu jego
posiania, nie może być przechowywany w
temperaturze pokojowej!
!mocz jest bardzo dobrą pożywką
bakteryjną!
5
Mocz pobrany na podłoże transportowe typu Uromedium.
(dopuszczalny jedynie w wyjątkowych sytuacjach).
6
Zbyt długi czas oczekiwania na wynik badania bakteriologicznego
moczu.
Wynik fałszywie ujemny lub zaniechanie
wykonania przez diagnostę laboratoryjnego
Materiałem umożliwiającym pełną
antybiogramu pomimo właściwego
i dokładną diagnostykę jest mocz, a nie
postępowania laboratoryjnego Niemożność
mocz posiany na podłoże transportowe typu
określenia występowania czynnika
Uromedium.
hamującego wzrost bakterii Gram „+” i Gram
Przesłanie moczu pobranego na podłoże
„-”w moczu (tzw. Test Golda patrz
transportowe nie powinno być sposobem
komentarz *), który ma kluczowe znaczenie
rutynowego przekazywania materiału do
przy podejmowaniu przez diagnostę
badania mikrobiologicznego, ponieważ
laboratoryjnego decyzji o wykonaniu
uniemożliwia pełną i dokładną diagnostykę
antybiogramu dla wyhodowanego patogenu.
laboratoryjną.!
Skutkuje opóźnieniem podjęcia leczenia ,
a wynikiem tego może być:
Wymagania stawiane wykonawcy. Wynik
- nasileniem się infekcji;
bakteriologiczny otrzymany po 2-ch
- zakażeniem wstępującym dotyczącym
tygodniach nie ma wartości diagnostycznej.
wyższych partii dróg moczowych;
Często nie odzwierciedla stanu „na dziś”.
- w szczególnych przypadkach zaistnieniem
uroseps..
* Test Golda (TG) określa występowanie czynnika hamującego wzrost bakterii Gram „+” i Gram „-‘’ w moczu – sprawdza, czy w
moczu pacjenta znajduje się antybiotyk/chemioterapeutyk mogący zmniejszyć ilość drobnoustrojów w badanej próbce moczu. Test
ten ma kluczowe znaczenie przy podejmowaniu przez diagnostę laboratoryjnego decyzji o wykonaniu antybiogramu dla
wyhodowanego szczepu. Zasady interpretacji podane w tabeli poniżej .
Tabela określająca bakteriurię u dzieci i dorosłych w zależności od wyników testu Golda
Dzieci
Dorośli
TG „-”
bakteriuria ≥104 CFU/ml
bakteriuria ≥ 105 CFU/ml
TG „+”
bakteriuria ≥ 102 lub 103 CFU/ml