Prośby dziecka według Korczaka

Prośby dziecka według
Korczaka
Marta Gerlach-Malczewska
psycholog
Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie
powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba sił
z mojej strony.
• Wymuszanie w markecie.
• Uleganie dziecku
Nie bój się stanowczości. Właśnie
tego potrzebuję – poczucia
bezpieczeństwa.
• Ustalenie granic i stałości
daje dziecku poczucie
bezpieczeństwa. Dziecko
wie czego może się po
rodzicu spodziewać
Nie bagatelizuj moich złych
nawyków. Tylko ty możesz pomóc
mi zwalczyć zło, póki jest to
jeszcze w ogóle możliwe.
• Przeklinanie – początkowo
bawi ale w towarzystwie już
mniej
• Agresja – jeżeli dziecko bije
stanowczo mówimy o bólu
Nie rób ze mnie większego
dziecka, niż jestem. To sprawia,
że przyjmuję postawę głupio
dorosłą.
• Pilnujmy się, aby pamiętać, że
dziecko rośnie i jego potrzeby
się zmieniają.
• Dostosowanie zabaw i
aktywności do wieku dziecka.
Nie zwracaj mi uwagi przy innych
ludziach, jeśli nie jest to
absolutnie konieczne. O wiele
bardziej przejmuję się tym, co
mówisz, jeśli rozmawiamy w
cztery oczy.
• Dziecko przy innych nie słucha,
bo ma uwagę otoczenia
• Dziecko broni poczucia własnej
wartości i staje się głuche
Nie chroń mnie przed
konsekwencjami. Czasami dobrze
jest nauczyć się rzeczy bolesnych
i nieprzyjemnych.
• Postawa nadmiernie ochraniająca
i bagatelizująca w wielu
przypadkach charakteryzuje
matki wychowanków placówek
resocjalizacyjnych. Negatywne
doświadczenia sprawiają, że
dziecko wyznacza sobie granice
Nie wmawiaj mi, że błędy, które
popełniam, są grzechem. To
zagraża mojemu poczuciu
wartości.
• Ważne jest, aby oceniać
zachowanie a nie dziecko –
uderzyłeś kogoś bolało go to, a
nie, jesteś niedobry, zły ….
Nie przejmuj się za bardzo, gdy
mówię, że cię nienawidzę. To nie
ty jesteś moim wrogiem, lecz
twoja miażdżąca przewaga!
• Bruno Bettelheim „Cudowne i
pożyteczne”
• Baśnie: „Tomcio Paluch”, „Jaś i
Małgosia”, olbrzymy.
Nie zwracaj zbytniej uwagi na
moje drobne dolegliwości.
Czasami wykorzystuję je, by
przyciągnąć twoją uwagę.
• Młodsze dzieci płacz
• Starsze dzieci dolegliwości np.
żeby nie iść do żłobka.
Nie zrzędź. W przeciwnym razie
muszę się przed tobą bronić i
robię się głuchy.
• Obrona poczucia własnej
wartości.
• Obronne bagatelizowanie.
Nie dawaj mi obietnic bez
pokrycia. Czuję się przeraźliwie
tłamszony, kiedy nic z tego
wszystkiego nie wychodzi.
• Dziecko postrzega nas jako
osoby niewiarygodne, którym
nie może zaufać.
• Dziecko widzi rodzica jako
osobę, która się z dzieckiem
nie liczy.
Nie zapominaj, że jeszcze trudno
mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dlatego nie zawsze się
rozumiemy.
• Poszukiwanie wspólnego języka
– proste słowa, pokazywanie,
obrazki, dużo mówić i
pokazywać dziecku.
Nie sprawdzaj z uporem maniaka
mojej uczciwości. Zbyt łatwo
strach zmusza mnie do kłamstwa.
• Nie przyjmujemy racji dziecka
tylko chcemy, aby zachowywało
się zgodnie z naszymi
oczekiwaniami – bez
zrozumienia potrzeb dziecka.
• Dziecko kłamie – boi się i
potrzebuje akceptacji
jednocześnie
Nie bądź niekonsekwentny. To
mnie ogłupia i wtedy tracę całą
moją wiarę w ciebie.
• Brak poczucia bezpieczeństwa
• Stwarzanie okazji do
wymuszania i manipulacji.
• Dezorientacja w rzeczywistości
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę
cię pytaniami. Może się wkrótce
okazać, że zamiast prosić cię o
wyjaśnienia, poszukam ich gdzie
indziej.
• Dystans emocjonalny i
odrzucanie dziecka wywołuje
najwięcej trudności
psychicznych w późniejszym
wieku.
• A rodzic również nie jest
szczęśliwy –wyrzuty sumienia
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są
głupie. One po prostu są.
• Rodzicu zrozum, że dziecko
odbiera świat inaczej boi się
dorosłych obcych, bo są duzi i
obcy, boi się ciemności, bo w
głowie widzi różne rzeczy
straszne rzeczy i nie potrafi
temu zapobiec.
Nie rób z siebie nieskazitelnego
ideału. Prawda na twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie
wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą
grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
• Kiedy dziecko dowiaduje się o
rodzicu trudnej prawdy w wieku
nastoletnim, może mieć
problemy z autorytetem. I
akceptacją rodzica.
Nie zapominaj, że uwielbiam
wszelkiego rodzaju
eksperymenty. To po prostu mój
sposób na życie, więc przymknij
na to oczy.
• Dziecko uczy się przez
doświadczenie!!!!!
• Musi sobie nabić guza o stół jak
pod nim stanie, żeby zrozumieć
że rośnie.
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja
też rosnę. Wiem, jak trudno
dotrzymać mi kroku w tym
galopie, ale zrób, co możesz, żeby
nam się to udało.
• Radość z podążania za
dzieckiem
Nie bój się miłości.
Nigdy.
• Nie trzeba komentować