chrzest, w którym rodzimy się na nowo

ISSN 1232-9193
ISSN 1232-9193
lipiec-wrzesień 2014 nr 90
CHRZEST, W KTÓRYM
RODZIMY SIĘ NA NOWO
W tym roku duszpasterskim zaplanowanych zostało
pięć wydarzeń ewangelizacyjnych, które odwołują się do
hasła roku: Chrzest, w którym rodzimy się na nowo.
27 IX 2014. Pielgrzymka do Matki Bożej Kijańskiej
To wydarzenie będzie dla nas okazją do odkrywania wartości
chrztu, który daje radość bycia z Bogiem i innymi, przez doświadczenie radości spotkania z braćmi w wierze, podczas dorocznej,
parafialnej pielgrzymki do sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Kijanach.
21 XI 2014. Jubileusz 25-lecia istnienia parafii
Wszyscy mieszkańcy parafii będą odkrywać wartość
chrztu, przez który stajemy się jedną rodziną,
podczas wspólnego świętowania w rodzinach,
z racji Jubileuszu parafii.
11 I 2015. Niedziela
Chrztu Pańskiego
Będziemy odkrywali
wartość chrztu, który
czyni nas umiłowanymi
dziećmi Boga przez
przeżycie wydarzenia
parafialnego z okazji Niedzieli Chrztu
Pańskiego.
5 IV 2015. Śniadanie
wielkanocne
11-14 IV 2015. Rekolekcje ewangelizacyjne
To wydarzenie będzie dla nas okazją do odkrywania wartości chrztu, który wprowadza nas do
wspólnoty, przez uczestnictwo w rekolekcjach
ewangelizacyjnych.
Podczas śniadania wielkanocnego będziemy odkrywali
moc sakramentu chrztu, który
daje nam nowe życie, przez
wspólną modlitwę i poświęcenie rodziny i domu wodą
święconą na znak odradzania
się wiary w rodzinie.
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
KRONIKA
Czerwiec
01.06.2014. Gościliśmy w parafii ks.
Andrzeja Dudzińskiego, sędziego Sądu
Metropolitalnego i kapelana Bractwa Miłosierdzia im. św. Brata Alberta w Lublinie. Podczas Mszy św. ks. Andrzej głosił homilię, dzieląc się doświadczeniem
pracy w ośrodku pomocy dla bezdomnych. Wraz z trzema podopiecznymi
w ramach akcji Podziel się chlebem prowadził zbiórkę na rzecz potrzebujących.
03.06.2014. Sakrament Bierzmowania.
Podczas Mszy św. o godz. 18.00 ks.
bp Józef Wróbel udzielił sakramentu
dojrzałości chrześcijańskiej sześćdziesięcioosobowej grupie młodzieży. Przygotowanie kandydatów trwało cały rok
i obejmowało katechezy, cotygodniowe
spotkania w grupach i dwie tury rekolekcji ewangelizacyjnych: kurs Filipa
i kurs Andrzeja. Do przyjęcia sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej przygotowywał młodzież ks. Krzysztof Szymański wraz z grupą animatorów. Po Mszy
św. bierzmowani otrzymali z rąk ks. Biskupa egzemplarz Pisma św.
07.06.2014. Wigilia Zesłania Ducha
Świętego. Po wieczornej Mszy św. czuwanie modlitewne poprowadziła wspólnota Szkoła Modlitwy z ks. Michałem
Gałusem. Czuwanie zakończył Apel Jasnogórski o godz. 21.00.
09.06.2014. Dzień Posłańca. Msza św.
o godz. 18.00 sprawowana była w intencji wszystkich zaangażowanych w Parafialny Program Odnowy i Ewangelizacji.
Liturgii przewodniczył i homilię wygłosił
ks. proboszcz Andrzej Lupa. W parafialnej auli Posłańcy otrzymali konspekt
i obejrzeli przedstawienie o św. Janie
Pawle II. Dzieci wspaniale wcieliły się w
role najbliższych Papieża i Jego samego. Inscenizacja przygotowana została
pod kierunkiem s. Doroty Ostolskiej i katechetki Teresy Okoń.
12.06.2014. Drugi czwartek miesiąca.
Kolejne nabożeństwo różańcowe w intencji dobrego wychowania dzieci i młodzieży przygotowane przez Akademię
Młodzieżową.
13.06.2014. Wspomnienie św. Antoniego – święto patronalne Rejonu VII. Msza
św. o godz. 18.00 sprawowana była
w intencji mieszkańców tego Rejonu.
Na zakończenie Eucharystii odmówiona
została modlitwa zawierzenia za wstawiennictwem świętego Patrona.
15.06.2014. Msza św. prymicyjna ks. Tadeusza Faca, naszego byłego parafianina, sprawowana była o godz. 12.45. Na
zakończenie Eucharystii ks. Prymicjant
udzielił indywidualnego błogosławieństwa wszystkim uczestnikom liturgii.
2
Ks. Tadeusz Fac święcenia kapłańskie
przyjął w Archikatedrze Lubelskiej w
dniu 7 czerwca br. z rąk ks. abpa Stanisława Budzika.
15.06.2014. Wydarzenie parafialne pod
hasłem: Budujemy jedność na wzór
Trójcy Świętej. Oprawę liturgiczną Mszy
św. przygotowały poszczególne Rejony.
Podczas Eucharystii w procesji z darami
niesiona była ikona Trójcy Świętej wyrażająca naszą gotowość do budowania
jedności między braćmi. Gestem wydarzenia było odczytanie w rodzinach tekstu nauczania Kościoła, wzywającego
do budowania jedności oraz modlitwa
o jedność w rodzinach, Grupach Sąsiedzkich, parafii i całym Kościele.
19.06.2014. Uroczystość Bożego Ciała.
Po Mszy św. o godz. 10.00 kilkutysięczna
rzesza wiernych wyruszyła ulicami osiedli
w procesji eucharystycznej do czterech
ołtarzy. Procesję zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem,
po którym wierni dzielili się ofiarowanym
na tę uroczystość chlebem.
22.06.2014. Zakończenie roku duszpasterskiego dla wszystkich grup formacyjnych i służb pastoralnych. Mszę św.
dziękczynną o godz. 18.00 sprawował
ks. proboszcz Andrzej Lupa, homilię wygłosił ks. Józef Włoszek.
25.06.2014. Dzień skupienia dla czynnych i wspierających członków Legionu
Maryi.
26.06.2014. Zakończenie oktawy Bożego Ciała. Podczas wieczornej Mszy św.
poświęcone zostały wianki z pierwszych
kwiatów i ziół leczniczych. Po Eucharystii wierni uczestniczyli w procesji do
czterech ołtarzy. Dzieci biorące udział w
oktawie otrzymały indywidualne błogosławieństwo oraz słodycze.
27.06.2014. Zakończenie roku szkolnego dla dzieci i młodzieży. Msza św.
dziękczynna o godz. 9.00 sprawowana
była dla uczniów Zespołu Szkół nr 2.
Podczas tej Mszy św. 20 uczniów otrzymało dyplomy ukończenia dziewięciu
pierwszych piątków miesiąca. O godz.
10.00 sprawowana była Msza św. dla
szkół średnich.
Lipiec
03.07.2014. XIV Dekanalna Piesza
Pielgrzymka do Archikatedry Lubelskiej
na uroczystości odpustowe. Pielgrzymce przewodniczył ks. Janusz Rzeźnik
-Proboszcz parafii św. Marii Magdaleny.
Uczestniczyło w niej ok. 150 osób z dedanatu łęczyńskiego. Naszą parafię reprezentowała kilkunastoosobowa grupa
wiernych wraz z ks. Michałem Gałusem.
16.07.2014. Wspomnienie Matki Bożej
z Góry Karmel. W tym dniu na zakończenie wieczornej Mszy św. dwunastoosobowa grupa parafian przyjęła szkaplerz.
25.07.2014. Święto Policji. Msza św.
w intencji policjantów oraz służb cywilnych sprawowana była o godz. 10.00.
Eucharystii przewodniczył ks. proboszcz
Andrzej Lupa oraz ks. Janusz Rzeźnik.
W liturgii Mszy św. uczestniczyła kompania honorowa Komendy Powiatowej
w Łęcznej wraz z pocztem sztandarowym. Uroczystość uświetniła Orkiestra
Górnicza LW „Bogdanka” S.A. Dalsza
część uroczystości miała miejsce w siedzibie policji, gdzie wręczono odznaczenia i akty nominacyjne.
25.07.2014. Po wieczornej Mszy św.
miało miejsce błogosławieństwo kierowców i pojazdów z racji wspomnienia św.
Krzysztofa, patrona kierowców.
Sierpień
01.08.2014. 70. rocznica Powstania
Warszawskiego. Obchody rocznicowe
z udziałem władz powiatowych odbyły
się o godz. 17.00 na Placu Powstań Narodowych w Łęcznej. Godzinę „W” upamiętniono 70 sekundami ciszy. Część
artystyczną przygotowała młodzież z
Zespołu Szkół im. Króla Jagiellończyka w Łęcznej. Modlitwę w intencji ofiar
Powstania Warszawskiego poprowadził
ks. proboszcz Andrzej Lupa. Na zakończenie uroczystości delegacje szkół, zakładów pracy i związków zawodowych
złożyły pod krzyżem kwiaty i wieńce,
oddając hołd poległym bohaterom.
03-14.08.2014. XXXVI Lubelska Piesza
Pielgrzymka na Jasną Górę pod hasłem
W blasku świętości. Pielgrzymi dziękowali za dar kanonizacji Jana Pawła
II oraz prosili o dary Ducha Świętego
i owocne przygotowanie do Światowych
Dni Młodzieży w Krakowie. Na rekolekcje w drodze w łęczyńskiej 15. wyruszyło około 180 pielgrzymów.
04-13.08.2014. Obóz dzieci i młodzieży
w Jurze Krakowsko - Częstochowskiej
zorganizowany przez Akademię Młodzieżową. W letnim wypoczynku wzięła udział
35 osobowa grupa dzieci i młodzieży.
22-24.08.2014. Pielgrzymka Grupy
Wsparcia Chorych do Lichenia na rekolekcje prowadzone przez o. Johna Bashoborę. W drogę wyruszyło 50 osób.
23-24.08.2014. XXIV Ogólnopolska
Pielgrzymka Parafii realizujących Parafialny Program Odnowy i Ewangelizacji.
Miejscem spotkania pielgrzymów z całej
Polski była parafia Matki Bożej Królowej
Polski w Krośnie - Polance. Na pielgrzymkę wyruszyła 38 osobowa grupa
naszych parafian wraz z wiernymi z Jawidza-Rokitna. Opiekunami pielgrzymki
byli ks. proboszcz Andrzej Lupa i ks.
proboszcz Stanisław Kryszczuk.
24.08.2014. Gośclilśmy ks. Rafała Szkopowca z Berdiańska, który przez cały
dzień głosił słowo Boże. Po Eucharystii
zbierał ofiary na swoją placówkę misyjną.
przyg. Justyna Majdan
PoŻEGNANIE
Siostra Małgorzata Chrostowska
Pracę w łęczyńskiej wspólnocie rozpoczęła we wrześniu 2012 r. Jej służba
obejmowała posługę w kuchni oraz wolontariat w Akademii Młodzieżowej.
W tym roku została skierowana do
pracy w przedszkolu w Piastowie. Zna
tę placówkę ponieważ poprzednio tam
pracowała i jednocześnie studiowała
pedagogikę wczesnoszkolną.
– Pozostanie mi w sercu ogromna serdeczność i życzliwość ludzi, ich dobroć i pomoc. Zżyłam się z nimi także dzięki temu,
że często robiłam zakupy – mówiła – Jedna z ekspednientek, kiedy dowiedziała się,
że odchodzę powiedziała: Drugiej takiej
parafii siostra nie będzie miała. Z serca
dziękuję wszystkim za dobro, jakiego tutaj
doświadczyłam. Cieszę się moim nowym
posłaniem, bo kocham pracę z dziećmi.
Siostro Magłorzato, życzymy Ci, by praca z najmłodszymi była dla Ciebie radosnym realizowaniem Ewangelii miłości.
Papież Franciszek
POwiTANiE
Siostra Elżbieta Łutnik
Siostra Elżbieta pochodzi z Radomia.
Przez dziewięć lat pracowała na Ukrainie
w Symferopolu, Winnicy i Dunajowcach.
Ostatnio pracowała w Warszawie w parafii św. Michała, gdzie we wspólnocie sióstr
FMM pełniła funkcję odpowiedzialnej.
Była zangażowana w Odnowę w Duchu
Świętym i Diakonię Ewangelizacji Odnowy. Pomagała także przy animacji Mszy
św. z udziałem dzieci.
– Dla mnie ważne jest być tu i teraz,
i przyjmować to, co jest. Mam pragnienie
wejść w dzieło, które Pan Bóg dla mnie
przygotował – mówi. W naszej wspólnocie będzie zajmowała się kuchnią,
a także poznawała Parafialny Program
Odnowy i Ewangelizacji. – Kiedy mój proboszcz dowiedział się, że idę do Łęcznej,
powiedział: Słyszałem, że została siostra
skierowana do najlepszej parafii w Polsce
– wspomina.
Siostro Elżbieto, życzymy Ci, by praca
w Łęcznej była dla Ciebie niezwykłym
spotkaniem Boga we wspólnocie.
mini wykłady o maxi sprawach
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Pielgrzymka
parafii realizujących
Parafialny Program
Odnowy i Ewangelizacji
W tym roku, w dniach 23-24 sierpnia, gospodarzem ogólnopolskiej
pieglrzymki parafii realizujących
Program Odnowy i Ewangelizacji
była parafia MB Królowej Polski
w Krośnie - Polance.
Spotkanie odbywało się pod
hasłem: Parafia z misją Syna Bożego: nawrocenie - wyrtwałość wiara. W Krośnie zgromadzili się
przedstawiciele wspólnot parafialnych: z Brzeźnicy, Hrubieszowa,
Jawidza-Rokitno, Krosna, Krosna
- Polanki, Lublina, Łęcznej, Morawicy, Ostrowca Świętokrzyskiego,
Przemyśla, Szewnej, Szówska, Tarnobrzega i Torunia.
Grupa z Łęcznej udała się na
pielgrzymkę z ks. proboszczem
Andrzejem Lupą, ks. Stanisławem
Zającem, s. Haliną Herdą i alumnami: Janem, Mateuszem i Szymonem. Dołączyli do niej przedstawiciele z parafii Jawidz - Rokitno
z ks. proboszczem Stanisławem
Kryszczukiem.
W drodze do Krosna pielgrzymi nawiedzili sanktuarium św.
Jana z Dukli, które tym roku obchodzi Jubileusz 600-lecia urodzin
Świętego. Pielgrzymi nawiedzili
także sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu. (sh)
Fot. ks. Andrzej Lupa
PARAFIA
Parafia jest formą obecności
Kościoła na danym terytorium,
środowiskiem słuchania Słowa,
wzrostu życia chrześcijańskiego,
dialogu, przepowiadania, ofiarnej miłości, adoracji i celebracji.
Poprzez całą swoją działalność
parafia pobudza i formuje swych
członków, aby byli ludźmi ewangelizującymi. Jest wspólnotą
wspólnot, sanktuarium, gdzie
spragnieni przychodzą i piją, by
dalej kroczyć drogą, jest centrum
stałego misyjnego posyłania.
Evangelii Gaudium, II 28
3
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Takiej szkoły w Łęcznej jeszcze nie było!
Wywiad z dyrektorką Szkoły Muzycznej Yamaha w Łęcznej
Pani Gabriela Jagaczewska jest osobą dobrze znaną w naszej parafii, od 1989 r. pracuje tu jako organistka. Jej talent
muzyczny można podziwiać zwłaszcza wtedy, gdy wraz z
chórem przygotowuje wspaniałą oprawę liturgii podczas
Triduum Paschalnego. Przypomnę tylko, że ukończyła Szkołę Muzyczną II stopnia w klasie gitary klasycznej w Lublinie,
a później Wychowanie Muzyczne w WSP w Kielcach. W tym
roku otwiera w Łęcznej Szkołę Muzyczną Yamaha.
Skąd pomysł na szkołę muzyczną?
- Ponieważ łączy się z tym, co lubię
najbardziej, czyli muzyką.
W takim razie skąd pomysł na pracującą niekonwencjonalnymi metodami Szkołę Muzyczną Yamaha?
- Jakiś czas temu dowiedziałam się, że
na świece istnieją szkoły, które uczą
„po mojemu”. Tym, co różni Szkołę
Muzyczną Yamaha od innych szkół
jest to, że mogą do niej uczęszczać
wszyscy, którzy chcą muzykować. Nie
ma egzaminów wstępnych. Tu wychodzi się z założenia, że nie ma ludzi
niemuzykalnych. Wszyscy są muzykalni, trzeba im tylko pomóc rozwinąć
drzemiące w nich możliwości. Nauka
w naszej szkole rozpoczyna się już od
4 miesiąca życia.
Jak to możliwe?! Czego można nauczyć kilkumiesięczne dziecko? I jak
można kształcić u niego wrażliwość
muzyczną?
- Człowiek do drugiego roku życia
ma słuch absolutny, tak wynika z raportu Amerykańskiego Towarzystwa
4
Fot. Joanna Kłębokowska
Wspierania Nauki. Później to okienko
czasowe zamyka się i rozwijają się inne
funkcje. Niektórzy twierdzą, że po to
Pan Bóg dał dziecku słuch absolutny,
żeby mogło nauczyć się mowy ojczystej. W późniejszym wieku niektóre
rzeczy są już nie do wyuczenia, szczególnie jeśli chodzi o akcent w języku
obcym. Dlatego trzeba ten czas wykorzystać jak najlepiej. Wszystko co
dziecko widzi, słyszy, czuje i dotyka,
wpływa na sposób rozwoju mózgu.
W specjalnie opracowanych programach proponowane są różne formy
pierwszego kontaktu ze światem muzyki. Dajemy dzieciom możliwość i
okazję do samodzielnego odkrywania
wybranej dziedziny nauki, wspieranej
przez towarzyszące im śpiewanie, zabawę, słuchanie i ruch. W zajęciach
uczestniczą też rodzice, bo bardzo
ważnym elementem w rozwoju dziecka jest kontakt emocjonalny.
W Polsce działa około 130 Szkół Muzycznych Yamaha, nasza centrala znajduje się w Pułtusku. Byłam tam i zapoznałam się z metodami nauczania
szkoły. Nauka odbywa się w małych,
kilkuosobowych grupach. Wydawałoby się, że zajęcia indywidualne są
najlepszą formą nauki, a jednak tylko
wspólne muzykowanie daje najwięcej
radości, a to z kolei sprawia, że łatwiej
się uczymy. Podczas specjalnych szkoleń zapoznałam się z nowatorskim systemem grupowym i uważam, że jest
naprawdę skuteczny.
Na jakich instrumentach będzie
można uczyć się grać?
- Będziemy pracowali na różnych instrumentach. Do wyboru będzie program wczesnodziecięcy – od czwartego miesiąca życia, skrzypce, gitara,
instrumenty klawiszowe, zajęcia z wo-
tel. 533233969
www.yamahaleczna.pl
Fot. Joanna Kłębokowska
kalu i perkusja. Chciałabym podkreślić, że uczniowie nie muszą przynosić
na lekcje instrumentów, szkoła zapewnia im w czasie zajęć własne, najnowsze modele. Gramy wyłącznie na
instrumentach Yamahy, a wiadomo, że
są to jedne z najlepszych instrumentów na świecie.
Kto będzie prowadził zajęcia?
- Zajęcia będą prowadzili przeszkoleni
przez Yamahę fachowcy. Centrala YSM
ma naprawdę bardzo wysokie wymagania jeśli chodzi o zatrudniane osoby.
Dba w ten sposób o jak najlepsze efekty pracy, a jednocześnie o markę firmy.
Mnie to pasuje, zaprosiłam do współpracy najlepszych specjalistów w swojej
dziedzinie.
Nie ma ludzi niemuzykalnych, są tylko nieodkryte talenty. Tak głosi wasze hasło.
- To jest hasło Yamahy, a szkoła na-
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Fot. Joanna Kłębokowska
SZKOŁA DLA KAŻDEGO
WIEK 0-99 LAT!
ZAPISY PRZEZ CAŁY ROK
tuje design korporacji. Szkoły muszą
jednakowo wyglądać, by mogły być
rozpoznawalne. Więcej informacji o
naszej szkole a także o innych szkołach
w Polsce, można uzyskać ze strony internetowej www.yamahaszkola.pl.
Kiedy rusza szkoła?
– Rozpoczynamy 13-14 września od Dni
Otwartych Drzwi. Zapisy trwają cały
rok. Zapraszamy wszystkich, niezależnie
od wieku i stopnia zaawansowania.
Rozmawiała Marzena Olędzka
PORADNIA
RODZINNA
powietrze, którym oddycha, natomiast
inny wymiar ma kontakt dziecka z ojcem. On uczy je świata zewnętrznego,
zasad, daje siłę.
Przeprowadzono kiedyś badania
dotyczące relacji dziecka i ojca, okazało się, że w rodzinach, gdzie był dobry
kontakt taty z dzieckiem, nie występowały istotne problemy wychowawcze,
dzieci dobrze radziły sobie w późniejszym życiu. Tam, gdzie relacje były
słabe lub żadne, aż 80% dzieci miało
poważne problemy, włącznie z wchodzeniem w sytuacje patologiczne.
Błędem, a nawet głupotą jest panująca tendencja, by spychać rolę
mężczyzny do niezbyt rozgarniętego
osobnika, któremu wystarcza kanapa, gazeta, telewizja i święty spokój.
Niektórzy panowie przyczyniają się
jednak do tworzenia takiego obrazu.
Kiedy widzę tendencje do zamazywania ról i różnic między kobietami
i mężczyznami, do podważania i zniekształcania wartości rodziny, to myślę,
że odbudowanie właściwych relacji,
ukazanie obrazu pięknej, pełnej rodziny nie może się odbyć bez wspaniałych, mężnych ojców.
Leszek Kozioł
Być mężczyzną…
Co dzisiaj oznacza być mężczyzną? Jakie jest wyobrażenie chłopaka, męża, ojca? Współczesny świat
chce koniecznie widzieć całkowitą
równość pomiędzy kobietami i mężczyznami. Niewątpliwie ze względu
na człowieczeństwo i niezbywalną
godność człowieka, taka równość istnieje. Nie można jednak nie widzieć
bardzo istotnych różnic.
Mężczyzna powinien spełniać
inne funkcje, stoją przed nim inne zadania, zarówno te dotyczące ról społecznych, rodzinnych jak i zawodowych. W każdej z tych dziedzin życia
bardzo ważna jest wartość męstwa,
jako zasadnicza cecha mężczyzny.
Dla mnie męstwo to przede wszystkim umiejętność bycia oparciem, opoką dla tych, których Pan Bóg postawił
na mojej drodze. Dotyczy to oczywiście mojej rodziny, ale także ludzi
z którymi pracuję, czy się spotykam.
Świadomość wyznawanych wartości,
obrona słabszych, dotrzymywanie słowa, stałość to cechy mężczyzn, które
są bezcenne w wychowywaniu dzieci
i nikt nie jest w stanie zastąpić w tej
roli mądrych ojców. Obecność mamy
jest dla dziecka taką oczywistością jak
Fot. Internet
prawdę pomaga odkrywać drzemiące w ludziach talenty. Misją Szkoły
Muzycznej Yamaha nie jest uczenie
wyłącznie wybitnie uzdolnionych muzycznie ludzi. To nie jest szkoła wyłącznie dla wirtuozów, chociaż i tacy pewnie też będą się trafiali. To jest szkoła,
która umuzykalnia. Oczywiście nie ma
takich możliwości, by ktoś bez żmudnych i długich ćwiczeń stał się wirtuozem, talent trzeba szlifować. U nas
można będzie taki talent odkryć. Bywa
tak, że osoba która kończy szkołę muzyczną, nie potrafi zagrać bez nut, nie
potrafi sobie zaakompaniować. Inaczej
jest w szkole Yamahy. Chodzi o to, by
ktoś kto się tutaj uczy, potrafił wszystko
zagrać nawet bez nut.
Co jeszcze różni tę szkołę od tradycyjnych szkół muzycznych?
– Najmłodsze dzieci najpierw uczy
się słuchać muzyki, później reagować
na muzykę, zapamiętywać ją, a kiedy
dziecko potrafi powtórzyć melodię,
można pokazać mu jak ją zagrać na instrumencie. Na końcu dowiaduje się,
że to też można zapisać. Dopiero wtedy dziecko uczy się nut. Podobnie jest
z nauką języka ojczystego, najpierw
uczymy się mówić, a później pisać.
Jak często będą się odbywały zajęcia?
- Zajęcia będą się odbywały raz w tygodniu po 55 minut. Ich cena będzie
niższa niż w innych szkołach muzycznych ze względu na to, że są prowadzone w kilkuosobowych grupach.
Koszt zajęć to około sto trzydzieści
złotych miesięcznie.
Gdzie mieści się siedziba szkoły?
- Przy ulicy Świętoduskiej 2, w budynku parafialnym, na dole pod Aniołkiem. Będziemy zajmowali dawne sale
katechetyczne. Wystrój wnętrza dyk-
Na tę naukę nigdy nie jest za późno. Górnej
granicy wieku nie ma. 13 i 14 września 2014 r.
Dni Otwarte Szkoły. W godz. od 11.00 do 17.00
będzie można obejrzeć placówkę, porozmawiać z nauczycielami i umówić się na bezpłatną lekcję próbną.
5
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Pod koniec roku duszpasterskiego gościliśmy w parafii ks. Andrzeja
Dudzińskiego oraz trzech podopiecznych Bractwa Miłosierdzia im.
św. Brata Alberta w Lublinie. Przyjechali, by w ramach akcji „Podziel
się chlebem” prosić parafian o wsparcie finansowe na codzienne przygotowywanie ciepłych posiłków dla ok. 500 osób, które korzystają
z takiej pomocy.
Kiedy powstało Bractwo?
– Wszystko zaczęło się od ks. Stanisława Dubiela, prof. KUL, który był rektorem w kościele św. Jozafata przy ul.
Zielonej 3. Ksiądz Stanisław zobaczył,
że wiele osób żyje na granicy ubóstwa,
inni nie mają schronienia. Skontaktował się więc z Towarzystwem Pomocy
im. św. Brata Alberta we Wrocławiu
i w 1983 roku uruchomił filię Towarzystwa w Lublinie. Późniejszy prezes
Bractwa ks. Jan Mazur był kapelanem
więziennym, doświadczenie pracy
duszpasterskiej sprawiło, że postanowił pomagać ludziom zepchniętym na
margines życia społecznego. Rozwinął
działalność bractwa, uruchamiając w
budynku kościoła kuchnię i jadłodajnię dla ubogich. Następną uruchomił
w Świdniku, a wkrótce schronisko dla
bezdomnych mężczyzn w Lublinie,
potem w Chełmie, Zamościu i Puła-
Szczegółowe informacje:
www.albert.lublin.pl
6
Fot. http://gotujebolubi.pl
rodka
cie oś zując
r
a
p
s
.
rzeka
c na w
Pomo fiarować p c. podatku
o
o
r
a
p
n
ż
1
mo
ctwa
cz Bra
e
z
r
a
n
wach. Udało mu się również otworzyć
dla bezdomnych przychodnię lekarską
przy ulicy Zielonej. Uwieńczeniem
działalności ks. Mazura był Złoty Medal Zasługi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za szczególną działalność
na polu pomocy społecznej, który
otrzymał w 2005 roku.
Mówił Ksiądz, że Towarszystwo powstało już w czasach PRL-u?
- Wtedy również byli bezdomni, ale
oficjalnie nie wolno było o tym mówić,
każdy z nich miał jakiś meldunek. Po
1990 roku, po przewrocie ustrojowym,
kiedy wiele instytucji przestało istnieć,
problem zaczął szybko narastać.
Czy trudno było Księdzu podjąć pracę kapelana w tym środowisku?
- Bardzo szybko się zaaklimatyzowałem, a i podopieczni przyjęli mnie
życzliwie. Jednak początek nie był najszczęśliwszy. Po przyjęciu przeze mnie
funkcji kapelana, ks. Arcybiskup przedstawił mnie wśród pensjonariuszy jako
sędziego Sądu Metropolitalnego. Nie
było to zbyt fortunne, gdyż niemal każdy miał tam problem z prawem.
Kto obecnie zajmuje się sprawami
organizacyjnymi?
- Bractwem Miłosierdzia im. św. Brata
Alberta w Lublinie, bo tak po usamodzielnieniu nazywa się stowarzyszenie,
kieruje Zarząd, ja pełnię tam funkcję
kapelana.
Skąd Bractwo pozyskuje pieniądze?
- Środki pozyskiwane są z różnych źródeł, na przykład są to dotacje z Unii
Europejskiej w ramach realizowanych
projektów oraz z programów ministerialnych. Produkty żywnościowe
przekazują firmy, instytucje pomocy
społecznej i indywidualni darczyńcy.
Na działalność kuchni przeznaczane
są również środki finansowe zbierane podczas kwest oraz w ramach akcji
Podziel się chlebem. Bractwo jest jedną
Fot. Emaus/m.
Trzeba być dobrym jak chleb,
który dla wszystkich leży na stole...
Podopieczni Bractwa kwestują w Łęcznej
z najbardziej wiarygodnych instytucji,
bo bardzo mało pieniędzy wydaje na
etaty. Wiele pracy wykonuje się w formie wolontariatu. To pozwala na pozyskanie funduszy od jednostek pomocy
społecznej w Lublinie. Podpisujemy
umowę finansowania z MOPS i MOPR,
oni też rekomendują, kto może skorzystać z noclegowni. Mamy 35 miejsc.
Zimą z noclegu korzysta 40 osób. Warunkiem przyjęcia do noclegowni jest
to, że wszyscy muszą być trzeźwi. Zdarzają się jednak wyjątki, w wielkie mrozy przyjmujemy również osoby pod
wpływem alkoholu. W skrajnych sytuacjach z noclegowni korzysta nawet
i 100 osób. Kładzie się ludzi na każdej
Misją Bractwa jest pomoc ubogim
i bezdomnym, osobom chorym, rodzinom wielodzietnym i rodzicom
samotnie wychowującym dzieci.
Bractwo podejmuje także działania
wspierające w powrocie do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.
Bractwo prowadzi:
1. Jadłodajnię przy ul. Zielonej 3
w Lublinie, która codziennie wydaje
ok. 500 ciepłych posiłków.
2. Ośrodek Wsparcia dla Bezdomnych przy ul. Dolnej Panny Marii 32 w
Lublinie. W skład Ośrodka wchodzą:
a) Schronisko dla 35 bezdomnych
mężczyzn;
b) Noclegownia działająca od
listopada do końca kwietnia, dla
30 bezdomnych mężczyzn;
c) Mieszkanie Adaptacyjne dla
5 podopiecznych Schroniska, którzy podejmują próbę samodzielnego życia w społeczeństwie.
3. Ośrodek Aktywizacji Społecznej
i Zawodowej dla bezdomnych i długotrwale bezrobotnych w Bystrzejowicach Trzecich pod Lublinem.
4. Centrum Ekonomii Społecznej,
którego celem jest animowanie
i aktywne wspieranie rozwoju podmiotów ekonomii społecznej na terenie Lubelszczyzny.
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Sanktuarium św. Anny w Lubartowie
W pobliskim Lubartowie stoi piękny, barokowy kościół pod wezwaniem św Anny. Kilka lat temu świątynia uzyskała status bazyliki mniejszej. Mieszkańcy miasta i okoliczna ludność czują opiekę,
jaką nad nimi roztacza matka Maryi.
Święta Anna, lubartowska Pani!
W XVI wieku kult św. Anny był
powszechny w całej Polsce. W Lubartowie stał się wyjątkowy z chwilą przybycia księcia Pawła Karola Sanguszki,
dobrodzieja miasta i fundatora wspaniałej świątyni. Jej projektantem został
czołowy architekt doby późnego baroku, Włoch Paweł Antoni Fontana.
Postać patronki widać tu niemal na
każdym kroku. Przedstawiająca Świętą
płaskorzeźba zdobi fronton kościoła.
Przed wejściem z lewej strony znajduje
się kaplica z figurą św. Anny z Matką
Bożą i Jezusem. Mieszkańcy Lubartowa
doskonale ją znają, gdyż co roku nosi się
ją ulicami miasta podczas procesji przed
odpustem 26 lipca. Imię św. Anny nosi
też największy lubartowski dzwon.
Św. Anna – patronka rodzin
Ogromną czcią lubartowianie otaczają słynący łaskami obraz znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła.
Jest on dziełem flamandzkiego artysty,
namalowany został pod koniec XVII
w. Przedstawia św. Annę siedzącą na
tronie, która trzyma na kolanach wnuka Jezusa, obok niej stoi córka Maryja. Ten niezwykły motyw kobiety na
tronie wskazuje na jej znaczącą rolę
w rodzinie i w Kościele.
Rodzina, jaką tworzyli Anna i Joachim, stała się wzorem dla rodzin
chrześcijańskich. Dzisiaj wierni widzą
w św. Annie opiekunkę rodzin. Jest także
wsparciem dla babć, które troszczą się o
dobre wychowanie młodego pokolenia.
Od wieków zaufanie złożone przez
wiernych w ręce św. Anny Bóg wynagradzał wieloma łaskami. Niejeden
doczekał się upragnionego potomka,
pogodził z rodziną lub znalazł siły do
walki z nałogiem.
Cudowny obraz odsłaniany jest
codziennie przed pierwszą Mszą św.,
a zasłaniany po ostatniej.
Koronacja obrazu
Lubartowianie okazali wdzięczność
swej patronce, fundując jej złote korony. Powstały one z obrączek, biżuterii i
Sanktuarium św. Anny
pereł ofiarowanych przez wdzięcznych
parafian. Korony otrzymały wszystkie
trzy postacie z cudownego obrazu: św.
Anna, Najświętsza Maryja i Dzieciątko
Jezus. Uroczystej koronacji dokonał 26
lipca 2003 r. Metropolita Lubelski abp
Józef Życiński wraz z siedmioma innymi biskupami w obecności 40 tysięcy
wiernych.
Z lubartowskiej Księgi Łask
Dziękuję Ci, św. Anno, za wysłuchanie mojej modlitwy o uzdrowienie relacji
w mojej rodzinie. Ojciec powrócił do nas.
W tym kościele modliłam się przez
trzy niedziele. Choroba, na którą cierpiałam, zatrzymała się. To zasługa św.
Anny.
Tylko dzięki wstawiennictwu świętej Anny, której obrazek otrzymaliśmy
w dzień koronacji obrazu w Lubartowie,
wyszliśmy cało i zdrowo z wypadku.
Oprac. Violeta Miłosz
7
Fot. A. Podleśny
Fot. Emaus/m.
Z ks. Andrzejem Dudzińskim, sędzią Sądu
Metropolitalnego i kapelanem Bractwa
rozmawiała Marzena Olędzka.
Poznaj okoliczne sanktuaria
Fot. pl.wikipedia.org
wolnej przestrzeni, nawet w kaplicy,
żeby tylko nie zamarzli. Pamiętam, że
jakieś dwa, trzy lata temu, kiedy przyszedłem do schroniska i otworzyłem
drzwi, to okazało się że nie mam gdzie
nogi postawić. Wiem, że w innych
schroniskach nie ma takiej praktyki.
Znalezienie dla nich kąta to najmniejszy problem. Nikt nie zastanawia się
nad tym, że osobę bezdomną trzeba
umyć, zutylizować jej często „żywe
ubranie”, dać nowe i to od bielizny osobistej zaczynając. Żeby taka osoba mogła się odwszawić musi często zużyć
dwa szampony, do tego trzeba doliczyć
koszt wody, ręcznika i tak dalej. Inne
schroniska nie przyjmują większej ilości osób, bo boją się tych kosztów, których przecież nikt im nie zwróci. Jeśli
brakuje miejsca w noclegowni to nie
wyrzuca się ludzi na ulicę, wzywamy
wtedy Straż Miejską i Policję.
Jak długo ludzie korzystają z pomocy Bractwa?
- Bywa, że i siedem lat. Niektórym
udało się wyjść z bezdomności. Bezdomność to nie tylko brak dachu nad
głową, to pewien sposób na życie.
Wychodzą z niej najczęściej ci, którzy
potrafią funkcjonować samodzielnie.
Wielu trzeba pilnować, by sprzątali
po sobie, dbali o higienę, racjonalnie
wydawali pieniądze. Jestem spowiednikiem, dlatego nie mogę dzielić się
wszystkim, co wiem od bezdomnych,
o ich życiu, problemach. Ale nie tylko o spowiedź chodzi, każda rozmowa
zobowiązuje mnie do dyskrecji. To buduje zaufanie.
- Dziękuję za rozmowę.
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
ZACHĘTA DO ŻYCIA DUCHOWEGO
Kościół nigdy nie zaprzestał i dziś jeszcze
nadal zaleca praktykowanie kierownictwa
duchowego. Każdy (…) potrzebuje osobistego kontaktu z przewodnikiem pewnym
w doktrynie i doświadczonym w sprawach
Bożych. Pomoże on mu ustrzec się łatwego
subiektywizmu, dając do dyspozycji własne
zasoby wiedzy i doświadczeń przeżytych
w pójściu za Jezusem.
Benedykt XVI
Posługa kierownictwa duchowego
W drodze z Jezusem
Kierownictwo duchowe może się nam
kojarzyć z władzą, szefowaniem, a w
konsekwencji próbą sterowania naszym życiem. Tymczasem chodzi o to,
żeby nasze sumienie otrzymało odpowiednie światło Boże.
Pewien człowiek zarabiał na życie ulicznym graniem na skrzypcach.
Niestety nie wydobywał on ze swego
instrumentu zbyt harmonijnych dźwięków. Był bardzo ubogi, cały czas marzył
więc, że kiedyś uda mu się zapełnić
kapelusz monetami. Pewnego dnia,
przez plac, na którym grał, przechodził
wirtuoz gry na skrzypcach. Zbliżył się
do zebranych i w pewnym momencie
poprosił o instrument. Jednym spojrzeniem ocenił ich możliwości, nastroił
i wykonał wspaniały utwór. Ludzie byli
zdumieni, a i sam właściciel skrzypiec
wołał: To moje skrzypce! To moje skrzypce! Nie zdawał sobie sprawy, że drzemały w nich tak wielkie możliwości,
skrzypce okazały się bardzo dobre.
Z naszym życiem duchowym jest
podobnie, jeśli chcemy je rozwijać, konieczne jest kierownictwo doświadczonego duszpasterza. Kiedy pozwolimy,
żeby to Pan Bóg, najlepszy wirtuoz,
nastroił nas, wtedy będziemy mogli odkryć, jak wielkie skarby w nas drzemią.
Symbolem kierownictwa duchowego jest biblijna scena wędrówki Jezusa
z uczniami podążającymi do Emaus.
Jezus przyłącza się do nich i pytaniami
wydobywa to, co aktualnie przeżywają.
Cierpliwie ich słucha, następnie sam
zabiera głos i wyjaśnia im Pisma.
Już od pierwszych wieków Kościoła
praktykowano radę duchową, nazywa8
ną także kierownictwem, prowadzeniem lub towarzyszeniem duchowym.
Ta tysiącletnia tradycja wydała liczne
owoce świętości. Kościół mówi o konieczności kierownictwa, głównie w
ramach wędrówki formacyjnej, ale także w innych okolicznościach naszego
życia. Kierownictwo duchowe stanowi
więc pomoc w procesie uświęcenia dla
wszystkich wiernych w każdym stanie
życia. Gdzie istnieje taka praktyka, tam
dokonuje się odnowa osobista i wspólnotowa, tam są powołania i duch apostolski. Warto wspomnieć, że również
w naszej parafii są osoby objęte kierownictwem duchowym.
Zwykle praktyka ta łączy się z sakramentem pojednania, ale nie koniecznie, gdyż może ona mieć miejsce
także poza czasem sprawowania sakramentu pokuty.
Celem kierownictwa jest rozeznawanie znaków woli Bożej. Na ogół mówi
się o rozeznawaniu świateł i poruszeń
Ducha Świętego. Są sytuacje, w których
taka konsultacja jest niezbędna, szczególnie, gdy chodzi o powołanie, wyjaśnienie kwestii natury moralnej, postęp
w życiu duchowym, modlitwę, pracę,
życie rodzinne, wyjaśnienie jakiejś niezrozumiałej sytuacji. Jest to wspólna
wędrówka, podczas której dokonuje się
formowanie sumienia.
Wśród konkretnych środków życia
duchowego, oprócz źródeł pierwszoplanowych takich jak: Eucharystia, Słowo
Boże, modlitwa, należy wyróżnić również: czytanie duchowe, rachunek sumienia, częste przystępowanie do sakramentu pokuty i pojednania, rekolekcje.
Przyg. Magdalena
Fot. http://imagenes-de-jesus.com
Refleksje
Tylko miłością Bożą i darem życia
w Chrystusie jesteśmy w stanie odzyskiwać równowagę serc i siły, aby powstawać i iść dalej. Jedynie Boża miara
miłości obala ludzkie kryteria klęski,
przez Jego rany. Oto nasz drogowskaz
zwycięstwa przez uniżenie – cel naszej
nadziei w Bogu.
Zmartwychwstanie to przecież szukanie żywego pośród świętych ludzi
Kościoła, a nie w upadłych w grzechy,
w strukturach społecznych zła, ideologiach, bogactwach, pieniądzach... Pociągnięci entuzjazmem wiary i darami
Ducha Świętego, sercem i duszą dochodzimy do poznania głębi Boga oraz Jego
planu zbawienia.
Bóg swoją uprzedzającą miłością
poprzez błogosławieństwo pozwala
człowiekowi tworzyć lud, naród, Kościół. W Jego rękach wzrasta nasza komunia z Nim i między nami.
Z sercami oczyszczonymi z wszelkich gnuśności i zaniedbań, wzmocnieni darem męstwa, wszystko będziemy mogli w Tym, który nas umacnia
(Flp 4, 13).
Jacek Majdan
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Małe kroki wielkiego zła
czujność potrzebna nie tylko rodzicom
Święta – ale jakie?
W przedstawionej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej drugiej części darmowego Naszego elementarza
pt. Zima, w rozdziale Świąteczne zakupy, mowa jest o świętach, jednak dziwnym trafem została pominięta nazwa
Boże Narodzenie i Wigilia. Za to powoli
zadomowiają się w naszym języku nazwy - święto psa, święto ryby, święto
ptaków. Dopiero po nadesłanych protestach, MEN zapowiedział odwołanie
się w podręczniku do chrześcijańskiego
charakteru świąt z jego pełną nazwą, tj.
Boże Narodzenie.
Profanacja w płaszczu kultury
Spektakl, choć trudno nadać
taką rangę skandalicznym popisom z Golgoty Picnic, pokazuje
jednoznacznie, że trudno mówić tu o spontanicznych, samoczynnych procesach, ale
że chodzi o przemyślane i celowe działania. Dodajmy - dotowane z publicznych środków.
A przy tym próbowano zdyskredytować i ośmieszyć katolików jako ciemnogród nie znający się na sztuce – choć te występy
to raczej diabelskie sztuczki. Odbyły
się liczne protesty w tej sprawie, głos
zabrali także hierarchowie Kościoła.
W rezultacie w wielu miastach odwołano występy.
Bierność to zgoda na zło
Brak dziś stanowczej reakcji społeczeństwa w drobnych sprawach, będzie oznaczał bierne przyzwolenie na
rugowanie wartości chrześcijańskich
z życia publicznego jutro. Co pozostawimy dzieciom i wnukom po czasach,
które jednak możemy współtworzyć?
Krystyna Sochan
Fot. www.stes.art.pl
Proces laicyzacji w Polsce przybiera
na sile. Codzienność dostarcza wiele
przykładów.
Pierwszy rodzic i drugi rodzic
Formularze zgłoszeniowe dla większości placówek edukacyjnych w Polsce tworzy firma Vulcan z Wrocławia.
Instytucja podaje się jako firma ekspercka będąca największym polskim
producentem oprogramowania do zarządzania oświatą. W tym roku uczeń,
ubiegający się o przyjęcie do szkoły,
w rubryce Rodzice/opiekunowie prawni, miał wpisać dane: pierwszego rodzica/opiekuna, a następnie drugiego
rodzica/opiekuna. Jeszcze w ubiegłym
roku w tym miejscu znajdowały się
słowa: ojciec i matka. Czyżby była to
poprawność według formuły genderowej? A może nie należy robić z tego
problemu? Przecież to tylko drobny
szczegół. Tylko w nim podobno sam
diabeł tkwi. Zdecydowany sprzeciw
m.in. z inicjatywy Gościa Niedzielnego
sprawił, że powrócono do poprzedniej
formy kwestionariuszy. W wyjaśnieniu Prezesa zarządu Vulcan czytamy,
że chodziło o to, by były one zrozumiałe dla wszystkich użytkowników.
Fot. www.citizengo.org/pl
Jaki wpływ na rzeczywistość ma przeciętny człowiek?
Internet i jego narzędzia to dzisiaj nowe drogi działania obywateli, dążących do tego, by politycy i instytucje naprawdę służyły społeczeństwu. Jednym z narzędzi, które pozwala każdemu zabrać głos jest
Fundacja Citizen GO, która ma już swoje oddziały w wielu krajach.
Często wobec wyzwań rzeczywisto- krajach. Kilka miesięcy temu głośna
ści czujemy się bezradni, nie wiemy była sprawa 27-letniej Meriam Yehya
co robić i jak reagować. Dotyczy to Ibrahim, którą sąd w Sudanie skazał
zarówno naszego podwórka jak i sytu- na karę śmierci za rzekome przejście
acji osób pokrzywdzonych w innych z islamu na chrześcijaństwo. Gdyby
nikt w tej tragicznej sprawie nie zabrał
głosu, kobieta straciłaby życie. Dziś
dzięki interwencji wielu organizacji,
dyplomatów, a także zwykłych obywateli cieszy się wolnością i mieszka
z rodziną w USA.
Ma więc sens reagowanie, wrażliwość na dziejące się zło i krzywdę,
podpisywanie petycji i uczestniczenie
w akcjach protestacyjnych.
Fundacja CitizenGo to społeczność
aktywnych obywateli, która ma na celu
wspieranie udziału społeczeństwa w
polityce. Stawia sobie za cel obronę życia, rodziny i wolności na całym świecie. Wychodząc z chrześcijańskiej wizji
człowieka oraz porządku społecznego,
oferuje wszystkim obywatelom narzędzia do aktywnego uczestniczenia
w życiu społecznym.
Za pomocą internetu można podpisać przygotowaną petycję, wnieść
własne treści, wyrazić swój sprzeciw
lub poparcie. Zaangażowanych jest już
1 436 444 osób. Pamiętajmy, że polityka jest w swej istocie powołaniem
do służby, a rządzący mają obowiązek
wysłuchiwać tych, którymi rządzą.
Na parafialnej stronie Web znajdziemy odnośnik do CitizenGo.
Przyg. Marzena Olędzka
9
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
Wydarzenia ewangelizacyjne 2014/2015
w parafii św. Barbary
Pielgrzymka do Matki Bożej
Szkaplerznej w Kijanach
Chrzest daje radość bycia z Bogiem
i z innymi
27 września wyruszymy na pielgrzymi szlak do Matki Bożej Kijańskiej.
Będzie to dla nas okazja do odkrywania sakramentu chrztu, który
daje radość bycia z Bogiem i innymi przez doświadczenie spotkania
z braćmi w wierze.
Jubileusz 25-lecia istnienia parafii
Chrzest czyni nas rodziną parafialną
21 listopada minie 25 lat od powstania
naszej parafii. Proponowane z tej okazji
wydarzenie będzie dla nas sposobnością do odkrywania sakramentu chrztu,
przez który stajemy się jedną rodziną
Bożą.
Niedziela Chrztu Pańskiego
W chrzcie odkrywamy miłość Boga
Patrząc na chrzest Jezusa, będziemy
odkrywać sakrament chrztu, który
czyni nas umiłowanymi dziećmi Boga.
Będzie to dla nas czas doświadczenia
szczególnej więzi miłości z Bogiem Ojcem i odkrywania, że każdy ochrzczony nosi w sercu wyryte duchowe znamię przynależności do Stwórcy.
Śniadanie wielkanocne
Chrzest daje nam nowe życie
W wielkanocny poranek podczas uroczystego śniadania rodzinnego jesteśmy zaproszeni do odkrywania mocy
sakramentu chrztu, który daje nowe
życie przez wspólną modlitwę i poświęcenie rodziny i domu wodą święconą
na znak odradzania się naszej wiary.
Meta roku
Nowy rok duszpasterski w naszej
parafii poświęcony jest odkrywaniu
istoty sakramentu chrztu świętego,
w którym rodzimy się na nowo. Wydarzenia ewangelizacyjne są propozycją skierowaną do wszystkich
parafian i mają pomóc w wyborze
stylu życia zgodnego z tym sakramentem: osobiście, w rodzinach
i we wspólnotach.
Rekolekcje ewangelizacyjne
Chrzest wprowadza nas do wspólnoty
Wydarzenie przeżywać będziemy od 11
do 14 czerwca 2015 r. Rekolekcje ewangelizacyjne, które rozpoczęły się w marcu
br. w Archikatedrze Lubelskiej, odbywać
się będą w parafiach całej archidiecezji
jako przygotowanie do peregrynacji relikwi Krzyża Świętego. W naszej parafii
będą okazją do odkrywania sakramentu
chrztu wprowadzającego nas do wspólnoty Kościoła. Rekolekcje mają nam
pomóc w poznaniu prawdy, że chrzest
prowadzi do braterstwa i radości, jaka
wypływa z życia we wspólnocie.
Przyg. s. Halina Herda fmm
Parafia pod
Nowy rok duszpasterski
Nawracając się i wierząc w Ewangelię, odkrywamy chrzest, w którym
rodzimy się na nowo – głosi hasło rozpoczynającego się roku duszpasterskiego w parafii. Słowa nawrócenie
i wiara w Ewangelię nawiązują do wezwania roku duszpasterskiego dla całej
Polski, natomiast odkrywanie chrztu,
w którym rodzimy się na nowo jest wartością roku w ramach realizowanego
przez nas programu duszpasterskiego.
Nawrócenie i wiara, które prowadzą do
chrztu odradzającego i dającego życie
z Bogiem, staje się dla nas szczególnym wezwaniem na nadchodzący czas.
Niech ten rok będzie dla wszystkich
parafian okazją do głębszej refleksji
nad naszą relacją do Boga i odkryciem
sakramentu chrztu św. jako bramy wiodącej do głębszej więzi z Nim.
Kiedy dokonujemy kwartalnego
podsumowania prac materialnych w
parafii mówimy: oto zebraliśmy taką
ofiarę i wykonaliśmy taką pracę. Za10
Niech ten rok będzie dla nas okazją do głębszej
refleksji nad naszą relacją do Boga i odkryciem
sakramentu chrztu św. jako bramy wiodącej do
głębszej więzi z Nim.
zwyczaj są one planowane w oparciu
o określone potrzeby. Podobnie jest w
dziedzinie życia duszpasterskiego. Zaplanowane wydarzenia i proponowane
wartości mają nas zachęcić do stawania się coraz piękniejszą świątynią duchową. Trzeba nam uświadomić sobie,
że przez chrzest rodzimy się na nowo:
stajemy się dziećmi Bożymi, należymy
do Chrystusa, jesteśmy chrześcijanami,
tworzymy jedną rodzinę. Niech refleksja nad wartością roku sprawi, abyśmy
naprawdę narodzili się na nowo, stając
się prawdziwą rodziną parafialną.
Sprawy materialne parafii
Przez okres wakacji wykonane
zostały prace przy izolacji budyn-
ku parafialnego. Obecnie trwają prace przy malowaniu dachu kościoła
i plebanii. Namalowany został obraz Jezusa Miłosiernego, powstaje także obraz św. Jana Pawła II.
Obydwa obrazy umieszczone zostaną w ołtarzach bocznych kościoła.
Prace nad przygotowaniem ołtarzy
ruszą w październiku.
Podczas ostatniej zbiorki zebraliśmy kwotę 23 852 zł. Składam wszystkim serdeczne Bóg zapłać za wszelkie
ofiary złożone na nasze dzieła. Bóg zapłać również Radnym za troskę o materialne potrzeby parafii, roznoszenie
naszego kwartalnika i zbieranie ofiar.
ks. Proboszcz
Podatki w Kościele
Fot. Internet
Jakie podatki płaci Kościół i kapłani? – pytają parafianie.
Również niektórzy politycy domagają się podatków, siejąc
zamęt informacyjny, gdyż trudno podejrzewać ich o nieznajomość prawa.
Podatek zryczałtowany
Księża wikariusze i proboszczowie
są płatnikami podatku zryczałtowanego, podobnie jak osoby fizyczne, które prowadzą pozarolniczą działalność
gospodarczą. Obowiązuje ich podatek
dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ze składanych ofiar. Urząd
skarbowy, właściwy dla miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim, ustala wysokość ryczałtu na
każdy rok. Stawki ustalane są w zależności od wielkości parafii (liczy się liczba
mieszkańców) i miejsca zamieszkania.
Co ciekawe, księża płacą podatek od
liczby mieszkańców parafii, a nie od liczby praktykujących wiernych. System podatkowy niejako określa misyjność Kościoła i odpowiedzialność duszpasterską
za wszystkich ludzi, także niewierzących
czy innego wyznania.
Weź się
uśmiechnij
cijanin
Chrześ
smutny esco
ć
y
b
że
nc
nie mo
Papa Fra
Umowy o pracę
W przypadku gdy księża, siostry
zakonne i zakonnicy są zatrudnieni
na etacie, to płacą podatek dochodowy na tych samych zasadach jak inni
pracownicy. Najczęściej wykonywane
prace to katecheta, nauczyciel, wykładowca, pomoc medyczna, kurialista.
Działalność gospodarcza
Parafie, kurie, klasztory jako instytucje mogą prowadzić działalność gospodarczą, którą muszą zarejestrować i
płacą takie same podatki CIT, PIT, VAT
jak wszystkie podmioty gospodarcze.
Kościelne osoby prawne nie płacą tylko
podatku dochodowego od dywidendy,
podobnie jak inne instytucje działające
na rzecz społeczeństwa, np. Ochotnicza
Straż Pożarna czy kluby sportowe.
Ulgi i zwolnienia
Ulgi i zwolnienia podatkowe dla Kościoła i jego instytucji określają regulacje prawne. Mają na celu wspieranie
Kościoła w prowadzeniu różnych dzieł
religijnych, charytatywno - opiekuńczych, oświatowych i wychowawczych,
które skierowane są na dobro człowieka.
Podatki od nieruchomości
Ten podatek określa także stosowne prawo. Zwalnia kościelne osoby prawne od świadczeń na fundusz
gminny oraz fundusz miejski z tytułu
posiadanej nieruchomości tylko gdy
są one przeznaczone na kult religijny
lub cele edukacyjne (szkoły, seminaria). Zwolnione są również: klasztory,
Pływają dwie rybki w akwarium
i nad czymś mocno dyskutują.
Dyskusja jest coraz bardziej zażarta,
w końcu dochodzi do kłótni i rybki
obrażone na siebie nawzajem odpływają przeciwlegle kąty swojego
akwarium. Mija jakiś czas, widać,
że jedna z rybek mocno się zastanawia, po czym podpływa do drugiej
i mówi: – No dobrze, przyjmijmy,
że nie ma Boga, w takim razie:
KTO zmienia wodę w akwarium?!
Emaus Pismo Rady Duszpasterskiej
kurie i zabytki. Natomiast za użytki
rolne i lasy Kościół płaci podatki jak
każdy inny właściciel.
Inne formy wspierania budżetu państwa przez Kościół
Wkład Kościoła do budżetu to
także prowadzenie różnych instytucji
wypełniających zadania państwa. Instytucje kościelne i świeccy finansują
przedszkola i szkoły dla kilkudziesięciu tysięcy dzieci. Znaczący jest także
wkład Kościoła w pomoc potrzebującym i najuboższym, co wydatnie
wspiera system państwowej pomocy
społecznej. Caritas systematycznie
przekazuje osobom potrzebującym
pomoc materialną i w znacznej mierze korzysta z pomocy wolontariuszy. Wartość ich pracy to setki milionów złotych rocznie. Działają liczne
ośrodki pomocy. Zakony, instytuty
życia konsekrowanego i stowarzyszenia prowadzą w Polsce placówki opiekuńczo-lecznicze. Są to: domy samotnej matki, ośrodki pomocy rodzinom,
domy dziecka, ośrodki wychowawcze,
placówki dla upośledzonych dzieci i
dorosłych, domy starców, placówki dla
osób uzależnionych, hospicja, ośrodki
leczniczo - rehabilitacyjne, przychodnie, schroniska dla bezdomnych, noclegownie i kuchnie dla ubogich.
Kościół także utrzymuje zabytki.
Większość zabytkowych budynków
w Polsce to świątynie, których jest
kilka tysięcy. Pieniądze zbierane na
tacę przeznaczone są na utrzymanie
kościoła i nie zawsze wystarczają na
sprzątanie, ogrzewanie, oświetlenie,
ubezpieczenie, remonty. Często trzeba
szukać dotacji, sponsorów. Te wydatki
łącznie w skali kraju dają rocznie kwotę ponad miliard złotych. Finansowe
zaangażowanie katolików na rzecz
społeczeństwa i państwa zamyka się
kwotą miliarda złotych rocznie. Instytucje i wspólnoty Kościoła katolickiego stanowią dużą część „trzeciego
sektora”. Jeśliby państwo przejęło te
zadania, to kosztowałoby to wiele miliardów złotych rocznie.
O wydatkach, jakie z tytułu podatków i innych należności ponosi nasza
parafia, napiszemy w kolejnym numerze Emaus.
Krystyna Sochan
11
Oto widzisz, znowu idzie jesień...
KRZYŻÓWKA
-
yż
rz
K
a
k
ów
POZIOMO:
1. Niestrudzony Apostoł Narodów; 4. Św. ... Kostka
(patron dzieci i młodzieży); 9. Siglum dominikanów; 11. Kościeliska lub Chochołowska; 13. Jeden
z archaniołów; 14. Jeden z proroków mniejszych;
15. Kończy modlitwę; 17. Symbol pierwiastka, einsteinu; 19. Prezent lub talent; 20. „Szczęśliwy mąż,
który ma dobrą…” (Syr 26,1); 22. Pospolity chwast
zbożowy; 24. Wódz zastępów niebieskich; 27. „…
lalka nieduża” (imię z piosenki); 29. Największe
jezioro w Turcji; 31. Zwiastował Maryi; 33. W piosence jej nie wypada (solenizantka z 12 XII); 34.
… wybrany (nacja); 35. Miejsce przechowywania
Arki Przymierza w czasach Samuela (1 Sm 3,3); 38.
Skrót Księgi Estery; 40. Plac … w Lublinie; 42. Stała matematyczna zwana ludolfiną (π); 43. Parlament
Europejski w skrócie; 44. Pustynna kraina, przez
którą wędrował Abram (Rdz 13); 46. Księga w rulonie; 47. Potocznie milion złotych; 48. Król Izraela,
syn Jeroboama (1 Krl 15,25).
PIONOWO:
1. … Krzyża Świętego; 2. Wolna …; 3. … Abrahama lub natury; 5. Miasto rodzinne św. Pawła; 6.
Drugi syn Jakuba i Bilhy (Rdz 30); 7. Mierz ją na
zamiary; 8. „Ja jestem krzewem …” (J 15,5); 10.
Jan Chryzostom, pamiętnikarz; 12. Nadawane przy
chrzcie; 16. Trawa na płycie boiska; 18. Ostateczny; 19. … Boży; 21. Tam wychowywał się Jezus;
23. Maria z Magdali; 25. Pobierał cło; 26. Antonim
bałaganu; 28. Miasto chaldejskie, z którego wyruszył Abram (Rdz 11,26); 30. Zawieść nie może; 32.
Kain dla Abla; 35. Inicjały Prymasa Tysiąclecia;
36. Inicjały króla Polski (1506-1548); 37. Czwarta
księga Starego Testamentu; 39. Matka Izaaka; 41.
Ogród z Księgi Rodzaju; 45. Skrót Księgi Barucha.
Hasło będące rozwiązaniem krzyżówki wyznaczają kolejne numery od
1 do 43 umieszczone w dolnej części wybranych kwadratów. Czytelnicy, którzy nadeślą prawidłowe rozwiązanie do 31 października 2014
roku, wezmą udział w losowaniu nagród. Odpowiedzi prosimy przesyłać na adres redakcji EMAUS. Hasło krzyżówki z nr 89 Emaus brzmiało:
Drogą miłości zajdziesz najdalej. Nagrody za prawidłowe rozwiązanie otrzymują: Anita Gdula, Julia Kopeć, Dagmara Radko. Gratulujemy! Po odbiór nagród zapraszamy do biblioteki parafialnej w niedzielę od 16.45 do 19.15.
Poniżej wpisz hasło, będące rozwiązaniem krzyżówki.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
4
5
1
2
39
19
11
20
9
28
14
12
3
9
10
26
20
17
18
1
23
27
7
38
32
39
24
14
43
30
42
44
37
32
12
5
36
25
26
33
36
41
41
37
33
45
48
23
16
43
29
35
40
10
19
15
18
4
40
47
6
31
8
29
28
15
25
34
8
7
2
13
22
6
24
13
35
21
3
34
46
38
27
31
16
42
17
30
21
22
11
Przyg. Marek Sochan
ka
rz
K
ów
yż
Kwartalnik EMAUS. Pismo Rady Duszpasterskiej Parafii św. Barbary w Łęcznej. Rok XXIII, Łęczna, lipiec-wrzesień 2014, nr 90, Red. nacz.: Krystyna
Sochan. Sekr. red.: Marzena Olędzka. Red.: Agnieszka Dybich, Małgorzata Gajowiak, Leszek Kozioł, Justyna Majdan, Violeta Miłosz, Jacek Majdan,
Renata Misztal, Marek Sochan. Skład komputerowy: Marzena Olędzka. Asystent kościelny: ks. Andrzej Lupa. Adres red.: Kwartalnik EMAUS, Al. Jana
Pawła II 97, 21-010 Łęczna, e-mail: [email protected], www.emaus.parafia.info.pl. Druk: Drukarnia „Kopia”, Lublin, ul. Nowy Świat 11A, tel. (81)
7455422. Wydawca: Rada Duszpasterska Parafii św. Barbary w Łęcznej. Nakład: 3200 egz.