Artykuł w PDF TUTAJ - Duszpasterstwo Rodzin Archidiecezji

optuj Misyjnych Seminarzystów” (AdoMiS), która proponuje kilka form: ad­
opcja wspomagająca (wpłata dowolnej sumy w dowolnym czasie), adopcja stała
(wpłata miesięczna zadeklarowanej sumy), adopcja grupowa (razem ze swoją
wspólnotą lub znajomymi zbieranie dowolnej sumy wpłacanej co miesiąc)511.
Trzecią formą pomocy, jaką można zaproponować rodzicom bierzmowa­
nych, jest wsparcie Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła w postaci zakupu
krzyżyka misyjnego przygotowanego przez P D M (z napisem: „Idźcie i głoście”).
Czwartą formą może być pomoc paralelna do inicjatywy w ramach chrztu
św. i I Komunii św., czyli zorganizowanie zbiórki dla bierzmowanych w kra­
jach misyjnych, a także przy zakupie szat liturgicznych, krzyżyków, świec
(lamp naftowych) itp.
Wszystkie te formy wsparcia dzieła misyjnego powinny być poprzedzone
katechezą dla rodziców wyjaśniającą te inicjatywy.
2.4.4. Duszpasterstwo narZCtAum J i
Instrukcja D uszpasterstw a R odzin A rchidiecezji G nieźnieńskiej podkreśla,
że rodzice jako pierwsi głosiciele wiary (por. KKK 1666) są także przekazi­
cielami zasad etycznych swoim dzieciom. Zadaniem rodziców jest rozważne
i dyskretne towarzyszenie swoim synom i córkom w przeżywaniu kolejnych
faz dorastania (por. F C 27)512. Troska rodziców wobec swoich dzieci w ramach
przygotowania do sakramentu małżeństwa powinna towarzyszyć im przez
całe życie: od wieku dziecięcego (przygotowanie dalsze), po wiek młodzieńczy
(przygotowanie bliższe) aż do podjęcia decyzji o zawarciu sakramentu mał­
żeństwa (przygotowanie bezpośrednie).
W archidiecezji poznańskiej jest zwyczaj, że na zakończenie katechez
przedślubnych dla narzeczonych organizowane jest spotkanie z rodzicami i te­
ściami. W ramach tego spotkania poruszanych jest kilka zagadnień:
-trudności rodziców posiadających dorosłe dzieci w przeżywaniu wraz
z nimi problemów związanych z odczytywaniem swojego powołania,
w zaakceptowaniu wyboru życiowej drogi swoich dzieci, w zaakceptowa­
niu wybranej osoby, w zaakceptowaniu czasu podjęcia decyzji o ślubie;
- pomoc w dostrzeżeniu prawdy, że dziecko nie jest własnością rodziców;
-zasada zachowania odrębności nowego małżeństwa, umiejętność zaak­
ceptowania odmienności tradycji czy zachowań w przypadku, gdy do ro­
dziny wchodzi osoba z innego kręgu tradycji, kultur (z Polski czy innego
kraju) - traktowanie tej sytuacji jako ubogacającej;
- zasada zachowania intymności młodego małżeństwa —inaczej, gdy mło­
dzi zamieszkują razem z rodzicami, a inaczej, gdy osobno;
511 For. AdoMis [online].
512Instrukcja Duszpasterstwa Rodzin, nr 5, 6.
—bycie dziadkiem i babcią w niedalekiej przyszłości: tworzenie atmosfe­
ry szacunku dla życia od poczęcia do naturalnej śmierci, pozostawienie
rodzicom sposobu wychowywania swoich dzieci —dziadkowie pełnić po­
winni tylko funkcję pomocniczą, uzupełniając wiedzę młodych, służąc
doświadczeniem w kwestii wychowania, a szczególnie w dziedzinie kulty­
wowania tradycji, utrzymywania więzi rodzinnych z szerszą rodziną;
—modlitwa wstawiennicza za najbliższych, szczególnie w sytuacjach trud­
nych w rodzinach swoich dzieci, a także ciągła dobra wola z obu stron,
miłość i pragnienie harmonii dla pogłębiania więzi rodzinnych513.
Po tej katechezie zapraszani są rodzice wraz z dziećmi —narzeczonymi na
Mszę św. odprawioną w intencji młodych i ich rodziców/przyszłych teściów.
Jest to wówczas wyjątkowa wspólnota. W ramach tej katechezy dla rodziców
i teściów, jak i tej ostatniej dla narzeczonych można ukazać misyjne i misjo­
narskie zadania małżeństw oraz rodzin i zaproponować formy pomocy misyj­
nemu dziełu. M ożna też na takie spotkanie zaprosić misjonarza.
Dobrze by było, gdyby narzeczeni pomodlili się przy chrzcielnicach, gdzie
byli ochrzczeni, a także odwiedzili rodziców chrzestnych, prosząc ich o szcze­
gólną modlitwę514. M łode pary coraz częściej wychodzą z inicjatywą zbiórek
pieniężnych na rzecz niepełnosprawnych dzieci, hospicjów, dla domów dziec­
ka. Zamiast kwiatów goście wrzucają pod kościołem pieniądze do puszki. Pań­
stwo młodzi także proszą gości, aby zamiast kwiatów przynosili upominki,
słodycze i pomoce szkolne, które trafią do rąk wychowanków domów dziec­
ka515. Nowożeńcy mogą zaproponować, aby zamiast kwiatów zaproszeni goście
i uczestnicy liturgii Mszy św. ofiarowali tzw. misyjny bukiet (koperty z ofiara­
mi na misje)516.
2.4.5. Formacja rodziców osób powołanych
Sw. Ambroży w swoim dziele N a obłóczyny dziew icy zwraca uwagę na
szczególną troskę, jaką wychowaniu osoby, która ma być poświęcona Bogu,
powinni poświęcać rodziceS17. Wydaje się jednak, że ta wyjątkowa troska ro­
dziców powinna rozciągać się na całe życie. Można więc mówić o szczegól­
nym powołaniu - o powołaniu rodzica osoby powołanej do życia kapłańskie­
go, konsekrowanego czy misjonarskiego. W zrozumieniu tej szczególnej roli
rodziców powinno pomóc duszpasterstwo parafialne poprzez zorganizowanie
cyklicznych spotkań.
513 Por. G. U r b a n i a k , Spotkania z,przyszłymi teściami, list ( e - m a il ) .
514 Por.J. SzkodoŃ, Małżeństwo, s. 75.
515 Por. A. B y r s k a , Nowożeńcy dzieciom, s. 3.
516 Por. Z . C z e k a l s k a , Ofiary na misje, s. 73.
517 Por. Ojcowie Kościoła łacińscy, s. 4 3 -6 8 .