Polimery - BIOL

Polimery
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Opis
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć i
egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Ochrona Środowiska
Studia drugiego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0200-OS2-1POL
polski
Przedmiot obowiązkowy, moduł kierunkowy
I rok/I semestr
brak
Liczba godzin: 30
Forma prowadzenia zajęć: wykłady 15 godzin, laboratoria 15 godzin
Celem wykładów i ćwiczeń jest zapoznanie studenta z wiedzą z zakresu tworzyw
polimerowych, informacji na temat metod ich otrzymywania i modyfikacji. Omawiane są
właściwości i zastosowania najczęściej spotykanych tworzyw sztucznych a także polimerów
naturalnych (polisacharydy, białka, kwasy nukleinowe). Rozważane są problemy związane
z recyklingiem i biodegradacją oraz ochroną środowiska podczas produkcji i recyklingu
tworzyw syntetycznych i naturalnych. Pod uwagę brane są takie aspekty jak toksyczność:
monomerów, polimerów, produktów rozkładu oraz dodatków stosowanych w celu uzyskania
tworzyw użytkowych.
Metody dydaktyczne:
• podające (wykład informacyjny, konsultacje objaśniające),
• praktyczne (ćwiczenia laboratoryjne, pokaz).
Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po zaliczeniu laboratorium
Formy pomiaru/oceny pracy studenta:
Ocena przygotowania studenta do zajęć laboratoryjnych – odpowiedź ustna w trakcie
ćwiczeń, zaliczenie praktyczne zadań podczas zajęć; ocena wiedzy i umiejętności
związanych z realizacją zadania laboratoryjnego – dokumentowane w sprawozdaniu z
zadania laboratoryjnego oraz sprawdzianem testowym po zaliczeniu sprawozdań. Egzamin
pisemny i/lub ustny na ocenę.
Efekty kształceniai
Student dostrzega wielorakie związki między elementami środowiskowymi a
zaletami i zagrożeniami wynikającymi z użytkowania otrzymywania i
utylizacji tworzyw polimerowych.
Student potrafi wskazać techniki badawcze stosowane w analizie polimerów.
Podczas ćwiczeń laboratoryjnych student poznaje i stosuje zasady
bezpieczeństwa i ergonomii w pracy laboratoryjnej. Jest odpowiedzialny za
bezpieczeństwo własne i innych. Współdziała i współpracuje w grupie.
Stosuje właściwą metodologię do rozwiązywania problemu badawczego i
praktycznego związanego z otrzymywaniem, użytkowaniem i utylizacją
tworzyw polimerowych. Wykonuje podstawowe doświadczenia i obserwacje
dotyczące otrzymywania oraz badania właściwości tworzyw polimerowych.
Zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą poprawności i rzetelności
wykonywania eksperymentów oraz sporządzania sprawozdań z ćwiczeń.
Interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski i w sposób krytyczny ocenia
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
K_W01,
K_W05
K_W09, K_U22, K_K03,
K_K04K_K08
K_U01
K_W11, K_U05, K_K02, K_U06,
K_U19, K_K09
błędy pomiarowe.
Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej literatury naukowej
polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się specjalistyczną terminologią
dotyczącą otrzymywania, toksyczności i recyklingu polimerów. Jest otwarty
na wykorzystywanie zdobytej wiedzy i pogłębianie jej przez korzystanie z
literatury.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studentaii
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
K_U03, K_U20, K_K10, K_K11
3
Ogólny nakład pracy studenta: 75 godz. w tym: udział w wykładach i laboratoriach: 30
godz.; przygotowanie się do zajęć i zaliczeń: 41 godz.; udział w konsultacjach,
zaliczeniach: 4 godz.
Nakład pracy studenta związany z zajęciamiiii:
Liczba godzin
Punkty ECTS
34
1,4
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
60
2,4
o charakterze praktycznym
27.11.2012
Koordynator
przedmiotu:
Dr Agnieszka Z. Wilczewska
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe (wykład)
Elementy składowe sylabusu
Opis
Polimery
Nazwa przedmiotu
0200-OS2-1POL
Kod przedmiotu
Ochrona Środowiska
Nazwa kierunku
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
polski
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze
sposobem ich weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
I rok/I semestr
Liczba godzin: 15
Forma prowadzenia zajęć: wykład
Dr Agnieszka Z. Wilczewska
Wykłady:
Definicja polimeru i makromolekuł. Główne metody syntezy makromolekuł,
podstawowe pojęcia i podział polimerów. Polimeryzacja stopniowa i
łańcuchowa.
Omówienie właściwości i zastosowania oraz problemów ekologicznych
związanych z użytkowaniem i utylizacją najważniejszych polimerów:
winylowych (PE, PP, PS, PCV, PMM, PVA, kauczuki naturalne i syntetyczne)
kondensacyjnych i poliadduktów (fenoplasty, aminoplasty, poliestry i
poliamidy, poliuretany, poliwęglany, żywice epoksydowe).
Polimery naturalne i ich pochodne syntetyczne.
Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona środowiska podczas produkcji
tworzyw sztucznych i gumy. Degradacja polimerów: chemiczna, termiczna,
biologiczna i fotochemiczna. Recykling polimerów odpadowych oraz
poużytkowych wyrobów z tworzyw sztucznych. Biodegradacja i tworzywa
biodegradowalne.
Nowe, specjalne tworzywa sztuczne (polimery termoodporne, polimery
topologiczne, polimery elektroprzewodzące, dendrymery, inteligentne żele, fazy
stałe, wymieniacze jonowe - jonity).
Dostrzega wielorakie związki między elementami środowiskowymi a zaletami i
zagrożeniami wynikającymi z użytkowania tworzyw polimerowych. Wskazuje
zagrożenia środowiskowe związane z otrzymywaniem i utylizacją tworzyw
polimerowych. Posługuje się terminologią i nomenklaturą związaną z
tworzywami polimerowymi. Potrafi wskazać techniki badawcze stosowane w
analizie polimerów. Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej
literatury naukowej polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się specjalistyczną
terminologią dotyczącą otrzymywania, toksyczności i recyklingu polimerów.
Jest otwarty na wykorzystywanie zdobytej wiedzy i pogłębianie jej przez
korzystanie z literatury
Sposób weryfikacji: egzamin pisemny lub/i ustny.
Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po zaliczeniu
sprawozdań i testu z laboratorium. Obecność na wykładach nie jest warunkiem
koniecznym do przystąpienia do egzaminu.
Literatura podstawowa:
Florjańczyk Z., Penczek S. (red.), Chemia polimerów tom I, II i III, Oficyna
Wyd. PW, 2001 i 1997
Szlezyngier W., Tworzywa Sztuczne, tom I, II i III, Wydawnictwo Oświatowe
FOSZE, Rzeszów 1998
Stevens M. P., Wprowadzenie do chemii polimerów, PWN, Warszawa 1983
Nicholson J. W., Chemia polimerów, WNT, Warszawa 1996
Literatura uzupełniająca:
Pielichowski J., Puszyński A., Technologia tworzyw sztucznych, WNT,
Warszawa 2003
Pielichowski J., Puszyński A., Chemia polimerów, TEZA Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Kraków 2004
Gruin I., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa 2003
Pielichowski J., Puszyński A., Preparatyka polimerów, TEZA Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Kraków 2005
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
B. Informacje szczegółowe (ćwiczenia laboratoryjne)
Elementy składowe sylabusu
Opis
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Polimery
0200-OS2-1POL
Ochrona Środowiska
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
polski
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
I rok/I semestr
Liczba godzin: 15
Forma prowadzenia zajęć: laboratorium
Dr Agnieszka Z. Wilczewska, mgr Karolina H. Markiewicz
Ćwiczenia:
Definicja polimeru i makromolekuł. Główne metody syntezy
makromolekuł, podstawowe pojęcia i podział polimerów.
Polimeryzacja stopniowa i łańcuchowa.
Omówienie właściwości i zastosowania oraz problemów
ekologicznych związanych z użytkowaniem i utylizacją
najważniejszych polimerów: winylowych (PE, PP, PS, PCV,
PMM, PVA, kauczuki naturalne i syntetyczne) kondensacyjnych i
poliadduktów (fenoplasty, aminoplasty, poliestry i poliamidy,
poliuretany, poliwęglany, żywice epoksydowe).
Polimery naturalne i ich pochodne syntetyczne.
Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona środowiska
podczas produkcji tworzyw sztucznych i gumy. Degradacja
polimerów: chemiczna, termiczna, biologiczna i fotochemiczna.
Recykling polimerów odpadowych oraz poużytkowych wyrobów z
tworzyw
sztucznych.
Biodegradacja
i
tworzywa
biodegradowalne.
Nowe, specjalne tworzywa sztuczne (polimery termoodporne,
polimery topologiczne, polimery elektroprzewodzące,
dendrymery, inteligentne żele, fazy stałe, wymieniacze jonowe jonity).
Podczas ćwiczeń laboratoryjnych poznaje i stosuje zasady
bezpieczeństwa i ergonomii w pracy laboratoryjnej. Jest
odpowiedzialny za bezpieczeństwo własne i innych. Współdziała i
współpracuje w grupie. Stosuje właściwą metodologię do
rozwiązywania problemu badawczego i praktycznego związanego
z otrzymywaniem, użytkowaniem i utylizacją tworzyw
polimerowych. Wykonuje podstawowe doświadczenia i
obserwacje dotyczące otrzymywania oraz badania właściwości
tworzyw polimerowych.
Zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą poprawności i
rzetelności wykonywania eksperymentów oraz sporządzania
sprawozdań z ćwiczeń. Interpretuje wyniki badań, wyciąga
wnioski i w sposób krytyczny ocenia błędy pomiarowe.
Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej literatury
naukowej polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się
specjalistyczną terminologią dotyczącą otrzymywania,
toksyczności i recyklingu polimerów.
Sposób weryfikacji: odpowiedź ustna na ćwiczeniach,
sprawozdania, kolokwium testowe.
Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po
zaliczeniu sprawozdań i testu z laboratorium. Obecność na
wykładach nie jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do
egzaminu.
Literatura podstawowa:
Florjańczyk Z., Penczek S. (red.), Chemia polimerów tom I, II i
III, Oficyna Wyd. PW, 2001 i 1997
Szlezyngier W., Tworzywa Sztuczne, tom I, II i III, Wydawnictwo
Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998
Stevens M. P., Wprowadzenie do chemii polimerów, PWN,
Warszawa 1983
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Nicholson J. W., Chemia polimerów, WNT, Warszawa 1996
Literatura uzupełniająca:
Pielichowski J., Puszyński A., Technologia tworzyw sztucznych,
WNT, Warszawa 2003
Pielichowski J., Puszyński A., Chemia polimerów, TEZA
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2004
Gruin I., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa 2003
Pielichowski J., Puszyński A., Preparatyka polimerów, TEZA
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2005
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć.
Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach,
realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna
być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie
zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby
punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.