projektowanie

ACCESS – Wstęp do projektowania bazy danych
BAZA DANYCH – można ją porównać do kartoteki z aktami, a ściślej do zbioru kartotek.
Jest magazynem danych z nałożoną na niego strukturą wewnętrzną. W sensie
informatycznym baza danych jest uporządkowanym zbiorem informacji. Służy do szybkiego
wyszukiwania danych, ich aktualizacji i udostępniania.
PRZYKŁADY BAZ DANYCH:
Bazy danych są powszechnie używane do gromadzenia i wyszukiwania informacji.
Przykładowymi bazami danych mogą być: książka telefoniczna, katalog biblioteki, wykaz
towarów w magazynie, dane o pracownikach w danej firmie. Dzięki takim bazom danych
można szybko wyszukać interesującą nas informację: np.: można szybko w książce
telefonicznej wyszukać lekarzy danej specjalizacji, który akurat jest nam potrzebny, można
szybko dowiedzieć się, czy dany towar znajduje się w magazynie, czy określona książka jest
w tej chwili dostępna w bibliotece, ilu pracowników o danym stażu pracy jest zatrudnionych
w firmie.
Bazy danych można tworzyć w Wordzie, w Exelu, a także w Akcesie.
1. W Wordzie bazę danych tworzymy w formie tabeli.
2. W Exelu również tworzymy złożoną z wielu pól bazę danych w formie tabeli.
3. w Acessie tworzymy tabele powiązane ze sobą na zasadzie relacji, dlatego nazywamy
taką bazę danych stworzoną w Akcesie :”relacyjną bazą danych”.
Każdą stworzoną bazę danych w postaci tabeli lub tabel można przefiltrować, posortować,
porządkować na różne sposoby.
W tabeli danych wyróżniamy:
- rekord – jest to inaczej wiersz w tabeli. Rekord może oznaczać zbiór informacji na dany
temat. Rekord składa się z pól.
- pole – to inaczej kolumna, służąca do przechowywania danych o jednym typie
TWORZYMY PRZYKŁADOWĄ BAZĘ DANYCH: SKOKI NARCIARSKIE
1. Zbieramy cechy (atrybuty), które mogą opisywać taką bazę danych:
np:
cechy dotyczące zawodników: imię, nazwisko, narodowość, trener, wiek, wzrost, waga,
cechy dotyczące skoków: skok kwalifikacyjny, skok I serii, skok II serii, suma punktów,
anulowany
Tworząc bazę danych, która miałaby się składać z takich właśnie atrybutów byłaby bardzo
rozległa i skomplikowana w użyciu. Dlatego też najlepszym sposobem jest stworzenie dwóch
różnych tabel: zawodnicy i skoki.
Tabela : zawodnicy będzie składała się z takich atrybutów, jak: imię, nazwisko, narodowość,
trener, wiek, wzrost, waga
Tabela: skoki będzie składała się z takich atrybutów, jak: skok kwalifikacyjny, skok I
serii, skok II serii, suma punktów, anulowany
Bazę danych w programie ACCESS tworzą tabele. Tabele te muszą zostać połączone
między sobą, ponieważ zmiany w jednej z nich będą inicjowały zmiany w połączonej z
nią tabeli, a więc nie trzeba będzie zmieniać danych we wszystkich tabelach. Ażeby tabele
mogły zostać połączone potrzebny jest tzw. klucz podstawowy, który byłby jednakowy
dla obu połączonych ze sobą tabel.
KLUCZ PODSTAWOWY( GŁÓWNY)- to cecha lub atrybut niepowtarzalny(unikatowy).
W przypadku naszych dwóch tabel: zawodnicy i skoki – w tabeli zawodnicy powinno być to
pole jednoznacznie identyfikujące sportowca. Imię zawodnika może się powtarzać, wiek
również, itp. Najlepiej więc stworzyć dodatkowe pole (jak najkrótsze), np. numer startowy
zawodnika. A więc umieszczamy takie pole w tabeli zawodnicy.
W przypadku tabeli: skoki, umieszczenie dodatkowego pola: numer zawodnika, spowoduje,
że skok opisany tym rekordem dotyczy właśnie tego, a nie innego skoczka. W tabeli skoki
taki klucz jest nazwany kluczem obcym, gdyż identyfikuje rekord tabeli zawodników, a nie
skoków.
Np.: zawodnik o numerze 1 ma takie imię, nazwisko, wiek,……i wykonał taki skok w I
serii…i w II serii na odległość…..
ZAWODNICY
nr_zawodnika
imię
nazwisko
narodowość
wiek
waga
wzrost
trener
relacja
SKOKI
nr_zawodnika
skok
kwalifikacyjny
skok I serii
skok II serii
suma punktów
anulowany
Są dwa typy relacji:
- JEDEN - DO –JEDNEGO
- JEDEN - DO – WIELU
Relacja jeden do jednego oznacza, że jeden rekord w tabeli podstawowej ma tylko jeden
odpowiadający mu rekord w tabeli połączonej, np.: zawodnicy mają żony, a więc gdybyśmy
stworzyli sobie dodatkową tabelę: „żony zawodników”, mielibyśmy typową relację jeden do
jednego, gdyż jeden zawodnik może mieć teoretycznie jedną żonę!!!!
Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord w jednej tabeli może mieć wiele
dopasowanych do niego rekordów w innej tabeli, np.: jeden zawodnik może wykonać podczas
jednego turnieju kilka skoków.
PRZYKŁADOWA BAZA DANYCH: „FREKWENCJA UCZNIÓW NA ZAJĘCIACH Z
INFORMATYKI”
1. Zbieramy cechy (atrybuty), które mogą opisywać taką bazę danych:
Mamy stworzyć trzy tabele:
Uczniowie, Nieobecności, Zajęcia
Atrybuty pasujące do tabeli: Uczniowie:
- imię, nazwisko, data ur, adres, nr_ucznia (np. w dzienniku), klasa
Atrybuty pasujące do tabeli: Nieobecności:
- liczba godz. nieobecności, nr_zajęć, nr_ucznia
Atrybuty pasujące do tabeli: Zajęcia:
- nr_zajęć, data_zajęć, liczba godzin, temat_zajęć
UCZNIOWIE
nr_ucznia
imię
nazwisko
klasa
data_ur
adres
średnia_ocen
NIEOBECNOŚCI
nr_ucznia
nr_zajęć
data
ZAJĘCIA
nr_zajęć
data_zajęć
tematyka
liczba godzin w tyg
RELACJE:
Tabele: Uczniowie i nieobecności to relacja jeden do wielu, gdyż jeden uczeń może mieć
kilka nieobecności. Nieobecność może dotyczyć tylko konkretnego ucznia.
Tabele: Nieobecności i Zajęcia to również relacja jeden do wielu, gdyż na danych zajęciach
może być nieobecnych kilku uczniów.