Jezioro Lutol 2000
Transkrypt
Jezioro Lutol 2000
JEZIORO LUTOL Położenie jeziora • dorzecze: Obra - Warta – Odra • region fizycznogeograficzny: Bruzda Zbąszyńska - Pojezierze Lubuskie • wysokość w m n.p.m.: 52,4 Podstawowe dane morfometryczne • powierzchnia zwierciadła wody: • objętość jeziora: • głębokość maksymalna: • głębokość średnia • powierzchnia zlewni całkowitej: 152,5 ha 2746,2 tys. m3 9,0 m 1,8 m 1421,0 km2 Jezioro Lutol leży na terenie Pszczewskiego Parku Krajobrazowego. Wraz z jeziorami Wielkie i Rybojady oraz kilkoma jeziorami na terenie województwa wielkopolskiego należy do Obrzańskiego Szlaku Wodnego. Zlewnia jest w przewadze leśna, brak tu większego przemysłu i dużych obiektów rolniczych. Nad jeziorem leży wieś Lutol Mokry. Jezioro w znacznym stopniu wykorzystywane jest jako szlak kajakowy. Na północnym cyplu usytuowano pole biwakowe. Przepływająca przez jezioro rzeka Obra jest zanieczyszczana ściekami miejskimi ze Zbąszynia. Zbąszyń, miasto położone w odległości 8 km powyżej jeziora Lutol, na terenie woj. wielkopolskiego, posiada mechaniczno-biologiczną oczyszczalnię ścieków. Po oczyszczalni ścieki odprowadzane są do Obry (ok.1 km poniżej wypływu rzeki z jeziora Zbąszyńskiego). Kontrola przeprowadzona w listopadzie 1998 roku wykazała, że odprowadzane było 355 m3/d ścieków komunalnych o ładunkach zanieczyszczeń: BZT5 – 10,6 kg O2/d i P ogólny — 0,63 kg/d. W przeszłości za pośrednictwem rzeki jezioro przyjmowało również ścieki z Zakładu Ceramiki Budowlanej w Strzyżewie (woj. wielkopolskie). W 1997 roku zakład zlikwidowano. Na terenie województwa lubuskiego jezioro Lutol nie posiada żadnego punktowego źródła zanieczyszczeń. Jedyne zagrożenie to spływy powierzchniowe, a przede wszystkim zanieczyszczona rzeka Obra. Badania jakości wód jeziora Lutol przeprowadził WIOŚ w Zielonej Górze Delegatura w Gorzowie wiosną i latem 2000 roku. Jezioro Lutol jest bardzo płytkim zbiornikiem o znacznej powierzchni. Małe północne ploso, będące najgłębszą częścią jeziora (maksymalna głębokość 9 m) było w okresie letnim stratyfikowane tylko częściowo. Pozostałe ponad 80% ogólnej powierzchni jeziora to wody całkowicie do dna wymieszane. Utrzymuje się tu niemal jednakowa głębokość — 2,1 do 2,7 m. Niewielka głębokość zbiornika i pełne wymieszanie wód sprzyja dobremu natlenieniu całego jeziora. Jednakże w głębszej partii jeziora (północne ploso) skok tlenowy następował gwałtownie już na głębokości 3 m z 6,5 mgO2/dm3 do 0,9 mgO2/dm3 na 5 m. Niższe warstwy metalimnionu były całkowicie odtlenione. Nad dnem wyczuwalny był siarkowodór. Wody jeziora Lutol były bardzo mocno obciążone substancjami organicznymi, świadczą o tym wysokie wartości ChZT i BZT5. Zawierały bardzo dużo soli mineralnych. Były zasobne w związki azotu i fosforu. Intensywny, występujący od kilku lat corocznie, zakwit w sezonie wiosenno-letnim wyrażał się dużymi stężeniami chlorofilu „a” i suchej masy sestonu. Ograniczył on przezroczystość wód do kilkudziesięciu centymetrów, latem do zaledwie 25 cm. Niemal wszystkie wskaźniki stanu czystości wód jeziora Lutol nie odpowiadały normom. Zgodnie z SOJJ wody jeziora Lutol uznano za pozaklasowe.. Wartość miana coli klasyfikuje zbiornik w II klasie. W bogatym ilościowo fitoplanktonie wiosennym dominowały okrzemki (Synedra acus v. acus i Synedra ulna v. ulna) przy współdominacji sinic (Oscillatoria sp.),. Latem w podobnych proporcjach dominowały okrzemki i sinice (Melosira granulata i Microcystis aeruginosa). Zooplankton był bardzo nieliczny zarówno wiosną, jak i latem. Lutol jest jeziorem o niekorzystnych cechach naturalnych, znajdującym się poza kategorią podatności na degradację. Wpływająca do jeziora Obra wiosną klasyfikowała się w II klasie czystości wód płynących z uwagi na ChZT, utlenialność i miano coli. Latem stan czystości Obry nie odpowiadał normom z powodu bardzo złego stanu sanitarnego. Wysokie było również stężenie fosforu całkowitego. Wypływająca z jeziora Obra klasyfikowała się wiosną w II klasie (ChZT, utlenialność i miano coli). Miano coli determinowało stan czystości Obry na wypływie z jeziora latem — klasa III. Stan czystości jeziora Lutol nie odpowiadał normom już w 1986 r. Ponowne badania z 1995 roku potwierdziły tą klasyfikację. W ciągu ostatnich 5 lat poprawił się jedynie stan sanitarny – z klasy III do klasy II. Tylko skuteczne działania w zlewni całkowitej jeziora, mające na celu polepszenie stanu czystości wód rzeki Obry, mogłyby wpłynąć na poprawę jakości wód jeziora Lutol.