Jak liczyć pasze?

Zarządzanie
Tab. 1. Symulacja szacunku strat dla gospodarstwa 45 ha z produkcją zwierzęcą
Kwota obniżenia dochodu
% strat w średniej
rocznej prod. w gosp.
Koszty poniesione
z powodu niezebrania plonu
(np. zakup pasz – zł)
koszty
nieponiesione (zł)
plon z 3 lat (dt)
oena z 3 lat (zł/dt)
przewidywana cena
w 2015 r. (zł/dt)
Obniżenie
dochodu (zł/ha)
Średnia roczna
prod. w gosp. (zł)
kukurydza
3
0
0
-
0
250
64,10
68
70
0
13076
0
-
-
łąka I kategoria
glebowa
10
40
8384
-
0
150
52,40
34
30
838,4
17816
0
-
-
lucerna
7
0
0
-
0
150
296,00
9
9
0
18648
0
-
-
-
0
200
51,10
(A)
79
(B)
70
(C)
1890,7
(D)
88812
(G)
26644
(H)
-
-
150
37,00
75
60
1443
8325
1665
-
-
-
146677
28309
(I)
94290
(J)
122599
(K)
Uprawa
pszenica ozima
I kategoria glebowa
22
40
41595
(E)
jęczmień jary
I kategoria glebowa
3
40
4329
-
0
razem
45
59308
(G)
48,38
(L)
5000
(F)
-
roślinna
(zł)
zwierzęca
(zł)
Produkcja roczna
w gosp. łącznie (zł)
% strat
Średnia roczna
produkcja
Areał (ha)
Ryczałtowo
wg wskaźników
Formularz obowiązujący w woj. kujawsko-pomorskim. Uwaga: tu uproszczona wersja obliczeń. Przyjęto straty w produkcji zwierzęcej = 0
TAK SZACUJ STRATY:
Jak liczyć pasze?
Oto przykład obliczeń na bazie formularza służb wojewody kujawsko-pomorskiego, skonstruowany na bazie
zaleceń MRiRW z 27.01.2015 r. i rozporządzenia Rady
Ministrów z 27.01.2015 r. Za wskaźniki cen i plonów posłużyły lokalne dane GUS.
W naszym przykładzie 45-ha gospodarstwo uprawia:
3 ha kukurydzy, 10 ha łąki, 7 ha lucerny, 22 ha pszenicy
ozimej i 3 ha jęczmienia jarego. Komisja podaje % strat.
Przykładowo po 40% dla łąki, pszenicy i jęczmienia.
Następnie liczy się obniżenie dochodu na 1 ha. Dla poszczególnych gatunków liczy się go osobno. Dla pszenicy wynosi on 1890,70 zł/ha w naszym przykładzie (poz.
C). Ustala się ją jako iloczyn średniego plonu 51,10 dt/ha
(A) i średniej ceny z 3 ostatnich lat 79 zł/dt (B). Od tego
odejmuje się iloczyn średniego plonu z ostatnich 3 lat (A)
misje nie chcą powielać swych wizyt
na polach i ograniczają się do jednego
przyjścia na teren gospodarstwa. Teoretycznie komisje powinny bowiem
pojawiać się na polach rolnika, doszacowując kolejne uprawy wg kolejnych
obwieszczeń MRiRW, bazujących na
komunikatach IUNG. Do zamknięcia
niniejszego wydania takich obwieszczeń ministra pojawiło się dziewięć.
– W obwieszczeniu MRiRW z 17
czerwca br. dla naszej gminy napisane
było, że szacować mamy: zboża jare,
ozime, krzewy owocowe i truskawki. Wszystko na glebach I kategorii wg
20
10/2015
i ceny spodziewanej w br. 70 zł/dt (C), przemnożonej
o deklarowaną stratę (tu 40%). Po odjęciu od siebie wyników (A × B) – (A × C) otrzymujemy 1890,7 zł (D). Wystarczy przemnożyć to przez ilość ha pszenicy, by pojawiła się wartość 41 595 zł (E). W ten sam sposób liczymy
kolejne uprawy i sumujemy wartości. Łącznie to 54 308
zł, którą powiększamy o wartość kupionych pasz (5000
zł, czyli F) i uzyskujemy pozycję 59 308 zł (G).
Następnie oblicza się średnią roczną produkcję roślinną
towarową w gospodarstwie. Dla naszej pszenicy mnoży
się jej areał 22 ha × średni plon z 3 lat (51 dt/ha) i średnią cenę z trzech lat (79 zł/dt). Suma to 88 812 zł (poz.
G). Od tego odejmuje się to, co idzie na pasze – w naszym
przypadku aż 70%, a zostaje 30%. Zatem towarowa produkcja pszenicy wynosi 26 644 zł (poz. H).
Suma roślinnej produkcji towarowej w gospodarstwie
to 28 309 zł (I), a dodając produkcję zwierzęcą 94 290 zł
(J) uzyskujemy łączną produkcję 122 599 zł (K). Kwota G × 100%, podzielona przez K daje nam procent strat
w gospodarstwie. W tym przypadku 48,37% (L).
IUNG, bo na pozostałych Instytut widział poprawny bilans wodny, mimo
że rośliny więdły, a zboża zapowiadały
marny plon. Kolejne, drugie obwieszczenie z 19 sierpnia też powtarzało
jak mantrę: zboża jare, ozime, krzewy owocowe, truskawki. A na polach
już był tylko pył. W III obwieszczeniu
z 27 sierpnia doszły ziemniaki, rośliny
strączkowe na I i II kategorii gleb.
Raz na pole wystarczy: Gdy spotkaliśmy się w Świeciu na początku września br., do tej daty komisja odwiedziła pola raz. Jej członkowie uważają, że
nierealne jest pojawianie się na polach
po każdym kolejnym obwieszczeniu
ministra, choćby pojawiały się w nim
kolejne uprawy. Nie ma na to czasu ani
środków – ani dla pracujących w komisjach przedstawicieli gmin, izb rolniczych czy ODR, ani tym bardziej
dla rolników, mających swe obowiązki. Wpisywali za to do protokołów
wszystkie zniszczone uprawy.
– Środowiska rolnicze ustaliły z wojewodą, że do protokołu wpisujemy
praktycznie wszystko, bo i tak widać było, że większość upraw została
zniszczona. Oszczędziło nam to kolej-