Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura
ITPP2/4512-237/16/AJ
Data
2016.07.20
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22
kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa
podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w
imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24
marca 2016 r. (data wpływu 31 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 3 i 27 czerwca 2016 r.
(daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od
towarów i usług w zakresie:


prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych oraz kosztów
związanych z eksploatacją samochodu osobowego wykorzystywanego zarówno do celów
związanych z działalnością gospodarczą jak i do celów prywatnych – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z
wykorzystywaniem w działalności gospodarczej drugiego samochodu osobowego – jest
nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 3 i 27 czerwca
2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w
zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych oraz kosztów
związanych z eksploatacją samochodu osobowego wykorzystywanego zarówno do celów
związanych z działalnością gospodarczą jak i do celów prywatnych oraz prawa do odliczenia
pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z wykorzystywaniem w
działalności gospodarczej drugiego samochodu osobowego.
We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Funkcjonuje „na podatku
dochodowym liniowym” 19% oraz jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Chciałby Pan
w swojej działalności posiadać dwa samochody (osobowe), z których jeden byłby używany
tylko do celów związanych z działalnością gospodarczą, natomiast drugi zarówno do
działalności jak i dodatkowo do celów prywatnych. Oba auta zamierza Pan nabyć w leasing. W
związku z tym zgodnie z obowiązującymi przepisami zamierza Pan raty leasingowe oraz koszty
eksploatacji pierwszego auta rozliczać w 100% VAT oraz całość kwoty netto jako koszt
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
uzyskania przychodu, natomiast drugie auto 50% VAT oraz resztę traktować jako koszt
uzyskania przychodu.
Wskazał Pan, że nie zatrudnia pracowników – pracuje sam. Samochody będą
wykorzystywane tylko do czynności opodatkowanych. Samochody użytkowane będą na
podstawie leasingu operacyjnego. W odniesieniu do samochodu który ma być
wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej wskazał Pan, że:
1. samochód nie będzie wynajmowany,
2. nie dotyczy Pana kwestia określenia zasad używania samochodu,
3. samochód posiada konfigurację GPS, ale nadzór jest zbędny, gdyż tylko Pan będzie go
użytkował,
4. ze względu na całkowicie nieregulowany i nieprzewidywalny czas pracy oraz miejsce
wykonywania pracy trudno mówić o garażu czy miejscu postojowym; oficjalnie adresem
wykonywania działalności jest pokój w Pana domu, więc naturalnie jest to główne miejsce
przebywania tego samochodu,
5. nie dotyczy Pana wprowadzenie obowiązku zostawienia pojazdu po godzinach na
parkingu firmy,
6. będzie prowadził Pan ewidencję przebiegu,
7. złoży Pan informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i
usług naczelnikowi urzędu skarbowego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy auto prywatno-służbowe może być rozliczane w 50% podatku od towarów i usług, a
drugie auto, które jest tylko służbowe, może być rozliczane w 100% podatku do towarów i
usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, samochód prywatno-służbowy powinien być rozliczany w 50%
(raty leasingowe netto oraz faktury eksploatacyjne netto), natomiast auto tylko służbowe
powinno być rozliczone w 100%. Prawo nie zabrania jednoosobowej działalności gospodarczej
posiadać więcej niż jeden samochód, w związku z tym naturalne jest, że minimum jeden jest
wykorzystywany zarówno do celów prywatnych, jak i służbowych. Drugi samochód jest
natomiast zakupiony w 100% „z założeniami służbowymi” (długie trasy, kwestia komfortu,
efekt reprezentatywny, kwestia statusu, itp.) i dlatego uważa Pan, że VAT powinien być
rozliczony w 100%. W Pana ocenie, przepisy są dość jednoznaczne w tej kwestii, ale prośba o
interpretację wynika z dość nietypowej sytuacji, gdzie jednoosobowa działalność gospodarcza
posiada więcej niż jeden samochód.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych:

jest prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu, rat
leasingowych oraz kosztów związanych z eksploatacją samochodu osobowego
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/

wykorzystywanego zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą jak i do
celów prywatnych,
jest nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od
wydatków związanych z wykorzystywaniem w działalności gospodarczej drugiego
samochodu osobowego.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2016 r., poz. 710), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje
prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot
podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a. nabycia towarów i usług,
b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki,
tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z
których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do
odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami
opodatkowanymi.
Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego
związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności
opodatkowanych.
Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do
których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.
Kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami
samochodowymi są uregulowane przepisami art. 86a ustawy.
Zgodnie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami
samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50%
kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów
o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony (art. 2 pkt
34 ustawy).
W myśl art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami
samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części
składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej
umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do
napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych
towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma
zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do
działalności gospodarczej podatnika.
Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności
gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika,
zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo
potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu,
wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 1
ustawy)
W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie
stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:
1. przeznaczonych wyłącznie do:
a. odprzedaży,
b. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
c. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu
lub
innej
umowy
o
podobnym
charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów
stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza
zgodnie z ust. 1 lub
b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania
pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia
zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6
ustawy).
Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:
1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia
ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia
prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego
pojazdu, obejmujący:
a.
b.
c.
d.
e.
kolejny numer wpisu;
datę i cel wyjazdu;
opis trasy (skąd - dokąd);
liczbę przejechanych kilometrów;
imię
i
nazwisko
osoby
kierującej
pojazdem;
- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w
zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona
podatnikiem;
5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień
zakończenia prowadzenia ewidencji.
Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe,
dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć
naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w
którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).
W przypadku niezłożenia w terminie takiej informacji, uznaje się, że pojazd samochodowy
jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej
złożenia (art. 86a ust. 13 ustawy).
Dla celów pełnego odliczania podatku naliczonego – fakt wykorzystywania pojazdu
wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu
dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób
wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach
jego używania, wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/
musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu
pojazdu.
Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów
prowadzi do wniosku – jak słusznie Pan stwierdził – że w przypadku samochodu osobowego,
który będzie wykorzystywany zarówno do celów prywatnych jak i związanych z działalnością
gospodarczą będzie przysługiwało Panu – zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od
towarów i usług – prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu rat
leasingowych i wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu.
Nie można natomiast się zgodzić z Pana twierdzeniem, że w przypadku drugiego z
samochodów będzie przysługiwało prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z tytułu rat
leasingowych i wydatków związanych z jego eksploatacją. Nie można bowiem obiektywnie
uznać, że samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej.
W przypadku bowiem, gdy np. samochód, który ma być wykorzystywany zarówno w
działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, nie będzie sprawny, nie można – w
ocenie tut. organu – obiektywnie stwierdzić, że prowadząc jednoosobową działalność
gospodarczą nie będzie Pan wykorzystywał ten pojazd również do celów prywatnych.
Okoliczności tej nie zmieni również fakt, że złoży Pan naczelnikowi urzędu skarbowego
informację o tym pojeździe VAT-26 i będzie prowadził dla tego samochodu ewidencję jego
przebiegu.
W związku z tym przysługiwać będzie Panu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego
przy ww. zakupach.
Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie
przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku
postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone
odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w
terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej
wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA
wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia
doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie
udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego
wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na
pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może
być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu
wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd
administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są
przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.
Źródło: Ministerstwo Finansów
http://sip.mf.gov.pl/