Jagech zur u ciotki Klary przedowo³
Transkrypt
Jagech zur u ciotki Klary przedowo³
Wydawnictwo Kubajak – Jerzy Komor: Jorgusiowy szpas Jagech zur u ciotki Klary przedowo³ , ownymi casy zur na l¹sku (uwielbiany do dzi) by³ cynsto warzony. Roz abo dwa razy w tydniu, a juz na pewno we sobota. Dlo sporz¹dzynio zuru trza by³o mieæ zakwas zurowy. Niy ko¿dy poradzio³ tyn zakwas sporz¹dziæ. By³o to sztukom myla tajymnom, wtoro we stopniu zupe³nym opanuwa³a moja ciotka Klara. By³a ³ona (nazwia jom dzisiej znanymi mi s³owami) producyntkom i dystrybutorkom tego spania³ego zakwasu zurowego. Jeji s³awa nios³a sie szyroko po okolicy Szarleja, Piekor, Bytonia i inkszych na zapociu miejscowociach. Jak wto by³ amatorym dobrego zuru l¹skigo, to zakwas kupuwo³ ino u moi ciotki. Ciotka Klara miyszka³a we cha³upie po naszych pradziadkach i gospodarstwo polne prowadzio³a, wtore jakby dzi sie da³o prziwrociæ zwa³o by sie: agroturystycznym. By³y tam we ciotcynym agro-chlywiku wieprzki szlachtuwane na podzim, kozy co dnia (bez lato) pasone na ³¹kach okolicznych i rantach drog, kroliki we szpecjalnych klotkach, kur i kacek co³ki plac ale nojpiyrsze to by³y gêsi. nich piyrze i tuste by³y rarytasym niy do przecyniynio. Jesce by³a walkownia i na podzim hekluwane na srogich romach gardiny. Gospodarstwo jak widzicie ca³ym pyskym. By³o to gospodarstwo i agro zagroda wielorodzinno, skuli pomiyszkiwanio mit moich trzech przemi³ych ciotek. Klary coch juz zapodo³ ale jesce ciotki Any i Trudy. Miana tu pomina, bo to moze sie dostaæ do IPN-u. Gospodarzy³o sie ciotkom nad wyraz udanie ze po¿ytkami dlo sia ale i dalszy familije i somsiadow. Jo swoje piyrsze wiadomoci ³o ekosferze i rolnictwie zdobywo³ na placu u ciotek we towarzistwie licznego kuzynostwa pci obojga. Wielgom dlo mie frajdom by³o dozwolyñstwo prowadzynio na lyñcuchu koz na pastwisko choæ i spotkania bliskego stop- '% nia ze koz³owymi rogami mie niy mino³y. Wszystke wolne kwile (niywolne tyz) rod ¿ech spêdzo³ na placu u ciotek. W tym teroz postrzegom jaki atawizm wywodzynio sie moich przodkow ze stanu rolniczego. Atoli zdarzy³o sie roz iz ciotki ponaglone spodziywanom zmianom pogody musia³y we siyle co³kich swoich familii drabko pozagrabiaæ siano na polu. Ciotka Klara, niy maj¹c na widoku ¿odnego mondrzejszego ³ody mie powierzy³a mi (we swoi wiynty naiwnoci) piecze nad punktym sprzeda¿y zuru. Ruszyli wszyjscy na pole a jo... a jo ³osto³ panym na gospodarstwie. ¯ech na wroble ze szlojdra szczylo³ i kroliki futruwo³, toch wcale niy stracio³ kontrole nad dziy¿kom ze zurym. Klijynty przichodziyli, bo to jak roz by³ pi¹tek a jo jym do krauzow zur nalywo³. Sprawa sie ryp³a jak przisz³o do p³acynio. Jo ze piondzami niy mio³ ¿odny wprawy, bez to kozo³ech klijyntom zap³aciæ na drugi roz abo jak ciotka wrocom z pola. Tak ¿ech sie to uprocio³. Coz zech mio³ gowisia mêcyæ? Pod wiecor jak ciotki wrocio³y z pola, ciotka Klara spyta³a sie mie wielach to przedo³ zuru. Pokwolo³ech sie, ¿e prawie co³ko dziy¿ka. A kaj mos piondze Jorgu? Na te pytanie ¿ech ciotce ³odpedzieæ niy poradzio³. Moje tumacynie, ¿e zap³acom jutro abo na drugi roz niy przipad³o ciotce do przekonanio. Na tym sie skoñco³a moja kariera handlowo. Nigdy juz niy by³ech dopuscony do czynnoci kupieckich. Smak ciotcynego zuru, jest do dzi spominany we Piekarach. Smacnego! '&